Zwanger worden na miskraam

06-01-2021 09:43 1875 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit topic is om te schrijven over zwanger worden na een miskraam of meerdere miskramen.

Het wachtwoord voor de tabel is verkrijgbaar bij de schrijvers. Je kunt inloggen met gebruikersnaam en wachtwoord en vervolgens de tabel aanpassen.

Zwanger worden
NaamLeeftijdKindNodBijzonderheden
NaamLeeftijdKindNODBijzonderheden
naamxxx??-


Zwanger :cheer2:
NaamLeeftijdKind #UDEchoAfspraakBijzonderheden
moderatorviva wijzigde dit bericht op 24-06-2022 16:11
Reden: Titel gewijzigd nav verzoek
66.70% gewijzigd
Niet zo actief meer hier, maar wilde ff reageren. Hier was t uitwendig met 6+3 goed te zien ook hartslag. Dat was welnemen miskraam zwangerschap, maar dat staat er natuurlijk los van.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap je goed Banaantje. Ik zou het proberen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Banaantje_88 schreef:
15-01-2022 12:13
Ja ik ken de medische kant ervan, zelf vond ik het vanaf 6 wkn vaak wel redelijk te doen om iig iets erover te kunnen zeggen.
Ik ga sowieso bij 7 wkn de echo laten maken, later is onverantwoord omdat het ook gaat om de localisatie ivm eerdere eug. Als het niet goed is, hoor ik dat liever bij 6+4 al, en ik snap ook dat het erna nog mis kan gaan. Mijn kansen op miskraam zijn sowieso flink hoger door de 3 voorgaande miskramen dus ik vind een kloppend hartje zien ook mr deels geruststelling. Ik hoor uit jullie verhalen iig niet dat t grote meerendeel is weggestuurd met ‘we zien nog niets’.
Als ik het langer uit zou stellen zou t ivm vakantie pas echt laat kunnen bij 9+4 wkn, dat vind ik echt te ver weg.
Ik heb nu nmlk de rare gedachte dat er niets groeit en de progesteron ervoor zorgt dat de miskraam niet op gang komt, dus daar zou een echo bij 6+4 me iig in kunnen helpen
De grootste meerwaarde van een echo voor 7 weken is dat als je geluk hebt je al vroeg weet dat het er op dat moment goed uitziet. Anders wordt het wekenlang opvreten. Geloof me maar dat het LANG duurt voor je 8-9 weken ver bent…. Voor mijn gevoel duurde dat eindeloos. En in mijn geval eindigde het met een missed abortion zonder bloedverlies vooraf, echt een enorme deceptie.

En je moet erop voorbereid zijn dat je ook helse weken kan hebben doordat je echo inconclusief is of misschien ronduit niet goed.
Die mentale impact heb ik destijds onderschat. Net als jij kom ik uit de medische hoek en ging ik er ook zo in. Ik vond het volkomen logisch om een eug uit te sluiten en dat ik blij zou zijn als dat in ieder geval niet zo was. Maar het verdriet wat ik daarna had heb ik onderschat.

Toch koos ik de keer daarna toch weer voor vroege echo. Ik denk dat jij ook goed met evt gevolgen kan dealen omdat je snapt wat het inhoudt
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja eens april. Het geeft ook zeker geen garanties een echo.

Maar goed, voorlopig weer toename van bruine afscheiding dus het is voorlopig nog écht geen 6+4-echotijd. Fingers crossed tot die tijd!
Alle reacties Link kopieren Quote
Balen, banaantje, het blijft zo onzeker.. ik zou geloof ik ook voor de 6+4 echo gaan.. maar ik snap ook de overwegingen om iets langer te wachten.

Bij miskraam 2 had ik de echo bij 7+5. Toen overviel het me best wel dat het niet goed zat, want geen bloedverlies oid. Bij miskraam 3 hadden we een echo bij 6 weken afgesproken om toch iets eerder een indicatie te hebben of het goed leek te zitten, maar toen kreeg ik een dag voor de echo bloedverlies en was de miskraam al begonnen, er was toen ook niks meer op de echo te zien. Dat was wel meteen heel duidelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou tis niet meer nodig want miskraam is in gang. Frustratie verdriet onzekerheid en vooral hoe in vredesnaam verder als t met medicatie ook niet werkt. Morgen gyn bellen vr overleg.
Alle reacties Link kopieren Quote
Verdorie, banaantje, wat vreselijk dat je dit nu weer moet meemaken. :hug: :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
:hug: :hug: oh wat ontzettend shit Banaantje
Alle reacties Link kopieren Quote
Banaantje_88 schreef:
16-01-2022 09:25
Nou tis niet meer nodig want miskraam is in gang. Frustratie verdriet onzekerheid en vooral hoe in vredesnaam verder als t met medicatie ook niet werkt. Morgen gyn bellen vr overleg.
Wat afschuwelijk banaantje. Inderdaad hoe nu verder.
Zoveel vroege miskramen kunnen toch geen toeval zijn. En dat het telkens voor 5 weken gebeurt zou wellicht toch iets met een verkeerde innesteling te maken kunnen hebben? Ik snap heel goed dat je progesteron en ascal wilde proberen.
Zou je niet toch willen overwegen om dan nu verder onderzoek te doen? Translocaties en dergelijke uitsluiten

Los van de medische molen wil ik je toch een stevige knuffel geven voor wat je doorstaat en ik hoop toch echt dat je ooit je kind in de armen mag sluiten
Alle reacties Link kopieren Quote
April de kans op een translocatie is wel heel klein, en als er een is, verandert het niets aan het beleid in praktijk. Overig (stollings) onderzoek was goed. Ik maak me ook zorgen om m’n vroege eisprong op cd10-11, misschien toch onrijp ofzo. M’n midluteaal progesteron was zeer hoog dus verwachtte weinig van de progesteron rondom innesteling. Nu wel paar dagen verder gekomen dan de vorige keren, daar hou ik me maar aan vast (want wat moet je anders). ‘Gelukkig’ in onze naaste omgeving een stel dat na 6 miskramen een gezond kind heeft gekregen, ook onder progesteron en ascal. We voelen ook vooral nog hoop
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat verdrietig banaantje. Maar geef de hoop niet op! Veel sterkte en een dikke knuffel
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach Banaantje... Sterkte weer :hug:
Wat kut zeg :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Banaantje_88 schreef:
16-01-2022 11:22
April de kans op een translocatie is wel heel klein, en als er een is, verandert het niets aan het beleid in praktijk.
Toch wel…. Ivf met PGD?
Dat zou althans mijn reden zijn om het te willen uitsluiten
Alle reacties Link kopieren Quote
-April- schreef:
16-01-2022 16:55
Toch wel…. Ivf met PGD?
Dat zou althans mijn reden zijn om het te willen uitsluiten
Dat bedoelde ik met dat het in de praktijk weinig uit maakt: Volgens mij zijn daar behoorlijke wachtlijsten voor dus dan probeer je in de tussentijd ‘maar gewoon verder’ denk ik. Daarbij ook geen garantie op een gezond embryo natuurlijk bij pgd. Ik heb me hier ooit in verdiept ivm mogelijke erfelijke aandoening in familie. Ook twee mensen in mijn omgeving met ernstige erfelijke aandoeningen die daarom overgingen op trial&error (en beiden abortus hebben ‘moeten’ laten doen). En 1 die nooit een gezond embryo kreeg dus niets kon terugplaatsen.
Maar ik ben het wel met je eens dat het nu tijd wordt om er onderzoek naar te doen of er een dna oorzaak is. Mochten we ooit toch op IVF uitkomen, kunnen we de verzekerde pogingen beter aan pgd ivf uitgeven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Aah shit Banaantje!!! Veel sterkte, wat krijgen jullie een boel te verstouwen zo... Onwijs verdrietig. Goed dat je zsm contact zoekt met de gyn; al helemaal als hun ingezette traject je (nu) niet heeft geholpen.

En ja. Voor IVF met PGD bestaat een forse wachtlijst, bovendien doen ze het niet in elk IVF-ziekenhuis.
Voor PGD is Janne Schuijn op instagram interessant. Zij zit midden in het (inderdaad zeer lang durende) traject.

Ik vind het echt klote voor je. Zoveel teleurstellingen. :hug: Hoe ben je er lichamelijk onder?
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve banaantje,
Veel sterkte, wees lief voor jezelf, de onzekerheid of het ooit gaat lukken is echt killing.
Wat mij heel erg helpt is niet te ver vooruit kijken, ik ben echt met de dag gaan leven en gaan genieten van kleine dingen.
Ik zou niet teveel nadenken bij eventueel volgende behandelingen want ik krijg zelf daar vrij veel stress van als ik eraan denk dat ik misschien over een jaar of 2 wel in een ivf traject zit.. Goed je vragen en wensen met je gym bespreken en echt even lief zijn voor jezelf :heart:
Alle reacties Link kopieren Quote
Banaantje_88 schreef:
16-01-2022 17:24
Dat bedoelde ik met dat het in de praktijk weinig uit maakt: Volgens mij zijn daar behoorlijke wachtlijsten voor dus dan probeer je in de tussentijd ‘maar gewoon verder’ denk ik. Daarbij ook geen garantie op een gezond embryo natuurlijk bij pgd. Ik heb me hier ooit in verdiept ivm mogelijke erfelijke aandoening in familie. Ook twee mensen in mijn omgeving met ernstige erfelijke aandoeningen die daarom overgingen op trial&error (en beiden abortus hebben ‘moeten’ laten doen). En 1 die nooit een gezond embryo kreeg dus niets kon terugplaatsen.
Maar ik ben het wel met je eens dat het nu tijd wordt om er onderzoek naar te doen of er een dna oorzaak is. Mochten we ooit toch op IVF uitkomen, kunnen we de verzekerde pogingen beter aan pgd ivf uitgeven.
Nja dat bedoel ik dus.
Hoewel ik ook mensen ken die daarvan hebben afgezien omdat het ook niet de heilige graal is. Die zijn gewoon zelf verder blijven proberen, veel miskramen gehad.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nikki dank vr je tip, zo doe ik het ook maar na 1.5jr wordt deze aanpak wel moeilijk. Vooral de onzekerheid of t ooit gaat lukken steekt nu de kop op. En de pijn van elke miskraam telt ook op. Maar dat zwakt ook weer af. En dan weer met de dag leven idd!

Arretjescake ik volg haar idd al een tijdje, goed dat zij t deelt wat t proces inhoudt. Lijkt me onwijs heftig haar situatie.
Lichamelijk gaat t medium, enorme hoofdpijn en alle inspanning is snel teveel (misselijk en draaierig dan), dus vandaag een dag ziek thuis. Elke miskraam wordt ook fysiek pittiger merk ik. Misschien ook omdat ik nu verder was dan voorheen.

Mathilde Tnx. Ik denk niet dat de gyn veel kan, mr ben benieuwd hoe ze reageert.

April ja al is t ook niet meer ‘gewoon’ verder proberen natuurlijk. Maar ook bevriende gynaecologen zeggen dat t devies is doorproberen tot t psychisch niet meer gaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach banaantje wat enorm kut. Je mag nu ook gewoon heel erg boos, onzeker en verdrietig zijn he, sterk en optimistisch komt later wel weer. Goed dat je je ziek hebt gemeld :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Banaantje_88 schreef:
17-01-2022 07:28

April ja al is t ook niet meer ‘gewoon’ verder proberen natuurlijk. Maar ook bevriende gynaecologen zeggen dat t devies is doorproberen tot t psychisch niet meer gaat.
Ja dat heb ik ook gehoord. Een gynaecoloog zei tijdens mijn coschap ooit letterlijk tegen mij: je moet gewoon doorgaan tot er 1 blijft plakken.
Had het hier niet genoemd omdat ik het altijd een nogal ongevoelige uitspraak heb gevonden.

Maar hij zei toen ook dat bij bijna iedereen er uiteindelijk ooit wel 1 blijft plakken. Dus door proberen.
De vraag is of dat mentaal lukt. Dat gun ik je wel

Verder onderzoek naar miskramen levert vaak niet veel op en verandert het beleid op de korte termijn niet maar kan misschien wel mentaal helpen als gedachte dat er nog eens goed wordt gekeken waarom het niet lukt?
En stel dat er toch iets wordt gevonden…. Misschien kan dat dan wel opgelost worden. Of dat er iets wordt gedaan met meer slagingskans dan gewoon proberen
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou de saga continues… test is echt nog tuurstreepje positief en ben gisteren gestopt met de medicatie. Nu belde ik net de ferti en ‘het is niet de bedoeling te stoppen met de medicatie als de test niet helemaal negatief is mevrouw’. Dus nu moet ik vanmiddag voor een echo. Ook echt nul medeleven, “hoi met banaantje, ik bel om door te geven dat ik een miskraam heb gehad” “wat is uw geboortedatum?”. Zo ging t ook bij de positieve test. Lekker meelevend.
Kan in ieder geval vanmiddag alle vragen die ik heb afvuren.
Alle reacties Link kopieren Quote
-April- schreef:
17-01-2022 08:40
Maar hij zei toen ook dat bij bijna iedereen er uiteindelijk ooit wel 1 blijft plakken. Dus door proberen.
De vraag is of dat mentaal lukt. Dat gun ik je wel
Lekker makkelijk...
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom moet je nog een echo banaantje? Om een bbz uit te sluiten of om te kijken of je echt een miskraam hebt gehad? Afnemende testen en bloedverlies lijken mij (helaas) toch wel overtuigend :-(.
En iets meer medeleven kan geen kwaad inderdaad, je belt niet voor een kappersafspraak…

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven