Zwanger
alle pijlers
Zwanger worden na miskraam
woensdag 6 januari 2021 om 09:43
Dit topic is om te schrijven over zwanger worden na een miskraam of meerdere miskramen.
Het wachtwoord voor de tabel is verkrijgbaar bij de schrijvers. Je kunt inloggen met gebruikersnaam en wachtwoord en vervolgens de tabel aanpassen.
Zwanger worden
Zwanger
Het wachtwoord voor de tabel is verkrijgbaar bij de schrijvers. Je kunt inloggen met gebruikersnaam en wachtwoord en vervolgens de tabel aanpassen.
Zwanger worden
| Naam | Leeftijd | Kind | Nod | Bijzonderheden |
| Naam | Leeftijd | Kind | NOD | Bijzonderheden |
| naam | xx | x | ?? | - |
Zwanger
| Naam | Leeftijd | Kind # | UD | Echo | Afspraak | Bijzonderheden |
moderatorviva wijzigde dit bericht op 24-06-2022 16:11
Reden: Titel gewijzigd nav verzoek
Reden: Titel gewijzigd nav verzoek
66.70% gewijzigd
vrijdag 3 juni 2022 om 15:06
Ja heel sec kijken ze naar je kansen, dit is bijvoorbeeld een tool die gebruikt wordt https://www.freya.nl/probability.php. Dus met je miskramen kom je dan vaak wel uit op een hoge spontane kans. Bij mij was t een persoonlijk plan waarbij we na x mnd proberen (bv 3) een hsg gingen doen, en dan na 3 mnd proberen bijvoorbeeld start iui. Die HSG is niet medisch zinnig volgens protocol want ik raakte spontaan zwanger.
Ik denk dat je vooral samen met je man moet bedenken wat je wil (want iui en ivf zijn ook pittig en tijdsintensief, maar door proberen ook) en zelf met een voorstel nr je gyn moet komen. Vanuit medisch perspectief (en dit klinkt fout I know) is t als arts wel moeilijker om niets te kunnen doen voor een patiënt (want geen behandeling vr herhaalde miskramen), dus zijn de artsen soms ook meer geneigd met je mee te denken buiten protocollen.
Ik denk dat je vooral samen met je man moet bedenken wat je wil (want iui en ivf zijn ook pittig en tijdsintensief, maar door proberen ook) en zelf met een voorstel nr je gyn moet komen. Vanuit medisch perspectief (en dit klinkt fout I know) is t als arts wel moeilijker om niets te kunnen doen voor een patiënt (want geen behandeling vr herhaalde miskramen), dus zijn de artsen soms ook meer geneigd met je mee te denken buiten protocollen.
woensdag 8 juni 2022 om 14:49
@Vanessa: 
wat een deceptie moet dat zijn voor jullie.... Dat eeuwige wachten ook altijd en nu dit.
Ik had vandaag het gesprek over de echo en er is dus inderdaad niks mis. Ik heb nog gevraagd wat het vervolgplan is zoals jij voorstelde @banaantje en ook gevraagd naar een behandeling om eileiders door te spuiten, maar ze zei meteen dat er bij mij geen verminderde vruchtbaarheid is omdat ik twee keer zwanger ben geworden. En dat het nu het beste is om niks te doen, omdat IVF/IUI niet het probleem van miskramen oplost.
Ik vraag me wel af waarom hier dan wel mensen zijn die aan IUI zijn begonnen? En ik lees veel over België omdat ze daar meer onderzoeken, wanneer zouden jullie die stap nemen? Ik ben nu bijna 32 en we zijn een jaar en 3 maanden aan het proberen.
Ik heb nog even flink gehuild vandaag. Alsof mijn lichaam mij een klap na wilde geven, werd ik direct na het gesprek met de gynaecoloog ongesteld. En ik ben al een paar dagen misselijk en had gevoelige borsten dus ik had ergens hoop. (Die klachten heb ik wel meer rond mijn cyclus, maar nu was het veel erger).
Mijn vriend wil zo graag vader worden, en hij was ook zo beïnvloed door die miskramen, dat vind ik misschien nog wel het ergst. Dat ik het hem zo erg gun.
Vanavond verjaardag met o.a. een 'ultra kijk mij eens zwanger zijn, ik heb zoveel klachten'-type
Einde klaagzang
wat een deceptie moet dat zijn voor jullie.... Dat eeuwige wachten ook altijd en nu dit. Ik had vandaag het gesprek over de echo en er is dus inderdaad niks mis. Ik heb nog gevraagd wat het vervolgplan is zoals jij voorstelde @banaantje en ook gevraagd naar een behandeling om eileiders door te spuiten, maar ze zei meteen dat er bij mij geen verminderde vruchtbaarheid is omdat ik twee keer zwanger ben geworden. En dat het nu het beste is om niks te doen, omdat IVF/IUI niet het probleem van miskramen oplost.
Ik vraag me wel af waarom hier dan wel mensen zijn die aan IUI zijn begonnen? En ik lees veel over België omdat ze daar meer onderzoeken, wanneer zouden jullie die stap nemen? Ik ben nu bijna 32 en we zijn een jaar en 3 maanden aan het proberen.
Ik heb nog even flink gehuild vandaag. Alsof mijn lichaam mij een klap na wilde geven, werd ik direct na het gesprek met de gynaecoloog ongesteld. En ik ben al een paar dagen misselijk en had gevoelige borsten dus ik had ergens hoop. (Die klachten heb ik wel meer rond mijn cyclus, maar nu was het veel erger).
Mijn vriend wil zo graag vader worden, en hij was ook zo beïnvloed door die miskramen, dat vind ik misschien nog wel het ergst. Dat ik het hem zo erg gun.
Vanavond verjaardag met o.a. een 'ultra kijk mij eens zwanger zijn, ik heb zoveel klachten'-type
Einde klaagzang
vrijdag 10 juni 2022 om 11:22
Banaantje ik vond het zelf een hele geruststelling als je de baby gewoon gaat voelen, dan heb een aantal keer per dag gewoon bewijs een soort.
Fishie, hebben ze ook al iets van een bloedtest gedaan? Bij mij kwam het dus uiteindelijk pas met de NIPT naar boven waardoor het dus al die keren mis was gegaan. Weet ik ook wel dat een chromosoomafwijking niet de meest standaard situatie is maar daar ging ik dus ook niet van uit.
Fishie, hebben ze ook al iets van een bloedtest gedaan? Bij mij kwam het dus uiteindelijk pas met de NIPT naar boven waardoor het dus al die keren mis was gegaan. Weet ik ook wel dat een chromosoomafwijking niet de meest standaard situatie is maar daar ging ik dus ook niet van uit.
zaterdag 11 juni 2022 om 21:53
@Andijvie: ja ze hebben bloedtesten gedaan en daarbij naar verschillende dingen gekeken, ik weet de termen niet meer allemaal. Maar ze hebben gekeken naar mijn schildklier, of ik speciale antistoffen aanmaak, of er stollingsafwijkingen zijn.
Chromosoom onderzoek hebben we nog niet gedaan. Vaak doen ze dat pas na meer dan twee miskramen in ons ziekenhuis.
Chromosoom onderzoek hebben we nog niet gedaan. Vaak doen ze dat pas na meer dan twee miskramen in ons ziekenhuis.
zondag 12 juni 2022 om 09:34
Vanessa jeetje wat een bizarre wending! Ik hoop dat t allemaal toch meevalt met je schildklier, t voelt een beetje alsof er steeds weer een nieuw duveltje uit een doosje komt bij jou
Andijvie hoe is t nu met jullie? Genieten van een zwangerschap is sowieso niet voor iedereen weggelegd, mr denk vaak aan jullie en vraag me dan af hoe t nu gaat, de schrik zat er behoorlijk in natuurlijk.
Fishie mja die gyn heeft wel gelijk natuurlijk, bij mij was t ook meer uit coulance en omdat er 1 eug was, dus dan zou t zijn om te kijken of beide eileiders open waren. Ons boden ze ook iui aan, nadrukkelijk met uitleg dat t niets aan de kansen zou doen, omdat je mensen niet eindeloos kan laten proberen.
Ik heb op FB ook zo’n pagina over de ferti in Gent gevolgd, en herhaalde miskramen, om te oriënteren. Beroepsmatig weet ik dat ze daar dingen doen die niet bewezen tot meer levendgeborenen leiden, zoals bv PGT (embryo’s genetisch testen vr terugplaatsing). Wat andijvie zegt is natuurlijk ook waar: je weet soms niet dat er toch iets speelt chromosomaal. Maar de vraag is dus of t opgespoord kan worden met PGT en of t terugplaatsen van ogenschijnlijk gezonde embryo’s wel leidt tot een goede zwangerschap (als in: mss speelt er nog meer dan niet bekend is). Er bestaat zo’n stoplicht kaart met alle technieken (hatching, scratching, etc) en wat bewezen zinnig is (vrij weinig). Dus dat maakte t vr mij ook niet logisch om nr Gent te gaan.
Op Freya wordt nu wel gepeild of er behoefte is aan onderzoek nr prednison bij herhaalde miskramen. Het lastige daarvan (en dus van zomaar ascal etc slikken op eigen houtje) vind ik dat je niet weet wat de nadelen zijn, van prednison kan ik er wel een paar bedenken voor het kind nmlk. Er werden op die FB groep ook medicijnen uitgeruild, had daar wel moeite mee. Heb dus zelf besloten daarom te zorgen dat alle facetten waar ik zelf invloed op heb en niet schadelijk zijn, optimaal zijn: bmi, psyche, dieet. De gyn gaf bij mij ook aan dat ze ook meer richting de voeding willen gaan. Dus misschien zijn er voor jou/jullie ook nog dingen te optimaliseren?
Hier is t deze week spannend geweest met minimaal roze bloedverlies, buikpijn en rugpijn. Ik voel af en toe wat leven in m’n buik gelukkig. Uiteindelijk zijn de controles redelijk goed, maar de stress zit er goed in. Merk dat ik echt aan de slag moet met de angst dat ik die kleine meid verlies. En dat ik goed op moet letten met m’n belasting zodat die rugpijn en buikpijn onder controle blijven. Geslachtsecho dus gehad inmiddels en t voelt nu wel zoveel echter nu we weten dat t een meisje wordt!
Andijvie hoe is t nu met jullie? Genieten van een zwangerschap is sowieso niet voor iedereen weggelegd, mr denk vaak aan jullie en vraag me dan af hoe t nu gaat, de schrik zat er behoorlijk in natuurlijk.
Fishie mja die gyn heeft wel gelijk natuurlijk, bij mij was t ook meer uit coulance en omdat er 1 eug was, dus dan zou t zijn om te kijken of beide eileiders open waren. Ons boden ze ook iui aan, nadrukkelijk met uitleg dat t niets aan de kansen zou doen, omdat je mensen niet eindeloos kan laten proberen.
Ik heb op FB ook zo’n pagina over de ferti in Gent gevolgd, en herhaalde miskramen, om te oriënteren. Beroepsmatig weet ik dat ze daar dingen doen die niet bewezen tot meer levendgeborenen leiden, zoals bv PGT (embryo’s genetisch testen vr terugplaatsing). Wat andijvie zegt is natuurlijk ook waar: je weet soms niet dat er toch iets speelt chromosomaal. Maar de vraag is dus of t opgespoord kan worden met PGT en of t terugplaatsen van ogenschijnlijk gezonde embryo’s wel leidt tot een goede zwangerschap (als in: mss speelt er nog meer dan niet bekend is). Er bestaat zo’n stoplicht kaart met alle technieken (hatching, scratching, etc) en wat bewezen zinnig is (vrij weinig). Dus dat maakte t vr mij ook niet logisch om nr Gent te gaan.
Op Freya wordt nu wel gepeild of er behoefte is aan onderzoek nr prednison bij herhaalde miskramen. Het lastige daarvan (en dus van zomaar ascal etc slikken op eigen houtje) vind ik dat je niet weet wat de nadelen zijn, van prednison kan ik er wel een paar bedenken voor het kind nmlk. Er werden op die FB groep ook medicijnen uitgeruild, had daar wel moeite mee. Heb dus zelf besloten daarom te zorgen dat alle facetten waar ik zelf invloed op heb en niet schadelijk zijn, optimaal zijn: bmi, psyche, dieet. De gyn gaf bij mij ook aan dat ze ook meer richting de voeding willen gaan. Dus misschien zijn er voor jou/jullie ook nog dingen te optimaliseren?
Hier is t deze week spannend geweest met minimaal roze bloedverlies, buikpijn en rugpijn. Ik voel af en toe wat leven in m’n buik gelukkig. Uiteindelijk zijn de controles redelijk goed, maar de stress zit er goed in. Merk dat ik echt aan de slag moet met de angst dat ik die kleine meid verlies. En dat ik goed op moet letten met m’n belasting zodat die rugpijn en buikpijn onder controle blijven. Geslachtsecho dus gehad inmiddels en t voelt nu wel zoveel echter nu we weten dat t een meisje wordt!
vrijdag 17 juni 2022 om 13:45
Banaan, bedankt voor je reactie. Ik heb altijd veel aan je uitleg. Dat mensen onderling medicatie uitdelen vind ik ook wel een enge ontwikkeling.. ik snap dat je veel wilt proberen uit wanhoop, maar op forums maken mensen elkaar ook gek. En als ik dan lees van allerlei behandelingen die zij bij mij niet doen ga ik soms toch twijfelen. Maar op dit moment gaan we gewoon mee in lijn met het ziekenhuis. Het enige waar wij nu invloed op hebben is gezond eten en afvallen, en daar ben ik ook mee bezig.
Dat moet enorm schrikken zijn geweest, rugpijn en een beetje bloedverlies! Wat fijn dat je al beweging voelt, als dat straks meer wordt dan heb je gedurende de dag geruststelling ipv maar weer echo's afwachten. Gefeliciteerd met het nieuws dat het een meisje wordt!
Dat moet enorm schrikken zijn geweest, rugpijn en een beetje bloedverlies! Wat fijn dat je al beweging voelt, als dat straks meer wordt dan heb je gedurende de dag geruststelling ipv maar weer echo's afwachten. Gefeliciteerd met het nieuws dat het een meisje wordt!
zaterdag 18 juni 2022 om 19:23
Hoi allemaal. Ik wilde even delen dat ik ook weer pril zwanger ben. Mega spannend. Zeker omdat we nu meer hoop hebben omdat mijn diabetes type 1 nu onder controle is en dat waarschijnlijk bij ons de oorzaak van de miskramen was. Maar echt niet te doen spannend. Ik voel me helemaal verlamd en tel de uren tot de echo.
dinsdag 21 juni 2022 om 14:16
Oppositina gefeliciteerd! Zo mega spannend nu, maar wat je zegt: DM onder controle is zo belangrijk. Wanneer heb je een echo?
Fishie knap dat je je zo richt op gezond eten en afvallen! Toch ook vaak gezien dat dat net de key blijkt te zijn, ik hoop t zo voor jullie
Andijvie wat fijn, en kan me voorstellen dat rustiger aan doen niet in je boekje voorkomt. Hier een aanstel-uterus dus super snel harde buiken en echt snel mega moe (inclusief voor mijn doen bizarre wallen). Dus herken je weerstand, mr alles voor die kleine natuurlijk…
Fishie knap dat je je zo richt op gezond eten en afvallen! Toch ook vaak gezien dat dat net de key blijkt te zijn, ik hoop t zo voor jullie
Andijvie wat fijn, en kan me voorstellen dat rustiger aan doen niet in je boekje voorkomt. Hier een aanstel-uterus dus super snel harde buiken en echt snel mega moe (inclusief voor mijn doen bizarre wallen). Dus herken je weerstand, mr alles voor die kleine natuurlijk…
woensdag 22 juni 2022 om 13:37
Moet soms wel even geniffelen om de reacties hoor.
Ik ben dus iemand die volledig overal in mee gaat incl. wisselen van medicatie.
Maar heb ook tegen argumenten.
1. na mijn vroeggeboorte met 18 wk, kreeg ik direct ascal want dat zou de innesteling bevorderen.
(academisch zkh)
Echter toen het weer misging 13 wk door ruim 2 liter bloedverlies in een uur ben ik voor een secontopinion gegaan naar een nieuw zkh. Ook academische. Toen bleek dat Ascal mn dood kon worden vanwege een stollingsafwijking.
a fijn, ik kreeg niets meer geen onderzoek geen medicijnen.
toen ben ik op eigen houtje untrogestan gaan gebruiken gekocht in spanje.
In de hoop dat een volgende zwangerschap zou blijven zitten.
(ik had dit overigens wel gewoon verteld maar kreeg als reactie dat het niet bewezen was)
Toen mijn vliezen braken met 15 weken in de zwnagerschap gestopt natuurlijk met de utro.
Dit is uiteindelijk goedgekomen.
Toen wilde ik weer zwanger worden. Helaas lukte dat niet en toen kwam na 2,5 jaar IVF (eerst IUI geprobeerd)
Allemaal zonder onderzoeken.
Helaas groeide er steeds maar weinig (3/4) eitjes, toen kwam ik zelf tot de ondekking dat er in spuiten meer medicatie zit. Dus ik verhoogde zelf met een kleine stap de medicatie. Ik kreeg iets meer 6/7 ipv 3/4 eitjes dan verwacht.
Het bleef mislukken. Omdat we een laatste traject wilde starten 3e vergoede ivf poging dacht ik ik haal alles uit de kast en ga naar t buitenland.
Daar 4 onderzoeken gedaan en BAM 4x bingo (kortom dat allemaal aangepakt).
Na 3 mnd was ik ineens spontaan weer zwanger (terwijl dat dus 4 jaar lang niet was gebeurd)
Helaas werd dat een MK met 9,5 misschien wel door mijn eigen schuld maar goed achteraf makkelijk praten als je het niet hebt laten controleren. En of dat dan de oorzaak was dat weet je nu toch niet meer.
Maar goed, ook ik heb mezelf nu voor de Prednisolon opgegeven.
Echter moet er eerst nuiets anders worden opgelost voordat wij verder kunnen.
Ik ben dus iemand die volledig overal in mee gaat incl. wisselen van medicatie.
Maar heb ook tegen argumenten.
1. na mijn vroeggeboorte met 18 wk, kreeg ik direct ascal want dat zou de innesteling bevorderen.
(academisch zkh)
Echter toen het weer misging 13 wk door ruim 2 liter bloedverlies in een uur ben ik voor een secontopinion gegaan naar een nieuw zkh. Ook academische. Toen bleek dat Ascal mn dood kon worden vanwege een stollingsafwijking.
a fijn, ik kreeg niets meer geen onderzoek geen medicijnen.
toen ben ik op eigen houtje untrogestan gaan gebruiken gekocht in spanje.
In de hoop dat een volgende zwangerschap zou blijven zitten.
(ik had dit overigens wel gewoon verteld maar kreeg als reactie dat het niet bewezen was)
Toen mijn vliezen braken met 15 weken in de zwnagerschap gestopt natuurlijk met de utro.
Dit is uiteindelijk goedgekomen.
Toen wilde ik weer zwanger worden. Helaas lukte dat niet en toen kwam na 2,5 jaar IVF (eerst IUI geprobeerd)
Allemaal zonder onderzoeken.
Helaas groeide er steeds maar weinig (3/4) eitjes, toen kwam ik zelf tot de ondekking dat er in spuiten meer medicatie zit. Dus ik verhoogde zelf met een kleine stap de medicatie. Ik kreeg iets meer 6/7 ipv 3/4 eitjes dan verwacht.
Het bleef mislukken. Omdat we een laatste traject wilde starten 3e vergoede ivf poging dacht ik ik haal alles uit de kast en ga naar t buitenland.
Daar 4 onderzoeken gedaan en BAM 4x bingo (kortom dat allemaal aangepakt).
Na 3 mnd was ik ineens spontaan weer zwanger (terwijl dat dus 4 jaar lang niet was gebeurd)
Helaas werd dat een MK met 9,5 misschien wel door mijn eigen schuld maar goed achteraf makkelijk praten als je het niet hebt laten controleren. En of dat dan de oorzaak was dat weet je nu toch niet meer.
Maar goed, ook ik heb mezelf nu voor de Prednisolon opgegeven.
Echter moet er eerst nuiets anders worden opgelost voordat wij verder kunnen.
vrijdag 24 juni 2022 om 13:28
) gevraagd of de titel van het topic gewijzigd kan worden! Ik lees jullie updates vaak nog wel (hopende op goed nieuws, het is jullie zo gegund!) maar kom er meestal niet echt aan toe uitgebreid te reageren.
zaterdag 2 juli 2022 om 21:10
Voor de mensen met wie ik schreef na mijn miskraam en aan wie ik veel heb gehad:
onze dochter is afgelopen dinsdag geboren! Ondanks dat ik het lastig vond definitief afscheid te nemen van mijn mooie buik, was ik meer dan eraan toe om haar te ontmoeten. Ik heb er nu een prachtige dochter, 2 trotse zussen en 2 knaltieten voor terug
.
De miskraam krijgt een subtiel plekje op haar geboortekaartje.
Voor ons is het jarenlange zwanger wordentraject eindelijk achter de rug. Heel erg raar, maar ook fijn. Ik blijf meelezen, ik gun het jullie zo xxx
onze dochter is afgelopen dinsdag geboren! Ondanks dat ik het lastig vond definitief afscheid te nemen van mijn mooie buik, was ik meer dan eraan toe om haar te ontmoeten. Ik heb er nu een prachtige dochter, 2 trotse zussen en 2 knaltieten voor terug
.De miskraam krijgt een subtiel plekje op haar geboortekaartje.
Voor ons is het jarenlange zwanger wordentraject eindelijk achter de rug. Heel erg raar, maar ook fijn. Ik blijf meelezen, ik gun het jullie zo xxx
zondag 3 juli 2022 om 14:03
Oppositina en norivelletje, wat spannend, hoe gaat het nu met jullie?
Fijn dat het goed gaat met jullie andijviestamppot en banaantje! Ik ben trouwens mijn laatste zwangerschap al heel vroeg minder uren gaan werken, voornamelijk om psychische redenen (als ik oververmoeid was, en dat was ik al snel, kreeg ik paniekaanvallen ed, ik kon dan mijn angsten gewoon niet meer relativeren). Maar, ik denk ook daardoor, heb ik echt veel minder lichamelijke klachten gehad dan bij mijn eerste zwangerschap. Dus ik zou iedereen aanraden om niet te streng voor zichzelf te wezen.
Wat fijn dat je kleintjes netjes hun mijlpalen halen Lulu! Maar ik begrijp dat het nog niet onbezorgd is. Veel sterkte ook voor jullie zelf 
.
Sanne, Fishie en vanessa (hopelijk mis ik nu niemand?), ik blijf voor jullie duimen
.
Fijn dat het goed gaat met jullie andijviestamppot en banaantje! Ik ben trouwens mijn laatste zwangerschap al heel vroeg minder uren gaan werken, voornamelijk om psychische redenen (als ik oververmoeid was, en dat was ik al snel, kreeg ik paniekaanvallen ed, ik kon dan mijn angsten gewoon niet meer relativeren). Maar, ik denk ook daardoor, heb ik echt veel minder lichamelijke klachten gehad dan bij mijn eerste zwangerschap. Dus ik zou iedereen aanraden om niet te streng voor zichzelf te wezen.
Wat fijn dat je kleintjes netjes hun mijlpalen halen Lulu! Maar ik begrijp dat het nog niet onbezorgd is
. Veel sterkte ook voor jullie zelf . Sanne, Fishie en vanessa (hopelijk mis ik nu niemand?), ik blijf voor jullie duimen
.
.
dinsdag 5 juli 2022 om 09:14
Mathilde gefeliciteerd! Wat een rijkdom en geluk, en sterkte met de knal tieten 
Lulu! Hoe is t bij jullie?
Vanessa jij zit ook met een bizar medisch verhaal :s ik kan me heel goed voorstellen dat je je opgeeft vr de prednison, als ik nog niet zwanger was geweest was dat hier ook zeker een optie. Maar zou daar -net als jij denk ik- ook niet lichtzinnig over denken.
Appelbloesem heel verstandig dat je zo aan de bel hebt getrokken en opkwam voor jezelf. Ik ga psychisch wel goed inmiddels (maar ook emdr gehad), ben alleen fysiek wel echt minder dan ik gewend ben. Heel moe (ondanks dat ik redelijk tot goed slaap), dus ik pak m’n rust goed.
Hier de seo gehad, die structureel goed was maar er werd een te klein buikje van de kleine gemeten. Volgens de echoscopist niets geks mr de verloskundige wil het wel opvolgen. En ik ben blij dat de vlk er zelf mee kwam want ik vond t ook een zorgelijke meting. Mogelijk dus een termijn ding (want een week vooruit gezet) maar kan ook een minder gunstig scenario zijn natuurlijk.
Lulu! Hoe is t bij jullie?
Vanessa jij zit ook met een bizar medisch verhaal :s ik kan me heel goed voorstellen dat je je opgeeft vr de prednison, als ik nog niet zwanger was geweest was dat hier ook zeker een optie. Maar zou daar -net als jij denk ik- ook niet lichtzinnig over denken.
Appelbloesem heel verstandig dat je zo aan de bel hebt getrokken en opkwam voor jezelf. Ik ga psychisch wel goed inmiddels (maar ook emdr gehad), ben alleen fysiek wel echt minder dan ik gewend ben. Heel moe (ondanks dat ik redelijk tot goed slaap), dus ik pak m’n rust goed.
Hier de seo gehad, die structureel goed was maar er werd een te klein buikje van de kleine gemeten. Volgens de echoscopist niets geks mr de verloskundige wil het wel opvolgen. En ik ben blij dat de vlk er zelf mee kwam want ik vond t ook een zorgelijke meting. Mogelijk dus een termijn ding (want een week vooruit gezet) maar kan ook een minder gunstig scenario zijn natuurlijk.
dinsdag 5 juli 2022 om 13:36
Gefeliciteerd met je dochter, en het voordeel van geen buik meer is dat je weer op je buik kan slapen_Mathilde_ schreef: ↑02-07-2022 21:10Voor de mensen met wie ik schreef na mijn miskraam en aan wie ik veel heb gehad:
onze dochter is afgelopen dinsdag geboren! Ondanks dat ik het lastig vond definitief afscheid te nemen van mijn mooie buik, was ik meer dan eraan toe om haar te ontmoeten. Ik heb er nu een prachtige dochter, 2 trotse zussen en 2 knaltieten voor terug
De miskraam krijgt een subtiel plekje op haar geboortekaartje.
Voor ons is het jarenlange zwanger wordentraject eindelijk achter de rug. Heel erg raar, maar ook fijn. Ik blijf meelezen, ik gun het jullie zo xxx
dinsdag 5 juli 2022 om 22:18
Hi meiden,
Mathildegefeliciteerd met je dochter! En wat een rijkdom! Veel geluk!
De nieuwe zwangeren ook gefeliciteerd!! Heel spannend weer.
Fishie wat heb jij ook veel voor je kiezen gekregen. Hoe gaat het nu?
banaantje ach jeej wat spannend allemaal. Waar zou een kleiner buikje op kunnen duiden? Ik had je zo graag gegund dat alles vanzelf zou gaan en je niet veel spanning hoeft te hebben na alle ellende!
De kleine voelen bewegen is gelukkig wel een plus punt.
Lulu hoe is het bij jullie?
Vanessa wat is jullie status?
Hier afgelopen zaterdag een blastocyst (een embryo van 5 dagen) laten terug plaatsen. Wat een spanning eerst of er wel plek is in het lab en daarna of die goed ontdooid. Wel in natuurlijke cyclus dus geen hormonen die alles denken te voelen beïnvloeden. Heb vandaag 8dpo een bloeding gehad. Bij de tweeling had ik op 6dpo ook een bloeding. Ik zat vanmiddag op de wc en veegde opeens echt rood af dus schrok me kapot. Maar daarna wat bruin en nu alles weg. Ik duim!! Een blasto moet binnen 48 uur innestelen heb ik me laten vertellen.. haha maar ik ben zeer nieuw in de ivf. Positieve is dat ze er ook maar eentje hebben hoeven ontdooien.
Ik lees nog alfijd hier de berichtjes mee maar heb weinig te melden. Veel moeten wachten afgelopen weken.
Mathildegefeliciteerd met je dochter! En wat een rijkdom! Veel geluk!
De nieuwe zwangeren ook gefeliciteerd!! Heel spannend weer.
Fishie wat heb jij ook veel voor je kiezen gekregen. Hoe gaat het nu?
banaantje ach jeej wat spannend allemaal. Waar zou een kleiner buikje op kunnen duiden? Ik had je zo graag gegund dat alles vanzelf zou gaan en je niet veel spanning hoeft te hebben na alle ellende!
De kleine voelen bewegen is gelukkig wel een plus punt.
Lulu hoe is het bij jullie?
Vanessa wat is jullie status?
Hier afgelopen zaterdag een blastocyst (een embryo van 5 dagen) laten terug plaatsen. Wat een spanning eerst of er wel plek is in het lab en daarna of die goed ontdooid. Wel in natuurlijke cyclus dus geen hormonen die alles denken te voelen beïnvloeden. Heb vandaag 8dpo een bloeding gehad. Bij de tweeling had ik op 6dpo ook een bloeding. Ik zat vanmiddag op de wc en veegde opeens echt rood af dus schrok me kapot. Maar daarna wat bruin en nu alles weg. Ik duim!! Een blasto moet binnen 48 uur innestelen heb ik me laten vertellen.. haha maar ik ben zeer nieuw in de ivf. Positieve is dat ze er ook maar eentje hebben hoeven ontdooien.
Ik lees nog alfijd hier de berichtjes mee maar heb weinig te melden. Veel moeten wachten afgelopen weken.
woensdag 6 juli 2022 om 17:04
Wat spannend sanne joy!! Ik duim met je mee.
Sterkte met afwachten banaan. Waarom vond jij het ook al zorgelijk? Had je de opmetingen op google opgezocht?
Mathilde wij hebben nooit samen geschreven maar gefeliciteerd!
Hier is de 5e ronde na mijn laatste miskraam weer geen succes geweest, zag al wat bloed vanmorgen. Omdat ik vorige keer vrij snel na elkaar zwanger werd had ik hoop dat het nu ook niet lang zou duren. Op naar de volgende ronde dan maar.
Sterkte met afwachten banaan. Waarom vond jij het ook al zorgelijk? Had je de opmetingen op google opgezocht?
Mathilde wij hebben nooit samen geschreven maar gefeliciteerd!
Hier is de 5e ronde na mijn laatste miskraam weer geen succes geweest, zag al wat bloed vanmorgen. Omdat ik vorige keer vrij snel na elkaar zwanger werd had ik hoop dat het nu ook niet lang zou duren. Op naar de volgende ronde dan maar.
woensdag 6 juli 2022 om 17:43
Sanne wat spannend!! Kan me zo inbeelden dat je nu enorm zit af te tellen tot je kan testen. Ik ga duimen. En snap dat t vooral wachten is voor jullie… hopelijk snel goed nieuws.
Fishie bleh das stom… bij mij zat er ooit 9 mnd tussen miskraam 2 en 3, ik vond dat de moeilijkste periode van t hele proces, waarin ik echt t vertrouwen in m’n lijf en de zin in seks verloor. Kan me dus wel iets inbeelden van de frustratie die je voelt, en wellicht t verdriet omdat de tijd maar door tikt en de onzekerheid ook. Zo stom…
Mbt de seo: ik heb niet gegoogled, ik weet vanuit m’n werk dat het zorgelijk kan zijn. Bij een groeivertraging maar ook bij een macrosoom (te groot kind) start t altijd met de buik/ je ziet t eerst aan de buikomvang. De overige metingen waren wel allemaal normaal (ik dacht wel iets onder gemiddeld), dus er zijn wat scenario’s: foute meting en vals alarm, termijn klopt toch niet helemaal (want obv m’n cyclus en ovulatie test zou ik 7 dagen later uitgerekend zijn dan m’n huidige datum) en buik is gewoon gemiddeld klein, kleine buik die verder goed op de curve blijft groeien, of een beginnende groeivertraging (dus dat de buik nog verder achter blijft en zelfs de andere metingen ook achter gaan blijven). Dat laatste is natuurlijk slecht nieuws zo vroeg in de zwangerschap. Dus de meting van nu laat zien dat >90% van de kinderen op dezelfde termijn een grotere buikomvang hebben, en we moeten zien hoe dat nu verder gaat.
Fishie bleh das stom… bij mij zat er ooit 9 mnd tussen miskraam 2 en 3, ik vond dat de moeilijkste periode van t hele proces, waarin ik echt t vertrouwen in m’n lijf en de zin in seks verloor. Kan me dus wel iets inbeelden van de frustratie die je voelt, en wellicht t verdriet omdat de tijd maar door tikt en de onzekerheid ook. Zo stom…
Mbt de seo: ik heb niet gegoogled, ik weet vanuit m’n werk dat het zorgelijk kan zijn. Bij een groeivertraging maar ook bij een macrosoom (te groot kind) start t altijd met de buik/ je ziet t eerst aan de buikomvang. De overige metingen waren wel allemaal normaal (ik dacht wel iets onder gemiddeld), dus er zijn wat scenario’s: foute meting en vals alarm, termijn klopt toch niet helemaal (want obv m’n cyclus en ovulatie test zou ik 7 dagen later uitgerekend zijn dan m’n huidige datum) en buik is gewoon gemiddeld klein, kleine buik die verder goed op de curve blijft groeien, of een beginnende groeivertraging (dus dat de buik nog verder achter blijft en zelfs de andere metingen ook achter gaan blijven). Dat laatste is natuurlijk slecht nieuws zo vroeg in de zwangerschap. Dus de meting van nu laat zien dat >90% van de kinderen op dezelfde termijn een grotere buikomvang hebben, en we moeten zien hoe dat nu verder gaat.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
