Zwanger worden, omgaan met teleurstelling

16-09-2024 18:08 21 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve mensen,

Ik ben nieuw op dit forum, maar ik heb vaker meegelezen hier, maar ik dacht toch wel leuk eens een account aan te maken, om zelf iets te posten en te kunnen reageren.

Ik zal me even voorstellen, ik ben Karin en nu twee jaar samen met mijn vriend. Ik ben in april 36 geworden en mijn vriend wordt over twee weken 38. Door omstandigheden en mislukte relaties helaas pas later bezig met kinderen.

En in mijn huidige relatie wilde mijn vriend het nu ook nog steeds uitstellen, hij wilde alle omstandigheden goed hebben, maar ik probeerde hem al langer duidelijk te maken, dat het vaak wel even kan duren. Gelukkig is hij sinds de vakantie om en wilde hij het ineens wel proberen en maar zien hoe het zou gaan lopen. Voor mij echt een opluchting. Ik ben trouwens al sinds vorig jaar gestopt met de pil, in overleg met hem, gewoon het idee dat alle hormonen uit mijn lijf zouden zijn, als we er echt aan toe waren, dus dat is wel fijn en tot die tijd zouden we het gewoon veilig doen met condooms en een app gebruiken om mijn cyclus een beetje te kunnen bijhouden. Gelukkig was deze al vrij snel heel regelmatig op soms drie dagen na. Op die manier hebben we het maanden veilig gedaan in de vruchtbare weken en wist ik dus deze vakantie ook wanneer de vruchtbare periode was en voorspelde ovulatie. Van 28 augustus tot 3 september, met 2 september als ovulatie. Nu hebben we drie keer seks gehad in deze periode en zelfs op de voorspelde ovulatiedag in de app (28, 31 augustus en 2 september).
Toevallig had ik voor de vakantie voor de eerste keer een ovulatietest gekocht bij de Action, op 30 augustus uit nieuwsgierigheid gedaan, toen stond er een lichtroze streepje (wat betekende geen piek), volgens mij heb ik 3 september nog eentje gedaan en toen was er helemaal geen streepje te zien, dus helemaal geen piek. Normaal moet je er vijf dagen achter elkaar testen, dus ik heb het nu ook niet serieus getest natuurlijk. Alleen ik dacht als zaadcellen drie dagen kunnen overleven en we om de dag (dat is vaak beter als elke dag toch) seks hadden in die periode, zou het de juiste timing moeten zijn.

Het gekke is, afgelopen week tussen de ovulatie en verwachte ongesteldheid, is het toch best spannend, ik voelde soms krampen, echt al zes dagen voor mijn ongesteldheid. En ik had het soms warmer en kouder, en betrap mezelf erop symptomen te hebben opgezocht haha en misschien ga je het dan een beetje voor je zien, maar vooral die licht zeurderige krampen, ik dacht miss voelt zo een innesteling. Hoe stom ook, je gaat het een beetje inbeelden. Mijn vriend en ik zaten gisteren te grappen, zul je zien is het na een poging gelukt en zaten al beetje vooruit te dromen. Tot de werkelijkheid kwam vanochtend, ik ging naar het toilet en zag wat bloed, het begin van mijn menstruatie, ook precies wat de app voorspelde als eerste menstruatiedag. Ergens ook fijn dat mijn vriend het meteen wist, want hij zei al, de test doen we samen als je overtijd bent, maar testen hoeft dus niet meer. Maar goed vandaag eerste dag weer werken en natuurlijk wist ik wel dat een ronde haast onrealistisch is, maar toch was ik licht teleurgesteld, je krijgt toch een beetje gedachten van, ben ik te oud, zijn mijn eicellen goed of zijn zaadcellen. Toevallig had ik in mei steeds steken en heb ik een doorverwijzing gehad naar een echo bij een gynaecoloog, die zei oh je eierstokken zien er goed uit, zie dat er een eitje rijpt, dus geen cystes, al kon hij geen uitspraken doen over de kwaliteit van de eicellen op de echo.

Aan de andere kant weet ik ook, een ronde is ook niet realistisch, al hoor ik van vriendinnen vaak, oh ging sneller als we dachten, die waren vaak bij twee rondes zwanger, al zijn die allemaal 33, 34 jaar. Maarja het leven loopt zoals het loopt en soms kom je de ware pas op latere leeftijd tegen, anders was ik wel eerder begonnen.

Toch vind ik het een spannende periode zeg, ik ben altijd nuchter, maar kan me goed voorstellen hoe het is als je er een jaar mee bezig bent. Hoe gaan jullie om elke maand met teleurstelling.
Meer uit nieuwsgierigheid voor volgende rondes, na een ronde is teleurstelling een beetje misplaatst, want dat is niet de werkelijkheid, vooral met mijn leeftijd.

Nog een ander apart detail, daar was ik trouwens ook nieuwsgierig naar. Normaal is mijn menstruatie 3-5 dagen, maar altijd prima te doen, lichte krampen de eerste dag en helder bloed. Alleen het gekke, ik zat vanochtend op werk en ik dacht wow die krampen zijn nu veel heftiger als normaal, na de middag zakte het wat, maar ik voel nu nog steeds een licht drukkend gevoel in mijn onderbuik, meer als normaal. Bloed was deels bruiner als ik in mijn maandverband keek, normaal donkerrood, nu meer bruinachtig van kleur, al op het wc-papier wel helderrood (sorry voor de details, anders kan ik het niet zo goed uitleggen).
En weet je wat gek is, ik heb twee keer in mijn leven een keer van de huisarts een pilstrip gehad om mijn menstruatie (door vakantie) een weekje te kunnen uitstellen. Het gekke is, toen ik daarna ongesteld werd voelde het ook veel heftiger, met meer krampen en ook soms wat bruiner bloed. Ik was benieuwd herkent iemand zich hierin? Of vooral na een ronde proberen, dat je heftiger ongesteld wordt?

Hele gekke gedachte hoor, maar het kan niet zijn, dat het misschien bevrucht was, maar afgestoten is en daardoor zoveel heftigere krampen zijn?

Ik ben echt nog zo nieuw met dit onderwerp, dus fijn om hier andere mensen over te kunnen spreken.

Liefs! En fijne avond!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ga dingen zeggen waar jij (terecht) niet naar gaat luisteren.

Jij bent jezelf ronde 1 al gek aan het maken.
Je hebt echt nog géén idéé hoe het is als je hier een jaar mee bezig bent.

Elk gevoeletje, inclusief hoe een blauwe plek van je stoten aan de deurkruk (omdat je niet oplette, zou dat misschien door hele vroege zwangerschapshormonen komen?) na drie dagen voelt als je er licht op drukt (het voelt echt anders dan vroeger, zou dat komen omdat je misschien zwanger bent en meer bloed in je lichaam aan het verzamelen bent?) kun je relateren aan een eventuele zwangerschap. Elke scheet die een beetje anders ruikt ook. Je kunt je hyperbewust zijn van elk steekje in je lijf, elke extra millimeter borstomvang, elke geur enz.
En vanuit alle hoeken en gaten komen zwangeren tevoorschijn. Op tv, in de supermarkt, zelfs muizen van een muizenplaag bij de achternicht van de buurvrouw van je kapper blijken allemaal zwanger.
Voor je het weet is seks niet meer geil en lekker, maar klussen met slijmdraden. Of erger.

En sommige dingen kun je niet voorkomen of tegenhouden.
Maar probeer het in ieder geval.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap heel goed dat je heel graag zwanger wilt worden. Na een miskraam hebben mijn man en ik het drie jaar lang geprobeerd, voordat ik weer zwanger werd. Ik was 31 en er was geen aanwijsbare reden, alle signalen stonden op zich op groen. Ik weet dus hoe het voelt.
Je zult echt een modus moeten vinden om hier wat relaxter mee om te gaan. Ruim 80 procent van de vrouwen is na een jaar. Het is voor jezelf waarschijnlijk goed om hier vanuit te gaan, dat het een jaar kan duren. Misschien is het wel eerder raak, maar meteen de eerste keer? Dat is veel zeldzamer dan mensen je willen laten geloven. Je hoort vooral verhalen dat het zo snel raak was, over problemen met vruchtbaarheid en miskramen praten mensen veel minder. Als je er vanuit gaat dat het ongeveer een jaar kan duren dan hoef je je dus echt niet druk te maken over de eerste maand, of de tweede, of derde, of de vierde.

Verder wilde ik je nog even meegeven wat mijn gyn vertelde na mijn miskraam (missed abortion en later curettage). Hij zei dat de bevruchting en de innesteling het moeilijkste deel van een zwangerschap zijn, waarbij heel vaak iets misgaat. Hoe het precies werkt, alle factoren, is nog vrij mysterieus. Er zijn allemaal kleine dingen die hierbij een rol spelen, er vindt veel vaker een bevruchting plaats dan we weten. Soms is dat niet succesvol, bij ongeveer de helft van de bevruchte eitjes slaagt de innesteling niet. Het heeft geen zin om je af te vragen of dit elke maand het geval was. Het maakt je mentale toestand er in ieder geval niet relaxter op. Het is moeilijk, maar zoek afleiding, houd je bezig met dingen die je leuk vindt. Je constant hier druk over maken is echt niet fijn.

Heel eerlijk? Achteraf zou ik willen dat ik (nog) meer bewust genoten had van onze tijd zonder kinderen. Ik vind het heerlijk om moeder te zijn, maar merk dat ik 24/7 aan sta. Als we samen willen zijn dan zijn we tot nu toe nog afhankelijk van oppas/opvang. We zijn daardoor echt minder dingen samen gaan doen. Dat je nu nog met niemand rekening hoeft te houden is echt heel waardevol, al is dat moeilijk om te zien.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit is niet nuchter. Probeer het los te laten, want je gaat jezelf (en je vriend) helemaal gek maken anders.
Honey, you should see me in a crown
Alle reacties Link kopieren Quote
feow schreef:
16-09-2024 19:02
Ik ga dingen zeggen waar jij (terecht) niet naar gaat luisteren.

Jij bent jezelf ronde 1 al gek aan het maken.
Je hebt echt nog géén idéé hoe het is als je hier een jaar mee bezig bent.

Elk gevoeletje, inclusief hoe een blauwe plek van je stoten aan de deurkruk (omdat je niet oplette, zou dat misschien door hele vroege zwangerschapshormonen komen?) na drie dagen voelt als je er licht op drukt (het voelt echt anders dan vroeger, zou dat komen omdat je misschien zwanger bent en meer bloed in je lichaam aan het verzamelen bent?) kun je relateren aan een eventuele zwangerschap. Elke scheet die een beetje anders ruikt ook. Je kunt je hyperbewust zijn van elk steekje in je lijf, elke extra millimeter borstomvang, elke geur enz.
En vanuit alle hoeken en gaten komen zwangeren tevoorschijn. Op tv, in de supermarkt, zelfs muizen van een muizenplaag bij de achternicht van de buurvrouw van je kapper blijken allemaal zwanger.
Voor je het weet is seks niet meer geil en lekker, maar klussen met slijmdraden. Of erger.

En sommige dingen kun je niet voorkomen of tegenhouden.
Maar probeer het in ieder geval.
+1

En zodra je besloten hebt 'er voor te gaan', wil je met terugwerkende kracht zwanger zijn.

Er zijn hier topics van vrouwen die graag zwanger worden, misschien leuk om je daar aan te sluiten?
Alle reacties Link kopieren Quote
Je lichaam is geen atoomklok. Soms is je menstruatie heftiger dan de keer daarvoor.

Zwanger ben je pas als je een positive test hebt en dan is het nog niet zeker dat het blijft zitten.

Ga nou gewoon eerst een half jaar genieten van de seks en laat alles op zijn beloop. Geen ovulatietesten, geen geplande seks gewoon als je zin hebt. Vroeger werden vrouwen ook zwanger en toen bestond dat allemaal nog niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eurus schreef:
16-09-2024 19:05
Dit is niet nuchter. Probeer het los te laten, want je gaat jezelf (en je vriend) helemaal gek maken anders.
Dit.
En je vindt dat je vriend in je huidige relatie aan het uitstellen was, terwijl jullie nu pas twee jaar samen zijn. Dan ben je jezelf (en hem) al aan het gek maken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jullie zijn pas 2 jaar samen. Ik snap dat je biologische klok tikte maar ik begrijp je vriend echt wel. Ik noem dat niet uitstellen maar gezond: onderzoeken of de relatie gaat werken.

Je gaat dit misschien niet willen lezen maar kalmeer.
Mijn verhaal: we begonnen bij de eerste toen ik bijna 27 was. Toen ik 30 was beviel ik van ons eerste kind.
Nu ben ik 38 en zwanger van de tweede.
Het duurde bij de tweede 8 maanden voordat ik zwanger werd en ik voelde mijn klok ook wel maar het heeft ook tijd nodig.
En eerder was ik er gewoon niet aan toe dus ik nam het zoals het kwam.
Als je elke maand zo reageert op een bloeding of een menstruatie die net iets anders is dan maak je jezelf helemaal gek (en je vriend ook).
Beste advies dat ik kreeg: vrijen als je er zin in hebt en in je vruchtbare periode nog een beetje extra.
Ik hield het wel bij maar heb geen testen etc gebruikt. Denk dat ik daarmee zou wachten tot 6 maanden of zo. Je hebt niet alleen seks om zwanger te raken hè. Je bent pas 1 maand bezig.
Ik sluit me aan bij iedereen hierboven.

Mijn verhaal ter relativatie: ik begon op m'n 25e, inmiddels 30 en nog geen baby. Al die tijd nuchter genoeg geweest om de (tig) zwangerschapstesten af te wachten voor ik mezelf zwanger rekende. En ook ik moet nog steeds geduld hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Doe eens rustig… jeetje.

Ik herken ‘t wel hoor. Ben 1 voldragen zwangerschap en 2 miskramen verder en elke ronde denk ik dingen te voelen. Ik durf inmiddels wel te stellen dat ik ‘weet’ hoe mijn 3 prille zwangerschappen voelden en de laatste tijd voel ik zulke krampjes continu. Om stapelgek van te worden, dus ik probeer het los te laten.

Overigens was ik bij mijn eerste zwangerschap 37 (3 dagen voor 38e moeder geworden). Je hebt écht nog wel ff hoor. Maar doe alsjeblieft rustig. Want je maakt jezelf helemaal gek. Kijk het eerst eens een half jaartje aan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eigenlijk denk ik dat dat massale gebruik van ovulatietesten helemaal niet helpt om zwanger te worden. Je wordt er alleen maar gestrest van, je hebt geen relaxte seks meer en je hebt het idee dat je alles goed doet waardoor de teleurstelling alleen maar groter wordt. Je wordt zwanger van seks, niet van ovulatietesten.

Disclaimer: het is anders als je al langere tijd niet zwanger kan raken of je gebruikt ovulatietesten op advies van een arts.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pffff rustigggggg..

Ik was na 9 maanden veel seks zwanger wat een miskraam werd.
Daarna weer na 6 maanden een miskraam..
Daarna na 4 maanden een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.. daarna weer een miskraam en na 4 maanden zwanger en een gezond kindje :).

Dus als je nù al zo gestrest bent.. jemig!!!! Sowieso waarom meteen ovulatie testen doen??
Alle reacties Link kopieren Quote
Sneeuwpopje schreef:
16-09-2024 21:50
Sowieso waarom meteen ovulatie testen doen??
Sommige mensen pakken alles aan als een project.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach ik snap je hoor als je iets graag wil dan wil je het ook gelijk nu maar 1 maand is natuurlijk heel kort. Gemiddeld raakt een vrouw binnen een jaar zwanger. De beste tip die ik je kan geven is: hou je seksleven leuk. Enkel fokken voor het nageslacht is een doodsteek voor je seksleven.

Ik heb over de eerste 3 jaar gedaan inclusief IXCI, de tweede is 14 maanden jonger, spontaan en de derde is zo’n corona baby die niet in de planning zat maar er was niet echt wat anders te doen in die periode zeg maar. Ik was 38 toen nummer 3 kwam. Je bent niet te laat.
Jij mag alles worden wat je wilt.
Ok, ik word een probleem.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve meid, probeer een beetje te relaxen en je seksleven leuk te houden. Ik snap dat je het heel graag NU wilt, echt waar. Maar helaas lukt het niet altijd in één keer. Ruim 80% van de vrouwen is binnen een jaar zwanger, probeer je daar aan vast te houden. :)

En ja, het kan dat er een embryootje was ontstaan en dat daardoor de krampen erger waren. Maar het kan net zo goed een ander reden hebben gehad, of toeval zijn geweest, of simpelweg omdat je er op focust. Ik heb zoooo vaak krampen, steekjes en dergelijke gehad, zowel in de niet-gelukte cyclussen als in de (IVF)-cyclus dat ik zwanger werd. Die symptomen zeggen in de wachtweken he-le-maal niks.

Wij zijn al 3 jaar bezig en staan na 3 complete IVF/ICSI pogingen en een miskraam nog steeds met lege handen. Ik weet als geen ander hoe intens het verlangen naar een kindje kan zijn. Bij ons is er door al deze ellende echter ook niks meer over van ons seksleven en ook onze relatie heeft een flinke opdonder gekregen. Dus wat ik wil zeggen: hou je seksleven leuk, hou je relatie leuk, probeer een klein beetje te ontspannen. De kans dat het dit jaar lukt is véél groter dan de kans dat het niet lukt (helaas val ik wel in die categorie, maar dat zegt niks over jou).
Alle reacties Link kopieren Quote
Hi allemaal,

Bedankt voor de reacties! Ja inderdaad ik ga het proberen los te laten. Ja die ovulatietesten, soms lees ik hier allemaal posts daarover dat mensen dat doen, dus dacht miss gebruikelijk, maar miss gewoon maar even op zijn beloop laten. Gisteravond toen ik het er met mijn vriend over had, was het gelukkig alweer weg dat gevoel en idd eerste keer lukt bijna nooit, dus ik ga er nu proberen losser mee om te gaan, als ik jullie verhalen soms lees. Al een tijd mee bezig! Goed hoe jullie er mee omgaan, dus idd na een ronde, mag ik nog niks zeggen, als ik soms zie hoeveel rondes er soms nodig zijn.

@pinchos: helemaal gelijk, seksleven en relatie moeten ook goed blijven en kan me goed voorstellen dat het een opdonder kan geven. Ah vervelend dat je al drie jaar bezig bent, toch heb ik weleens gehoord van iemand die vijf jaar bezig was, ook met trajecten, toch ineens zwanger was.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kaatje88 schreef:
17-09-2024 08:30
Hi allemaal,

Bedankt voor de reacties! Ja inderdaad ik ga het proberen los te laten. Ja die ovulatietesten, soms lees ik hier allemaal posts daarover dat mensen dat doen, dus dacht miss gebruikelijk, maar miss gewoon maar even op zijn beloop laten. Gisteravond toen ik het er met mijn vriend over had, was het gelukkig alweer weg dat gevoel en idd eerste keer lukt bijna nooit, dus ik ga er nu proberen losser mee om te gaan, als ik jullie verhalen soms lees. Al een tijd mee bezig! Goed hoe jullie er mee omgaan, dus idd na een ronde, mag ik nog niks zeggen, als ik soms zie hoeveel rondes er soms nodig zijn.

@pinchos: helemaal gelijk, seksleven en relatie moeten ook goed blijven en kan me goed voorstellen dat het een opdonder kan geven. Ah vervelend dat je al drie jaar bezig bent, toch heb ik weleens gehoord van iemand die vijf jaar bezig was, ook met trajecten, toch ineens zwanger was.
we hebben hier dit soort topics: zwanger/zwanger-worden-vanaf-september- ... ges/500860

daar snappen mensen je, en kun je gewoon van je af kletsen, misschien wat voor jou?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap dat het best spannend voor jou/jullie is, nu jullie voor kindje gaan.
Probeer wel realistisch/nuchter te blijven.
Ik heb ook nooit begrepen dat vrouwen die pas beginnen al meteen naar ovulatietesten grijpen. Dat maakt het meteen zo beladen en gepland.
Geniet gewoon van elkaar en van het idee dat jullie voor een baby gaan.

Ik raad je aan om bijvoorbeeld op een ander forum mee te schrijven/te kijken:
zwangerschapspagina.nl
Hier kun je veel meer je ei kwijt mbt zwangerschapswens en alles wat daarbij komt kijken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waitingforthenight schreef:
16-09-2024 19:04
Heel eerlijk? Achteraf zou ik willen dat ik (nog) meer bewust genoten had van onze tijd zonder kinderen. Ik vind het heerlijk om moeder te zijn, maar merk dat ik 24/7 aan sta. Als we samen willen zijn dan zijn we tot nu toe nog afhankelijk van oppas/opvang. We zijn daardoor echt minder dingen samen gaan doen. Dat je nu nog met niemand rekening hoeft te houden is echt heel waardevol, al is dat moeilijk om te zien.
Dit is helemaal waar. Ik voel dat ook zo.

Hier anderhalf jaar bezig geweest voor ons kindje. En in die tijd twee vroege miskramen gehad. Ik heb mezelf zo vaak gek gemaakt met alle ‘symptomen’.. De keer dat ik echt goed zwanger was voelde ik helemaal niks. Met andere woorden; het heeft niet zoveel zin om je daarover druk te maken.

Ik weet hoe moeilijk het is. Meer dan proberen en afwachten kun je nu niet doen.
Ik hoop voor je dat het ‘snel’ raak is.
Alle reacties Link kopieren Quote
En inderdaad, wat Lilalinda ook zegt. Sluit je aan bij een zwanger worden topic. Ik vond het leuk en helpend om te kletsen met vrouwen die hetzelfde willen en ook weten hoe je je voelt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik hoop dat het je bespaard blijft, maar iedereen die langer bezig is zal beamen dat elke maand de deksel op je neus gewoon echt niet fijn is. Er is ook geen goeie manier om daarmee om te gaan is mijn ervaring. Ik barst regelmatig in tranen uit na de zoveelste zwangerschapsaankondiging, de zoveelste lange cyclus, de zoveelste symptomen die niks blijken te zijn. Na één maand is dat inderdaad, zoals je schrijft, best een beetje misplaatst. Ook al is het natuurlijk ook de realiteit dat wanneer je je zinnen erop hebt gezet, je het heel graag wilt. Probeer er toch relax onder te blijven, je hebt een echo gehad waarop alles er goed uit zag en je bent regelmatig ongesteld. Op jouw leeftijd mag je volgens mij na een half jaar proberen worden doorverwezen, dus ga eerst eens lekker een half jaar proberen en kijk daarna verder. Het heeft geen zin om je nu al druk te maken.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven