Zwanger worden vanaf september ‘23 DEEL 2!

Voor degenen die al vaker bevallen zijn: merken jullie dat het de tweede keer makkelijker en sneller ging of juist niet?

@zonnegloed, wat enorm fijn dat de uitslagen van de onderzoeken zo goed zijn. En ook dat je gauw langs mag komen voor de foamtest. Dat dit jullie jaar mag zijn!

@broodkruimel, ik duim weer voor je!

Wat heerlijk libe dat je er zo doorheen gaat qua symptomen. Dat lijkt me echt genieten. Ik duim voor goede uitslagen voor je.

@mwrosa, gefeliciteerd! Hopelijk voel je je gauw beter. Pittig om zo’n zware bevalling te hebben. In ieder geval veel geluk samen.

Hier een drukke tijd gehad met de laatste schoolweken en ik ben echt blij met de vakantietijd die nu voor de deur staat. Dat vind ik toch best een uitdaging merk ik om niet verzeild te raken in te lange to do lijsten.

Over je vraag Libe, mijn tweede bevalling duurde ietsje langer maar het persen ging wel veel sneller (2 minuten). Bij de derde ging alles ook lekker vlot. Meestal gaat het een tweede of volgende keer wel sneller denk ik. Maar elke ervaring is wel weer compleet anders vond ik.

Van harte gefeliciteerd Mwrosa, wat vervelend dat het niet is gelopen zoals je had gehoopt. Hopelijk voel je je snel beter en kunnen jullie je draai vinden in jullie nieuwe rol.

Hier ben ik bang dat ik tegen een postnatale depressie aanloop, inclusief hele nare gedachten. Ik durf er alleen niet mee naar de huisarts, bang voor een ‘label’.. ik probeer het voorlopig nog even zelf.

Dikke knuffel voor iedereen!

Wat naar Celeste! Zou het een tussenstap zijn om dit met de verloskundige te bespreken? Daar kun je de eerste tijd ook terecht.

Ik breek weer even in.
Celeste, wat ontzettend vervelend voor je. Het lijkt me ontzettend moeilijk om daarmee rond te lopen. Ik vind het een hele goede van Isabel om eerst naar de verloskundige te bellen/mailen. Kan je het met je partner/iemand anders die je vertrouwt bespreken?

Als ik je irl zou kennen, zou ik je gelijk aansporen om naar de huisarts te gaan alleen ik heb inmiddels geleerd dat dit nu eenmaal niet voor iedereen even makkelijk gaat. Ik ga toch even roepen dat hier goede hulp voor is, mits je het aangeeft. Het hoeft niet eerst "erg genoeg" te zijn voor je aan de bel mag trekken: het mag ook als je twijfelt. Wees duidelijk in wat je ervaart (met wie je ook gaat praten) en onthoud dat dit niet gek is en dat je niet alleen bent.
Neem het aan van iemand die weliswaar geen postnatale depressie heeft gehad maar wel lang in therapie is geweest en nog regelmatig terug moet voor een onderhoudsbeurt . Ik ben een goed functionerend mens waaraan je verder niks merkt (als ik mijn omgeving moet geloven), alleen er zitten nu eenmaal wat dingen verkeerd in mijn brein. Dus ik hoop dat schaamte o.i.d. je niet tegenhoudt.

Liefs

Gefeliciteerd Mwrosa

Wat naar Celeste om te lezen. Een bevalling is niet alleen de pijn die je op dat moment doormaakt maar ook daarna vond ik het erg heftig met hormonen, en de hele verandering wat erbij komt kijken. Tm 6 weken daarna kun je de verloskundige bellen(althans heb begrepen dat ze dan verantwoordelijk zijn voor de zorg), bij ons doen ze met die termijn dat je nog een keer langskomt met de baby en dat je kunt terugkijken op de bevalling en of ze evt nog iets voor je kunnen doen of waar je mee zit. Is dat bij jullie er ook?
Je zou het ook kunnen bespreken misschien op consultatiebureau, hier zijn ze er ook zeker voor de ouders. Kan me ergens voorstellen dat huisarts de drempel gelijk zo hoog ligt.

Mwrosa gefeliciteerd! Hopelijk kan je een beetje herstellen van de bevalling de komende tijd.

Celeste weet je dat 10% van de vrouwen (en dit is een onderschatting!!!) een postpartum depressie krijgt? Er zijn 170.000 bevallingen per jaar, dus reken maar uit hoeveel vrouwen er dit jaar al last van hebben. En hoe vaak huisartsen dit dus zien, en je goede hulp kunnen bieden. Hier lees je er meer over: https://www.thuisarts.nl/depressie-na-b ... -bevalling
Die schaamte hoort er overigens ook helemaal bij. En stap 1 is het ergens vertellen, zoals hier. Dat is al heel knap. Kan je dit met je partner of vriendin/moeder/zus bespreken? Soms helpt het als zij een afspraak voor je regelen bij de huisarts en met je mee gaan, dit hoef je niet alleen te doen

Zonnegloed, wat superfijn! Heel blij voor jullie dat alle uitslagen zo goed zijn! Dan hebben jullie nét de pech dat het wat langer duurt, maar kun je gelukkig heel wat dingen uitsluiten. Hopelijk brengt dit genoeg vertrouwen en mag het snel lukken!

Mwrosa, van harte gefeliciteerd!

Ohjee Celeste, dat klinkt niet goed! Ik zou ook zeker hulp vragen en inderdaad niks om je voor te schamen. Je hoeft het niet alleen te doen!

Ik heb vanaf deze week vakantie, over 2 weken kunnen we pas in het ziekenhuis terecht voor alle onderzoeken. Heeft voor mij nu wel lang genoeg geduurd...

Sterkte Celeste! Tja, die roze wolk heb ik eerlijk gezegd ook nooit begrepen waar ze die vandaan halen. Een baby is gewoon keihard afzien in het begin. Maar het goede nieuws is: het wordt elke maand een stukje beter! Ik hoop dat je leert om te gaan met de nieuwe situatie en dat je je snel weer wat beter voelt!

Edit: Heb je voldoende hulp en steun uit je omgeving van je vriend/ouders of andere mensen? Dat kan echt helpen om het even wat minder zwaar te maken.

Lieve Celeste, er is al veel gezegd. Ook over die roze wolk. Het idee dat je dankbaar en blij moet zijn, maar dat is niet makkelijk als je slecht slaapt en er voor je gevoel continu een beroep op je wordt gedaan. Je lichaam voelt nog steeds niet van jezelf en ik voelde me ook nog tekortschieten. Richting de oudere kinderen, richting baby, richting mijn man, mezelf... Ik heb/had ook nog een licht trauma aan de zwangerschapscomplicaties waardoor we bang waren ons meisje te verliezen. Je kan jezelf niet in tweeën, laat staan zessen delen en dat maakte me icm het slaapgebrek soms enorm somber. Ik voelde me zo nutteloos. Hoe jij je voelt en wat er precies speelt weet ik natuurlijk niet, maar wat Delphinia zegt, je bent niet de enige. Het hielp mij om het uit te spreken richting mijn man, zodat we het erover konden hebben en hij me kon steunen. Als dat niet meer helpt, is hulp op z'n plaats. Via je verloskundige (die dit zeker vaker tegen zal komen!!) of je huisarts. Ik heb een gesprek met een maatschappelijk werker van het WKZ gehad die me wat tips gaf. Mocht ik haar onverhoopt weer nodig hebben kan ik altijd contact opnemen.

Fijn Zonnegloed! Dat geeft toch weer nieuwe hoop hè? Je gyn heeft helemaal gelijk, het is alsof je 6 moet gooien en soms duurt dat echt te lang. Is er ook een termijn die ze hebben gegeven, zodat je toch een soort deadline hebt voor mogelijke vervolgstappen?

Knuffel voor jullie Fidei en Fleurig

Spannend weer Broodkruimel!! Ik scheel trouwens 4,5 jaar met mijn zusje en we zijn dikke maatjes. Ook als ik de liefde zie tussen mijn bijna 7-jarige en de baby dan doet dat veel met me. Het is zo bijzonder.
Ik snap je helemaal, ook omdat je eigenlijk helemaal opnieuw moet beginnen, maar de kinderen weten niet beter

Ooeh Nickii, nog even!! Wat fijn! Wordt ook beter weer, dus perfect. Moet je veel doen (van jezelf )?

Gefeliciteerd Mwrosa! Hoe gaat het met je herstel? Jij hebt wel de volledige marathon moeten afleggen zeg, diep respect en je kan absoluut trots zijn op jezelf!

Ben eigenlijk erg benieuwd hoe het met jou is Delphinia! Nog even toch?

En super Libe, dat alles voorspoedig gaat! Hopelijk ook de 2e bevalling. Misschien dat ik het over het hoofd heb gezien, maar heb je een lange/nare 1e bevalling gehad? Mijn 2e bevalling ging echt 3x zo snel, het persen niet per sé veel sneller. Bij de 3e wel trouwens, toen was ze er bijna met 1 perswee uit - dat mocht niet, dus moest het ophouden tot de 2e wegens potentiële schade. Ook niet heel relaxt dus haha. Maar goed, elk verhaal is weer anders, maar je hoort idd wel vaker dat de 2e keer sneller/makkelijker ging.

Fijn hè vakantie, Isabel. Niet meer leven op de klok... Of in ieder geval veel minder. Wegens mijn verlof heb ik de laatste week nog met best veel geholpen op school, wat soms even aanpoten was met peuter en baby erbij haha. Maar de oudste 2 vonden het echt superleuk.
Ik vind het wel wat pittig om met alle vier te zijn (eigenlijk alleen vanwege de peuter), maar de baby vraagt gelukkig al veel minder aandacht en slaapt goed. En we hebben 2 dagen vakantie opvang, heerlijk.

Hier gaat het goed eigenlijk. Ons meisje is nu 11,5 week. Heb wel zin in vakantie met het gezin, want in huis zie ik alleen maar dingen die ik van mezelf moet doen. Sport ook alweer sinds week 6 en ben sinds gisteren rustig aan begonnen met stukjes hardlopen. Had het nooit durven denken toen ik in bed lag na de keizersnee . Ben wel wat vermoeider dan normaal natuurlijk, maar ik weet gelukkig dat dat (grotendeels haha!) voorbij gaat.

Mwrosa, gefeliciteerd! Doe rustig aan en hopelijk heb je een spoedig herstel.

Lieve Celeste, wat rot en wat goed dat je het hier deelt! Het is ook niet niets, zo'n kleintje. Hopelijk kan je je gevoelens ook in de omgeving delen en krijg je goede hulp. Vk of huisarts is hier ook zeker voor, schaamte is niet nodig maar hoort er zeker bij. Zeker door de cultuur van de roze wolk, wordt dit nog eens versterkt. Ik hoop dat je goede steun in je omgeving vindt

Mathilde, wat fijn dat het goed gaat! Lijkt me ook zeker pittig met 4!

Fidei, wat is dat wachten tot je terecht kunt rot zeg. Hopelijk gaat de tijd snel voor je.

Zonnegloed, helemaal gelijk, het blijft een kansspelletje. Hopelijk mogen jullie nu ook snel 6 gooien!

Libe, hier ging het niet per se veel sneller bij de tweede, maar ik had bij de eerste al een hele snelle bevalling, dus gelukkig maar. Persfase ging wel 2x zo snel.

Broodkruimel, hoe vergaan de wachtweken jou?

Ik moet niet per se veel doen van mezelf (nog niet), maar komt ook doordat de vakantie er nog tussen zit. Vooral het wassen van alles en stiekem is dat uiteindelijk veel meer dan ik dacht/me herinnerde. Belangrijkste voor nu is uitrusten

Fijn om te horen dat bij de meesten van jullie een tweede of derde bevalling wel wat vlotter verliep.
Mathilde, leuk om te lezen hoe positief je bent en dat je zelfs alweer aan het hardlopen bent, echt knap! Hoe gaan de nachten bij jullie na 11 weken? Ik snap helemaal dat je je nog wel vermoeid voelt, dat kan ook bijna niet anders.


De bevalling van mijn zoon verliep niet echt zoals gehoopt. Ik wou thuis bevallen. Weeën begonnen 's nachts, maar vorderden niet goed. Uiteindelijk om 2 uur 's middags spontaan vliezen gebroken en urenlang super pijnlijke rugweeën gehad. Ik dacht dat ik er bijna was. Nou, viel dat even vies tegen!
Om 22:00 mocht ik nog even een autoritje gaan maken naar het ziekenhuis. Echt de hel. Weeënopwekkers erin, 10 handen erin, knip erin, moest superhard persen, dus aambeien zo groot als een paar kersen. Zoon werd nog net diezelfde dag geboren. Ik kon weken niet goed zitten en bijna niet lopen en was super zwak want ik had te veel bloed verloren. Dat, inclusief met slaapgebrek maakte het echt mega zwaar. Mijn roze wolk was meer een grijze wolk op dat moment. Dus ja, ik hoop dat het dit keer wat makkelijker gaat haha.

Weet je welke onderzoeken er gedaan worden Fidei? Of is het een eerste gesprek in het ziekenhuis? Ik hoop dat jullie meteen onderzocht worden en er snel een plan wordt gemaakt aan de hand daarvan, zodat je ergens naartoe kan gaan leven. Heb je veel leuke dingen gepland deze weken?

Broodkruimel, hè jammer maar het is inderdaad nog vroeg. Ik duim nog even door voor deze ronde.

Mwrosa gefeliciteerd!! Goed herstel gewenst!

Celeste, wat vervelend. Eens met de rest. Het is echt niets om je voor te schamen, en liever nu meteen langs de huisarts gaan dan langer aanmodderen en je nog slechter gaan voelen. Misschien kun je langs met je beste vriendin of iemand anders waar je je fijn bij voelt? Op sociale media lijkt alles een soort roze/blauwe blije babybubbel maar wat ik van kennissen viavia hoor is dat ze het regelmatig kneiter zwaar vinden. Digitale knuffel!

Mathilde, lekker bezig! Heerlijk dat je zo gauw alweer wat kon sporten!!

Isabel, geniet van de vakantietijd! Lekker tot rust komen na de drukke weken.

Dankjewel voor de vakantiewensen

@Fidei, wat naar om zo lang te moeten wachten!

Social media zijn echt geen goede afspiegeling idd. Je ziet er vooral de mooie momenten terwijl ik ook regelmatig andere verhalen hoor van dezelfde mensen. Het zegt dus niks.

Ik hoop dat je gauw ergens terecht kunt Celeste en je je beter gaat voelen

En wat knap van je Mathilde! Ik kan me voorstellen dat je je weer fitter gaat voelen door het sporten. En logisch dat je je ook nog vermoeider voelt. Hoe is het inmiddels voor jou met een vierde? Gaat ze zo mee in het ritme of is het nog wel echt zoeken?

Ik duim voor je broodkruimel

Dat is een pittige bevalling Libe. Zou je deze keer weer thuis willen bevallen of liever direct in het ziekenhuis?

Zonnegloed, ik denk gewoon eerste afspraak OFO. Ga ervanuit dat we nog niet direct onderzocht worden eigenlijk, maar je weet het maar nooit. Had echt gehoopt dat we eerder terecht hadden gekund gezien de korte wachttijd in eerste instantie. Misschien vanwege vakanties te weinig personeel, ik weet het niet. We gaan volgende week op vakantie, dus gelukkig nog wel even wat leuke dingen om te doen!

Mathilde wat fijn dat het zo voorspoedig gaat met je herstel. Nu al hardlopen klinkt echt heel goed lief dat je het vraagt, nu 35 wkn en dat is best spannend, vorige keer ook rond deze termijn bevallen dus het voelt als een tikkende tijdbom. Maar hoop ook dat deze wat langer blijft zitten!

Libe bleh dat klinkt echt als een heftige bevalling, wat een geduld en doorzettingsvermogen heb je gehad! Meestal gaat de ontsluiting vanaf 5cm zeker sneller en het persen ook bij een tweede. Maar het is ook niet gek om die eerste bevalling nog eens goed door te spreken met je vlk, want zoiets kan wel voor angst etc zorgen natuurlijk.

Fidei fijn even vakantie! En hopelijk dan snel een plan van de fertiliteit!

Broodkruimel en en en? Ik duim voor je!

Celeste ik hoop dat je oké bent en lieve mensen om je heen hebt

Isabel, ja dit keer ga ik denk ik maar uit voorzorg naar het ziekenhuis, hoop wel dat ik me daar een beetje op mijn gemak kan voelen, want ik ben dan natuurlijk niet thuis. Fijne vakantie voor jou!

Delphina, dankjewel! Ik heb inderdaad veel geduld moeten hebben, maar op het laatst zat ik er ook wel echt doorheen hoor. Ik heb tegen die verloskundige in het ziekenhuis geroepen: Dit doe ik dus echt nooit meer he!!! En omdat het zoveel pijn deed had ik haar per ongeluk ook nog geschopt, maar dat vond ze gelukkig achteraf niet erg.
En nu ben ik toch weer zwanger, al is daar wel vier jaar overheen gegaan.

Weet iemand trouwens of je in het ziekenhuis ook in een bad kan bevallen? Of moet je dat bad dan zelf meenemen?

Libe: hier kan dat niet, ze hebben wel een badkamer met een bad om te ontspannen maar geen bevalbad. Een bad meenemen lijkt me best wel gedoe? Volgens mij hebben sommige ziekenhuizen dat wel, de vk weet dat wel
Als je graag in een bad wil bevallen misschien thuisbevallen?

Er zijn ziekenhuizen met baden. Volgens mij mag je dan niet medisch zijn én het moet vrij zijn. Maar hoe het precies zit durf ik niet te zeggen. Ik zou alle opties met je verloskundige bespreken en waarschijnlijk kan ze je hierbij helpen.

libe schreef: ↑

24-07-2024 22:29

Weet iemand trouwens of je in het ziekenhuis ook in een bad kan bevallen? Of moet je dat bad dan zelf meenemen?

Wisselt per ziekenhuis. Maar vaak kan je wel in het geboorte centrum in bad bevallen, soms is dat een vast bad en soms moet je die zelf huren. Even met je vlk overleggen.

Bedankt voor jullie lieve reacties, dat doet me goed.
Mijn man weet er gelukkig inmiddels van, hij trof me huilend aan en zag ook al dat ik niet mezelf was/ben. Hij doet ook ontzettend veel om me te ontlasten ( waardoor ik me wel weer schuldig voel want hij is ook moe)
Ik lees nu veel ervaringsverhalen, dat geeft wel nieuwe inzichten, dat het echt langzaamaan beter wordt en er wél licht aan het einde van de tunnel is. En wat jullie ook zeggen, het is kei hard werken en alle ballen hoog proberen te houden. Helaas hebben we geen groot vangnet dus komt bijna alles op ons eigen bordje.
Het komt nu echt met vlagen merk ik, op sommige momenten heb ik ‘vrede’ met dit nieuwe leven en mijn nieuwe rol en andere momenten rouw ik om mijn oude leven en wou ik dat ik de tijd terug kon draaien.

Broodkruimel ondanks witte test duim ik voor je!

Libe wat een verhaal, dat klinkt heel erg intens. Begrijpelijk dat het eerder als een grijze wolk voelde. Bij ons hadden ze trouwens wel een echt bevalbad tegen een kleine bijdrage, zelf meenemen mocht ook

Mathilde wat goed dat je weer sport! En alvast een hele fijne vakantie.

Sinds aantal weken ongeveer veel last van brandend maagzuur. Eerst was alleen savonds als ik in bed lag maar nu ook steeds vaker overdag. Rennies en havermout hielpen eerst wel maar vooral sinds deze week ook niet meer voldoende. Vk had het nog over een bepaald medicijn, ben de naam alweer vergeten. Hebben jullie ervaringen hiermee?
Wil eigenlijk het liefste zo lang mogelijk uitstellen medicijnen maar dit maagzuur is ook echt vreselijk gewoon