Zwanger
alle pijlers
Zwangerschap valt erg zwaar
zaterdag 11 juni 2022 om 08:22
Even van me afschrijven.. Maar jeetje wat is dit zwaar. Ik dacht altijd dat een zwangerschap iets magisch was en vooral genieten. Helaas bleek dat een illusie (voor mij). Ik ben nu 31 weken zwanger en vanaf het begin ben ik extreem misselijk geweest waardoor ik 10 weken in de ziektewet heb gezeten. Zodra ik me wat beter voelde ben ik weer met goede moed aan het werk gegaan. Helaas kreeg ik vlak daarna te horen dat mijn schildklier afwijkt. Ik maakte me hier erg veel zorgen om maar kon het na een tijdje gelukkig ook wel weer loslaten. Pas geleden heb ik weer bloed laten prikken voor controle en helaas zag het er weer niet goed uit, medicatie opgehoogd, en of dat niet genoeg is is mijn HB ook veel te laag (5.4). Ik voelde mij al zo brak de afgelopen weken maar wuifde het vooral weg, ik wil gewoon normaal functioneren en genieten. Maar helaas kwam toen de man met de hamer:( Ik slaap super slecht snachts (gemiddeld 3 uur). Dus ik ben mega brak en daarnaast heb ik veel last van m'n darmen, zo erg dat vaak lig te creperen van de krampen, dit kan uren aanhouden tot ik naar toilet ben geweest en alles eruit is. Het voelt aan als heel hevige menstruatie krampen, soort weeën denk ik dus, alleen komt het dan vanuit mijn darmen. Het maakt me erg angstig. Als ik aan het werk ben ga ik eigenlijk de hele dag niet naar het toilet en normaal gesproken komt het savonds wel op gang. Maar zodra ik thuiskom van t werk kan ik niets anders doen dan op de bank liggen met hevige buikpijn en krampen. Vannacht helaas de meest beroerde nacht gehad waardoor ik mij vanmorgen (weer) heb moeten ziekmelden en gezegd dat het helaas niet meer zo langer gaat, ik ga vragen of ik in de ziektewet kan en eventueel halve dagen kan gaan werken tot mijn verlof. Maar jeetje wat baal ik hier van 
mij collega's zijn zo begripvol gelukkig maar ik vind het vreselijk (er is al zoveel personeelstekort). Nu lig ik de hele dag in bed en voel mij erg somber zoals het nu gaat. Soms voel ik mij een aansteller en denk ik komop zet je eroverheen en ga lekker werken, maar het lijkt alsof m'n lichaam protesteert. Vraag me soms af hoe ik de laatste 9 weken door ga komen. Is het voor sommigen herkenbaar?
mij collega's zijn zo begripvol gelukkig maar ik vind het vreselijk (er is al zoveel personeelstekort). Nu lig ik de hele dag in bed en voel mij erg somber zoals het nu gaat. Soms voel ik mij een aansteller en denk ik komop zet je eroverheen en ga lekker werken, maar het lijkt alsof m'n lichaam protesteert. Vraag me soms af hoe ik de laatste 9 weken door ga komen. Is het voor sommigen herkenbaar?
zaterdag 11 juni 2022 om 08:28
Kun je je niet beter helemaal ziekmelden? Met 3 uur slaap kun je toch niet functioneren.
Ik heb me in mijn eerste zwangerschap ook half ziekgemeld maar achteraf echt spijt dat ik niet gewoon 100% ziek heb gedaan. Ik had ook een zware zwangerschap, ook veel darmklachten, slecht slapen en door bekkenproblemen kon ik alleen kleine stukjes lopen en veel pijn. Ik heb me toen dus nog door 30% werken heen geworsteld maar ik vraag me af waarom.
Het is gewoon heel erg klote. Wees lief voor jezelf. Sterkte!
Ik heb me in mijn eerste zwangerschap ook half ziekgemeld maar achteraf echt spijt dat ik niet gewoon 100% ziek heb gedaan. Ik had ook een zware zwangerschap, ook veel darmklachten, slecht slapen en door bekkenproblemen kon ik alleen kleine stukjes lopen en veel pijn. Ik heb me toen dus nog door 30% werken heen geworsteld maar ik vraag me af waarom.
Het is gewoon heel erg klote. Wees lief voor jezelf. Sterkte!
zaterdag 11 juni 2022 om 08:29
Hoewel het natuurlijk heel bijzonder is als je zwanger mag worden, en je heel dankbaar kunt zijn, is zwanger zijn gewoon niet altijd een feest.
Ik had hele andere klachten dan jij maar heb bij mijn tweede zwangerschap ook al heel snel maar halve dagen kunnen werken. Ik denk dat je nu simpelweg moet accepteren dat het dus niet gaat. En ook gewoon tegen jezelf zeggen dat je zwanger zijn dus niet leuk vindt. Je hoeft niet te stralen hè, dat is voor sommige vrouwen zo, voor heel veel niet. Doet niets af aan je dankbaarheid.
Je mag het gewoon rottig vinden en je geeft duidelijk aan dat het dus echt niet gaat, dus stop per direct met je werkzaamheden.
En bereid je mentaal vast voor: moederschap heeft hetzelfde effect. Het is heel bijzonder en het heeft geweldig mooie kanten, maar het is ook vreselijk vermoeiend en zwaar.
Ik had hele andere klachten dan jij maar heb bij mijn tweede zwangerschap ook al heel snel maar halve dagen kunnen werken. Ik denk dat je nu simpelweg moet accepteren dat het dus niet gaat. En ook gewoon tegen jezelf zeggen dat je zwanger zijn dus niet leuk vindt. Je hoeft niet te stralen hè, dat is voor sommige vrouwen zo, voor heel veel niet. Doet niets af aan je dankbaarheid.
Je mag het gewoon rottig vinden en je geeft duidelijk aan dat het dus echt niet gaat, dus stop per direct met je werkzaamheden.
En bereid je mentaal vast voor: moederschap heeft hetzelfde effect. Het is heel bijzonder en het heeft geweldig mooie kanten, maar het is ook vreselijk vermoeiend en zwaar.
zaterdag 11 juni 2022 om 08:37
Jeetje jij hebt het dus ook zo erg ervaren. Ergens wel fijn dat ik niet de enige ben.. zeker de extreme darmklachten hoor ik niet vaak. Ik vind het zo dubbel want enerzijds is werken voor mij een soort afleiding, ik denk iedere keer, als ik niet werk lig ik ook maar in bed en daar knap ik ook niet van op. Maar anderzijds.. Mijn lichaam protesteert duidelijk. En doodvermoeid thuiskomen waar ik de volgende dag ook nog steeds last van heb is ook niet meer gezond denk ik.Desayuno schreef: ↑11-06-2022 08:28Kun je je niet beter helemaal ziekmelden? Met 3 uur slaap kun je toch niet functioneren.
Ik heb me in mijn eerste zwangerschap ook half ziekgemeld maar achteraf echt spijt dat ik niet gewoon 100% ziek heb gedaan. Ik had ook een zware zwangerschap, ook veel darmklachten, slecht slapen en door bekkenproblemen kon ik alleen kleine stukjes lopen en veel pijn. Ik heb me toen dus nog door 30% werken heen geworsteld maar ik vraag me af waarom.
Het is gewoon heel erg klote. Wees lief voor jezelf. Sterkte!
zaterdag 11 juni 2022 om 08:41
Er zijn er best veel maar niet iedereen praat erover. Ik had met mijn darmen vooral savonds last dus dat scheelde wel qua werk. Maar ik had heel vaak inderdaad buikpijnen en krampen, zo erg dat ik bijna flauwviel. En dan moest ik opeens naar de wc en was het helemaal weg.Fotolijstjes schreef: ↑11-06-2022 08:37Jeetje jij hebt het dus ook zo erg ervaren. Ergens wel fijn dat ik niet de enige ben.. zeker de extreme darmklachten hoor ik niet vaak. Ik vind het zo dubbel want enerzijds is werken voor mij een soort afleiding, ik denk iedere keer, als ik niet werk lig ik ook maar in bed en daar knap ik ook niet van op. Maar anderzijds.. Mijn lichaam protesteert duidelijk. En doodvermoeid thuiskomen waar ik de volgende dag ook nog steeds last van heb is ook niet meer gezond denk ik.
Zwangerschap is niet niks hè, kijk wat je lichaam moet doen binnen 9 maanden. Fijn dat het velen goed af gaat, maar ook heel veel niet hoor. Ik ben 2x zwanger geweest maar ik wil echt nooit meer, ik vond het echt de hel.
Dus als jij het zwaar hebt en het helpt jou om even helemaal niet te werken, zou ik gewoon daarvoor gaan. Aangeven dat je naar bedrijfsarts wil, harde buiken hebt, veel stress en geen slaap, en dat je werken niet meer aankan. En voila. geen fatsoenlijke bedrijfsarts doet daar moeilijk over
anoniem_6634a053c30df wijzigde dit bericht op 11-06-2022 08:42
12.29% gewijzigd
zaterdag 11 juni 2022 om 08:44
Ik ben zo jaloers op de vrouwen die zo stralen, weinig kwaaltjes hebben en kunnen genieten van het zwanger zijn! Ik mis dat echt. Ik kan opzich wel mijn grenzen aangeven maar ik vind het vooral moeilijk om te beoordelen waar zo'n grens dan ligt.. Als ik dan eenmaal aan het werk ben gaat het ook wel weer en vind ik het nog leuk ook. Tot het moment van thuiskomen en ik eigenlijk instort.. vanmorgen was dus mijn grens (slecht slapen en te bedenken dat mijn bloedwaardes ook nog eens zo afwijken en darmkrampen begonnen ook gelijk vanmorgen. Maar ik voel mij verschrikkelijk eronder!Minik schreef: ↑11-06-2022 08:29Hoewel het natuurlijk heel bijzonder is als je zwanger mag worden, en je heel dankbaar kunt zijn, is zwanger zijn gewoon niet altijd een feest.
Ik had hele andere klachten dan jij maar heb bij mijn tweede zwangerschap ook al heel snel maar halve dagen kunnen werken. Ik denk dat je nu simpelweg moet accepteren dat het dus niet gaat. En ook gewoon tegen jezelf zeggen dat je zwanger zijn dus niet leuk vindt. Je hoeft niet te stralen hè, dat is voor sommige vrouwen zo, voor heel veel niet. Doet niets af aan je dankbaarheid.
Je mag het gewoon rottig vinden en je geeft duidelijk aan dat het dus echt niet gaat, dus stop per direct met je werkzaamheden.
En bereid je mentaal vast voor: moederschap heeft hetzelfde effect. Het is heel bijzonder en het heeft geweldig mooie kanten, maar het is ook vreselijk vermoeiend en zwaar.
zaterdag 11 juni 2022 om 08:58
zaterdag 11 juni 2022 om 09:06
Ik herken het helemaal! Vanaf week 7 erg misselijk. En nu ij 32 weken nog steeds, al is het wel beter geworden. Bekkenpijn en zwangerschapsdiabetes erbij en ik kan niet meer. Voel me zo ellendig, elke dag weer. Ik ben vanaf week 12 ziek gemeld. Ik heb tot afgelopen week zo nu en dan nog een paar uurtjes gewerkt, maar ben nu echt gestopt. Het gaat gewoon niet meer.
Ik ben erg dankbaar dat ik na 7 jaar eindelijk zwanger ben, maar de zwangerschap zelf is echt niet leuk zo. Ik had gehoopt er wat fitter doorheen te komen. Inmiddels heb ik mezelf bij de situatie neergelegd en tel ik af tot de bevalling.
Heel herkenbaar wat je schrijft dus! En meld je gewoon ziek. Misschien ga je je iets beter voelen als je je werk kunt loslaten en meer in de rust komt. Sterkte!
Ik ben erg dankbaar dat ik na 7 jaar eindelijk zwanger ben, maar de zwangerschap zelf is echt niet leuk zo. Ik had gehoopt er wat fitter doorheen te komen. Inmiddels heb ik mezelf bij de situatie neergelegd en tel ik af tot de bevalling.
Heel herkenbaar wat je schrijft dus! En meld je gewoon ziek. Misschien ga je je iets beter voelen als je je werk kunt loslaten en meer in de rust komt. Sterkte!
zaterdag 11 juni 2022 om 09:20
Volgens mij moet jij stoppen met werken en je lichaam en geest even de rust geven om gewoon te zijn en te accepteren hoe het nu is. Je bent niet de enige, lang niet elke zwangere loopt te stralen. Ik heb me ook ziek moeten melden, fysiek én mentaal na de bevalling(en). Is niet gelopen hoe ik het had gewild, maar ben er sterker uit gekomen. Het komt goed!
zaterdag 11 juni 2022 om 09:27
Moet wel zeggen dat ik een aantal weken geleden bij mijn teamleider al had aangeven dat ik het lichamelijk erg zwaar vind worden en of ik misschien boventallig ingezet kan worden. Dit wilde mijn teamleider absoluut niet. Hij wil mij niet weer ziekmelden en stelde voor dat ik wel later mag beginnen en evt eerder weg mag gaan. Dus dat heb ik toen aangenomen. Maar hoe fair is het om iedere keer eerder weg te gaan terwijl het hartstikke druk is en ze mij hard nodig hebben. En ik merk dat later beginnen en iets eerder stoppen ook niet meer veel uitmaakt, de klachten worden er niet minder om helaas.. dus ik zal helaas toch weer een goed gesprek moeten aangaan
zaterdag 11 juni 2022 om 09:30
Ik herken het: niet willen accepteren dat m’n zwangerschap geen feestje was door lichamelijke klachten. En maar doorbikkelen op werk: ik was zwanger maar heus niet ziek!
Als ik erop terug kijk en het over kon doen zou ik mezelf echt rust gunnen. Overigens knapte ik een eind op toen ik met verlof ging zeg!
Een deel van de klachten verdween vrij direct.
Als ik erop terug kijk en het over kon doen zou ik mezelf echt rust gunnen. Overigens knapte ik een eind op toen ik met verlof ging zeg!
Een deel van de klachten verdween vrij direct.
•
zaterdag 11 juni 2022 om 09:38
Je leidinggevende snapt het niet helemaal. Meld je ziek en laat je verwijzen naar een bedrijfsarts. Die bepaalt voor hoeveel je wel of niet ingezet kan worden. Dan kun je met je LG praten over de werktijden.Fotolijstjes schreef: ↑11-06-2022 09:27Moet wel zeggen dat ik een aantal weken geleden bij mijn teamleider al had aangeven dat ik het lichamelijk erg zwaar vind worden en of ik misschien boventallig ingezet kan worden. Dit wilde mijn teamleider absoluut niet. Hij wil mij niet weer ziekmelden en stelde voor dat ik wel later mag beginnen en evt eerder weg mag gaan. Dus dat heb ik toen aangenomen. Maar hoe fair is het om iedere keer eerder weg te gaan terwijl het hartstikke druk is en ze mij hard nodig hebben. En ik merk dat later beginnen en iets eerder stoppen ook niet meer veel uitmaakt, de klachten worden er niet minder om helaas.. dus ik zal helaas toch weer een goed gesprek moeten aangaan
zaterdag 11 juni 2022 om 09:48
Jij meldt je ziek. En als je werkgever denkt dat je wel kunt werken, stuurt hij de bedrijfsarts maar naar jou om dat te beoordelen. Het is aan jou om te zeggen "beste werkgever, ik ben ziek, dus ik kan voorlopig niet komen werken."Fotolijstjes schreef: ↑11-06-2022 09:27Hij wil mij niet weer ziekmelden en stelde voor dat ik wel later mag beginnen en evt eerder weg mag gaan.
Ik heb mij ziek gemeld omdat ik wist dat dit voor mij en vooral voor de baby beter is. Doe het dan voor je kindje.
zaterdag 11 juni 2022 om 09:52
Je doet veel te veel en dat gaat nu gewoon even niet. Je lichaam protesteert duidelijk. Meld je echt (deels) ziek, daar heeft jouw leidinggevende niets van te vinden en ziekmelding door zwangerschap wordt gewoon gecompenseerd door het UWV. Schuldig voelen is nergens voor nodig.
Zwanger zijn kan gewoon ook heel zwaar zijn, waar ik tijdens mijn eerste zwangerschap (buiten het misselijk zijn het eerste trimester) nergens last van had en tot het einde in de sportschool stond, was mijn laatste zwangerschap echt vreselijk zwaar. Totaal niet met elkaar te vergelijk. Ik had zware bekkeninstabiliteit en alles deed enorm zeer. Het is dat het coronatijd was en ik volledig thuis moest werken want anders had ik het echt niet gered qua werk. Ik kon amper lopen.
Zwanger zijn kan gewoon ook heel zwaar zijn, waar ik tijdens mijn eerste zwangerschap (buiten het misselijk zijn het eerste trimester) nergens last van had en tot het einde in de sportschool stond, was mijn laatste zwangerschap echt vreselijk zwaar. Totaal niet met elkaar te vergelijk. Ik had zware bekkeninstabiliteit en alles deed enorm zeer. Het is dat het coronatijd was en ik volledig thuis moest werken want anders had ik het echt niet gered qua werk. Ik kon amper lopen.
zaterdag 11 juni 2022 om 10:01
zaterdag 11 juni 2022 om 10:09
Geen gesprek aangaan, maar melden. Je vindt het duidelijk moeilijk om je grenzen aan te geven en dan gaat je leidinggevende er overheen. Niet persé omdat het geen fijn mens is, maar omdat hij/zij niet kan voelen wat jij voelt. Dus niet meer in gesprek over manier om toch te blijven werken, dit is jou lichaam en dit is jou kind, veel belangrijker dan je werk.
'Ik vind het erg rot leidinggevende, ik wil zo graag doorwerken maar het gaat écht niet.'
'Ik vind het erg rot leidinggevende, ik wil zo graag doorwerken maar het gaat écht niet.'
zaterdag 11 juni 2022 om 10:21
Hier heeft TO toch niks aan, het is niet genieten voor haar en 9 weken is lang!
TO gewoon helemaal ziekmelden, ik heb ook 2x de 34 weken niet gehaald helaas. Maar wat niet gaat gaat niet. En als het echt zwaar wordt: geef het aan bij de VK/gynaecoloog, misschien kun je worden ingeleid met 38 weken.
zaterdag 11 juni 2022 om 10:21
Hier heeft TO toch niks aan, het is niet genieten voor haar en 9 weken is lang!
TO gewoon helemaal ziekmelden, ik heb ook 2x de 34 weken niet gehaald helaas. Maar wat niet gaat gaat niet. En als het echt zwaar wordt: geef het aan bij de VK/gynaecoloog, misschien kun je worden ingeleid met 38 weken.
zaterdag 11 juni 2022 om 10:57
Ik zou voor de laatste 9 weken naar je lichaam luisteren en lekker gaan rusten, als dat mogelijk is.
Als je het gevoel hebt dat je lichaam protesteert tijdens de zwangerschap, dan is dat vaak ook gewoon zo.
Het kan erg ongelukkig voelen om niet normaal meer te functioneren, maar weet dat je hierna weer helemaal de oude zal worden. Dit is echt maar tijdelijk.
Succes met de laatste loodjes
Als je het gevoel hebt dat je lichaam protesteert tijdens de zwangerschap, dan is dat vaak ook gewoon zo.
Het kan erg ongelukkig voelen om niet normaal meer te functioneren, maar weet dat je hierna weer helemaal de oude zal worden. Dit is echt maar tijdelijk.
Succes met de laatste loodjes
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
