Zwanger
alle pijlers
Zwangerschapsvergiftiging
donderdag 15 mei 2014 om 22:10
Hallo allemaal, vandaag in allerijl naar het ziekenhuis omdat bij controle voor blaasontsteking wat eiwit in mijn urine werd gevonden. Ook heb ik last van pijn bovenin mijn buik (in midden net onder mijn borsten), volgens de verloskundige is dat mijn maag. Ook misselijk, voornamelijk tijdens/na eten. Soms opeens een kilo erbij. En vorige week zag ik sterretjes. Bloeddruk schommelt tussen 73 en 88 en tussen 119 en 140.
Vandaag bloed en urine laten testen, alles werkt nog prima maar ik ben er niet gerust op.
Iemand ervaring mee? Dit voelt als beginnende zwangerschapsvergiftiging. De gynaecoloog maakte zich geen zorgen, dat doet hij pas als bloed/urine niet goed zouden zijn.
Ik ben bijna 35 weken zwanger.
Vandaag bloed en urine laten testen, alles werkt nog prima maar ik ben er niet gerust op.
Iemand ervaring mee? Dit voelt als beginnende zwangerschapsvergiftiging. De gynaecoloog maakte zich geen zorgen, dat doet hij pas als bloed/urine niet goed zouden zijn.
Ik ben bijna 35 weken zwanger.
donderdag 15 mei 2014 om 22:12
donderdag 15 mei 2014 om 22:20
Hier 6 weken in het ziekenhuis gelegen met zwangerschapsvergiftiging maar geen pijn gehad. Wel veel vocht vasthouden en sterretjes zien maar dus nog 6 weken vol kunnen houden. Dus als je wat wil weten vraag maar raak!
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
donderdag 15 mei 2014 om 22:29
Ik vind dit wel zorgwekkend klinken eerlijk gezegd. En dan vooral het gegeven dat je verloskundige een mogelijk "bandgevoel" (dan voelt het alsof er een band wordt aangetrokken rond je buik, net onder je ribben) beoordeelt als gewone maagpijn.
Heb je al een gynaecoloog gezien? Zo niet, dring aan op een verwijzing, liefst nog voor het weekend. Wil je vk je niet doorverwijzen, consulteer dan met deze klachten je huisarts.
Het hóeft niets te zijn allemaal, maar ik zou daar pas gerust over zijn als ik een arts gezien had.
Heb je al een gynaecoloog gezien? Zo niet, dring aan op een verwijzing, liefst nog voor het weekend. Wil je vk je niet doorverwijzen, consulteer dan met deze klachten je huisarts.
Het hóeft niets te zijn allemaal, maar ik zou daar pas gerust over zijn als ik een arts gezien had.
donderdag 15 mei 2014 om 22:32
donderdag 15 mei 2014 om 22:35
Dat klopt, Stampertje. Ze wachten af zo lang er geen directe indicatie is om in te leiden. Ik heb twaalf weken met zwangerschapsvergiftiging "doorgelopen" (doorgelegen eigenlijk meer ). Toen ik het kreeg was er geen enkele sprake van levensvatbaarheid van mijn kind en in de weken dat daar wel sprake van was, is steeds de afweging gemaakt tussen kinds belang en mijn belang.
donderdag 15 mei 2014 om 22:39
Ik had eigenlijk niet zoveel duidelijke klachten bij pre-eclampsie. Wel pijn bij mijn middenrif, maar dat zou ook van de baby kunnen komen dacht ik.
De reden waarom ik bij de gynaecoloog terecht ben gekomen toen is omdat ik minder leven voelde. Daar bleek mijn bloeddruk duidelijk verhoogd. En mijn bloedwaardes alarmerend. Bovendien waren de CTG's 'strak.' Reden om mij direct in te leiden met 38 weken. De gynaecoloog zei achteraf dat ze aan mijn bloedwaardes konden zien dat ik HELLP aan het ontwikkelen was. En dat dus met weinig duidelijke klachten.
Tegenwoordig werk ik zelf voor de gynaecologen. Als je bloed- en urinewaarden goed zijn, je bloeddruk ook en het CTG mooi variabel, zou ik me niet veel zorgen maken.
Maar, dat zeggen we op mijn werk ook altijd tegen patiënten: hou het in de gaten. Bij twijfel of een onderbuikgevoel, trek gewoon aan de bel. Dat is geen enkel probleem, liever een paar keer extra (en achteraf misschien onnodig) controleren dan één keer te voorzichtig zijn.
De reden waarom ik bij de gynaecoloog terecht ben gekomen toen is omdat ik minder leven voelde. Daar bleek mijn bloeddruk duidelijk verhoogd. En mijn bloedwaardes alarmerend. Bovendien waren de CTG's 'strak.' Reden om mij direct in te leiden met 38 weken. De gynaecoloog zei achteraf dat ze aan mijn bloedwaardes konden zien dat ik HELLP aan het ontwikkelen was. En dat dus met weinig duidelijke klachten.
Tegenwoordig werk ik zelf voor de gynaecologen. Als je bloed- en urinewaarden goed zijn, je bloeddruk ook en het CTG mooi variabel, zou ik me niet veel zorgen maken.
Maar, dat zeggen we op mijn werk ook altijd tegen patiënten: hou het in de gaten. Bij twijfel of een onderbuikgevoel, trek gewoon aan de bel. Dat is geen enkel probleem, liever een paar keer extra (en achteraf misschien onnodig) controleren dan één keer te voorzichtig zijn.
donderdag 15 mei 2014 om 22:39
quote:stampertje34 schreef op 15 mei 2014 @ 22:32:
Hoi boannan, oh ja, jouw verhaal las ik net uit 2012. Daarom ben ik er niet gerust op, jij had ook weinig klachten in het begin maar uiteindelijk werden jouw waarden ook slecht toch? Het voelt alsof ik erop moet wachten dat het slecht gaat .
Maar het vaststellen is toch heel simpel? Ik moest 24u urine sparen en daaruit bleek dat ik zoveel gram eiwit geloof ik in m'n urine had en dan was het pre eclampsie. Geen idee meer waar die grens wat betreft eiwitten was. Ik moest al vanaf week 27 2x per week 24u urine sparen.
Hoe ver ben je? Misschien kun je het wel net als ik nog een tijdje rekken zodat je kindje niet te vroeg geboren hoeft te worden?
Hoi boannan, oh ja, jouw verhaal las ik net uit 2012. Daarom ben ik er niet gerust op, jij had ook weinig klachten in het begin maar uiteindelijk werden jouw waarden ook slecht toch? Het voelt alsof ik erop moet wachten dat het slecht gaat .
Maar het vaststellen is toch heel simpel? Ik moest 24u urine sparen en daaruit bleek dat ik zoveel gram eiwit geloof ik in m'n urine had en dan was het pre eclampsie. Geen idee meer waar die grens wat betreft eiwitten was. Ik moest al vanaf week 27 2x per week 24u urine sparen.
Hoe ver ben je? Misschien kun je het wel net als ik nog een tijdje rekken zodat je kindje niet te vroeg geboren hoeft te worden?
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
donderdag 15 mei 2014 om 22:39
donderdag 15 mei 2014 om 22:43
donderdag 15 mei 2014 om 22:43
Dat snap ik, als jij het gevoel hebt niet gehoord te worden. Heb je een goede huisarts? Zo ja, vraag daar een consult aan en leg daar je zorgen op tafel. Je huisarts kan je óf geruststellen, óf eventueel naar een andere gynaecoloog doorverwijzen.
Wat je zelf kunt doen, is proberen te ontspannen (klinkt flauw, maar probeer het toch maar) en proberen toch te blijven vertrouwen in je kind en in je lichaam.
En koester je kind en speel er een beetje mee als het wakker is. Naast da dat gewoon leuk is, kun je aan de bewegingen van je kind voelen hoe het zich voelt. Dat kan je misschien ook wat vertrouwen teruggeven. (En je voelt het waarschijnlijk ook prima als je wel aan de bel moet trekken.)
Niet je zorgen negeren dus, maar probeer er zo ontspannen mogelijk in te staan.
Wat je zelf kunt doen, is proberen te ontspannen (klinkt flauw, maar probeer het toch maar) en proberen toch te blijven vertrouwen in je kind en in je lichaam.
En koester je kind en speel er een beetje mee als het wakker is. Naast da dat gewoon leuk is, kun je aan de bewegingen van je kind voelen hoe het zich voelt. Dat kan je misschien ook wat vertrouwen teruggeven. (En je voelt het waarschijnlijk ook prima als je wel aan de bel moet trekken.)
Niet je zorgen negeren dus, maar probeer er zo ontspannen mogelijk in te staan.
donderdag 15 mei 2014 om 22:44
donderdag 15 mei 2014 om 22:49
Beeldig, waarom zou TO moeten gaan 'shoppen' volgens jou? Op dit moment lijkt er geen sprake te zijn van pre-eclampsie. Mocht TO willen weten waarom niet, zou ze wat mij betreft gewoon de poli gynaecologie moeten bellen en vragen om meer uitleg. (En desnoods nog een keer een controle afspreken met bloedprikken, urine onderzoek, bloeddrukcontrole, CTG en echo.)
Shoppen lijkt me nu nog lang niet aan de orde, eerlijk gezegd. Ik lees een boel onzekerheid bij TO, dat moet weggenomen worden. Maar daar heeft ze niet gelijk een nieuwe gynaecoloog voor nodig. Ze moet juist aankloppen bij haar eigen arts.
Shoppen lijkt me nu nog lang niet aan de orde, eerlijk gezegd. Ik lees een boel onzekerheid bij TO, dat moet weggenomen worden. Maar daar heeft ze niet gelijk een nieuwe gynaecoloog voor nodig. Ze moet juist aankloppen bij haar eigen arts.
donderdag 15 mei 2014 om 22:53
Mijn gynaecoloog ging af op mijn moederinstinct. Meestal voelde ik de verslechtering eerder aan dan hij 't kon aantonen in mijn bloed.
Juist dat onderbuikgevoel moet je niet negeren en sec gezien zijn er wel degelijk indicatoren voor zwangerschapsvergiftiging. Ik snap dus oprecht niet hoe je kunt stellen dat er niets aan de hand is. Er hoort bijvoorbeeld al geen eiwit in je urine te zitten en dat zat er bij TO wel in...
Er is misschien geen paniek, maar als er eiwitten in je urine zitten, en je soms een kilo per dag aankomt is er wel degelijk iets aan de hand. De huisarts heeft TO ook niet voor niets zo snel doorgestuurd. Raar dat jij dat hier gaat zitten bagatelliseren.
Juist dat onderbuikgevoel moet je niet negeren en sec gezien zijn er wel degelijk indicatoren voor zwangerschapsvergiftiging. Ik snap dus oprecht niet hoe je kunt stellen dat er niets aan de hand is. Er hoort bijvoorbeeld al geen eiwit in je urine te zitten en dat zat er bij TO wel in...
Er is misschien geen paniek, maar als er eiwitten in je urine zitten, en je soms een kilo per dag aankomt is er wel degelijk iets aan de hand. De huisarts heeft TO ook niet voor niets zo snel doorgestuurd. Raar dat jij dat hier gaat zitten bagatelliseren.
