Actueel
alle pijlers
Baby overlijd in (te) warme auto.
vrijdag 27 juli 2012 om 08:54
Gisteren hoorde ik dit nieuws bericht op de radio: Artikel
Ook al heb ik (nog) geen kinderen, of misschien net daardoor, kan ik me niet voorstellen dat je je kind in de auto vergeet. En al helemaal niet een hele dag.
En zou zo'n kinderdagverblijf niet moeten bellen wanneer een ingeroosterd kind niet komt opdagen, net zoals een school dat zou doen? Of denk ik nu te simplistisch?
Ik vind het natuurlijk vreselijk voor de ouders en dat de vader van dit kindje hier de rest van zijn leven mee moet leren leven. Geen zonnig bericht op een zonnige dag maar zou dit niet voorkomen kunnen worden?
Ook al heb ik (nog) geen kinderen, of misschien net daardoor, kan ik me niet voorstellen dat je je kind in de auto vergeet. En al helemaal niet een hele dag.
En zou zo'n kinderdagverblijf niet moeten bellen wanneer een ingeroosterd kind niet komt opdagen, net zoals een school dat zou doen? Of denk ik nu te simplistisch?
Ik vind het natuurlijk vreselijk voor de ouders en dat de vader van dit kindje hier de rest van zijn leven mee moet leren leven. Geen zonnig bericht op een zonnige dag maar zou dit niet voorkomen kunnen worden?
vrijdag 27 juli 2012 om 09:27
quote:Solomio schreef op 27 juli 2012 @ 09:23:
[...]
Volgens mij kan het allebei, maar ik ben niet zo heel erg thuis in de wereld van de psychose.In het geval dat het zich langzaam opbouwt vind ik dus dat je als ouder de verantwoordelijkheid hebt in te grijpen als je het idee hebt dat je zelf de weg een beetje kwijt aan het raken bent.
[...]
Volgens mij kan het allebei, maar ik ben niet zo heel erg thuis in de wereld van de psychose.In het geval dat het zich langzaam opbouwt vind ik dus dat je als ouder de verantwoordelijkheid hebt in te grijpen als je het idee hebt dat je zelf de weg een beetje kwijt aan het raken bent.
vrijdag 27 juli 2012 om 09:27
Quote Solomio:
quote:
Ruza schreef op 27 juli 2012 @ 09:21:
Nogmaals...komt zo'n psychose ineens opzetten of bouwt dat zich op?
Volgens mij kan het allebei, maar ik ben niet zo heel erg thuis in de wereld van de psychose.
Huh? En dan ben je verbijsterd over wat ik schrijf over dat je een psychose niet zomaar krijgt?
quote:
Ruza schreef op 27 juli 2012 @ 09:21:
Nogmaals...komt zo'n psychose ineens opzetten of bouwt dat zich op?
Volgens mij kan het allebei, maar ik ben niet zo heel erg thuis in de wereld van de psychose.
Huh? En dan ben je verbijsterd over wat ik schrijf over dat je een psychose niet zomaar krijgt?
vrijdag 27 juli 2012 om 09:28
vrijdag 27 juli 2012 om 09:29
Probleem met psychose is dat jezelf niet doorhebt dat je de weg kwijt raakt. Mensen denken nu eenmaal dat de sensorische informatie die zij waarnemen een realistische afspiegeling is van de externe wereld. Hoeveel mensen hier op het forum geloven niet dat hun 'paranormale' waarnemingen echt zijn, omdat ze het met hun eigen ogen hebben gezien?
You know how I know? Because I reeaally think so!
vrijdag 27 juli 2012 om 09:30
quote:lemoos schreef op 27 juli 2012 @ 09:29:
@Ruza: geen idee, ik weet alleen dat ik dacht dat ik gek werd(wat iedereen toen weet aan vermoeidheid en was allemaal normaal zou vanzelf overgaan), daarna dat de rest gek was (toen heb ik dingen gedaan die echt te absurd voor woorden zijn en heeft man mij per direct laten opnemen), en ineens lag ik in een ziekenhuis vastgestript aan een bed...
Ik heb begrepen dat bij bv. dubbele longontontsteking het ook spontaan kan optreden.
Hiervoor heb ik nooit enig psychisch probleem what so ever gehad.Maar je had in het begin dus wel door dat er iets flink fout ging..
@Ruza: geen idee, ik weet alleen dat ik dacht dat ik gek werd(wat iedereen toen weet aan vermoeidheid en was allemaal normaal zou vanzelf overgaan), daarna dat de rest gek was (toen heb ik dingen gedaan die echt te absurd voor woorden zijn en heeft man mij per direct laten opnemen), en ineens lag ik in een ziekenhuis vastgestript aan een bed...
Ik heb begrepen dat bij bv. dubbele longontontsteking het ook spontaan kan optreden.
Hiervoor heb ik nooit enig psychisch probleem what so ever gehad.Maar je had in het begin dus wel door dat er iets flink fout ging..
vrijdag 27 juli 2012 om 09:30
Ik verbaas me er ook een beetje over, dat mensen er over vallen dat hij er pas na een hele dag achter kwam.
Ten eerste, snap ik dat laatste helemaal wel. In zijn hoofd heeftie dat kind gewoon afgezet, dus zelfs als hij aan zijn kind denkt, komt het niet in hem op dat het kind in de auto zit.
Ten tweede, als hij er na 2 of 3 uur ineens was achtergekomen, was het dan beter voor te stellen geweest? Het kindje was dan waarschijnlijk ook al overleden...
Ten eerste, snap ik dat laatste helemaal wel. In zijn hoofd heeftie dat kind gewoon afgezet, dus zelfs als hij aan zijn kind denkt, komt het niet in hem op dat het kind in de auto zit.
Ten tweede, als hij er na 2 of 3 uur ineens was achtergekomen, was het dan beter voor te stellen geweest? Het kindje was dan waarschijnlijk ook al overleden...
vrijdag 27 juli 2012 om 09:30
quote:Star schreef op 27 juli 2012 @ 09:27:
Quote Solomio:
quote:
Ruza schreef op 27 juli 2012 @ 09:21:
Nogmaals...komt zo'n psychose ineens opzetten of bouwt dat zich op?
Volgens mij kan het allebei, maar ik ben niet zo heel erg thuis in de wereld van de psychose.
Huh? En dan ben je verbijsterd over wat ik schrijf over dat je een psychose niet zomaar krijgt?
Mijn 'ervaring' met psychoses is wat ik om mij heen gezien heb.
En daar heb ik het beide gezien: plotseling en langzaam opgebouwd.
Maar of dat ook standaard is, of dat we bij die plotselinge gewoon de signalen niet gezien hebben, dat weet ik niet.
Wat ik er wel van heb geleerd is dat het iedereen kan overkomen.
Quote Solomio:
quote:
Ruza schreef op 27 juli 2012 @ 09:21:
Nogmaals...komt zo'n psychose ineens opzetten of bouwt dat zich op?
Volgens mij kan het allebei, maar ik ben niet zo heel erg thuis in de wereld van de psychose.
Huh? En dan ben je verbijsterd over wat ik schrijf over dat je een psychose niet zomaar krijgt?
Mijn 'ervaring' met psychoses is wat ik om mij heen gezien heb.
En daar heb ik het beide gezien: plotseling en langzaam opgebouwd.
Maar of dat ook standaard is, of dat we bij die plotselinge gewoon de signalen niet gezien hebben, dat weet ik niet.
Wat ik er wel van heb geleerd is dat het iedereen kan overkomen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
vrijdag 27 juli 2012 om 09:32
Wat ontzettend verdrietig!
Voor baby die dit niet heeft overleeft. Voor vader die dit de rest van zijn leven moet dragen. Voor de moeder....
Voor alle achterblijvers die dit kind liefhadden en groot hadden willen zien worden.
Voor alle betrokken die de achterblijvers met groot ontroostbaar verdriet zien worstelen de rest van hun leven.
Het is ontzettend verdrietig en onvoorstelbaar.
Gelukkig maar.
Ik ga er vanuit dat de vader zich ook niet eerder had voorgesteld dat hij ooit zijn kind zou kunnen vergeten en dat hij het niet express heeft gedaan.
Voor baby die dit niet heeft overleeft. Voor vader die dit de rest van zijn leven moet dragen. Voor de moeder....
Voor alle achterblijvers die dit kind liefhadden en groot hadden willen zien worden.
Voor alle betrokken die de achterblijvers met groot ontroostbaar verdriet zien worstelen de rest van hun leven.
Het is ontzettend verdrietig en onvoorstelbaar.
Gelukkig maar.
Ik ga er vanuit dat de vader zich ook niet eerder had voorgesteld dat hij ooit zijn kind zou kunnen vergeten en dat hij het niet express heeft gedaan.
vrijdag 27 juli 2012 om 09:32
Ik herken dat over-alerte Maleficent
Ik denk ook niet dat het mij zal overkomen. Maar mensen doen soms rare dingen. Ik heb een keer, in een vlaag van verstandsverbijstering toen het helemaal niet goed met me ging, mijn kersverse baby (van een week of 8 toen denk ik) een uur alleen thuis gelaten. Ik wilde weg gaan voor een klein boodschapje maar vergat en verdrong het dat ik een baby had (ik had een ernstige PPD). Ik kwam een bekende tegen die vroeg waar mijn baby was. Daardoor kwam ik bij positieven, verzon een smoesje en ben als een gek naar huis gefietst (ik was niet ver van huis). Hij sliep gelukkig nog heerlijk, zoals hij altijd deed. Hierna heb ik hulp gezocht.
Iets waarvan ik nu zou zeggen "dat zal me nooit (meer) over komen".
Misschien zat het niet in de routine van vader, bracht moeder normaal gesproken de baby weg.
Ik vind het ook onvoorstelbaar hoor, maar vooral ook heel erg voor moeder en vooral ook vader.
Ik denk ook niet dat het mij zal overkomen. Maar mensen doen soms rare dingen. Ik heb een keer, in een vlaag van verstandsverbijstering toen het helemaal niet goed met me ging, mijn kersverse baby (van een week of 8 toen denk ik) een uur alleen thuis gelaten. Ik wilde weg gaan voor een klein boodschapje maar vergat en verdrong het dat ik een baby had (ik had een ernstige PPD). Ik kwam een bekende tegen die vroeg waar mijn baby was. Daardoor kwam ik bij positieven, verzon een smoesje en ben als een gek naar huis gefietst (ik was niet ver van huis). Hij sliep gelukkig nog heerlijk, zoals hij altijd deed. Hierna heb ik hulp gezocht.
Iets waarvan ik nu zou zeggen "dat zal me nooit (meer) over komen".
Misschien zat het niet in de routine van vader, bracht moeder normaal gesproken de baby weg.
Ik vind het ook onvoorstelbaar hoor, maar vooral ook heel erg voor moeder en vooral ook vader.
Ik ben hier al sinds 2003, maar dat schijnt Viva niet te kunnen weergeven
vrijdag 27 juli 2012 om 09:33
quote:moesie schreef op 27 juli 2012 @ 08:59:
Een jaar of 5 geleden was er ook al zo'n nieuws. Een vrouw was rechtstreeks naar haar werk (een basisschool in Baarle-Nassau) gereden. En was daarbij vergeten dat haar zoontje van bijna 1 jaar nog achter in de auto zat. Ze was vergeten om hem naar het kinderdagverblijf te brengen. Haar zoontje is toen ook overleden. Die vrouw heeft toen via internet heel wat over zich heen gehad.
Deze man en vrouw zijn trouwens nog steeds bij elkaar.
In eerste instantie dacht ik ook: hoe kun je je eigen kind nu vergeten?? Maar ja, zoiets doe je natuurlijk niet expres.
En natuurlijk had het kinderdagverblijf kunnen bellen. Je zou ook kunnen denken: heeft dan niemand dat kind achter in de auto zien zitten?
Wat moet dit een vreselijk drama zijn, als je zoiets meemaakt...Klopt, deze mevrouw is flink door de slijk gehaald. Ik heb een paar jaar geleden een interview met haar gezien waarin ze het dramatische verhaal nogmaals vertelde. Als je de hele context hoort is het iets beter te snappen waarom dit haar is overkomen... nog steeds vreselijk, maar er speelden toen meer dingen.
Een jaar of 5 geleden was er ook al zo'n nieuws. Een vrouw was rechtstreeks naar haar werk (een basisschool in Baarle-Nassau) gereden. En was daarbij vergeten dat haar zoontje van bijna 1 jaar nog achter in de auto zat. Ze was vergeten om hem naar het kinderdagverblijf te brengen. Haar zoontje is toen ook overleden. Die vrouw heeft toen via internet heel wat over zich heen gehad.
Deze man en vrouw zijn trouwens nog steeds bij elkaar.
In eerste instantie dacht ik ook: hoe kun je je eigen kind nu vergeten?? Maar ja, zoiets doe je natuurlijk niet expres.
En natuurlijk had het kinderdagverblijf kunnen bellen. Je zou ook kunnen denken: heeft dan niemand dat kind achter in de auto zien zitten?
Wat moet dit een vreselijk drama zijn, als je zoiets meemaakt...Klopt, deze mevrouw is flink door de slijk gehaald. Ik heb een paar jaar geleden een interview met haar gezien waarin ze het dramatische verhaal nogmaals vertelde. Als je de hele context hoort is het iets beter te snappen waarom dit haar is overkomen... nog steeds vreselijk, maar er speelden toen meer dingen.
vrijdag 27 juli 2012 om 09:33
Ik snap trouwens best dat mensen denken dat het hun nooit zal overkomen.
Ik heb dat als ik lees dat een kind verdronken is, omdat ie even aan de aandacht van de ouders is ontsnapt.
Ben ik van overtuigd dat mij dat nooit zou overkomen en aangezien mijn kinderen al 11 en 13 zijn, kan ik dat met goed fatsoen aannemen.
Maar het kan natuurlijk ook gewoon mazzel zijn, dat de keren dat ze aan mijn aandacht ontsnapten er geen water in de buurt was.
Ik heb dat als ik lees dat een kind verdronken is, omdat ie even aan de aandacht van de ouders is ontsnapt.
Ben ik van overtuigd dat mij dat nooit zou overkomen en aangezien mijn kinderen al 11 en 13 zijn, kan ik dat met goed fatsoen aannemen.
Maar het kan natuurlijk ook gewoon mazzel zijn, dat de keren dat ze aan mijn aandacht ontsnapten er geen water in de buurt was.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
vrijdag 27 juli 2012 om 09:35
Arme ouders, ik hoop maar dat het mij nooit overkomt.
Ik kan het me ook niet voorstellen, maar die mensen ook niet dus wie ben ik om te beweren dat het mij nooit zou overkomen.
Ik vind die reacties van 'dat gebeurt mij nooit' altijd zo simpel. Ik heb geloof ik ooit bij Oprah een vrouw gezien die haar dochtertje was vergeten (zelfde verhaal, normaal altijd weggebracht door man, ook overleden) en dat inmense verdriet en schuldgevoel bij haar, ik zal dat nooit vergeten. Verschrikkelijk.
En dan altijd weer mensen die dan beweren dat hen dat nooit overkomt. Net zoals die ene vrouw uit Utrecht met haar 2 kindjes in het water. En die meisjes in de badkamer die overleden door koolstofmonoxide. Dat er dan ook altijd mensen zijn die beweren dat zij hun kinderen wel hadden kunnen redden, dat zij die deur wel open hadden gekregen. Alsof die ouders niet alles hebben gedaan om hun kinderen te redden.
Dat je je het niet kan voorstellen oke. Maar roepen dat je zeker weet dat dat jou niet zal overkomen of afgeven op de ouders vind ik echt not done. De ouders zullen zich de rest van hun leven 24/7 blijven afvragen hoe dit had kunnen gebeuren
Ik kan het me ook niet voorstellen, maar die mensen ook niet dus wie ben ik om te beweren dat het mij nooit zou overkomen.
Ik vind die reacties van 'dat gebeurt mij nooit' altijd zo simpel. Ik heb geloof ik ooit bij Oprah een vrouw gezien die haar dochtertje was vergeten (zelfde verhaal, normaal altijd weggebracht door man, ook overleden) en dat inmense verdriet en schuldgevoel bij haar, ik zal dat nooit vergeten. Verschrikkelijk.
En dan altijd weer mensen die dan beweren dat hen dat nooit overkomt. Net zoals die ene vrouw uit Utrecht met haar 2 kindjes in het water. En die meisjes in de badkamer die overleden door koolstofmonoxide. Dat er dan ook altijd mensen zijn die beweren dat zij hun kinderen wel hadden kunnen redden, dat zij die deur wel open hadden gekregen. Alsof die ouders niet alles hebben gedaan om hun kinderen te redden.
Dat je je het niet kan voorstellen oke. Maar roepen dat je zeker weet dat dat jou niet zal overkomen of afgeven op de ouders vind ik echt not done. De ouders zullen zich de rest van hun leven 24/7 blijven afvragen hoe dit had kunnen gebeuren
vrijdag 27 juli 2012 om 09:35
quote:Solomio schreef op 27 juli 2012 @ 09:33:
Ik snap trouwens best dat mensen denken dat het hun nooit zal overkomen.
Ik heb dat als ik lees dat een kind verdronken is, omdat ie even aan de aandacht van de ouders is ontsnapt.
Ben ik van overtuigd dat mij dat nooit zou overkomen en aangezien mijn kinderen al 11 en 13 zijn, kan ik dat met goed fatsoen aannemen.
Terwijl ze geen zwemles hebben gehad, toch? Maar ja, dan ben je denk ik helemaal hyper alert bij het water
Maar het kan natuurlijk ook gewoon mazzel zijn, dat de keren dat ze aan mijn aandacht ontsnapten er geen water in de buurt was.
Ik snap trouwens best dat mensen denken dat het hun nooit zal overkomen.
Ik heb dat als ik lees dat een kind verdronken is, omdat ie even aan de aandacht van de ouders is ontsnapt.
Ben ik van overtuigd dat mij dat nooit zou overkomen en aangezien mijn kinderen al 11 en 13 zijn, kan ik dat met goed fatsoen aannemen.
Terwijl ze geen zwemles hebben gehad, toch? Maar ja, dan ben je denk ik helemaal hyper alert bij het water
Maar het kan natuurlijk ook gewoon mazzel zijn, dat de keren dat ze aan mijn aandacht ontsnapten er geen water in de buurt was.
Ik ben hier al sinds 2003, maar dat schijnt Viva niet te kunnen weergeven
vrijdag 27 juli 2012 om 09:36
Mijn zus is schizofreen. Ze heeft nu al een tijd lang goede medicatie waardoor ze al een aantal jaar geen psychose meer heeft gehad, maar daarvoor heeft ze er een fiks aantal gehad. En iedereen zag het al van mijlenver aankomen, het was overduidelijk. Maar voor haar uiteraard niet, iedereen was gek, behalve zij.
Uit die ervaringen puttend kan ik zeggen dat een psychose niet vanuit het niets zomaar op volle kracht aan komt zetten, er zijn al lang van tevoren duidelijke tekenen. Maar voor de patient in kwestie meestal niet.
Uit die ervaringen puttend kan ik zeggen dat een psychose niet vanuit het niets zomaar op volle kracht aan komt zetten, er zijn al lang van tevoren duidelijke tekenen. Maar voor de patient in kwestie meestal niet.
vrijdag 27 juli 2012 om 09:39
quote:zebraatje80 schreef op 27 juli 2012 @ 09:35:
Ik vind die reacties van 'dat gebeurt mij nooit' altijd zo simpel.
right.
nou, ik leef met 1 kind wat ik 24 upd zo'n beetje op de radar moet hebben vanwege epilepsie. Als hij uit mijn handen glipt in de supermarkt ben ik meteen in paniek. Dus ik zal wel simpel zijn, maar ja, ik weet dat ik daardoor extra overalert ben, ook met jongste.
en ik vergeet alles hoor, maar mijn kinderen dan weer niet.
Ik vind die reacties van 'dat gebeurt mij nooit' altijd zo simpel.
right.
nou, ik leef met 1 kind wat ik 24 upd zo'n beetje op de radar moet hebben vanwege epilepsie. Als hij uit mijn handen glipt in de supermarkt ben ik meteen in paniek. Dus ik zal wel simpel zijn, maar ja, ik weet dat ik daardoor extra overalert ben, ook met jongste.
en ik vergeet alles hoor, maar mijn kinderen dan weer niet.
Stressed is just desserts spelled backwards
vrijdag 27 juli 2012 om 09:40
[quote]Solomio schreef op 27 juli 2012 @ 09:33:
Ik snap trouwens best dat mensen denken dat het hun nooit zal overkomen.
Ik heb dat als ik lees dat een kind verdronken is, omdat ie even aan de aandacht van de ouders is ontsnapt.
Ben ik van overtuigd dat mij dat nooit zou overkomen quote]
Ik kan me dat dus wel voorstellen. Stel je bent met 2 kinderen en kind 1 vraagt iets aan je, kind 2 staat naast je maar 1 seconde later niet meer. Je zoekt hem links maar hij is de rechter kant op gelopen, en dan is ie weg.
Het gebeurt andere ouders ook. Dus mij ook. Want ik ben niet minder mens dan andere ouders. Zo denk ik.
Ik snap trouwens best dat mensen denken dat het hun nooit zal overkomen.
Ik heb dat als ik lees dat een kind verdronken is, omdat ie even aan de aandacht van de ouders is ontsnapt.
Ben ik van overtuigd dat mij dat nooit zou overkomen quote]
Ik kan me dat dus wel voorstellen. Stel je bent met 2 kinderen en kind 1 vraagt iets aan je, kind 2 staat naast je maar 1 seconde later niet meer. Je zoekt hem links maar hij is de rechter kant op gelopen, en dan is ie weg.
Het gebeurt andere ouders ook. Dus mij ook. Want ik ben niet minder mens dan andere ouders. Zo denk ik.
vrijdag 27 juli 2012 om 09:42
Dit kan iedereen overkomen. Die vader is niet gek. De ouders die dit overkomt zijn bijna altijd hele normale mensen. Je zit in de auto, kind slaapt en is stil. Je rijdt automatisch naar je werk en gaat aan de slag. Dat kan.. Je bent met je hoofd bij de werkdag en dingen die moeten gebeuren.
Ik kan me ook niet voorstellen dat je gewoon je kind vergeet. Maar ik maak me niet de illusie dat het mij/andere 'normale' mensen nooit zal overkomen.
Het lijkt me verschrikkelijk voor die ouders. Die vader voelt zich natuurlijk ontzettend schuldig. En die moeder kampt met het enorme verlies en het feit dat het de schuld is van haar eigen man, die dat natuurlijk ook niet expres heeft gedaan...
Ik vind het belachelijk als andere ouders gaan zeggen dat die man gek moet zijn en/of dat dat hen nooit zou overkomen. Onzin.
Ik kan me ook niet voorstellen dat je gewoon je kind vergeet. Maar ik maak me niet de illusie dat het mij/andere 'normale' mensen nooit zal overkomen.
Het lijkt me verschrikkelijk voor die ouders. Die vader voelt zich natuurlijk ontzettend schuldig. En die moeder kampt met het enorme verlies en het feit dat het de schuld is van haar eigen man, die dat natuurlijk ook niet expres heeft gedaan...
Ik vind het belachelijk als andere ouders gaan zeggen dat die man gek moet zijn en/of dat dat hen nooit zou overkomen. Onzin.
