Actueel
alle pijlers
Baby overlijd in (te) warme auto.
vrijdag 27 juli 2012 om 08:54
Gisteren hoorde ik dit nieuws bericht op de radio: Artikel
Ook al heb ik (nog) geen kinderen, of misschien net daardoor, kan ik me niet voorstellen dat je je kind in de auto vergeet. En al helemaal niet een hele dag.
En zou zo'n kinderdagverblijf niet moeten bellen wanneer een ingeroosterd kind niet komt opdagen, net zoals een school dat zou doen? Of denk ik nu te simplistisch?
Ik vind het natuurlijk vreselijk voor de ouders en dat de vader van dit kindje hier de rest van zijn leven mee moet leren leven. Geen zonnig bericht op een zonnige dag maar zou dit niet voorkomen kunnen worden?
Ook al heb ik (nog) geen kinderen, of misschien net daardoor, kan ik me niet voorstellen dat je je kind in de auto vergeet. En al helemaal niet een hele dag.
En zou zo'n kinderdagverblijf niet moeten bellen wanneer een ingeroosterd kind niet komt opdagen, net zoals een school dat zou doen? Of denk ik nu te simplistisch?
Ik vind het natuurlijk vreselijk voor de ouders en dat de vader van dit kindje hier de rest van zijn leven mee moet leren leven. Geen zonnig bericht op een zonnige dag maar zou dit niet voorkomen kunnen worden?
vrijdag 27 juli 2012 om 09:44
quote:Maleficent schreef op 27 juli 2012 @ 09:39:
[...]
right.
nou, ik leef met 1 kind wat ik 24 upd zo'n beetje op de radar moet hebben vanwege epilepsie. Als hij uit mijn handen glipt in de supermarkt ben ik meteen in paniek. Dus ik zal wel simpel zijn, maar ja, ik weet dat ik daardoor extra overalert ben, ook met jongste.
en ik vergeet alles hoor, maar mijn kinderen dan weer niet.
Dat denk toch ook iedereen?
Ja, je raakt in paniek als je kind wegglipt, maar die man had op de een of andere manier helemaal niet in zijn hoofd dat zijn kind er nog was. Dat is dan toch anders.
Ik ben ook overalert bij mijn kinderen omdat ze gruwelijk ondernemend zijn. Ik kan me dus ook wel voorstellen dat je bij hele rustige kinderen wat sneller minder oplet (als ze wat ouder zijn dan)
[...]
right.
nou, ik leef met 1 kind wat ik 24 upd zo'n beetje op de radar moet hebben vanwege epilepsie. Als hij uit mijn handen glipt in de supermarkt ben ik meteen in paniek. Dus ik zal wel simpel zijn, maar ja, ik weet dat ik daardoor extra overalert ben, ook met jongste.
en ik vergeet alles hoor, maar mijn kinderen dan weer niet.
Dat denk toch ook iedereen?
Ja, je raakt in paniek als je kind wegglipt, maar die man had op de een of andere manier helemaal niet in zijn hoofd dat zijn kind er nog was. Dat is dan toch anders.
Ik ben ook overalert bij mijn kinderen omdat ze gruwelijk ondernemend zijn. Ik kan me dus ook wel voorstellen dat je bij hele rustige kinderen wat sneller minder oplet (als ze wat ouder zijn dan)
vrijdag 27 juli 2012 om 09:45
quote:Ruza schreef op 27 juli 2012 @ 09:23:
[...]
Dit vind ik nogal een gevaarlijk argument. Waar ligt de grens dan?Waar hij normaal ook altijd ligt. Ik neem aan dat de politie aardig kan inschatten wanneer iets een ongeluk is of een misdrijf. Zeker als er een dode in het spel is zullen ze eerst opzet uit willen sluiten.
[...]
Dit vind ik nogal een gevaarlijk argument. Waar ligt de grens dan?Waar hij normaal ook altijd ligt. Ik neem aan dat de politie aardig kan inschatten wanneer iets een ongeluk is of een misdrijf. Zeker als er een dode in het spel is zullen ze eerst opzet uit willen sluiten.
Im the root of all thats evil but you can call me cookie
vrijdag 27 juli 2012 om 09:47
quote:Solomio schreef op 27 juli 2012 @ 09:33:
Ik snap trouwens best dat mensen denken dat het hun nooit zal overkomen.
Ik heb dat als ik lees dat een kind verdronken is, omdat ie even aan de aandacht van de ouders is ontsnapt.
Ben ik van overtuigd dat mij dat nooit zou overkomen en aangezien mijn kinderen al 11 en 13 zijn, kan ik dat met goed fatsoen aannemen.
Maar het kan natuurlijk ook gewoon mazzel zijn, dat de keren dat ze aan mijn aandacht ontsnapten er geen water in de buurt was.
Het kan je natuurlijk ook met je kleinkinderen overkomen ...
Maar inderdaad, mijn kinderen zijn al 8 en 10 dus no way dta ik die in de auto kan vergeten, die laten zich wel horen.
Maar toen ze kleiner waren....ik herinnner me de keer dat mijn zoon van 2 in een onbewaakt ogenblik met zijn driewieler de tuin uit fietste...hij werd later door een vrouw teruggebracht, hij was al een wijk verderop, was een drukke straat overgestoken, over bruggen gefietst etc. Brrrr.
Andere zoon is een keer in de sloot gevallen en kon er niet uitkomen (kon gelukkig wel staan). Zijn broer was bij hem, maar die ging ons niet halen ofzo. Uiteindelijk hebben ze het samen voor elkaar gekregen om uit de sloot te klimmen (doodeng, maar nu vind ik het ook wel heel lief dat hij zijn broertje niet alleen wilde laten en ze hebben het samen gered, daar ben ik dan ook weer trots op.)
En verder waren er ook nog alle keren dat ze met hun fiets rare stunts uithaalden en hun nek wel hadden kunnen breken.
Pfff, en we moeten nog door de puberteit heen.
Ik snap trouwens best dat mensen denken dat het hun nooit zal overkomen.
Ik heb dat als ik lees dat een kind verdronken is, omdat ie even aan de aandacht van de ouders is ontsnapt.
Ben ik van overtuigd dat mij dat nooit zou overkomen en aangezien mijn kinderen al 11 en 13 zijn, kan ik dat met goed fatsoen aannemen.
Maar het kan natuurlijk ook gewoon mazzel zijn, dat de keren dat ze aan mijn aandacht ontsnapten er geen water in de buurt was.
Het kan je natuurlijk ook met je kleinkinderen overkomen ...
Maar inderdaad, mijn kinderen zijn al 8 en 10 dus no way dta ik die in de auto kan vergeten, die laten zich wel horen.
Maar toen ze kleiner waren....ik herinnner me de keer dat mijn zoon van 2 in een onbewaakt ogenblik met zijn driewieler de tuin uit fietste...hij werd later door een vrouw teruggebracht, hij was al een wijk verderop, was een drukke straat overgestoken, over bruggen gefietst etc. Brrrr.
Andere zoon is een keer in de sloot gevallen en kon er niet uitkomen (kon gelukkig wel staan). Zijn broer was bij hem, maar die ging ons niet halen ofzo. Uiteindelijk hebben ze het samen voor elkaar gekregen om uit de sloot te klimmen (doodeng, maar nu vind ik het ook wel heel lief dat hij zijn broertje niet alleen wilde laten en ze hebben het samen gered, daar ben ik dan ook weer trots op.)
En verder waren er ook nog alle keren dat ze met hun fiets rare stunts uithaalden en hun nek wel hadden kunnen breken.
Pfff, en we moeten nog door de puberteit heen.
vrijdag 27 juli 2012 om 09:49
quote:Solomio schreef op 27 juli 2012 @ 09:33:
Ik snap trouwens best dat mensen denken dat het hun nooit zal overkomen.
Ik heb dat als ik lees dat een kind verdronken is, omdat ie even aan de aandacht van de ouders is ontsnapt.
Ben ik van overtuigd dat mij dat nooit zou overkomen en aangezien mijn kinderen al 11 en 13 zijn, kan ik dat met goed fatsoen aannemen.
Maar het kan natuurlijk ook gewoon mazzel zijn, dat de keren dat ze aan mijn aandacht ontsnapten er geen water in de buurt was.
Ik denk ook dat heel veel mensen dit inderdaad denken, en het ook zien als 'bewijs'. Maar echt bewijs is het natuurlijk niet, want het gaat in dit soort trieste gevallen altijd om een combinatie van factoren. Als 1 ding anders was geweest, was het al niet gebeurd.
Je kunt denk ik beter zeggen dat je die extreme pech niet hebt gehad.
Hoewel je natuurlijk wel invloed hebt op alles (je kunt goede en/of slechte dingen) is het onmogelijk voor mensen om altijd 100% aandacht en controle op alles en iedereen te hebben. Dat geldt dus ook voor je kinderen.
Als er op die momenten dat je dat net even níet hebt, erge dingen gebeuren, dan komen er hele nare consequenties. Gelukkig gebeuren die erge dingen niet zo vaak en mensen vergeten ook niet zo vaak hun kind...MAAR toch heeft bijna iedereen die ik ken wel 1 verhaal dat zijn ouders hem een keer hebben achtergelaten of kwijt waren geraakt.....
Ik snap trouwens best dat mensen denken dat het hun nooit zal overkomen.
Ik heb dat als ik lees dat een kind verdronken is, omdat ie even aan de aandacht van de ouders is ontsnapt.
Ben ik van overtuigd dat mij dat nooit zou overkomen en aangezien mijn kinderen al 11 en 13 zijn, kan ik dat met goed fatsoen aannemen.
Maar het kan natuurlijk ook gewoon mazzel zijn, dat de keren dat ze aan mijn aandacht ontsnapten er geen water in de buurt was.
Ik denk ook dat heel veel mensen dit inderdaad denken, en het ook zien als 'bewijs'. Maar echt bewijs is het natuurlijk niet, want het gaat in dit soort trieste gevallen altijd om een combinatie van factoren. Als 1 ding anders was geweest, was het al niet gebeurd.
Je kunt denk ik beter zeggen dat je die extreme pech niet hebt gehad.
Hoewel je natuurlijk wel invloed hebt op alles (je kunt goede en/of slechte dingen) is het onmogelijk voor mensen om altijd 100% aandacht en controle op alles en iedereen te hebben. Dat geldt dus ook voor je kinderen.
Als er op die momenten dat je dat net even níet hebt, erge dingen gebeuren, dan komen er hele nare consequenties. Gelukkig gebeuren die erge dingen niet zo vaak en mensen vergeten ook niet zo vaak hun kind...MAAR toch heeft bijna iedereen die ik ken wel 1 verhaal dat zijn ouders hem een keer hebben achtergelaten of kwijt waren geraakt.....
vrijdag 27 juli 2012 om 09:51
Zo is het op feestjes ook altijd wel een punt van aandacht: wie let op de kinderen? Ik let altijd op mijn eigen kind, maar ik kan geen 16 kinderen in het oog houden. Sommige mensen vinden mij dan een 'helicoptermoeder'. Ik houd altijd het trieste verhaal van zo'n 3 jaar terug in mijn achterhoofd waarbij een peuter van 1,5 is verdronken in het zwembad tijdens een bbq-feestje, omdat een kind van 9 het hekje naar het zwembad had geopend.
vrijdag 27 juli 2012 om 09:52
De verantwoordelijkheid kun je niet deels bij het KDV leggen. In dit weer loopt de temperatuur in een auto zo snel op dat het na een half uur al te laat kan zijn.
De ouders moeten gewoon goed opletten. En als ze teveel aan hun hoofd hebben en/of slapeloze nachten vanwege een huilbaby of vergeetachtige types zijn de discipline hebben en systemen aanhouden om dit niet te vergeten. Door inderdaad de tas op de achterbank te hebben, elkaar 's ochtends te sms-en nadat ze hun kind hebben afgezet, er een gewoonte van maken een checklist af te lopen nadat ze de auto hebben geparkeerd.
De ouders moeten gewoon goed opletten. En als ze teveel aan hun hoofd hebben en/of slapeloze nachten vanwege een huilbaby of vergeetachtige types zijn de discipline hebben en systemen aanhouden om dit niet te vergeten. Door inderdaad de tas op de achterbank te hebben, elkaar 's ochtends te sms-en nadat ze hun kind hebben afgezet, er een gewoonte van maken een checklist af te lopen nadat ze de auto hebben geparkeerd.
vrijdag 27 juli 2012 om 09:57
quote:Mieomij schreef op 27 juli 2012 @ 09:52:
De verantwoordelijkheid kun je niet deels bij het KDV leggen. In dit weer loopt de temperatuur in een auto zo snel op dat het na een half uur al te laat kan zijn.
Vind ik ook, het is natuurlijk wel een hele fijne service van het KDV als ze het wel doen.
De ouders moeten gewoon goed opletten. En als ze teveel aan hun hoofd hebben en/of slapeloze nachten vanwege een huilbaby of vergeetachtige types zijn de discipline hebben en systemen aanhouden om dit niet te vergeten. Door inderdaad de tas op de achterbank te hebben, elkaar 's ochtends te sms-en nadat ze hun kind hebben afgezet, er een gewoonte van maken een checklist af te lopen nadat ze de auto hebben geparkeerd.Dat vind ik ook goede tips, eigenlijk voor iedereen wel, maar het probleem is volgens mij een beetje dat de meeste mensen denken dat dit hun nooooooooit zou overkomen, dus dan zijn die voorzorgsmaatregelen ook niet echt nodig....
Tas op de achterbank zie ik mezelf nog wel doen, maar een checklist...uhm nee :p
De verantwoordelijkheid kun je niet deels bij het KDV leggen. In dit weer loopt de temperatuur in een auto zo snel op dat het na een half uur al te laat kan zijn.
Vind ik ook, het is natuurlijk wel een hele fijne service van het KDV als ze het wel doen.
De ouders moeten gewoon goed opletten. En als ze teveel aan hun hoofd hebben en/of slapeloze nachten vanwege een huilbaby of vergeetachtige types zijn de discipline hebben en systemen aanhouden om dit niet te vergeten. Door inderdaad de tas op de achterbank te hebben, elkaar 's ochtends te sms-en nadat ze hun kind hebben afgezet, er een gewoonte van maken een checklist af te lopen nadat ze de auto hebben geparkeerd.Dat vind ik ook goede tips, eigenlijk voor iedereen wel, maar het probleem is volgens mij een beetje dat de meeste mensen denken dat dit hun nooooooooit zou overkomen, dus dan zijn die voorzorgsmaatregelen ook niet echt nodig....
Tas op de achterbank zie ik mezelf nog wel doen, maar een checklist...uhm nee :p
vrijdag 27 juli 2012 om 10:01
Mieomij, juist omdat niemand het zich kan voorstellen legt er toch ook niemand zijn tas op de achterbank voor het geval hij/zij een kind vergeet? Ik ken niemand die dat doet.
En ik bel mijn man ook niet een half uur nadat hij de kinderen heeft weggebracht om te vragen of ze wel echt zijn afgeleverd.
Het KDV belt trouwens wel altijd als ze er niet zijn.
En idd op feestjes is het ook moeilijk. Er storten zich meteen 10 mensen op je kind om er mee te spelen. Dan let je toch ook niet letterlijk iedere seconde meer op?
En ik bel mijn man ook niet een half uur nadat hij de kinderen heeft weggebracht om te vragen of ze wel echt zijn afgeleverd.
Het KDV belt trouwens wel altijd als ze er niet zijn.
En idd op feestjes is het ook moeilijk. Er storten zich meteen 10 mensen op je kind om er mee te spelen. Dan let je toch ook niet letterlijk iedere seconde meer op?
vrijdag 27 juli 2012 om 10:03
quote:Star schreef op 27 juli 2012 @ 09:03:
Inderdaad Ruza.
Maar ik wacht op team 'maarjeweetnooitwatdeomstandighedenzijnkaniedereenoverkomen'. Flikker toch op, het overkomt mij niet, net als dat ik mijn baby niet over de railing bij de Bijenkorf zal flikkeren. Nooit.Dat had ik drie jaar geleden ook gezegd. Na de geboorte van mijn zoon heb ik een week lang buikgriep gehad, daarnaast was mijn zoon nogal onrustig en dronk elke 2 uur. Na een week niet slapen en ziek zijn heb ik serieus overwogen om zoon van twee hoog naar beneden te laten vallen zodat ik kon slapen. Gelukkig had ik binnen twee seconden door dat het niet goed met me ging en ik heb meteen de verloskundige gebeld. Maar ik zeg niet meer dat dit mij nooit zou kunnen overkomen.
Inderdaad Ruza.
Maar ik wacht op team 'maarjeweetnooitwatdeomstandighedenzijnkaniedereenoverkomen'. Flikker toch op, het overkomt mij niet, net als dat ik mijn baby niet over de railing bij de Bijenkorf zal flikkeren. Nooit.Dat had ik drie jaar geleden ook gezegd. Na de geboorte van mijn zoon heb ik een week lang buikgriep gehad, daarnaast was mijn zoon nogal onrustig en dronk elke 2 uur. Na een week niet slapen en ziek zijn heb ik serieus overwogen om zoon van twee hoog naar beneden te laten vallen zodat ik kon slapen. Gelukkig had ik binnen twee seconden door dat het niet goed met me ging en ik heb meteen de verloskundige gebeld. Maar ik zeg niet meer dat dit mij nooit zou kunnen overkomen.
vrijdag 27 juli 2012 om 10:05
quote:Ruza schreef op 27 juli 2012 @ 08:57:
Ik geloof het ook niet.
Vriendin van me werkt bij een supermarkt en heeft in de afgelopen dagen al 2x achter ouders aangezeten die hun kind met dit weer alleen in de auto achterlaten. De ouders schenen niet echt te begrijpen wat het probleem was. Hoop dat ze daar nu anders over denken.
Neem een oppas dan als je kind te lastig is om mee te nemen. Of beter: neem geen kind als zelfs boodschappen ermee doen te veel moeite is.Hoe kan je het nu niet geloven en zelf vervolgens met twee soortgelijke voorbeelden komen?
Ik geloof het ook niet.
Vriendin van me werkt bij een supermarkt en heeft in de afgelopen dagen al 2x achter ouders aangezeten die hun kind met dit weer alleen in de auto achterlaten. De ouders schenen niet echt te begrijpen wat het probleem was. Hoop dat ze daar nu anders over denken.
Neem een oppas dan als je kind te lastig is om mee te nemen. Of beter: neem geen kind als zelfs boodschappen ermee doen te veel moeite is.Hoe kan je het nu niet geloven en zelf vervolgens met twee soortgelijke voorbeelden komen?
vrijdag 27 juli 2012 om 10:06
Het is ook vervelend om te vergeten je autolichten uit te zetten, een parkeerkaartje te kopen, de handrem op je auto te zetten, vergeten op slot te doen of uberhaupt te vergeten waar je je auto hebt geparkeerd, dus daarvoor is zo'n checklist ook handig.
Als je op reis gaat is de belangrijkste checklist "PTM" (paspoort, tickets, money). De rest kun je kopen.
Als je de auto parkeert kun je als checklist hanteren: LHKK: lichten, handrem, kaartje, kind.
Als je op reis gaat is de belangrijkste checklist "PTM" (paspoort, tickets, money). De rest kun je kopen.
Als je de auto parkeert kun je als checklist hanteren: LHKK: lichten, handrem, kaartje, kind.
vrijdag 27 juli 2012 om 10:07
quote:zebraatje80 schreef op 27 juli 2012 @ 10:01:
Mieomij, juist omdat niemand het zich kan voorstellen legt er toch ook niemand zijn tas op de achterbank voor het geval hij/zij een kind vergeet? Ik ken niemand die dat doet.
En ik bel mijn man ook niet een half uur nadat hij de kinderen heeft weggebracht om te vragen of ze wel echt zijn afgeleverd.
Het KDV belt trouwens wel altijd als ze er niet zijn. Het begint dus met het erkennen dat het jou ook kan overkomen. Als je dat erkent, kun je maatregelen nemen om dergelijke drama's te voorkomen.
Mieomij, juist omdat niemand het zich kan voorstellen legt er toch ook niemand zijn tas op de achterbank voor het geval hij/zij een kind vergeet? Ik ken niemand die dat doet.
En ik bel mijn man ook niet een half uur nadat hij de kinderen heeft weggebracht om te vragen of ze wel echt zijn afgeleverd.
Het KDV belt trouwens wel altijd als ze er niet zijn. Het begint dus met het erkennen dat het jou ook kan overkomen. Als je dat erkent, kun je maatregelen nemen om dergelijke drama's te voorkomen.
vrijdag 27 juli 2012 om 10:19
Conclusie: je moet altijd met je hoofd bij je werk zijn? Wat een bull..Houd toch op. Niemand is meer bewust bezig door de gejaagdheid van alledag. Lekker leven op de automatische piloot. En dan is dat jouw conclusie. Knap hoor...quote:origineel schreef op 27 juli 2012 @ 09:44:
Ik vind inderdaad ook dat het kdv had moeten melden. Die zijn zeker nalatig geweest. Vader zat met zijn hoofd bij zijn werk, maar kdv zat met zijn hoofd niet bij zijn werk.
Ik vind inderdaad ook dat het kdv had moeten melden. Die zijn zeker nalatig geweest. Vader zat met zijn hoofd bij zijn werk, maar kdv zat met zijn hoofd niet bij zijn werk.
vrijdag 27 juli 2012 om 10:19
quote:Starshine schreef op 27 juli 2012 @ 10:07:
[...]
Het begint dus met het erkennen dat het jou ook kan overkomen. Als je dat erkent, kun je maatregelen nemen om dergelijke drama's te voorkomen.
Ja dat denk ik wel, maar dan nóg is het niet 100% failproof.
Kijk maar eens naar vliegtuigongelukkig, hoeveel checklists ze daar wel niet hebben van allerlei verschillende partijen. En dan nog gebeuren de meeste ongelukken door 'menselijke' fouten, soms in combinatie met een technische fout, die het ongeluk niet heeft veroorzaakt maar het wel had kunnen voorkomen.
Maar ja, het zou denk ik al helpen als mensen zouden erkennen dat hen dit ook zou kunnen gebeuren.
Het zou denk ik de ouder in kwestie ook helpen als hij/zij ook niet zo keihard veroordeelt zou worden door anderen. Als zal hij zichzelf wel keihard veroordelen.
[...]
Het begint dus met het erkennen dat het jou ook kan overkomen. Als je dat erkent, kun je maatregelen nemen om dergelijke drama's te voorkomen.
Ja dat denk ik wel, maar dan nóg is het niet 100% failproof.
Kijk maar eens naar vliegtuigongelukkig, hoeveel checklists ze daar wel niet hebben van allerlei verschillende partijen. En dan nog gebeuren de meeste ongelukken door 'menselijke' fouten, soms in combinatie met een technische fout, die het ongeluk niet heeft veroorzaakt maar het wel had kunnen voorkomen.
Maar ja, het zou denk ik al helpen als mensen zouden erkennen dat hen dit ook zou kunnen gebeuren.
Het zou denk ik de ouder in kwestie ook helpen als hij/zij ook niet zo keihard veroordeelt zou worden door anderen. Als zal hij zichzelf wel keihard veroordelen.
vrijdag 27 juli 2012 om 10:23
quote:truffelmaffia schreef op 27 juli 2012 @ 10:08:
Ik zou uit elkaar gaan/scheiden, als mijn vriend ons kind zou vergeten. No way dat ik hem dat zou kunnen vergeven.
Het kan gebeuren, maar het is zó stom van die vader. Zo ontzettend stom.
Ja, ik weet ook echt niet wat ik zou doen als mijn man dit zou doen. De dood van een kind (door bijv. een ziekte) is al zo stressvol voor een huwelijk, dat veel huwelijken het niet doorstaan. Maar dit is voor je huwelijk nog wel erger.... voor beide kanten denk ik, je kunt je vrouw daarna toch ook niet meer onder ogen komen?
Hier in de buurt was een stel waarbij vader het kindje met de tractor heeft overreden, kindje is ook overleden. Hij had hem gewoon niet gezien..... Ontzettend triest.
Dat huwelijk heeft het ook niet overleefd.
Ik zou uit elkaar gaan/scheiden, als mijn vriend ons kind zou vergeten. No way dat ik hem dat zou kunnen vergeven.
Het kan gebeuren, maar het is zó stom van die vader. Zo ontzettend stom.
Ja, ik weet ook echt niet wat ik zou doen als mijn man dit zou doen. De dood van een kind (door bijv. een ziekte) is al zo stressvol voor een huwelijk, dat veel huwelijken het niet doorstaan. Maar dit is voor je huwelijk nog wel erger.... voor beide kanten denk ik, je kunt je vrouw daarna toch ook niet meer onder ogen komen?
Hier in de buurt was een stel waarbij vader het kindje met de tractor heeft overreden, kindje is ook overleden. Hij had hem gewoon niet gezien..... Ontzettend triest.
Dat huwelijk heeft het ook niet overleefd.
vrijdag 27 juli 2012 om 10:30
het gebeurt iedre zomer wel n keer, en deze vader heeft toen misschien ook gedacht:äls ik kinderen krijg, gaat mij dit niet overkomen". Helaas is het hem wel overkomen. En van de ene kant denk je , het is onvoorstelbaar, van de andere kant, ja ik kan het me wel iets voorstellen. Op dezelfde manier dat ik, toen ik nog werkte, op dagen dat ik niet eerst alangs het postkantoor hoefde, dacht;o dan neem ik de kortere weg, om dan toch tot mijn eigen verbazing langs het postkantoor te rijden. En ja, een zak brieven is anders dan een kind, maar ergens kan ik het me indenken.
Wens de ouders allebei veel sterkte
Wens de ouders allebei veel sterkte
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
vrijdag 27 juli 2012 om 10:30
Ik zou het kunnen doen. Ik doe heel veel op de automatische piloot. Als ik dan iets moet doen dat afwijkt van m'n routine, vergeet ik het.
Maar ik zou dan ook iets doen, zodat ik het kind niet kan vergeten. Een grote armband om die in de weg zit.
Zodra je je pols op het bureau legt, voel je dat ding en weet je dat je kind achterin de auto zit.
Ik heb geen kinderen, maar doe hetzelfde als ik bijvoorbeeld boodschappen op kantoor in de koelkast, leg ik m'n sleutels er op. Dan kan ik niet weggaan, zonder de boodschappen.
Volgens mij kun je je beter bewust zijn van het feit dat je fouten kunt maken, dan dat je er van uit gaat dat dit jou nooit zou overkomen.
Maar ik zou dan ook iets doen, zodat ik het kind niet kan vergeten. Een grote armband om die in de weg zit.
Zodra je je pols op het bureau legt, voel je dat ding en weet je dat je kind achterin de auto zit.
Ik heb geen kinderen, maar doe hetzelfde als ik bijvoorbeeld boodschappen op kantoor in de koelkast, leg ik m'n sleutels er op. Dan kan ik niet weggaan, zonder de boodschappen.
Volgens mij kun je je beter bewust zijn van het feit dat je fouten kunt maken, dan dat je er van uit gaat dat dit jou nooit zou overkomen.
vrijdag 27 juli 2012 om 10:37
Gisteren met man over dit drama gehad.
Wij beiden kunnen ons niet voorstellen dat je je kind instantie 1 minuut alleen laat.
Hebben er twee onder de drie jaar, als een van ons boodschappen gaat doen met de oudste is ze altijd in ons zicht.
Boodschappen gehaald? Eerst kind naar binnen en dan pas de boodschappen naar binnen halen.
Maar goed, laatst liep ik ook ergens in een park en ik zie een kinderwagen alleen staan. Met een baby van een paar weken oud erin.
Ik keek om mij heen, geen vader of moeder te bekennen. De kinderwagen stond op de rem op een hellingachtig pad wat uitliep op een vijver.
Ik heb echt paar minuten vertwijfeld bij die kinderwagen gestaan: zo van, wat moet ik nou doen?
Om de hoek van de bosjes ( uit het zich) hoorde ik stemmen. Ik loop de hoek om en aan de overkant van de straat staan een aantal vrouwen bij een auto de weg uit te leggen aan iemand.
Ik roep: dames, dames en krijg geen respons.
Ik loop erheen en vraag: dames, is die kinderwagen met de baby om de hoek van een van jullie?
Een kijkt mij aan en zegt: ja die is van mij, ik kom er zo aan.
Ik was zo verbijsterd dat ik verder niets wist te zeggen.
Ben doorgelopen en keek telkens achterom, wist niet wat ik ermee aan moest.
Wij beiden kunnen ons niet voorstellen dat je je kind instantie 1 minuut alleen laat.
Hebben er twee onder de drie jaar, als een van ons boodschappen gaat doen met de oudste is ze altijd in ons zicht.
Boodschappen gehaald? Eerst kind naar binnen en dan pas de boodschappen naar binnen halen.
Maar goed, laatst liep ik ook ergens in een park en ik zie een kinderwagen alleen staan. Met een baby van een paar weken oud erin.
Ik keek om mij heen, geen vader of moeder te bekennen. De kinderwagen stond op de rem op een hellingachtig pad wat uitliep op een vijver.
Ik heb echt paar minuten vertwijfeld bij die kinderwagen gestaan: zo van, wat moet ik nou doen?
Om de hoek van de bosjes ( uit het zich) hoorde ik stemmen. Ik loop de hoek om en aan de overkant van de straat staan een aantal vrouwen bij een auto de weg uit te leggen aan iemand.
Ik roep: dames, dames en krijg geen respons.
Ik loop erheen en vraag: dames, is die kinderwagen met de baby om de hoek van een van jullie?
Een kijkt mij aan en zegt: ja die is van mij, ik kom er zo aan.
Ik was zo verbijsterd dat ik verder niets wist te zeggen.
Ben doorgelopen en keek telkens achterom, wist niet wat ik ermee aan moest.
Love...miss..will never forget you..
