Actueel
alle pijlers
belgedrag in het openbaar
woensdag 22 juli 2009 om 14:12
Zowhee... maakte zonet wat mee wat me erg aan t denken zet en waar ik serieus benieuwd ben hoe anderen er over denken en mee om gaan.
Ik zat alleen in het bushokje (dreigende regenbui en kind in buggy) te bellen met mijn zus over volslagen onbenullige familie dingen (pruttelende moeder, tante's , zwanger nichtje). Er komen twee dames van middelbare leeftijd afzonderlijk van elkaar ook t bushokje in en gingen naast me ziten. Om deze mensen niet nodeloos te storen met mijn gebel ben ik helemaal aan de andere kant van t hokje gaan staan en temperde mijn stemgeluid om nog minder te storen (bushokje is een metertje of 8 breed dus dacht ver genoeg weg te staan)
Een van de twee dames komt op me af gestormt terwijl ze een sjekkie opsteekt en begint me helemaal uit te kafferen dat ze niet gediend is van mijn prive verhalen, ze vond dat ik dat thuis moest doen en dat ik op t toneel moest gaan staan met al mijn gebaren en verhalen tijdens het bellen.... geheel verbouwereerd stamelde ik dat ik toch al een heel end was opgeschoven en ben buiten t hokje in de regen gaan staan, maar stond te trillen op mijn benen van verbazing en ook wel schrik als ik eerlijk ben.
Eigenlijk wil ik graag weten hoe jullie omgaan met bellen in t openbaar zowel van jezelf en van anderen, ik weet t ff niet meer...
Ik zat alleen in het bushokje (dreigende regenbui en kind in buggy) te bellen met mijn zus over volslagen onbenullige familie dingen (pruttelende moeder, tante's , zwanger nichtje). Er komen twee dames van middelbare leeftijd afzonderlijk van elkaar ook t bushokje in en gingen naast me ziten. Om deze mensen niet nodeloos te storen met mijn gebel ben ik helemaal aan de andere kant van t hokje gaan staan en temperde mijn stemgeluid om nog minder te storen (bushokje is een metertje of 8 breed dus dacht ver genoeg weg te staan)
Een van de twee dames komt op me af gestormt terwijl ze een sjekkie opsteekt en begint me helemaal uit te kafferen dat ze niet gediend is van mijn prive verhalen, ze vond dat ik dat thuis moest doen en dat ik op t toneel moest gaan staan met al mijn gebaren en verhalen tijdens het bellen.... geheel verbouwereerd stamelde ik dat ik toch al een heel end was opgeschoven en ben buiten t hokje in de regen gaan staan, maar stond te trillen op mijn benen van verbazing en ook wel schrik als ik eerlijk ben.
Eigenlijk wil ik graag weten hoe jullie omgaan met bellen in t openbaar zowel van jezelf en van anderen, ik weet t ff niet meer...
woensdag 22 juli 2009 om 16:31
5 redenen waarom ik last heb van mobiel bellen in het openbaar:
1. Er is verschil tussen prive-ruimte en publieke ruimte. Mensen lijken dat verschil echter hoe langer hoe minder te ervaren, laat staan dat ze er rekening mee willen houden. Het zal wel een verandering zijn die niet tegen te houden is, maar ik denk dat het geen verandering ten goede is. In een ruimte die gebruikt wordt door iedereen - dus niet alleen door jou, je vrienden en je familie - gelden andere regels om het leefbaar te houden dan bij jou thuis. Waarom zou je niet boeren of scheten laten in het openbaar, terwijl je dat thuis bij de tv rustig wel doet? Waarom ga je in een volle treincoupe niet uitgebreid met je vriend zitten tongen? Waarom zet je je vuilniszak niet direct als hij vol is aan de straat? Om dezelfde reden ga je niet mobiel zitten bellen. De mensen die dat wel doen, leggen groot beslag op de publieke ruimte - waarschijnlijk zonder dat ze het door hebben: ze negeren de publieke ruimte en ervaren de hele wereld als een uitbreiding van hun prive-ruimte. Nogal egocentrisch.
2. In een stilte-coupe bellen getuigt van slechte manieren. Het kan natuurlijk dat je zo enorm belangrijk bent dat je geen manieren meer hoeft te hebben, maar het blijven slechte manieren.
3. Een mobiel gesprek geeft meer overlast dan mensen die gewoon met elkaar praten, omdat er door de mobiel ineens heel veel meer gesprekken zijn om van mee te genieten. Vroeger kwamen de studentes in de straat 's nachts in hun eentje thuis en hoorde je ze niet. Nu komen ze bellend thuis, waardoor je om vier uur 's ochtends alvast fijn hoort hoe hun feestje was. In de supermarkt renden de mensen om een uur of zes gauw even naar binnen om avondeten te halen. Nu rennen ze naar binnen en nemen intussen de boodschappenlijst en het recept voor vanavond door met degene die thuis zit. Zakenmensen zaten vroeger zwijgend voor zich uit te kijken. Nu nemen ze telefonisch complete overnames door. Op de camping gingen mensen vroeger naar de telefooncel om met het thuisfront te bellen. Nu brullen alle naburige kampeerders om beurten via een slechte verbinding.Enzovoort.
4. Een mobiel gesprek geeft meer overlast dan een gewoon gesprek, omdat je rustig drie keer achter elkaar hetzelfde gesprek hoort. Ik zat eens in de trein met een meisje dat haar sollicitatie uitgebreid ging bespreken met achtereenvolgens haar moeder, haar vriend, haar vriendin, haar zus en nog een andere vriendin.
5. Op spiritueel niveau kan mobiel bellen ook niet goed voor je zijn. Welke coach, mentor of goeroe je ook volgt, ze zeggen allemaal iets over hoe heilzaam het is om vooral in het hier en nu te zijn. Iemand die belt is per definitie niet in het hier en nu, maar in het ergens anders en nu. Of anders gezegd: als je belt, heb je geen oog voor je omgeving.
1. Er is verschil tussen prive-ruimte en publieke ruimte. Mensen lijken dat verschil echter hoe langer hoe minder te ervaren, laat staan dat ze er rekening mee willen houden. Het zal wel een verandering zijn die niet tegen te houden is, maar ik denk dat het geen verandering ten goede is. In een ruimte die gebruikt wordt door iedereen - dus niet alleen door jou, je vrienden en je familie - gelden andere regels om het leefbaar te houden dan bij jou thuis. Waarom zou je niet boeren of scheten laten in het openbaar, terwijl je dat thuis bij de tv rustig wel doet? Waarom ga je in een volle treincoupe niet uitgebreid met je vriend zitten tongen? Waarom zet je je vuilniszak niet direct als hij vol is aan de straat? Om dezelfde reden ga je niet mobiel zitten bellen. De mensen die dat wel doen, leggen groot beslag op de publieke ruimte - waarschijnlijk zonder dat ze het door hebben: ze negeren de publieke ruimte en ervaren de hele wereld als een uitbreiding van hun prive-ruimte. Nogal egocentrisch.
2. In een stilte-coupe bellen getuigt van slechte manieren. Het kan natuurlijk dat je zo enorm belangrijk bent dat je geen manieren meer hoeft te hebben, maar het blijven slechte manieren.
3. Een mobiel gesprek geeft meer overlast dan mensen die gewoon met elkaar praten, omdat er door de mobiel ineens heel veel meer gesprekken zijn om van mee te genieten. Vroeger kwamen de studentes in de straat 's nachts in hun eentje thuis en hoorde je ze niet. Nu komen ze bellend thuis, waardoor je om vier uur 's ochtends alvast fijn hoort hoe hun feestje was. In de supermarkt renden de mensen om een uur of zes gauw even naar binnen om avondeten te halen. Nu rennen ze naar binnen en nemen intussen de boodschappenlijst en het recept voor vanavond door met degene die thuis zit. Zakenmensen zaten vroeger zwijgend voor zich uit te kijken. Nu nemen ze telefonisch complete overnames door. Op de camping gingen mensen vroeger naar de telefooncel om met het thuisfront te bellen. Nu brullen alle naburige kampeerders om beurten via een slechte verbinding.Enzovoort.
4. Een mobiel gesprek geeft meer overlast dan een gewoon gesprek, omdat je rustig drie keer achter elkaar hetzelfde gesprek hoort. Ik zat eens in de trein met een meisje dat haar sollicitatie uitgebreid ging bespreken met achtereenvolgens haar moeder, haar vriend, haar vriendin, haar zus en nog een andere vriendin.
5. Op spiritueel niveau kan mobiel bellen ook niet goed voor je zijn. Welke coach, mentor of goeroe je ook volgt, ze zeggen allemaal iets over hoe heilzaam het is om vooral in het hier en nu te zijn. Iemand die belt is per definitie niet in het hier en nu, maar in het ergens anders en nu. Of anders gezegd: als je belt, heb je geen oog voor je omgeving.
woensdag 22 juli 2009 om 16:44
quote:Vl43inder schreef op 22 juli 2009 @ 16:32:
Als je je al ergert aan het feit dat iemand anders op een normale toon in het openbaar praat......zit je jezelf dan niet enorm in de weg?
Zijn er dan uberhaupt dingen die een ander mag doen in een straal van 25 meter om jou heen eigenlijk?Eensch
Als je je al ergert aan het feit dat iemand anders op een normale toon in het openbaar praat......zit je jezelf dan niet enorm in de weg?
Zijn er dan uberhaupt dingen die een ander mag doen in een straal van 25 meter om jou heen eigenlijk?Eensch
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 22 juli 2009 om 16:49
quote:Vl43inder schreef op 22 juli 2009 @ 16:32:
Als je je al ergert aan het feit dat iemand anders op een normale toon in het openbaar praat......zit je jezelf dan niet enorm in de weg?
Zijn er dan uberhaupt dingen die een ander mag doen in een straal van 25 meter om jou heen eigenlijk?
Nee, ik heb echt een waslijst van dit soort regels die jouw recht om lekker jezelf te zijn in het openbaar inperken. In een straal van 25 meter om mij heen heb ik er bijvoorbeeld ook last van:
- automobilisten die door rood rijden als ik op een zebra loop
- mensen die hun lege verpakkingen op straat mieteren
- jongens die hun vriendin een dreun geven
- ouders die hun kind stijf vloeken
- vreemde mannen die hun broek laten zakken
- mensen die fiets of auto dusdanig parkeren dat iemand die slecht ter been is er onmogelijk nog langs kan
- mensen die pissen in het portiek of in de lift van het station
... ik kan echt nog wel even doorgaan. Ik zit mezelf inderdaad enorm in de weg.
Er werkt een meisje bij mij in het kantoorgebouw dat ik al meer dan een jaar elke ochtend tegenkom. Ze heeft me nog nooit gegroet, waarom niet? Omdat ze elke ochtend bellend binnenkomt. Haar gesprekspartner is belangrijker dan degene die op dat moment voor haar neus staat.
Als je je al ergert aan het feit dat iemand anders op een normale toon in het openbaar praat......zit je jezelf dan niet enorm in de weg?
Zijn er dan uberhaupt dingen die een ander mag doen in een straal van 25 meter om jou heen eigenlijk?
Nee, ik heb echt een waslijst van dit soort regels die jouw recht om lekker jezelf te zijn in het openbaar inperken. In een straal van 25 meter om mij heen heb ik er bijvoorbeeld ook last van:
- automobilisten die door rood rijden als ik op een zebra loop
- mensen die hun lege verpakkingen op straat mieteren
- jongens die hun vriendin een dreun geven
- ouders die hun kind stijf vloeken
- vreemde mannen die hun broek laten zakken
- mensen die fiets of auto dusdanig parkeren dat iemand die slecht ter been is er onmogelijk nog langs kan
- mensen die pissen in het portiek of in de lift van het station
... ik kan echt nog wel even doorgaan. Ik zit mezelf inderdaad enorm in de weg.
Er werkt een meisje bij mij in het kantoorgebouw dat ik al meer dan een jaar elke ochtend tegenkom. Ze heeft me nog nooit gegroet, waarom niet? Omdat ze elke ochtend bellend binnenkomt. Haar gesprekspartner is belangrijker dan degene die op dat moment voor haar neus staat.
woensdag 22 juli 2009 om 16:50
Koor, die publieke ruimte moeten we nu eenmaal met steeds meer mensen delen. En mensen vinden altijd wel iets om zich ana te ergeren. Was dat 40 jaar geleden de minirok, nu zijn het de gesprekken op de mobieltjes.
2
Ik vind het niet altijd van slechte manieren getuigen om ergens te bellen waar het eigenlijk niet mag. Daarbij, degene die nog nooit iets heeft gedaan wat eigenlijk niet mocht en wat eigenlijk niet zo netjes was, die werpe de eerste steen.
3
Vroeger, vroeger. Toen sloegen e was schoon op de rotsen, reden we in paard en wagen, communiceerden we met rooksignalen en werden vrouwen aan hun haren de grot in gesleurd.
4
Daar kan ik me dan dus helemaal niet aan ergeren
5
Je maakt 'in het nu leven' wel heel erg eng. Alsof je alleen maar in het nu leeft als je continue 'contact' hebt met je directe omgeving. Dan zou je nooit meer kunnen bellen, internetten, tv kijken etc.
2
Ik vind het niet altijd van slechte manieren getuigen om ergens te bellen waar het eigenlijk niet mag. Daarbij, degene die nog nooit iets heeft gedaan wat eigenlijk niet mocht en wat eigenlijk niet zo netjes was, die werpe de eerste steen.
3
Vroeger, vroeger. Toen sloegen e was schoon op de rotsen, reden we in paard en wagen, communiceerden we met rooksignalen en werden vrouwen aan hun haren de grot in gesleurd.
4
Daar kan ik me dan dus helemaal niet aan ergeren
5
Je maakt 'in het nu leven' wel heel erg eng. Alsof je alleen maar in het nu leeft als je continue 'contact' hebt met je directe omgeving. Dan zou je nooit meer kunnen bellen, internetten, tv kijken etc.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 22 juli 2009 om 16:54
quote:maansa schreef op 22 juli 2009 @ 16:45:
ik zit mezelf niet in de weg
ik hou wel van stilte
en ik hou er ook van om rekening met elkaar te houden
ik ben niet zo van de ikke ikke ikke en de rest kan.....Goh, zo ben ik ook. Ik heb alleen niet zo snel last van anderen.
ik zit mezelf niet in de weg
ik hou wel van stilte
en ik hou er ook van om rekening met elkaar te houden
ik ben niet zo van de ikke ikke ikke en de rest kan.....Goh, zo ben ik ook. Ik heb alleen niet zo snel last van anderen.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 22 juli 2009 om 16:59
quote:HoiPippiLangkous schreef op 22 juli 2009 @ 16:50:
Koor, die publieke ruimte moeten we nu eenmaal met steeds meer mensen delen.
Dan zijn er twee oplossingen mogelijk:
1. Je probeert zo min mogelijk overlast te geven, juist omdat er steeds meer mensen zijn. Je realiseert je dat er buitenshuis gedragsregels gelden die niet in de eerste plaats gericht zijn op je eigen comfort.
2. Je negeert de publieke ruimte, alle mensen erin en doet net of de trein een verlengstuk is van je woonkamer.
Dat laatste is wat veel mensen kiezen en dat vind ik jammer. En wat betreft dat 'vroeger-vroeger-vroeger': hoe ouder ik word, hoe meer waardering en respect ik krijg voor goede manieren. Dat dan weer wel.
Koor, die publieke ruimte moeten we nu eenmaal met steeds meer mensen delen.
Dan zijn er twee oplossingen mogelijk:
1. Je probeert zo min mogelijk overlast te geven, juist omdat er steeds meer mensen zijn. Je realiseert je dat er buitenshuis gedragsregels gelden die niet in de eerste plaats gericht zijn op je eigen comfort.
2. Je negeert de publieke ruimte, alle mensen erin en doet net of de trein een verlengstuk is van je woonkamer.
Dat laatste is wat veel mensen kiezen en dat vind ik jammer. En wat betreft dat 'vroeger-vroeger-vroeger': hoe ouder ik word, hoe meer waardering en respect ik krijg voor goede manieren. Dat dan weer wel.
woensdag 22 juli 2009 om 17:03
Koor ben het deels wel met je eens. Maar ik vind dat het van alle partijen aanpassing vraagt. Jij wil minder gebel op straat, iemand anders wil geen minirokken meer, de volgende zegt dat we geen I-pods meer mogen en dan krijgen we het verbod op bepaalde merken auto's. Ik zal wel weer doordraven hoor. Ik kan er niet zo goed tegen als ik mensen hoor roepen hoe aso en ongemanierd anderen zijn. Dan denk ik ; we zijn nu eenmaal met z'n allen op 1 bol, allemaal een beetje water bij de wijn. Niet meteen staat steigeren als iemand belt en als je belt op normale toon.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 22 juli 2009 om 17:08
quote:HoiPippiLangkous schreef op 22 juli 2009 @ 17:03:
Jij wil minder gebel op straat,
De straat vind ik nog iets anders dan een treincoupe, al was het maar omdat je daar niet geruime tijd met elkaar in een ruimte doorbrengt en daarom per definitie minder last hebt van elkaar.
En wat betreft water bij de wijn doen geldt dat natuurlijk voor iedereen, dat ben ik op zich niet met je oneens.
Jij wil minder gebel op straat,
De straat vind ik nog iets anders dan een treincoupe, al was het maar omdat je daar niet geruime tijd met elkaar in een ruimte doorbrengt en daarom per definitie minder last hebt van elkaar.
En wat betreft water bij de wijn doen geldt dat natuurlijk voor iedereen, dat ben ik op zich niet met je oneens.
woensdag 22 juli 2009 om 17:12
woensdag 22 juli 2009 om 17:15
woensdag 22 juli 2009 om 18:14
quote:korenwolf schreef op 22 juli 2009 @ 17:12:
Ik steiger niet. Maar ik heb er wel last van.
De keerzijde van jouw recht op ruimte is een inperking van iemand anders ruimte. Omdat we met zoveel zijn.
Klopt, maar dat is wederzijds. Het willen inperken van mijn ruimte ten behoeve van jouw rust, daar heb ik dan weer last van
Ik steiger niet. Maar ik heb er wel last van.
De keerzijde van jouw recht op ruimte is een inperking van iemand anders ruimte. Omdat we met zoveel zijn.
Klopt, maar dat is wederzijds. Het willen inperken van mijn ruimte ten behoeve van jouw rust, daar heb ik dan weer last van
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 22 juli 2009 om 18:16
quote:tangerine schreef op 22 juli 2009 @ 18:14:
[...]
Sommige mensen vinden dat dat ernstig stinkt....
Ik vind sommige mensen ook ernstig stinken.
Pfffff, als we het over stank gaan hebben. Wat dacht je van vette snacks in de trein? Of een boterham met pindakaas? Of sommige parfums? Of rokers?
[...]
Sommige mensen vinden dat dat ernstig stinkt....
Ik vind sommige mensen ook ernstig stinken.
Pfffff, als we het over stank gaan hebben. Wat dacht je van vette snacks in de trein? Of een boterham met pindakaas? Of sommige parfums? Of rokers?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 22 juli 2009 om 18:19
Dat vind ik ook allemaal véél smeriger HPL, de meest vieze blikken kreeg ik toegeworpen van iemand die een patatje oorlog met een frikandel speciaal aan het wegwerken was .
Die vond blijkbaar mijn sushi niet zo smakelijk...
Anyways, ik heb niets tegen bellen. Soms denk ik wel: "Dat gesprek kun je beter níet in het openbaar voeren". (Zoals dat meisje dat 45 minuten met haar vriend aan het ruziën was..)
Ik vind ook dat je het moet proberen te vermijden in een stiltecoupé.
Die vond blijkbaar mijn sushi niet zo smakelijk...
Anyways, ik heb niets tegen bellen. Soms denk ik wel: "Dat gesprek kun je beter níet in het openbaar voeren". (Zoals dat meisje dat 45 minuten met haar vriend aan het ruziën was..)
Ik vind ook dat je het moet proberen te vermijden in een stiltecoupé.
woensdag 22 juli 2009 om 18:29
Als er zoveel mensen op n hoop zitten is er altijd wel ergernis, het is maar net hoe gestresst ik op dat moment ben of ik veel kan hebben of niet.
Het is mijn keus om me te ergeren aan een pubermeisje met zeikstem en bijpassende zeikmanier van praten die met 3 vriendinnen belt om het liefdesleven van vriendin 4 te bespreken, ik kan mn ogen er niet vanaf wenden als bij het minirok-voorbeeld, ik kan niet ergens anders gaan zitten want de tent zit vol, ik kan me proberen niet te ergeren maar de schaamteloosheid en het volume en de zeikstem en het feit dat de volgende halte nog een half uur op zich laat wachten (hopen dat ze dr uit moet) bla bla bla
Het is haar keus om zo uitgebreid te bellen, maar aan de sfeer in de coupé voel je wel aan dat de meeste mensen als ze konden kiezen liever hadden dat ze haar mond eens hield. Op n gegeven moment zei ze in haar telefoon "je moet wel luísteren!" Toen zei ik tegen mn overbuurvrouw (moeder met kind dat zoet zat te kleuren) "Dat doen we al de hele tijd!" Waarop we allebei hardop moesten lachen.
Dus als het ff kan, een béétje rekening houden met elkaar is toch kleine moeite groot plezier? Als iemand inclusief zeikstem gaat zitten roddelen in een overvolle trein waar het verder rustig is dan lach ik diegene van binnen gewoon uit, wàt een aanstellerij is het meeste gebel, zo van Kijk mij eens.
9 van de 10 keer valt het me niet eens op dat iemand in de coupé aan het bellen is, (behalve zo'n 6 of 8 zitter, en dan met zn drieen tegelijk, tis net de kermis maar dan anders) dus het kàn wel, maar net die éne... ja die onthou je dan.
En het aanhoren van 1 kant van een dialoog is wel degelijk stress voor de hersens, dat heeft niets met onbevredigde nieuwsgierigheid te maken, omdat de antwoorden steeds ontbreken gaan je hersens automatisch dus ongewild focussen omdat er steeds iets "ontbreekt", in die zin gaat de vergelijking van live-gesprekken in het openbaar mank.
Het is mijn keus om me te ergeren aan een pubermeisje met zeikstem en bijpassende zeikmanier van praten die met 3 vriendinnen belt om het liefdesleven van vriendin 4 te bespreken, ik kan mn ogen er niet vanaf wenden als bij het minirok-voorbeeld, ik kan niet ergens anders gaan zitten want de tent zit vol, ik kan me proberen niet te ergeren maar de schaamteloosheid en het volume en de zeikstem en het feit dat de volgende halte nog een half uur op zich laat wachten (hopen dat ze dr uit moet) bla bla bla
Het is haar keus om zo uitgebreid te bellen, maar aan de sfeer in de coupé voel je wel aan dat de meeste mensen als ze konden kiezen liever hadden dat ze haar mond eens hield. Op n gegeven moment zei ze in haar telefoon "je moet wel luísteren!" Toen zei ik tegen mn overbuurvrouw (moeder met kind dat zoet zat te kleuren) "Dat doen we al de hele tijd!" Waarop we allebei hardop moesten lachen.
Dus als het ff kan, een béétje rekening houden met elkaar is toch kleine moeite groot plezier? Als iemand inclusief zeikstem gaat zitten roddelen in een overvolle trein waar het verder rustig is dan lach ik diegene van binnen gewoon uit, wàt een aanstellerij is het meeste gebel, zo van Kijk mij eens.
9 van de 10 keer valt het me niet eens op dat iemand in de coupé aan het bellen is, (behalve zo'n 6 of 8 zitter, en dan met zn drieen tegelijk, tis net de kermis maar dan anders) dus het kàn wel, maar net die éne... ja die onthou je dan.
En het aanhoren van 1 kant van een dialoog is wel degelijk stress voor de hersens, dat heeft niets met onbevredigde nieuwsgierigheid te maken, omdat de antwoorden steeds ontbreken gaan je hersens automatisch dus ongewild focussen omdat er steeds iets "ontbreekt", in die zin gaat de vergelijking van live-gesprekken in het openbaar mank.
