Actueel
alle pijlers
Blijkbaar is het ene drama het andere niet
maandag 24 september 2018 om 11:05
Omdat ik dit niet wil schrijven in het topic over het ongeluk een Oss, maak ik een nieuw topic aan.
Vorige week het bakfietsdrama in Oss; een verschrikkelijke ongeluk met een hausse aan reacties tot gevolg. Elke zichzelf respecterende BN'er moest er blijkbaar iets over op twitter zeggen, er werden spontaan acties opgestart (of de families daar op zaten te wachten was punt 2), overal en nergens werd een minuut stilte gehouden, zelfs in de 2e kamer werd er aan gememoreerd en en ga zo maar door.
Maar wat maakt dit ongeluk nou zoveel erger dan allerlei andere vreselijke dingen die gebeuren: het drama in Papendrecht afgelopen zaterdag, vorige maand de 3 tieners die overleden bij een ongeluk in Anna Paulowna, de jeugdkeeper die overleed na een ongelukkige botsing op een voetbalveld, de 14-jarige fietser die onderweg naar school geschept werd door een auto en overleed?
En dan schrijft Nynke de Jong een tranentrekkende column over het peilloze verdriet van de ouders van de kinderen in Oss. Ik denk dan: voor al die andere ouders is het verdriet toch net zo peilloos? Wat maakt dit ongeluk dan 'erger' dan al die andere ongelukken?
Of raakt dit erger omdat zij blijkens de column ook kinderen van die leeftijd heeft?
Gisteren was ik bij een sportwedstrijd en toen ontstond er zelfs een discussie of er wel of geen minuut stilte moest worden gehouden. Uiteindelijke gebeurde dat wel; de speaker repte niet alleen over de slachtoffers in Oss, maar ook in Papendrecht: dat vond ik wel netjes.
Maar ik merkte daar bij veel mensen ook een gevoel van overkill.
Vorige week het bakfietsdrama in Oss; een verschrikkelijke ongeluk met een hausse aan reacties tot gevolg. Elke zichzelf respecterende BN'er moest er blijkbaar iets over op twitter zeggen, er werden spontaan acties opgestart (of de families daar op zaten te wachten was punt 2), overal en nergens werd een minuut stilte gehouden, zelfs in de 2e kamer werd er aan gememoreerd en en ga zo maar door.
Maar wat maakt dit ongeluk nou zoveel erger dan allerlei andere vreselijke dingen die gebeuren: het drama in Papendrecht afgelopen zaterdag, vorige maand de 3 tieners die overleden bij een ongeluk in Anna Paulowna, de jeugdkeeper die overleed na een ongelukkige botsing op een voetbalveld, de 14-jarige fietser die onderweg naar school geschept werd door een auto en overleed?
En dan schrijft Nynke de Jong een tranentrekkende column over het peilloze verdriet van de ouders van de kinderen in Oss. Ik denk dan: voor al die andere ouders is het verdriet toch net zo peilloos? Wat maakt dit ongeluk dan 'erger' dan al die andere ongelukken?
Of raakt dit erger omdat zij blijkens de column ook kinderen van die leeftijd heeft?
Gisteren was ik bij een sportwedstrijd en toen ontstond er zelfs een discussie of er wel of geen minuut stilte moest worden gehouden. Uiteindelijke gebeurde dat wel; de speaker repte niet alleen over de slachtoffers in Oss, maar ook in Papendrecht: dat vond ik wel netjes.
Maar ik merkte daar bij veel mensen ook een gevoel van overkill.
maandag 24 september 2018 om 12:43
nou en? wat is daar mis mee?redbulletje schreef: ↑24-09-2018 12:41Puur damagecontrol.
Vind (bak)fietsen persoonlijk een gevaarlijk vervoersmiddel op de openbare weg tussen gemotoriseerd verkeer.
En laat dit nu geen van beiden zijn. geen fiets en geen bakfiets.
Daarbij is de stint juist ontworpen om het voor de kinderen veiliger te maken.
maandag 24 september 2018 om 12:44
RB wil gewoon even rellenJuliaChild schreef: ↑24-09-2018 12:43nou en? wat is daar mis mee?
En laat dit nu geen van beiden zijn. geen fiets en geen bakfiets.
Daarbij is de stint juist ontworpen om het voor de kinderen veiliger te maken.
maandag 24 september 2018 om 12:44
Ik weet niet waarom dat zo is. Inderdaad wat iemand eerder al schreef 'Nederland is in de rouw'. Natuurlijk dacht ik "He gatverdamme wat klote!!!!" meteen toen ik het nieuws las. Maar daarna ben ik er eigenlijk niet meer zo mee bezig geweest. Volgens mij moest ik ook meteen een meeting in toen. En in rouw ben ik niet. Natuurlijk vind ik het verschrikkelijk voor de ouders en nabestaanden. Maar er mee bezig zijn? Of in rouw? Nee. Ik zie dat hier op mijn werk ook niet om me heen trouwens
Dat terwijl ik dat met MH17 wel was. Waarom? Werkelijk geen flauw idee. Ik weet niet hoe dat psychologisch werkt. Ik vind dit drama dit net zo erg als het ongeval in Anna Paulowna of het familiedrama in Papendrecht. Dezelfde graad van ergheid om maar zo te zeggen. Er wordt ook geld gedoneerd. Het zou niet eens in me opkomen dat te doen bij ook maar een van deze drie drama's.
Thuis word er over gesproken met een zin als 'heb je al gehoord dat...' gevolgd door een 'ja, triest he'; bij alle drie die tragedies. Terwijl MH17 echt leefde bij ons thuis. Mijn maag er echt van kon omdraaien. Maar waarom ik MH 17 zo enorm veel erger vond emotioneel? Ik bedoel het was echt niet zo dat ik iemand kende aan boord of ook maar iemand ken die iemand kende aan boord. Het maakte op de een of andere manier veel meer indruk. Maar het hoe en waarom dat zo werkt? Geen idee. Misschien omdat als een soort aanval op 'ons' allen voelde, net als Charlie Hebdo voelde als een aanslag op ons grondrecht van vrijheid. Wellicht dat dat het is.
Dat terwijl ik dat met MH17 wel was. Waarom? Werkelijk geen flauw idee. Ik weet niet hoe dat psychologisch werkt. Ik vind dit drama dit net zo erg als het ongeval in Anna Paulowna of het familiedrama in Papendrecht. Dezelfde graad van ergheid om maar zo te zeggen. Er wordt ook geld gedoneerd. Het zou niet eens in me opkomen dat te doen bij ook maar een van deze drie drama's.
Thuis word er over gesproken met een zin als 'heb je al gehoord dat...' gevolgd door een 'ja, triest he'; bij alle drie die tragedies. Terwijl MH17 echt leefde bij ons thuis. Mijn maag er echt van kon omdraaien. Maar waarom ik MH 17 zo enorm veel erger vond emotioneel? Ik bedoel het was echt niet zo dat ik iemand kende aan boord of ook maar iemand ken die iemand kende aan boord. Het maakte op de een of andere manier veel meer indruk. Maar het hoe en waarom dat zo werkt? Geen idee. Misschien omdat als een soort aanval op 'ons' allen voelde, net als Charlie Hebdo voelde als een aanslag op ons grondrecht van vrijheid. Wellicht dat dat het is.
anoniem_245179 wijzigde dit bericht op 24-09-2018 12:49
17.45% gewijzigd
maandag 24 september 2018 om 12:47
Waarom moet een kind van 9 vervoerd worden als een hulpeloos wezen? Op die leeftijd fietste ik allang zelfstandig.JuliaChild schreef: ↑24-09-2018 12:33@snuffelbeertje,
er worden niet alleen kleuters vervoert in een stint hoor. Mijn kinderen (van 2 tot 9 jaar) worden vervoerd in deze stint.
Ik heb totaal geen angst voor het gebruik van de stint, onze opvang heeft afgelopen vrijdag de stint aan de kant gehouden tot er overleg met de leverancier is geweest. Dat de fabrikant nu ook een onderzoek is gestart vind ik getuigen van klasse. (sterker, de eigenaar van de fabriek stond te boarden op schiphol donderdag en is vertrokken naar Oss, chappeau, zo hoort het)
Vervelend werk en gekke kleren en likdoorns en inkomensbelasting
maandag 24 september 2018 om 12:49
Zeker een interessante documentaire.Friezin71 schreef: ↑24-09-2018 11:58in het verlengde van jouw vraag, er is een hele interessante documentaire gemaakt over de impact van zulke massahysterie en enorme media aandacht op de nabestaanden: https://www.human.nl/medialogica/kijk/a ... ing-1.html
In de documentaire wordt de media aandacht voor de vermissing van de broertjes Ruben en Julian besproken, (vorig jaar geëvenaard door de aandacht voor de vermissing van Anne Faber.) Alle goedbedoelde aandacht en meeleven loopt op een gegeven moment enorm uit de hand.
maandag 24 september 2018 om 12:53
wat geweldig van je. Applausikbensnuffelbeertje schreef: ↑24-09-2018 12:47Waarom moet een kind van 9 vervoerd worden als een hulpeloos wezen? Op die leeftijd fietste ik allang zelfstandig.
Maar mijn kind komt op mijn werkdagen niet op de fiets naar de vso/school/bso, omdat dat logistiek niet te doen is, vanmiddag na school wordt hij naar het sportveld gebracht, met nog een stuk of 7-8 andere kindjes.
En dat stuk is te ver lopen, dus gaan ze met een stint. Dat is dus de reden dat hij als een hulpeloos wezen vervoerd wordt.
maandag 24 september 2018 om 12:54
Juist die hele massahysterie eromheen is toch ultiem verknipt ramptoerisme?viva-amber schreef: ↑24-09-2018 11:25Ik vind het vergelijken sowieso sneu en deze OP dus eigenlijk ook. Heb je niets productievers waar je je mee bezig kunt houden dan het verdriet van een ander tegen een meetlat te houden?
Eerlijk gezegd ik heb mij met het vorige topic niet bemoeit maar het begint nu walgelijk te worden wat mij betreft. Leed tegen elkaar opwegen. Wat zijn jullie voor een verknipte ramptoeristen? Heb je geen eigen leven waar je je mee bezig kunt houden? Is de gebroken teen van de buurman erger dan de gebroken pink van mijn nicht..zoiets.
maandag 24 september 2018 om 12:58
Er is een formule, heb ik ooit ergens gelezen, waarmee je kunt uitrekenen hoe erg mensen een bepaalde gebeurtenis zullen vinden.
Hoe jonger de slachtoffer(s) en hoe hoger de knuffelgehaalte + hoe dicht bij het voorval (of hoe meer wij ermee ons kunnen identificeren) hoe erger wij zoiets vinden.
Een puppy dood bij de buren vinden wij erger dan 100 mensen dood door honger in Afrika.
En 4 mensen dood in Londen door terroristen is erger dan 16 mensen dood door terroristen St Petersburg.
Zoiets.
Hoe jonger de slachtoffer(s) en hoe hoger de knuffelgehaalte + hoe dicht bij het voorval (of hoe meer wij ermee ons kunnen identificeren) hoe erger wij zoiets vinden.
Een puppy dood bij de buren vinden wij erger dan 100 mensen dood door honger in Afrika.
En 4 mensen dood in Londen door terroristen is erger dan 16 mensen dood door terroristen St Petersburg.
Zoiets.
'Soul mate' isn't a pre-existing condition. It's earned over time.
(Pamela Druckerman)
(Pamela Druckerman)
maandag 24 september 2018 om 12:59
In mijn familie is ook een drama gebeurd , extreem zinloos geweld “per vergissing” 1 ouder overleden en 1 die het net gehaald heeft en blijvend letsel. Voor de ogen van hun kind die op een haar na niet getroffen is door het geweld . En hoewel het veel in de media is geweest en er binnen onze kringen veel aandacht voor was , is dit inderdaad ook niet zo opgepakt zoals eerder genoemde drama’s waarbij heel Nederland onbekend en Bekend meeleefde. misschien omdat er idd geen kind of meedere kinderen zijn overleden (maar kind wat wel een erge trauma heeft).
Ook een Gezin wat totaal verwoest is.
Maar eerlijk , eigelijk zijn wij maar blij dat het niet zo’n “hype” is geworden, het is lief bedoeld alle steun maar je zit zelf in zo’n diepe en vreselijke rouw dat voor ons dit echt veel was geweest, je wilt ook “ gewoon” naar de winkel kunnen zonder overal om je heen “jullie” verhaal te horen. De reacties die op artikelen kwamen in de media waren soms ronduit onwaar, kwetsend en pijnlijk, maar ook daar hebben we bewust niet op gereageerd ed , omdat we ons verdriet met onszelf wilden delen. Wanneer er weer wat over op tv kwam, kreeg je van alle kanten weer berichtjes / vragen ed. Dat kom soms best een verdrukkend gevoel geven
Om even duidelijk te maken, alle steun enz hebben we zeker gewaardeerd maar er komt zoveel op je af, maar goed dit is natuurlijk mijn / onze kijk erop en wie weet vinden andere nabestaanden het juist alleen maar “fijn”
Ook een Gezin wat totaal verwoest is.
Maar eerlijk , eigelijk zijn wij maar blij dat het niet zo’n “hype” is geworden, het is lief bedoeld alle steun maar je zit zelf in zo’n diepe en vreselijke rouw dat voor ons dit echt veel was geweest, je wilt ook “ gewoon” naar de winkel kunnen zonder overal om je heen “jullie” verhaal te horen. De reacties die op artikelen kwamen in de media waren soms ronduit onwaar, kwetsend en pijnlijk, maar ook daar hebben we bewust niet op gereageerd ed , omdat we ons verdriet met onszelf wilden delen. Wanneer er weer wat over op tv kwam, kreeg je van alle kanten weer berichtjes / vragen ed. Dat kom soms best een verdrukkend gevoel geven
Om even duidelijk te maken, alle steun enz hebben we zeker gewaardeerd maar er komt zoveel op je af, maar goed dit is natuurlijk mijn / onze kijk erop en wie weet vinden andere nabestaanden het juist alleen maar “fijn”
maandag 24 september 2018 om 13:03
Net gekeken.Friezin71 schreef: ↑24-09-2018 11:58in het verlengde van jouw vraag, er is een hele interessante documentaire gemaakt over de impact van zulke massahysterie en enorme media aandacht op de nabestaanden: https://www.human.nl/medialogica/kijk/a ... ing-1.html
In de documentaire wordt de media aandacht voor de vermissing van de broertjes Ruben en Julian besproken, (vorig jaar geëvenaard door de aandacht voor de vermissing van Anne Faber.) Alle goedbedoelde aandacht en meeleven loopt op een gegeven moment enorm uit de hand.
Vreselijk dat mensen die meegezocht hebben 'recht' denken te hebben om bij de begrafenis te mogen zijn.
Dat het adres van moeder bekend gemaakt was en moeder 'schrik' had dat er wildvreemde mensen aan haar deur zouden staan.
maandag 24 september 2018 om 13:06
Bij mij maakten die vliegtuigen ook meer indruk, maar das omdat ik zelf ook vlieg dus dat kan mij ook overkomen. Vond de MH370 trouwens naarder omdat die vermist was en nog steeds is. Niet weten hoe en waar je dierbaren geeindigd zijn lijkt me nog erger.Orangetree schreef: ↑24-09-2018 12:44Ik weet niet waarom dat zo is. Inderdaad wat iemand eerder al schreef 'Nederland is in de rouw'. Natuurlijk dacht ik "He gatverdamme wat klote!!!!" meteen toen ik het nieuws las. Maar daarna ben ik er eigenlijk niet meer zo mee bezig geweest. Volgens mij moest ik ook meteen een meeting in toen. En in rouw ben ik niet. Natuurlijk vind ik het verschrikkelijk voor de ouders en nabestaanden. Maar er mee bezig zijn? Of in rouw? Nee. Ik zie dat hier op mijn werk ook niet om me heen trouwens
Dat terwijl ik dat met MH17 wel was. Waarom? Werkelijk geen flauw idee. Ik weet niet hoe dat psychologisch werkt. Ik vind dit drama dit net zo erg als het ongeval in Anna Paulowna of het familiedrama in Papendrecht. Dezelfde graad van ergheid om maar zo te zeggen. Er wordt ook geld gedoneerd. Het zou niet eens in me opkomen dat te doen bij ook maar een van deze drie drama's.
Thuis word er over gesproken met een zin als 'heb je al gehoord dat...' gevolgd door een 'ja, triest he'; bij alle drie die tragedies. Terwijl MH17 echt leefde bij ons thuis. Mijn maag er echt van kon omdraaien. Maar waarom ik MH 17 zo enorm veel erger vond emotioneel? Ik bedoel het was echt niet zo dat ik iemand kende aan boord of ook maar iemand ken die iemand kende aan boord. Het maakte op de een of andere manier veel meer indruk. Maar het hoe en waarom dat zo werkt? Geen idee. Misschien omdat als een soort aanval op 'ons' allen voelde, net als Charlie Hebdo voelde als een aanslag op ons grondrecht van vrijheid. Wellicht dat dat het is.
maandag 24 september 2018 om 13:06
Dat hebben ze zeker wel. Maar geen geld om het gat op te vangen dat er ontstaat omdat ze straks (tijdelijk?) ziek thuis komen te zitten en op den duur nog maar 70% van hun eigenlijke loon krijgen. En ook geen geld om de aanpassingen te betalen die nodig zijn in hun huis voor als hun dochtertje weer thuis komt. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Er komen zoveel extra kosten kijken, dat kun je van tevoren niet bedenken.Lopervanhiernaardaar schreef: ↑24-09-2018 11:25Hoe erg ook.
Waarom hiervoor geld inzamelen voor begrafenis, ik neem aan dat mensen hiervoor een uitvaartverzekering hebben
Ik ben verantwoordelijk voor wat ik schrijf, niet voor wat u leest.
maandag 24 september 2018 om 13:07
Niet gekeken maar wil hier even op reageren , bij ons was het ook zo. Ik kreeg berichtjes van mensen die dan bv slachtoffer 1x hadden gezien of niet eens maar omdat ik familie ben van en zij mij weer kende kreeg ik berichtjes van “waar en wanneer is de begrafenis”
Wat voor ons zelf dan nog niet eens bekend was ivm onderzoek. Mensen willen steunen, en eer bewijzen maar soms doe je dat juist door de nabestaande met rust te laten . Ik kreeg hele vragen lijsten over hoe wat waar er allemaal gebeurd was , en kreeg dan vaak het idee dat het maar was zodat zij ook een verhaal hadden want zij wisten dan “alles”
maandag 24 september 2018 om 13:07
Klopt. Jaren geleden was er op een gegeven moment een hele klopjacht op een meisje in een dorp op het platteland in Bosnië dat een filmpje had gemaakt waar in ze puppies verzoop in een beekje. En zij werd gevonden.CatherineTheGreat schreef: ↑24-09-2018 12:58Er is een formule, heb ik ooit ergens gelezen, waarmee je kunt uitrekenen hoe erg mensen een bepaalde gebeurtenis zullen vinden.
Hoe jonger de slachtoffer(s) en hoe hoger de knuffelgehaalte + hoe dicht bij het voorval (of hoe meer wij ermee ons kunnen identificeren) hoe erger wij zoiets vinden.
Een puppy dood bij de buren vinden wij erger dan 100 mensen dood door honger in Afrika.
En 4 mensen dood in Londen door terroristen is erger dan 16 mensen dood door terroristen St Petersburg.
Zoiets.
Nu zijn er genoeg filmpjes in omloop waar in mensen worden onthoofd of dood worden geschoten in het MO of Brazilië, maar daar vindt dan meestal niet zo'n massale klopjacht plaats (ja ooit, wel grappig, hebben mensen van 4chan locatie van ISIS strijders door gegeven aan Russische luchtmacht gebaseerd op de filmpjes en satelliet foto's, lol).
Maar dat een hondje geboren in een dorp in Bosnië dat wordt verzopen naar traditie die elke boer waar ter wereld wel kent, zo'n ontzettende hysterie op internet teweeg kan brengen heb ik mij altijd over verbaasd.
maandag 24 september 2018 om 13:13
Aha, vandaar dat er over de 100 varkens die in een gekantelde aanhanger van een vrachtwagen die op diezelfde dag kantelde niet wordt gerept.CatherineTheGreat schreef: ↑24-09-2018 12:58Er is een formule, heb ik ooit ergens gelezen, waarmee je kunt uitrekenen hoe erg mensen een bepaalde gebeurtenis zullen vinden.
Hoe jonger de slachtoffer(s) en hoe hoger de knuffelgehaalte + hoe dicht bij het voorval (of hoe meer wij ermee ons kunnen identificeren) hoe erger wij zoiets vinden.
Een puppy dood bij de buren vinden wij erger dan 100 mensen dood door honger in Afrika.
En 4 mensen dood in Londen door terroristen is erger dan 16 mensen dood door terroristen St Petersburg.
Zoiets.
maandag 24 september 2018 om 13:13
heel herkenbaar, wij moesten aan vreemden verantwoording afleggen waarom we in zee gingen met tros vermist. Ze begrepen niet waarom we de hulp van zo'n programma inschakelden. Het erge is dat je op zo'n moment je gaat verdedigen terwijl je nu denkt, waarom hebt ik daar ooit antwoord op gegeven. Waarom denken mensen dat ze het recht hebben zich in te mengen in je privé zodra je in de publiciteit terecht komt.Annabeldiekenjewel schreef: ↑24-09-2018 12:59In mijn familie is ook een drama gebeurd , extreem zinloos geweld “per vergissing” 1 ouder overleden en 1 die het net gehaald heeft en blijvend letsel. Voor de ogen van hun kind die op een haar na niet getroffen is door het geweld . En hoewel het veel in de media is geweest en er binnen onze kringen veel aandacht voor was , is dit inderdaad ook niet zo opgepakt zoals eerder genoemde drama’s waarbij heel Nederland onbekend en Bekend meeleefde. misschien omdat er idd geen kind of meedere kinderen zijn overleden (maar kind wat wel een erge trauma heeft).
Ook een Gezin wat totaal verwoest is.
Maar eerlijk , eigelijk zijn wij maar blij dat het niet zo’n “hype” is geworden, het is lief bedoeld alle steun maar je zit zelf in zo’n diepe en vreselijke rouw dat voor ons dit echt veel was geweest, je wilt ook “ gewoon” naar de winkel kunnen zonder overal om je heen “jullie” verhaal te horen. De reacties die op artikelen kwamen in de media waren soms ronduit onwaar, kwetsend en pijnlijk, maar ook daar hebben we bewust niet op gereageerd ed , omdat we ons verdriet met onszelf wilden delen.
Om even duidelijk te maken, alle steun enz hebben we zeker gewaardeerd maar er komt zoveel op je af, maar goed dit is natuurlijk mijn / onze kijk erop en wie weet vinden andere nabestaanden het juist alleen maar “fijn”
maandag 24 september 2018 om 13:16
eensAnnabeldiekenjewel schreef: ↑24-09-2018 13:07Niet gekeken maar wil hier even op reageren , bij ons was het ook zo. Ik kreeg berichtjes van mensen die dan bv slachtoffer 1x hadden gezien of niet eens maar omdat ik familie ben van en zij mij weer kende kreeg ik berichtjes van “waar en wanneer is de begrafenis”
Wat voor ons zelf dan nog niet eens bekend was ivm onderzoek. Mensen willen steunen, en eer bewijzen maar soms doe je dat juist door de nabestaande met rust te laten . Ik kreeg hele vragen lijsten over hoe wat waar er allemaal gebeurd was , en kreeg dan vaak het idee dat het maar was zodat zij ook een verhaal hadden want zij wisten dan “alles”
maandag 24 september 2018 om 13:18
Hopelijk wel in overleg met de familie's.sneeuwwitje80 schreef: ↑24-09-2018 13:15Ik vind het prima dat ze geld inzamelen. De uitvaart zal vast meer kosten dan wat een standaard uitvaart kost als ze hier al een verzekering voor hadden. En ze zullen vast nog wel extra kosten hebben de komende tijd.
Ik persoonlijk zou het niet waarderen als iemand dat initiatief neemt zonder mijn instemming.
maandag 24 september 2018 om 13:24
Als ik wat ervaringen lees hier, zou ik zelfs passen om geld aan te nemen. Straks denken mensen dan ook dat ze daarmee een toegangskaartje tot de uitvaart hebben gekocht.
Wat een walgelijk gedrag zeg.
maandag 24 september 2018 om 13:24
damesbril schreef: ↑24-09-2018 13:13heel herkenbaar, wij moesten aan vreemden verantwoording afleggen waarom we in zee gingen met tros vermist. Ze begrepen niet waarom we de hulp van zo'n programma inschakelden. Het erge is dat je op zo'n moment je gaat verdedigen terwijl je nu denkt, waarom hebt ik daar ooit antwoord op gegeven. Waarom denken mensen dat ze het recht hebben zich in te mengen in je privé zodra je in de publiciteit terecht komt.
Ja herkenbaar hoor dat verdedigen , en hier door tv programma’s dat het onderzoek de goeie kanten op ging , maar dat betekend natuurlijk niet dat we mensen dan een antwoord verschuldigd zijn alleen maar omdat het op tv komt ed maar goed dat voelt op zo’n moment vaak wel zo helaas
maandag 24 september 2018 om 13:27
preciesAnnabeldiekenjewel schreef: ↑24-09-2018 13:24Ja herkenbaar hoor dat verdedigen , en hier door tv programma’s dat het onderzoek de goeie kanten op ging , maar dat betekend natuurlijk niet dat we mensen dan een antwoord verschuldigd zijn alleen maar omdat het op tv komt ed maar goed dat voelt op zo’n moment vaak wel zo helaas
