Actueel
alle pijlers
De 25 meest opmerkelijke dikkerds aller tijden.
zondag 23 september 2007 om 20:58
Zit ik even lekker op de bank met mijn kopje koffie nadat ik de kindjes net op bed heb gelegd, val ik letterlijk en figuurlijk met mijn neus in de boter. Op sbs6 was weer eens een docu over dikke mensen. Nothing new, in die zin, dat dit soort prgramma's altijd eens in de zoveel tijd blijken terug te keren, en op de een of andere vage manier, ook altijd met dezelfde mensen. Maar wat mij toch telkens weer opvalt bij dit soort programma's is het volgende:
Ten eerste ben ik hoogst verbaasd over dit soort docu's die meer als aapjes kijken bedoeld zijn of om ons te schokeren, dan om te informeren. Maar ten tweede baar ik me oprecht zorgen. En dan niet in de eerste plaats om die dikkerds zelf, waar deze docu over ging, alswel om de zgn 'feeders' die in feite gewoon moordenaars zijn.
Want als je toch een persoon op een bed hebt liggen die zijn huis al 7 jaar niet uit is geweest, die over de 500 kilo weegt, zuurstofmaskers draagt, doorligplekken heeft waar je U tegen zegt, hoe haal je het dan in je botte hersenpan om zo iemand maar door te laten vreten?
Want iemand geeft deze mensen kilo's en kilo's voedsel per dag. Het is iig niet de dikkerd zelf die even opstaat, naar de buurtsuper hobbelt en te vreten haalt. Daarnaast verbaas ik me over de armoede waar deze personen in leven. Geen cent om hun kont te krabben, maar verdorie wel elke dag kilo's vlees, patat, brood, fastfood, donuts, chocolade, en god wat al niet meer naar binnen schuiven. Waar betalen deze werkeloze mensen al die tonnen aan voedsel van? Wie koopt het voor ze, en wie voert ze, en wie dus, jaagt deze mensen, moedwillig, de dood in?
Er was een moeder van een 7 jarig meisje, die haar man was verloren. Uit een soort van compensatie zat ze nu maar de hele dag haar dochter vol te proppen, nog even en het kind haalt haar 8-ste verjaardag niet. Maar ohoh wat houdt die moeder veel van haar dochter. Ze kan haar niets weigeren, want ze houdt ze veel van d'r! Een schop onder d'r kont moet ze hebben, en snel ook. Hoe nou ik hou zo veel van d'r! Lul toch niet uit je nek mens, als je van je kind zou houden, dan zou je d'r niet langzaam laten doodgaan! Houden van, betekend, zorgen voor. Zorgen voor gezond eten, lichaamsbeweging, regels, grenzen, etc etc.
Er waren 2 dikke kerels, getrouwd nota bene. Beide over de 500 kilo, en maar vreten, en maar vreten. De hele dag met hun dikke reed op een bedje voor de tv, en maar eten, en maar eten. Kleding droegen ze niet, maar niet zo vreemd, want hoe krijgen ze, als er al iets op maat voor ze gemaakt zou worden, een broek of trui over hun lijf, dat kost al een dag als het niet meer is. Nee sex hadden ze niet nee, maar er waren meerdere wegen die naar Rome leden. Okee, prima. Maar godsamme man, als vrouw van zo een dikkerd, grijp je toch in, of ben ik nou achterlijk? Hoe kan je, als je beweerd van je vent te houden, toestaan, of erger nog, medeplichtig zijn aan, het doodvreten van je wederhelft? Die vrouwen kopen het eten, maken het in grote getale voor ze klaar en schuiven het bij ze naar binnen.
Ik zal de laatste zijn, die ontkend, dat overgewicht, obesitas, morbide obesitas in dit geval, een ziekte is. Maar zeg, daar zijn ook grenzen aan. Als de persoon in kwestie het dan niet meer kan opbrengen, dan ben je als omgeving, vriend, of familie lid, toch verantwoordelijk of niet dan?
Dan laat je het zover toch niet komen?
Dan grijp je toch in?
Dan koop je toch niet zo veel rommel.
Dan weiger je toch, in hun voordeel, om kilo's patat te halen, dag in dag uit.
Of zie ik het nu te simpel?
Of zo'n arme onzekere vrouw. Leuk koppie als jonge meid, ja, wel wat dik. Maar viel nog mee.
Ze trouwde een vetliefhebber, die haar als zijn persoonlijke project bombadeerde, en als enige levensdoel had om haar tot de dikste vrouwe te wereld te 'feeden'. Dat lukte. Met verve. Alleen vergat ie voor het gemak er even bij, dat ze langzaam aan het doodgaan was. De schade onherstelbaar. Even waande ze zich de gelukkigste vrouw ter aarde. Eindelijk iemand die haar mooi vond. En van haar hield. Nou houden van haar had ie natuurlijk nooit gedaan. Hij wilde vooral geld met haar verdienen en zijn eigen twisted mind ombuigen tot iets zgn goeds ; ze heeft me nodig, ik ben de enige die haar ziet zoals ze echt is, en ook dikke mensen verdienen het dat er van ze gehouden wordt'. Dikke bullshit natuurlijk. Want toen zij ging afvallen, omdat ze op sterven na dood was, nam meneer de benen. Hij hield niet van mager ( de schat was nog steeds kleine 300 kilo maar soit). Mevr zei: als je echt van me houdt, is dat in voor en tegen spoed, door dik en dun. Je zegt altijd van me te houden zoals ik ben. En dat is dus niet zo. Nee zegt ie met een stalen bek. Ik hou van dik. Grenzeloos dik. Dik kan nimmer dik genoeg.
Bahbahbah.
Hou maar op, ik ken de eetziektes op mijn duimpje. Maar zo ergens rond de 4 a 500 kilo, hebben we het toch echt over een ander probleem. Nml het van doodslag met voorbedachte rade. En dan is de omgeving, de hulpverlening, en de familie, daar regelrecht schuld aan!
Ik ben echt wederom, ik heb dit soort docu's nu al tientalle keren voorbij zienkomen, in schok.
Waar ging het mis?
Vanaf wanneer denk je: what the hell, ik ben nu toch al dik, het boeit me allemaal geen drol meer!
En wat is in godsnaam de rol van de man-vrouw-vader-moeder-hulpverlening-etc hierin?
En wat zal jij doen, als je kind, man, moeder, buurvrouw, of weet ik veel wie je na staat, zichzelf dood aan vreten was. Zou je ingrijpen? Of zou je boodschappen gaan doen?
Zeg het maar....
Ten eerste ben ik hoogst verbaasd over dit soort docu's die meer als aapjes kijken bedoeld zijn of om ons te schokeren, dan om te informeren. Maar ten tweede baar ik me oprecht zorgen. En dan niet in de eerste plaats om die dikkerds zelf, waar deze docu over ging, alswel om de zgn 'feeders' die in feite gewoon moordenaars zijn.
Want als je toch een persoon op een bed hebt liggen die zijn huis al 7 jaar niet uit is geweest, die over de 500 kilo weegt, zuurstofmaskers draagt, doorligplekken heeft waar je U tegen zegt, hoe haal je het dan in je botte hersenpan om zo iemand maar door te laten vreten?
Want iemand geeft deze mensen kilo's en kilo's voedsel per dag. Het is iig niet de dikkerd zelf die even opstaat, naar de buurtsuper hobbelt en te vreten haalt. Daarnaast verbaas ik me over de armoede waar deze personen in leven. Geen cent om hun kont te krabben, maar verdorie wel elke dag kilo's vlees, patat, brood, fastfood, donuts, chocolade, en god wat al niet meer naar binnen schuiven. Waar betalen deze werkeloze mensen al die tonnen aan voedsel van? Wie koopt het voor ze, en wie voert ze, en wie dus, jaagt deze mensen, moedwillig, de dood in?
Er was een moeder van een 7 jarig meisje, die haar man was verloren. Uit een soort van compensatie zat ze nu maar de hele dag haar dochter vol te proppen, nog even en het kind haalt haar 8-ste verjaardag niet. Maar ohoh wat houdt die moeder veel van haar dochter. Ze kan haar niets weigeren, want ze houdt ze veel van d'r! Een schop onder d'r kont moet ze hebben, en snel ook. Hoe nou ik hou zo veel van d'r! Lul toch niet uit je nek mens, als je van je kind zou houden, dan zou je d'r niet langzaam laten doodgaan! Houden van, betekend, zorgen voor. Zorgen voor gezond eten, lichaamsbeweging, regels, grenzen, etc etc.
Er waren 2 dikke kerels, getrouwd nota bene. Beide over de 500 kilo, en maar vreten, en maar vreten. De hele dag met hun dikke reed op een bedje voor de tv, en maar eten, en maar eten. Kleding droegen ze niet, maar niet zo vreemd, want hoe krijgen ze, als er al iets op maat voor ze gemaakt zou worden, een broek of trui over hun lijf, dat kost al een dag als het niet meer is. Nee sex hadden ze niet nee, maar er waren meerdere wegen die naar Rome leden. Okee, prima. Maar godsamme man, als vrouw van zo een dikkerd, grijp je toch in, of ben ik nou achterlijk? Hoe kan je, als je beweerd van je vent te houden, toestaan, of erger nog, medeplichtig zijn aan, het doodvreten van je wederhelft? Die vrouwen kopen het eten, maken het in grote getale voor ze klaar en schuiven het bij ze naar binnen.
Ik zal de laatste zijn, die ontkend, dat overgewicht, obesitas, morbide obesitas in dit geval, een ziekte is. Maar zeg, daar zijn ook grenzen aan. Als de persoon in kwestie het dan niet meer kan opbrengen, dan ben je als omgeving, vriend, of familie lid, toch verantwoordelijk of niet dan?
Dan laat je het zover toch niet komen?
Dan grijp je toch in?
Dan koop je toch niet zo veel rommel.
Dan weiger je toch, in hun voordeel, om kilo's patat te halen, dag in dag uit.
Of zie ik het nu te simpel?
Of zo'n arme onzekere vrouw. Leuk koppie als jonge meid, ja, wel wat dik. Maar viel nog mee.
Ze trouwde een vetliefhebber, die haar als zijn persoonlijke project bombadeerde, en als enige levensdoel had om haar tot de dikste vrouwe te wereld te 'feeden'. Dat lukte. Met verve. Alleen vergat ie voor het gemak er even bij, dat ze langzaam aan het doodgaan was. De schade onherstelbaar. Even waande ze zich de gelukkigste vrouw ter aarde. Eindelijk iemand die haar mooi vond. En van haar hield. Nou houden van haar had ie natuurlijk nooit gedaan. Hij wilde vooral geld met haar verdienen en zijn eigen twisted mind ombuigen tot iets zgn goeds ; ze heeft me nodig, ik ben de enige die haar ziet zoals ze echt is, en ook dikke mensen verdienen het dat er van ze gehouden wordt'. Dikke bullshit natuurlijk. Want toen zij ging afvallen, omdat ze op sterven na dood was, nam meneer de benen. Hij hield niet van mager ( de schat was nog steeds kleine 300 kilo maar soit). Mevr zei: als je echt van me houdt, is dat in voor en tegen spoed, door dik en dun. Je zegt altijd van me te houden zoals ik ben. En dat is dus niet zo. Nee zegt ie met een stalen bek. Ik hou van dik. Grenzeloos dik. Dik kan nimmer dik genoeg.
Bahbahbah.
Hou maar op, ik ken de eetziektes op mijn duimpje. Maar zo ergens rond de 4 a 500 kilo, hebben we het toch echt over een ander probleem. Nml het van doodslag met voorbedachte rade. En dan is de omgeving, de hulpverlening, en de familie, daar regelrecht schuld aan!
Ik ben echt wederom, ik heb dit soort docu's nu al tientalle keren voorbij zienkomen, in schok.
Waar ging het mis?
Vanaf wanneer denk je: what the hell, ik ben nu toch al dik, het boeit me allemaal geen drol meer!
En wat is in godsnaam de rol van de man-vrouw-vader-moeder-hulpverlening-etc hierin?
En wat zal jij doen, als je kind, man, moeder, buurvrouw, of weet ik veel wie je na staat, zichzelf dood aan vreten was. Zou je ingrijpen? Of zou je boodschappen gaan doen?
Zeg het maar....
zondag 23 september 2007 om 21:09
Goed verwoord Zoyla!
Ik vraag me hetzelfde af, wat is nou dan de liefde? Liefde door de maag, of liefde om iemand te redden?
En toch... voor dit aan de orde is, vraag ik me ook af hoe de mensen het ZELF zover laten komen. Ik was nu ook wat te zwaar, maar mijn grens ligt niet zo hoog, bij mij hoeft geen dokter te zeggen dat het verkeerd gaat. Want als mijn BMI te hoog wordt, of als mijn lichaam me in de weg zit, dan grijp ik zelf in, en dat is toch niet pas bij 200 kilo? Lang niet zelfs... in hun ogen was ik met 75 kg slank!
Dat snap ik dan dus niet... dat er niet eerder tussen gezond gewicht en 200 - 500 kg een lampje gaat branden...
Ik vraag me hetzelfde af, wat is nou dan de liefde? Liefde door de maag, of liefde om iemand te redden?
En toch... voor dit aan de orde is, vraag ik me ook af hoe de mensen het ZELF zover laten komen. Ik was nu ook wat te zwaar, maar mijn grens ligt niet zo hoog, bij mij hoeft geen dokter te zeggen dat het verkeerd gaat. Want als mijn BMI te hoog wordt, of als mijn lichaam me in de weg zit, dan grijp ik zelf in, en dat is toch niet pas bij 200 kilo? Lang niet zelfs... in hun ogen was ik met 75 kg slank!
Dat snap ik dan dus niet... dat er niet eerder tussen gezond gewicht en 200 - 500 kg een lampje gaat branden...
zondag 23 september 2007 om 21:43
Nou inderdaad die man die van zijn eerste vrouw was afgegaan omdat ze was afgevallen, en nu ze tweede vrouw zo dik mogelijk wilde krijgen, wat een akelig verhaal dat heeft echt niks met liefde te maken, die man wil haar gewoon in zijn macht houden en zijn vrouw trapt erin want eindelijk iemand die zegt dat hij van haar houd en haar mooi vind. Maar waar is de verdere familie van die vrouw, haar ouders broers/zussen of zou hij die bij haar weg houden. Als die man haar zou slaan dan zou de hele wereld erover heen vallen maar dit is toch net zo goed mishandeling.
zondag 23 september 2007 om 21:50
Zoyla,je hebt groot gelijk meid.Ik heb soms het gevoel dat het om een soort attracties gaat en als iemand als 200 kilo weegt dat je het gewoon nog verder laat komen en 200 kilo is al zoveel.Ik ben ook te dik geweest,woog 82 kilo bij 1.75 en heb snel op de rem getrapt.Nu weeg ik weer 72 kilo en heb gewoon maat 40/42.Maar goed dit zal dus niet over mij gaan maar over het onderwerp en ik zag het dus ook.Ik zie vaak mooie en volle mensen die vaak nog sportief zijn en leuk gekleed eb in proportie zijn en dan heb ik het ook niet over mensen van 200 kilo of meer en het zijn niet dit soort mensen die ik op tv zag want dat was super ongezond en echt niet mooi...sorry dat ik dat zeg maar dat is mijn mening.Ik zie ook regelmatig dikke mensen op de sportschool die gewoon 3 keer per week komen en stabiel blijven.Het ergste vond ik die moeder die haar kind volproppte en in het begin zag ik een moeder die zei dat ze problemen ondervond door haar gewicht.Toen zag ik haar jonge kinderen naar haar toekomen en omhelsen en toen moest ik effe slikken want stel dat ze door haar gewicht doodgaat en de kinderen straks geen moeder hebben?En die feeders dan...die vrouwen vetmesten en hoe dikke hoe beter vind ik gewoon walgelijk.
zondag 23 september 2007 om 21:57
Over het financiele plaatje: In de USA is het vette eten goedkoop. Je kunt bijvoorbeeld voor $12 naar een buffet gaan en zoveel eten als je wilt en dan nog het restant op je bord meenemen naar huis. De Mac maaltijden die we hier hebben, voor de prijs van de grootste maaltijd hier kun je daar een supersize menu kopen. De gewone porties die ze daar op hun bord krijgen in een restaurant, daar zouden wij met 2 mensen van kunnen eten en nog over houden. Ik bestelde altijd een kindermenu of we bestelden voor 1 persoon met een extra bord en bestek. Dingen als groenten, fruit en gezonde dingen zijn daar duurder, vorig jaar koste een zakje sla (net genoeg voor 2 personen) in LA $4, een halve kilo appels $7. Een gallon ijs (bijna 4 liter) kost ongeveer $4.
De meeste dikkere mensen daar hebben een laag zelfbeeld want op de scholen moet je meedoen met de meute, dat wil zeggen, de "mooie mensen" de slankere garde dus. Dat zijn de mensen die het zouden maken, de mensen waar iedereen tegenop kijkt en zou willen zijn.
Vanaf het moment dat je dus al buiten de groep ligt en dat kan al vroeg op school zijn (vanaf 9 of 10 jaar) blijf je buiten de groep liggen en door het schoolsysteem dat ze hebben, je blijft zo'n 8 jaar op dezelfde school zul je altijd in dezelfde groep mensen blijven hangen. Met als gevolg dat je een hele eenzame en belabberde tijd kunt hebben.
Voor de meeste dikkers wordt eten als vriend gezien want eten zal je nooit uitschelden, je nooit kwetsen en je nooit de rug toekeren. En doordat eten goedkoper en makkelijker is dan naar de sportschool gaan zul je aankomen. Ook al omdat amerikanen bijna geen lichaamsbeweging krijgen. Ze gaan vooral in de grote steden overal met de auto heen. Bij elk winkelcentrum ligt een parkeerplaats soms nog groter dan de winkel zelf.
Als iemand je dan mooi vind met je overgewicht is dat natuurlijk fantastisch! Vooral als hij voor je zorgt, je eten brengt, zegt dat je met die 10 kilo extra nog mooier bent en dat hij nog meer van je houdt..........
De meeste dikkere mensen daar hebben een laag zelfbeeld want op de scholen moet je meedoen met de meute, dat wil zeggen, de "mooie mensen" de slankere garde dus. Dat zijn de mensen die het zouden maken, de mensen waar iedereen tegenop kijkt en zou willen zijn.
Vanaf het moment dat je dus al buiten de groep ligt en dat kan al vroeg op school zijn (vanaf 9 of 10 jaar) blijf je buiten de groep liggen en door het schoolsysteem dat ze hebben, je blijft zo'n 8 jaar op dezelfde school zul je altijd in dezelfde groep mensen blijven hangen. Met als gevolg dat je een hele eenzame en belabberde tijd kunt hebben.
Voor de meeste dikkers wordt eten als vriend gezien want eten zal je nooit uitschelden, je nooit kwetsen en je nooit de rug toekeren. En doordat eten goedkoper en makkelijker is dan naar de sportschool gaan zul je aankomen. Ook al omdat amerikanen bijna geen lichaamsbeweging krijgen. Ze gaan vooral in de grote steden overal met de auto heen. Bij elk winkelcentrum ligt een parkeerplaats soms nog groter dan de winkel zelf.
Als iemand je dan mooi vind met je overgewicht is dat natuurlijk fantastisch! Vooral als hij voor je zorgt, je eten brengt, zegt dat je met die 10 kilo extra nog mooier bent en dat hij nog meer van je houdt..........
zondag 23 september 2007 om 22:54
Ik kijk gelukkig geen tv, maar bij dit soort dingen verbaas ik me altijd dat dat soort mensen uberhaupt nog leven. Je staat er versteld van hoeveel het menselijk lichaam kan hebben.
Het blijft overigens hun eigen verantwoordelijkheid. Ook al zijn de porties daar in de USA veel groter, dan hoef je nog niet alles op te eten. En als zij zich zo nodig moeten doodvreten, prima, het is hun lichaam en hun beslissing.
En dat anderen eten voor ze halen wanneer ze zo vet zijn dat ze zelf het huis niet meer uitkunnen: zonder dat eten gaan ze dood, en als die "feeder" iets meeneemt wat ze niet lusten of niet willen eten dan schiet het ook niet op. Of eten meebrengt wat steeds voor ruzie zorgt, dan houdt het op.
Een anorexia patiente dwingen om te eten is lastig, om zulke dikke mensen te dwingen om niet of anders te eten is misschien net zo moeilijk?
Het blijft overigens hun eigen verantwoordelijkheid. Ook al zijn de porties daar in de USA veel groter, dan hoef je nog niet alles op te eten. En als zij zich zo nodig moeten doodvreten, prima, het is hun lichaam en hun beslissing.
En dat anderen eten voor ze halen wanneer ze zo vet zijn dat ze zelf het huis niet meer uitkunnen: zonder dat eten gaan ze dood, en als die "feeder" iets meeneemt wat ze niet lusten of niet willen eten dan schiet het ook niet op. Of eten meebrengt wat steeds voor ruzie zorgt, dan houdt het op.
Een anorexia patiente dwingen om te eten is lastig, om zulke dikke mensen te dwingen om niet of anders te eten is misschien net zo moeilijk?
maandag 24 september 2007 om 08:25
Die moeder moest zich diep en diep schamen. Je kind van 6 zo overvoeren dat ze 100 kilo weegt. Uit de ouderlijke macht die vrouw.
K vond het zo zielig voor dat meisje. Ze kon zich alleen nog als een soort grote walvis over de grond voortschuiven.
K vond het zo zielig voor dat meisje. Ze kon zich alleen nog als een soort grote walvis over de grond voortschuiven.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
maandag 24 september 2007 om 11:26
Waar ze het geld vandaan halen om zoveel eten te kunnen kopen?
De echtgenoot die ontslag had genomen om thuis voor zijn vrouw te zorgen omdat ze dat zelf niet meer kon maakte foto's en video's van zijn vrouw zette ze op hun website en die werd goed bekeken(en betaald) door de mannen die van zeer dikke vrouwen houden.
Een andere vrouw verdiende 135 euro per uur door op mannen te gaan zitten,springen ed die daar op kickten.
En dan die 21 jarige jongen die in die speciale kliniek zat,van die aangeboren vraatziekte had ik nog nooit gehoord,je kind zal die ziekte maar hebben.
In eerste instantie zei ik ook ,toen ik dat 6 jarig meisje zag die 100 kilo woog,de moeder moet haar minder eten geven.Maar ja als je man door een misdrijf om het leven is gekomen en je dochter het enige is wat je nog hebt kan ik ook wel begrijpen dat je haar niets weigeren kunt,als ze weigert huilt dat meisje tranen met tuiten en ja dan geeft moeder haar weer wat om te troosten.Ik denk dat ze haar dochter een tijdje uit handen moet geven,uit liefde voor haar,om haar weer gezond te laten worden.De moeder kan dat gewoon zelf niet,ook uit moederliefde.Ze hebben gewoon alletwee hulp nodig,veroordeel de moeder daarom ook niet.
De echtgenoot die ontslag had genomen om thuis voor zijn vrouw te zorgen omdat ze dat zelf niet meer kon maakte foto's en video's van zijn vrouw zette ze op hun website en die werd goed bekeken(en betaald) door de mannen die van zeer dikke vrouwen houden.
Een andere vrouw verdiende 135 euro per uur door op mannen te gaan zitten,springen ed die daar op kickten.
En dan die 21 jarige jongen die in die speciale kliniek zat,van die aangeboren vraatziekte had ik nog nooit gehoord,je kind zal die ziekte maar hebben.
In eerste instantie zei ik ook ,toen ik dat 6 jarig meisje zag die 100 kilo woog,de moeder moet haar minder eten geven.Maar ja als je man door een misdrijf om het leven is gekomen en je dochter het enige is wat je nog hebt kan ik ook wel begrijpen dat je haar niets weigeren kunt,als ze weigert huilt dat meisje tranen met tuiten en ja dan geeft moeder haar weer wat om te troosten.Ik denk dat ze haar dochter een tijdje uit handen moet geven,uit liefde voor haar,om haar weer gezond te laten worden.De moeder kan dat gewoon zelf niet,ook uit moederliefde.Ze hebben gewoon alletwee hulp nodig,veroordeel de moeder daarom ook niet.
maandag 24 september 2007 om 13:03
Even voor de goede orde.
Niemand in dat programma woog 500 kilo. De zwaarste man die ze lieten zijn woog onder de 400 kilo.
Ik vond het ook shocking om naar te kijken. Mensonterend.
Begreep ook niet helemaal de bedoeling van het programma. Het was eerder 'vermaak' dan informatief.
Niemand in dat programma woog 500 kilo. De zwaarste man die ze lieten zijn woog onder de 400 kilo.
Ik vond het ook shocking om naar te kijken. Mensonterend.
Begreep ook niet helemaal de bedoeling van het programma. Het was eerder 'vermaak' dan informatief.
Frankly my dear, I don"t give a damn
maandag 24 september 2007 om 13:32
getsie, heb het gelukkig niet gezien.
Ik vind trouwens overdreven aandacht voor anorexia net zo erg.
Dat die meisjes in het journaal komen omdat er een concert voor ze georganiseerd word om haar beter te kunnen maken, aandacht , aandacht, verkeerd , verkeerd.
Dat kun je al heel snel zien als je een tienerdochter hebt.
Heeft de volgende dag niks gegeten. interessant joh.
Alleen heeft ze de verkeerde moeder, die zegt gewoon , ah joh, eet je toch niet, boeie!!!!
Maar ik verzeker je, reageer je verkeerd hierop, kan het anders lopen.
Die van mij zag t nut niet meer, kreeg er geen aandacht mee en zette haar tanden weer in haar boterham.
Ik vind het verkeerde signalen.
Maar ik krijg het idee wat jullie gezien hebben dat dat meer apies kijken was.
Ik vind trouwens overdreven aandacht voor anorexia net zo erg.
Dat die meisjes in het journaal komen omdat er een concert voor ze georganiseerd word om haar beter te kunnen maken, aandacht , aandacht, verkeerd , verkeerd.
Dat kun je al heel snel zien als je een tienerdochter hebt.
Heeft de volgende dag niks gegeten. interessant joh.
Alleen heeft ze de verkeerde moeder, die zegt gewoon , ah joh, eet je toch niet, boeie!!!!
Maar ik verzeker je, reageer je verkeerd hierop, kan het anders lopen.
Die van mij zag t nut niet meer, kreeg er geen aandacht mee en zette haar tanden weer in haar boterham.
Ik vind het verkeerde signalen.
Maar ik krijg het idee wat jullie gezien hebben dat dat meer apies kijken was.
maandag 24 september 2007 om 13:40
maandag 24 september 2007 om 13:47
@EM, moederliefde is ook goed voor je kind zorgen, dat is je plicht. En goed voor je kind zorgen is niet het kind volstoppen met fast food, maar ook nee kunnen en durven zeggen. Grenzen stellen. Ik vind deze vorm van overvoeding kindermishandeling, en imho moet deze vrouw weldegelijk uit de ouderlijkemacht gezet worden.
Is het kind beter, en de vrouw geestelijk beter kan er altijd gekeken worden of het kind terug kan.
Nu is ze bezig het kind te vermoorden, en daar is geen enkel goed excuus voor.
Is het kind beter, en de vrouw geestelijk beter kan er altijd gekeken worden of het kind terug kan.
Nu is ze bezig het kind te vermoorden, en daar is geen enkel goed excuus voor.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
maandag 24 september 2007 om 16:57
Sto, ik denk dat je ouders die een kind hebben met anorexia behoorlijk kunt kwetsen met deze opmerking. En helemaal de ouders die hun kind daardoor verloren zijn. Ouders doen er vaak alles aan om hun kind weer te laten eten en gelukkig te laten zijn, maar zonder professionele hulp is iemand met anorexia niet te helpen.
Daarnaast zijn mensen met anorexia helemaal niet op zoek naar aandacht. Ze weten het zo goed te verbergen dat zelfs naaste mensen het in de omgeving het niet opvalt.
maandag 24 september 2007 om 17:14
Dat zou best kunnen dat ik daarmee ouders kwets, maar dat was zeker niet mijn bedoeling als wel kenbaar te maken dat de media wat zorgvuldiger met dit soort informatie zou moeten omspringen.
Ik vind het niet goed dat het op deze manier in de aandacht staat/komt.
Ik denk dat veel anorexia om een schreeuw om aandacht begint.
Niet allemaal,.
Bovendien zorgt de media er ook voor met hun skinny modellen dat het als iets word gezien als een perfect beeld.Ook al zo een verkeerd signaal.
Als ik datzelfde moment mijn dochter zou pushen te eten , zou het een ander wending kunnen nemen.
Dat bedoel ik er mee te zeggen.
Ik weet niet alles over anorexia , maar je moet er niet vanuit gaan dat ik iemand daarmee zou willen kwetsen.
Ik heb andere behoeftes dan dat.
Ik vind het niet goed dat het op deze manier in de aandacht staat/komt.
Ik denk dat veel anorexia om een schreeuw om aandacht begint.
Niet allemaal,.
Bovendien zorgt de media er ook voor met hun skinny modellen dat het als iets word gezien als een perfect beeld.Ook al zo een verkeerd signaal.
Als ik datzelfde moment mijn dochter zou pushen te eten , zou het een ander wending kunnen nemen.
Dat bedoel ik er mee te zeggen.
Ik weet niet alles over anorexia , maar je moet er niet vanuit gaan dat ik iemand daarmee zou willen kwetsen.
Ik heb andere behoeftes dan dat.
maandag 24 september 2007 om 17:18
En , idd, een moeder die haar kind vetmest zou uit de ouderlijke macht moeten worden gezet.
het is toch een afwijking , lijkt mij.
En dan functioneer je niet als moeder.
las van de week , dat het plan is opgevat vanuit de regering dat men a.s ouders een opvoedings cursus wil verplichten, lijkt me een strak plan.
Moet je eens kijken door welke molen je moet als je wilt adopteren, en op natuurlijke wijze kan elke gek maar een kind nemen.
het is toch een afwijking , lijkt mij.
En dan functioneer je niet als moeder.
las van de week , dat het plan is opgevat vanuit de regering dat men a.s ouders een opvoedings cursus wil verplichten, lijkt me een strak plan.
Moet je eens kijken door welke molen je moet als je wilt adopteren, en op natuurlijke wijze kan elke gek maar een kind nemen.
maandag 24 september 2007 om 17:50
Nou lieve Xaloy, ga eens een weekje in het speciaal onderwijs werken en zie hoeveel kinderen geen eten mee krijgen, of een pak lu crackers meenemen zonder beleg, of een croissant meeslepen vd benzine pomp of alleen 4 pakken wicky mee hebben.
of een energy drink, ja leuk, ik heb al adhd juf en kijk wat ik van mam meekrijg.
Helaas voor t kind, die nemen we in, ga ma lekker thuis stuiteren.
Jij weet denk ik niet hoeveel kinderleed er is omdat de ouders er een zooi van maken.
Laatst nog een jankend kind, mag niet mee met kamp, 75 euro was veel te veel, kind schreeuwen op school, maar ze kan wel in het weekend een piercing zetten voor 70 euro, stond er zelf bij,
Als we ouders nou eerst eens leren prioriteiten te stellen , komen we al een heel eind.
nee sorry, n beetje opvoednormen bij brengen lijkt me geen slechte keus en daar hoeft onze lieve heer echt niet bijgehaald te worden,
of een energy drink, ja leuk, ik heb al adhd juf en kijk wat ik van mam meekrijg.
Helaas voor t kind, die nemen we in, ga ma lekker thuis stuiteren.
Jij weet denk ik niet hoeveel kinderleed er is omdat de ouders er een zooi van maken.
Laatst nog een jankend kind, mag niet mee met kamp, 75 euro was veel te veel, kind schreeuwen op school, maar ze kan wel in het weekend een piercing zetten voor 70 euro, stond er zelf bij,
Als we ouders nou eerst eens leren prioriteiten te stellen , komen we al een heel eind.
nee sorry, n beetje opvoednormen bij brengen lijkt me geen slechte keus en daar hoeft onze lieve heer echt niet bijgehaald te worden,
maandag 24 september 2007 om 17:55
Ik zit net als jij Sto, in het onderwijs (normaal) en maak dit dus ook dagelijks mee.
Gezin waar dochter niet mee mag op werkweek, maar er wordt een week later wel een grote rashond gekocht.
Kinderen die nog nooit een lunchtrommeltjes/boterhamzakje van dichtbij hebben gezien.
Kinderen die nu al zwarte tanden hebben omdat ze veel snoepen en niet dagelijks hun tanden poetsen.
We hebben het hier over pubers die nooit het goede voorbeeld van thuis hebben meegekregen.
Op school heb ik er al voor gepleit om de snoepautomaten de deur uit te doen. Helaas wil de school daar geen gehoor aangeven.
Gezin waar dochter niet mee mag op werkweek, maar er wordt een week later wel een grote rashond gekocht.
Kinderen die nog nooit een lunchtrommeltjes/boterhamzakje van dichtbij hebben gezien.
Kinderen die nu al zwarte tanden hebben omdat ze veel snoepen en niet dagelijks hun tanden poetsen.
We hebben het hier over pubers die nooit het goede voorbeeld van thuis hebben meegekregen.
Op school heb ik er al voor gepleit om de snoepautomaten de deur uit te doen. Helaas wil de school daar geen gehoor aangeven.
Frankly my dear, I don"t give a damn
maandag 24 september 2007 om 18:36
Calvijn, als de tendens steeds meer word dat er bij de jeugd op gehamerd word dat gezond eten een pre is ,zullen ze toch een keer van bil moeten en mee moeten gaan denken.
Ik vind het ook totaal overbodig om dat soort dingen aan te bieden op school.
Ik had dat vroeger niet en nooit gemist, nu klink ik als een ouwe bep, maar ik heb nog steeds een goed gebit , een normaal vetpercentage en ik heb thuis geleerd hoe ik een gezonde maaltijd op tafel krijg.
Ik ben mijn ouders daar toch dankbaar voor.
Tja, wat heeft het er toch toegebracht dat ouders tegenwoordig zo met hun kinderen omgaan.
En dat gezond eten en verzorging niet op de eerste plaats staan, ik begrijp het gewoon niet.
Ik vind het ook totaal overbodig om dat soort dingen aan te bieden op school.
Ik had dat vroeger niet en nooit gemist, nu klink ik als een ouwe bep, maar ik heb nog steeds een goed gebit , een normaal vetpercentage en ik heb thuis geleerd hoe ik een gezonde maaltijd op tafel krijg.
Ik ben mijn ouders daar toch dankbaar voor.
Tja, wat heeft het er toch toegebracht dat ouders tegenwoordig zo met hun kinderen omgaan.
En dat gezond eten en verzorging niet op de eerste plaats staan, ik begrijp het gewoon niet.