Actueel
alle pijlers
De Crisis.
donderdag 26 november 2009 om 10:52
Om te voorkomen dat het kapitalistische monetaire systeem finaal in zou storten, hebben overheden in Westerse landen vele honderden miljarden weggegeven aan de banken en verzekeringsinstellingen.
Na de 'internetbubbel', en de 'kredietbubbel' is daardoor nu een 'buy-out bubbel' gecreëerd. Voorzover banken de 'geleende' bedragen op korte termijn terug moeten betalen, gaat dit ten koste van hun vermogen, en daarmee hun capaciteit om geld uit te lenen aan bedrijven en particulieren. Bedrijven die geen geld meer kunnen lenen om voorraad te kopen, of te investeren, zijn gedoemd. En particulieren die niet kunnen lenen investeren minder in de economie. Autonoom al voldoende om de welvaart in ons deel van de wereld te bedreigen.
Een groot deel van het door de overheden 'uitgeleende' geld komt echter nooit meer terug. Of is sterk in waarde verminderd tegen de tijd dat het wordt terugbetaald. Veel van de 'winsten' die banken nu laten zien zijn cadeautjes van de Centrale banken, die tegen nul procent geld 'leenden' aan de banken, die dat vervolgens tegen échte rente (opgehoest door de belastingbetaler) weg hebben gezet in Staatsobligaties. En dat noemen we dan 'herstel'. Maar de échte bedrijven, en de particulieren, zien niets terug van dat 'herstel'.
Wanneer de 'buy-out bubbel' barst, is lastig te voorspellen. En het is ook lastig te voorspellen wat daarvan de gevolgen zullen zijn. Maar één ding is zeker: Als de banken weer enthousiast het geld dat ze van de belastingbetalers hebben gekregen onderling verdelen (Lloyd Blankfein, CEO van Goldman Sachs, vindt dat hij God's werk doet, en gunt zijn werknemers en zichzelf dit jaar 20 miljard aan bonussen), dan is die klap niet ver weg.
Na de 'internetbubbel', en de 'kredietbubbel' is daardoor nu een 'buy-out bubbel' gecreëerd. Voorzover banken de 'geleende' bedragen op korte termijn terug moeten betalen, gaat dit ten koste van hun vermogen, en daarmee hun capaciteit om geld uit te lenen aan bedrijven en particulieren. Bedrijven die geen geld meer kunnen lenen om voorraad te kopen, of te investeren, zijn gedoemd. En particulieren die niet kunnen lenen investeren minder in de economie. Autonoom al voldoende om de welvaart in ons deel van de wereld te bedreigen.
Een groot deel van het door de overheden 'uitgeleende' geld komt echter nooit meer terug. Of is sterk in waarde verminderd tegen de tijd dat het wordt terugbetaald. Veel van de 'winsten' die banken nu laten zien zijn cadeautjes van de Centrale banken, die tegen nul procent geld 'leenden' aan de banken, die dat vervolgens tegen échte rente (opgehoest door de belastingbetaler) weg hebben gezet in Staatsobligaties. En dat noemen we dan 'herstel'. Maar de échte bedrijven, en de particulieren, zien niets terug van dat 'herstel'.
Wanneer de 'buy-out bubbel' barst, is lastig te voorspellen. En het is ook lastig te voorspellen wat daarvan de gevolgen zullen zijn. Maar één ding is zeker: Als de banken weer enthousiast het geld dat ze van de belastingbetalers hebben gekregen onderling verdelen (Lloyd Blankfein, CEO van Goldman Sachs, vindt dat hij God's werk doet, en gunt zijn werknemers en zichzelf dit jaar 20 miljard aan bonussen), dan is die klap niet ver weg.
donderdag 26 november 2009 om 17:42
quote:Katherina schreef op 26 november 2009 @ 14:42:
En nu zit je lekker in een huurhuis, terwijl de huren lekker door stijgen en heb je geld op de bank waar je minder rente over krijgt dan er inflatie is. Nee, je hebt het goed bekeken.Nee. Ik woon niet in een huurhuis, maar wat ik aan bezit heb is mijn eigendom. En over mijn bezit heb ik niets te klagen.
En nu zit je lekker in een huurhuis, terwijl de huren lekker door stijgen en heb je geld op de bank waar je minder rente over krijgt dan er inflatie is. Nee, je hebt het goed bekeken.Nee. Ik woon niet in een huurhuis, maar wat ik aan bezit heb is mijn eigendom. En over mijn bezit heb ik niets te klagen.
donderdag 26 november 2009 om 17:43
donderdag 26 november 2009 om 17:51
vrijdag 27 november 2009 om 08:19
quote:jaap schreef op 26 november 2009 @ 17:43:
[...]
Niet zo erg voor mij. Erger voor degenen die nu niet willen horen, en straks moeten voelen.
We worden straks allemaal gestraft voor onze hovaardij.
Dan krijgen we gruwelijk spijt en zuchten: "ach hadden we maar naar Jaap geluisterd. Hij heeft ons nog zó gewaarschuwd".
En Jaap staat daar, minzaam lachend. Hij had alweer gelijk.
Wat jammer toch dat ze zo dom en zo eigenwijs waren.
[...]
Niet zo erg voor mij. Erger voor degenen die nu niet willen horen, en straks moeten voelen.
We worden straks allemaal gestraft voor onze hovaardij.
Dan krijgen we gruwelijk spijt en zuchten: "ach hadden we maar naar Jaap geluisterd. Hij heeft ons nog zó gewaarschuwd".
En Jaap staat daar, minzaam lachend. Hij had alweer gelijk.
Wat jammer toch dat ze zo dom en zo eigenwijs waren.
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
vrijdag 27 november 2009 om 09:33
Dat er een crisis zat aan te komen op de Amerikaanse immobiliënmarkt heb ik ook wel zien aankomen. De gevolgen voor de geldschieters (in casu: Amerikaanse banken) ook nog wel in zekere mate. Maar dat het wereldwijd om zich heen zou grijpen niet. Achteraf bekeken denk ik dat het bewust laten omvallen van zakenbank Lehman Brothers het vuur pas echt aan de lont heeft gestoken. De regering Bush vond het blijkbaar belangrijker om het principe "minimale overheidsinmenging in de economie" te laten prevaleren boven redding van een cruciale speler. Het bleek een historische vergissing (één van de vele van de regering Bush) want het domino-effect wat erop volgde veroorzaakte een echte slachting, eerst in de bank- en verzekeringswereld, later in de échte economie. En de Amerikaanse regering heeft haar vergissing als een boemerang terug in het gezicht gekregen maar toen was het al te laat.
Ja, sommigen beweren dat ze dit scenario hebben zien aankomen en hebben wat bezittingen veilig gesteld, anderen hebben fortuinen verloren, nog anderen zweten hun angsten uit en hopen dat hun verlies enkel virtueel blijft. De echte pokerspelers zijn op het diepst van de crisis weer ingestapt en hebben nu al monsterwinsten gemaakt. Zelf vind ik het op dit ogenblik allemaal een beetje te onvoorspelbaar om mijn voeten nat te maken. Ik ben nu al een paar keer aan de grootste bubbels ontsnapt en vind het welletjes geweest: niks gewonnen maar ook niks verloren en voorlopig geen nieuwe risico's meer.
Ja, sommigen beweren dat ze dit scenario hebben zien aankomen en hebben wat bezittingen veilig gesteld, anderen hebben fortuinen verloren, nog anderen zweten hun angsten uit en hopen dat hun verlies enkel virtueel blijft. De echte pokerspelers zijn op het diepst van de crisis weer ingestapt en hebben nu al monsterwinsten gemaakt. Zelf vind ik het op dit ogenblik allemaal een beetje te onvoorspelbaar om mijn voeten nat te maken. Ik ben nu al een paar keer aan de grootste bubbels ontsnapt en vind het welletjes geweest: niks gewonnen maar ook niks verloren en voorlopig geen nieuwe risico's meer.
vrijdag 27 november 2009 om 09:57
quote:Donkeyshot schreef op 27 november 2009 @ 08:19:
We worden straks allemaal gestraft voor onze hovaardij.
Dan krijgen we gruwelijk spijt en zuchten: "ach hadden we maar naar Jaap geluisterd. Hij heeft ons nog zó gewaarschuwd".
En Jaap staat daar, minzaam lachend. Hij had alweer gelijk.
Wat jammer toch dat ze zo dom en zo eigenwijs waren.
Nou, nee. Minzaam lachend? Ik kan niet tevreden zijn met mijn eigen gelijk. Het intrigeert mij al langer dat mensen zulke kuddedieren zijn, terwijl ze hun volgzaamheid verpakken in 'keuzevrijheids-papier'.
Laten we eerlijk zijn: Ook voor degenen die beter door een crisis komen valt er niks te lachen nadat de kaalslag achter de rug is. Alleen de meest kortzichtige egoïsten putten vreugde uit hun relatieve rijkdom.
We worden straks allemaal gestraft voor onze hovaardij.
Dan krijgen we gruwelijk spijt en zuchten: "ach hadden we maar naar Jaap geluisterd. Hij heeft ons nog zó gewaarschuwd".
En Jaap staat daar, minzaam lachend. Hij had alweer gelijk.
Wat jammer toch dat ze zo dom en zo eigenwijs waren.
Nou, nee. Minzaam lachend? Ik kan niet tevreden zijn met mijn eigen gelijk. Het intrigeert mij al langer dat mensen zulke kuddedieren zijn, terwijl ze hun volgzaamheid verpakken in 'keuzevrijheids-papier'.
Laten we eerlijk zijn: Ook voor degenen die beter door een crisis komen valt er niks te lachen nadat de kaalslag achter de rug is. Alleen de meest kortzichtige egoïsten putten vreugde uit hun relatieve rijkdom.
vrijdag 27 november 2009 om 10:05
quote:jaap schreef op 26 november 2009 @ 10:52:
Om te voorkomen dat het kapitalistische monetaire systeem finaal in zou storten, hebben overheden in Westerse landen vele honderden miljarden weggegeven aan de banken en verzekeringsinstellingen.
Na de 'internetbubbel', en de 'kredietbubbel' is daardoor nu een 'buy-out bubbel' gecreëerd. Voorzover banken de 'geleende' bedragen op korte termijn terug moeten betalen, gaat dit ten koste van hun vermogen, en daarmee hun capaciteit om geld uit te lenen aan bedrijven en particulieren. Bedrijven die geen geld meer kunnen lenen om voorraad te kopen, of te investeren, zijn gedoemd. En particulieren die niet kunnen lenen investeren minder in de economie. Autonoom al voldoende om de welvaart in ons deel van de wereld te bedreigen.
Een groot deel van het door de overheden 'uitgeleende' geld komt echter nooit meer terug. Of is sterk in waarde verminderd tegen de tijd dat het wordt terugbetaald. Veel van de 'winsten' die banken nu laten zien zijn cadeautjes van de Centrale banken, die tegen nul procent geld 'leenden' aan de banken, die dat vervolgens tegen échte rente (opgehoest door de belastingbetaler) weg hebben gezet in Staatsobligaties. En dat noemen we dan 'herstel'. Maar de échte bedrijven, en de particulieren, zien niets terug van dat 'herstel'.
Wanneer de 'buy-out bubbel' barst, is lastig te voorspellen. En het is ook lastig te voorspellen wat daarvan de gevolgen zullen zijn. Maar één ding is zeker: Als de banken weer enthousiast het geld dat ze van de belastingbetalers hebben gekregen onderling verdelen (Lloyd Blankfein, CEO van Goldman Sachs, vindt dat hij God's werk doet, en gunt zijn werknemers en zichzelf dit jaar 20 miljard aan bonussen), dan is die klap niet ver weg.
De overheden hebben feitelijk het kapitalistisch proces gefrustreerd. In een werkelijk kapitalistisch systeem had men de slechte banken gewoon failliet laten gaan. Alleen dan was op korte termijn de schade groter geweest. Er zou nog minder krediet beschikbaar zijn (een failliete bank heeft niet veel meer uit te lenen) en bovendien zouden veel mensen hun spaargeld kwijt zijn.
Op lange termijn maakt het misschien niet veel uit. Ook nu moet de burger betalen, alleen nu via de "Blauwe enveloppe" in plaats van via het kwijtraken van het spaargeld. Voordeel van de "Blauwe enveloppe" is dat de schade over heel veel jaren wordt uitgesmeerd, bij een faillisement was de klap in één keer gekomen.
Om te voorkomen dat het kapitalistische monetaire systeem finaal in zou storten, hebben overheden in Westerse landen vele honderden miljarden weggegeven aan de banken en verzekeringsinstellingen.
Na de 'internetbubbel', en de 'kredietbubbel' is daardoor nu een 'buy-out bubbel' gecreëerd. Voorzover banken de 'geleende' bedragen op korte termijn terug moeten betalen, gaat dit ten koste van hun vermogen, en daarmee hun capaciteit om geld uit te lenen aan bedrijven en particulieren. Bedrijven die geen geld meer kunnen lenen om voorraad te kopen, of te investeren, zijn gedoemd. En particulieren die niet kunnen lenen investeren minder in de economie. Autonoom al voldoende om de welvaart in ons deel van de wereld te bedreigen.
Een groot deel van het door de overheden 'uitgeleende' geld komt echter nooit meer terug. Of is sterk in waarde verminderd tegen de tijd dat het wordt terugbetaald. Veel van de 'winsten' die banken nu laten zien zijn cadeautjes van de Centrale banken, die tegen nul procent geld 'leenden' aan de banken, die dat vervolgens tegen échte rente (opgehoest door de belastingbetaler) weg hebben gezet in Staatsobligaties. En dat noemen we dan 'herstel'. Maar de échte bedrijven, en de particulieren, zien niets terug van dat 'herstel'.
Wanneer de 'buy-out bubbel' barst, is lastig te voorspellen. En het is ook lastig te voorspellen wat daarvan de gevolgen zullen zijn. Maar één ding is zeker: Als de banken weer enthousiast het geld dat ze van de belastingbetalers hebben gekregen onderling verdelen (Lloyd Blankfein, CEO van Goldman Sachs, vindt dat hij God's werk doet, en gunt zijn werknemers en zichzelf dit jaar 20 miljard aan bonussen), dan is die klap niet ver weg.
De overheden hebben feitelijk het kapitalistisch proces gefrustreerd. In een werkelijk kapitalistisch systeem had men de slechte banken gewoon failliet laten gaan. Alleen dan was op korte termijn de schade groter geweest. Er zou nog minder krediet beschikbaar zijn (een failliete bank heeft niet veel meer uit te lenen) en bovendien zouden veel mensen hun spaargeld kwijt zijn.
Op lange termijn maakt het misschien niet veel uit. Ook nu moet de burger betalen, alleen nu via de "Blauwe enveloppe" in plaats van via het kwijtraken van het spaargeld. Voordeel van de "Blauwe enveloppe" is dat de schade over heel veel jaren wordt uitgesmeerd, bij een faillisement was de klap in één keer gekomen.
vrijdag 27 november 2009 om 10:18
@ Geve
Een aantal 'zieners' hebben zelfs monsterwinsten gemaakt als gevolg van de ineenstorting die ze aan zagen komen. Want dat is de perversie van de financiële markt in onze tijd. Nassim Nicholas Taleb, de professor en beurshandelaar die het boek 'The Black Swan' schreef waar ik eerder al naar verwees, heeft er kapitalen mee verdiend. Warren Buffett, de op één na rijkste man op aarde, heeft aanvankelijk wel flink geld verloren met zijn investerings-vehikel 'Berkshire Hathaway' dankzij de crisis, maar week zelf tijdig uit naar Israël en Europa om de grootste klappen voor zijn privé-kapitaal op te vangen, nadat hij in 2003 (of daaromtrent) al had gewaarschuwd voor de gevaren die kleefden aan de 'derivaten' die deze massaslachting hebben veroorzaakt. Hij noemde ze bij die gelegenheid 'financiële massavernietigingswapens'.
De dreiging van een totale ineenstorting van het hele monetaire systeem is er nog steeds. De klap in Dubai, nu, treft Dubai zelf op termijn waarschijnlijk minder dan je op het eerste gezicht zou zeggen, maar de dollareconomie wankelt.
Een aantal 'zieners' hebben zelfs monsterwinsten gemaakt als gevolg van de ineenstorting die ze aan zagen komen. Want dat is de perversie van de financiële markt in onze tijd. Nassim Nicholas Taleb, de professor en beurshandelaar die het boek 'The Black Swan' schreef waar ik eerder al naar verwees, heeft er kapitalen mee verdiend. Warren Buffett, de op één na rijkste man op aarde, heeft aanvankelijk wel flink geld verloren met zijn investerings-vehikel 'Berkshire Hathaway' dankzij de crisis, maar week zelf tijdig uit naar Israël en Europa om de grootste klappen voor zijn privé-kapitaal op te vangen, nadat hij in 2003 (of daaromtrent) al had gewaarschuwd voor de gevaren die kleefden aan de 'derivaten' die deze massaslachting hebben veroorzaakt. Hij noemde ze bij die gelegenheid 'financiële massavernietigingswapens'.
De dreiging van een totale ineenstorting van het hele monetaire systeem is er nog steeds. De klap in Dubai, nu, treft Dubai zelf op termijn waarschijnlijk minder dan je op het eerste gezicht zou zeggen, maar de dollareconomie wankelt.
vrijdag 27 november 2009 om 10:32
quote:ravachol schreef op 27 november 2009 @ 10:05:
De overheden hebben feitelijk het kapitalistisch proces gefrustreerd. In een werkelijk kapitalistisch systeem had men de slechte banken gewoon failliet laten gaan. Alleen dan was op korte termijn de schade groter geweest. Er zou nog minder krediet beschikbaar zijn (een failliete bank heeft niet veel meer uit te lenen) en bovendien zouden veel mensen hun spaargeld kwijt zijn.
Op lange termijn maakt het misschien niet veel uit. Ook nu moet de burger betalen, alleen nu via de "Blauwe enveloppe" in plaats van via het kwijtraken van het spaargeld. Voordeel van de "Blauwe enveloppe" is dat de schade over heel veel jaren wordt uitgesmeerd, bij een faillisement was de klap in één keer gekomen.Je kunt je geen voorstelling maken van de enorme chaos, wereldwijd, als banken die technisch failliet waren, daadwerkelijk waren omgevallen. In ons land was er dan geen Fortis meer geweest. Geen ABN, geen ING, en geen Aegon. Het vertrouwen in banken was wereldwijd op zo'n grote schaal weggevallen, dat iedereen zijn geld van de bank had gehaald, waarmee ook de 'gezonde' banken kopje onder waren gegaan. In ons land is de DSB verzopen, maar in de VS zijn er al meer dan 100 banken tenonder gegaan. En in IJsland is er geen bank meer over. De 'bankindustrie' in ons land is 400% van het Bruto Binnenlands Product. Laten we blij wezen dat men niet die keuze heeft gemaakt om de banken te laten vallen die technisch failliet waren, want dan hadden we nu allemaal geleefd in een staat-van-beleg.
De overheden hebben feitelijk het kapitalistisch proces gefrustreerd. In een werkelijk kapitalistisch systeem had men de slechte banken gewoon failliet laten gaan. Alleen dan was op korte termijn de schade groter geweest. Er zou nog minder krediet beschikbaar zijn (een failliete bank heeft niet veel meer uit te lenen) en bovendien zouden veel mensen hun spaargeld kwijt zijn.
Op lange termijn maakt het misschien niet veel uit. Ook nu moet de burger betalen, alleen nu via de "Blauwe enveloppe" in plaats van via het kwijtraken van het spaargeld. Voordeel van de "Blauwe enveloppe" is dat de schade over heel veel jaren wordt uitgesmeerd, bij een faillisement was de klap in één keer gekomen.Je kunt je geen voorstelling maken van de enorme chaos, wereldwijd, als banken die technisch failliet waren, daadwerkelijk waren omgevallen. In ons land was er dan geen Fortis meer geweest. Geen ABN, geen ING, en geen Aegon. Het vertrouwen in banken was wereldwijd op zo'n grote schaal weggevallen, dat iedereen zijn geld van de bank had gehaald, waarmee ook de 'gezonde' banken kopje onder waren gegaan. In ons land is de DSB verzopen, maar in de VS zijn er al meer dan 100 banken tenonder gegaan. En in IJsland is er geen bank meer over. De 'bankindustrie' in ons land is 400% van het Bruto Binnenlands Product. Laten we blij wezen dat men niet die keuze heeft gemaakt om de banken te laten vallen die technisch failliet waren, want dan hadden we nu allemaal geleefd in een staat-van-beleg.
vrijdag 27 november 2009 om 10:41
Ik ben het in grote lijnen wel met je eens. Ik geloof dat de regeringen juist hebben gehandeld door de minst slechte optie te kiezen.
In de periode voordat de crisis uitbrak zijn er echter fouten gemaakt. Deels betreft het fouten waarbij er juist niet kapitalistisch is gehandeld. Ik denk bijvoorbeeld aan de wettelijke verplichting aan banken in de VS om sub-prime hypotheken te verstrekken. Banken moesten dus in veel gevallen een hypotheek verstrekken waarvan ze wisten dat dit onverantwoord was. Ik denk ook aan het loslaten van de Gouden Standaard en het bijdrukken van veel fiat-geld en het laten oplopen van de staatsschulden waardoor het vertrouwen in de munt minder groot werd. Bedenk dat we sinds het loslaten van de Gouden Standaard in Nederland (en in andere "harde munten" landen als Engeland, Zwitserland, de VS en Duitsland) al 2000% inflatie hebben gehad. Dat is dus vele malen meer dan in de beruchte inflatieperiodes van de derde- en de zestiende eeuw.
In de periode voordat de crisis uitbrak zijn er echter fouten gemaakt. Deels betreft het fouten waarbij er juist niet kapitalistisch is gehandeld. Ik denk bijvoorbeeld aan de wettelijke verplichting aan banken in de VS om sub-prime hypotheken te verstrekken. Banken moesten dus in veel gevallen een hypotheek verstrekken waarvan ze wisten dat dit onverantwoord was. Ik denk ook aan het loslaten van de Gouden Standaard en het bijdrukken van veel fiat-geld en het laten oplopen van de staatsschulden waardoor het vertrouwen in de munt minder groot werd. Bedenk dat we sinds het loslaten van de Gouden Standaard in Nederland (en in andere "harde munten" landen als Engeland, Zwitserland, de VS en Duitsland) al 2000% inflatie hebben gehad. Dat is dus vele malen meer dan in de beruchte inflatieperiodes van de derde- en de zestiende eeuw.
vrijdag 27 november 2009 om 10:53
Als er iets is wat ik de voorbije 10 jaar heb geleerd op het gebied van beleggen, dan is het wel dat er geen "veilige haven" bestaat. Zelfs die alom geprezen 100.000 euro waarborg voor spaargeld: ik wil het wel eens zien gebeuren in de praktijk. Ik las net dat Ysland zich niet gebonden voelt de verliezen van Britse en Nederlandse spaarders te vergoeden. Tjah...
Ik wil je best geloven hoor Jaap, dat er weer een andere bubbel aan het uitbarsten is en de relatieve rust op de markten is maar schijn, inderdaad. Anders dan jij kan ik het niet opbrengen om de hele financiële mallemolen op de voet te volgen. Daarvoor is mijn nachtrust mij te dierbaar.
Ik wil je best geloven hoor Jaap, dat er weer een andere bubbel aan het uitbarsten is en de relatieve rust op de markten is maar schijn, inderdaad. Anders dan jij kan ik het niet opbrengen om de hele financiële mallemolen op de voet te volgen. Daarvoor is mijn nachtrust mij te dierbaar.
vrijdag 27 november 2009 om 15:27
quote:geve schreef op 27 november 2009 @ 10:53:
(..)Ik wil je best geloven hoor Jaap, dat er weer een andere bubbel aan het uitbarsten is en de relatieve rust op de markten is maar schijn, inderdaad. Anders dan jij kan ik het niet opbrengen om de hele financiële mallemolen op de voet te volgen. Daarvoor is mijn nachtrust mij te dierbaar.
Als het opnieuw zoiets zou zijn als die internetbubbel, zou ik mij er niet eens echt druk over maken. Die cyclische processen kunnen knap lastig zijn als je even de aansluiting mist, en al helemaal als je net de bevlieging kreeg om eens even stevig in de aandelen te gaan (of een beleggingshypotheek af te sluiten).
De 'buy-out-bubbel' belooft toch iets dramatischer te worden.
Stel je een wereld voor waarin geld van de ene op de andere dag niets meer waard is. Ons huidige monetaire systeem is gebaseerd op niets anders dan vertrouwen. Geld is in feite een 'IOU' ('I Owe You'), oftewel een schuldbekentenis.
Vier vrienden hebben het samen reuze goed. Ze delen lief en leed met elkaar, en hebben de grootste lol. Ze helpen elkaar waar nodig, en dat is de smeerolie in de relatie. Totdat één van hen het laat afweten. Hij vraagt nog wel om hulp van zijn vrienden, en krijgt dat ook. Maar als ze erachter komen dat hij niet meer thuis is als ze hem een keer nodig hebben, of dan ineens rekeningen stuurt, bekoelt de liefde snel.
Drie vrienden gaan verder, maar één lastig probleem is dat één van hen eigenlijk nog heel wat vriendendiensten te goed heeft van nummer vier, en de beide anderen ook wel, maar minder. Die nummer drie verwacht toch wel een beetje dat zijn minder getroffen vrienden daar rekening mee houden. Maar van harte gaat dat niet. En zo eindigt deze parabel al in het krakend tot stilstand komen van de 'wereldhandel'.
Nu één stapje verder: Die vierde vriend, die het laat afweten, is degene die genoeg ruimte had voor de 'toys van de boys', en alles staat bij hem in de opslag. Maar hij verdomd het botweg om zijn drie maten ook nog maar iets terug te geven van wat ze bij hem geparkeerd hebben, of hen te compenseren voor hun verlies.
Met de dollar als reservemunt in de wereld, maar onze Amerikaanse vrienden op weg om de stekker eruit te trekken, en al onze spulletjes verbeurd te verklaren, is het tijd om na te gaan denken over het vervolg.
(..)Ik wil je best geloven hoor Jaap, dat er weer een andere bubbel aan het uitbarsten is en de relatieve rust op de markten is maar schijn, inderdaad. Anders dan jij kan ik het niet opbrengen om de hele financiële mallemolen op de voet te volgen. Daarvoor is mijn nachtrust mij te dierbaar.
Als het opnieuw zoiets zou zijn als die internetbubbel, zou ik mij er niet eens echt druk over maken. Die cyclische processen kunnen knap lastig zijn als je even de aansluiting mist, en al helemaal als je net de bevlieging kreeg om eens even stevig in de aandelen te gaan (of een beleggingshypotheek af te sluiten).
De 'buy-out-bubbel' belooft toch iets dramatischer te worden.
Stel je een wereld voor waarin geld van de ene op de andere dag niets meer waard is. Ons huidige monetaire systeem is gebaseerd op niets anders dan vertrouwen. Geld is in feite een 'IOU' ('I Owe You'), oftewel een schuldbekentenis.
Vier vrienden hebben het samen reuze goed. Ze delen lief en leed met elkaar, en hebben de grootste lol. Ze helpen elkaar waar nodig, en dat is de smeerolie in de relatie. Totdat één van hen het laat afweten. Hij vraagt nog wel om hulp van zijn vrienden, en krijgt dat ook. Maar als ze erachter komen dat hij niet meer thuis is als ze hem een keer nodig hebben, of dan ineens rekeningen stuurt, bekoelt de liefde snel.
Drie vrienden gaan verder, maar één lastig probleem is dat één van hen eigenlijk nog heel wat vriendendiensten te goed heeft van nummer vier, en de beide anderen ook wel, maar minder. Die nummer drie verwacht toch wel een beetje dat zijn minder getroffen vrienden daar rekening mee houden. Maar van harte gaat dat niet. En zo eindigt deze parabel al in het krakend tot stilstand komen van de 'wereldhandel'.
Nu één stapje verder: Die vierde vriend, die het laat afweten, is degene die genoeg ruimte had voor de 'toys van de boys', en alles staat bij hem in de opslag. Maar hij verdomd het botweg om zijn drie maten ook nog maar iets terug te geven van wat ze bij hem geparkeerd hebben, of hen te compenseren voor hun verlies.
Met de dollar als reservemunt in de wereld, maar onze Amerikaanse vrienden op weg om de stekker eruit te trekken, en al onze spulletjes verbeurd te verklaren, is het tijd om na te gaan denken over het vervolg.
zaterdag 28 november 2009 om 18:41
In de media verschijnen nu bijdragen van uiteenlopende deskundigen over 'Dubai'. De teneur is: 'Eigen schuld, dikke bult', waarbij men het idee heeft dat 'Dubai' op de rand van het bankroet staat. Het is echter helemaal niet duidelijk, op dit moment, wie nou de kapitaalschieters zijn van die investeringsmaatschappij die in de problemen is gekomen. En wie er dus aan het kortste eind trekt als deze investeringsmaatschappij omdondert. Zeker is nu al dat er tal van Westerse banken en fondsen tot over hun oren in zitten, en onduidelijk is hoeveel geld lokale investeerders hebben bijgedragen.
Dan nog, als recente problemen in Saoedi Arabië als 'matrix' gaan gelden, krijgen lokale investeerders voorrang. En wat er is gebouwd wordt écht niet afgebroken! Het vruchtgebruik van al die megalomane bouwwerken zal onverkort ten gunste komen aan de Verenigde Arabische Emiraten. Ook al vanwege de timing (zo net voor 'Thanksgiving' en het 'Offerfeest') zou het zomaar kunnen zijn dat dit de voorbode is van een tamelijk riskant spel. Het wegtrekken van het 'kleedje' onder de dollar.
Dan nog, als recente problemen in Saoedi Arabië als 'matrix' gaan gelden, krijgen lokale investeerders voorrang. En wat er is gebouwd wordt écht niet afgebroken! Het vruchtgebruik van al die megalomane bouwwerken zal onverkort ten gunste komen aan de Verenigde Arabische Emiraten. Ook al vanwege de timing (zo net voor 'Thanksgiving' en het 'Offerfeest') zou het zomaar kunnen zijn dat dit de voorbode is van een tamelijk riskant spel. Het wegtrekken van het 'kleedje' onder de dollar.
zaterdag 28 november 2009 om 19:01
In het NRC vandaag breekt voormalig (?) PvdA-econoom Flip de Kam een lans voor bezuinigingen. De Kam is één van degenen die de crisis niet aan zagen komen, maar met de dezelfde feilbare methodiek wel het antwoord componeert.
Zijn betoog ter ondersteuning van de centrale bankiers in het NRC vandaag is leerzaam. Zeker als je net het boekje 'Overleef de Kredietcrisis van Willem Middelkoop hebt gelezen.
De banken hadden er een potje van gemaakt. Daardoor hadden ze te weinig geld in kas. Dat tekort is in eerste instantie aangevuld vanuit de Staatskas. Maar 'geven' was wat érg opzichtig. Al wilde men dat wel. Dus heeft men er iets op verzonnen.
Centrale bankiers leenden tegen 1 of 0 procent rente aan banken triljarden. Daarvan kochten die banken Staatsobligaties die zo'n 3,5 % rente opleverden. Rente die dus door de burgers van het land dat die obligaties uitgaf werd opgehoest. Dus zo kregen die banken via een omweg de miljarden alsnog rechtstreeks van de burger. Deels om heel glorieus die nep-leningen af te lossen. Anderzijds om hun eigen kapitaal te versterken.
En nu wil de Kam dat we met z'n allen gaan bezuinigen, want die Staatsschuld moet worden weggewerkt. En zijn model zegt dat de bestedingen dan weer op gang komen. Maar wie gaat dat geld dan ophoesten voor die bestedingen? De banken hebben het niet, want die zitten amper op het minimum van wat ze in kas moeten hebben om hun lopende verplichtingen te dekken. En omdat er volgens het IMF nog eens zo'n 2.000 miljard in de boeken staat die nog moet worden afgeboekt, is de kans groter dat ze bestaande leningen afbouwen, waaronder de leningen die grote bedrijven normaal gesproken gebruiken om hun voorraden mee in te kopen.
Wellicht tijd voor nieuwe modellen?
Zijn betoog ter ondersteuning van de centrale bankiers in het NRC vandaag is leerzaam. Zeker als je net het boekje 'Overleef de Kredietcrisis van Willem Middelkoop hebt gelezen.
De banken hadden er een potje van gemaakt. Daardoor hadden ze te weinig geld in kas. Dat tekort is in eerste instantie aangevuld vanuit de Staatskas. Maar 'geven' was wat érg opzichtig. Al wilde men dat wel. Dus heeft men er iets op verzonnen.
Centrale bankiers leenden tegen 1 of 0 procent rente aan banken triljarden. Daarvan kochten die banken Staatsobligaties die zo'n 3,5 % rente opleverden. Rente die dus door de burgers van het land dat die obligaties uitgaf werd opgehoest. Dus zo kregen die banken via een omweg de miljarden alsnog rechtstreeks van de burger. Deels om heel glorieus die nep-leningen af te lossen. Anderzijds om hun eigen kapitaal te versterken.
En nu wil de Kam dat we met z'n allen gaan bezuinigen, want die Staatsschuld moet worden weggewerkt. En zijn model zegt dat de bestedingen dan weer op gang komen. Maar wie gaat dat geld dan ophoesten voor die bestedingen? De banken hebben het niet, want die zitten amper op het minimum van wat ze in kas moeten hebben om hun lopende verplichtingen te dekken. En omdat er volgens het IMF nog eens zo'n 2.000 miljard in de boeken staat die nog moet worden afgeboekt, is de kans groter dat ze bestaande leningen afbouwen, waaronder de leningen die grote bedrijven normaal gesproken gebruiken om hun voorraden mee in te kopen.
Wellicht tijd voor nieuwe modellen?
