Actueel
alle pijlers
Drie jaar cel? really?
vrijdag 10 februari 2012 om 21:39
AMSTERDAM – Een 24-jarige man is vrijdag veroordeeld tot drie jaar cel en tbs voor het mishandelen van de peuter Jayden die daar vervolgens aan overleed. De moeder is vrijgesproken van betrokkenheid bij de dood van het kind.
Dat heeft de rechtbank vrijdag geoordeeld zo melden RTV Oost en De Telegraaf.
De tweejarige peuter overleed begin 2011 na zware mishandeling. Dit heeft volgens de rechter plaatsgevonden toen de moeder op de eerste hulp zat. Zij was daar vanwege mishandeling door haar vriend.
Hij is nu veroordeeld tot drie jaar cel en tbs met dwangverpleging. Er was zes jaar cel en tbs geëist.
Drie jaar cel en 'tbs'......... Ik snap hier niets van
Dat heeft de rechtbank vrijdag geoordeeld zo melden RTV Oost en De Telegraaf.
De tweejarige peuter overleed begin 2011 na zware mishandeling. Dit heeft volgens de rechter plaatsgevonden toen de moeder op de eerste hulp zat. Zij was daar vanwege mishandeling door haar vriend.
Hij is nu veroordeeld tot drie jaar cel en tbs met dwangverpleging. Er was zes jaar cel en tbs geëist.
Drie jaar cel en 'tbs'......... Ik snap hier niets van
zaterdag 11 februari 2012 om 08:37
quote:norma_jeane schreef op 10 februari 2012 @ 21:48:
TBS is een behoorlijk hoge straf hoor. Ik probeer het daar mee niet goed te praten, maar het betekent dat hij voorlopig niet vrij komt. Zeker niet als je een kind gedood hebt, en de moeder daarvan mishandeld hebt.
Mijn oom is in 2005 vermoord, en de dader heeft 12 jaar gehad zonder tbs, en komt volgend jaar al vrij.. hij heeft dus maar 7 jaar gezeten dan. Dat vind ik pas kut. Ik had liever dat hij 7 jaar plus tbs had gekregen maar ik het rechtssysteem gewoon erg slecht in Nederland. Daarom ben ik ook naar het buitenland verhuist.Er zijn heel veel landen in Europa waar je na 1/3e of 1/2e van je straf al vrijkomt. Dan líjkt het dus misschien dat ze daar zwaarder straffen, maar in werkelijkheid is dat niet zo.
TBS is een behoorlijk hoge straf hoor. Ik probeer het daar mee niet goed te praten, maar het betekent dat hij voorlopig niet vrij komt. Zeker niet als je een kind gedood hebt, en de moeder daarvan mishandeld hebt.
Mijn oom is in 2005 vermoord, en de dader heeft 12 jaar gehad zonder tbs, en komt volgend jaar al vrij.. hij heeft dus maar 7 jaar gezeten dan. Dat vind ik pas kut. Ik had liever dat hij 7 jaar plus tbs had gekregen maar ik het rechtssysteem gewoon erg slecht in Nederland. Daarom ben ik ook naar het buitenland verhuist.Er zijn heel veel landen in Europa waar je na 1/3e of 1/2e van je straf al vrijkomt. Dan líjkt het dus misschien dat ze daar zwaarder straffen, maar in werkelijkheid is dat niet zo.
zaterdag 11 februari 2012 om 09:57
Ik vind een peuter vermoorden uiterst weerzinwekkend. Ik word er een beetje naar van.
3 jaar is extreem kort voor een moord, maar er zit ook TBS daarna. Ik weet niet wat dat verder inhoudt. Hoe lang duurt het. Na 3 jaar celstraf zou de persoon nog zeker 17 jaar moeten vastzitten als een of andere vorm, is mijn mening. TBS of celstraf, maar uiteraard voorlopig niet meer de vrijheid die de meeste anderen wel hebben.
3 jaar is extreem kort voor een moord, maar er zit ook TBS daarna. Ik weet niet wat dat verder inhoudt. Hoe lang duurt het. Na 3 jaar celstraf zou de persoon nog zeker 17 jaar moeten vastzitten als een of andere vorm, is mijn mening. TBS of celstraf, maar uiteraard voorlopig niet meer de vrijheid die de meeste anderen wel hebben.
World of Warcraft: Legion
zaterdag 11 februari 2012 om 10:27
zaterdag 11 februari 2012 om 10:28
quote:hans66 schreef op 11 februari 2012 @ 09:57:
Ik vind een peuter vermoorden uiterst weerzinwekkend. Ik word er een beetje naar van.
3 jaar is extreem kort voor een moord, maar er zit ook TBS daarna. Ik weet niet wat dat verder inhoudt. Hoe lang duurt het. Na 3 jaar celstraf zou de persoon nog zeker 17 jaar moeten vastzitten als een of andere vorm, is mijn mening. TBS of celstraf, maar uiteraard voorlopig niet meer de vrijheid die de meeste anderen wel hebben.Hans, het is geen moord. Het is zware mishandeling met de dood ten gevolg.
Ik vind een peuter vermoorden uiterst weerzinwekkend. Ik word er een beetje naar van.
3 jaar is extreem kort voor een moord, maar er zit ook TBS daarna. Ik weet niet wat dat verder inhoudt. Hoe lang duurt het. Na 3 jaar celstraf zou de persoon nog zeker 17 jaar moeten vastzitten als een of andere vorm, is mijn mening. TBS of celstraf, maar uiteraard voorlopig niet meer de vrijheid die de meeste anderen wel hebben.Hans, het is geen moord. Het is zware mishandeling met de dood ten gevolg.
zaterdag 11 februari 2012 om 11:01
Ik denk toch dat je het verkeerd hebt begrepen. Ze kunnen niet van tevoren zeggen hoe lang de tbs met voorwaarden gaat duren, daarom kan er na een bepaalde periode worden verlengd. Deze vorm van tbs kan worden verlengd tot een maximum van negen jaar. Een rechter kan dus nooit van tevoren zeggen dat iemand 9 jaar tbs met voorwaarden krijgt.
zaterdag 11 februari 2012 om 11:09
Ik vind het echt schokkend weinig. Heb vandaag geen tijd en zin om hele vonnis te lezen om zo te weten wat precies de overwegingen en feiten waren. Ze zijn echter wel al op rechtspraak.nl gezet:
de man:
LJN: BV3610, Rechtbank Almelo , 08/710065-11
de vrouw:
LJN: BV3612, Rechtbank Almelo , 08/710066-11
de man:
LJN: BV3610, Rechtbank Almelo , 08/710065-11
de vrouw:
LJN: BV3612, Rechtbank Almelo , 08/710066-11
zaterdag 11 februari 2012 om 12:00
Bij punt 7 van het vonnis kun je lezen waarom er waarschijnlijk maar 3 jaar cel is en ik denk trouwens niet dat hij heel snel uit de TBC kliniek komt. Er is een hoop psychisch mis met hem. Ik weet zelf nooit zo heel goed wat ik er van moet vinden, die lage straffen en de behandeling in de tbc kliniek. Als iemand ziek is kun je hem of haar dat niet verwijten (soms wel als iemand weet dat het erger wordt bij drugs en je gaat toch gebruiken bijvoorbeeld) maar om iemand dan zo kort gevangenis straf te geven is in strijd met mijn rechtvaardigingsgevoel. Hieronder punt 7 uit het vonnis
7. De strafbaarheid van de verdachte
Over de persoon van verdachte zijn Pro Justitia-rapportages opgemaakt, bestaande uit een psychiatrisch rapport van drs. L.P. Heinsman, psychiater, van 25 april 2011 en een psychologisch rapport van drs. J.G. Fennema, GZ-psycholoog, van 20 april 2011.
Daarnaast heeft, mevrouw J. Boenink, milieuonderzoeker i.o. en als zodanig verbonden aan de Reclassering Nederland, Adviesunit Zutphen, over verdachte een milieurapport uitgebracht, gedateerd 15 april 2011.
De psycholoog beschrijft verdachte als een 23-jarige man met verstandelijke vermogens die duidelijk onder het gemiddelde liggen. Verdachte heeft een justitiële voorgeschiedenis die hij zich deels herinnert. Datgene wat verdachte heeft onthouden wordt door hem gebagatelliseerd en/of ontkend. Daarnaast legt hij de verantwoordelijkheid voor zijn gedrag herhaaldelijk buiten zichzelf. De psycholoog concludeert dat bij verdachte sprake is van beperkingen in cognitief, sociaal en communicatief opzicht. Verdachte lijkt reeds jaren op eenzelfde niveau te functioneren. Zijn beperkingen en structurele kwetsbaarheid leiden er toe dat hij op sociaal-emotioneel, relationeel en maatschappelijk gebied onvermogend is en slecht functioneert. Personen met het profiel van verdachte (zwakzinnigheid, antisociale en borderline persoonlijkheidsproblematiek) zijn volgens de psycholoog moeilijk behandelbaar gebleken vanwege het wantrouwen en een gebrekkig invoelingsvermogen. Ook ontbreekt het hen vaak aan voldoende motivatie om te veranderen. Verder is er volgens de psycholoog een verband tussen de stoornis en het tenlastegelegde. Verdachte is vanwege zijn zwakzinnigheid en persoonlijkheidsproblematiek niet in staat zijn emoties en gedrag op een adequate wijze te reguleren, schrijft zij. Het ontbreekt verdachte aan de noodzakelijke remmingen c.q. coping en als gevolg hiervan is verdachte kwetsbaar en sterk geneigd tot impulsief handelen. Verdachte heeft geen overzicht en hij is snel overprikkeld.
De psychiater concludeert dat verdachte lijdt aan een gebrekkige ontwikkeling van zijn geestvermogens in de zin van lichte zwakzinnigheid en een antisociale persoonlijkheidsstoornis met borderlinetrekken. Hoewel bij de bestaande verstandelijke beperkingen enige terughoudendheid ten aanzien van de diagnostiek van een persoonlijkheidsstoornis op zijn plaats is, geeft de ontwikkelingsgeschiedenis van verdachte wel aanwijzingen daartoe, schrijft de psychiater. In beschrijvende zin voldoet verdachte aan de criteria van een antisociale persoonlijkheidsstoornis. Naast de antisociale gedragskenmerken komen vanuit verwaarlozing bepaalde problemen met hantering van intimiteit, problemen met hechting, negatief zelfbeeld, impulsiviteit en instabiliteit in relaties en maatschappelijk functioneren naar voren. Volgens de psychiater was verdachte ten tijde van het tenlastegelegde lijdende aan een gebrekkige ontwikkeling van zijn geestvermogens in de zin van een lichte zwakzinnigheid en een antisociale persoonlijkheidsstoornis met borderlinetrekken.
Beide deskundigen adviseren om bij een bewezenverklaring, waarbij de psychiater zijn uitspraak trouwens beperkt tot de medeplichtigheid van verdachte aan het tenlastegelegde, verdachte ten tijde van het tenlastegelegde als verminderd toerekeningsvatbaar te beschouwen.
De rechtbank neemt de conclusie van de deskundigen over en is van oordeel dat verdachte als verminderd toerekeningsvatbaar dient te worden beschouwd. Deze conclusie volgt ook logischerwijs uit de bevindingen van beide deskundigen.
Gelet op het vorenstaande is de rechtbank van oordeel dat geen feiten of omstandigheden aannemelijk zijn geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluiten. De rechtbank oordeelt daarom dat verdachte strafbaar is voor het bewezenverklaarde feit.
7. De strafbaarheid van de verdachte
Over de persoon van verdachte zijn Pro Justitia-rapportages opgemaakt, bestaande uit een psychiatrisch rapport van drs. L.P. Heinsman, psychiater, van 25 april 2011 en een psychologisch rapport van drs. J.G. Fennema, GZ-psycholoog, van 20 april 2011.
Daarnaast heeft, mevrouw J. Boenink, milieuonderzoeker i.o. en als zodanig verbonden aan de Reclassering Nederland, Adviesunit Zutphen, over verdachte een milieurapport uitgebracht, gedateerd 15 april 2011.
De psycholoog beschrijft verdachte als een 23-jarige man met verstandelijke vermogens die duidelijk onder het gemiddelde liggen. Verdachte heeft een justitiële voorgeschiedenis die hij zich deels herinnert. Datgene wat verdachte heeft onthouden wordt door hem gebagatelliseerd en/of ontkend. Daarnaast legt hij de verantwoordelijkheid voor zijn gedrag herhaaldelijk buiten zichzelf. De psycholoog concludeert dat bij verdachte sprake is van beperkingen in cognitief, sociaal en communicatief opzicht. Verdachte lijkt reeds jaren op eenzelfde niveau te functioneren. Zijn beperkingen en structurele kwetsbaarheid leiden er toe dat hij op sociaal-emotioneel, relationeel en maatschappelijk gebied onvermogend is en slecht functioneert. Personen met het profiel van verdachte (zwakzinnigheid, antisociale en borderline persoonlijkheidsproblematiek) zijn volgens de psycholoog moeilijk behandelbaar gebleken vanwege het wantrouwen en een gebrekkig invoelingsvermogen. Ook ontbreekt het hen vaak aan voldoende motivatie om te veranderen. Verder is er volgens de psycholoog een verband tussen de stoornis en het tenlastegelegde. Verdachte is vanwege zijn zwakzinnigheid en persoonlijkheidsproblematiek niet in staat zijn emoties en gedrag op een adequate wijze te reguleren, schrijft zij. Het ontbreekt verdachte aan de noodzakelijke remmingen c.q. coping en als gevolg hiervan is verdachte kwetsbaar en sterk geneigd tot impulsief handelen. Verdachte heeft geen overzicht en hij is snel overprikkeld.
De psychiater concludeert dat verdachte lijdt aan een gebrekkige ontwikkeling van zijn geestvermogens in de zin van lichte zwakzinnigheid en een antisociale persoonlijkheidsstoornis met borderlinetrekken. Hoewel bij de bestaande verstandelijke beperkingen enige terughoudendheid ten aanzien van de diagnostiek van een persoonlijkheidsstoornis op zijn plaats is, geeft de ontwikkelingsgeschiedenis van verdachte wel aanwijzingen daartoe, schrijft de psychiater. In beschrijvende zin voldoet verdachte aan de criteria van een antisociale persoonlijkheidsstoornis. Naast de antisociale gedragskenmerken komen vanuit verwaarlozing bepaalde problemen met hantering van intimiteit, problemen met hechting, negatief zelfbeeld, impulsiviteit en instabiliteit in relaties en maatschappelijk functioneren naar voren. Volgens de psychiater was verdachte ten tijde van het tenlastegelegde lijdende aan een gebrekkige ontwikkeling van zijn geestvermogens in de zin van een lichte zwakzinnigheid en een antisociale persoonlijkheidsstoornis met borderlinetrekken.
Beide deskundigen adviseren om bij een bewezenverklaring, waarbij de psychiater zijn uitspraak trouwens beperkt tot de medeplichtigheid van verdachte aan het tenlastegelegde, verdachte ten tijde van het tenlastegelegde als verminderd toerekeningsvatbaar te beschouwen.
De rechtbank neemt de conclusie van de deskundigen over en is van oordeel dat verdachte als verminderd toerekeningsvatbaar dient te worden beschouwd. Deze conclusie volgt ook logischerwijs uit de bevindingen van beide deskundigen.
Gelet op het vorenstaande is de rechtbank van oordeel dat geen feiten of omstandigheden aannemelijk zijn geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluiten. De rechtbank oordeelt daarom dat verdachte strafbaar is voor het bewezenverklaarde feit.
dinsdag 14 februari 2012 om 23:32
Als er TBS wordt opgelegd betekent dat dat er ten tijde van het delict een psychische stoornis was, en dat het delict (ten dele) veroorzaakt werd door die stoornis. Dat zijn namelijk voorwaarden voor TBS.
TBS is niet gericht op longstay, hoewel dat tegenwoordig een hele bekende vorm lijkt, maar tbs is juist gericht op behandeling. Van mensen die TBS krijgen opgelegd wordt namelijk in de pro justitia rapportage de inschatting gemaakt dat de kans op recidive hoog is. Men is bang dat ze na enkel een vrijheidsstraf opnieuw een soortgelijke misdaad zullen begaan.
We straffen om meerdere redenen, een van die redenen is vergelding en daarom zouden we iemand die iets ergs doet graag lang achter de tralies zien. Maar een andere reden is ook bescherming van de maatschappij. Deze twee doelen kunnen elkaar soms bijten.
De maatschappij is misschien beter beschermt tegen het eventuele recidive gevaar van een bepaald persoon, als we diegene snel gaan behandelen, in plaats van hem eerst erg lang op te sluiten in een reguliere cel. Vandaar dat het vaak voorkomt dat bij oplegging van tbs, de vrijheidsstraf niet zo heel lang is. Zou je iemand lang vastzetten, dan kan hij daarna lastiger te behandelen zijn. Tbs is dus een maatregel die als belangrijkste doel heeft: het beveiligen van de maatschappij tegen een ernstige recidive.
Ook wordt er inderdaad wel degelijk onderzoek gedaan naar de effectiviteit van tbs. Bijvoorbeeld door het wodc
Uit onderzoek blijkt dat er na tbs de laatste decennia een vrij constant blijvend percentage recidivisten is; tussen de 15 en 20%.
TBS is niet gericht op longstay, hoewel dat tegenwoordig een hele bekende vorm lijkt, maar tbs is juist gericht op behandeling. Van mensen die TBS krijgen opgelegd wordt namelijk in de pro justitia rapportage de inschatting gemaakt dat de kans op recidive hoog is. Men is bang dat ze na enkel een vrijheidsstraf opnieuw een soortgelijke misdaad zullen begaan.
We straffen om meerdere redenen, een van die redenen is vergelding en daarom zouden we iemand die iets ergs doet graag lang achter de tralies zien. Maar een andere reden is ook bescherming van de maatschappij. Deze twee doelen kunnen elkaar soms bijten.
De maatschappij is misschien beter beschermt tegen het eventuele recidive gevaar van een bepaald persoon, als we diegene snel gaan behandelen, in plaats van hem eerst erg lang op te sluiten in een reguliere cel. Vandaar dat het vaak voorkomt dat bij oplegging van tbs, de vrijheidsstraf niet zo heel lang is. Zou je iemand lang vastzetten, dan kan hij daarna lastiger te behandelen zijn. Tbs is dus een maatregel die als belangrijkste doel heeft: het beveiligen van de maatschappij tegen een ernstige recidive.
Ook wordt er inderdaad wel degelijk onderzoek gedaan naar de effectiviteit van tbs. Bijvoorbeeld door het wodc
Uit onderzoek blijkt dat er na tbs de laatste decennia een vrij constant blijvend percentage recidivisten is; tussen de 15 en 20%.
