Actueel
alle pijlers
Erdogan een gevaarlijke gek?
vrijdag 22 april 2016 om 17:58
Is Erdogan een gevaarlijke gek? Een tweede Hitler?
Zijn arm reikt tot in ons land en Turken wordt gevraagd anderen aan te geven die Erdogan beledigd hebben.
40% van de Turken in Nederland is fervent Erdogan-aanhanger. Andere Turken vrezen nu dat zij niet meer op vakantie naar Turkije kunnen omdat zij zich negatief over hem uitgelaten hebben.
Zonder schroom zeggen wij dat Obama een lul is die niets van zijn 'yes-we-can'-uitspraak heeft waargemaakt.
Maar durven wij nog te zeggen dat Erdogan een lul is die mensen laat martelen, de pers naar zijn hand zet en het niet nauw neemt met de mensenrechten?
Wie vind Erdogan een een gevaarlijke psychopaat? En wie verheerlijkt hem omdat hij Turkije, als bijna fascistische staat weliswaar, op de kaart zet?
Zijn arm reikt tot in ons land en Turken wordt gevraagd anderen aan te geven die Erdogan beledigd hebben.
40% van de Turken in Nederland is fervent Erdogan-aanhanger. Andere Turken vrezen nu dat zij niet meer op vakantie naar Turkije kunnen omdat zij zich negatief over hem uitgelaten hebben.
Zonder schroom zeggen wij dat Obama een lul is die niets van zijn 'yes-we-can'-uitspraak heeft waargemaakt.
Maar durven wij nog te zeggen dat Erdogan een lul is die mensen laat martelen, de pers naar zijn hand zet en het niet nauw neemt met de mensenrechten?
Wie vind Erdogan een een gevaarlijke psychopaat? En wie verheerlijkt hem omdat hij Turkije, als bijna fascistische staat weliswaar, op de kaart zet?
vrijdag 17 maart 2017 om 17:50
quote:Mejuffrouwmuis schreef op 17 maart 2017 @ 17:02:
Of alle ongelovigen zijn ontzettend naief.
Ik hoor het in mijn omgeving dat er veel mensen zijn die denken dat het allemaal los zal lopen. Velen vinden Rutte een fantastische MP en denken dat hij er voor zal zorgen dat het Turkije-Nederland gebeuren niet uit de klauwen loopt.
Ik denk er (helaas) anders over en zou het toejuichen als een partij als DENK verboden wordt.Ik hoop dat het CDA de dubbele paspoorten verbod erdoor krijgt. Dan is het hele DENK naar hun geliefde dictator Erdogan vertrokken (hoop ik)
Of alle ongelovigen zijn ontzettend naief.
Ik hoor het in mijn omgeving dat er veel mensen zijn die denken dat het allemaal los zal lopen. Velen vinden Rutte een fantastische MP en denken dat hij er voor zal zorgen dat het Turkije-Nederland gebeuren niet uit de klauwen loopt.
Ik denk er (helaas) anders over en zou het toejuichen als een partij als DENK verboden wordt.Ik hoop dat het CDA de dubbele paspoorten verbod erdoor krijgt. Dan is het hele DENK naar hun geliefde dictator Erdogan vertrokken (hoop ik)
vrijdag 17 maart 2017 om 18:16
Waarom Fidan Ekiz zo boos is over de Turkijerel
COLUMN
Fidan Ekiz is columniste voor het AD Rotterdams Dagblad. Voor deze gelegenheid publiceren we de column ook elders.
Fidan Ekiz 13-03-17, 12:00
‘Allahuekber’ (Allah is groot!') scandeert de menigte bij het Turkse consulaat aan de Schiedamse Vest in Rotterdam. De situatie is hectisch en gespannen. Ik praat met demonstranten. Mijn telefoon gaat over, de radio belt, op mijn display verschijnt ‘NOS’. ,,Ga je leugens vertellen zeker!"roept een opgefokte jongen. ,,Ik weet wel wie jij bent." Ik moet snel beslissen: of ik loop weg, of ik ga een zinloze discussie aan. Mijn verstand verliest het en ik gooi al mijn frustraties eruit. Binnen enkele seconden ontspint zich een felle woordenwisseling. ,,Waarom heb je er last van als we ‘Allahuekber’ roepen", vraagt een jongen me in het Turks. Hij heet Ismail. ,,Wat is er mis met jou", vervolgt hij. ,,Aan wiens kant sta jij?" We staan oog in oog. ,,Ik wist niet dat het oorlog was", zeg ik.
Hij wordt tot kalmte gemaand door andere jongens. Eén van hen, Seyfettin, staat me rustig te woord. ,,We zijn het gewoon zat. Nederland meet met twee maten. We worden buitengesloten. Ga jij eens met een hoofddoek lopen, zoals mijn zus, dan ervaar je het zelf."
Een paar uur later breekt de pleuris uit.
Wanneer ik tegen middernacht richting huis vertrek, sta ik helemaal te trillen. Ik had het niet eens door. Wat is het dat me zo raakt? Ik zoek naar het juiste antwoord, maar kan door de adrenaline niet helder nadenken. Over een paar uurtjes al ben ik te gast bij omroep WNL, met onder anderen premier Rutte, om te praten over de 'Turkijerel'. Ik doe geen oog dicht. Klaarwakker luister ik naar de politiehelikopters die bij ons overvliegen. Plotseling slaat mijn aangeslagenheid om in woede. We hebben net de spanningen binnen de Turkse gemeenschap na de mislukte coup gehad, nu weer dit. Verdomme. Je leeft in dit land, je geniet de vrijheid van dit land, je voedt je kinderen op in dit land, maar schreeuwt je liefde uit voor een man die het land waar jouw ouders en voorouders vandaan komen verandert in een autocratie. Je levert al die mensen, van wie de helft dit niet wil, over aan een legitiem gekozen dictator, terwijl jíj hier profiteert van alle verworvenheden van de Nederlandse rechtsstaat.
Belazerd
Mijn emoties zijn ook persoonlijk: ik voel me belazerd. Als journalist, eerst als correspondent in Turkije, nu vanuit Nederland probeer ik mij in te zetten tegen de polarisering in Nederland, probeer ik, en velen met mij, telkens weer nuance aan te brengen in de negatieve beeldvorming over migranten, Turkse Nederlanders en over Turkije. In een klap wordt die poging onderuitgehaald.
Nederland heeft jarenlang de deur opengelaten voor ultra-nationalistische, religieuze en reactionaire clubs als Milli Görüs en de Grijze Wolven. Alle middelen werden beschikbaar gesteld, zodat deze Turkse organisaties tot diep in de Turkse gemeenschap in Nederland konden doordringen. Het resultaat stond dit weekend in Rotterdam - zwaaiend met Turkse vlaggen, teksten scanderend - kapot te maken wat mijn ouders en generaties na hen hebben opgebouwd in Nederland.
Ik weiger ook toe te kijken hoe het land van mijn voorouders, waar moedige mensen hun leven hebben gelaten en opgeofferd voor democratie, vrijheid en gelijkheid, waar mijn familie zijn toekomst heeft liggen, naar de knoppen wordt geholpen.
De volgende morgen in Amsterdam, tijdens de uitzending van WNL op Zondag, zeg ik tegen Rick Nieman dat ik me alleen voelde daar tussen de vlaggende Erdoganaanhangers bij het consulaat.
Maar ik weet dat ik niet alleen ben. Ik weet dat er een zwijgende meerderheid is van Nederlandse Turken die afstand nemen van wat zich dit weekend afspeelde in Rotterdam. Die mensen zijn het zat om in die spagaat gedwongen te worden waarin ook zij rekenschap moeten afleggen over hún loyaliteit aan Nederland – waar niks mis mee is - omdat zij meegesleurd worden in de onheilspellende duistere wereld waarin Erdogan god is en Nederland een land van 'fascisten en nazi's'. Die demonstranten bij het consulaat zijn niet de norm. Wíj - de zwijgende meerderheid - moeten onze stem laten horen. Wij hebben een wereld te winnen: voor de toekomst, voor onze kinderen.
COLUMN
Fidan Ekiz is columniste voor het AD Rotterdams Dagblad. Voor deze gelegenheid publiceren we de column ook elders.
Fidan Ekiz 13-03-17, 12:00
‘Allahuekber’ (Allah is groot!') scandeert de menigte bij het Turkse consulaat aan de Schiedamse Vest in Rotterdam. De situatie is hectisch en gespannen. Ik praat met demonstranten. Mijn telefoon gaat over, de radio belt, op mijn display verschijnt ‘NOS’. ,,Ga je leugens vertellen zeker!"roept een opgefokte jongen. ,,Ik weet wel wie jij bent." Ik moet snel beslissen: of ik loop weg, of ik ga een zinloze discussie aan. Mijn verstand verliest het en ik gooi al mijn frustraties eruit. Binnen enkele seconden ontspint zich een felle woordenwisseling. ,,Waarom heb je er last van als we ‘Allahuekber’ roepen", vraagt een jongen me in het Turks. Hij heet Ismail. ,,Wat is er mis met jou", vervolgt hij. ,,Aan wiens kant sta jij?" We staan oog in oog. ,,Ik wist niet dat het oorlog was", zeg ik.
Hij wordt tot kalmte gemaand door andere jongens. Eén van hen, Seyfettin, staat me rustig te woord. ,,We zijn het gewoon zat. Nederland meet met twee maten. We worden buitengesloten. Ga jij eens met een hoofddoek lopen, zoals mijn zus, dan ervaar je het zelf."
Een paar uur later breekt de pleuris uit.
Wanneer ik tegen middernacht richting huis vertrek, sta ik helemaal te trillen. Ik had het niet eens door. Wat is het dat me zo raakt? Ik zoek naar het juiste antwoord, maar kan door de adrenaline niet helder nadenken. Over een paar uurtjes al ben ik te gast bij omroep WNL, met onder anderen premier Rutte, om te praten over de 'Turkijerel'. Ik doe geen oog dicht. Klaarwakker luister ik naar de politiehelikopters die bij ons overvliegen. Plotseling slaat mijn aangeslagenheid om in woede. We hebben net de spanningen binnen de Turkse gemeenschap na de mislukte coup gehad, nu weer dit. Verdomme. Je leeft in dit land, je geniet de vrijheid van dit land, je voedt je kinderen op in dit land, maar schreeuwt je liefde uit voor een man die het land waar jouw ouders en voorouders vandaan komen verandert in een autocratie. Je levert al die mensen, van wie de helft dit niet wil, over aan een legitiem gekozen dictator, terwijl jíj hier profiteert van alle verworvenheden van de Nederlandse rechtsstaat.
Belazerd
Mijn emoties zijn ook persoonlijk: ik voel me belazerd. Als journalist, eerst als correspondent in Turkije, nu vanuit Nederland probeer ik mij in te zetten tegen de polarisering in Nederland, probeer ik, en velen met mij, telkens weer nuance aan te brengen in de negatieve beeldvorming over migranten, Turkse Nederlanders en over Turkije. In een klap wordt die poging onderuitgehaald.
Nederland heeft jarenlang de deur opengelaten voor ultra-nationalistische, religieuze en reactionaire clubs als Milli Görüs en de Grijze Wolven. Alle middelen werden beschikbaar gesteld, zodat deze Turkse organisaties tot diep in de Turkse gemeenschap in Nederland konden doordringen. Het resultaat stond dit weekend in Rotterdam - zwaaiend met Turkse vlaggen, teksten scanderend - kapot te maken wat mijn ouders en generaties na hen hebben opgebouwd in Nederland.
Ik weiger ook toe te kijken hoe het land van mijn voorouders, waar moedige mensen hun leven hebben gelaten en opgeofferd voor democratie, vrijheid en gelijkheid, waar mijn familie zijn toekomst heeft liggen, naar de knoppen wordt geholpen.
De volgende morgen in Amsterdam, tijdens de uitzending van WNL op Zondag, zeg ik tegen Rick Nieman dat ik me alleen voelde daar tussen de vlaggende Erdoganaanhangers bij het consulaat.
Maar ik weet dat ik niet alleen ben. Ik weet dat er een zwijgende meerderheid is van Nederlandse Turken die afstand nemen van wat zich dit weekend afspeelde in Rotterdam. Die mensen zijn het zat om in die spagaat gedwongen te worden waarin ook zij rekenschap moeten afleggen over hún loyaliteit aan Nederland – waar niks mis mee is - omdat zij meegesleurd worden in de onheilspellende duistere wereld waarin Erdogan god is en Nederland een land van 'fascisten en nazi's'. Die demonstranten bij het consulaat zijn niet de norm. Wíj - de zwijgende meerderheid - moeten onze stem laten horen. Wij hebben een wereld te winnen: voor de toekomst, voor onze kinderen.
vrijdag 17 maart 2017 om 18:29
vrijdag 17 maart 2017 om 18:34
http://www.telegraaf.nl/b ... ft_dicht_voor_Denk__.html
If you don,t like whats,s being said,change the conversation
vrijdag 17 maart 2017 om 18:43
Krijg niet echt een lekkere vibe van Fidan als ik haar op Twitter zie, maar die column is op zich wel goed. Denk alleen dat ze onderschat dat het maar een klein deel is van de Turken die er zo over denkt. Gülen is ook geen fris figuur, dus dan kun je anti Erdogan zijn als Turk maar lood om oud ijzer wat mij betreft.
vrijdag 17 maart 2017 om 18:45
http://www.telegraaf.nl/b ... ft_dicht_voor_Denk__.html
Gelukkig! Je moet er toch niet aan denken dat dit filiaal van de AKP toegang krijgt tot staatsgeheimen die verband houden met onze veiligheid.
Gelukkig! Je moet er toch niet aan denken dat dit filiaal van de AKP toegang krijgt tot staatsgeheimen die verband houden met onze veiligheid.
vrijdag 17 maart 2017 om 18:47
quote:cavalier schreef op 17 maart 2017 @ 18:34:
http://www.telegraaf.nl/b ... ft_dicht_voor_Denk__.html Goed gedaan regering!
http://www.telegraaf.nl/b ... ft_dicht_voor_Denk__.html Goed gedaan regering!
vrijdag 17 maart 2017 om 18:51
Mooie column. Ik kan me voorstellen dat het als Turkse Nederlander die wél is geïntegreerd in Nederland en gewoon hier probeert te leven en niets met Erdogan heeft niet makkelijk is.
Die gemeenschap lijkt wel een krabbenmand. Iedereen die zich eruit probeert te werken wordt teruggetrokken de mand weer in. "Wat denk je te willen bereiken? Als je je niet aan onze Turkse cultuur conformeert, ben je geen goede Turk"
De oplossing voor dit probleem is eigenlijk tijd. Heel veel tijd. Blijkbaar zijn 3 generaties nog te weinig.
En de oplossing kan ook alleen maar van twee kanten komen. Enerzijds door turken door zich veel meer te richten op het land waar ze wonen en niet meer op het land waar hun voorouders vandaan kwamen, anderzijds door de oorspronkelijke Nederlanders die ook zullen moeten accepteren dat deze mensen er nou eenmaal zijn, niet weggaan en hun eigen gewoonten hebben.
En dus ook gewoon iemand met een andere naam een stage moeten geven, een baan en respect. En niet in de kramp schieten als er een meisje met een hoofddoek achter de kassa zit, of makelaar is, of adviseur bij je bank.
Door mijn hobby heb ik behoorlijk veel kennissen van Surinaamse, Kaapverdische en Antilliaanse afkomst en bij veel van die mensen heb ik altijd het gevoel dat het echte Hollanders zijn. Ik zou ze er op vakantie in het buitenland onmiddellijk als Hollanders uitpikken.
Voor een deel zal dat met Turkse Nederlanders ook zo zijn, maar ik heb de indruk dat de meeste heel erg in hun eigen Turkse wereld blijven hangen.
Die gemeenschap lijkt wel een krabbenmand. Iedereen die zich eruit probeert te werken wordt teruggetrokken de mand weer in. "Wat denk je te willen bereiken? Als je je niet aan onze Turkse cultuur conformeert, ben je geen goede Turk"
De oplossing voor dit probleem is eigenlijk tijd. Heel veel tijd. Blijkbaar zijn 3 generaties nog te weinig.
En de oplossing kan ook alleen maar van twee kanten komen. Enerzijds door turken door zich veel meer te richten op het land waar ze wonen en niet meer op het land waar hun voorouders vandaan kwamen, anderzijds door de oorspronkelijke Nederlanders die ook zullen moeten accepteren dat deze mensen er nou eenmaal zijn, niet weggaan en hun eigen gewoonten hebben.
En dus ook gewoon iemand met een andere naam een stage moeten geven, een baan en respect. En niet in de kramp schieten als er een meisje met een hoofddoek achter de kassa zit, of makelaar is, of adviseur bij je bank.
Door mijn hobby heb ik behoorlijk veel kennissen van Surinaamse, Kaapverdische en Antilliaanse afkomst en bij veel van die mensen heb ik altijd het gevoel dat het echte Hollanders zijn. Ik zou ze er op vakantie in het buitenland onmiddellijk als Hollanders uitpikken.
Voor een deel zal dat met Turkse Nederlanders ook zo zijn, maar ik heb de indruk dat de meeste heel erg in hun eigen Turkse wereld blijven hangen.
When in doubt, the auditor is always right!
vrijdag 17 maart 2017 om 18:59
quote:cavalier schreef op 17 maart 2017 @ 18:34:
http://www.telegraaf.nl/b ... ft_dicht_voor_Denk__.htmlPff dat stelt een klein beetje gerust. Denk heeft bij voorbaat al bedankt mocht er een uitnodiging komen .
http://www.telegraaf.nl/b ... ft_dicht_voor_Denk__.htmlPff dat stelt een klein beetje gerust. Denk heeft bij voorbaat al bedankt mocht er een uitnodiging komen .
vrijdag 17 maart 2017 om 19:04
vrijdag 17 maart 2017 om 19:08
quote:tvandattum schreef op 17 maart 2017 @ 19:04:
Auditor: bij Turken, Marokkanen etc is binding aan de familie (clanverband) en eer heel sterk. Dat wordt van generatie op generatie overgegeven.
Ik ken overigens genoeg Turken en Marokkanen die wel gewoon stage lopen en een baan hebben. Ik vraag me af waarom anderen dat dan niet lukt.Velen hebben geen enkele startkwalificatie dus niet zo gek dat ze geen betaalde baan kunnen vinden.
Auditor: bij Turken, Marokkanen etc is binding aan de familie (clanverband) en eer heel sterk. Dat wordt van generatie op generatie overgegeven.
Ik ken overigens genoeg Turken en Marokkanen die wel gewoon stage lopen en een baan hebben. Ik vraag me af waarom anderen dat dan niet lukt.Velen hebben geen enkele startkwalificatie dus niet zo gek dat ze geen betaalde baan kunnen vinden.
vrijdag 17 maart 2017 om 19:17
quote:heidelberg schreef op 17 maart 2017 @ 18:16:
Waarom Fidan Ekiz zo boos is over de Turkijerel
COLUMN
Fidan Ekiz is columniste voor het AD Rotterdams Dagblad. Voor deze gelegenheid publiceren we de column ook elders.
Fidan Ekiz 13-03-17, 12:00
‘Allahuekber’ (Allah is groot!') scandeert de menigte bij het Turkse consulaat aan de Schiedamse Vest in Rotterdam. De situatie is hectisch en gespannen. Ik praat met demonstranten. Mijn telefoon gaat over, de radio belt, op mijn display verschijnt ‘NOS’. ,,Ga je leugens vertellen zeker!"roept een opgefokte jongen. ,,Ik weet wel wie jij bent." Ik moet snel beslissen: of ik loop weg, of ik ga een zinloze discussie aan. Mijn verstand verliest het en ik gooi al mijn frustraties eruit. Binnen enkele seconden ontspint zich een felle woordenwisseling. ,,Waarom heb je er last van als we ‘Allahuekber’ roepen", vraagt een jongen me in het Turks. Hij heet Ismail. ,,Wat is er mis met jou", vervolgt hij. ,,Aan wiens kant sta jij?" We staan oog in oog. ,,Ik wist niet dat het oorlog was", zeg ik.
Hij wordt tot kalmte gemaand door andere jongens. Eén van hen, Seyfettin, staat me rustig te woord. ,,We zijn het gewoon zat. Nederland meet met twee maten. We worden buitengesloten. Ga jij eens met een hoofddoek lopen, zoals mijn zus, dan ervaar je het zelf."
Een paar uur later breekt de pleuris uit.
Wanneer ik tegen middernacht richting huis vertrek, sta ik helemaal te trillen. Ik had het niet eens door. Wat is het dat me zo raakt? Ik zoek naar het juiste antwoord, maar kan door de adrenaline niet helder nadenken. Over een paar uurtjes al ben ik te gast bij omroep WNL, met onder anderen premier Rutte, om te praten over de 'Turkijerel'. Ik doe geen oog dicht. Klaarwakker luister ik naar de politiehelikopters die bij ons overvliegen. Plotseling slaat mijn aangeslagenheid om in woede. We hebben net de spanningen binnen de Turkse gemeenschap na de mislukte coup gehad, nu weer dit. Verdomme. Je leeft in dit land, je geniet de vrijheid van dit land, je voedt je kinderen op in dit land, maar schreeuwt je liefde uit voor een man die het land waar jouw ouders en voorouders vandaan komen verandert in een autocratie. Je levert al die mensen, van wie de helft dit niet wil, over aan een legitiem gekozen dictator, terwijl jíj hier profiteert van alle verworvenheden van de Nederlandse rechtsstaat.
Belazerd
Mijn emoties zijn ook persoonlijk: ik voel me belazerd. Als journalist, eerst als correspondent in Turkije, nu vanuit Nederland probeer ik mij in te zetten tegen de polarisering in Nederland, probeer ik, en velen met mij, telkens weer nuance aan te brengen in de negatieve beeldvorming over migranten, Turkse Nederlanders en over Turkije. In een klap wordt die poging onderuitgehaald.
Nederland heeft jarenlang de deur opengelaten voor ultra-nationalistische, religieuze en reactionaire clubs als Milli Görüs en de Grijze Wolven. Alle middelen werden beschikbaar gesteld, zodat deze Turkse organisaties tot diep in de Turkse gemeenschap in Nederland konden doordringen. Het resultaat stond dit weekend in Rotterdam - zwaaiend met Turkse vlaggen, teksten scanderend - kapot te maken wat mijn ouders en generaties na hen hebben opgebouwd in Nederland.
Ik weiger ook toe te kijken hoe het land van mijn voorouders, waar moedige mensen hun leven hebben gelaten en opgeofferd voor democratie, vrijheid en gelijkheid, waar mijn familie zijn toekomst heeft liggen, naar de knoppen wordt geholpen.
De volgende morgen in Amsterdam, tijdens de uitzending van WNL op Zondag, zeg ik tegen Rick Nieman dat ik me alleen voelde daar tussen de vlaggende Erdoganaanhangers bij het consulaat.
Maar ik weet dat ik niet alleen ben. Ik weet dat er een zwijgende meerderheid is van Nederlandse Turken die afstand nemen van wat zich dit weekend afspeelde in Rotterdam. Die mensen zijn het zat om in die spagaat gedwongen te worden waarin ook zij rekenschap moeten afleggen over hún loyaliteit aan Nederland – waar niks mis mee is - omdat zij meegesleurd worden in de onheilspellende duistere wereld waarin Erdogan god is en Nederland een land van 'fascisten en nazi's'. Die demonstranten bij het consulaat zijn niet de norm. Wíj - de zwijgende meerderheid - moeten onze stem laten horen. Wij hebben een wereld te winnen: voor de toekomst, voor onze kinderen.Petje af voor Fidan s duidelijke column
Waarom Fidan Ekiz zo boos is over de Turkijerel
COLUMN
Fidan Ekiz is columniste voor het AD Rotterdams Dagblad. Voor deze gelegenheid publiceren we de column ook elders.
Fidan Ekiz 13-03-17, 12:00
‘Allahuekber’ (Allah is groot!') scandeert de menigte bij het Turkse consulaat aan de Schiedamse Vest in Rotterdam. De situatie is hectisch en gespannen. Ik praat met demonstranten. Mijn telefoon gaat over, de radio belt, op mijn display verschijnt ‘NOS’. ,,Ga je leugens vertellen zeker!"roept een opgefokte jongen. ,,Ik weet wel wie jij bent." Ik moet snel beslissen: of ik loop weg, of ik ga een zinloze discussie aan. Mijn verstand verliest het en ik gooi al mijn frustraties eruit. Binnen enkele seconden ontspint zich een felle woordenwisseling. ,,Waarom heb je er last van als we ‘Allahuekber’ roepen", vraagt een jongen me in het Turks. Hij heet Ismail. ,,Wat is er mis met jou", vervolgt hij. ,,Aan wiens kant sta jij?" We staan oog in oog. ,,Ik wist niet dat het oorlog was", zeg ik.
Hij wordt tot kalmte gemaand door andere jongens. Eén van hen, Seyfettin, staat me rustig te woord. ,,We zijn het gewoon zat. Nederland meet met twee maten. We worden buitengesloten. Ga jij eens met een hoofddoek lopen, zoals mijn zus, dan ervaar je het zelf."
Een paar uur later breekt de pleuris uit.
Wanneer ik tegen middernacht richting huis vertrek, sta ik helemaal te trillen. Ik had het niet eens door. Wat is het dat me zo raakt? Ik zoek naar het juiste antwoord, maar kan door de adrenaline niet helder nadenken. Over een paar uurtjes al ben ik te gast bij omroep WNL, met onder anderen premier Rutte, om te praten over de 'Turkijerel'. Ik doe geen oog dicht. Klaarwakker luister ik naar de politiehelikopters die bij ons overvliegen. Plotseling slaat mijn aangeslagenheid om in woede. We hebben net de spanningen binnen de Turkse gemeenschap na de mislukte coup gehad, nu weer dit. Verdomme. Je leeft in dit land, je geniet de vrijheid van dit land, je voedt je kinderen op in dit land, maar schreeuwt je liefde uit voor een man die het land waar jouw ouders en voorouders vandaan komen verandert in een autocratie. Je levert al die mensen, van wie de helft dit niet wil, over aan een legitiem gekozen dictator, terwijl jíj hier profiteert van alle verworvenheden van de Nederlandse rechtsstaat.
Belazerd
Mijn emoties zijn ook persoonlijk: ik voel me belazerd. Als journalist, eerst als correspondent in Turkije, nu vanuit Nederland probeer ik mij in te zetten tegen de polarisering in Nederland, probeer ik, en velen met mij, telkens weer nuance aan te brengen in de negatieve beeldvorming over migranten, Turkse Nederlanders en over Turkije. In een klap wordt die poging onderuitgehaald.
Nederland heeft jarenlang de deur opengelaten voor ultra-nationalistische, religieuze en reactionaire clubs als Milli Görüs en de Grijze Wolven. Alle middelen werden beschikbaar gesteld, zodat deze Turkse organisaties tot diep in de Turkse gemeenschap in Nederland konden doordringen. Het resultaat stond dit weekend in Rotterdam - zwaaiend met Turkse vlaggen, teksten scanderend - kapot te maken wat mijn ouders en generaties na hen hebben opgebouwd in Nederland.
Ik weiger ook toe te kijken hoe het land van mijn voorouders, waar moedige mensen hun leven hebben gelaten en opgeofferd voor democratie, vrijheid en gelijkheid, waar mijn familie zijn toekomst heeft liggen, naar de knoppen wordt geholpen.
De volgende morgen in Amsterdam, tijdens de uitzending van WNL op Zondag, zeg ik tegen Rick Nieman dat ik me alleen voelde daar tussen de vlaggende Erdoganaanhangers bij het consulaat.
Maar ik weet dat ik niet alleen ben. Ik weet dat er een zwijgende meerderheid is van Nederlandse Turken die afstand nemen van wat zich dit weekend afspeelde in Rotterdam. Die mensen zijn het zat om in die spagaat gedwongen te worden waarin ook zij rekenschap moeten afleggen over hún loyaliteit aan Nederland – waar niks mis mee is - omdat zij meegesleurd worden in de onheilspellende duistere wereld waarin Erdogan god is en Nederland een land van 'fascisten en nazi's'. Die demonstranten bij het consulaat zijn niet de norm. Wíj - de zwijgende meerderheid - moeten onze stem laten horen. Wij hebben een wereld te winnen: voor de toekomst, voor onze kinderen.Petje af voor Fidan s duidelijke column
LOEP ME MAAR aub.
vrijdag 17 maart 2017 om 19:17
quote:tvandattum schreef op 17 maart 2017 @ 19:04:
Auditor: bij Turken, Marokkanen etc is binding aan de familie (clanverband) en eer heel sterk. Dat wordt van generatie op generatie overgegeven.
Ik ken overigens genoeg Turken en Marokkanen die wel gewoon stage lopen en een baan hebben. Ik vraag me af waarom anderen dat dan niet lukt.
Dat kan ik je wel vertellen.
Wij zijn al meer dan 20 jaar een erkend stagebedrijf en hebben goede banden met de lokale ROC's e.d. En mensen van allerlei afkomst zijn bij ons van harte welkom voor een stage.
Helaas hebben we moeten merken dat met name jongens van Marokkaanse afkomst bovengemiddeld problemen opleveren. Sommigen van hen accepteren geen vrouwen die hun "baas" zijn, velen van hen spreken beperkt Nederlands (ondanks het feit dat ze hier geboren en getogen zijn) en in schriftelijke vorm brengen ze er al helemaal bedroevend weinig van terecht. Het meest extreme dat we meegemaakt hebben is een Marokkaanse stagiair die net een vrouw uit Marokko getrouwd had, en die had gewoon zijn telefoon van thuis doorgeschakeld staan naar zijn mobieltje, en controleerde zijn vrouw ook op het werk nog. Een ander geval: een buitenlandse jongeman die via onze mailserver een vrouwelijke docent met vervelende mailtjes bekogelde, omdat hij haar "onzedelijk" vond. Kwam de politie op ons bedrijf om de emailbestanden op te vragen...
Desondanks blijven wij een bedrijf dat openstaat voor iedereen. Maar ik kan me ook voorstellen dat andere bedrijven die ook dergelijke ervaringen hebben, liever een autochtone stagiair zonder dergelijke issues hebben.
Auditor: bij Turken, Marokkanen etc is binding aan de familie (clanverband) en eer heel sterk. Dat wordt van generatie op generatie overgegeven.
Ik ken overigens genoeg Turken en Marokkanen die wel gewoon stage lopen en een baan hebben. Ik vraag me af waarom anderen dat dan niet lukt.
Dat kan ik je wel vertellen.
Wij zijn al meer dan 20 jaar een erkend stagebedrijf en hebben goede banden met de lokale ROC's e.d. En mensen van allerlei afkomst zijn bij ons van harte welkom voor een stage.
Helaas hebben we moeten merken dat met name jongens van Marokkaanse afkomst bovengemiddeld problemen opleveren. Sommigen van hen accepteren geen vrouwen die hun "baas" zijn, velen van hen spreken beperkt Nederlands (ondanks het feit dat ze hier geboren en getogen zijn) en in schriftelijke vorm brengen ze er al helemaal bedroevend weinig van terecht. Het meest extreme dat we meegemaakt hebben is een Marokkaanse stagiair die net een vrouw uit Marokko getrouwd had, en die had gewoon zijn telefoon van thuis doorgeschakeld staan naar zijn mobieltje, en controleerde zijn vrouw ook op het werk nog. Een ander geval: een buitenlandse jongeman die via onze mailserver een vrouwelijke docent met vervelende mailtjes bekogelde, omdat hij haar "onzedelijk" vond. Kwam de politie op ons bedrijf om de emailbestanden op te vragen...
Desondanks blijven wij een bedrijf dat openstaat voor iedereen. Maar ik kan me ook voorstellen dat andere bedrijven die ook dergelijke ervaringen hebben, liever een autochtone stagiair zonder dergelijke issues hebben.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 17 maart 2017 om 20:00
Erdolf heeft weer eens niet opgelet. Het is ook lastig luisteren als je de godganse dag in een microfoon loopt te bleren.
Het klapvee slikt het uiteraard.
https://twitter.com/abdbozkurt/status/8 ... 3698252800
Het klapvee slikt het uiteraard.
https://twitter.com/abdbozkurt/status/8 ... 3698252800
vrijdag 17 maart 2017 om 20:08
quote:Hetvrijewoord schreef op 17 maart 2017 @ 20:00:
Erdolf heeft weer eens niet opgelet. Het is ook lastig luisteren als je de godganse dag in een microfoon loopt te bleren.
Het klapvee slikt het uiteraard.
https://twitter.com/abdbozkurt/status/8 ... 3698252800
Wat een pareltjes aan achterlijkheid zijn er op zijn twitter timeline te vinden van Erdogan en z'n minions, en dan heb ik de reacties nog niet eens gelezen.
Bulgaren gaan een stukje verder lees ik, die roepen gewoon hun ambassadeur terug. Bulgaren hebben sowieso een enorme hekel aan Turken, net als 90% van de Balkan.
Ik lees ook dat Nederlanders de kleinkinderen zijn van Sodom en Gomorrah en dat er wordt beloofd ons in de grond te begraven.
Erdolf heeft weer eens niet opgelet. Het is ook lastig luisteren als je de godganse dag in een microfoon loopt te bleren.
Het klapvee slikt het uiteraard.
https://twitter.com/abdbozkurt/status/8 ... 3698252800
Wat een pareltjes aan achterlijkheid zijn er op zijn twitter timeline te vinden van Erdogan en z'n minions, en dan heb ik de reacties nog niet eens gelezen.
Bulgaren gaan een stukje verder lees ik, die roepen gewoon hun ambassadeur terug. Bulgaren hebben sowieso een enorme hekel aan Turken, net als 90% van de Balkan.
Ik lees ook dat Nederlanders de kleinkinderen zijn van Sodom en Gomorrah en dat er wordt beloofd ons in de grond te begraven.
vrijdag 17 maart 2017 om 20:49
quote:Hetvrijewoord schreef op 17 maart 2017 @ 20:00:
Erdolf heeft weer eens niet opgelet. Het is ook lastig luisteren als je de godganse dag in een microfoon loopt te bleren.
Het klapvee slikt het uiteraard.
https://twitter.com/abdbozkurt/status/8 ... 8252800Wat een collectieve domheid zeg. Heeft die man geen adviseurs? Of zijn dat een paar grapjassen die zich rot lachen om Erdogan terwijl ze zelf achter het gordijn baklava zitten te eten?
Erdolf heeft weer eens niet opgelet. Het is ook lastig luisteren als je de godganse dag in een microfoon loopt te bleren.
Het klapvee slikt het uiteraard.
https://twitter.com/abdbozkurt/status/8 ... 8252800Wat een collectieve domheid zeg. Heeft die man geen adviseurs? Of zijn dat een paar grapjassen die zich rot lachen om Erdogan terwijl ze zelf achter het gordijn baklava zitten te eten?
"Dus zie je iemand lopen Met rode ogen heel bedeesd Dan weet je, haar potje is pas vol geweest."
vrijdag 17 maart 2017 om 21:29
quote:krullenbol1966 schreef op 17 maart 2017 @ 21:19:
Inteelt zeker, dan krijg dat soort achterlijke uitspattingen.
Inteelt is een bekend fenomeen in de Turkse gemeenschap. Laat ik je alleen dit volgende voorbeeld geven (en ja, dan heb ik het ook nog over mensen die redelijk geïntegreerd zijn hier)...
Bij ons kwam 10 jaar geleden een Turks meisje werken. Spreekt perfect Nederlands, in Nederland geboren en getogen. Goed geïntegreerd. Maar zeer traditioneel ingesteld, zowel qua kleding als qua opvattingen. Maar niks mis mee, deed en doet haar werk prima en is een aardige collega.
Maar het ging dus even over inteelt.
Haar vader is met zijn nicht getrouwd. En daar is zij dus uit voortgekomen.
Acht jaar geleden trouwde haar ouder zus met haar neef. Ofwel: de zoon van de zus van haar moeder. Dus dan heb je al een twee-voudig familieverband.
Zes jaar geleden ging mijn collega op vakantie naar de familie in Turkije, en kwam tot onze verbazing opeens getrouwd terug. Met de broer van haar zwager, ofwel... ook met haar neef. Volgens haarzelf... de liefde van haar leven en púúr toeval dat het zo was gelopen...
Haar jongere broer is ondertussen verloofd met een nicht van vaderskant en tja, ook dat is natuurlijk weer puur toeval, liefde heeft toegeslagen...
Inteelt zeker, dan krijg dat soort achterlijke uitspattingen.
Inteelt is een bekend fenomeen in de Turkse gemeenschap. Laat ik je alleen dit volgende voorbeeld geven (en ja, dan heb ik het ook nog over mensen die redelijk geïntegreerd zijn hier)...
Bij ons kwam 10 jaar geleden een Turks meisje werken. Spreekt perfect Nederlands, in Nederland geboren en getogen. Goed geïntegreerd. Maar zeer traditioneel ingesteld, zowel qua kleding als qua opvattingen. Maar niks mis mee, deed en doet haar werk prima en is een aardige collega.
Maar het ging dus even over inteelt.
Haar vader is met zijn nicht getrouwd. En daar is zij dus uit voortgekomen.
Acht jaar geleden trouwde haar ouder zus met haar neef. Ofwel: de zoon van de zus van haar moeder. Dus dan heb je al een twee-voudig familieverband.
Zes jaar geleden ging mijn collega op vakantie naar de familie in Turkije, en kwam tot onze verbazing opeens getrouwd terug. Met de broer van haar zwager, ofwel... ook met haar neef. Volgens haarzelf... de liefde van haar leven en púúr toeval dat het zo was gelopen...
Haar jongere broer is ondertussen verloofd met een nicht van vaderskant en tja, ook dat is natuurlijk weer puur toeval, liefde heeft toegeslagen...
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
