Actueel
alle pijlers
Gehandicapt echtpaar leeft in bushokje
zaterdag 1 november 2014 om 18:06
http://www.omroepflevolan ... leeft-maanden-in-bushokje
Almeers echtpaar leeft maanden in bushokje
Almere 1 november 2014
Echtpaar leeft in bushokjeFoto's (2) Delen
Almeers echtpaar in bushokje Almeers echtpaar in bushokje
Bekijk alle foto's (2) Een echtpaar uit Almere heeft drie maanden in een bushokje geleefd bij industrieterrein Gooisekant. De vrouw is meervoudig gehandicapt en zit in een rolstoel. De hulpdiensten konden geen geschikte plek vinden waar het stel samen terecht kon.
De twee werden in april uit huis gezet en konden in eerste instantie nog bij een kennis terecht. Omdat die situatie niet houdbaar was kwamen ze begin augustus echt op straat. Ze leefden in een bushokje waar de man zijn vrouw dagelijks moest katheteriseren. De twee waren afhankelijk van eten en drinken dat door chauffeurs en andere omstanders werd gebracht.
Het stel was noodopvang in Baarn aangeboden. Dat sloegen ze af, omdat ze dan van elkaar gescheiden zouden worden. De GGD zegt de regie te hebben over deze probleemsituatie maar laat weten voorlopig geen passende oplossing te hebben. Het verhaal kwam terecht bij de Almeerse politiek. Maar ook de Almere Partij/OPA kreeg deze week nog geen duidelijkheid over een oplossing. Volgens partijlid Johan de Leeuw is het schokkend dat instanties dit kunnen laten gebeuren in Almere.
Tijdens tv-opnamen vrijdagmiddag werd bekend dat er toch een tijdelijke oplossing is gevonden. Het stel kan dit weekend terecht bij het Leger des Heils in Almere Buiten. Hoe het na het weekend verder moet is nog niet duidelijk.
Schokkend, ik heb ze zelfs nog gezien toen ik bij een vriendin in die stad langs ging. We namen om 3 uur 's nachts de nachtbus en ik vond het al vreemd dat zulke oude mensen nog op waren. Walgelijk!
Almeers echtpaar leeft maanden in bushokje
Almere 1 november 2014
Echtpaar leeft in bushokjeFoto's (2) Delen
Almeers echtpaar in bushokje Almeers echtpaar in bushokje
Bekijk alle foto's (2) Een echtpaar uit Almere heeft drie maanden in een bushokje geleefd bij industrieterrein Gooisekant. De vrouw is meervoudig gehandicapt en zit in een rolstoel. De hulpdiensten konden geen geschikte plek vinden waar het stel samen terecht kon.
De twee werden in april uit huis gezet en konden in eerste instantie nog bij een kennis terecht. Omdat die situatie niet houdbaar was kwamen ze begin augustus echt op straat. Ze leefden in een bushokje waar de man zijn vrouw dagelijks moest katheteriseren. De twee waren afhankelijk van eten en drinken dat door chauffeurs en andere omstanders werd gebracht.
Het stel was noodopvang in Baarn aangeboden. Dat sloegen ze af, omdat ze dan van elkaar gescheiden zouden worden. De GGD zegt de regie te hebben over deze probleemsituatie maar laat weten voorlopig geen passende oplossing te hebben. Het verhaal kwam terecht bij de Almeerse politiek. Maar ook de Almere Partij/OPA kreeg deze week nog geen duidelijkheid over een oplossing. Volgens partijlid Johan de Leeuw is het schokkend dat instanties dit kunnen laten gebeuren in Almere.
Tijdens tv-opnamen vrijdagmiddag werd bekend dat er toch een tijdelijke oplossing is gevonden. Het stel kan dit weekend terecht bij het Leger des Heils in Almere Buiten. Hoe het na het weekend verder moet is nog niet duidelijk.
Schokkend, ik heb ze zelfs nog gezien toen ik bij een vriendin in die stad langs ging. We namen om 3 uur 's nachts de nachtbus en ik vond het al vreemd dat zulke oude mensen nog op waren. Walgelijk!
zondag 2 november 2014 om 17:46
Advocaat van de duivel: ze hadden heel veel schulden, al jaren en werkten niet mee en nee, nou niet bepaald vanwege haar handicap. Na een aantal jaren en een hoop gepleister was de woningbouw het zat (enorme huurachterstand en overlast) Ze hadden (hebben) een mega hoop schulden, wezen alle hulp af, hebben zoon(s) die net als pa en ma niet zo bepaald eerlijk met toeslagen zijn omgegaan en ook de zoon(s) zijn schuldgevallen die bepaald niet eerlijk omgingen met toeslagen en zo..... er werd enorm gerommeld, ook door dit o zo "zielige"echtpaar blijkbaar.
Ze zijn niet zo onschuldig als ze zich voor doen maar zo makkelijk, haal de media erbij (vooral de Televaag *kuch*) en leg de schuld maar bij iedereen behalve bij jezelf. Dit oudere stel is echt niet zo onschuldig als ze zich willen voordoen, bepaald niet. En dat in die bushalte gaan "wonen" was hun eigen keus omdat ze alles wat hun niet beviel afsloegen, ze eisten te veel terwijl ze zelf by far mede schuldig zijn aan een enorme hoop gezeik in alle opzichten, beetje huillie doen in de media en zo denken ze het op te lossen?
Geloof die kranten nou eens niet, vooral de Televaag.
Ze zijn niet zo onschuldig als ze zich voor doen maar zo makkelijk, haal de media erbij (vooral de Televaag *kuch*) en leg de schuld maar bij iedereen behalve bij jezelf. Dit oudere stel is echt niet zo onschuldig als ze zich willen voordoen, bepaald niet. En dat in die bushalte gaan "wonen" was hun eigen keus omdat ze alles wat hun niet beviel afsloegen, ze eisten te veel terwijl ze zelf by far mede schuldig zijn aan een enorme hoop gezeik in alle opzichten, beetje huillie doen in de media en zo denken ze het op te lossen?
Geloof die kranten nou eens niet, vooral de Televaag.
zondag 2 november 2014 om 17:51
In Nederland is het nog altijd zo als men niet wil dan houdt het in de hulpverlening ook vaak op.
Pas als je voor jezelf een gevaar bent kunnen ze je gedwongen opnemen.
En dat is nog heel moeilijk dan.
Dus als mensen geen noodopvang willen dan houdt het toch op??
Maar nee dan zeg men weer dat de hulpverlening in Nederland niet goed is.
En dan ligt opeens de schuld bij de hulpverlening.
Vaak gaat er een heel triest traject aan vooraf. Waar mensen hulp krijgen maar gewoon niks mee doen.
Of niet kunnen door onvermogen. Maar dan nog er zijn zoveel mensen die hulp willen en nodig hebben.
Als men niet wil dan houdt het op.
Kun je beter wat doen met mensen die wel willen.
Als deze mensen bewust kiezen voor geen hulp willen, en ze zijn verder gezond van geestenlijk vermogen dan houdt het toch op ?
Hoe triest ook. Waarom zijn ze hun huis uitgezet ? En zal daar geen hulpverlening aan vooraf gegaan zijn ?
Pas als je voor jezelf een gevaar bent kunnen ze je gedwongen opnemen.
En dat is nog heel moeilijk dan.
Dus als mensen geen noodopvang willen dan houdt het toch op??
Maar nee dan zeg men weer dat de hulpverlening in Nederland niet goed is.
En dan ligt opeens de schuld bij de hulpverlening.
Vaak gaat er een heel triest traject aan vooraf. Waar mensen hulp krijgen maar gewoon niks mee doen.
Of niet kunnen door onvermogen. Maar dan nog er zijn zoveel mensen die hulp willen en nodig hebben.
Als men niet wil dan houdt het op.
Kun je beter wat doen met mensen die wel willen.
Als deze mensen bewust kiezen voor geen hulp willen, en ze zijn verder gezond van geestenlijk vermogen dan houdt het toch op ?
Hoe triest ook. Waarom zijn ze hun huis uitgezet ? En zal daar geen hulpverlening aan vooraf gegaan zijn ?
zondag 2 november 2014 om 18:50
Tja, in eerste instantie ben ik verontwaardigd en vraag me af hoe zoiets toch in Nederland mogelijk is. Maar dan blijkt er veel meer te spelen en is dit echtpaar zelf niet erg meewerkend. Dan wordt het toch wel een ander verhaal. Ook de achtergrond, de zonen, de schulden. Dit speelt al veel langer en op een gegeven moment zijn alle opties op.
Je beseft pas hoe fijn het is om te ademen als je neus verstopt zit.
maandag 3 november 2014 om 00:04
Ik denk dat Thaorchid redelijk dicht bij de waarheid zit. Als mensen wanhopig zijn, niet uit elkaar willen gaan en een hoop problemen hebben zijn er nog maar een paar strohalmen.
Er is te weinig menselijkheid in de zorg tegenwoordig en aan de andere kant zijn sommige mensen niet te helpen. Genoeg die een onwaardig bestaan leven in normatieve zin maar er toch echt zelf voor kiezen. Voor hun redenen die goed zijn voor hen. Soms is er geen schuldige aan te wijzen, zijn situaties onbegrijpelijk en gebeuren ze toch. Hulpverlening en de wens van diegene die hulpverlening nodig schijnt te hebben kunnen tegenstrijdig zijn. Doordat wetten/regelgeving en de noodzaak van de hulpbehoevende zo uit elkaar liggen kan het zijn dat iemand niet krijgt wat wij denken dat ze nodig hebben. Maar iemand kan andere keuzes maken. Ze kozen ervoor om bij elkaar te blijven ondanks dat er hulp was voor ze die hen zouden scheiden. Ik vind dat een mooie keus als je er oprecht voor kiest. Geef de samenleving of regering niet de schuld, idealisme bestaat alleen individueel en is moeilijk te begrijpen of na te streven wanneer het gaat om zoveel verschillende belangen die er spelen in de wereld.
En verder vind ik het heel naief gedacht om te denken dat de samenleving het wel oplost om samen te blijven na al die jaren als je verschillende soorten zorg nodig hebt. Het is een mooi ideaal plaatje maar de werkelijkheid ligt heel anders. Zoveel redenen om uit elkaar te gaan, gewenst of ongewenst. En lichamelijk of geestelijke afhankelijkheid van anderen kan een reden zijn om niet meer samen te kunnen leven. Klote maar hoe moet het anders? Telkens meer belasting betalen voor iets wat een normaal proces is werkt niet.
Soms gaat het zo dat je niet meer samen kan leven en er zijn genoeg andere wegen. Het enige wat je hoeft te doen is het accepteren of het niet accepteren en dan leven in een bushokje. Shit happens.
Er is te weinig menselijkheid in de zorg tegenwoordig en aan de andere kant zijn sommige mensen niet te helpen. Genoeg die een onwaardig bestaan leven in normatieve zin maar er toch echt zelf voor kiezen. Voor hun redenen die goed zijn voor hen. Soms is er geen schuldige aan te wijzen, zijn situaties onbegrijpelijk en gebeuren ze toch. Hulpverlening en de wens van diegene die hulpverlening nodig schijnt te hebben kunnen tegenstrijdig zijn. Doordat wetten/regelgeving en de noodzaak van de hulpbehoevende zo uit elkaar liggen kan het zijn dat iemand niet krijgt wat wij denken dat ze nodig hebben. Maar iemand kan andere keuzes maken. Ze kozen ervoor om bij elkaar te blijven ondanks dat er hulp was voor ze die hen zouden scheiden. Ik vind dat een mooie keus als je er oprecht voor kiest. Geef de samenleving of regering niet de schuld, idealisme bestaat alleen individueel en is moeilijk te begrijpen of na te streven wanneer het gaat om zoveel verschillende belangen die er spelen in de wereld.
En verder vind ik het heel naief gedacht om te denken dat de samenleving het wel oplost om samen te blijven na al die jaren als je verschillende soorten zorg nodig hebt. Het is een mooi ideaal plaatje maar de werkelijkheid ligt heel anders. Zoveel redenen om uit elkaar te gaan, gewenst of ongewenst. En lichamelijk of geestelijke afhankelijkheid van anderen kan een reden zijn om niet meer samen te kunnen leven. Klote maar hoe moet het anders? Telkens meer belasting betalen voor iets wat een normaal proces is werkt niet.
Soms gaat het zo dat je niet meer samen kan leven en er zijn genoeg andere wegen. Het enige wat je hoeft te doen is het accepteren of het niet accepteren en dan leven in een bushokje. Shit happens.
maandag 3 november 2014 om 09:05
Als een helft van een echtpaar langdurig verpleegd moet worden in ziekenhuis of revalidiecentrum is de ander toch ook alleen? Er is hen (van allerlei kanten, officieel en particulier) tijdelijke opvang aangeboden, in afwachting van een definitieve plek. Die hulp sloegen ze af. Ligt dat dan aan "het systeem" of aan dat echtpaar zelf?
maandag 3 november 2014 om 12:03
Natuurlijk zal het de hulpverleners wel hebben kunnen schelen maar als mensen keer op keer hulp afwijzen en tips niet opvolgen houdt het ook een keer op he.
Ze moesten hun huis uit vanwege schulden en waarom de situatie bij die kennis onhoudbaar werd; niet iedereen heeft een huis dat groot genoeg is om 3 volwassenen (waarvan 1 in een rolstoel) te huisvesten.
Ze moesten hun huis uit vanwege schulden en waarom de situatie bij die kennis onhoudbaar werd; niet iedereen heeft een huis dat groot genoeg is om 3 volwassenen (waarvan 1 in een rolstoel) te huisvesten.
maandag 3 november 2014 om 13:50
Ik zie een veeleisend echtpaar die zichzelf in de nesten heeft gewerkt en niet zo veel te eisen heeft. In heel veel landen ben je gewoon het haasje en moet je dan zelf maar kijken of je 's avonds ergens een bed kan krijgen. Ze hebben het gewoon zo ver laten komen zodat ze kregen wat ze wilden, totdat uit kwam dat ze niet zo onschuldig zijn als ze zich voordoen.
maandag 3 november 2014 om 14:31
Had het verhaal al eerder gelezen, maar nu ook het filmpje bekeken. Ik verwacht dat thaorchid gelijk gaat krijgen, vooral omdat die mevrouw alleen maar kan zeggen hoe boos ze op iedereen is en wat ze van instanties verwacht. Deze mensen laten (in het filmpje dan) op geen enkele manier zien wat ze zelf doen/gedaan hebben om het probleem op te lossen, het enige wat ze doen is klagen.
Eigenlijk geloof ik het hele verhaal gewoon niet zo. Drie maanden in een bushokje, in een rolstoel. Hoe dan?!
En dan vraag ik me ook nog oprecht af hoe ze die rolstoel oplaadt, waarom je in godsnaam bushalte Gooisekant Oost uitzoekt, waar die zoons nu dan gebleven zijn en hoe wat het verhaal is achter de 'niet houdbare situatie' bij die kennis waardoor ze in augustus daadwerkelijk op straat zijn beland.
Eigenlijk geloof ik het hele verhaal gewoon niet zo. Drie maanden in een bushokje, in een rolstoel. Hoe dan?!
En dan vraag ik me ook nog oprecht af hoe ze die rolstoel oplaadt, waarom je in godsnaam bushalte Gooisekant Oost uitzoekt, waar die zoons nu dan gebleven zijn en hoe wat het verhaal is achter de 'niet houdbare situatie' bij die kennis waardoor ze in augustus daadwerkelijk op straat zijn beland.
maandag 3 november 2014 om 14:45
Hulpverleners kan het wel degelijk 'iets schelen' alleen hebben mensen vaak een beeld van hulpverlening dat niet reeel is. Ik heb ook weleens een 18 jarige die aanklopte voor hulp de deur moeten wijzen, wegens geen plek, viel niet onder de doelgroep, enz enz. En zijn moeder riep ' maar u kunt hem toch niet zomaar de straat op sturen, dan moet hij op straat slapen!'
Eh ja, dat kan ik dus wel. Sterker nog, dat is dagelijkse praktijk. Als ik 5 mensen langs krijg die noodopvang zoeken en ik heb 2 plekken, dan moet ik er 3 wegsturen. En dan is er inderdaad geen hulp. Tenzij ik ze zelf mee naar huis neem. Vind ik dat kut? Ja dat vind ik enorm kut. En ik regel vaak wel het één en ander, máár dat regel ik dan in mijn eigen tijd, want van onze overheid mag ik die tijd niet declareren. En van mijn baas mag ik mijn tijd niet besteden aan mensen die geen officiële client zijn, dus de 'zomaar even binnen lopers'.
En dan lees ik dat het 'hulpverleners niets kan schelen' en dan word ik lichtelijk woest. Want ik ken eigenlijk alleen maar hulpverleners die ontzettend betrokken zijn, die graag de best mogelijke zorg willen leveren, maar die zelf te maken hebben met een wirwar aan regelingen, urenverantwoording en bureaucratie.
Barst ik in huilen uit als ik een client dakloos de straat op moet sturen? Nee. Want dat is geen doen. Vind ik het erg? Jazeker wel. Ontbreekt het vaak aan eigen verantwoordelijkheid bij mensen? Ja ook nog. Mensen denken vaak dat er áltijd wel iets te regelen valt, dat overal wel een instantie of een vangnet voor is. En dat is niet zo. Dus ja, dan sta je vaak op straat uiteindelijk. En dat is erg, maar soms is het niet anders. En moet van daaruit weer verder gezocht worden. Ik ken ook wel mensen die in zo'n situatie terechtkwamen omdat ze weigerden in een kamer te gaan wonen. Die dachten dat als ze maar stennis genoeg schopten ze wel een woning zouden krijgen, enz enz enz.
Maar ga niet zeggen dat het hulpverleners niets kan schelen. Want je wordt geen hulpverlener als het je niets kan schelen.
Eh ja, dat kan ik dus wel. Sterker nog, dat is dagelijkse praktijk. Als ik 5 mensen langs krijg die noodopvang zoeken en ik heb 2 plekken, dan moet ik er 3 wegsturen. En dan is er inderdaad geen hulp. Tenzij ik ze zelf mee naar huis neem. Vind ik dat kut? Ja dat vind ik enorm kut. En ik regel vaak wel het één en ander, máár dat regel ik dan in mijn eigen tijd, want van onze overheid mag ik die tijd niet declareren. En van mijn baas mag ik mijn tijd niet besteden aan mensen die geen officiële client zijn, dus de 'zomaar even binnen lopers'.
En dan lees ik dat het 'hulpverleners niets kan schelen' en dan word ik lichtelijk woest. Want ik ken eigenlijk alleen maar hulpverleners die ontzettend betrokken zijn, die graag de best mogelijke zorg willen leveren, maar die zelf te maken hebben met een wirwar aan regelingen, urenverantwoording en bureaucratie.
Barst ik in huilen uit als ik een client dakloos de straat op moet sturen? Nee. Want dat is geen doen. Vind ik het erg? Jazeker wel. Ontbreekt het vaak aan eigen verantwoordelijkheid bij mensen? Ja ook nog. Mensen denken vaak dat er áltijd wel iets te regelen valt, dat overal wel een instantie of een vangnet voor is. En dat is niet zo. Dus ja, dan sta je vaak op straat uiteindelijk. En dat is erg, maar soms is het niet anders. En moet van daaruit weer verder gezocht worden. Ik ken ook wel mensen die in zo'n situatie terechtkwamen omdat ze weigerden in een kamer te gaan wonen. Die dachten dat als ze maar stennis genoeg schopten ze wel een woning zouden krijgen, enz enz enz.
Maar ga niet zeggen dat het hulpverleners niets kan schelen. Want je wordt geen hulpverlener als het je niets kan schelen.
maandag 3 november 2014 om 14:49
[quote]Thordis2.0 schreef op 03 november 2014 @ 14:45:
Hulpverleners kan het wel degelijk 'iets schelen' alleen hebben mensen vaak een beeld van hulpverlening dat niet reeel is. Ik heb ook weleens een 18 jarige die aanklopte voor hulp de deur moeten wijzen, wegens geen plek, viel niet onder de doelgroep, enz enz. En zijn moeder riep ' maar u kunt hem toch niet zomaar de straat op sturen, dan moet hij op straat slapen!'
.[/quote]
Hij kon toch met haar mee?
Hulpverleners kan het wel degelijk 'iets schelen' alleen hebben mensen vaak een beeld van hulpverlening dat niet reeel is. Ik heb ook weleens een 18 jarige die aanklopte voor hulp de deur moeten wijzen, wegens geen plek, viel niet onder de doelgroep, enz enz. En zijn moeder riep ' maar u kunt hem toch niet zomaar de straat op sturen, dan moet hij op straat slapen!'
.[/quote]
Hij kon toch met haar mee?
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
maandag 3 november 2014 om 14:53
quote:Nouschi schreef op 03 november 2014 @ 14:49:
[quote]Thordis2.0 schreef op 03 november 2014 @ 14:45:
Hulpverleners kan het wel degelijk 'iets schelen' alleen hebben mensen vaak een beeld van hulpverlening dat niet reeel is. Ik heb ook weleens een 18 jarige die aanklopte voor hulp de deur moeten wijzen, wegens geen plek, viel niet onder de doelgroep, enz enz. En zijn moeder riep ' maar u kunt hem toch niet zomaar de straat op sturen, dan moet hij op straat slapen!'
.[/quote]
Hij kon toch met haar mee?Nee tuurlijk niet. De gemeenschap moet het maar oplossen.
[quote]Thordis2.0 schreef op 03 november 2014 @ 14:45:
Hulpverleners kan het wel degelijk 'iets schelen' alleen hebben mensen vaak een beeld van hulpverlening dat niet reeel is. Ik heb ook weleens een 18 jarige die aanklopte voor hulp de deur moeten wijzen, wegens geen plek, viel niet onder de doelgroep, enz enz. En zijn moeder riep ' maar u kunt hem toch niet zomaar de straat op sturen, dan moet hij op straat slapen!'
.[/quote]
Hij kon toch met haar mee?Nee tuurlijk niet. De gemeenschap moet het maar oplossen.
maandag 3 november 2014 om 14:54
Dát kan dan weer niet, volgens hen. en daar zit het hem precies in : mensen denken dat er altijd wel een instantie is die het regelt. En dat is niet altijd zo. En daarbij vergeten ze dat ze hun eigen keuzes maken en dat die keuzes gevolgen hebben. En dat er soms niemand is om dat voor ze op te lossen.
En dan word je neergezet als harteloze hulpverlener die het niets kan schelen... Gewoon omdat je niet op bestelling levert wat mensen vragen.
En dan word je neergezet als harteloze hulpverlener die het niets kan schelen... Gewoon omdat je niet op bestelling levert wat mensen vragen.
maandag 3 november 2014 om 14:55
quote:_origami_ schreef op 03 november 2014 @ 14:31:
Had het verhaal al eerder gelezen, maar nu ook het filmpje bekeken. Ik verwacht dat thaorchid gelijk gaat krijgen, vooral omdat die mevrouw alleen maar kan zeggen hoe boos ze op iedereen is en wat ze van instanties verwacht. Deze mensen laten (in het filmpje dan) op geen enkele manier zien wat ze zelf doen/gedaan hebben om het probleem op te lossen, het enige wat ze doen is klagen.
Eigenlijk geloof ik het hele verhaal gewoon niet zo. Drie maanden in een bushokje, in een rolstoel. Hoe dan?!
En dan vraag ik me ook nog oprecht af hoe ze die rolstoel oplaadt, waarom je in godsnaam bushalte Gooisekant Oost uitzoekt, waar die zoons nu dan gebleven zijn en hoe wat het verhaal is achter de 'niet houdbare situatie' bij die kennis waardoor ze in augustus daadwerkelijk op straat zijn beland.
Precies! Ik vroeg me van alles af na het zien van het filmpje.
Waar zijn hun kleren, hun papieren? Waar eten ze en waar slapen ze? Hoe blijven ze 's avonds en 's nachts warm. Het is m.i. praktisch gezien onmogelijk dat ze al 3 maanden 24/7 bij die halte bivakkeren.
Had het verhaal al eerder gelezen, maar nu ook het filmpje bekeken. Ik verwacht dat thaorchid gelijk gaat krijgen, vooral omdat die mevrouw alleen maar kan zeggen hoe boos ze op iedereen is en wat ze van instanties verwacht. Deze mensen laten (in het filmpje dan) op geen enkele manier zien wat ze zelf doen/gedaan hebben om het probleem op te lossen, het enige wat ze doen is klagen.
Eigenlijk geloof ik het hele verhaal gewoon niet zo. Drie maanden in een bushokje, in een rolstoel. Hoe dan?!
En dan vraag ik me ook nog oprecht af hoe ze die rolstoel oplaadt, waarom je in godsnaam bushalte Gooisekant Oost uitzoekt, waar die zoons nu dan gebleven zijn en hoe wat het verhaal is achter de 'niet houdbare situatie' bij die kennis waardoor ze in augustus daadwerkelijk op straat zijn beland.
Precies! Ik vroeg me van alles af na het zien van het filmpje.
Waar zijn hun kleren, hun papieren? Waar eten ze en waar slapen ze? Hoe blijven ze 's avonds en 's nachts warm. Het is m.i. praktisch gezien onmogelijk dat ze al 3 maanden 24/7 bij die halte bivakkeren.
maandag 3 november 2014 om 15:07
maandag 3 november 2014 om 15:08
Hulpverleners kunnen niet meer dan waartoe ze bevoegd zijn en kunnen niet toveren met de hoeveelheid plaatsen voor opvang. De naam HULPverleners zegt het al, zij helpen waar ze kunnen. Schrijnende gevallen zijn er altijd maar ook zijn er ontzettend veel gevallen die slechts eisen stellen en het "altijd de schuld van een ander" is.
Ik vind het eerlijk gezegd veel schrijnender dat sommigen er bewust de kantjes van aflopen, zelf geen reet doen tot het te laat is, dan gaan janken en alle hulp gaan opeisen terwijl ze zélf notabene zich in de problemen werken maar het afschuven op alles en iedereen behalve op zichzelf. Dat soort figuren verpesten het voor de echte, onschuldige probleemgevallen (en die zijn er heus) en maken dat wij alles onze wenkbrauw zo langzamerhand optrekken voor iedereen die in de shit zit want ik denk dat anno 2014 de meeste mensen er van uitgaan dat je het dan wel zelf uit de klauwen hebt laten lopen. Ik neem het niemand kwalijk dat er zo gedacht wordt maar daar zijn de uitzuigers die te laks zijn zelf hun situatie aan te pakken vóór het fout gaat debet aan, niet de hulpverleners en ook niet de maatschappij.
Sterker, de goeden lijden onder de kwaden en in deze al helemaal.
En dan ook nog eens de helpende hand, in welke vorm ook bedreigen als die niet heel erg rap een oplossing in een gouden bakje, liefst mét strik aanbieden. Veel mensen zouden eens eerst naar zichzelf moeten kijken alvorens hun verantwoording op anderen schuiven, het is te triest dat juist die groep het weer zo ontzettend verziekt voor degenen die door omstandigheden in de shit komen. En juist die laatste groep is al zo dankbaar voor het allerkleinste beetje hulp .
Ik heb onwijs veel respect voor alle hulpverleners, ongeacht in welke sector, het zou fijn zijn als iedereen dat had maar helaas zijn de "Tokkies" degenen die het meeste eisen, bijten in de helpende hand en nooit dankbaar zijn voor hulp ten koste van degenen die zo bitter hard die hulp nodig hebben en verdienen en juist zij zijn uiteindelijk de echte slachtoffers.
Ik vind het eerlijk gezegd veel schrijnender dat sommigen er bewust de kantjes van aflopen, zelf geen reet doen tot het te laat is, dan gaan janken en alle hulp gaan opeisen terwijl ze zélf notabene zich in de problemen werken maar het afschuven op alles en iedereen behalve op zichzelf. Dat soort figuren verpesten het voor de echte, onschuldige probleemgevallen (en die zijn er heus) en maken dat wij alles onze wenkbrauw zo langzamerhand optrekken voor iedereen die in de shit zit want ik denk dat anno 2014 de meeste mensen er van uitgaan dat je het dan wel zelf uit de klauwen hebt laten lopen. Ik neem het niemand kwalijk dat er zo gedacht wordt maar daar zijn de uitzuigers die te laks zijn zelf hun situatie aan te pakken vóór het fout gaat debet aan, niet de hulpverleners en ook niet de maatschappij.
Sterker, de goeden lijden onder de kwaden en in deze al helemaal.
En dan ook nog eens de helpende hand, in welke vorm ook bedreigen als die niet heel erg rap een oplossing in een gouden bakje, liefst mét strik aanbieden. Veel mensen zouden eens eerst naar zichzelf moeten kijken alvorens hun verantwoording op anderen schuiven, het is te triest dat juist die groep het weer zo ontzettend verziekt voor degenen die door omstandigheden in de shit komen. En juist die laatste groep is al zo dankbaar voor het allerkleinste beetje hulp .
Ik heb onwijs veel respect voor alle hulpverleners, ongeacht in welke sector, het zou fijn zijn als iedereen dat had maar helaas zijn de "Tokkies" degenen die het meeste eisen, bijten in de helpende hand en nooit dankbaar zijn voor hulp ten koste van degenen die zo bitter hard die hulp nodig hebben en verdienen en juist zij zijn uiteindelijk de echte slachtoffers.
maandag 3 november 2014 om 15:46
Dat. Bovendien merk ik steeds vaker dat degenen die op rozenblaadjes geboren zijn en zelf nooit in de shit hebben gezeten het hardste "foei" roepen naar mensen die in de ellende zitten.
Ik heb nooit echte armoede gekend, er was altijd eten thuis, al hadden mijn ouders het niet zo erg breed en ook later in man's en mijn armste tijd toen we net samenwoonden (begin jaren 80 toen niemand volgens mij zo dom was boven zijn stand te leven) nooit reden tot klagen gehad, al was het soms lastig, we waren toen zo enorm dolblij met een stom ladekastje van een wel hele 8 gulden voor in het halletje van ons flatje. We zijn pas geld gaan uitgeven toen we dat geld ook (over) hadden. Nu hebben we het meer dan goed maar je weet maar nooit wat er op je pad komt.
Gaan we alles verbrassen dan moeten we, als het fout gaat dat niet afwentelen op een ander, over de rug van velen.
Mensen lijken tegenwoordig ook niet meer tevreden met wat ze hebben, ze willen wat de buren hebben en dat nog beter.
Ik heb dat ladekastje van 8 gulden paar jaar geleden met pijn in het hart naar het stort gebracht omdat het uiteindelijk op instorten stond op zolder. En we waren er toen der tijd zo blij mee. Nou ja, jij snapt wel wat ik bedoel.
Edit: overigens ben ik van dezelfde leeftijd als het bedoelde bushokjesechtpaar dus ben ik blijkbaar ook oud gezien de sensatietitels in de kranten (oh help, ik ben een ouwe doosch*knipoog bij gebrek aan smilies*))
Ik heb nooit echte armoede gekend, er was altijd eten thuis, al hadden mijn ouders het niet zo erg breed en ook later in man's en mijn armste tijd toen we net samenwoonden (begin jaren 80 toen niemand volgens mij zo dom was boven zijn stand te leven) nooit reden tot klagen gehad, al was het soms lastig, we waren toen zo enorm dolblij met een stom ladekastje van een wel hele 8 gulden voor in het halletje van ons flatje. We zijn pas geld gaan uitgeven toen we dat geld ook (over) hadden. Nu hebben we het meer dan goed maar je weet maar nooit wat er op je pad komt.
Gaan we alles verbrassen dan moeten we, als het fout gaat dat niet afwentelen op een ander, over de rug van velen.
Mensen lijken tegenwoordig ook niet meer tevreden met wat ze hebben, ze willen wat de buren hebben en dat nog beter.
Ik heb dat ladekastje van 8 gulden paar jaar geleden met pijn in het hart naar het stort gebracht omdat het uiteindelijk op instorten stond op zolder. En we waren er toen der tijd zo blij mee. Nou ja, jij snapt wel wat ik bedoel.
Edit: overigens ben ik van dezelfde leeftijd als het bedoelde bushokjesechtpaar dus ben ik blijkbaar ook oud gezien de sensatietitels in de kranten (oh help, ik ben een ouwe doosch*knipoog bij gebrek aan smilies*))
maandag 3 november 2014 om 16:16
Ik zet ook in op thaorchid.
En het is echt niet zo dat de betrokken hulpverleners blij en trots zijn hiermee.
Ik heb zelf eens meegemaakt (meer dan eens) dat je met veel moeite en uitzonderingen etc iets voor elkaar kreeg voor de client, precies zoals ze het hadden gewenst. En dan staat iedereen klaar met toeters en bellen ( mevrouw zus van schuldhulp, meneer y van uitkerende instantie, meneer z met een busje, meneer x met noodinrichting en spullen etc) en dan..
Zegt de client die vervuild en ziek enzo op straat rondloopt dat het niet meer hoeft. En maakt geen gebruik van de bedenktijd. En dan belt er een verontwaardigd andere hulpverlener een maand later uit een andere stad wat voor hulpverlener ik was, in wat voor staat ze meneer aantroffen, dat is jaaaaaaren verwaarlozing, ligt nu in het ziekenhuis, en het is zo'n lieve dankbare man...
We zijn niet ingericht op mensen met een persoonlijkheidsstoornis die tegen zichzelf in bescherming moeten worden genomen. Heel verdrietig want deze mensen kunnen zichzelf ook niet staande houden.
En het is echt niet zo dat de betrokken hulpverleners blij en trots zijn hiermee.
Ik heb zelf eens meegemaakt (meer dan eens) dat je met veel moeite en uitzonderingen etc iets voor elkaar kreeg voor de client, precies zoals ze het hadden gewenst. En dan staat iedereen klaar met toeters en bellen ( mevrouw zus van schuldhulp, meneer y van uitkerende instantie, meneer z met een busje, meneer x met noodinrichting en spullen etc) en dan..
Zegt de client die vervuild en ziek enzo op straat rondloopt dat het niet meer hoeft. En maakt geen gebruik van de bedenktijd. En dan belt er een verontwaardigd andere hulpverlener een maand later uit een andere stad wat voor hulpverlener ik was, in wat voor staat ze meneer aantroffen, dat is jaaaaaaren verwaarlozing, ligt nu in het ziekenhuis, en het is zo'n lieve dankbare man...
We zijn niet ingericht op mensen met een persoonlijkheidsstoornis die tegen zichzelf in bescherming moeten worden genomen. Heel verdrietig want deze mensen kunnen zichzelf ook niet staande houden.
maandag 3 november 2014 om 17:18
Hulpverleners? Dat zijn mensen die medisch iets voorstellen. Nou ja, en het Leger des Heils levert ook echt hulp. De (betaalde) rest zou die benaming niet mogen hebben. Het zijn immers uitvoerders van regeltjes, meer niet. Voorbeelden? Politie, jeugdwerk, maatschappelijk werk, verslaafdenhulp, etc. etc. De hoofdletters zijn met opzet weggelaten.
