Actueel
alle pijlers
Geluk
zondag 27 mei 2007 om 15:24
Had gister een lang gesprek met uiteenlopende mensen vanuit verschillende culturen (onder het genot van veel teveel wijn) een gesprek over geluk.
Wat maakt een mens gelukkig? Ik ben geneigd te zeggen: de afwezigheid van ongeluk. Redelijk simplistisch gesteld natuurlijk, maar ik kon niets anders opnoemen.
Toen ik zestien was meende ik dat geluk afhing van materiele zaken. Een groot huis, een leuke auto voor de deur en een vleugelpiano ipv mijn kleine studiepiano moesten mij allemaal gelukkig maken. Na veel reizen ben ik erachter gekomen dat mijn voorstellingen van geluk op zestienjarige leeftijd niet met de werkelijkheid strookten. Ik woon al tijden in een piepklein studentenkamertje en heb geen behoefte aan een groot huis. Nu ik veel geld te besteden heb, en mezelf weleens laat gaan in het schoendendepartement, merk ik ook dat ik niet gelukkig word van een paar designerlaarzen. Mijn uiterlijk verfraaien (borstvergroting) maakte me zekerder, maar gelúkkig? Dat kan ik niet zeggen.
Een relatie dan? Ik ben geneigd om relaties met mensen als de meest waardevolle invulling van het leven te zien. Na een breuk met een goede vriendin voelde ik me diep ellendig, dus dat lijkt een indicatie te zijn. Ik reis om culturen te ontdekken, maar nog meer denk ik om andere mensen te ontmoeten en met elkaar op te trekken. In alle vrijheid en tijd van de wereld.
Mijn doel wat ik me nu stel, is ergens in een zonnig land een klein huisje met veranda op de kop te tikken en waar ik dag in dag uit slippers kan dragen. Ook simplistisch wellicht, maar het voelt nu op dit moment zo.
Wat is geluk, hoe verkrijg je het en wat maakt een mens gelukkig?
(Ik zit in examenperiode, dus topics openen is ernstig studieontwijkend gedrag, hoewel het best studiegerelateerd is;))
Wat maakt een mens gelukkig? Ik ben geneigd te zeggen: de afwezigheid van ongeluk. Redelijk simplistisch gesteld natuurlijk, maar ik kon niets anders opnoemen.
Toen ik zestien was meende ik dat geluk afhing van materiele zaken. Een groot huis, een leuke auto voor de deur en een vleugelpiano ipv mijn kleine studiepiano moesten mij allemaal gelukkig maken. Na veel reizen ben ik erachter gekomen dat mijn voorstellingen van geluk op zestienjarige leeftijd niet met de werkelijkheid strookten. Ik woon al tijden in een piepklein studentenkamertje en heb geen behoefte aan een groot huis. Nu ik veel geld te besteden heb, en mezelf weleens laat gaan in het schoendendepartement, merk ik ook dat ik niet gelukkig word van een paar designerlaarzen. Mijn uiterlijk verfraaien (borstvergroting) maakte me zekerder, maar gelúkkig? Dat kan ik niet zeggen.
Een relatie dan? Ik ben geneigd om relaties met mensen als de meest waardevolle invulling van het leven te zien. Na een breuk met een goede vriendin voelde ik me diep ellendig, dus dat lijkt een indicatie te zijn. Ik reis om culturen te ontdekken, maar nog meer denk ik om andere mensen te ontmoeten en met elkaar op te trekken. In alle vrijheid en tijd van de wereld.
Mijn doel wat ik me nu stel, is ergens in een zonnig land een klein huisje met veranda op de kop te tikken en waar ik dag in dag uit slippers kan dragen. Ook simplistisch wellicht, maar het voelt nu op dit moment zo.
Wat is geluk, hoe verkrijg je het en wat maakt een mens gelukkig?
(Ik zit in examenperiode, dus topics openen is ernstig studieontwijkend gedrag, hoewel het best studiegerelateerd is;))
maandag 28 mei 2007 om 00:02
Volgens mij heb je 2 soorten geluk.
Het soort van algemene tevredenheid, voorspoed, wensen die zijn uitgekomen, gezondheid, gunstige resulaten, een goed leven, blijdschap en succes.
Daarnaast heb je geluk als toestand van verhoogd levensbesef, zo'n kortdurende golf van emotie waarin je overspoeld wordt door gevoel van vreugde/voldoening/harmonie, you name it.
Hoe je het verkrijgt is nogal individueel afhankelijk/bepalend. Daar is geen norm voor. Individuele behoeften en wensen zijn zo uiteenlopend van aard.
En wat een mens gelukkig maakt..poehee, dan kun je de hele wijsgerige ethiek wel van stal gaan halen, da's me een beetje te gortig zo op de vrije zondagavond. :D
maandag 28 mei 2007 om 00:02
Wat is dat nou weer voor een onzin!
Ik kan je WEL vertellen dat ik bepaald NIET stond te juichen toen mijn vader op jonge leeftijd overleed, en een paar jaar geleden toen mijn auto in mekaar werd gereden...had ik het ook niet meer.
En zo gaat het maar door met een paar leuke dingen in mijn leven en dan gebeurd er weer iets zeer klote.
Ik zal er nooit aan wennen....aanvaarden? Ik kots ervan!
maandag 28 mei 2007 om 00:12
Dat zijn nare dingen die je overkomen zijn, Toetyfroety, maar ieder mens krijgt in zijn/haar leven te maken met rampen en verdriet.
Juist de manier waarmee je daarmee omgaat is bepalend op je totale geluksgevoel.
Geluk is namelijk ook niet iets wat je overkomt ofzo, het is maakbaar. Je hebt jeigen keuzes in het leven en je kunt dus zelf bepalen of je wel/niet gelukkig bent. .
Juist de manier waarmee je daarmee omgaat is bepalend op je totale geluksgevoel.
Geluk is namelijk ook niet iets wat je overkomt ofzo, het is maakbaar. Je hebt jeigen keuzes in het leven en je kunt dus zelf bepalen of je wel/niet gelukkig bent. .
maandag 28 mei 2007 om 01:17
Maakbaar....dat is erg westers en van deze tijd. Dat je zou kunnen sturen welke dingen je overkomen. Dat je zelf kunt kiezen hoe je omgaat met de dingen die je overkomen, okee. Maar al die zelfhulpboeken die suggereren dat als jij maar zus en zo doet, dat je dan DUS meer succes zult hebben in je werk, die promotie wel zult krijgen, die partner wel zult vinden, je man wel weer zult kunnen bevredigen, een beter contact zult hebben met je familie....goed ik ben ook westers en ik leef in 2007 maar die theorie hang ik toch echt niet aan.
Wel geloof ik dat een geluksgevoel 'maakbaar' is. Wat iemand hierboven schreef: "je bent gelukkig als je gelooft dat je het bent" (of zoiets). Volgens mij is dat echt zo. Ik woonde tot voor kort op een klein bedompt spotgoedkoop flatje en vertelde mezelf dat ik daar superongelukkig van werd, want het is zo deprimerend, al die mensen in de uitkering die er nooit uit zullen komen en in een isolement zitten, enz enz. Een ander zou zichzelf misschien vertellen dat hij supermazzel heeft dat hij hier woont, want de huur is zo laag dat hij lekker allemaal mooie reizen kan maken, en wat heeft hij eigenlijk een geluk dat hij wel werk en contacten heeft, in tegenstelling tot die andere mensen in die flat.
Het is maar wat je jezelf vertelt. Ook als je veel ellende meemaakt bijvoorbeeld, dan hoef je niet tegenover jezelf te ontkennen dat het ellendig is, maar degene die zichzelf vertelt dat het zo tof is dat hij zichzelf daar altijd zo goed doorheen slaat zal zich gelukkiger voelen dan iemand die anders tegen die ellende aankijkt.
Natuurlijk zijn er wel factoren die meehelpen. Die worden hierboven ook wel genoemd: een fijne partner, geweldige en gezonde kinderen, een baan die voldoening geeft, zelfverwezenlijking, een kind dat naar je lacht....en factoren die bepaald niet meehelpen (stel je partner overlijdt, of een van je kinderen, of je bent al jaren aan het solliciteren en komt maar niet aan de bak). Maar in geen van die dingen zit HET geluk of ongeluk, want ze vormen geen garantie voor geluk of ongeluk.Twee mensen die allebei in precies dezelfde omstandigheden zitten kunnen toch heel verschillend er tegenaan kijken, de een gelukkig, de ander ongelukkig.
Wel geloof ik dat een geluksgevoel 'maakbaar' is. Wat iemand hierboven schreef: "je bent gelukkig als je gelooft dat je het bent" (of zoiets). Volgens mij is dat echt zo. Ik woonde tot voor kort op een klein bedompt spotgoedkoop flatje en vertelde mezelf dat ik daar superongelukkig van werd, want het is zo deprimerend, al die mensen in de uitkering die er nooit uit zullen komen en in een isolement zitten, enz enz. Een ander zou zichzelf misschien vertellen dat hij supermazzel heeft dat hij hier woont, want de huur is zo laag dat hij lekker allemaal mooie reizen kan maken, en wat heeft hij eigenlijk een geluk dat hij wel werk en contacten heeft, in tegenstelling tot die andere mensen in die flat.
Het is maar wat je jezelf vertelt. Ook als je veel ellende meemaakt bijvoorbeeld, dan hoef je niet tegenover jezelf te ontkennen dat het ellendig is, maar degene die zichzelf vertelt dat het zo tof is dat hij zichzelf daar altijd zo goed doorheen slaat zal zich gelukkiger voelen dan iemand die anders tegen die ellende aankijkt.
Natuurlijk zijn er wel factoren die meehelpen. Die worden hierboven ook wel genoemd: een fijne partner, geweldige en gezonde kinderen, een baan die voldoening geeft, zelfverwezenlijking, een kind dat naar je lacht....en factoren die bepaald niet meehelpen (stel je partner overlijdt, of een van je kinderen, of je bent al jaren aan het solliciteren en komt maar niet aan de bak). Maar in geen van die dingen zit HET geluk of ongeluk, want ze vormen geen garantie voor geluk of ongeluk.Twee mensen die allebei in precies dezelfde omstandigheden zitten kunnen toch heel verschillend er tegenaan kijken, de een gelukkig, de ander ongelukkig.
maandag 28 mei 2007 om 05:06
Geluk is een hoog streven. Is bovendien niet statisch, maar zeer vluchtig.
Denk dat 'staat van tevredenheid' al behoorlijk gelukmakend kan zijn.
En dat...zit in alledaagse dingen. Niks verhevens, niks glorieus, maar gewoon...prettig opstaan, bevrediging vinden in hetgeen je doet, oog hebben voor de kleine 'kadootjes' je het leven je soms geeft en af en toe de smaak van euforie mogen proeven!
Zoiets..............
Denk dat 'staat van tevredenheid' al behoorlijk gelukmakend kan zijn.
En dat...zit in alledaagse dingen. Niks verhevens, niks glorieus, maar gewoon...prettig opstaan, bevrediging vinden in hetgeen je doet, oog hebben voor de kleine 'kadootjes' je het leven je soms geeft en af en toe de smaak van euforie mogen proeven!
Zoiets..............
maandag 28 mei 2007 om 08:00
Toetyfroety, dat is ook heel naar. En ik wil niks bagatelliseren hoor, want het leven is soms gewoon kut. Tegelijkertijd maken we allemaal nare dingen mee, dat zijn de zgn life events waar we allemaal vroeg of laat mee te maken krijgen.
Daar kan je tegen protesteren en het niet willen aanvaarden, maar gebeuren doet het toch. Dan kan je je energie beter gebruiken om jezelf er door heen te slaan, om het leven te laten komen zoals het komt.
En ik zeg niet dat je niet verdrietig mag zijn of boos als je iets naar overkomt, natuurlijk, dat hoort er ook bij. Net als die gevoelens weer loslaten, dat hoort ook bij het leven.
Daar kan je tegen protesteren en het niet willen aanvaarden, maar gebeuren doet het toch. Dan kan je je energie beter gebruiken om jezelf er door heen te slaan, om het leven te laten komen zoals het komt.
En ik zeg niet dat je niet verdrietig mag zijn of boos als je iets naar overkomt, natuurlijk, dat hoort er ook bij. Net als die gevoelens weer loslaten, dat hoort ook bij het leven.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
maandag 28 mei 2007 om 10:46
Ik wil toch iets toegeven hier;
*springt op de biegtstoel*
Wanneer vrienden of bekenden bij mij komen uithuilen met hun sores en verdriet voel ik geluk door dat ze mij vertrouwen met hun verhaal, vervolgens voel ik bevrediging doordat ik hun soms kan helpen.
Maar daarna voel ik geluk bij het besef dat ik al die sores (op het moment dan he) niet heb en prijs ik mijzelf zo gelukkig en kruip ik tegen mijn lief aan.
DAT VOELT ZO SLECHT!!!
Begrijpen jullie dit gevoel en/of herkennen het?
Verder denk ik dat geluk een tevredenheid is met af en toe pieken van genot en dalen van tegenslagen maar alles in harmonie en continue besef van al het moois om je heen...
(dit is dan de proza-versie van geluk, wanneer ik in een dal zit denk ik echt dat er niets ergers is en kan de hele wereld in elkaar storten)
Apple
*springt op de biegtstoel*
Wanneer vrienden of bekenden bij mij komen uithuilen met hun sores en verdriet voel ik geluk door dat ze mij vertrouwen met hun verhaal, vervolgens voel ik bevrediging doordat ik hun soms kan helpen.
Maar daarna voel ik geluk bij het besef dat ik al die sores (op het moment dan he) niet heb en prijs ik mijzelf zo gelukkig en kruip ik tegen mijn lief aan.
DAT VOELT ZO SLECHT!!!
Begrijpen jullie dit gevoel en/of herkennen het?
Verder denk ik dat geluk een tevredenheid is met af en toe pieken van genot en dalen van tegenslagen maar alles in harmonie en continue besef van al het moois om je heen...
(dit is dan de proza-versie van geluk, wanneer ik in een dal zit denk ik echt dat er niets ergers is en kan de hele wereld in elkaar storten)
Apple
Ik denk altijd goed na voordat ik iets stoms zeg...
maandag 28 mei 2007 om 11:33
Ik denk dat geluk voor ieder een andere betekenis heeft. Voor mij zit geluk 'm in heel kleine dingen.
Bijv. als ik na een lange dag, hard werken, lui op de bank hang en één van mij katten al kletsend op me af loopt, met zijn dikke lijf op schoot ploft en blij is dat ik er weer ben.
Of bijv. een vogeltje dat op de rand van mijn balkon vrolijk zit te kwetteren. Of een overheerlijke koffie verkeerd die uit mijn eigen senseo apparaat komt.
Maar ook dat ik gezond ben, een leuke baan heb. Dat het met mijn dierbaren goed gaat. Ik weet dat deze niet vanzelfsprekend zijn, maar juist daarom besef ik me terdege dat ik het echt goed heb en gelukkig mag zijn.
En wat Zuss ook al zei, dat ik me, bij de dingen die ik doe, prettig voel. En zodra er iets is waar ik me niet prettig bij voel, dan zal ik bekijken hoe het anders kan, zodat ik me wel (weer) prettig voel.
Tja, wat is geluk? Wat ik al zei, voor iedereen anders. Het is een ruim en breed begrip.
Ik kan van mezelf zeggen dat ik gelukkig ben, maar een ander zou zich, in mijn leefsituatie, misschien wel doodongelukkig voelen.
Bijv. als ik na een lange dag, hard werken, lui op de bank hang en één van mij katten al kletsend op me af loopt, met zijn dikke lijf op schoot ploft en blij is dat ik er weer ben.
Of bijv. een vogeltje dat op de rand van mijn balkon vrolijk zit te kwetteren. Of een overheerlijke koffie verkeerd die uit mijn eigen senseo apparaat komt.
Maar ook dat ik gezond ben, een leuke baan heb. Dat het met mijn dierbaren goed gaat. Ik weet dat deze niet vanzelfsprekend zijn, maar juist daarom besef ik me terdege dat ik het echt goed heb en gelukkig mag zijn.
En wat Zuss ook al zei, dat ik me, bij de dingen die ik doe, prettig voel. En zodra er iets is waar ik me niet prettig bij voel, dan zal ik bekijken hoe het anders kan, zodat ik me wel (weer) prettig voel.
Tja, wat is geluk? Wat ik al zei, voor iedereen anders. Het is een ruim en breed begrip.
Ik kan van mezelf zeggen dat ik gelukkig ben, maar een ander zou zich, in mijn leefsituatie, misschien wel doodongelukkig voelen.
maandag 28 mei 2007 om 11:45
Bij mij zit het ook in kleine dingetjes. Ben in het algemeen niet iemand die overloopt van geluk en denk ook niet dat ik dat ooit zal zijn. Maar kan wel genieten van de hier al eerder genoemde vogeltjes, van mooie bloemen in de tuin, van lekker buiten zijn, van mijn kinderen die voor het eerst op zwemles gaan, tutten met de jongens of samen in slaap vallen. Al die kleine dingetjes maken mijn leven wel worth living.
maandag 28 mei 2007 om 11:57
Voor mij persoonlijk zit geluk in hele gróte dingen. Een staat van tevredenheid heb ik namelijk al. Die is constant. En ik kan ook heel gelukkig worden van een zonnestraal op mijn gezicht, of van een vogeltje wat kwettert. Maar, zonnestraal en vogeltje weg, geluksgevoel ook. Dat blijft niet hangen.
Terwijl gróte dingen wel blijven hangen. Omdat grote dingen je leven vaak ook veranderen.
En ik word ook nog eens heel gelukkig van materiele zaken. En van geld. Geld is vrijheid. En vrijheid betekent voor mij geluk.
Terwijl gróte dingen wel blijven hangen. Omdat grote dingen je leven vaak ook veranderen.
En ik word ook nog eens heel gelukkig van materiele zaken. En van geld. Geld is vrijheid. En vrijheid betekent voor mij geluk.
maandag 28 mei 2007 om 12:54
Wat moet je anders doen dan het aanvaarden dan? Niet dat ik je ongeluk wil bagatelliseren, want het is afschuwelijk om een familielid te moeten missen. Maar toch blijf ik erbij wat ik zeg, dat het vooral gaat om hoe je met dingen omgaat. Wat niet betekend dat je niet boos, verdrietig en lamgeslagen kunt zijn door wat je overkomt, dat zal iedereen hebben. Maar toch denk ik dat het waar is, dat geluk vooral te maken heeft met hoe je omgaat met de dingen die je op je bordje krijgt.
Anders kan ik niet verklaren hoe sommige mensen met bijvoorbeeld een ongeneeselijke ziekte gelukkiger zijn dan mensen die alles lijken te hebben en ongelukkig zijn.
maandag 28 mei 2007 om 14:06
Ik ben een zeer gelukkig en compleet mens maar dat ben ik niet altijd geweest. Wat er o.a. voor gezorgd heeft:
- Leef in het hier en nu, het verleden kan je niet veranderen en morgen is vandaag gisteren.
- Wees tevreden met wat je hebt en wie je bent
- Neem het leven zoals het komt
- Niet perfect willen zijn, maar wel zo goed mogelijk leven
- Niet de toekomst proberen te regelen want dat lukt je toch niet
- Niet andere mensen proberen te veranderen je kunt alleen jezelf veranderen
- Stel je eisen niet te hoog
- Als iets ergs gebeurt: Tijd heelt alle wonden en bedenk eens dat iedereen in het leven z'n portie krijgt.
- Niet in de slachtoffer rol kruipen
- Angst is de grootste vijand laat je er zeker niet door leiden.
- Leef in het hier en nu, het verleden kan je niet veranderen en morgen is vandaag gisteren.
- Wees tevreden met wat je hebt en wie je bent
- Neem het leven zoals het komt
- Niet perfect willen zijn, maar wel zo goed mogelijk leven
- Niet de toekomst proberen te regelen want dat lukt je toch niet
- Niet andere mensen proberen te veranderen je kunt alleen jezelf veranderen
- Stel je eisen niet te hoog
- Als iets ergs gebeurt: Tijd heelt alle wonden en bedenk eens dat iedereen in het leven z'n portie krijgt.
- Niet in de slachtoffer rol kruipen
- Angst is de grootste vijand laat je er zeker niet door leiden.
maandag 28 mei 2007 om 15:42
Ah, lief van jullie al die reacties. Ik had een beetje een zwart/wit moment denk ik. 't gaat vandaag al weer veel beter....
Maar wat wel het geval is, ik ben mijn onbevangenheid gewoon een beetje kwijt, er zijn een paar klote dingen gebeurd, en elke keer als ik me een beetje jofel voel, dan is het net of dat van mezelf niet mag. Alsof ik het dan daardoor zou uitlokken dat er weer iets heel erg klote zal gebeuren.
Maar wat wel het geval is, ik ben mijn onbevangenheid gewoon een beetje kwijt, er zijn een paar klote dingen gebeurd, en elke keer als ik me een beetje jofel voel, dan is het net of dat van mezelf niet mag. Alsof ik het dan daardoor zou uitlokken dat er weer iets heel erg klote zal gebeuren.
maandag 28 mei 2007 om 17:17
Vervelend gevoel TF! Maar het heeft 1 groot voordeel; het is een gevoel/oordeel wat je zelf veroorzaakt en waar je dus ook heel goed zelf positieve invloed op kunt uitoefenen. :) Ik zeg niet dat het makkelijk is, maar de optie heb je tenminste maar binnen.
Waarom zou jij niet gelukkig mogen zijn? Natuurlijk mag jij dat! Jij bent niet degene die rampspoed over jou of geliefden afroept. Ook als jij doodongelukkig bent, is niemand van jullie gevrijwaard van rampspoed. En dan? Dan ben jij eerst ongelukkig geweest omdat je bang bent gelukkig te zijn én krijg je daarna evengoed wel een vette portie sh*t. Wat nou als je wél gelukkig bent en zie daar; rampspoed is om de hoek. We krijgen allemaal een grote portie, dus dat kan natuurlijk gebeuren. Maar wat dan nog? We krijgen allemaal onze portie, dat kun je toch niet ontlopen (nou ja, even kijken voor je oversteekt helpt wel, maar verder?), maar je hebt mooi wel die periode binnen waarin je je wél happy, blij en/of gelukkig hebt gevoeld.
Waarom zou jij niet gelukkig mogen zijn? Natuurlijk mag jij dat! Jij bent niet degene die rampspoed over jou of geliefden afroept. Ook als jij doodongelukkig bent, is niemand van jullie gevrijwaard van rampspoed. En dan? Dan ben jij eerst ongelukkig geweest omdat je bang bent gelukkig te zijn én krijg je daarna evengoed wel een vette portie sh*t. Wat nou als je wél gelukkig bent en zie daar; rampspoed is om de hoek. We krijgen allemaal een grote portie, dus dat kan natuurlijk gebeuren. Maar wat dan nog? We krijgen allemaal onze portie, dat kun je toch niet ontlopen (nou ja, even kijken voor je oversteekt helpt wel, maar verder?), maar je hebt mooi wel die periode binnen waarin je je wél happy, blij en/of gelukkig hebt gevoeld.
vandaag ga ik van alles kunnen
maandag 28 mei 2007 om 19:33
Dat gevoel ken ik ook. Dat je van jezelf niet gelukkig mag zijn omdat die nare gebeurtenis nog maar zo kort geleden is of omdat je zo het noodlot tart.
Als het goed is, komen dat soort gedachtes steeds minder vaak voor.*;
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
woensdag 30 mei 2007 om 05:34
'Je moet maar zo denken...iedereen heeft recht op zijn eigen portie ongeluk...maar nu is een ander aan de beurt...'
Maar sommige mensen krijgen het wel heel zwaar voor hun kiezen...
Ik verbaas me vaak over de kracht van mensen die echt heel weinig hebben, of die moeilijke dingen meemaken. Misschien is het een soort natuurlijke overlevings strategie, maar ik vind het knap.
Maar sommige mensen krijgen het wel heel zwaar voor hun kiezen...
Ik verbaas me vaak over de kracht van mensen die echt heel weinig hebben, of die moeilijke dingen meemaken. Misschien is het een soort natuurlijke overlevings strategie, maar ik vind het knap.
woensdag 30 mei 2007 om 09:07
Ik denk dat gelukkig zijn tot op zekere hoogte te maken heeft met waarderen wat je hebt. Maar toch is dat niet altijd genoeg.
Bijvoorbeeld: in mijn eerste huwelijk was ik erg ongelukkig. Nadat ik het boek 'Want what you have' gelezen had, dacht ik dat het aan mezelf lag en dat ik ook in de allerslechtste omstandigheden, gelukkig zou moeten kunnen zijn, door te waarderen wat ik wél had (genoeg geld om te leven, gezondheid, leuke hobby's...) en door me kritiek, verwijten en gescheld niet aan te trekken maar integendeel 'medeleven' te voelen voor degene (mijn toenmalige man) die me die dingen aandeed.
Maar ik slaagde er niet in om gelukkig te zijn. Ik voelde een groot gemis, een verlangen naar liefde dat niet vervuld was.
Na lange tijd heb ik besloten om te scheiden, en heb korte tijd later mijn huidige man ontmoet. En voor het eerst in mijn leven ben ik nu echt gelukkig. Ik weet nu wat ik nodig heb om gelukkig te zijn: een diep gevoel van intimiteit, liefde en verbondenheid met een ander mens. Al word ik straatarm, al verlies ik alles, zolang ik samen met mijn partner ben, zal ik altijd gelukkig zijn.
(Het diepste gevoel van geluk ervaar ik als ik huid-op-huid contact met mijn partner heb, dat is voor mij heel belangrijk. Niet alleen seks, maar ook zijn hand op mijn (blote) buik voelen tijdens het slapen, Toen ik een kind was, zocht ik dat soort contact al met dieren: door mijn hond of kat te aaien. Dat gaf me altijd een groot gevoel van voldoening. Ook nu nog voel ik een grote behoefte aan fysiek contact met mijn partner, maar ook met dieren.)
Omdat ik dat wat ik nu heb (echte liefde) zo lange tijd gemist heb, waardeer ik het des te meer en precies dat maakt me nu zo gelukkig.
Als ik mijn partner zou verliezen, zal ik nog 'tevreden' kunnen zijn met mijn leven, ik zal bijvoorbeeld nog plezier beleven in mijn hobby's, in contacten met andere mensen (kinderen, kleinkinderen) en met dieren, in actie voor een betere maatschappij, maar echt intens 'gelukkig' zal ik niet meer zijn (althans niet in vergelijking met wat ik nu voel).
Maar dat vind ik niet erg, ik ben nu gelukkig en dat maakt mijn leven al de moeite waard.
Bijvoorbeeld: in mijn eerste huwelijk was ik erg ongelukkig. Nadat ik het boek 'Want what you have' gelezen had, dacht ik dat het aan mezelf lag en dat ik ook in de allerslechtste omstandigheden, gelukkig zou moeten kunnen zijn, door te waarderen wat ik wél had (genoeg geld om te leven, gezondheid, leuke hobby's...) en door me kritiek, verwijten en gescheld niet aan te trekken maar integendeel 'medeleven' te voelen voor degene (mijn toenmalige man) die me die dingen aandeed.
Maar ik slaagde er niet in om gelukkig te zijn. Ik voelde een groot gemis, een verlangen naar liefde dat niet vervuld was.
Na lange tijd heb ik besloten om te scheiden, en heb korte tijd later mijn huidige man ontmoet. En voor het eerst in mijn leven ben ik nu echt gelukkig. Ik weet nu wat ik nodig heb om gelukkig te zijn: een diep gevoel van intimiteit, liefde en verbondenheid met een ander mens. Al word ik straatarm, al verlies ik alles, zolang ik samen met mijn partner ben, zal ik altijd gelukkig zijn.
(Het diepste gevoel van geluk ervaar ik als ik huid-op-huid contact met mijn partner heb, dat is voor mij heel belangrijk. Niet alleen seks, maar ook zijn hand op mijn (blote) buik voelen tijdens het slapen, Toen ik een kind was, zocht ik dat soort contact al met dieren: door mijn hond of kat te aaien. Dat gaf me altijd een groot gevoel van voldoening. Ook nu nog voel ik een grote behoefte aan fysiek contact met mijn partner, maar ook met dieren.)
Omdat ik dat wat ik nu heb (echte liefde) zo lange tijd gemist heb, waardeer ik het des te meer en precies dat maakt me nu zo gelukkig.
Als ik mijn partner zou verliezen, zal ik nog 'tevreden' kunnen zijn met mijn leven, ik zal bijvoorbeeld nog plezier beleven in mijn hobby's, in contacten met andere mensen (kinderen, kleinkinderen) en met dieren, in actie voor een betere maatschappij, maar echt intens 'gelukkig' zal ik niet meer zijn (althans niet in vergelijking met wat ik nu voel).
Maar dat vind ik niet erg, ik ben nu gelukkig en dat maakt mijn leven al de moeite waard.
woensdag 30 mei 2007 om 11:47
De twee grootste, meest algemene pijlers onder geluk zijn werk en liefde.
Werk in de zin van: iets met je talenten doen, een zinvolle bezigheid hebben. Dat hoeft dus geen grootse carrière zijn, dat kan ook vrijwilligerswerk zijn. Zolang je maar het idee hebt dat je iets zinvols doet en je mogelijkheden en talenten benut.
Liefde kan partnerliefde zijn, maar ook liefde van je kinderen of van heel goede vrienden. ZOlang je maar liefde kunt geven en ook terugkrijgt.
Voor de meeste mensen geldt dat ze niet erg gelukkig zijn als het op één van die twee vlakken mis is.
Geld is in zoverre belangrijk dat je weliswaar niet gelukkig wordt als je er véél van hebt, maar je wordt wel ongelukkig als je er echt te weinig van hebt (dus als je echt te weinig hebt om van te leven). Er is een bepaalde grens, boven dat bedrag voegt meer geld niet meer levensgeluk toe.
Daarnaast zijn er natuurlijk de kleine dingetjes waar je gelukkig van kunt worden, maar dat gaat meestal om momenten, niet om een lange tijd van geluk. Langere tijd van geluk herken je meestal pas achteraf: "die en die jaren, tóen was ik heel gelukkig!"
Werk in de zin van: iets met je talenten doen, een zinvolle bezigheid hebben. Dat hoeft dus geen grootse carrière zijn, dat kan ook vrijwilligerswerk zijn. Zolang je maar het idee hebt dat je iets zinvols doet en je mogelijkheden en talenten benut.
Liefde kan partnerliefde zijn, maar ook liefde van je kinderen of van heel goede vrienden. ZOlang je maar liefde kunt geven en ook terugkrijgt.
Voor de meeste mensen geldt dat ze niet erg gelukkig zijn als het op één van die twee vlakken mis is.
Geld is in zoverre belangrijk dat je weliswaar niet gelukkig wordt als je er véél van hebt, maar je wordt wel ongelukkig als je er echt te weinig van hebt (dus als je echt te weinig hebt om van te leven). Er is een bepaalde grens, boven dat bedrag voegt meer geld niet meer levensgeluk toe.
Daarnaast zijn er natuurlijk de kleine dingetjes waar je gelukkig van kunt worden, maar dat gaat meestal om momenten, niet om een lange tijd van geluk. Langere tijd van geluk herken je meestal pas achteraf: "die en die jaren, tóen was ik heel gelukkig!"
woensdag 30 mei 2007 om 13:12
Gelukkig ben ik wanneer ik met me familie samen ben of vriendinnen.
Wanneer de sfeer niet moet maar mag is. Wanneer je er niet perfect uit hoeft te zien maar gewoon naturel met lekker zittende kleding. O en soms misschien raar ben ik gelukkig wanneer ik aan het strand lig met een goed boek en wanneer ik daarin weg kan dromen met het geluid van de zee op de achtergrond.
Wanneer ik mijn tentamen nou eens een keer haal na het 2 keer te hebben geherkanst
.
Wanneer de sfeer niet moet maar mag is. Wanneer je er niet perfect uit hoeft te zien maar gewoon naturel met lekker zittende kleding. O en soms misschien raar ben ik gelukkig wanneer ik aan het strand lig met een goed boek en wanneer ik daarin weg kan dromen met het geluid van de zee op de achtergrond.
Wanneer ik mijn tentamen nou eens een keer haal na het 2 keer te hebben geherkanst
.
woensdag 30 mei 2007 om 14:45
Voor mij is geluk: accepteren dat het leven is... zoals het is.
Ik heb wel een hele ingevulde lijst van geluks zaken in mijn leven. Veel reizen, man , kinderen, baan huis in de tropen en dat geeft me veel geluk.
Maar omdat ik met zwaar gehandicapte kinderen werk en de ongelooflijke verhalen van sommige ouders hoor, ouders die toch gelukkig zijn, denk ik dat accepteren een voorwaarde is voor geluk.
Ik heb wel een hele ingevulde lijst van geluks zaken in mijn leven. Veel reizen, man , kinderen, baan huis in de tropen en dat geeft me veel geluk.
Maar omdat ik met zwaar gehandicapte kinderen werk en de ongelooflijke verhalen van sommige ouders hoor, ouders die toch gelukkig zijn, denk ik dat accepteren een voorwaarde is voor geluk.
woensdag 30 mei 2007 om 17:37
Geluk is natuurlijk voor iedereen heel persoonlijk en denk ik, ook afhankelijk van het moment in je leven waar je bent.
Tot voor drie jaar terug vond ik geluk vrij vanzelfsprekend eigenlijk. Ik had heus wel wat vervelende dingen meegemaakt, maar over het algemeen ging alles goed.
Daarna kreeg ik kort achter elkaar twee miskramen, overleed mijn schoonvader vrij jong en (drie dagen later) pleegde mijn (depressieve) moeder zelfmoord. Afgelopen februari kreeg Hovaman zomaar uit het niets een hartstilstand tijdens het sporten en dan staat je leven stil. Heel stil...
Hovaman heeft het gelukkig overleefd en nu loopt ons leven weer min of meer 'gewoon'. Maar er is veel veranderd in mijn gevoel.
Geluk heeft alles te maken met de mensen waarvan je houdt, met de warmte om je heen die je krijgt van andere mensen. Als dat goed zit, ben je in staat te genieten van alle kleine dingen die geluk brengen: de fietstocht van daarnet met mijn dochter in dit heerlijke lenteweer, de brede lach van mijn kleinste als ik haar 's ochtends uit haar bedje kom halen, de armen van mijn partner om me heen als ik 's avonds mijn bed in kom...
Al zou ik in de grootste villa van de wereld wonen, ik zou niet gelukkig zijn zonder de mensen om mij heen van wie ik hou.
Hoe afgezaagd het ook klinkt: geniet van het moment!
Tot voor drie jaar terug vond ik geluk vrij vanzelfsprekend eigenlijk. Ik had heus wel wat vervelende dingen meegemaakt, maar over het algemeen ging alles goed.
Daarna kreeg ik kort achter elkaar twee miskramen, overleed mijn schoonvader vrij jong en (drie dagen later) pleegde mijn (depressieve) moeder zelfmoord. Afgelopen februari kreeg Hovaman zomaar uit het niets een hartstilstand tijdens het sporten en dan staat je leven stil. Heel stil...
Hovaman heeft het gelukkig overleefd en nu loopt ons leven weer min of meer 'gewoon'. Maar er is veel veranderd in mijn gevoel.
Geluk heeft alles te maken met de mensen waarvan je houdt, met de warmte om je heen die je krijgt van andere mensen. Als dat goed zit, ben je in staat te genieten van alle kleine dingen die geluk brengen: de fietstocht van daarnet met mijn dochter in dit heerlijke lenteweer, de brede lach van mijn kleinste als ik haar 's ochtends uit haar bedje kom halen, de armen van mijn partner om me heen als ik 's avonds mijn bed in kom...
Al zou ik in de grootste villa van de wereld wonen, ik zou niet gelukkig zijn zonder de mensen om mij heen van wie ik hou.
Hoe afgezaagd het ook klinkt: geniet van het moment!
