Actueel
alle pijlers
Het einde van de PvdA?
vrijdag 26 juni 2009 om 00:24
Artikel van site van Erasmus universiteit:
Het einde van de PvdA?
Arbeiders en schoolmeesters: een huwelijk in crisis
De Rotterdamse cultuursociologen Dick Houtman en Peter Achterberg analyseren in het juninummer van Socialisme & Democratie, het tijdschrift van het wetenschappelijk bureau van de Partij van de Arbeid, de crisis waarin deze partij zich momenteel bevindt. Als het de PvdA niet lukt om haar vanouds gespleten achterban van arbeiders en schoolmeesters bij elkaar te houden, dan kan zij zomaar uiteenvallen en hebben zelfs de resulterende brokstukken niet eens bestaansrecht meer. Voor de arbeiders is er immers al de SP en voor de schoolmeesters zijn er D66 en GroenLinks – partijen met een homogenere achterban en daardoor minder kwetsbaar in de hedendaagse politieke cultuur. Volgens Houtman en Achterberg is het dilemma waarvoor de PvdA staat vrijwel onoplosbaar.
Houtman en Achterberg baseren zich op door hen verricht onderzoek naar de opkomst van een postchristelijke politieke cultuur. De opkomst van nieuw links in de jaren zestig en zeventig, met de roep om vergroting van individuele vrijheid en zelfbeschikking, vormde hierbij het eerste historische markeringspunt. Tweede ontwikkeling is de nieuwrechtse tegenreactie, die in Nederland pas met de opkomst van Pim Fortuyn serieus op stoom kwam. Sindsdien is de roep om culturele assimilatie en het aan banden leggen van de immigratie, net als het protest tegen zelfgenoegzame politieke en bestuurlijke elites, alleen maar luider geworden
De zo ontstane postchristelijke culturele polarisatie stelt de PvdA voor grote problemen met het bij elkaar houden van haar vanouds gespleten achterban, zo stellen Achterberg en Houtman vast. Kiest men voor stevige oppositie tegen Wilders’ PVV om de schoolmeesters te behagen, dan vervreemdt men daarmee de arbeiders van zich. Ziet de PvdA af van zo’n harde koers, dan kunnen de arbeiders wellicht binnenboord worden gehouden, maar worden de schoolmeesters de partij uitgejaagd. Aanvankelijk koos men via de benoeming van de hartstochtelijk voor multiculturele co-existentie pleitende Ella Vogelaar als minister van Wonen, Wijken en Integratie voor de eerste strategie. Toen de PvdA zich de wrange electorale gevolgen hiervan realiseerde, werd er echter voor gekozen om Vogelaar – met dank aan het weblog Geenstijl – beentje te lichten, een actie waarmee men zich de woede van de schoolmeesters op de hals haalde.
Nadere informatie:
Het artikel van prof.dr. Dick Houtman en dr. Peter Achterberg is gratis te downloaden via de UB van de Erasmus Universiteit: http://repub.eur.nl/handle/16162
Meer informatie: Persvoorlichting Faculteit der Sociale Wetenschappen, Marjolein Kooistra
Tel: (010) 408 2135
E-mail: kooistra@remove-this.fsw.eur.nl
23 juni 2009
Ik vraag me wat de consequenties zullen zijn als de PvdA echt zou verdwijnen, wat er dan voor in de plaats komt/zou moeten komen.
(Heb zelf geen idee, heb nog nooit op de PvdA gestemd, maar ben wel erg blij met de dankzij o.a. Drees en Den Uyl verworvenheden w.b. sociale zekerheid en arbeidsrecht.)
Op de site van het AD staan een hoop reakties à la "PvdA weg ermee" en het lijkt wel of men liever wat van die verworvenheden zou inleveren dan dat ze de multiculturele samenleving door de strot werd/wordt geduwd.
Heeft de PvdA het nou echt zo verprutst of zijn ze nu gewoon nu even de politieke pispaal?
Het einde van de PvdA?
Arbeiders en schoolmeesters: een huwelijk in crisis
De Rotterdamse cultuursociologen Dick Houtman en Peter Achterberg analyseren in het juninummer van Socialisme & Democratie, het tijdschrift van het wetenschappelijk bureau van de Partij van de Arbeid, de crisis waarin deze partij zich momenteel bevindt. Als het de PvdA niet lukt om haar vanouds gespleten achterban van arbeiders en schoolmeesters bij elkaar te houden, dan kan zij zomaar uiteenvallen en hebben zelfs de resulterende brokstukken niet eens bestaansrecht meer. Voor de arbeiders is er immers al de SP en voor de schoolmeesters zijn er D66 en GroenLinks – partijen met een homogenere achterban en daardoor minder kwetsbaar in de hedendaagse politieke cultuur. Volgens Houtman en Achterberg is het dilemma waarvoor de PvdA staat vrijwel onoplosbaar.
Houtman en Achterberg baseren zich op door hen verricht onderzoek naar de opkomst van een postchristelijke politieke cultuur. De opkomst van nieuw links in de jaren zestig en zeventig, met de roep om vergroting van individuele vrijheid en zelfbeschikking, vormde hierbij het eerste historische markeringspunt. Tweede ontwikkeling is de nieuwrechtse tegenreactie, die in Nederland pas met de opkomst van Pim Fortuyn serieus op stoom kwam. Sindsdien is de roep om culturele assimilatie en het aan banden leggen van de immigratie, net als het protest tegen zelfgenoegzame politieke en bestuurlijke elites, alleen maar luider geworden
De zo ontstane postchristelijke culturele polarisatie stelt de PvdA voor grote problemen met het bij elkaar houden van haar vanouds gespleten achterban, zo stellen Achterberg en Houtman vast. Kiest men voor stevige oppositie tegen Wilders’ PVV om de schoolmeesters te behagen, dan vervreemdt men daarmee de arbeiders van zich. Ziet de PvdA af van zo’n harde koers, dan kunnen de arbeiders wellicht binnenboord worden gehouden, maar worden de schoolmeesters de partij uitgejaagd. Aanvankelijk koos men via de benoeming van de hartstochtelijk voor multiculturele co-existentie pleitende Ella Vogelaar als minister van Wonen, Wijken en Integratie voor de eerste strategie. Toen de PvdA zich de wrange electorale gevolgen hiervan realiseerde, werd er echter voor gekozen om Vogelaar – met dank aan het weblog Geenstijl – beentje te lichten, een actie waarmee men zich de woede van de schoolmeesters op de hals haalde.
Nadere informatie:
Het artikel van prof.dr. Dick Houtman en dr. Peter Achterberg is gratis te downloaden via de UB van de Erasmus Universiteit: http://repub.eur.nl/handle/16162
Meer informatie: Persvoorlichting Faculteit der Sociale Wetenschappen, Marjolein Kooistra
Tel: (010) 408 2135
E-mail: kooistra@remove-this.fsw.eur.nl
23 juni 2009
Ik vraag me wat de consequenties zullen zijn als de PvdA echt zou verdwijnen, wat er dan voor in de plaats komt/zou moeten komen.
(Heb zelf geen idee, heb nog nooit op de PvdA gestemd, maar ben wel erg blij met de dankzij o.a. Drees en Den Uyl verworvenheden w.b. sociale zekerheid en arbeidsrecht.)
Op de site van het AD staan een hoop reakties à la "PvdA weg ermee" en het lijkt wel of men liever wat van die verworvenheden zou inleveren dan dat ze de multiculturele samenleving door de strot werd/wordt geduwd.
Heeft de PvdA het nou echt zo verprutst of zijn ze nu gewoon nu even de politieke pispaal?
donderdag 9 juli 2009 om 11:15
quote:jaap schreef op 08 juli 2009 @ 18:07:
Maar we mogen in die zin ook niet blind zijn voor het vermogen van partijen om zichzelf te hervormen, en een nieuwe 'lease-on-life' te rechtvaardigen. Dat geldt ook voor de PvdA, en zelfs voor de PVV.Pvda zal zeker veranderen. Daarvoor is de groep van beroepspolitici, ambtenaren, semi-ambtenaren, medewerkers van onderzoekbureautjes en min of meer gelieerde stichtingen veel te groot.
Maar we mogen in die zin ook niet blind zijn voor het vermogen van partijen om zichzelf te hervormen, en een nieuwe 'lease-on-life' te rechtvaardigen. Dat geldt ook voor de PvdA, en zelfs voor de PVV.Pvda zal zeker veranderen. Daarvoor is de groep van beroepspolitici, ambtenaren, semi-ambtenaren, medewerkers van onderzoekbureautjes en min of meer gelieerde stichtingen veel te groot.
donderdag 9 juli 2009 om 19:02
De vraag die dit soort discussies bij mij vooral oproept, is waarom de PvdA het eigenlijk zo lang heeft volgehouden als grote partij.
Voor de rest... naar mijn mening is Nederland een soort van éénpartijstaat. De politiek in Nederland doet een beetje denken aan het omroepbestel: allemaal verenigingen die hun best doen om hun eigen identiteit te benadrukken, maar vrijwel allemaal produceren ze dezelfde TV-meuk. PvdA, VVD, CDA.. denk je echt dat het iets uitmaakt wie er in de regering zit? Als de SP of de PVV echt wat te vertellen krijgt, dan zien we misschien wat verschil, voor de rest niet.
Voor de rest... naar mijn mening is Nederland een soort van éénpartijstaat. De politiek in Nederland doet een beetje denken aan het omroepbestel: allemaal verenigingen die hun best doen om hun eigen identiteit te benadrukken, maar vrijwel allemaal produceren ze dezelfde TV-meuk. PvdA, VVD, CDA.. denk je echt dat het iets uitmaakt wie er in de regering zit? Als de SP of de PVV echt wat te vertellen krijgt, dan zien we misschien wat verschil, voor de rest niet.
donderdag 9 juli 2009 om 19:26
quote:Laura80 schreef op 09 juli 2009 @ 19:02: Als de SP of de PVV echt wat te vertellen krijgt, dan zien we misschien wat verschil, voor de rest niet.Ha, laat me niet lachen! Mochten ze ooit in de regering komen (god behoede, maar dat terzijde), dan komen ze er snel genoeg achter dat beleid voeren iets anders is dan lukraak krakelen in de Tweede Kamer.
zondag 12 juli 2009 om 14:21
Toen ik nog heel jong was stemde ik op Groen Links. Je vraagt je dan nog niet af waar het geld vandaan komt maar temeer hoe je kan bewerkstelligen dat de poet verdeeld wordt, en zielige mensen hebben een streepje voor.
Later werd het D66 - ben zelfs nog enige jaren lid van de partij geweest. Ik heb heel veel geld in de partijkas gestort uit sympathie voor "de redelijken". Toen ze steeds meer op P.v.d.A. gingen lijken en hun redelijkheid de mijne niet meer was ben ik uitgestapt, met een vriendelijke brief & felicitatie met hun behaalde verkiezingsresultaten, BTW.
Met steeds meer afkeuring keek ik daarna wat ze ervan bakten - het pluche was kennelijk reden om makkelijk van principe te veranderen.
Nu stem ik op PVV, die op het moment het beste is in het vertolken van de mening van veel Nederlanders en die me het meest integer overkomt.
Sinds P.v.d.A. de moslims als de nieuwe zieligheidsgroep heeft geadopteerd die hun bestaan legitimeert, hebben ze mijn laatste restje sympathie verloren; je kan gerust spreken van Het verraad van links
Later werd het D66 - ben zelfs nog enige jaren lid van de partij geweest. Ik heb heel veel geld in de partijkas gestort uit sympathie voor "de redelijken". Toen ze steeds meer op P.v.d.A. gingen lijken en hun redelijkheid de mijne niet meer was ben ik uitgestapt, met een vriendelijke brief & felicitatie met hun behaalde verkiezingsresultaten, BTW.
Met steeds meer afkeuring keek ik daarna wat ze ervan bakten - het pluche was kennelijk reden om makkelijk van principe te veranderen.
Nu stem ik op PVV, die op het moment het beste is in het vertolken van de mening van veel Nederlanders en die me het meest integer overkomt.
Sinds P.v.d.A. de moslims als de nieuwe zieligheidsgroep heeft geadopteerd die hun bestaan legitimeert, hebben ze mijn laatste restje sympathie verloren; je kan gerust spreken van Het verraad van links
dinsdag 14 juli 2009 om 18:55
donderdag 16 juli 2009 om 10:23
Kiezers met een islamitische achtergrond lopen weg bij de PvdA. Het gaat vooral om atheïstische Marokkanen en seculiere moslims die vinden dat de PvdA zich te veel in geloofszaken mengt. Gematigde moslims sluiten zich aan bij het meer vrijzinnige D66
Volgens het Goudse gemeenteraadslid en voorzitter van de jongerenbeweging van de PvdA Mohammed Mohandis, vragen veel atheïstische Marokkanen en seculiere moslims zich af waarom de PvdA zich zo met religie bemoeit.
Het Rotterdamse gemeenteraadslid Fouad el Haji stelt dat er in Nederland over moslims wordt gesproken ‘alsof ze allemaal streng gelovig zijn’. ‘De meeste Marokkaanse moslims in Nederland zijn seculier,’ zegt El Haji. Volgens Haji biedt de PvdA voor die groep geen ruimte.
De Almeerse PvdA’er Mostapha el Madkouri wijst erop dat de grote winst van de PvdA bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2006 ‘mede aan moslims was te danken’. Voor de verkiezingen volgend jaar vreest El Madkouri het ergste.
De drie gemeenteraadsleden bekritiseren een te inschikkelijke houding jegens gelovigen. Over het gemeenteloket dat een Utrechtse PvdA-wethouder eerder dit jaar opende in een moskee, zegt El Madkouri bijvoorbeeld: ‘Als bestuurder of politicus moet je dat niet eens in je hoofd halen. Daar is geen autochtoon positief over en terecht ook. Het is een openbare voorziening waar hij zich niet welkom voelt. Terwijl die voor iedereen toegankelijk hoort te zijn.’
Evenmin waarderen de drie de pogingen van de bekende Amsterdamse stadsdeelbestuurder Ahmed Marcouch. Die zou zich te veel in theologische discussies begeven.
Ik zeg: op naar de nul zetels !
Boontje komt om zijn loontje.
Pakweg 40 jaar geleden stond de PvdA vooraan in de strijd voor het doorbreken van Christelijke dwingelandij, maar ze zijn helemaal van het padje afgeraakt waar het over de Islam gaat. Daar buigen ze als knipmessen voor de relifundi's.
Volgens het Goudse gemeenteraadslid en voorzitter van de jongerenbeweging van de PvdA Mohammed Mohandis, vragen veel atheïstische Marokkanen en seculiere moslims zich af waarom de PvdA zich zo met religie bemoeit.
Het Rotterdamse gemeenteraadslid Fouad el Haji stelt dat er in Nederland over moslims wordt gesproken ‘alsof ze allemaal streng gelovig zijn’. ‘De meeste Marokkaanse moslims in Nederland zijn seculier,’ zegt El Haji. Volgens Haji biedt de PvdA voor die groep geen ruimte.
De Almeerse PvdA’er Mostapha el Madkouri wijst erop dat de grote winst van de PvdA bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2006 ‘mede aan moslims was te danken’. Voor de verkiezingen volgend jaar vreest El Madkouri het ergste.
De drie gemeenteraadsleden bekritiseren een te inschikkelijke houding jegens gelovigen. Over het gemeenteloket dat een Utrechtse PvdA-wethouder eerder dit jaar opende in een moskee, zegt El Madkouri bijvoorbeeld: ‘Als bestuurder of politicus moet je dat niet eens in je hoofd halen. Daar is geen autochtoon positief over en terecht ook. Het is een openbare voorziening waar hij zich niet welkom voelt. Terwijl die voor iedereen toegankelijk hoort te zijn.’
Evenmin waarderen de drie de pogingen van de bekende Amsterdamse stadsdeelbestuurder Ahmed Marcouch. Die zou zich te veel in theologische discussies begeven.
Ik zeg: op naar de nul zetels !
Boontje komt om zijn loontje.
Pakweg 40 jaar geleden stond de PvdA vooraan in de strijd voor het doorbreken van Christelijke dwingelandij, maar ze zijn helemaal van het padje afgeraakt waar het over de Islam gaat. Daar buigen ze als knipmessen voor de relifundi's.
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
donderdag 16 juli 2009 om 10:54
Voortbordurend op jouw bijdrage, DS:
Omdat, zoals bij alle linkse partijen, daar twee liefdes botsen. Die voor een groep, te weten de 'zielige' minderheden, en die voor een ideaal, namelijk een open, tolerante en progressieve samenleving. De liefde voor de zielige minderheden heeft het grosso modo gewonnen van de liefde voor het ideaal. Dat ze een aanzienlijk deel van hun zetels (lees: baantjes) aan die stemmen te danken heeft daar in aanzienlijke mate mee te maken. Bovendien maken minderheden een aanzienlijk deel van de partij zelf uit, waardoor er niet alleen meer beleid gemaakt wordt voor hen, maar ook door hen. De gevolgen blijven niet uit. Een op zichzelf tamelijk makke integratienota die door de partijtop was opgesteld werd door 'grass roots' bestuurders en leden afgestemd als 'te rechts'. De top wordt gegijzeld door de basis, die veelal nog ouderwets links is, en zeer kritisch staat tegenover Bos.
Een van de gevolgen is dat lastige onderwerpen, bijvoorbeeld het treiteren of in elkaar slaan van homo's volledig zijn overgenomen door rechts. De taxireizeigers zullen de volgenden zijn die de PvdA de rug toekeren, ook zo'n exemplarisch PvdA-dossier, waar alles in zit wat mis is met de partij.
De PvdA vecht al jaren een strijd met zichzelf. Landelijke en plaatselijke politici doen met de regelmaat van de klok tegenstrijdige uitspraken, er wordt nu zelfs gedreigd met uittreding uit de partij (PvdA Nijmegen), waardoor niemand meer weet wat hij aan de partij heeft en kiezers van alle kanten weglopen.
Gelukkig maar.
Want het is de partij van de leugens, de arrogantie, de lafheid en de gevestigde belangen. Dat er een paar witte raven tussen zitten, zoals Ahmed Marcouch, neemt dat niet weg.
Omdat, zoals bij alle linkse partijen, daar twee liefdes botsen. Die voor een groep, te weten de 'zielige' minderheden, en die voor een ideaal, namelijk een open, tolerante en progressieve samenleving. De liefde voor de zielige minderheden heeft het grosso modo gewonnen van de liefde voor het ideaal. Dat ze een aanzienlijk deel van hun zetels (lees: baantjes) aan die stemmen te danken heeft daar in aanzienlijke mate mee te maken. Bovendien maken minderheden een aanzienlijk deel van de partij zelf uit, waardoor er niet alleen meer beleid gemaakt wordt voor hen, maar ook door hen. De gevolgen blijven niet uit. Een op zichzelf tamelijk makke integratienota die door de partijtop was opgesteld werd door 'grass roots' bestuurders en leden afgestemd als 'te rechts'. De top wordt gegijzeld door de basis, die veelal nog ouderwets links is, en zeer kritisch staat tegenover Bos.
Een van de gevolgen is dat lastige onderwerpen, bijvoorbeeld het treiteren of in elkaar slaan van homo's volledig zijn overgenomen door rechts. De taxireizeigers zullen de volgenden zijn die de PvdA de rug toekeren, ook zo'n exemplarisch PvdA-dossier, waar alles in zit wat mis is met de partij.
De PvdA vecht al jaren een strijd met zichzelf. Landelijke en plaatselijke politici doen met de regelmaat van de klok tegenstrijdige uitspraken, er wordt nu zelfs gedreigd met uittreding uit de partij (PvdA Nijmegen), waardoor niemand meer weet wat hij aan de partij heeft en kiezers van alle kanten weglopen.
Gelukkig maar.
Want het is de partij van de leugens, de arrogantie, de lafheid en de gevestigde belangen. Dat er een paar witte raven tussen zitten, zoals Ahmed Marcouch, neemt dat niet weg.
donderdag 16 juli 2009 om 11:15
p.s. Gerard Reve schreef in De Taal der Liefde, in een brief aan Simon Carmiggelt, dat hij niet op de PvdA vertrouwde als het op bescherming van homo's aankwam, maar juist op de VVD. Dat was in 1971 (!), toen de islam nog geen enkele rol speelde in Nederland en de partij in de ban was van Nieuw Links.
Dat noem ik een vooruitziende blik. Misschien moet je daarvoor, zoals hij, in een communistisch milieu zijn opgegroeid.
Dat noem ik een vooruitziende blik. Misschien moet je daarvoor, zoals hij, in een communistisch milieu zijn opgegroeid.
zondag 19 juli 2009 om 13:07
Zo'n Wolfsen die wil voorschrijven waar de media over schrijft... Van mij mag de PvdA nu opgeheven worden.
http://www.volkskrant.nl/ ... eg_van_bashen_bestuurders
http://www.volkskrant.nl/ ... eg_van_bashen_bestuurders
