Actueel
alle pijlers
Ik maak me zorgen!
vrijdag 16 januari 2015 om 16:05
Goeiemiddag,
Misschien overdrijf ik maar ik maak me altijd zorgen!
Meer bepaald over allerhande maatschappelijke problemen, en de toekomst en levenskwaliteit van mijn kinderen.
Wij wonen in België, hebben 2 kleine kinderen, waarvan ééntje met een neurologische afwijking.
Op zich hebben wij niets te kort en kunnen goed leven, maar ik ben ongerust over de dingen die in de wereld en rondom ons gebeuren.
Ik volg altijd sterk de actualiteit, lees veel media en kan nogal snel paniekerig worden over bepaalde zaken.
Niet voor mezelf, dat kan me weinig schelen, maar voor mijn kinderen. Wat brengt hun toekomst in deze wereld, komt er oorlog, ziektes, armoede, natuurrampen,...? Vooral over mijn zoontje die problemen heeft maak ik mij zorgen, het is niet zeker wat zijn toekomst brengt, of hij over de nodige zelfstandigheid zal beschikken, enz..
In de 2e helft van vorig jaar maakte ik mij zorgen om Ebola, het leek alsmaar dichterbij te komen. Dit is nu wat verdrongen door de recente terreuracties, en sinds gisteren is er ook in ons land vanalles aan de gang.
Momenteel voelen wij ons nog relatief veilig, maar voor hoelang?
Hoe ver gaat dit allemaal komen? Stevenen we op een nieuwe oorlog af hier in het Westen? Wat staat er ons nog allemaal te wachten?
Zijn mijn kinderen veilig op school, in het kinderdagverblijf, op schoolreisjes, enz... Kan ons veiligheidssysteem die terreur onderdrukken?
Vinden jullie dat ik overdrijf? Ik laat er echt mijn slaap van.. hoe gaan jullie hiermee om?
Misschien overdrijf ik maar ik maak me altijd zorgen!
Meer bepaald over allerhande maatschappelijke problemen, en de toekomst en levenskwaliteit van mijn kinderen.
Wij wonen in België, hebben 2 kleine kinderen, waarvan ééntje met een neurologische afwijking.
Op zich hebben wij niets te kort en kunnen goed leven, maar ik ben ongerust over de dingen die in de wereld en rondom ons gebeuren.
Ik volg altijd sterk de actualiteit, lees veel media en kan nogal snel paniekerig worden over bepaalde zaken.
Niet voor mezelf, dat kan me weinig schelen, maar voor mijn kinderen. Wat brengt hun toekomst in deze wereld, komt er oorlog, ziektes, armoede, natuurrampen,...? Vooral over mijn zoontje die problemen heeft maak ik mij zorgen, het is niet zeker wat zijn toekomst brengt, of hij over de nodige zelfstandigheid zal beschikken, enz..
In de 2e helft van vorig jaar maakte ik mij zorgen om Ebola, het leek alsmaar dichterbij te komen. Dit is nu wat verdrongen door de recente terreuracties, en sinds gisteren is er ook in ons land vanalles aan de gang.
Momenteel voelen wij ons nog relatief veilig, maar voor hoelang?
Hoe ver gaat dit allemaal komen? Stevenen we op een nieuwe oorlog af hier in het Westen? Wat staat er ons nog allemaal te wachten?
Zijn mijn kinderen veilig op school, in het kinderdagverblijf, op schoolreisjes, enz... Kan ons veiligheidssysteem die terreur onderdrukken?
Vinden jullie dat ik overdrijf? Ik laat er echt mijn slaap van.. hoe gaan jullie hiermee om?
vrijdag 16 januari 2015 om 16:13
vrijdag 16 januari 2015 om 16:16
Toen mijn moeder zwanger was van mij was er een koude oorlog, waar men bang was dat of Rusland of Amerika met één bom de wereld kon wegvagen, toen mijn oma zwanger was van mijn moeder, was de tweede wereld oorlog net voorbij en zaten mensen in zware tijden. Nu ben ik zelf zwanger er gebeurd er van alles, maar ik maak me geen zorgen. Er gebeurd altijd wel wat in de wereld en ik kan niet in de toekomst kijken.
Raising kids is a walk in the park. Jurassic Park.
vrijdag 16 januari 2015 om 16:19
Van leven ga je dood. Hetzij door ziekte, hetzij door geweld of ongeluk, hetzij door ouderdom.
En je woont in de meest veilige landen op aarde, en het is nog nooit in de geschiedenis veiliger geweest dan tegenwoordig. De paar gevaren díe er zijn worden dusdanig uitvergroot dat mensen in angst leven.
Heeft weinig zin. De mensch lijdt het meest, door het lijden wqt men vreest, doch dat nooit op zal dagen, en zo heeft men meer te dragen dan wat God te dragen geeft.
En je woont in de meest veilige landen op aarde, en het is nog nooit in de geschiedenis veiliger geweest dan tegenwoordig. De paar gevaren díe er zijn worden dusdanig uitvergroot dat mensen in angst leven.
Heeft weinig zin. De mensch lijdt het meest, door het lijden wqt men vreest, doch dat nooit op zal dagen, en zo heeft men meer te dragen dan wat God te dragen geeft.
vrijdag 16 januari 2015 om 16:21
quote:Istar_ schreef op 16 januari 2015 @ 16:11:
Toen wij opgroeiden was het net zo. Koude oorlog, plo. pkk. RAF, de ellende in Ierland, enz.
Dit dus. Neutronenbommen, kerncentrales, aids. Nauwelijks verse groente in de winter. Millie Vanilli.
Maar de auto's zijn tegenwoordig een heel stuk veiliger, en de kans dat je van kanker geneest is stukken groter. Dreiging zal er altijd zijn, maar bepaalde risico's zijn ook juist een stuk kleiner geworden.
Toen wij opgroeiden was het net zo. Koude oorlog, plo. pkk. RAF, de ellende in Ierland, enz.
Dit dus. Neutronenbommen, kerncentrales, aids. Nauwelijks verse groente in de winter. Millie Vanilli.
Maar de auto's zijn tegenwoordig een heel stuk veiliger, en de kans dat je van kanker geneest is stukken groter. Dreiging zal er altijd zijn, maar bepaalde risico's zijn ook juist een stuk kleiner geworden.
vrijdag 16 januari 2015 om 16:22
Wij hadden de kabouterbeweging, de Ira, de baskische rebellen en er stond een grote muur ook nog in Duitsland.
http://nl.m.wikipedia.org/wiki/Kabouterbeweging
http://nl.m.wikipedia.org/wiki/Kabouterbeweging
vrijdag 16 januari 2015 om 16:23
quote:Crique schreef op 16 januari 2015 @ 16:21:
[...]
Dit dus. Neutronenbommen, kerncentrales, aids. Nauwelijks verse groente in de winter. Millie Vanilli.
Maar de auto's zijn tegenwoordig een heel stuk veiliger, en de kans dat je van kanker geneest is stukken groter. Dreiging zal er altijd zijn, maar bepaalde risico's zijn ook juist een stuk kleiner geworden.
[...]
Dit dus. Neutronenbommen, kerncentrales, aids. Nauwelijks verse groente in de winter. Millie Vanilli.
Maar de auto's zijn tegenwoordig een heel stuk veiliger, en de kans dat je van kanker geneest is stukken groter. Dreiging zal er altijd zijn, maar bepaalde risico's zijn ook juist een stuk kleiner geworden.
vrijdag 16 januari 2015 om 16:24
quote:Istar_ schreef op 16 januari 2015 @ 16:11:
Toen wij opgroeiden was het net zo. Koude oorlog, plo. pkk. RAF, de ellende in Ierland, enz.
Duitsland en Belgie ligt natuurlijk wel dichterbij,toen ik vanmorgen om 5.30 wakker werd en zo in bed lag hoorde ik behoorlijk wat sirenes en dacht heel even ow shit, we wonen tussen een fabriek en een Amerikaanse legerbasis, op welk van de 2 een bom gedropt word maakt niks uit onze woonplaats en de rest erom heen word zo van de kaart geveegd.
Op het moment dat het door me heen gingheb ik mezelf tot rede weten te brengen door tegen mezelf te zeggen dat er waarschijnlijk gewooniemand in volle vaart naar Maasstricht werd afgevoerd.
Maar door de gebeurtenissen van nu blijft dat meer in mijn achterhoofd hangen dan toen ik nog jong was en de RAF aanwezig was.
Toen wij opgroeiden was het net zo. Koude oorlog, plo. pkk. RAF, de ellende in Ierland, enz.
Duitsland en Belgie ligt natuurlijk wel dichterbij,toen ik vanmorgen om 5.30 wakker werd en zo in bed lag hoorde ik behoorlijk wat sirenes en dacht heel even ow shit, we wonen tussen een fabriek en een Amerikaanse legerbasis, op welk van de 2 een bom gedropt word maakt niks uit onze woonplaats en de rest erom heen word zo van de kaart geveegd.
Op het moment dat het door me heen gingheb ik mezelf tot rede weten te brengen door tegen mezelf te zeggen dat er waarschijnlijk gewooniemand in volle vaart naar Maasstricht werd afgevoerd.
Maar door de gebeurtenissen van nu blijft dat meer in mijn achterhoofd hangen dan toen ik nog jong was en de RAF aanwezig was.
vrijdag 16 januari 2015 om 16:24
Ik lees overigen al weken geen krant, ik hoor geen nieuws, ik kijk geen nieuwsprobgrammas op tv, scheelt al enorm. Anders zou ik me gaan opwinden over van alles en nogwat en net zo hard meedoen aan allerlei massahysterie of me eraan ergeren. En dit is wel zo rustig. Ik heb werkelijk alleen een oppervlakkig idee van wat er aan de hand is. Heel prettig.
vrijdag 16 januari 2015 om 16:25
quote:Crique schreef op 16 januari 2015 @ 16:21:
[...]
Dit dus. Neutronenbommen, kerncentrales, aids. Nauwelijks verse groente in de winter. Millie Vanilli.
Maar de auto's zijn tegenwoordig een heel stuk veiliger, en de kans dat je van kanker geneest is stukken groter. Dreiging zal er altijd zijn, maar bepaalde risico's zijn ook juist een stuk kleiner geworden.En die waren nog nep ook
[...]
Dit dus. Neutronenbommen, kerncentrales, aids. Nauwelijks verse groente in de winter. Millie Vanilli.
Maar de auto's zijn tegenwoordig een heel stuk veiliger, en de kans dat je van kanker geneest is stukken groter. Dreiging zal er altijd zijn, maar bepaalde risico's zijn ook juist een stuk kleiner geworden.En die waren nog nep ook
vrijdag 16 januari 2015 om 16:27
quote:ronniemitchel schreef op 16 januari 2015 @ 16:24:
[...]
Duitsland en Belgie ligt natuurlijk wel dichterbij,toen ik vanmorgen om 5.30 wakker werd en zo in bed lag hoorde ik behoorlijk wat sirenes en dacht heel even ow shit, we wonen tussen een fabriek en een Amerikaanse legerbasis, op welk van de 2 een bom gedropt word maakt niks uit onze woonplaats en de rest erom heen word zo van de kaart geveegd.
Op het moment dat het door me heen gingheb ik mezelf tot rede weten te brengen door tegen mezelf te zeggen dat er waarschijnlijk gewooniemand in volle vaart naar Maasstricht werd afgevoerd.
Maar door de gebeurtenissen van nu blijft dat meer in mijn achterhoofd hangen dan toen ik nog jong was en de RAF aanwezig was.Natuurlijk ben je je nu bewuster dan toen je opgroeide. Mijn punt is: de wereld is helemaal niet veranderd en onze kinderen groeien dus op in zo'n zelfde soort wereld als wij.
[...]
Duitsland en Belgie ligt natuurlijk wel dichterbij,toen ik vanmorgen om 5.30 wakker werd en zo in bed lag hoorde ik behoorlijk wat sirenes en dacht heel even ow shit, we wonen tussen een fabriek en een Amerikaanse legerbasis, op welk van de 2 een bom gedropt word maakt niks uit onze woonplaats en de rest erom heen word zo van de kaart geveegd.
Op het moment dat het door me heen gingheb ik mezelf tot rede weten te brengen door tegen mezelf te zeggen dat er waarschijnlijk gewooniemand in volle vaart naar Maasstricht werd afgevoerd.
Maar door de gebeurtenissen van nu blijft dat meer in mijn achterhoofd hangen dan toen ik nog jong was en de RAF aanwezig was.Natuurlijk ben je je nu bewuster dan toen je opgroeide. Mijn punt is: de wereld is helemaal niet veranderd en onze kinderen groeien dus op in zo'n zelfde soort wereld als wij.
vrijdag 16 januari 2015 om 16:28
Ik denk dat het heel normaal is om hier af en toe bij stil te staan, maar als je er slaap door mist zou ik toch eens achter mijn oren gaan krabben. Stel je voor dat je zo moe bent door het piekeren over een ver-van-je-bed-show, dat je met je kinderen onder een bus fietst. Dat lijkt me een veel reëler gevaar.
Ben ik trouwens de enige die vindt dat de NOS nu wel eens op mag houden met de belden van die agent die wordt doodgeschoten op straat? Het komt in Een Vandaag nog minstens drie keer per uitzending langs heb ik het idee. Niet het schot zelf, maar ze maken nog steeds dankbaar gebruik van het shock-effect.
Ben ik trouwens de enige die vindt dat de NOS nu wel eens op mag houden met de belden van die agent die wordt doodgeschoten op straat? Het komt in Een Vandaag nog minstens drie keer per uitzending langs heb ik het idee. Niet het schot zelf, maar ze maken nog steeds dankbaar gebruik van het shock-effect.
vrijdag 16 januari 2015 om 16:29
quote:Istar_ schreef op 16 januari 2015 @ 16:27:
[...]
Natuurlijk ben je je nu bewuster dan toen je opgroeide. Mijn punt is: de wereld is helemaal niet veranderd en onze kinderen groeien dus op in zo'n zelfde soort wereld.Precies. En tegen de tijd dat je kinderen kinderen hebben zijn er weer zulke andere dingen aan de hand dat iedereen vergeten is waar we ons vandaag zo druk over maken.
[...]
Natuurlijk ben je je nu bewuster dan toen je opgroeide. Mijn punt is: de wereld is helemaal niet veranderd en onze kinderen groeien dus op in zo'n zelfde soort wereld.Precies. En tegen de tijd dat je kinderen kinderen hebben zijn er weer zulke andere dingen aan de hand dat iedereen vergeten is waar we ons vandaag zo druk over maken.
