Relaties
alle pijlers
Hoever schuift je privéleven voor je kinderen?
woensdag 26 februari 2025 om 12:21
Ik was net een ander topic aan het lezen over een vrouw die stappen wilde nemen met haar vriend maar nog inwonende oudere kinderen heeft.
Ik vroeg mij af hoever schuift je privéleven?
Ik heb een vergelijkbare situatie alleen ben ik single. Kinderen, beide volwassen, beide 100% bij mij inwonend.
Beide geen ambities op korte termijn zelfstandig te wonen.
Hoever hou je bij daten en relatie nog rekening met volwassen kinderen? Hoe snel kun je een man mee naar huis nemen? Welke vrijheid kun je nemen?
En hoe snel kun je stappen nemen in een relatie ?
Ik vind dit best een lastige. Soms denk ik wel eens ga maar op kamers. Ik ben zelf ook toe aan wat vrijheid en privé maar tegenwoordig is het allemaal niet zo makkelijk.
Dus ja, hoe doen andere dit, niet perse op mijn verhaald sluitend maar ik vraag me wel af hoeveel je nog je volwassen kinderen je leven laat beïnvloeden
Ik vroeg mij af hoever schuift je privéleven?
Ik heb een vergelijkbare situatie alleen ben ik single. Kinderen, beide volwassen, beide 100% bij mij inwonend.
Beide geen ambities op korte termijn zelfstandig te wonen.
Hoever hou je bij daten en relatie nog rekening met volwassen kinderen? Hoe snel kun je een man mee naar huis nemen? Welke vrijheid kun je nemen?
En hoe snel kun je stappen nemen in een relatie ?
Ik vind dit best een lastige. Soms denk ik wel eens ga maar op kamers. Ik ben zelf ook toe aan wat vrijheid en privé maar tegenwoordig is het allemaal niet zo makkelijk.
Dus ja, hoe doen andere dit, niet perse op mijn verhaald sluitend maar ik vraag me wel af hoeveel je nog je volwassen kinderen je leven laat beïnvloeden
woensdag 26 februari 2025 om 12:41
Ik vind dat ieder gewoon vriendschappen en bezoek kan hebben. Daarvoor hoeven kinderen toch niet weg. Die hebben toch ook wel eens vrienden over de vloer. Ik ga ervan uit dat ieder gezinslid een eigen kamer heeft- als allen respectvol met elkaar omgaan kan men best in groepsverband leven. Gezellig juist. Alleen als de onderlinge verhoudingen niet goed zijn kunnen er onprettige spanningen ontstaan. En als je heel erg klein behuisd bent dan het ook moeilijker zijn. Het ligt dus helemaal aan de omstandigheden.
woensdag 26 februari 2025 om 12:53
Ik zou vooral m'n volwassen kinderen stimuleren om op zichzelf te gaan. Dat is goed voor ze. En op jezelf kan ook op een kamer met andere twintigers om je heen.
Ik denk dat het er ook aan ligt hoeveel vrijheid je ze thuis geeft. Ik denk dat hoe meer regels je stelt, hoe harder ze op zoek gaan naar wat anders.
Dus de sleutel ligt bij jezelf.
Ik denk dat het er ook aan ligt hoeveel vrijheid je ze thuis geeft. Ik denk dat hoe meer regels je stelt, hoe harder ze op zoek gaan naar wat anders.
Dus de sleutel ligt bij jezelf.
woensdag 26 februari 2025 om 12:55
mijn kinderen zijn onderdeel van mijn prive... dat gezegd hebbende, ik ben niet alleen mama..
nu is mijn leven dusdanig anders dan dat van jou TO, want ik ben getrouwd, ook nog eens met de vader van de kinderen, dus ik snap dat dat niet te vergelijken is
Toch vind ik vaak dat mensen hun eigen leven te lang on hold zetten ivm de kinderen. Je bent te jong om ongelukkig te zijn, en jouw kinderen zetten hun leven toch ook niet on hold voor jou? Ze zijn volwassen schrijf je, dan is een mededeling: Ik ben vanavond niet thuis voldoende. Je bent geen verantwoording verschuldigd aan je kinderen over waar je bent, wat je doet en met wie je dat doet.
de stappen in je relatie zijn dus volledig aan jou. En heel eerlijk, je kinderen hebben er maar mee te dealen. als ze het zo erg vinden dat die vreemde man aan de ontbijttafel zit dan is het wellicht tijd om idd op jezelf te gaan. ze zijn geen 6 meer.
nu is mijn leven dusdanig anders dan dat van jou TO, want ik ben getrouwd, ook nog eens met de vader van de kinderen, dus ik snap dat dat niet te vergelijken is
Toch vind ik vaak dat mensen hun eigen leven te lang on hold zetten ivm de kinderen. Je bent te jong om ongelukkig te zijn, en jouw kinderen zetten hun leven toch ook niet on hold voor jou? Ze zijn volwassen schrijf je, dan is een mededeling: Ik ben vanavond niet thuis voldoende. Je bent geen verantwoording verschuldigd aan je kinderen over waar je bent, wat je doet en met wie je dat doet.
de stappen in je relatie zijn dus volledig aan jou. En heel eerlijk, je kinderen hebben er maar mee te dealen. als ze het zo erg vinden dat die vreemde man aan de ontbijttafel zit dan is het wellicht tijd om idd op jezelf te gaan. ze zijn geen 6 meer.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
woensdag 26 februari 2025 om 13:01
Ik vind dit een interessant en voor mij ook relevant onderwerp. Op dit moment woon ik nog bewust niet samen (we hebben allebei pubers en we houden volledig rekening met hun behoeften) maar de wens is er zeker wel na 8 jaar latten. Als alle kinderen over een jaar of 3 volwassen zijn willen we dit gesprek toch echt met ze aan gaan: als ze dan niet uit huis kunnen of willen, dan hoeven ze uiteraard niet weg, maar dan kan het wel zijn dat we gaan verhuizen en dat ze moeten dealen met extra personen in huis.
woensdag 26 februari 2025 om 13:04
hele gezonde ontwikkeling denk ik...Charlotta schreef: ↑26-02-2025 13:01Ik vind dit een interessant en voor mij ook relevant onderwerp. Op dit moment woon ik nog bewust niet samen (we hebben allebei pubers en we houden volledig rekening met hun behoeften) maar de wens is er zeker wel na 8 jaar latten. Als alle kinderen over een jaar of 3 volwassen zijn willen we dit gesprek toch echt met ze aan gaan: als ze dan niet uit huis kunnen of willen, dan hoeven ze uiteraard niet weg, maar dan kan het wel zijn dat we gaan verhuizen en dat ze moeten dealen met extra personen in huis.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
woensdag 26 februari 2025 om 13:08
Nemen jouw kinderen wel vrienden, scharrels, partners etc mee naar huis?
Ze zijn nu op een leeftijd dat ze moeten begrijpen dat je veel meer bent dan moeder alleen. Maar ook een vrouw met een eigen leven, vrijheid en behoeftes.
Het is jouw huis en dus ook jouw regels. Of je moet er een echt gedeeld huis van maken, en dan moeten je kinderen delen in alle kosten en taken in huis.
Ze zijn nu op een leeftijd dat ze moeten begrijpen dat je veel meer bent dan moeder alleen. Maar ook een vrouw met een eigen leven, vrijheid en behoeftes.
Het is jouw huis en dus ook jouw regels. Of je moet er een echt gedeeld huis van maken, en dan moeten je kinderen delen in alle kosten en taken in huis.
woensdag 26 februari 2025 om 13:13
Ik vind zelf dat er een wezenlijk verschil is of het kind boven de 18 is of niet. Onder de 18 heb je veel meer zorgplicht, kind heeft al genoeg 'last' van de scheiding en je wil toch graag een veilig huis bieden. Dus kiezen voor latten ipv samenwonen vind ik begijpelijk.
Boven de 18 zou kind op zichzelf kunnen gaan wonen. Als hij/zij dat niet doet of kan ivm woninmarkt, moet je samen meer inschikken en als samenwonende volwassenen leven. Ouders moeten dan ook meer voor zichzelf kunnen kiezen en bijvoorbeeld wel samenwonen na jaren latten. Dit zou je samen moeten kunnen bespreken.
Maar goed, ik zit zelf niet in die situatie, en elke situatie is anders.
Boven de 18 zou kind op zichzelf kunnen gaan wonen. Als hij/zij dat niet doet of kan ivm woninmarkt, moet je samen meer inschikken en als samenwonende volwassenen leven. Ouders moeten dan ook meer voor zichzelf kunnen kiezen en bijvoorbeeld wel samenwonen na jaren latten. Dit zou je samen moeten kunnen bespreken.
Maar goed, ik zit zelf niet in die situatie, en elke situatie is anders.
woensdag 26 februari 2025 om 13:17
Ik ben getrouwd met de vader van mijn (bijna) volwassen kinderen. Wij houden inmiddels rekening met elkaar zoals met huisgenoten. Dus we laten weten wie er thuis eet en we doen het huishouden met z'n 4en. Maar weggaan, uit eten, vakanties zijn meer mededelingen. Vanuit ons, maar ook vanuit de kinderen. Logeren gebeurd niet vaak en als er iemand blijft slapen wordt dat wel overlegd, maar veel dingen gaan eigenijk heel vanzelfsprekend.
Forever is a hell of a long time
woensdag 26 februari 2025 om 13:18
woensdag 26 februari 2025 om 13:19
Bij mij is er ook gevoelsmatig wel verschil tussen minderjarige en meerderjarige kinderen maar ik zie bij vriendinnen ook wel dat zo'n kind natuurlijk niet ineens helemaal zelfstandig en onafhankelijk is zodra ze 18 worden. En dat hoeft ook niet, maar ik denk wel dat je rond 18/19 jaar wel een min of meer gelijkwaardig gesprek moet kunnen hebben over hun plannen en wensen en hoe die matchen met jouw plannen en wensen. Als gescheiden alleenstaande moeder heb je dan vaak al 10+ jaar je leven on hold gezet voor je kids, en dat is prima, maar het mag ook wel ergens ophouden toch?
woensdag 26 februari 2025 om 13:26
Dat lijkt me vanzelfsprekend en ook als de regels van de eigenaar van toepassing zijn? bijdragen in kosten is afhankelijk van de situatie, maar waarom zou niet elke volwassene die onderdeel is van een huishouden niet diens steentje bijdragen?WaterGirl schreef: ↑26-02-2025 13:08Nemen jouw kinderen wel vrienden, scharrels, partners etc mee naar huis?
Ze zijn nu op een leeftijd dat ze moeten begrijpen dat je veel meer bent dan moeder alleen. Maar ook een vrouw met een eigen leven, vrijheid en behoeftes.
Het is jouw huis en dus ook jouw regels. Of je moet er een echt gedeeld huis van maken, en dan moeten je kinderen delen in alle kosten en taken in huis.
Ik heb ook bij mijn moeder gewoond als volwassene na de scheiding van mijn ouders nadat ik ook tijdelijk op kamers had gewoond. En dan vind ik het logisch om ook als volwassenen samen te wonen en elkaar te informeren over plannen en af te stemmen wie wanneer kookt. Ook waren er afspraken over het bijdragen aan de kosten.
woensdag 26 februari 2025 om 13:28
Dochter is doordeweeks op kamers en daardoor kan ik dan gewoon doen en laten wat ik wil. In de weekends is er in principe nog een wisseling tussen haar "mama" en "papa" weekend, maar daar kan naar vrijheid blijheid tussen geswitcht worden, mits er wel wat overleg is over praktische dingen.
Als ze na de studies weer tijdelijk naar huis zou komen, zullen we nieuwe afspraken moeten maken, want met onze woning (appartement) is er natuurlijk iets minder ruimte en privacy dan in een groter huis. Zowel zijzelf als ikzelf zitten daar niet echt op te wachten. Je vervalt toch weer in een meer kind/ouderrol en we hebben nu allebei baat bij wat meer vrijheid en privacy in ons doen en laten.
Ik weet wel dat het huis bij mij voor mijn dochter iets meer als "thuis" is blijven aanvoelen voor haar, omdat hier nooit een nieuwe partner (met eventuele kinderen) is bijgekomen. Ik had de afgelopen jaren af en toe een vriend, maar dan bleef het maximaal bij een LAT relatie. Ook bewust omdat ik dat zelf zo wilde, niet omdat ik dingen on hold heb gezet voor mijn kind.
Als ze na de studies weer tijdelijk naar huis zou komen, zullen we nieuwe afspraken moeten maken, want met onze woning (appartement) is er natuurlijk iets minder ruimte en privacy dan in een groter huis. Zowel zijzelf als ikzelf zitten daar niet echt op te wachten. Je vervalt toch weer in een meer kind/ouderrol en we hebben nu allebei baat bij wat meer vrijheid en privacy in ons doen en laten.
Ik weet wel dat het huis bij mij voor mijn dochter iets meer als "thuis" is blijven aanvoelen voor haar, omdat hier nooit een nieuwe partner (met eventuele kinderen) is bijgekomen. Ik had de afgelopen jaren af en toe een vriend, maar dan bleef het maximaal bij een LAT relatie. Ook bewust omdat ik dat zelf zo wilde, niet omdat ik dingen on hold heb gezet voor mijn kind.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
woensdag 26 februari 2025 om 13:33
Ik ben onlangs gaan samenwonen met mijn partner en gelukkig vindt mijn kind (15 jaar) hem fantastisch - anders was ik ook (nog) niet gaan samenwonen. Ik vind wel: hoe ouder de kinderen worden, hoe meer rekening ze ook met jouw privéleven mogen gaan houden. Ik heb co-ouderschap met de vader van kind en ik probeer kind te leren dat afspraken afspraken zijn: kind is oud genoeg om mee te denken over de regeling (liever eerder komen of gaan of een week wisselen, prima!) maar dit moet wel gecommuniceerd worden want wij willen ook plannen kunnen maken. We zitten nu in de fase dat kind dat begint te leren, ik denk dat dat een goede basis is voor als het op zichzelf gaan wonen nog een poos op zich laat wachten. Ik neem namelijk ook aan dat met de huidige wooncrisis met 18 het huis uit absoluut niet meer vanzelfsprekend is.
Aan de andere kant vind ik het wel ver gaan om te zeggen: als kind de partner niet bevalt, gaat het maar op kamers, ten eerste omdat dat dus niet zo makkelijk is en ten tweede omdat ik vind dat je je kind niet het huis uit mag kijken en/of pesten. Kind was er vóór de nieuwe partner. Er is vast wel een mouw aan te passen dat je elkaar toch vaker kunt zien of vaker in het huis van de nieuwe partner verblijft.
Aan de andere kant vind ik het wel ver gaan om te zeggen: als kind de partner niet bevalt, gaat het maar op kamers, ten eerste omdat dat dus niet zo makkelijk is en ten tweede omdat ik vind dat je je kind niet het huis uit mag kijken en/of pesten. Kind was er vóór de nieuwe partner. Er is vast wel een mouw aan te passen dat je elkaar toch vaker kunt zien of vaker in het huis van de nieuwe partner verblijft.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
woensdag 26 februari 2025 om 13:39
Ik zal onder geen beding mijn kinderen laten samenleven met een man anders dan hun vader.
Het verbaasd mij dat deze discussie alleen maar gaat over de noden van de moeder, de veiligheid van mijn kinderen gaat mij boven alles.
Teveel mannen meegemaakt die hun ogen, of erger, nogal de kost gaven toen mijn moeder aan het daten was, maar ook vaders en andere familieleden van vriendinnen bij logeren etc.
Kent niemand dan de beproefde taktiek van een bepaald slag mannen om een relatie met een 'moedertje' aan te gaan om dichter bij de kinderen te kunnen komen?
Een man die zo nodig wil samenwonen met kinderen anders dan zijn eigen, voor zijn lol roept bij mij nogal wantrouwen op.
De meeste mannen hebben daar helemaal geen zin in, en de mannen die er happig op zijn roepen bij mij wantrouwen op.
Maargoed, ik zou sowieso al geen zin hebben in een andere man in mijn huis, en al helemaal niet als mijn kinderen er nog rondlopen.
Veel teveel gedoe. Latten lijkt mij veel fijner.
Het verbaasd mij dat deze discussie alleen maar gaat over de noden van de moeder, de veiligheid van mijn kinderen gaat mij boven alles.
Teveel mannen meegemaakt die hun ogen, of erger, nogal de kost gaven toen mijn moeder aan het daten was, maar ook vaders en andere familieleden van vriendinnen bij logeren etc.
Kent niemand dan de beproefde taktiek van een bepaald slag mannen om een relatie met een 'moedertje' aan te gaan om dichter bij de kinderen te kunnen komen?
Een man die zo nodig wil samenwonen met kinderen anders dan zijn eigen, voor zijn lol roept bij mij nogal wantrouwen op.
De meeste mannen hebben daar helemaal geen zin in, en de mannen die er happig op zijn roepen bij mij wantrouwen op.
Maargoed, ik zou sowieso al geen zin hebben in een andere man in mijn huis, en al helemaal niet als mijn kinderen er nog rondlopen.
Veel teveel gedoe. Latten lijkt mij veel fijner.
valtifest wijzigde dit bericht op 26-02-2025 13:40
0.87% gewijzigd
Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.
woensdag 26 februari 2025 om 13:40
Hoe ouder kinderen worden, hoe meer een eigen privé leven. Daar zullen ze ook keuzes in maken die jou beïnvloeden. Dat kan andersom ook zo zijn. Hoe ouder kinderen worden hoe minder je zelf hoeft te schuiven denk ik. Met deze woningmarkt kun je nog heel lang kinderen thuis hebben wonen. Dan hoef je niet alles op hun af te stemmen.
woensdag 26 februari 2025 om 13:45
Wat naar dat jij zulke ervaringen hebt en daardoor zo wantrouwend bent geworden. Maar als dit je verwachting is van een mannelijke partner, is het kind in jouw ogen vast ook niet veilig voor de eigen vader. Mijn vriend gaat als volwassene, verantwoordelijke en respectvolle persoon met mijn dochter om en is daarbij ook nog een liefdevolle en gezellige toevoeging aan haar leven.Valtifest schreef: ↑26-02-2025 13:39Ik zal onder geen beding mijn kinderen laten samenleven met een man anders dan hun vader.
Het verbaasd mij dat deze discussie alleen maar gaat over de noden van de moeder, de veiligheid van mijn kinderen gaat mij boven alles.
Teveel mannen meegemaakt die hun ogen, of erger, nogal de kost gaven toen mijn moeder aan het daten was, maar ook vaders en andere familieleden van vriendinnen bij logeren etc.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
woensdag 26 februari 2025 om 13:46
Dit vind ik dan weer extreem. Gezien je ervaringen snap ik het wel een beetje maar je generaliseert echt enorm!Valtifest schreef: ↑26-02-2025 13:39Ik zal onder geen beding mijn kinderen laten samenleven met een man anders dan hun vader.
Het verbaasd mij dat deze discussie alleen maar gaat over de noden van de moeder, de veiligheid van mijn kinderen gaat mij boven alles.
Teveel mannen meegemaakt die hun ogen, of erger, nogal de kost gaven toen mijn moeder aan het daten was, maar ook vaders en andere familieleden van vriendinnen bij logeren etc.
Kent niemand dan de beproefde taktiek van een bepaald slag mannen om een relatie met een 'moedertje' aan te gaan om dichter bij de kinderen te kunnen komen?
Een man die zo nodig wil samenwonen met kinderen anders dan zijn eigen, voor zijn lol roept bij mij nogal wantrouwen op.
De meeste mannen hebben daar helemaal geen zin in, en de mannen die er happig op zijn roepen bij mij wantrouwen op.
Maargoed, ik zou sowieso al geen zin hebben in een andere man in mijn huis, en al helemaal niet als mijn kinderen er nog rondlopen.
Veel teveel gedoe. Latten lijkt mij veel fijner.
woensdag 26 februari 2025 om 13:47
Wat een nare manier van denken.Valtifest schreef: ↑26-02-2025 13:39Ik zal onder geen beding mijn kinderen laten samenleven met een man anders dan hun vader.
Het verbaasd mij dat deze discussie alleen maar gaat over de noden van de moeder, de veiligheid van mijn kinderen gaat mij boven alles.
Teveel mannen meegemaakt die hun ogen, of erger, nogal de kost gaven toen mijn moeder aan het daten was, maar ook vaders en andere familieleden van vriendinnen bij logeren etc.
Kent niemand dan de beproefde taktiek van een bepaald slag mannen om een relatie met een 'moedertje' aan te gaan om dichter bij de kinderen te kunnen komen?
Een man die zo nodig wil samenwonen met kinderen anders dan zijn eigen, voor zijn lol roept bij mij nogal wantrouwen op.
De meeste mannen hebben daar helemaal geen zin in, en de mannen die er happig op zijn roepen bij mij wantrouwen op.
Maargoed, ik zou sowieso al geen zin hebben in een andere man in mijn huis, en al helemaal niet als mijn kinderen er nog rondlopen.
Veel teveel gedoe. Latten lijkt mij veel fijner.
woensdag 26 februari 2025 om 13:51
Ik zie dat ook om me heen hoor, zat leuke mannen. Maar bij de creeps staat het helaas niet op hun voorhoofd, dus better safe than sorry.Bulbul schreef: ↑26-02-2025 13:45Wat naar dat jij zulke ervaringen hebt en daardoor zo wantrouwend bent geworden. Maar als dit je verwachting is van een mannelijke partner, is het kind in jouw ogen vast ook niet veilig voor de eigen vader. Mijn vriend gaat als volwassene, verantwoordelijke en respectvolle persoon met mijn dochter om en is daarbij ook nog een liefdevolle en gezellige toevoeging aan haar leven.
Mijn jongste broertje heeft een nare ervaring gehad met een man van wie ik als oudste zus echt niet had verwacht dat dat erop zou zitten. Jarenlang, onder onze neus, en achteraf dachten we: oooooh. Het kwam gewoon niet in ons op en broertje was loyaal en werd bespeeld.
Dus sindsdien ben ik er extra negatief over.
Ik zie het ook bij vriendinnen: sommige mannen zoeken gewoon een adoptiegezin, of erger. Ik heb daar geen positief gevoel bij. Mannen die ik leuk vind hebben een eigen leven, en zitten er ook allemaal niet zo op te wachten.
Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.
woensdag 26 februari 2025 om 13:53
woensdag 26 februari 2025 om 13:58
Aangezien jouw inwonende kinderen volwassen zijn zou ik dit onderwerp gewoon met ze bespreken. Waarschijnlijk hebben ze zelf ook bepaalde ideeën en verwachtingen, daar kun je het toch over hebben? Ik vind de leus ‘jouw huis, jouw regels’ een beetje onsympathiek, zeker als het om oudere kinderen gaat. Natuurlijk blijf jij de moeder maar met volwassen kinderen verandert de dynamiek en wordt het een vorm van samenleven die voor iedereen moet werken.
woensdag 26 februari 2025 om 14:03
In mijn geval zijn mijn kinderen boven de 18. Nemen nooit partners of vriendjes mee
Zijn nogal op zichzelf. Oudste studeert al een paar jaar. Jongste gaat komend jaar studeren. Maar allemaal in de buurt dus blijven thuiswonen.
Met name bij oudste denk ik wel eens of ik richting haar master niet eens een hint moet gaan geven dat een eigen kamer ook geen slecht idee is .
Ik ben trouwens makkelijk en niet streng. Is ook niet nodig want ze doen nooit gekke dingen. Maar als ze mensen zouden willen meenemen zou ik dat helemaal prima vinden
Zijn nogal op zichzelf. Oudste studeert al een paar jaar. Jongste gaat komend jaar studeren. Maar allemaal in de buurt dus blijven thuiswonen.
Met name bij oudste denk ik wel eens of ik richting haar master niet eens een hint moet gaan geven dat een eigen kamer ook geen slecht idee is .
Ik ben trouwens makkelijk en niet streng. Is ook niet nodig want ze doen nooit gekke dingen. Maar als ze mensen zouden willen meenemen zou ik dat helemaal prima vinden
woensdag 26 februari 2025 om 14:12
Mijn moeder had na haar scheiding op een gegeven moment een relatie en hij bleef ook wel slapen. Ze zijn pas gaan samenwonen toen ik het huis uitging, maar ze hadden toch niet eerder gaan samenwonen door andere redenen.
Ik was al wel op zoek naar een eigen plek, maar dat was extreem lastig als alleenstaande. Ze vonden latten prettiger dan dat hij bij ons zou kunnen wonen, want nu hadden ze nog een andere plek met veel privacy.
En ook, door zijn werk kwam hij regelmatig midden in de nacht thuis, en je loopt altijd het risico dat je iemand wakker maakt. Hij ons, of wij hem overdag.
Maar hoever moet je gaan. Het lijkt mij redelijk dat je op een gegeven moment gewoon openlijk een relatie kunt hebben.
Als kinderen vinden dat iemand er te vaak is, waarom is dat dan? Stel ik zie mijn vader alleen in het weekend en zijn vriendin is er dan ook altijd, daar zou ik wel van balen, want je wilt ook wel eens onder elkaar zijn. Want vaak, hoe leuk iemand ook is, is het toch een derde en je bent minder vrij in je eigen huis.
Wel heb ik het idee, dat vrouwen meer hun leven on hold zetten voor hun kinderen, dan de mannen.
Ik was al wel op zoek naar een eigen plek, maar dat was extreem lastig als alleenstaande. Ze vonden latten prettiger dan dat hij bij ons zou kunnen wonen, want nu hadden ze nog een andere plek met veel privacy.
En ook, door zijn werk kwam hij regelmatig midden in de nacht thuis, en je loopt altijd het risico dat je iemand wakker maakt. Hij ons, of wij hem overdag.
Maar hoever moet je gaan. Het lijkt mij redelijk dat je op een gegeven moment gewoon openlijk een relatie kunt hebben.
Als kinderen vinden dat iemand er te vaak is, waarom is dat dan? Stel ik zie mijn vader alleen in het weekend en zijn vriendin is er dan ook altijd, daar zou ik wel van balen, want je wilt ook wel eens onder elkaar zijn. Want vaak, hoe leuk iemand ook is, is het toch een derde en je bent minder vrij in je eigen huis.
Wel heb ik het idee, dat vrouwen meer hun leven on hold zetten voor hun kinderen, dan de mannen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
