Hoever schuift je privéleven voor je kinderen?

26-02-2025 12:21 446 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik was net een ander topic aan het lezen over een vrouw die stappen wilde nemen met haar vriend maar nog inwonende oudere kinderen heeft.
Ik vroeg mij af hoever schuift je privéleven?
Ik heb een vergelijkbare situatie alleen ben ik single. Kinderen, beide volwassen, beide 100% bij mij inwonend.
Beide geen ambities op korte termijn zelfstandig te wonen.
Hoever hou je bij daten en relatie nog rekening met volwassen kinderen? Hoe snel kun je een man mee naar huis nemen? Welke vrijheid kun je nemen?
En hoe snel kun je stappen nemen in een relatie ?

Ik vind dit best een lastige. Soms denk ik wel eens ga maar op kamers. Ik ben zelf ook toe aan wat vrijheid en privé maar tegenwoordig is het allemaal niet zo makkelijk.
Dus ja, hoe doen andere dit, niet perse op mijn verhaald sluitend maar ik vraag me wel af hoeveel je nog je volwassen kinderen je leven laat beïnvloeden
Alle reacties Link kopieren Quote
Dala schreef:
27-02-2025 10:34
Fout in de opvoeding vind ik het niet. Voor sommigen is het ook (gewoon) niet de cultuur of het gebruik dat een kind met 18 op zichzelf gaat wonen. Dan vinden zowel de ouders als de kinderen het prettiger dat het kind thuis blijft wonen tot hij of zij gaat samenwonen, vaak direct ook kopen. En dat kan dan inderdaad rond de 27-28 zijn.

Mij lijkt dat helemaal niks en dat weten mijn partner en kinderen ook. Dus als ze niet op kamers willen (en een kamer mag voor mijn part ook een prive studio of appartement zijn die ik voor hen koop) dan is het ofwel de omgeving die invloed heeft gehad of een bewuste keuze van onze kinderen zelf. Maar ik zie het alsof je de meest waardevolle periode van je leven verspilt. Zeker als je aan je high school lover geplakt blijft en dan vanuit huis trouwt. :|
Maar je snapt toch wel dat Jan en Truus modaal niet voor hun drie kinderen, drie appartementen kunnen kopen? Mein gutte. Kom even uit je bubbel zeg.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pippilotta schreef:
27-02-2025 10:25
Maar dat is wel gewoon de werkelijkheid: een totaal waanzinnige woningmarkt waardoor ruim volwassen mensen niet op zichzelf kunnen gaan wonen en niks kunnen vinden.
Dus eigenlijk is het maar goed dat er mensen zijn die liever tot hun 28e tussen vader en moeder op de bank willen zitten. :mrgreen:
Alle reacties Link kopieren Quote
Dala schreef:
27-02-2025 10:37
Dus eigenlijk is het maar goed dat er mensen zijn die liever tot hun 28e tussen vader en moeder op de bank willen zitten. :mrgreen:
Nee het is fijn dat jij een miljoen op je rekening hebt om drie appartementen te kunnen kopen en vervolgens neer te kijken op anderen die geen miljoen hebben. En ze dan eigenlijk ook nog slechte ouders te vinden. Of van die kinderen ook iets te vinden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lievelieve schreef:
27-02-2025 10:36
Maar je snapt toch wel dat Jan en Truus modaal niet voor hun drie kinderen, drie appartementen kunnen kopen? Mein gutte. Kom even uit je bubbel zeg.
Tuurlijk snap ik dat. Maar er zijn ook heel veel "Jannen en Truusen" die dat niet eens zouden wíllen al kregen ze er 1000 euro per maand bij. En hun kinderen al helemaal niet.

Die los van de financiële (on)mogelijkheden heel erg neerkijken op studentenkamers. En zelfs op studio's en appartementen. Die dat enorm zielig en vies vinden in plaats van een voorrecht of vorm van vrijheid.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lievelieve schreef:
27-02-2025 10:40
Nee het is fijn dat jij een miljoen op je rekening hebt om drie appartementen te kunnen kopen en vervolgens neer te kijken op anderen die geen miljoen hebben. En ze dan eigenlijk ook nog slechte ouders te vinden. Of van die kinderen ook iets te vinden.
Doe ik helemaal niet. Maar het eerste argument dat ik altijd hoorde van mensen die niet op kamers wilden of gingen was nooit dat dat te duur was. Of mensen die ik nu hoor over hun (bijna) volwassen kind, dat zij niet in de mogelijkheid zijn om mee te helpen met de financiën.

Het gaat altijd over hoe zielig het is op kamers. Zo in een "vreemde" omgeving. Of vooruit, toch een financiële reden: niet zoveel geld voor een vies stinkhok willen betalen...

Nooit iemand die zegt: lijkt me fantastisch voor mijn kind en een geweldige ervaring. Maar tegenwoordig niet te betalen.
Het is altijd: laat haar maar lekker doorsparen tot ze een echt huis kan kopen. Of: ze heeft het toch goed thuis...

En dat is dus wat ik bedoelde met "het is een bepaalde cultuur".
Alle reacties Link kopieren Quote
Lievelieve schreef:
27-02-2025 10:34
Maar in 99,9% van de gevallen ís het ook gewoon de woningmarkt die maakt dat veel jongeren, die graag op zichzelf willen, nog thuiswonen. Ik las in de krant dat een eigen vermogen van €91.000 (!!) nodig is. Ik weet niet hoor....
Wachtlijsten voor sociale huur zijn gemiddeld 14-15 jaar. Als alleenstaande kom je sowieso nergens...
De woningmarkt is totaal verziekt.
Een eigen woning (huur of koop) is toch niet wat je hoeft na te streven om op eigen benen te staan? Ik weet dat elk mens in een eigen bubbel leeft, waardoor het lijkt alsof de wereld zo tikt. Maar het is wel goed om te beseffen dat er méér bubbels zijn dan alleen het eigen. Zoals ik weet dat er familieculturen zijn, waarbij het doodnormaal is om tot je trouwen thuis te wonen en als je uit huis gaat, zelfs heel erg tegen de stroming inzwemt en je familie daar een negatieve mening over heeft.

Zo wonen de jongeren in mijn bubbel niet thuis. Hebben bijna allemaal stuk voor stuk rond 20 jaar een kamer, studio, gedeelde flat met 1 of 2 vrienden. Waarmee ik wil zeggen dat kinderen ook nog andere manieren hebben om op zichzelf te gaan, dan het kopen van een huis of een volledige sociale huurwoning.
nomennesci0 wijzigde dit bericht op 27-02-2025 10:59
0.44% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Dala schreef:
27-02-2025 10:46
Doe ik helemaal niet. Maar het eerste argument dat ik altijd hoorde van mensen die niet op kamers wilden of gingen was nooit dat dat te duur was. Of mensen die ik nu hoor over hun (bijna) volwassen kind, dat zij niet in de mogelijkheid zijn om mee te helpen met de financiën.

Het gaat altijd over hoe zielig het is op kamers. Zo in een "vreemde" omgeving. Of vooruit, toch een financiële reden: niet zoveel geld voor een vies stinkhok willen betalen...

Nooit iemand die zegt: lijkt me fantastisch voor mijn kind en een geweldige ervaring. Maar tegenwoordig niet te betalen.
Het is altijd: laat haar maar lekker doorsparen tot ze een echt huis kan kopen. Of: ze heeft het toch goed thuis...

En dat is dus wat ik bedoelde met "het is een bepaalde cultuur".
nee hoor, mij kinderen (en hun vrienden en de kinderen van mijn vrienden) wonen op kamers
Moeilijk te vinden? zeker, maar niet onmogelijk
Een groter probleem is daarna. Als je niet langer op je kamer kunt blijven of een baan vindt elders.
Dan een huis vinden is echt volkomen kut
Alle reacties Link kopieren Quote
Dala schreef:
27-02-2025 10:40

Die los van de financiële (on)mogelijkheden heel erg neerkijken op studentenkamers. En zelfs op studio's en appartementen. Die dat enorm zielig en vies vinden in plaats van een voorrecht of vorm van vrijheid.
Nou, dit dus. Ik hoor en lees wel eens wat en dan zijn er ouders of kinderen die hun neus ophalen voor een kamer.
Dat ga ik echt niet doen hoor. Weet je wel niet hoe ranzig.
En daarbij niet voorbij willen kijken dat er veel meer te koop is dan hele ranzige studentenkamers. Of hospita constructies.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dala schreef:
27-02-2025 10:34
Fout in de opvoeding vind ik het niet. Voor sommigen is het ook (gewoon) niet de cultuur of het gebruik dat een kind met 18 op zichzelf gaat wonen. Dan vinden zowel de ouders als de kinderen het prettiger dat het kind thuis blijft wonen tot hij of zij gaat samenwonen, vaak direct ook kopen. En dat kan dan inderdaad rond de 27-28 zijn.

Mij lijkt dat helemaal niks en dat weten mijn partner en kinderen ook. Dus als ze niet op kamers willen (en een kamer mag voor mijn part ook een prive studio of appartement zijn die ik voor hen koop) dan is het ofwel de omgeving die invloed heeft gehad of een bewuste keuze van onze kinderen zelf. Maar ik zie het alsof je de meest waardevolle periode van je leven verspilt. Zeker als je aan je high school lover geplakt blijft en dan vanuit huis trouwt. :|
Volgens jou verspillen mensen die rond die tijd nog thuis wonen hun leven? Hoe dan? Thuis blijven wonen, betekent niet dat je je niet kunt ontwikkelen of dat je perse in je kinderrol moet blijven.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
44% van de studenten woont op kamers
10 jaar geleden (toen de kamers betaalbaar waren) was dat 53%

dus ondanks de gruwelijke prijzen, zijn studenten zo gek om de vrijheid te kiezen en een kamer te zoeken
Alle reacties Link kopieren Quote
Dala schreef:
27-02-2025 10:34
Fout in de opvoeding vind ik het niet. Voor sommigen is het ook (gewoon) niet de cultuur of het gebruik dat een kind met 18 op zichzelf gaat wonen. Dan vinden zowel de ouders als de kinderen het prettiger dat het kind thuis blijft wonen tot hij of zij gaat samenwonen, vaak direct ook kopen. En dat kan dan inderdaad rond de 27-28 zijn.

Mij lijkt dat helemaal niks en dat weten mijn partner en kinderen ook. Dus als ze niet op kamers willen (en een kamer mag voor mijn part ook een prive studio of appartement zijn die ik voor hen koop) dan is het ofwel de omgeving die invloed heeft gehad of een bewuste keuze van onze kinderen zelf. Maar ik zie het alsof je de meest waardevolle periode van je leven verspilt. Zeker als je aan je high school lover geplakt blijft en dan vanuit huis trouwt. :|


Ja kijk als je daar het geld voor hebt dan veranderd dat je situatie. Mijn kinderen blijven zeker tot hun 27ste bij ons wonen, de jongste is een ander verhaal, want wij hebben geen 2 keer 300.000 euro liggen. Mijn nichtje (dochter van mijn zus) woont al 8 jaar bij ons en is nu 28 gaat binnenkort een appartement kopen, kan ook alleen maar omdat de gemeente waar zij gaat kopen een regeling heeft in de vorm van een starterslening.
Maar goed, wij vinden het wel gezellig dat ze nog even bij ons blijven wonen en wij zijn heel makkelijk dus de kinderen vinden het ook nog fijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
dianaf schreef:
27-02-2025 11:07
Volgens jou verspillen mensen die rond die tijd nog thuis wonen hun leven? Hoe dan? Thuis blijven wonen, betekent niet dat je je niet kunt ontwikkelen of dat je perse in je kinderrol moet blijven.
Ik bekijk het van twee kanten. Omdat dit topic geopend is vanuit het perspectief van een moeder. Een gezonde volwassen ontwikkeling is imo ook dat je oog hebt voor de ander naast die van jezelf. En dat als je merkt dat je ouder haar leven on hold zet om het thuiswonende kind niet dwars te zitten, het óók tijd is om te vertrekken. En soms zijn ouderlijke huizen royaal genoeg om thuis te kunnen blijven, waarbij ieder een stukje privacy heeft. En soms zijn ouderlijke huizen klein en zit je letterlijk 99 van de 100 keer in elkaars sfeer. Krijg je alles van elkaar mee. Ritme, bezoek, seks. Je kunt je afvragen of dat wenselijk is.

Dus als je als jongere thuiswoont omdat er meer dan genoeg ruimte is, je je opstelt als volwassene en ook taken en verantwoordelijkheden pakt die horen bij dat huis, dan kan ik me voorstellen dat je misschien andere keuzes maakt en het een volwassen ontwikkeling niet in de weg hoeft te staan. Maar als je je vooral gedraagt als iemand die thuis het minimale doet, dan vind ik dat geen volwassen aandeel hebben of nemen en blijven hangen in een kindrol, waarbij je blijkbaar geen oog hebt ontwikkeld voor je ouder(s)
Alle reacties Link kopieren Quote
Je kinderen thuis laten wonen of ze zich als kind laten gedragen tot ze ruim volwassen zijn is natuurlijk iets totaal anders. Dochter van bijna20 heeft een fulltime baan, net als wij beiden, en draait gewoon als volwassene mee in het huishouden. Zoon van 17 zit nog op school, maar ook hij draait daarin mee. We wonen hier immers alle 4, willen allemaal graag een schoon/opgeruimd huis, warme maaltijden en schone kleren.
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren Quote
Eens. En zo zal een jong volwassene een vriend van moeder ook anders moeten beoordelen qua inbreuk op levensruimte dan een jong kind van 8. Die grenzen schuiven op als je zelf ook ouder wordt als kind.
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
27-02-2025 10:59
Een eigen woning (huur of koop) is toch niet wat je hoeft na te streven om op eigen benen te staan? Ik weet dat elk mens in een eigen bubbel leeft, waardoor het lijkt alsof de wereld zo tikt. Maar het is wel goed om te beseffen dat er méér bubbels zijn dan alleen het eigen. Zoals ik weet dat er familieculturen zijn, waarbij het doodnormaal is om tot je trouwen thuis te wonen en als je uit huis gaat, zelfs heel erg tegen de stroming inzwemt en je familie daar een negatieve mening over heeft.

Zo wonen de jongeren in mijn bubbel niet thuis. Hebben bijna allemaal stuk voor stuk rond 20 jaar een kamer, studio, gedeelde flat met 1 of 2 vrienden. Waarmee ik wil zeggen dat kinderen ook nog andere manieren hebben om op zichzelf te gaan, dan het kopen van een huis of een volledige sociale huurwoning.
In mijn omgeving wonen de jongeren ook vrijwel allemaal op kamers. Eerst vaak in een studentenhuis, en na hun afstuderen eigenlijk nog steeds, alleen wonen er in dat studentenhuis dan mensen met (vaak heel goede) banen en zijn de huizen wat schoner :-D

Zo doen ze het tot ze echt met een partner gaan samenwonen, en dat is vaak pas rond de 30 jaar.

Zelf heb ik het trouwens ook zo gedaan. Op m’n 18e begonnen bij een hospita, gedeelde badkamer en keuken en zo, en toen snel gaan rondvragen en in een studentenhuis met 8 gaan wonen. Daarna door naar een huis met 4, en na mijn afstuderen kreeg ik een baan en woonde ik met één vriendin die ook werkte. Ik ging op mijn 28e samenwonen maar de studententijd had ik nooit willen missen, al was het vaak een grote bende in die huizen en kwamen we ‘s nachts regelmatig vreemde mannen tegen op de gang :)

Kinderen die nog thuiswonen hebben zelf toch ook wel eens een date of zelfs een relatie? Het lijkt me dat daar gewoon afspraken over gemaakt kunnen worden: waar slaap jij vrijdag, want ik wil iemand uitnodigen? Of: ik slaap dinsdag niet thuis, dan weet je dat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Valtifest schreef:
26-02-2025 16:45
Dan doe je dat niet. Ik zeg alleen maar hoe ik erin sta en dat het mij verbaasd dat men deze risico's niet meeneemt in het advies aan to.
Ik vind niemand eng, maar ik ben wel kritisch wie ik in de buurt van mijn kinderen laat en in mijn huis.
Dat anderen daar andere keuzes in maken blijkt uit de cijfers. Thuis is voor velen geen veilige omgeving.
Maargoed, een algemeen probleem moet weer individueel gemaakt worden en ik heb geen zin meer in gesneer, dus succes ermee, ik stop met deze discussie. Mijn 2 cents zijn gegeven!
Ik vind jouw 2 cents wel wat meer waard. Dit is een onderwerp dat ik ook bijzonder weinig tegenkom in topics. En het kan geen kwaad hier even aandacht aan te geven. Er zijn gewoon veel mannen die hun ogen de kost geven en de leeftijd maakt ze ook weinig tot niks uit. Van de week zag ik een meisje van een jaar of 14 hardlopen. Ik kon duidelijk aan haar gezicht en houding zien dat het nog geen volwassen vrouw was. Ze passeerde een oudere man 65+. De man keek naar haar en haar lichaam en toen ze voorbij hem was draaide hij zich helemaal om en staarde haar na. En zoals hij zijn er heel erg veel. Zoveel mannen die denken dat ze zelf wel uitmaken waar ze naar kijken en totaal geen boodschap hebben aan andermans meningen hieromtrent. Stiekeme gluurders die pas kijken wanneer hun vrouw die naast hun loopt of zit net de andere kant op kijkt. Want alles wat vrouwelijk is moet bekeken en gekeurd worden. Ik heb zelf ooit zo'n prachtexemplaar op de kop getikt en pas toen ik al lang en breed verkering met hem had zag ik die walgelijke stiekeme kant van hem. Uiteraard verdedigde hij zich met dat ik hem beschuldigde van gedrag dat ik zelf niet goed had gezien, en hij snapte niet waar ik het vandaan haalde. In het begin twijfel je. Maar hij had 2 dochters van 10 en bijna 12. En ik zag hem naar hun kijken in bikini op een manier die ik herkende van hoe hij stiekem naar andere vrouwen keek. Ik heb het uiteraard uitgemaakt. Zijn ex heeft hem voor van alles en nog wat uitgemaakt toen ze uit elkaar waren en ook nog toen ik wat met hem kreeg. Maar nooit voor gluurder of iets van die strekking. Zij heeft dus al die jaren nooit iets gemerkt van dat walgelijke gluurgedrag van hem. Anders had ze hem dat ongetwijfeld ook voor de voeten geworpen. Ik denk dat veel vrouwen dit niet zien. Of soms wel vermoeden maar niet willen zien. In ieder geval zijn er ook zat vrouwen die zeggen: hij mag best kijken hoor, kijken kan geen kwaad en: zolang hij maar thuis komt eten :wtf: enz. Ik denk dat kijken in veel gevallen Wel kwaad kan en veel meer dan deze vrouwen nu vermoeden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
27-02-2025 11:08
44% van de studenten woont op kamers
10 jaar geleden (toen de kamers betaalbaar waren) was dat 53%

dus ondanks de gruwelijke prijzen, zijn studenten zo gek om de vrijheid te kiezen en een kamer te zoeken
Ik heb zelf gestudeerd en op kamers gewoond. Dat was niet omdat ik zo nodig voor de vrijheid wou kiezen, maar heel simpel vanwege de afstand tot de universiteit die vanaf mijn ouderlijk huis niet dagelijks te doen was.
Alle reacties Link kopieren Quote
dianaf schreef:
27-02-2025 11:07
Volgens jou verspillen mensen die rond die tijd nog thuis wonen hun leven? Hoe dan? Thuis blijven wonen, betekent niet dat je je niet kunt ontwikkelen of dat je perse in je kinderrol moet blijven.
Is alleen maar hoe ik het zie hoor. En niet eens omdat ze zich niet ontwikkelen of in een kinderrol blijven, in tegendeel. Ik vind dat juist diegenen op hun 18e, 19e een veel volwassener, maar eigenlijk vooral "ouwelijker" leven leiden dan een student die op kamers gaat. En nee, dat heeft niks te maken met uitgaan, feesten of dronken met een one night stand thuiskomen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik gun het elke jongere om zelf de wereld te gaan ontdekken en om enkele jaren relatieve onbezonnenheid te hebben. Niet netjes afmelden voor het avondeten, maar gewoon zelf kijken waar je die avond zin in hebt. Dealen met onverwachte problemen zoals je sleutels kwijt zijn, je lasagna verbranden en de toko vol rook zetten of jezelf buitensluiten. Stiekem in je nest blijven liggen als je eens een keer niet naar school wil. Daarom vind ik het zonde dat veel kinderen niet meer op kamers kunnen vanwege te duur of te weinig aanbod. Ik geloof in de "tussenin" volwassenheid waar veel mag en nog niet al te veel moet.
Maar dat zal wel weer mijn bubbel zijn.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
27-02-2025 10:59
nee hoor, mij kinderen (en hun vrienden en de kinderen van mijn vrienden) wonen op kamers
Moeilijk te vinden? zeker, maar niet onmogelijk
Een groter probleem is daarna. Als je niet langer op je kamer kunt blijven of een baan vindt elders.
Dan een huis vinden is echt volkomen kut
Oh maar je schetst precies wat ik bedoel juist. Het op jezelf gaan, iets te vinden, is moeilijk maar niet godsonmogelijk. En er zijn er genoeg die het heel graag willen.

Dus degenen die niet gaan en die tot 28 willen thuiswonen hebben daar vaak een reden voor die in de cultuur ligt van hun ouders en familie of school/vriendenleven of allebei...
Alle reacties Link kopieren Quote
En ik ben wel blij dat mijn karakter in dat aspect past bij dat van mijn kind. Ik heb niet het gevoel gehad dat ik haar het nest moest uitduwen iig. Het lijkt me lastiger als daar een spanningsveld tussen zit: dat de ouder wel klaar is met zorgen, maar het kind niet weg wil. Of omgekeerd: als het kind graag wil uitvliegen, maar de ouders niet los kunnen of willen laten.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Alle reacties Link kopieren Quote
belgali schreef:
27-02-2025 12:27
Ik gun het elke jongere om zelf de wereld te gaan ontdekken en om enkele jaren relatieve onbezonnenheid te hebben. Niet netjes afmelden voor het avondeten, maar gewoon zelf kijken waar je die avond zin in hebt. Dealen met onverwachte problemen zoals je sleutels kwijt zijn, je lasagna verbranden en de toko vol rook zetten of jezelf buitensluiten. Stiekem in je nest blijven liggen als je eens een keer niet naar school wil. Daarom vind ik het zonde dat veel kinderen niet meer op kamers kunnen vanwege te duur of te weinig aanbod. Ik geloof in de "tussenin" volwassenheid waar veel mag en nog niet al te veel moet.
Maar dat zal wel weer mijn bubbel zijn.
Helemaal mee eens. Maar als het je bubbel is komt dat waarschijnlijk wel goed. Dan is de kans in elk geval groter dat je kind dat ook wel ziet zitten.
Alle reacties Link kopieren Quote
koala schreef:
27-02-2025 12:15
Ik heb zelf gestudeerd en op kamers gewoond. Dat was niet omdat ik zo nodig voor de vrijheid wou kiezen, maar heel simpel vanwege de afstand tot de universiteit die vanaf mijn ouderlijk huis niet dagelijks te doen was.
Toch zijn vrijheid en onafhankelijkheid wel de belangrijkste redenen voor veel jongeren om op kamers te willen. Ik woon in Amsterdam en ken veel Amsterdamse jongeren die gerust thuis hadden kunnen blijven wonen, de universiteit/Hogeschool/andere opleiding zitten om de hoek, maar die liever in een rommelig studentenhuis met 8 tot 12 anderen wonen, gewoon omdat het een geweldige ervaring is. De meeste jongeren willen zich losmaken van hun ouders. Dat is normaal, ik had het zelf ook heel sterk, hoe veel ik ook van mijn ouders hield en hoe groot zij ook woonden. Het is een beetje wat peuters ook hebben: 'Zelf doen!' maar dan is dit de volwassen variant. Zelf koken, met geld leren omgaan, fouten maken, vriendschappen sluiten, en dat allemaal in totale anonimiteit, buiten het zicht van de mensen die je al je hele leven kent en die weten wat 'het beste' voor je is.

Ik kan me situaties voorstellen (en die lees ik hier ook) waarin het gewoon onmogelijk is voor jongeren om het huis uit te gaan. Maar het lijkt me wel ontzettend vervelend, vooral voor het kind. Ik denk dat ouders het meestal wel fijn en gezellig vinden om hun kinderen in huis te hebben, maar de kinderen zelf willen waarschijnlijk het avontuur tegemoet en de dingen lekker zelf doen. Tenminste, de meeste kinderen, want daar zijn natuurlijk ook uitzonderingen op.
Alle reacties Link kopieren Quote
Raver schreef:
27-02-2025 11:57
In ieder geval zijn er ook zat vrouwen die zeggen: hij mag best kijken hoor, kijken kan geen kwaad en: zolang hij maar thuis komt eten :wtf: enz. Ik denk dat kijken in veel gevallen Wel kwaad kan en veel meer dan deze vrouwen nu vermoeden.
Al was het alleen maar dat je dochter zich ongemakkelijk voelt in haar eigen huis.

Ik zou er ook heel voorzichtig mee zijn. Met de komst van een stiefouder neemt de kans op mishandeling, verwaarlozing (door bio-ouder) en seksueel misbruik enorm toe.

Dat is al lang bekend in de hulpverlening.

Ik zie om me heen dat stiefouders vaak geen leuke toevoeging zijn voor de kinderen. Ze hebben het ermee te doen, maar een positieve invloed op het levensgeluk van de kinderen? Zelden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Claire45 schreef:
27-02-2025 12:39
Toch zijn vrijheid en onafhankelijkheid wel de belangrijkste redenen voor veel jongeren om op kamers te willen. Ik woon in Amsterdam en ken veel Amsterdamse jongeren die gerust thuis hadden kunnen blijven wonen, de universiteit/Hogeschool/andere opleiding zitten om de hoek, maar die liever in een rommelig studentenhuis met 8 tot 12 anderen wonen, gewoon omdat het een geweldige ervaring is. De meeste jongeren willen zich losmaken van hun ouders. Dat is normaal, ik had het zelf ook heel sterk, hoe veel ik ook van mijn ouders hield en hoe groot zij ook woonden. Het is een beetje wat peuters ook hebben: 'Zelf doen!' maar dan is dit de volwassen variant. Zelf koken, met geld leren omgaan, fouten maken, vriendschappen sluiten, en dat allemaal in totale anonimiteit, buiten het zicht van de mensen die je al je hele leven kent en die weten wat 'het beste' voor je is.

Ik kan me situaties voorstellen (en die lees ik hier ook) waarin het gewoon onmogelijk is voor jongeren om het huis uit te gaan. Maar het lijkt me wel ontzettend vervelend, vooral voor het kind. Ik denk dat ouders het meestal wel fijn en gezellig vinden om hun kinderen in huis te hebben, maar de kinderen zelf willen waarschijnlijk het avontuur tegemoet en de dingen lekker zelf doen. Tenminste, de meeste kinderen, want daar zijn natuurlijk ook uitzonderingen op.
En volgens mij wordt onderschat dat dat er ook een hoop zijn. Voor het kamertekort natuurlijk wel goed. Maar ik leerde ook pas na mijn 32e dat er hele andere bubbels waren dan de mijne. Dat er massa's mensen opgegroeid zijn zonder een idee van op kamers gaan. En zelfs mensen die jonger zijn dan ik (48) die zeggen dat dat in hun tijd niet gebeurde. Wat ze bedoelen is niet hun tijd maar hun bubbel... en die nu zelf een volwassen of bijna volwassen kind hebben dat ook niet gaat. Of niet wil. En dan als argument noemt dat ze geen stinkhok voor 1000 euro wil huren.

Maar in werkelijkheid wordt nog steeds bedoeld dat het op kamers gaan nog steeds iets is van "buiten hun bubbel".

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven