Actueel
alle pijlers
Joran v/d Sloot verdachte in moordzaak Peru II
maandag 14 juni 2010 om 01:43
quote:kookwekkertje01 schreef op 14 juni 2010 @ 00:47:
Ik heb zijn officiele verklaring net gelezen en ik denk dat hij de waarheid spreekt. Al is de bron de Televaag...
link
Hele artikel gelezen...wat een verhaal! Uri Geller die Joran geld geeft om een programma te maken over bedrog via internet?
En wat ik ook niet snap is dat hij na de moord haar kleren heeft aangetrokken. Wanneer had ze die dan uitgedaan?
En dan bij een politiebureau aan te komen die hem vervolgens wegsturen omdat het bureau te klein is terwijl zijn foto op de voorpagina van een krant staat?
En dan het laatste....hij wil nu wel praten met de politie in Aruba. Had hij dat maar 5 jaar geleden gedaan!
Hoe ziek kun je zijn in je hoofd. Ik vrees dat hij over een jaar niet meer leeft (of vermoord of zelfmoord gepleegd) en dat wij nooit achter de waarheid komen.
Ik heb zijn officiele verklaring net gelezen en ik denk dat hij de waarheid spreekt. Al is de bron de Televaag...
link
Hele artikel gelezen...wat een verhaal! Uri Geller die Joran geld geeft om een programma te maken over bedrog via internet?
En wat ik ook niet snap is dat hij na de moord haar kleren heeft aangetrokken. Wanneer had ze die dan uitgedaan?
En dan bij een politiebureau aan te komen die hem vervolgens wegsturen omdat het bureau te klein is terwijl zijn foto op de voorpagina van een krant staat?
En dan het laatste....hij wil nu wel praten met de politie in Aruba. Had hij dat maar 5 jaar geleden gedaan!
Hoe ziek kun je zijn in je hoofd. Ik vrees dat hij over een jaar niet meer leeft (of vermoord of zelfmoord gepleegd) en dat wij nooit achter de waarheid komen.
maandag 14 juni 2010 om 01:46
Ik ben heel benieuwd hoe Nederland zich hiermee gaat bemoeien, zeker als de PVV straks wellicht in de regering zit. De PVV is voor zware straffen, zeker voor tuig. Denk dat wij Joran hier wel onder kunnen rekenen.
En sorry voor het er bij halen van weer die rare partij (ze krijgen hier al aandacht genoeg), maar ben daar ook erg benieuwd naar.
En sorry voor het er bij halen van weer die rare partij (ze krijgen hier al aandacht genoeg), maar ben daar ook erg benieuwd naar.
maandag 14 juni 2010 om 04:49
quote:boebele schreef op 13 juni 2010 @ 22:37:
[...]
Hoe ziet jouw ideale gevangenis eruit dan? Een gevangenis blijft een gevangenis, je zit daar doorgaans niet vrijwillig zeg maar.
Nou, ik heb daar niet een heel gedetailleerd plaatje bij hoor
Ik heb vooral moeite met dat oog om oog, tand om tand sfeertje wat hier hangt. Ik vind óók dat hij fout is en dat hij daarvoor moet boeten in Peru. Maar als ik zag waar hij terecht kwam, en dan het idee dat hij in dat hokje 35 jaar moet zitten. Zonder contact te kunnen hebben met andere mensen. Met als alternatief wel contact maar de kans lopen dat je vermoord wordt. Dat vind ik ver gaan.
Als ik vind dat Joran maar vermoord moet worden in de gevangenis of zo gek gemaakt dat hij er zelf een eind aan maakt, ben ik dan niet bijna net zo slecht als hij? Omdat hij een eikel is moet hij maar dood. Nee, dat gaat mij te ver. Opsluiten ja. Maar daar blijft het bij.
[...]
Hoe ziet jouw ideale gevangenis eruit dan? Een gevangenis blijft een gevangenis, je zit daar doorgaans niet vrijwillig zeg maar.
Nou, ik heb daar niet een heel gedetailleerd plaatje bij hoor
Ik heb vooral moeite met dat oog om oog, tand om tand sfeertje wat hier hangt. Ik vind óók dat hij fout is en dat hij daarvoor moet boeten in Peru. Maar als ik zag waar hij terecht kwam, en dan het idee dat hij in dat hokje 35 jaar moet zitten. Zonder contact te kunnen hebben met andere mensen. Met als alternatief wel contact maar de kans lopen dat je vermoord wordt. Dat vind ik ver gaan.
Als ik vind dat Joran maar vermoord moet worden in de gevangenis of zo gek gemaakt dat hij er zelf een eind aan maakt, ben ik dan niet bijna net zo slecht als hij? Omdat hij een eikel is moet hij maar dood. Nee, dat gaat mij te ver. Opsluiten ja. Maar daar blijft het bij.
maandag 14 juni 2010 om 04:55
Ter aanvulling, breedbeeld tv en een opleiding betaald door de staat hoeft voor mij ook niet hoor. Ik dacht meer aan de kans jezelf te bewegen in je cel, af en toe naar buiten en contact met anderen. Van mij mag hij best 35 jaar lang wasknijpers in elkaar zetten. Maar dat hij er een beetje bij kan kletsen met zijn buurman. Zoiets...
maandag 14 juni 2010 om 07:50
Helemaal eens met Luiza. Volgens mij gaat het er niet om gevangenen een mens onwaardig bestaan te geven, maar om de maatschappij te beschermen. M.a.w. opsluiten als preventie en niet als straf. Dus als dat betekent dat iemand gevaarlijk en niet te genezen is en daarom 35 jaar vast moet zitten, ja. Met een eventuele TBS-behandeling, in de hoop dat het iets uithaalt. Maar eenzame opsluiting zonder daglicht heeft niets met preventie te maken. Sterker nog, als iemand daarna weer vrijkomt lijkt het mij dat hij gevaarlijker zal zijn dan ooit.
maandag 14 juni 2010 om 08:50
Ik ben het ook eens met Luisa.
Overigens, Sheherazade, preventie is een doel van straffen, maar vergelding of boete doen ook. Maar een sober bestaan in een gevangenis is toch ook straf? Het lijkt me in niemands belang als Joran na 35 jaar kierewiet weer buiten staat. En straf hoeft niet te betekenen dat iemands gezondheid eraan gaat, maar dat is mijn bescheiden mening.
Overigens, Sheherazade, preventie is een doel van straffen, maar vergelding of boete doen ook. Maar een sober bestaan in een gevangenis is toch ook straf? Het lijkt me in niemands belang als Joran na 35 jaar kierewiet weer buiten staat. En straf hoeft niet te betekenen dat iemands gezondheid eraan gaat, maar dat is mijn bescheiden mening.
maandag 14 juni 2010 om 09:27
quote:Marielle29 schreef op 13 juni 2010 @ 23:22:
[quote]Zamirah schreef op 13 juni 2010 @ 22:39:
Net was er ene Sebastiaan op BNN, die in de Domincaanse Republiek 22 jaar heeft gekregen.
Iemand het gezien? Sophie Hillebrand was bij hem op bezoek.[/quote
Waarvoor heeft hij die 22 jaar gekregen? En is het daar in de gevangenis erger of minder erg dan in Peru?
Wel gek. Dat van Joran houdt me ook bezig omdat hij al zo lang in het nieuws komt en het allemaal zo'n mysterie is. En deze Sebastian waar ik helemaal geen beeld van heb doet me veel minder. Erg eigenlijk..Voor het smokkelen van 100 kg coke. Hij is nu 35 jaar en komt vrij als hij 52 is. Hij heeft er inmiddels 5 jaar op zitten...
[quote]Zamirah schreef op 13 juni 2010 @ 22:39:
Net was er ene Sebastiaan op BNN, die in de Domincaanse Republiek 22 jaar heeft gekregen.
Iemand het gezien? Sophie Hillebrand was bij hem op bezoek.[/quote
Waarvoor heeft hij die 22 jaar gekregen? En is het daar in de gevangenis erger of minder erg dan in Peru?
Wel gek. Dat van Joran houdt me ook bezig omdat hij al zo lang in het nieuws komt en het allemaal zo'n mysterie is. En deze Sebastian waar ik helemaal geen beeld van heb doet me veel minder. Erg eigenlijk..Voor het smokkelen van 100 kg coke. Hij is nu 35 jaar en komt vrij als hij 52 is. Hij heeft er inmiddels 5 jaar op zitten...
maandag 14 juni 2010 om 09:42
maandag 14 juni 2010 om 09:48
Maar hij verteld ook dat hij geld van de FBI , (alleen hij weet miss niet dat het de FBI was) heeft gekregen, van ene Kelly.
Die was tussenpersoon voor de familie Holloway.
Ik denk verder dat dit wel een geloofwaardig verhaal is .
Hij geeft toe haar te hebben vermoord, maar waarom zij hem die klap zou hebben gegeven is echt niet duidelijk.
Hoe interessant ik dit allemaal vind , is het eigenlijk van de gekke dat zo'n verklaring (nu al) naar buiten komt.
Daar snap ik echt niets van.....
Die was tussenpersoon voor de familie Holloway.
Ik denk verder dat dit wel een geloofwaardig verhaal is .
Hij geeft toe haar te hebben vermoord, maar waarom zij hem die klap zou hebben gegeven is echt niet duidelijk.
Hoe interessant ik dit allemaal vind , is het eigenlijk van de gekke dat zo'n verklaring (nu al) naar buiten komt.
Daar snap ik echt niets van.....
maandag 14 juni 2010 om 09:54
Uit de verklaring van Joran:
4. Wat doet u voor werk, waar, sinds wanneer en hoeveel verdient u daarmee?
- Ik heb een zaak in Thailand. Pizzaverkoop, broodjes en koffie, waarmee ik jaarlijks 20.000 euro verdien. Dit doe ik al 2,5 jaar.
Yeah right....
10. Vertelt u, gedetailleerd, wat er is gebeurd tussen de moord op Stephany Flores in kamer 309 van Hotel TAC en uw vlucht naar Chili.
- Op 30 mei was ik om 2.00u met verschillende mensen aan het pokeren toen Stephany Flores bij mijn tafel aanschoof. Daarna heb ik zo’n twee à drie uur gekaart, steeds in haar aanwezigheid. Om vijf uur zei ze tegen me dat ze op Internet verder wilde spelen. Ze stelde ze voor om samen weg te gaan. We speelden nog even door en zijn toen naar hotel TAC vertrokken in Stephany’s auto, een zwarte 4x4.
We kwamen om circa half zes aan en gingen naar mijn kamer om te pokeren op mijn laptop. Op een gegeven moment opende ik mijn mailbox en zag ik een bericht: ‘Ik ga je vermoorden, mongooltje’, verwijzend naar de zaak Holloway. Ik begon met Stephany Flores over de zaak te praten. Ik legde uit dat ik vijf jaar geleden was gearresteerd, dat ik werd verdacht van de verdwijning van dat meisje. Dat was een half uur nadat we kamer 309 waren binnengekomen.
Terwijl ik dit vertelde, sloeg ze me links op mijn hoofd met haar vuist. Ik reageerde impulsief door haar met mijn rechterelleboog een klap te geven, precies op haar neus. Er was overal bloed. Ze leek half buiten bewustzijn. Ik was zo kwaad dat ik haar met beide handen bij haar keel pakte en haar wurgde, een minuut lang. Toen realiseerde ik me wat ik aan het doen was.
Ik stond op om te denken wat ik moest doen. Er zat ook bloed op mijn overhemd en op het bed. Toen pakte ik mijn overhemd en drukte ik het hard op haar gezicht, totdat ze dood was. Daarna dacht ik: wat nu? Ik verliet het hotel, maar de receptioniste zei me dat ik de auto moest verplaatsen. Ik ging terug naar kamer 309. Ik wilde het hotel uitvluchten. Ik pakte mijn twee tassen en ik reed weg met de auto. Ik weet niet meer waarheen. Ik heb ongeveer vijf minuten rondgereden. Daarna pakte ik een taxi naar het internationale vliegveld ‘Jorge Chavez’. Toen bedacht ik me dat ik beter niet met het vliegtuig kon gaan. Ik pakte een taxi naar de andere kant van de stad, naar een busterminal.
Daar pakte ik voor 600 soles een taxi naar een andere stad waarvan ik me de naam niet herinner. Daar nam ik voor 500 soles een andere taxi naar Nazca. In Nazca reed iemand me voor 100 soles naar de volgende steden. Toen we aankwamen praatte ik met de taxichauffeur over de moord op Stephany Flores. “Ik heb een moord gepleegd, ik wil Peru uit”, zei ik. “Wacht tot we in de volgende stad zijn”, antwoordde hij. Daar aangekomen zei hij: “Mijn vrienden zijn er nu niet, misschien is het beter als je een bus pakt.” “Je hebt me gezegd dat je me naar Arica zou brengen, doe dat dan svp ook”, zei ik terug. De chauffeur: “Rustig aan, we gaan iets eten.”
Dat deden we en toen kwamen zijn vrienden aanzetten. Ze vroegen 1500 dollar voor de rit. Ik ging akkoord. Ik had op dat moment alleen maar 500 dollar contant geld op zak. Ik zei dat ik de rest zou pinnen bij een geldautomaat. We vertrokken in een wit minibusje, maar onderweg vroeg de wegpolitie om onze papieren. De chauffeurs raadden me daarna aan een tas weg te gooien. Ik gooide mijn beige sportkoffertje weg.
Toen zeiden ze dat ze me niet naar Arica zouden brengen als ik mijn spullen niet zou aangeven. Ze wilden mijn mobiele telefoon, mijn horloge, twee parfums, boeken, kledingstukken (zoals een spijkerbroek en enkele polo’s van het merk Lacoste) en nog wat spullen. Toen we bij de grenspost aankwamen, bij Tacna, bleef één van de bestuurders achter omdat zijn ID vals was.
Ik ging de grens over met de twee Peruanen die het stuk vanaf Nazca hadden gereden. Totdat we om ongeveer 16.00u, op 31 mei, in Chili aankwamen. Ik probeerde met mijn betaalpas duizend dollar op te nemen, maar ik kon er maar vijfhonderd krijgen. De Peruanen zeiden dat ik de rest ook moest betalen. Om geen problemen met hen te krijgen, vertelde ik dat ik twee horloges had, één van het merk Ferrari, met een waarde van 7000 dollar.
Ik gaf het horloge aan één van hen, maar de ander hield het bij zich. Ik beloofde dat ik een dag later zou bellen en dat ik per Western Union de resterende 500 dollar zou overmaken. Op het moment van overmaken zou ik hen zeggen waar zij het horloge moesten teruggeven. Als ik dat binnen zou hebben, zou ik die 500 dollar betalen. Na dat te hebben afgesproken, vertrokken ze.
Ik overnachtte in een hotelletje in Arica, de naam herinner ik me niet. Een dag later, op 1 juni, ben ik de hele dag in de stad gebleven en heb ik ’s avonds de bus naar Antofagasta gepakt. Daar nam ik het vliegtuig naar Santiago, waar ik om 14.00u aankwam. Ik ging naar een plaats genaamd Vasco de Gama, waar ik een douche nam in een hotel. Ik liet mijn spullen achter en pakte een taxi naar Santiago.
Iemand benaderde me en vroeg me of ik wel eens ‘Koffie met voeten’ had gedronken. Ik zei van niet. Toen nam hij me mee naar een bar waar blote vrouwen koffie serveerden. Ik raakte bevriend met deze meneer en hij nodigde me bij hem thuis uit. Daar bleef ik likeur drinken. Ik bleef er slapen omdat ik te dronken werd.
Een dag later vertrok ik, weer naar Vasco de Gama, en zag ik in de taxi dat mijn foto in de krant stond en dat ze een Hollandse moordenaar zochten. Ik vroeg de taxichauffeur me naar een politiebureau te brengen. Op het politiebureau in Vasco de Gama praatte ik met de agenten. Ik zei: “Ik heb net in de krant gezien dat de Peruaanse politie me zoekt voor moord.” Ze keken me raar aan en zeiden ‘wacht even’. Toen kwam er een vrouwelijke agent. “Het is beter als je naar een ander politiebureau gaat want wij weten hier niets van.”
Ik vertelde de volgende taxichauffeur dat ik me wilde overgeven. “Een neef van me is politiechef in Santiago. Als je wil, kan ik hem bellen”, zei hij. Ik vroeg hem dat te doen. Hij praatte vijf minuten en gaf me de telefoon door. In het Spaans, dat ik beheers, legde ik hem uit dat de Peruaanse politie mij zocht. Hij vroeg me waar ik vandaan kwam. Uit Nederland, zei ik. Toen hij even later terugbelde, zei hij dat ik naar het hoofdbureau van politie in Santiago moest gaan.
Onderweg bleef de taxichauffeur bellen. Hij zei: “Mijn neef zegt me dat ze je om veiligheidsredenen gaan onderscheppen.” Het duurde nog een uur voordat de politie mijn taxi onderschepte. Ze reden me in een particuliere wagen naar de Migratiedienst in Santiago. Ze legden uit dat ik niet gearresteerd was, dat ik mocht doen wat ik wilde. Ik gebruikte de computer en at. Totdat ik te horen kreeg dat Peru om mijn uitlevering vroeg.
Ik zei dat ik niet akkoord was, dat ik met een advocaat wilde praten. Ze zeiden me dat ik daarover niks te vertellen had. Dat het een beslissing van de regering was. Ik vroeg of ik niet aan Nederland kon worden uitgeleverd. Dat zouden ze bekijken. Daarna herhaalden ze dat ik niet gearresteerd was, maar dat ze me wegens een beslissing van hogerhand het land zouden uitzetten, naar Peru.
4. Wat doet u voor werk, waar, sinds wanneer en hoeveel verdient u daarmee?
- Ik heb een zaak in Thailand. Pizzaverkoop, broodjes en koffie, waarmee ik jaarlijks 20.000 euro verdien. Dit doe ik al 2,5 jaar.
Yeah right....
10. Vertelt u, gedetailleerd, wat er is gebeurd tussen de moord op Stephany Flores in kamer 309 van Hotel TAC en uw vlucht naar Chili.
- Op 30 mei was ik om 2.00u met verschillende mensen aan het pokeren toen Stephany Flores bij mijn tafel aanschoof. Daarna heb ik zo’n twee à drie uur gekaart, steeds in haar aanwezigheid. Om vijf uur zei ze tegen me dat ze op Internet verder wilde spelen. Ze stelde ze voor om samen weg te gaan. We speelden nog even door en zijn toen naar hotel TAC vertrokken in Stephany’s auto, een zwarte 4x4.
We kwamen om circa half zes aan en gingen naar mijn kamer om te pokeren op mijn laptop. Op een gegeven moment opende ik mijn mailbox en zag ik een bericht: ‘Ik ga je vermoorden, mongooltje’, verwijzend naar de zaak Holloway. Ik begon met Stephany Flores over de zaak te praten. Ik legde uit dat ik vijf jaar geleden was gearresteerd, dat ik werd verdacht van de verdwijning van dat meisje. Dat was een half uur nadat we kamer 309 waren binnengekomen.
Terwijl ik dit vertelde, sloeg ze me links op mijn hoofd met haar vuist. Ik reageerde impulsief door haar met mijn rechterelleboog een klap te geven, precies op haar neus. Er was overal bloed. Ze leek half buiten bewustzijn. Ik was zo kwaad dat ik haar met beide handen bij haar keel pakte en haar wurgde, een minuut lang. Toen realiseerde ik me wat ik aan het doen was.
Ik stond op om te denken wat ik moest doen. Er zat ook bloed op mijn overhemd en op het bed. Toen pakte ik mijn overhemd en drukte ik het hard op haar gezicht, totdat ze dood was. Daarna dacht ik: wat nu? Ik verliet het hotel, maar de receptioniste zei me dat ik de auto moest verplaatsen. Ik ging terug naar kamer 309. Ik wilde het hotel uitvluchten. Ik pakte mijn twee tassen en ik reed weg met de auto. Ik weet niet meer waarheen. Ik heb ongeveer vijf minuten rondgereden. Daarna pakte ik een taxi naar het internationale vliegveld ‘Jorge Chavez’. Toen bedacht ik me dat ik beter niet met het vliegtuig kon gaan. Ik pakte een taxi naar de andere kant van de stad, naar een busterminal.
Daar pakte ik voor 600 soles een taxi naar een andere stad waarvan ik me de naam niet herinner. Daar nam ik voor 500 soles een andere taxi naar Nazca. In Nazca reed iemand me voor 100 soles naar de volgende steden. Toen we aankwamen praatte ik met de taxichauffeur over de moord op Stephany Flores. “Ik heb een moord gepleegd, ik wil Peru uit”, zei ik. “Wacht tot we in de volgende stad zijn”, antwoordde hij. Daar aangekomen zei hij: “Mijn vrienden zijn er nu niet, misschien is het beter als je een bus pakt.” “Je hebt me gezegd dat je me naar Arica zou brengen, doe dat dan svp ook”, zei ik terug. De chauffeur: “Rustig aan, we gaan iets eten.”
Dat deden we en toen kwamen zijn vrienden aanzetten. Ze vroegen 1500 dollar voor de rit. Ik ging akkoord. Ik had op dat moment alleen maar 500 dollar contant geld op zak. Ik zei dat ik de rest zou pinnen bij een geldautomaat. We vertrokken in een wit minibusje, maar onderweg vroeg de wegpolitie om onze papieren. De chauffeurs raadden me daarna aan een tas weg te gooien. Ik gooide mijn beige sportkoffertje weg.
Toen zeiden ze dat ze me niet naar Arica zouden brengen als ik mijn spullen niet zou aangeven. Ze wilden mijn mobiele telefoon, mijn horloge, twee parfums, boeken, kledingstukken (zoals een spijkerbroek en enkele polo’s van het merk Lacoste) en nog wat spullen. Toen we bij de grenspost aankwamen, bij Tacna, bleef één van de bestuurders achter omdat zijn ID vals was.
Ik ging de grens over met de twee Peruanen die het stuk vanaf Nazca hadden gereden. Totdat we om ongeveer 16.00u, op 31 mei, in Chili aankwamen. Ik probeerde met mijn betaalpas duizend dollar op te nemen, maar ik kon er maar vijfhonderd krijgen. De Peruanen zeiden dat ik de rest ook moest betalen. Om geen problemen met hen te krijgen, vertelde ik dat ik twee horloges had, één van het merk Ferrari, met een waarde van 7000 dollar.
Ik gaf het horloge aan één van hen, maar de ander hield het bij zich. Ik beloofde dat ik een dag later zou bellen en dat ik per Western Union de resterende 500 dollar zou overmaken. Op het moment van overmaken zou ik hen zeggen waar zij het horloge moesten teruggeven. Als ik dat binnen zou hebben, zou ik die 500 dollar betalen. Na dat te hebben afgesproken, vertrokken ze.
Ik overnachtte in een hotelletje in Arica, de naam herinner ik me niet. Een dag later, op 1 juni, ben ik de hele dag in de stad gebleven en heb ik ’s avonds de bus naar Antofagasta gepakt. Daar nam ik het vliegtuig naar Santiago, waar ik om 14.00u aankwam. Ik ging naar een plaats genaamd Vasco de Gama, waar ik een douche nam in een hotel. Ik liet mijn spullen achter en pakte een taxi naar Santiago.
Iemand benaderde me en vroeg me of ik wel eens ‘Koffie met voeten’ had gedronken. Ik zei van niet. Toen nam hij me mee naar een bar waar blote vrouwen koffie serveerden. Ik raakte bevriend met deze meneer en hij nodigde me bij hem thuis uit. Daar bleef ik likeur drinken. Ik bleef er slapen omdat ik te dronken werd.
Een dag later vertrok ik, weer naar Vasco de Gama, en zag ik in de taxi dat mijn foto in de krant stond en dat ze een Hollandse moordenaar zochten. Ik vroeg de taxichauffeur me naar een politiebureau te brengen. Op het politiebureau in Vasco de Gama praatte ik met de agenten. Ik zei: “Ik heb net in de krant gezien dat de Peruaanse politie me zoekt voor moord.” Ze keken me raar aan en zeiden ‘wacht even’. Toen kwam er een vrouwelijke agent. “Het is beter als je naar een ander politiebureau gaat want wij weten hier niets van.”
Ik vertelde de volgende taxichauffeur dat ik me wilde overgeven. “Een neef van me is politiechef in Santiago. Als je wil, kan ik hem bellen”, zei hij. Ik vroeg hem dat te doen. Hij praatte vijf minuten en gaf me de telefoon door. In het Spaans, dat ik beheers, legde ik hem uit dat de Peruaanse politie mij zocht. Hij vroeg me waar ik vandaan kwam. Uit Nederland, zei ik. Toen hij even later terugbelde, zei hij dat ik naar het hoofdbureau van politie in Santiago moest gaan.
Onderweg bleef de taxichauffeur bellen. Hij zei: “Mijn neef zegt me dat ze je om veiligheidsredenen gaan onderscheppen.” Het duurde nog een uur voordat de politie mijn taxi onderschepte. Ze reden me in een particuliere wagen naar de Migratiedienst in Santiago. Ze legden uit dat ik niet gearresteerd was, dat ik mocht doen wat ik wilde. Ik gebruikte de computer en at. Totdat ik te horen kreeg dat Peru om mijn uitlevering vroeg.
Ik zei dat ik niet akkoord was, dat ik met een advocaat wilde praten. Ze zeiden me dat ik daarover niks te vertellen had. Dat het een beslissing van de regering was. Ik vroeg of ik niet aan Nederland kon worden uitgeleverd. Dat zouden ze bekijken. Daarna herhaalden ze dat ik niet gearresteerd was, maar dat ze me wegens een beslissing van hogerhand het land zouden uitzetten, naar Peru.
maandag 14 juni 2010 om 09:58
22. Waarom verliet u kamer 309 na de moord om terug te keren met twee koppen koffie in de hand?
- Weet ik niet. Ik weet simpelweg niet wat ik toen dacht.
23. Heeft u na de moord op enig moment overwogen om het lichaam van het slachtoffer te verbergen?
- Ja, die gedachte is door mijn hoofd gegaan. Maar ik kon het niet meer aanzien, er was erg veel bloed in de kamer.
24. Hoe verklaart u de wonden in het gezicht en op diverse delen van het lichaam en de schedelbreuk die zijn geconstateerd bij de autopsie?
- Ik weet niet hoe deze verwondingen tot stand zijn gekomen.
25. Zoals u eerder aangaf heeft u Stephany met beide handen gewurgd. Geeft u aan waar het slachtoffer zich toen bevond en welke positie u toen aannam.
- Zij zat op het bed toen ik haar een harde elleboog gaf. Ik denk dat haar hoofd naar achteren tegen de muur sloeg. Daarna begon ze te bloeden. Toen ben ik meteen op haar gaan zitten en begon ik haar met twee handen te wurgen. Ik heb haar een minuut zo vastgehouden. Daarna heb ik haar op de grond gelegd. Maar ze ademde nog. Toen heb ik mijn overhemd uitgedaan en in hard n haar gezicht gedrukt. Ik weet niet hoe lang maar ze stopte met ademen. Ik denk dat ik haar zo gedood heb.
26. Is het waar dat u daarna haar kleren heeft aangetrokken en zo ja, waarom?
- Dat weet ik echt niet, maar ik denk van wel. Het gebeurde na haar te hebben gedood. Het ging om haar broek en haar schoenen, maar verder niets. Ik weet niet waarom ik het deed.
27. Waar zou u het lichaam van Stephany hebben willen verstoppen?
Geen idee, maar het is even in me opgekomen.
- Weet ik niet. Ik weet simpelweg niet wat ik toen dacht.
23. Heeft u na de moord op enig moment overwogen om het lichaam van het slachtoffer te verbergen?
- Ja, die gedachte is door mijn hoofd gegaan. Maar ik kon het niet meer aanzien, er was erg veel bloed in de kamer.
24. Hoe verklaart u de wonden in het gezicht en op diverse delen van het lichaam en de schedelbreuk die zijn geconstateerd bij de autopsie?
- Ik weet niet hoe deze verwondingen tot stand zijn gekomen.
25. Zoals u eerder aangaf heeft u Stephany met beide handen gewurgd. Geeft u aan waar het slachtoffer zich toen bevond en welke positie u toen aannam.
- Zij zat op het bed toen ik haar een harde elleboog gaf. Ik denk dat haar hoofd naar achteren tegen de muur sloeg. Daarna begon ze te bloeden. Toen ben ik meteen op haar gaan zitten en begon ik haar met twee handen te wurgen. Ik heb haar een minuut zo vastgehouden. Daarna heb ik haar op de grond gelegd. Maar ze ademde nog. Toen heb ik mijn overhemd uitgedaan en in hard n haar gezicht gedrukt. Ik weet niet hoe lang maar ze stopte met ademen. Ik denk dat ik haar zo gedood heb.
26. Is het waar dat u daarna haar kleren heeft aangetrokken en zo ja, waarom?
- Dat weet ik echt niet, maar ik denk van wel. Het gebeurde na haar te hebben gedood. Het ging om haar broek en haar schoenen, maar verder niets. Ik weet niet waarom ik het deed.
27. Waar zou u het lichaam van Stephany hebben willen verstoppen?
Geen idee, maar het is even in me opgekomen.
maandag 14 juni 2010 om 10:23
maandag 14 juni 2010 om 10:24
34. Won Stephany geld toen ze met u in het casino speelde en zo ja, hoeveel?
- Ik geloof niet dat ze winst had.
35. Om welke reden ging u met Stephany naar kamer 309?
Om op internet te blijven pokeren.
36. Wat zei Stephany tegen u toen ze u voor uw hoofd sloeg?
- Ik was haar aan het uitleggen dat ik vijf jaar eerder beschuldigd was van het laten verdwijnen van een meisje omdat ik daar via Facebook een bericht over had gekregen. Ze luisterde naar me en plots sloeg ze me. Ik weet niet waarom.
37. Waarom heeft u Stephany vermoord?
- Nadat ik haar een klap had gegeven was ik bang dat ze naar de politie zou stappen en dat ze me zouden aanhouden. Het was een impulsieve daad. Ik denk dat ik haar vermoordde omdat ik niet nadacht.
38. Volgens het autopsierapport had Stephany amfetamine in haar bloed. Heeft u haar iets te drinken gegeven dat amfetamine bevatte?
- Nee
39. Dronken jullie samen in het casino en zo ja, wat en hoeveel?
- Ik Pepsi, pisco sour en whiskey-cola. En Stephany wijn, geloof ik. Ik heb vanaf 18.00h iets van tien glazen gedronken.
40. Waar komt het geld vandaan waarmee u het land heeft verlaten?
- Ik had 25.000 dollar bij me toen ik Peru binnenkwam, maar dat heb ik niet aangegeven. Ik Chili heb ik op 2 juni 500 dollar gepind. Dat was van mijn Click2pay-rekening, een organisatie die betaling per internet vergemakkelijkt. Ik heb een pas maar die is in Chili achtergebleven met mijn bezittingen.
41. Waar komen die 25.000 dollar vandaan en waarom heeft u deze niet aangegeven?
- Ik maakte een tv-programma over bedrog via internet, en voor die informatie kreeg ik 25.000 dollar van Uri Geller uit Nederland. Eerst 10.000 dollar contant en daarna 15.000 dollar op mijn bankrekening van de SNS-bank in Nederland. Ik heb ook een ABN-rekening. Verder had ik 9000 dollar gekregen voor het geven van informatie over de Holloway-zaak aan ene John Quinsy Kelly. Een week voordat ik in Peru aankwam had ik 6000 dollar gewonnen in casino’s op Aruba. Daarenboven heb ik enkele pokerrekeningen. Ik reis de hele wereld rond om met veel geld te pokeren en ik geef dat nooit aan. Ik zou niet weten waarom ik dat wel zou moeten doen. Het kost alleen maar tijd, die vragen over de herkomst van het geld.
42. Heeft u al eens eerder een zwaar misdrijf gepleegd of bent u daarbij betrokken geweest? Zo ja, waarom en waar?
- Het enige geval was de zaak-Holloway vijf jaar geleden op Aruba, om verschillende verdenkingen.
VRAGEN VAN DE ADVOCAAT
43. Heeft u zich vrijwillig overgegeven of waren het de broers Aparcana Pisconte en Euribe Pretil die dat suggereerden?
- Ja, ik heb me vrijwillig overgegeven. Het was mijn beslissing.
44. Heeft u nog iets toe te voegen of te veranderen aan deze verklaring?
-Ik wil alles nalezen. En ik heb de wens om te praten over het geval Natalee Holloway. Er is kans dat, als het proces hier snel en soepel verloopt, ik aan Aruba word uitgeleverd. Ik wil over de zaak praten maar niet nu. Ik praat liever met de politie op Aruba. Als er kans is om de zaak af te sluiten, dan ben ik bereid te helpen bij het ophelderen ervan.”
Verder heeft hij niets toe te voegen.
- Ik geloof niet dat ze winst had.
35. Om welke reden ging u met Stephany naar kamer 309?
Om op internet te blijven pokeren.
36. Wat zei Stephany tegen u toen ze u voor uw hoofd sloeg?
- Ik was haar aan het uitleggen dat ik vijf jaar eerder beschuldigd was van het laten verdwijnen van een meisje omdat ik daar via Facebook een bericht over had gekregen. Ze luisterde naar me en plots sloeg ze me. Ik weet niet waarom.
37. Waarom heeft u Stephany vermoord?
- Nadat ik haar een klap had gegeven was ik bang dat ze naar de politie zou stappen en dat ze me zouden aanhouden. Het was een impulsieve daad. Ik denk dat ik haar vermoordde omdat ik niet nadacht.
38. Volgens het autopsierapport had Stephany amfetamine in haar bloed. Heeft u haar iets te drinken gegeven dat amfetamine bevatte?
- Nee
39. Dronken jullie samen in het casino en zo ja, wat en hoeveel?
- Ik Pepsi, pisco sour en whiskey-cola. En Stephany wijn, geloof ik. Ik heb vanaf 18.00h iets van tien glazen gedronken.
40. Waar komt het geld vandaan waarmee u het land heeft verlaten?
- Ik had 25.000 dollar bij me toen ik Peru binnenkwam, maar dat heb ik niet aangegeven. Ik Chili heb ik op 2 juni 500 dollar gepind. Dat was van mijn Click2pay-rekening, een organisatie die betaling per internet vergemakkelijkt. Ik heb een pas maar die is in Chili achtergebleven met mijn bezittingen.
41. Waar komen die 25.000 dollar vandaan en waarom heeft u deze niet aangegeven?
- Ik maakte een tv-programma over bedrog via internet, en voor die informatie kreeg ik 25.000 dollar van Uri Geller uit Nederland. Eerst 10.000 dollar contant en daarna 15.000 dollar op mijn bankrekening van de SNS-bank in Nederland. Ik heb ook een ABN-rekening. Verder had ik 9000 dollar gekregen voor het geven van informatie over de Holloway-zaak aan ene John Quinsy Kelly. Een week voordat ik in Peru aankwam had ik 6000 dollar gewonnen in casino’s op Aruba. Daarenboven heb ik enkele pokerrekeningen. Ik reis de hele wereld rond om met veel geld te pokeren en ik geef dat nooit aan. Ik zou niet weten waarom ik dat wel zou moeten doen. Het kost alleen maar tijd, die vragen over de herkomst van het geld.
42. Heeft u al eens eerder een zwaar misdrijf gepleegd of bent u daarbij betrokken geweest? Zo ja, waarom en waar?
- Het enige geval was de zaak-Holloway vijf jaar geleden op Aruba, om verschillende verdenkingen.
VRAGEN VAN DE ADVOCAAT
43. Heeft u zich vrijwillig overgegeven of waren het de broers Aparcana Pisconte en Euribe Pretil die dat suggereerden?
- Ja, ik heb me vrijwillig overgegeven. Het was mijn beslissing.
44. Heeft u nog iets toe te voegen of te veranderen aan deze verklaring?
-Ik wil alles nalezen. En ik heb de wens om te praten over het geval Natalee Holloway. Er is kans dat, als het proces hier snel en soepel verloopt, ik aan Aruba word uitgeleverd. Ik wil over de zaak praten maar niet nu. Ik praat liever met de politie op Aruba. Als er kans is om de zaak af te sluiten, dan ben ik bereid te helpen bij het ophelderen ervan.”
Verder heeft hij niets toe te voegen.
