Actueel
alle pijlers
Langer thuiswonen bejaarden veroorzaakt dit
zaterdag 3 oktober 2015 om 22:33
Alarm geslagen: meer ouderen lopen ernstige brandwonden op
3 dagen geleden door Elselien van Dieren
Het aantal ouderen met derdegraadsbrandwonden is de afgelopen 8 jaar met maar liefst 50% toegenomen. Brandwondencentra denken dat dit komt doordat ouderen steeds langer thuis moeten wonen.
Dit is erg voor die bejaarden, maar wat gebeurt er al zo'n oudje per ongeluk een hele flat in de fik steekt? De regering heeft door dit beleid een hoop mensen in gevaar gebracht, en niet alleen de ouderen.
3 dagen geleden door Elselien van Dieren
Het aantal ouderen met derdegraadsbrandwonden is de afgelopen 8 jaar met maar liefst 50% toegenomen. Brandwondencentra denken dat dit komt doordat ouderen steeds langer thuis moeten wonen.
Dit is erg voor die bejaarden, maar wat gebeurt er al zo'n oudje per ongeluk een hele flat in de fik steekt? De regering heeft door dit beleid een hoop mensen in gevaar gebracht, en niet alleen de ouderen.
If you say one more time that islam is NOT a believe of peace..I will kill you!
woensdag 7 oktober 2015 om 15:17
Echt dat mensonterende ziekbeeld dat erbij kan komen kijken wens je inderdaad niemand toe...
Maar ik hoop ook dat als er geen mensonterende toestanden bij komen kijken (maar wel belastende!) dat mijn kinderen ook voor zichzelf opkomen. Wat dat betreft vond ik de tip van meivogel wel heel goed. Zelf het voorbeeld geven van grenzen aangeven en je kinderen leren dat grenzen aangeven en voor jezelf opkomen nooit verkeerd is!
Misschien dat het daar voor veel mensen die belast zijn met mantelzorg mis gaat. Nooit geleerd om een grens aan te geven dat je het wel ooit anders zou willen en zodoende dertig of veertig jaar in een patroon vastzitten, terwijl het niet eens om de zorg van een (ernstig) zieke gaat. Echt, ik hoor het zo vaak. Zelfs mensen die zeggen niet op vakantie te kunnen omdat ze koken voor hun ouders/partner/kinderen, of de was doen, of weet ik wat ze allemaal doen, in elk geval veel doen doen doen doen voor de ander en daar ongelooflijk van balen maar dan steeds zeggen: "Ja iemand moet het doen. Ik zou het ook anders willen maar anders doet helemaal niemand het..."
Dat vind ik heel moeilijk om te zien.. maar miaschien moet dat ook wel in iemand zitten?
Maar ik hoop ook dat als er geen mensonterende toestanden bij komen kijken (maar wel belastende!) dat mijn kinderen ook voor zichzelf opkomen. Wat dat betreft vond ik de tip van meivogel wel heel goed. Zelf het voorbeeld geven van grenzen aangeven en je kinderen leren dat grenzen aangeven en voor jezelf opkomen nooit verkeerd is!
Misschien dat het daar voor veel mensen die belast zijn met mantelzorg mis gaat. Nooit geleerd om een grens aan te geven dat je het wel ooit anders zou willen en zodoende dertig of veertig jaar in een patroon vastzitten, terwijl het niet eens om de zorg van een (ernstig) zieke gaat. Echt, ik hoor het zo vaak. Zelfs mensen die zeggen niet op vakantie te kunnen omdat ze koken voor hun ouders/partner/kinderen, of de was doen, of weet ik wat ze allemaal doen, in elk geval veel doen doen doen doen voor de ander en daar ongelooflijk van balen maar dan steeds zeggen: "Ja iemand moet het doen. Ik zou het ook anders willen maar anders doet helemaal niemand het..."
Dat vind ik heel moeilijk om te zien.. maar miaschien moet dat ook wel in iemand zitten?
woensdag 7 oktober 2015 om 15:36
quote:somana schreef op 06 oktober 2015 @ 22:59:
[...]
Dit klopt niet helemaal. Bij hoogopgeleide dementerende zie je wel de cognitieve achteruitgang en de geheugenproblemen maar treden later op omdat zij een dusdanig iq hebben dat zij heel goed in staat zijn truukjes te verzinnen om toch mee te kunnen draaien in de maatschappij. Daarnaast merk je dat hun interesses nog steeds veel verder gaan dan dat de snackbar op de hoek een uitje is. Zo een dementerende meenemen naar een klassiek concert of dinner dansant is het juiste uitje. Het werkt juist de dementie verder in de hand door ze onder hun niveau te benaderen en dat is pas mensonwaardig. Er bestaan juist verpleeghuizen voor deze doelgroep.De truckendoos van mijn moeder is onuitputtelijk. Met een uitje hoef ik niet aan te komen, dat is te vermoeiend maar een dementerende zeventiger is niet dezelfde als iemand van 92. Meenemen naar een concert lijkt me niet handig, ze is nogal doof.
[...]
Dit klopt niet helemaal. Bij hoogopgeleide dementerende zie je wel de cognitieve achteruitgang en de geheugenproblemen maar treden later op omdat zij een dusdanig iq hebben dat zij heel goed in staat zijn truukjes te verzinnen om toch mee te kunnen draaien in de maatschappij. Daarnaast merk je dat hun interesses nog steeds veel verder gaan dan dat de snackbar op de hoek een uitje is. Zo een dementerende meenemen naar een klassiek concert of dinner dansant is het juiste uitje. Het werkt juist de dementie verder in de hand door ze onder hun niveau te benaderen en dat is pas mensonwaardig. Er bestaan juist verpleeghuizen voor deze doelgroep.De truckendoos van mijn moeder is onuitputtelijk. Met een uitje hoef ik niet aan te komen, dat is te vermoeiend maar een dementerende zeventiger is niet dezelfde als iemand van 92. Meenemen naar een concert lijkt me niet handig, ze is nogal doof.
verba volant, scripta manent.
woensdag 7 oktober 2015 om 17:52
quote:nina1966 schreef op 07 oktober 2015 @ 14:47:
[...]
Heel streng. Wassen en in pyjama helpen hebben ze 10 minuten tot een kwartier voor! En medicijn controle (als er bv eens niemand thuis is) dat kan niet. Dan gaat het over naar.... ? zorg en dan willen ze schoonma toch in zo'n tehuis hebben En daar is het het mens niet voor, die is dan echt met drie maanden weg.
De uren die ze ooit had zijn helemaal terug gedraaid.Voor wassen aan aankleden staat bij ons 45 minuten. Alleen steunkousen aan of uit is 10 minuten.
[...]
Heel streng. Wassen en in pyjama helpen hebben ze 10 minuten tot een kwartier voor! En medicijn controle (als er bv eens niemand thuis is) dat kan niet. Dan gaat het over naar.... ? zorg en dan willen ze schoonma toch in zo'n tehuis hebben En daar is het het mens niet voor, die is dan echt met drie maanden weg.
De uren die ze ooit had zijn helemaal terug gedraaid.Voor wassen aan aankleden staat bij ons 45 minuten. Alleen steunkousen aan of uit is 10 minuten.
vrijdag 9 oktober 2015 om 23:35
En er zit inderdaad een heel groot verschil met welke leeftijd men dementeert, voor een jong iemand helemaal drama en ellende, als je op hoge leeftijd dementeert, gaat de lichamelijke conditie ook spelen, als je net als een forumster een moeder hebt die doof is vallen al veel uitjes af en zijn de mogelijkheden beperkter.
vrijdag 9 oktober 2015 om 23:48
quote:raindrop57 schreef op 07 oktober 2015 @ 17:52:
[...]
Voor wassen aan aankleden staat bij ons 45 minuten. Alleen steunkousen aan of uit is 10 minuten.In oost groningen dus niet. Hooguit 20 min. en dan worden ze al ietwat nerveus. Schoonma is wel van het boerenbad. Heeft ooit wel gedoucht maar dat is ze helemaal kwijt. Dat staan /zitten onder zo'n straal vind ze niks meer.
[...]
Voor wassen aan aankleden staat bij ons 45 minuten. Alleen steunkousen aan of uit is 10 minuten.In oost groningen dus niet. Hooguit 20 min. en dan worden ze al ietwat nerveus. Schoonma is wel van het boerenbad. Heeft ooit wel gedoucht maar dat is ze helemaal kwijt. Dat staan /zitten onder zo'n straal vind ze niks meer.
zaterdag 10 oktober 2015 om 09:55
quote:Christiana schreef op 09 oktober 2015 @ 23:35:
En er zit inderdaad een heel groot verschil met welke leeftijd men dementeert, voor een jong iemand helemaal drama en ellende, als je op hoge leeftijd dementeert, gaat de lichamelijke conditie ook spelen, als je net als een forumster een moeder hebt die doof is vallen al veel uitjes af en zijn de mogelijkheden beperkter.Sowieso merk ik dat uitjes op een gegeven moment gewoon te vermoeiend worden. Twee, drie jaar geleden kon ik mijn moeder nog mee uit eten nemen, nu is dat niet meer haalbaar. Dat kan snel gaan.
En er zit inderdaad een heel groot verschil met welke leeftijd men dementeert, voor een jong iemand helemaal drama en ellende, als je op hoge leeftijd dementeert, gaat de lichamelijke conditie ook spelen, als je net als een forumster een moeder hebt die doof is vallen al veel uitjes af en zijn de mogelijkheden beperkter.Sowieso merk ik dat uitjes op een gegeven moment gewoon te vermoeiend worden. Twee, drie jaar geleden kon ik mijn moeder nog mee uit eten nemen, nu is dat niet meer haalbaar. Dat kan snel gaan.
zaterdag 10 oktober 2015 om 10:03
Dit is de was van een echtpaar in een verpleeghuis, dus geen verzorgingshuis-wasgoed.
Maar hoe gaat het met de was van thuiswonende ouderen die zich bevuilen? Waarvan de kinderen ver weg wonen of misschien een beperking hebben?
10 okt.2015 BN De Stem
Zoon hoeft niet verplicht de was van bejaarde vader te doen, oordeelt Bredase rechter
BREDA - Verplicht de was van je oude vader doen? Zoiets kan een gemeente niet opleggen. Dat heeft de beroepsrechter bepaald in een geschil tussen de zoon van een hoogbejaard echtpaar en de gemeente Etten-Leur.
Het bejaarde stel verblijft al enkele jaren op de verpleegafdeling van een verzorgingshuis in Etten-Leur. De man en de vrouw zijn rond de 90 jaar en kunnen niet of amper lopen. Hun wasgoed gaat naar de wasservice van een bedrijf dat het verpleeghuis inschakelt, en dat valt erg duur uit. Volgens de advocaat van het stel kunnen de kosten voor de noodzakelijke kledingwasjes wel oplopen tot 400 euro per maand.
De bejaarde echtelieden hebben daarvoor bij de gemeente Etten-Leur (later vertegenwoordigd door Werkplein Hart van West-Brabant, een samenwerkingsverband van gemeenten) bijzondere bijstand aangevraagd. Volgens de gemeente is er 'geen medische noodzaak voor het vaker wassen van de kleding' en kan de man om wiens kleding het in hoofdzaak gaat een beroep doen op zijn zoon.
Die zoon stapte na de afwijzing naar de rechter in Breda die hem en zijn ouders in het gelijk stelde. De rechtbank constateerde - net als hun advocaat Ziya Yeral - dat de andere kinderen van het Etten-Leurse stel te ver weg wonen om ze in te schakelen. En dat de zoon niet kan worden verplicht de was te doen.
In het door de gemeente ingestelde hoger beroep bevestigt de beroepsrechter dit oordeel. "Het enige familielid voor wie het praktisch gezien mogelijk zou zijn de was voor de ouders te doen is de zoon. Die heeft echter uitdrukkelijk verklaard niet bereid te zijn de kleding voor zijn vader te wassen. Niet valt in te zien dat vader op de een of andere manier zou kunnen afdwingen dat zijn zoon de kleding wast. De mogelijkheid om de was door familie te laten doen is dus louter theoretisch", zo overweegt de rechter.
Incontinentie
Die deelt weer wel de bevinding van de gemeente dat het niet nodig is de was van pa vaker te doen dan gebruikelijk. Uit de zorgplannen blijkt dat vader voor zijn incontinentie over geschikt materiaal beschikt. Daarom hoeft de was niets extra te kosten.
Vragen als deze - in hoeverre familieleden als verlengstuk van zelfredzaamheid kunnen worden ingezet bij de verzorging - zijn hoogst actueel. Het college beroepsrechters heeft een half jaar gedaan over de uitspraak, die keer op keer werd uitgesteld. "Juridisch is dit een zeer interessante zaak", vindt ook de betrokken advocaat mr. Yeral.
"Een zaak als deze maakt onderdeel uit van een cultuuromslag", meent Bernadet Naber van Actiz, de brancheorganisatie van zorgondernemers. "Binnen tien jaar gaat in Nederland het aantal ouderen verdubbelen. Dat de overheid alles wel regelt is niet meer vanzelfsprekend. We zullen meer voor elkaar en onze ouders moeten doen." Maar de rechter ziet dus ook weer grenzen aan de vereiste mantelzorg.
Maar hoe gaat het met de was van thuiswonende ouderen die zich bevuilen? Waarvan de kinderen ver weg wonen of misschien een beperking hebben?
10 okt.2015 BN De Stem
Zoon hoeft niet verplicht de was van bejaarde vader te doen, oordeelt Bredase rechter
BREDA - Verplicht de was van je oude vader doen? Zoiets kan een gemeente niet opleggen. Dat heeft de beroepsrechter bepaald in een geschil tussen de zoon van een hoogbejaard echtpaar en de gemeente Etten-Leur.
Het bejaarde stel verblijft al enkele jaren op de verpleegafdeling van een verzorgingshuis in Etten-Leur. De man en de vrouw zijn rond de 90 jaar en kunnen niet of amper lopen. Hun wasgoed gaat naar de wasservice van een bedrijf dat het verpleeghuis inschakelt, en dat valt erg duur uit. Volgens de advocaat van het stel kunnen de kosten voor de noodzakelijke kledingwasjes wel oplopen tot 400 euro per maand.
De bejaarde echtelieden hebben daarvoor bij de gemeente Etten-Leur (later vertegenwoordigd door Werkplein Hart van West-Brabant, een samenwerkingsverband van gemeenten) bijzondere bijstand aangevraagd. Volgens de gemeente is er 'geen medische noodzaak voor het vaker wassen van de kleding' en kan de man om wiens kleding het in hoofdzaak gaat een beroep doen op zijn zoon.
Die zoon stapte na de afwijzing naar de rechter in Breda die hem en zijn ouders in het gelijk stelde. De rechtbank constateerde - net als hun advocaat Ziya Yeral - dat de andere kinderen van het Etten-Leurse stel te ver weg wonen om ze in te schakelen. En dat de zoon niet kan worden verplicht de was te doen.
In het door de gemeente ingestelde hoger beroep bevestigt de beroepsrechter dit oordeel. "Het enige familielid voor wie het praktisch gezien mogelijk zou zijn de was voor de ouders te doen is de zoon. Die heeft echter uitdrukkelijk verklaard niet bereid te zijn de kleding voor zijn vader te wassen. Niet valt in te zien dat vader op de een of andere manier zou kunnen afdwingen dat zijn zoon de kleding wast. De mogelijkheid om de was door familie te laten doen is dus louter theoretisch", zo overweegt de rechter.
Incontinentie
Die deelt weer wel de bevinding van de gemeente dat het niet nodig is de was van pa vaker te doen dan gebruikelijk. Uit de zorgplannen blijkt dat vader voor zijn incontinentie over geschikt materiaal beschikt. Daarom hoeft de was niets extra te kosten.
Vragen als deze - in hoeverre familieleden als verlengstuk van zelfredzaamheid kunnen worden ingezet bij de verzorging - zijn hoogst actueel. Het college beroepsrechters heeft een half jaar gedaan over de uitspraak, die keer op keer werd uitgesteld. "Juridisch is dit een zeer interessante zaak", vindt ook de betrokken advocaat mr. Yeral.
"Een zaak als deze maakt onderdeel uit van een cultuuromslag", meent Bernadet Naber van Actiz, de brancheorganisatie van zorgondernemers. "Binnen tien jaar gaat in Nederland het aantal ouderen verdubbelen. Dat de overheid alles wel regelt is niet meer vanzelfsprekend. We zullen meer voor elkaar en onze ouders moeten doen." Maar de rechter ziet dus ook weer grenzen aan de vereiste mantelzorg.
LOEP ME MAAR aub.
zaterdag 10 oktober 2015 om 10:07
quote:meivogel schreef op 10 oktober 2015 @ 09:55:
[...]
Sowieso merk ik dat uitjes op een gegeven moment gewoon te vermoeiend worden. Twee, drie jaar geleden kon ik mijn moeder nog mee uit eten nemen, nu is dat niet meer haalbaar. Dat kan snel gaan.Te veel prikkels buiten de deur.
[...]
Sowieso merk ik dat uitjes op een gegeven moment gewoon te vermoeiend worden. Twee, drie jaar geleden kon ik mijn moeder nog mee uit eten nemen, nu is dat niet meer haalbaar. Dat kan snel gaan.Te veel prikkels buiten de deur.
LOEP ME MAAR aub.
zaterdag 10 oktober 2015 om 11:38
Interessant stuk wat kun je van kinderen verlangen en wat niet, en hoe ga je met dit soort zaken om, als de familiebanden ernstig verstoord zijn, als kinderen bijv. vroeger verwaarloost zijn, incest en nog meer van dat soort zaken, of als vader en moeder gewoon hele nare mensen zijn, en wat als de kinderen in het buitenland wonen, of zelf hulpbehoevend zijn.
En vaak is het niet van niet willen maar niet kunnen naast een fulltime baan en de zorg voor je kinderen, is het niet te doen om ook nog de zorg van je ouders en schoonouders op je te nemen, deze overheid vraagt te veel van de werkende groep, minder geld, langer doorwerken en mantelzorgen, en raar dat er zoveel mensen met een burn out thuis komen te zitten.
En vaak is het niet van niet willen maar niet kunnen naast een fulltime baan en de zorg voor je kinderen, is het niet te doen om ook nog de zorg van je ouders en schoonouders op je te nemen, deze overheid vraagt te veel van de werkende groep, minder geld, langer doorwerken en mantelzorgen, en raar dat er zoveel mensen met een burn out thuis komen te zitten.
zaterdag 10 oktober 2015 om 12:59
quote:Christiana schreef op 10 oktober 2015 @ 11:38:
Interessant stuk wat kun je van kinderen verlangen en wat niet, en hoe ga je met dit soort zaken om, als de familiebanden ernstig verstoord zijn, als kinderen bijv. vroeger verwaarloost zijn, incest en nog meer van dat soort zaken, of als vader en moeder gewoon hele nare mensen zijn, en wat als de kinderen in het buitenland wonen, of zelf hulpbehoevend zijn.
En vaak is het niet van niet willen maar niet kunnen naast een fulltime baan en de zorg voor je kinderen, is het niet te doen om ook nog de zorg van je ouders en schoonouders op je te nemen, deze overheid vraagt te veel van de werkende groep, minder geld, langer doorwerken en mantelzorgen, en raar dat er zoveel mensen met een burn out thuis komen te zitten.
Wat je hier opnoemt is nu al een groot probleem, helaas zijn vooral de mensen die zelf geen zorg kunnen inkopen hier de dupe van. De personen in Den Haag die de beslissingen hieromtrent nemen, hebben zelf geen idee hoe het er in de praktijk aan toe gaat, zij kunnen namelijk wel zelf zorg inkopen als dat nodig is.
Ik zie in mijn omgeving al mensen vervuilen, omdat ze niet de benodigde zorg krijgen. Er zijn al diverse organisaties die een patiëntenstop hebben ingevoerd, omdat ze het geld er niet meer voor hebben en niet meer verder kunnen interen op hun financiële reserves
Interessant stuk wat kun je van kinderen verlangen en wat niet, en hoe ga je met dit soort zaken om, als de familiebanden ernstig verstoord zijn, als kinderen bijv. vroeger verwaarloost zijn, incest en nog meer van dat soort zaken, of als vader en moeder gewoon hele nare mensen zijn, en wat als de kinderen in het buitenland wonen, of zelf hulpbehoevend zijn.
En vaak is het niet van niet willen maar niet kunnen naast een fulltime baan en de zorg voor je kinderen, is het niet te doen om ook nog de zorg van je ouders en schoonouders op je te nemen, deze overheid vraagt te veel van de werkende groep, minder geld, langer doorwerken en mantelzorgen, en raar dat er zoveel mensen met een burn out thuis komen te zitten.
Wat je hier opnoemt is nu al een groot probleem, helaas zijn vooral de mensen die zelf geen zorg kunnen inkopen hier de dupe van. De personen in Den Haag die de beslissingen hieromtrent nemen, hebben zelf geen idee hoe het er in de praktijk aan toe gaat, zij kunnen namelijk wel zelf zorg inkopen als dat nodig is.
Ik zie in mijn omgeving al mensen vervuilen, omdat ze niet de benodigde zorg krijgen. Er zijn al diverse organisaties die een patiëntenstop hebben ingevoerd, omdat ze het geld er niet meer voor hebben en niet meer verder kunnen interen op hun financiële reserves
zaterdag 10 oktober 2015 om 13:38
Ook de kinderen die voor hun dementerende ouder zorgen raken overbelast. Een werknemer in de zorg blijft 4 of 8 uurtjes en gaat naar huis, schakelt af. Hoort op weg naar huis misschien nog wel het herhalen van steeds dezelfde vraag "zuster, hoe laat is het?", Twee minuten later "zuster, hoe laat is het?" en dat 4 uur aan één stuk. Of het meest voorkomende vraagje: "ik moet naar het toilet". Zuster: u bent net geweest" Nee dat is niet waar, ik moet naar het toilet, snelllll ik doe in mijn broek. zuster:Dat kan niet u bent zo juist geweest. Nee u liegt ik ben helemaal niet geweest. Breng me naar het toilet.
En dat 4 uur aan één stuk. Het is niet alleen lichamelijk zwaar.
En dat 4 uur aan één stuk. Het is niet alleen lichamelijk zwaar.
LOEP ME MAAR aub.
zaterdag 10 oktober 2015 om 13:40
quote:Christiana schreef op 10 oktober 2015 @ 11:38:
Interessant stuk wat kun je van kinderen verlangen en wat niet, en hoe ga je met dit soort zaken om, als de familiebanden ernstig verstoord zijn, als kinderen bijv. vroeger verwaarloost zijn, incest en nog meer van dat soort zaken, of als vader en moeder gewoon hele nare mensen zijn, en wat als de kinderen in het buitenland wonen, of zelf hulpbehoevend zijn.
En vaak is het niet van niet willen maar niet kunnen naast een fulltime baan en de zorg voor je kinderen, is het niet te doen om ook nog de zorg van je ouders en schoonouders op je te nemen, deze overheid vraagt te veel van de werkende groep, minder geld, langer doorwerken en mantelzorgen, en raar dat er zoveel mensen met een burn out thuis komen te zitten.Precies!
Interessant stuk wat kun je van kinderen verlangen en wat niet, en hoe ga je met dit soort zaken om, als de familiebanden ernstig verstoord zijn, als kinderen bijv. vroeger verwaarloost zijn, incest en nog meer van dat soort zaken, of als vader en moeder gewoon hele nare mensen zijn, en wat als de kinderen in het buitenland wonen, of zelf hulpbehoevend zijn.
En vaak is het niet van niet willen maar niet kunnen naast een fulltime baan en de zorg voor je kinderen, is het niet te doen om ook nog de zorg van je ouders en schoonouders op je te nemen, deze overheid vraagt te veel van de werkende groep, minder geld, langer doorwerken en mantelzorgen, en raar dat er zoveel mensen met een burn out thuis komen te zitten.Precies!
LOEP ME MAAR aub.
zondag 11 oktober 2015 om 12:19
quote:mary57 schreef op 10 oktober 2015 @ 12:59:
[...]
Wat je hier opnoemt is nu al een groot probleem, helaas zijn vooral de mensen die zelf geen zorg kunnen inkopen hier de dupe van. De personen in Den Haag die de beslissingen hieromtrent nemen, hebben zelf geen idee hoe het er in de praktijk aan toe gaat, zij kunnen namelijk wel zelf zorg inkopen als dat nodig is.
Ik zie in mijn omgeving al mensen vervuilen, omdat ze niet de benodigde zorg krijgen. Er zijn al diverse organisaties die een patiëntenstop hebben ingevoerd, omdat ze het geld er niet meer voor hebben en niet meer verder kunnen interen op hun financiële reserves
Heb al diverse keren bij de geriather en case manager aangegeven wat gebeurd er met de mensen die geen kinderen en familie hebben die voor hun opkomen en zorg regelen, als je oud bent en dementeert heb je geen idee dat je vervuilt, niet goed eet en dat je het allemaal niet meer aankunt, en heb je dat besef nog wel dan hebben ze geen idee waar ze hulp kunnen vragen, hoe ze zich door alle papieren heen moeten worstelen, en wijzen dat het allemaal op internet staat is ook geen optie, hoogbejaarde mensen zijn de generatie die niet met een computer overweg moeten.
Overigens geriather gaf al aan dat ze meer mensen in het ziekenhuis kregen die zeer verwaarloosd waren en al veel eerder hulp hadden moeten krijgen.
En dan de mensen die telefonisch een indicatie krijgen, die afgetroeft worden door een truthola die door de telefoon kan zien, dat mensen makkelijk zonder of minder hulp kunnen. En de demente bejaarden weten daarna niet meer dat er gebeld is..
Als ik op de t.v. onze regeringsleiders zie brallen over de zorg, en dat er goede zorg is etc. word ik al misselijk, die staan er ook niet bij stil dat mensen geen hulp meer vragen i.v.m. een heel hoog eigen risico wat voor mensen met alleen A.o.w. en een klein pensioentje niet meer is op te brengen.
[...]
Wat je hier opnoemt is nu al een groot probleem, helaas zijn vooral de mensen die zelf geen zorg kunnen inkopen hier de dupe van. De personen in Den Haag die de beslissingen hieromtrent nemen, hebben zelf geen idee hoe het er in de praktijk aan toe gaat, zij kunnen namelijk wel zelf zorg inkopen als dat nodig is.
Ik zie in mijn omgeving al mensen vervuilen, omdat ze niet de benodigde zorg krijgen. Er zijn al diverse organisaties die een patiëntenstop hebben ingevoerd, omdat ze het geld er niet meer voor hebben en niet meer verder kunnen interen op hun financiële reserves
Heb al diverse keren bij de geriather en case manager aangegeven wat gebeurd er met de mensen die geen kinderen en familie hebben die voor hun opkomen en zorg regelen, als je oud bent en dementeert heb je geen idee dat je vervuilt, niet goed eet en dat je het allemaal niet meer aankunt, en heb je dat besef nog wel dan hebben ze geen idee waar ze hulp kunnen vragen, hoe ze zich door alle papieren heen moeten worstelen, en wijzen dat het allemaal op internet staat is ook geen optie, hoogbejaarde mensen zijn de generatie die niet met een computer overweg moeten.
Overigens geriather gaf al aan dat ze meer mensen in het ziekenhuis kregen die zeer verwaarloosd waren en al veel eerder hulp hadden moeten krijgen.
En dan de mensen die telefonisch een indicatie krijgen, die afgetroeft worden door een truthola die door de telefoon kan zien, dat mensen makkelijk zonder of minder hulp kunnen. En de demente bejaarden weten daarna niet meer dat er gebeld is..
Als ik op de t.v. onze regeringsleiders zie brallen over de zorg, en dat er goede zorg is etc. word ik al misselijk, die staan er ook niet bij stil dat mensen geen hulp meer vragen i.v.m. een heel hoog eigen risico wat voor mensen met alleen A.o.w. en een klein pensioentje niet meer is op te brengen.
maandag 12 oktober 2015 om 13:19
quote:Kerstvrouw schreef op 03 oktober 2015 @ 23:09:
Als die topfuncties zoals politici, directeuren en zo nou eens wat minder salaris betaald zouden krijgen kon het geld naar nuttigere dingen zoals betere zorg (voor ouderen). Maar in plaats daarvan krijgen die hoge piefen juist iedere keer meer en moeten de gewone burgers meer inleveren.
Dit.
Het omhoog halen van de pensioensgerechtigde leeftijd is natuurlijk van de zotte in een tijd van werkeloosheid (al was het leuk voor de bedrijven: nog meer wanhopige mensen voor dezelfde banen).
Laat die oude mensen ipv nog 2 jaar naar een scherm staren, even van hun oude dag genieten voordat ze afzwakken
Als die topfuncties zoals politici, directeuren en zo nou eens wat minder salaris betaald zouden krijgen kon het geld naar nuttigere dingen zoals betere zorg (voor ouderen). Maar in plaats daarvan krijgen die hoge piefen juist iedere keer meer en moeten de gewone burgers meer inleveren.
Dit.
Het omhoog halen van de pensioensgerechtigde leeftijd is natuurlijk van de zotte in een tijd van werkeloosheid (al was het leuk voor de bedrijven: nog meer wanhopige mensen voor dezelfde banen).
Laat die oude mensen ipv nog 2 jaar naar een scherm staren, even van hun oude dag genieten voordat ze afzwakken
dinsdag 13 oktober 2015 om 22:19
quote:Defietsboer schreef op 12 oktober 2015 @ 13:19:
[...]
Dit.
Het omhoog halen van de pensioensgerechtigde leeftijd is natuurlijk van de zotte in een tijd van werkeloosheid (al was het leuk voor de bedrijven: nog meer wanhopige mensen voor dezelfde banen).
Laat die oude mensen ipv nog 2 jaar naar een scherm staren, even van hun oude dag genieten voordat ze afzwakkenJa en dan daar bovenop de bejaardentehuizen sluiten zodat die oudjes in hun 5 kamerflat blijven zitten, en dan nu verwondert zijn dat er geen huizen beschikbaar zijn.....maar dat heb ik geloof ik al es geschreven.
[...]
Dit.
Het omhoog halen van de pensioensgerechtigde leeftijd is natuurlijk van de zotte in een tijd van werkeloosheid (al was het leuk voor de bedrijven: nog meer wanhopige mensen voor dezelfde banen).
Laat die oude mensen ipv nog 2 jaar naar een scherm staren, even van hun oude dag genieten voordat ze afzwakkenJa en dan daar bovenop de bejaardentehuizen sluiten zodat die oudjes in hun 5 kamerflat blijven zitten, en dan nu verwondert zijn dat er geen huizen beschikbaar zijn.....maar dat heb ik geloof ik al es geschreven.
If you say one more time that islam is NOT a believe of peace..I will kill you!
dinsdag 13 oktober 2015 om 23:32
quote:mienietjefietje schreef op 13 oktober 2015 @ 22:19:
[...]
Ja en dan daar bovenop de bejaardentehuizen sluiten zodat die oudjes in hun 5 kamerflat blijven zitten, en dan nu verwondert zijn dat er geen huizen beschikbaar zijn.....maar dat heb ik geloof ik al es geschreven.Je kan het nooit vaak genoeg schrijven. Net zoals ik meermaals heb geschreven:
Ik vind het schandalig dat oudere hulpbehoevenden, mensen die zware zorg nodig hebben, of in aanmerking komen voor een plaats in een verzorgingstehuis, steeds vaker aan gesloten deuren komen te staan.
[...]
Ja en dan daar bovenop de bejaardentehuizen sluiten zodat die oudjes in hun 5 kamerflat blijven zitten, en dan nu verwondert zijn dat er geen huizen beschikbaar zijn.....maar dat heb ik geloof ik al es geschreven.Je kan het nooit vaak genoeg schrijven. Net zoals ik meermaals heb geschreven:
Ik vind het schandalig dat oudere hulpbehoevenden, mensen die zware zorg nodig hebben, of in aanmerking komen voor een plaats in een verzorgingstehuis, steeds vaker aan gesloten deuren komen te staan.
LOEP ME MAAR aub.
woensdag 14 oktober 2015 om 00:15
Mijn vader is inmiddels 70 en ik houd mijn hart vast. Een aantal jaar geleden heeft hij thuiszorg gehad, maar die heeft hij ook weer weggestuurd. Mijn vader kan niet voor zichzelf zorgen, laat staan voor zijn huishouden. Zijn huishouden is geen beginnen aan, zo'n vieze smerige bende is het. Afgelopen zondag zijn we daar nog geweest en ik kwam kokhalzend het huis binnen. De hond had op de vloer gepist en dat veegde mijn vader al 'dweilend' met een ontzettend gore dweil over de halve woonkamer uit. Maar mijn vader is nog goed, het is gewoon een ontzettend vieze man en hoe dat komt weet ik niet, zo is hij altijd geweest. Dus of de thuiszorg uberhaupt zou willen komen.. Ik denk het niet. De woningstichting wil ook nooit komen voordat iemand de boel daar schoonmaakt. En dat doen we wel eens, maar het wil niet meer schoon en is behoorlijk zinloos. Het klinkt dus raar, maar ik 'hoop' dus dat mijn vader gewoon zomaar doodgaat. Mijn moeder is gelukkig nog vrij jong, nog geen 50 en heeft een jongere partner, dus dat is voor nu nog niet aan de orde.
Zelf heb ik altijd geroepen dat ik zonder problemen een verzorgingstehuis inga. Of dat ooit nog wat wordt, geen idee.
Zelf heb ik altijd geroepen dat ik zonder problemen een verzorgingstehuis inga. Of dat ooit nog wat wordt, geen idee.
woensdag 14 oktober 2015 om 01:00
Nu spreek ik echt over onze situatie hoor.
Mijn moeder heeft vasculaire dementie en is na een ziekenhuis opname in een delier beland. Wij hadden wel gelijk de optie dat ze naar een tehuis ging maar hebben dat afgewezen. Dus het kan allemaal wel heel erg snel gaan.
Ook de ervaringen met thuiszorg zijn hier anders. Mijn moeder woont zelfstandig en mocht het niet meer gaan dan komt ze bij 1van ons in huis zolang dat goed gaat. Tijdens haar delier weigerde ze te douchen, met hulp van de thuiszorg deed ze dat toch elke ochtend ( vreemde ogen dwingen schijnbaar) en nooit zijn ze gehaast te werk gegaan. Ook geven ze elke ochtend haar medicijnen en ook dat gaat op het gemak. Ik vind het meer vervelend van de thuiszorg om elke keer weer een nutteloze risicoanalyse gesprek te hebben. De enige vragen die worden gesteld is of ze kan lopen of snel valt. Nou dat zien ze ook zelf wel dat dat geen enkel probleem is maar elke keer moet er weer iemand samen met mijn moeder daar op kantoor verschijnen.
Uitjes met mijn moeder zijn wel te doen maar lopen vaak wel op problemen uit. Neem ik mijn moeder bijvoorbeeld een dag mee naar de dierentuin dan vind ze dat echt helemaal geweldig en dat onthoudt ze ook gewoon. Dag van haar leven heeft ze dan totdat we haar weer thuisbrengen. Dan weet ze niet meer waar ze is en wilt naar huis toe terwijl ze thuis is, we proberen haar dan te kalmeren wat vaak lukt maar wat ook vaak niet lukt en dan kan ze compleet in paniek raken. Heel erg bang is ze dan en om eerlijk te zijn vind ik het ook heel erg eng. Wat wel heel erg fijn is dat we 24/7 de dienstdoende wijkzuster kunnen bellen en het lukt die dames altijd weer om mijn moeder te kalmeren terwijl het ons zelf niet lukt. Uitjes is dus niet altijd een goed idee. Mijn moeder is op haar best in haar eigen omgeving, dan is alles eigenlijk goed.
Maar toen ze nog midden in haar delier zat was het echt heel erg zwaar om 24/7 voor haar te zorgen. moet je nagaan dat iemand 24/7 in paniek en bang is. Die weg wilt lopen, ook midden in de nacht. Ik kan je zeggen dat ik in 4 weken bij mijn moeder in huis per nacht maar 2/3 uur heb geslapen. Bij elk geluidje zat ik rechtop uit angst dat ze weg zou lopen. Uiteindelijk heb ik maar de bank tegen haar slaapkamer deur aangeschoven en ben zelf op de bank gaan slapen. Voor iemand zorgen die dement is en in de war is zo vreselijk moeilijk, heb zelf altijd in de zorg gewerkt maar als mijn dienst erop zat dan zat die er ook echt op. Een mantelzorgster werkt 24 uur per dag, elke dag. En dagbesteding etc klinkt allemaal erg leuk maar je hebt er ook niets aan. In de 4 uur dat mijn moeder weg was was ik alleen maar bezig met haar tassen uit de pakken en de kaas tussen haar sokken vandaan te halen en haar sokken uit de vriezer te hakken. En dan kwam ze helemaal gelukkig thuis om dan weer in paniek te raken....
En Christiana: Wat je zegt over verwaarlozing is hier ook gebeurd, zelfs toen ik er 24/7 was. Mijn moeder zag bleek, had het altijd koud en was altijd moe en ellendig. Ik kon de huisarts bellen wat ik maar wou maar er was niets aan de hand ( volgens de assistente want de huisarts zelf kreeg ik niet aan de lijn) puntje bij paaltje had mijn moeder een HB gehalte van 2,3 en heeft 6 zakken bloed nodig gehad..
Mijn moeder heeft vasculaire dementie en is na een ziekenhuis opname in een delier beland. Wij hadden wel gelijk de optie dat ze naar een tehuis ging maar hebben dat afgewezen. Dus het kan allemaal wel heel erg snel gaan.
Ook de ervaringen met thuiszorg zijn hier anders. Mijn moeder woont zelfstandig en mocht het niet meer gaan dan komt ze bij 1van ons in huis zolang dat goed gaat. Tijdens haar delier weigerde ze te douchen, met hulp van de thuiszorg deed ze dat toch elke ochtend ( vreemde ogen dwingen schijnbaar) en nooit zijn ze gehaast te werk gegaan. Ook geven ze elke ochtend haar medicijnen en ook dat gaat op het gemak. Ik vind het meer vervelend van de thuiszorg om elke keer weer een nutteloze risicoanalyse gesprek te hebben. De enige vragen die worden gesteld is of ze kan lopen of snel valt. Nou dat zien ze ook zelf wel dat dat geen enkel probleem is maar elke keer moet er weer iemand samen met mijn moeder daar op kantoor verschijnen.
Uitjes met mijn moeder zijn wel te doen maar lopen vaak wel op problemen uit. Neem ik mijn moeder bijvoorbeeld een dag mee naar de dierentuin dan vind ze dat echt helemaal geweldig en dat onthoudt ze ook gewoon. Dag van haar leven heeft ze dan totdat we haar weer thuisbrengen. Dan weet ze niet meer waar ze is en wilt naar huis toe terwijl ze thuis is, we proberen haar dan te kalmeren wat vaak lukt maar wat ook vaak niet lukt en dan kan ze compleet in paniek raken. Heel erg bang is ze dan en om eerlijk te zijn vind ik het ook heel erg eng. Wat wel heel erg fijn is dat we 24/7 de dienstdoende wijkzuster kunnen bellen en het lukt die dames altijd weer om mijn moeder te kalmeren terwijl het ons zelf niet lukt. Uitjes is dus niet altijd een goed idee. Mijn moeder is op haar best in haar eigen omgeving, dan is alles eigenlijk goed.
Maar toen ze nog midden in haar delier zat was het echt heel erg zwaar om 24/7 voor haar te zorgen. moet je nagaan dat iemand 24/7 in paniek en bang is. Die weg wilt lopen, ook midden in de nacht. Ik kan je zeggen dat ik in 4 weken bij mijn moeder in huis per nacht maar 2/3 uur heb geslapen. Bij elk geluidje zat ik rechtop uit angst dat ze weg zou lopen. Uiteindelijk heb ik maar de bank tegen haar slaapkamer deur aangeschoven en ben zelf op de bank gaan slapen. Voor iemand zorgen die dement is en in de war is zo vreselijk moeilijk, heb zelf altijd in de zorg gewerkt maar als mijn dienst erop zat dan zat die er ook echt op. Een mantelzorgster werkt 24 uur per dag, elke dag. En dagbesteding etc klinkt allemaal erg leuk maar je hebt er ook niets aan. In de 4 uur dat mijn moeder weg was was ik alleen maar bezig met haar tassen uit de pakken en de kaas tussen haar sokken vandaan te halen en haar sokken uit de vriezer te hakken. En dan kwam ze helemaal gelukkig thuis om dan weer in paniek te raken....
En Christiana: Wat je zegt over verwaarlozing is hier ook gebeurd, zelfs toen ik er 24/7 was. Mijn moeder zag bleek, had het altijd koud en was altijd moe en ellendig. Ik kon de huisarts bellen wat ik maar wou maar er was niets aan de hand ( volgens de assistente want de huisarts zelf kreeg ik niet aan de lijn) puntje bij paaltje had mijn moeder een HB gehalte van 2,3 en heeft 6 zakken bloed nodig gehad..
woensdag 14 oktober 2015 om 16:55
Lovely1987 schreef op 14 oktober 2015 @ 01:00:
Nu spreek ik echt over onze situatie hoor.
Mijn moeder heeft vasculaire dementie en is na een ziekenhuis opname in een delier beland. Wij hadden wel gelijk de optie dat ze naar een tehuis ging maar hebben dat afgewezen. Dus het kan allemaal wel heel erg snel gaan. reactie missie:Dat is inderdaad heel snel. Ik weet dat iemand heel lang in het ziekenhuis moest blijven omdat naar huis gaan geen enkele optie was, en ze overdag nog te goed was voor een verpleeghuis, en naar logeerkamers in verzorgingstehuizen niet mogelijk was. Maar s'nachts echt helemaal in paniek was. Na een paar nachten ben je wel "geradbraakt".
Ook de ervaringen met thuiszorg zijn hier anders. Mijn moeder woont zelfstandig en mocht het niet meer gaan dan komt ze bij 1van ons in huis zolang dat goed gaat. Tijdens haar delier weigerde ze te douchen, met hulp van de thuiszorg deed ze dat toch elke ochtend ( vreemde ogen dwingen schijnbaar) en nooit zijn ze gehaast te werk gegaan. Ook geven ze elke ochtend haar medicijnen en ook dat gaat op het gemak. Ik vind het meer vervelend van de thuiszorg om elke keer weer een nutteloze risicoanalyse gesprek te hebben. De enige vragen die worden gesteld is of ze kan lopen of snel valt. Nou dat zien ze ook zelf wel dat dat geen enkel probleem is maar elke keer moet er weer iemand samen met mijn moeder daar op kantoor verschijnen.
Uitjes met mijn moeder zijn wel te doen maar lopen vaak wel op problemen uit. Neem ik mijn moeder bijvoorbeeld een dag mee naar de dierentuin dan vind ze dat echt helemaal geweldig en dat onthoudt ze ook gewoon. Dag van haar leven heeft ze dan totdat we haar weer thuisbrengen.Dan weet ze niet meer waar ze is en wilt naar huis toe terwijl ze thuis is, we proberen haar dan te kalmeren wat vaak lukt maar wat ook vaak niet lukt en dan kan ze compleet in paniek raken.reactie missie: Heel herkenbaar. Heel erg bang is ze dan en om eerlijk te zijn vind ik het ook heel erg eng. Wat wel heel erg fijn is dat we 24/7 de dienstdoende wijkzuster kunnen bellen en het lukt die dames altijd weer om mijn moeder te kalmeren terwijl het ons zelf niet lukt. Uitjes is dus niet altijd een goed idee. Mijn moeder is op haar best in haar eigen omgeving, dan is alles eigenlijk goed.reactie missie: Precies, teveel prikkels is niet goed.
Maar toen ze nog midden in haar delier zat was het echt heel erg zwaar om 24/7 voor haar te zorgen. moet je nagaan dat iemand 24/7 in paniek en bang is. Die weg wilt lopen, ook midden in de nacht. Ik kan je zeggen dat ik in 4 weken bij mijn moeder in huis per nacht maar 2/3 uur heb geslapen. Bij elk geluidje zat ik rechtop uit angst dat ze weg zou lopen. Uiteindelijk heb ik maar de bank tegen haar slaapkamer deur aangeschoven en ben zelf op de bank gaan slapen. Voor iemand zorgen die dement is en in de war is zo vreselijk moeilijk, heb zelf altijd in de zorg gewerkt maar als mijn dienst erop zat dan zat die er ook echt op. reactie missie:Helemaal mee eensEen mantelzorgster werkt 24 uur per dag, elke dag. En dagbesteding etc klinkt allemaal erg leuk maar je hebt er ook niets aan. In de 4 uur dat mijn moeder weg was was ik alleen maar bezig met haar tassen uit de pakken en de kaas tussen haar sokken vandaan te halen en haar sokken uit de vriezer te hakken. En dan kwam ze helemaal gelukkig thuis om dan weer in paniek te raken....
En Christiana: Wat je zegt over verwaarlozing is hier ook gebeurd, zelfs toen ik er 24/7 was. Mijn moeder zag bleek, had het altijd koud en was altijd moe en ellendig. Ik kon de huisarts bellen wat ik maar wou maar er was niets aan de hand ( volgens de assistente want de huisarts zelf kreeg ik niet aan de lijn) puntje bij paaltje had mijn moeder een HB gehalte van 2,3 en heeft 6 zakken bloed nodig gehad..
Nu spreek ik echt over onze situatie hoor.
Mijn moeder heeft vasculaire dementie en is na een ziekenhuis opname in een delier beland. Wij hadden wel gelijk de optie dat ze naar een tehuis ging maar hebben dat afgewezen. Dus het kan allemaal wel heel erg snel gaan. reactie missie:Dat is inderdaad heel snel. Ik weet dat iemand heel lang in het ziekenhuis moest blijven omdat naar huis gaan geen enkele optie was, en ze overdag nog te goed was voor een verpleeghuis, en naar logeerkamers in verzorgingstehuizen niet mogelijk was. Maar s'nachts echt helemaal in paniek was. Na een paar nachten ben je wel "geradbraakt".
Ook de ervaringen met thuiszorg zijn hier anders. Mijn moeder woont zelfstandig en mocht het niet meer gaan dan komt ze bij 1van ons in huis zolang dat goed gaat. Tijdens haar delier weigerde ze te douchen, met hulp van de thuiszorg deed ze dat toch elke ochtend ( vreemde ogen dwingen schijnbaar) en nooit zijn ze gehaast te werk gegaan. Ook geven ze elke ochtend haar medicijnen en ook dat gaat op het gemak. Ik vind het meer vervelend van de thuiszorg om elke keer weer een nutteloze risicoanalyse gesprek te hebben. De enige vragen die worden gesteld is of ze kan lopen of snel valt. Nou dat zien ze ook zelf wel dat dat geen enkel probleem is maar elke keer moet er weer iemand samen met mijn moeder daar op kantoor verschijnen.
Uitjes met mijn moeder zijn wel te doen maar lopen vaak wel op problemen uit. Neem ik mijn moeder bijvoorbeeld een dag mee naar de dierentuin dan vind ze dat echt helemaal geweldig en dat onthoudt ze ook gewoon. Dag van haar leven heeft ze dan totdat we haar weer thuisbrengen.Dan weet ze niet meer waar ze is en wilt naar huis toe terwijl ze thuis is, we proberen haar dan te kalmeren wat vaak lukt maar wat ook vaak niet lukt en dan kan ze compleet in paniek raken.reactie missie: Heel herkenbaar. Heel erg bang is ze dan en om eerlijk te zijn vind ik het ook heel erg eng. Wat wel heel erg fijn is dat we 24/7 de dienstdoende wijkzuster kunnen bellen en het lukt die dames altijd weer om mijn moeder te kalmeren terwijl het ons zelf niet lukt. Uitjes is dus niet altijd een goed idee. Mijn moeder is op haar best in haar eigen omgeving, dan is alles eigenlijk goed.reactie missie: Precies, teveel prikkels is niet goed.
Maar toen ze nog midden in haar delier zat was het echt heel erg zwaar om 24/7 voor haar te zorgen. moet je nagaan dat iemand 24/7 in paniek en bang is. Die weg wilt lopen, ook midden in de nacht. Ik kan je zeggen dat ik in 4 weken bij mijn moeder in huis per nacht maar 2/3 uur heb geslapen. Bij elk geluidje zat ik rechtop uit angst dat ze weg zou lopen. Uiteindelijk heb ik maar de bank tegen haar slaapkamer deur aangeschoven en ben zelf op de bank gaan slapen. Voor iemand zorgen die dement is en in de war is zo vreselijk moeilijk, heb zelf altijd in de zorg gewerkt maar als mijn dienst erop zat dan zat die er ook echt op. reactie missie:Helemaal mee eensEen mantelzorgster werkt 24 uur per dag, elke dag. En dagbesteding etc klinkt allemaal erg leuk maar je hebt er ook niets aan. In de 4 uur dat mijn moeder weg was was ik alleen maar bezig met haar tassen uit de pakken en de kaas tussen haar sokken vandaan te halen en haar sokken uit de vriezer te hakken. En dan kwam ze helemaal gelukkig thuis om dan weer in paniek te raken....
En Christiana: Wat je zegt over verwaarlozing is hier ook gebeurd, zelfs toen ik er 24/7 was. Mijn moeder zag bleek, had het altijd koud en was altijd moe en ellendig. Ik kon de huisarts bellen wat ik maar wou maar er was niets aan de hand ( volgens de assistente want de huisarts zelf kreeg ik niet aan de lijn) puntje bij paaltje had mijn moeder een HB gehalte van 2,3 en heeft 6 zakken bloed nodig gehad..
LOEP ME MAAR aub.
woensdag 14 oktober 2015 om 23:29
Mijn schoonvader had tijdens zijn ziekenhuis opname ook een delier, was compleet de weg kwijt, werd zelfs op de gesloten afdeling geplaatst, en werd na twee dagen terwijl hij dacht in een koeienstal te zijn met mijn schoonmoeder naar huis meegegeven Kan er nog kwaad om worden, ben de volgende dag naar de huisarts gegaan, die kwaad op mij werd, omdat ik een onderzoek eistte. Mijn schoonouders mee naar huisarts genomen, omdat ik aangaf dat er veel meer speelde behalve zijn herseninfarcten.. Op de simpelste vragen wist mijn schoonvader geen antwoord, doorverwijzing geriather vasculair dementie in gevorderd stadium. Jammer dat je eerst boos moet worden, vrij van je werk moet nemen om de zorg in beweging te krijgen...
woensdag 14 oktober 2015 om 23:33
En die dokterassistentes zo meelevend en meedenkend , lang wachttijden telefoon, denken zelf arts te zijn, en ja ik weet het worden getraind om de patiënten af te wimpelen en niet op het spreekuur laten komen, verwijsbriefjes waar ze in het verpleeghuis om vroegen, slaap medicatie etc. mijn schoonvader telkens voor simpele dingen wel laten komen, enig idee hoeveel moeite het kost, om een man die geestelijk en lichamelijk zo slecht is op tijd bij een arts te krijgen.. heb veel van die afspraken afgezegd toen hij de benodigde statussen had, dat hij achteruitging konden zelfs wij als leek zien..
donderdag 15 oktober 2015 om 00:24
quote:Christiana schreef op 14 oktober 2015 @ 23:29:
Mijn schoonvader had tijdens zijn ziekenhuis opname ook een delier, was compleet de weg kwijt, werd zelfs op de gesloten afdeling geplaatst, en werd na twee dagen terwijl hij dacht in een koeienstal te zijn met mijn schoonmoeder naar huis meegegeven Kan er nog kwaad om worden, ben de volgende dag naar de huisarts gegaan, die kwaad op mij werd, omdat ik een onderzoek eistte. Mijn schoonouders mee naar huisarts genomen, omdat ik aangaf dat er veel meer speelde behalve zijn herseninfarcten.. Op de simpelste vragen wist mijn schoonvader geen antwoord, doorverwijzing geriather vasculair dementie in gevorderd stadium. Jammer dat je eerst boos moet worden, vrij van je werk moet nemen om de zorg in beweging te krijgen...Echt diep triest. ben bang dat dit nu steeds vaker zal gebeuren. Zieke mensen aan zelfredzaamheid laten doen, geen minister die zich daar druk om maakt, maar zich druk maken of iemand in Suriname zich misschien gediscrimineerd voelt als onze held Piet zwart is.
Mijn schoonvader had tijdens zijn ziekenhuis opname ook een delier, was compleet de weg kwijt, werd zelfs op de gesloten afdeling geplaatst, en werd na twee dagen terwijl hij dacht in een koeienstal te zijn met mijn schoonmoeder naar huis meegegeven Kan er nog kwaad om worden, ben de volgende dag naar de huisarts gegaan, die kwaad op mij werd, omdat ik een onderzoek eistte. Mijn schoonouders mee naar huisarts genomen, omdat ik aangaf dat er veel meer speelde behalve zijn herseninfarcten.. Op de simpelste vragen wist mijn schoonvader geen antwoord, doorverwijzing geriather vasculair dementie in gevorderd stadium. Jammer dat je eerst boos moet worden, vrij van je werk moet nemen om de zorg in beweging te krijgen...Echt diep triest. ben bang dat dit nu steeds vaker zal gebeuren. Zieke mensen aan zelfredzaamheid laten doen, geen minister die zich daar druk om maakt, maar zich druk maken of iemand in Suriname zich misschien gediscrimineerd voelt als onze held Piet zwart is.
LOEP ME MAAR aub.
donderdag 15 oktober 2015 om 23:37
