Actueel
alle pijlers
levenslang???
donderdag 17 juli 2008 om 18:46
Ik weet dat het gebeurt: vroegtijdige vrijlating wegens 'goed gedrag', maar verbaas me er toch telkens weer over.
Oostenrijkse 'engelen des doods' komen vrij
AP
gepubliceerd op 17 juli 2008 17:00, bijgewerkt op 17:02
WENEN - Twee Oostenrijkse verpleegsters die in 1991 tot levenslang werden veroordeeld wegens het ombrengen van zeker twintig bejaarden in een Weens ziekenhuis, komen volgende maand vrij. De twee vrouwen hebben hun vervroegde vrijlating te danken aan goed gedrag. Dat heeft de Oostenrijkse justitie donderdag gemeld.
De nu 49-jarige Waltraud Wagner en de 46-jarige Irene Leidorf waren volgens aanklagers de drijvende kracht achter een viertal zusters, dat tussen 1983 en 1989 oude en chronisch zieke patiënten in het ziekenhuis ombracht door middel van het toedienen van overdoses medicijnen of water in hun longen. De verpleegsters kregen later de bijnaam de 'engelen des doods'.
Wagner en Leidorf werden in de zaak veroordeeld wegens moord. Hun handlangers werden ook veroordeeld, maar kwamen al eerder vrij.
Bron: Volkskrant.nl
zeker 20 mensen omgebracht...
veroordeeld wegens moord...
tot 'levenslang' veroordeeld...
Wat is dat 'levenslang' toch voor een loze term, na 17 jaar zijn ze weer vrij. Nu 46 en 49 jaar. Als ze de gemiddelde leeftijd halen hebben ze zo nog een jaartje of 30 in vrijheid.
Goed gedrag? Ronduit bespottelijk vind ik het!
Oostenrijkse 'engelen des doods' komen vrij
AP
gepubliceerd op 17 juli 2008 17:00, bijgewerkt op 17:02
WENEN - Twee Oostenrijkse verpleegsters die in 1991 tot levenslang werden veroordeeld wegens het ombrengen van zeker twintig bejaarden in een Weens ziekenhuis, komen volgende maand vrij. De twee vrouwen hebben hun vervroegde vrijlating te danken aan goed gedrag. Dat heeft de Oostenrijkse justitie donderdag gemeld.
De nu 49-jarige Waltraud Wagner en de 46-jarige Irene Leidorf waren volgens aanklagers de drijvende kracht achter een viertal zusters, dat tussen 1983 en 1989 oude en chronisch zieke patiënten in het ziekenhuis ombracht door middel van het toedienen van overdoses medicijnen of water in hun longen. De verpleegsters kregen later de bijnaam de 'engelen des doods'.
Wagner en Leidorf werden in de zaak veroordeeld wegens moord. Hun handlangers werden ook veroordeeld, maar kwamen al eerder vrij.
Bron: Volkskrant.nl
zeker 20 mensen omgebracht...
veroordeeld wegens moord...
tot 'levenslang' veroordeeld...
Wat is dat 'levenslang' toch voor een loze term, na 17 jaar zijn ze weer vrij. Nu 46 en 49 jaar. Als ze de gemiddelde leeftijd halen hebben ze zo nog een jaartje of 30 in vrijheid.
Goed gedrag? Ronduit bespottelijk vind ik het!
maandag 21 juli 2008 om 11:43
Willem kraamt weer eens een heleboel domme dingen uit, maar over levenslange gevangenisstraf in Nederland heeft hij wel gelijk: levenslange opsluiting (als in: tot de dood) bestaat wel degelijk in Nederland, en de laatste jaren zijn ook steeds meer rechters geneigd om die straf uit te delen. De trend van de laatste jaren is: langere gevangenisstraffen.
Die knakker die Gabriëlle Cevat heeft doodgeschoten; dat lijkt me er nou eens een geschikte kandidaat voor. Had al een strafblad, had al vaker geschoten, had eerder die dag nog even op zijn vriendin geschoten - en knalt nu een politievrouw neer, met haar politiepenning in de hand.
Deze dader gaat geen beter mens meer worden en heeft voldoende eerdere veroordelingen (en dus kansen om zijn leven te beteren) gehad. De samenleving heeft onderhand wel het recht om voorgoed van de aanwezigheid van deze meneer verschoond te blijven, zou ik denken.
Die knakker die Gabriëlle Cevat heeft doodgeschoten; dat lijkt me er nou eens een geschikte kandidaat voor. Had al een strafblad, had al vaker geschoten, had eerder die dag nog even op zijn vriendin geschoten - en knalt nu een politievrouw neer, met haar politiepenning in de hand.
Deze dader gaat geen beter mens meer worden en heeft voldoende eerdere veroordelingen (en dus kansen om zijn leven te beteren) gehad. De samenleving heeft onderhand wel het recht om voorgoed van de aanwezigheid van deze meneer verschoond te blijven, zou ik denken.
maandag 21 juli 2008 om 12:18
Zou je denken maar een probleem in onze samenleving en in die van andere landen is dat we nog steeds denken dat dergelijke mensen kunnen rehabiliteren en dat ze dus altijd kansen moeten hebben ooit vrij te komen. Als we eens gaan accepteren dat in die gevallen het beste is dat ze nooit meer vrij komen, zijn we weer een stuk dichter bij de realiteit en bij een iets veiliger samenleving.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
maandag 21 juli 2008 om 12:29
Eens.
En zoals ik al zei: de Nederlandse rechtspraak beweegt de laatste tijd nadrukkelijk in de richting van dat besef. De trend is: strenger straffen. En dan vooral in de vorm van langere gevangenisstraffen.
Er bestaat al sinds mensenheugenis een fundamenteel verschil tussen de Europese en de Amerikaanse rechtspraak. In de regel is de (West-)Europese rechtspraak erg gericht op het 'beter maken' van mensen en het klaarstomen van daders voor een nieuwe kans in de maatschappij. De Amerikaanse rechtspraak is meer gericht op straf voor de daders, genoegdoening voor slachtoffers en boze burger, en de intentie om de maatschappij te vrijwaren van rotte appels.
Geen weldenkend mens kan beweren dat de Amerikaanse aanpak in zijn huidige vorm succesvoller is. Daarvoor hoef je maar één vluchtige blik te werpen op het aantal gevangenissen, de criminaliteitscijfers en de manier van leven in de 'slechte' buurten van grote steden.
Maar het ideaal ligt misschien wel ergens in het midden: het dichtst bij de Europese aanpak, maar iets meer opgeschoven in de richting van de Amerikaanse. Want in Europa doorkruist het rechtssysteem niet zelden het rechtvaardigheidsgevoel van de burger. Neem de Oostenrijkse moordenaars uit de openingstopic: het hele land zit met open mond naar het nieuws te luisteren als zulke lui weer vrij komen. Dan is er toch iets mis. Het rechtssysteem is er niet om de volkse woede op misdadigers een officieel karakter te geven (als de emotionele meute een dader het liefst zou stenigen, betekent dat nog niet dat de rechtspraak dat dan ook maar moet besluiten), maar juist om de volkse woede op afstand te houden en een weloverwogen, als het even kan constructieve straf te geven. Het rechtssysteem is een 'verstandigheidssluis' tussen volkse wraakzucht en politiek-wetenschappelijke redelijkheid.
Maar het kan niet zo zijn dat een heel land in shock raakt van zo veel onrecht als twee ijskoude seriemoordenaars gewoon weer op straat lopen. 18 jaar celstraf... Als je op je 20e veroordeeld wordt voor een serie moorden, kun je nog voor je eerste grijze haren weer vrij zijn, als je je in de nor een beetje koest houdt ('goed gedrag'). Dat doorkruist alles wat mensen onder rechtvaardigheid verstaan - en daar moet een rechtssysteem tóch rekening mee houden. Nogmaals: zie het als een eetlepel Amerikaanse 'wraakzucht' die door ons Europese systeem geroerd moet worden.
Zo'n moordenaar van Gabriëlle Cevat... Dat wordt gewoon nooit wat. Die kun je er wel weer uit laten, maar dan is alleen de vraag wanneer hij zijn volgende 'geliefde' mishandelt en met een pistool door de ramen van haar woning schiet na een ruzie. Genoeg kansen gehad. Gewoon een criminele mafkees. In een hokkie zetten en er niet meer uitlaten, is what I say.
En zoals ik al zei: de Nederlandse rechtspraak beweegt de laatste tijd nadrukkelijk in de richting van dat besef. De trend is: strenger straffen. En dan vooral in de vorm van langere gevangenisstraffen.
Er bestaat al sinds mensenheugenis een fundamenteel verschil tussen de Europese en de Amerikaanse rechtspraak. In de regel is de (West-)Europese rechtspraak erg gericht op het 'beter maken' van mensen en het klaarstomen van daders voor een nieuwe kans in de maatschappij. De Amerikaanse rechtspraak is meer gericht op straf voor de daders, genoegdoening voor slachtoffers en boze burger, en de intentie om de maatschappij te vrijwaren van rotte appels.
Geen weldenkend mens kan beweren dat de Amerikaanse aanpak in zijn huidige vorm succesvoller is. Daarvoor hoef je maar één vluchtige blik te werpen op het aantal gevangenissen, de criminaliteitscijfers en de manier van leven in de 'slechte' buurten van grote steden.
Maar het ideaal ligt misschien wel ergens in het midden: het dichtst bij de Europese aanpak, maar iets meer opgeschoven in de richting van de Amerikaanse. Want in Europa doorkruist het rechtssysteem niet zelden het rechtvaardigheidsgevoel van de burger. Neem de Oostenrijkse moordenaars uit de openingstopic: het hele land zit met open mond naar het nieuws te luisteren als zulke lui weer vrij komen. Dan is er toch iets mis. Het rechtssysteem is er niet om de volkse woede op misdadigers een officieel karakter te geven (als de emotionele meute een dader het liefst zou stenigen, betekent dat nog niet dat de rechtspraak dat dan ook maar moet besluiten), maar juist om de volkse woede op afstand te houden en een weloverwogen, als het even kan constructieve straf te geven. Het rechtssysteem is een 'verstandigheidssluis' tussen volkse wraakzucht en politiek-wetenschappelijke redelijkheid.
Maar het kan niet zo zijn dat een heel land in shock raakt van zo veel onrecht als twee ijskoude seriemoordenaars gewoon weer op straat lopen. 18 jaar celstraf... Als je op je 20e veroordeeld wordt voor een serie moorden, kun je nog voor je eerste grijze haren weer vrij zijn, als je je in de nor een beetje koest houdt ('goed gedrag'). Dat doorkruist alles wat mensen onder rechtvaardigheid verstaan - en daar moet een rechtssysteem tóch rekening mee houden. Nogmaals: zie het als een eetlepel Amerikaanse 'wraakzucht' die door ons Europese systeem geroerd moet worden.
Zo'n moordenaar van Gabriëlle Cevat... Dat wordt gewoon nooit wat. Die kun je er wel weer uit laten, maar dan is alleen de vraag wanneer hij zijn volgende 'geliefde' mishandelt en met een pistool door de ramen van haar woning schiet na een ruzie. Genoeg kansen gehad. Gewoon een criminele mafkees. In een hokkie zetten en er niet meer uitlaten, is what I say.
maandag 21 juli 2008 om 13:30
Ja, belachelijk he.
Voortaan mogen alleen juristen dit soort onderwerpen openen en becommentarieren.
En op de schoonheidspijler alleen plastisch chirurgen/schoonheidsspecialistes.
Kinderartsen/supernanny's op de kinderpijler, psychologen/psychiaters op de psychepijler, etc, etc.
Laat het ongeletterde plebs zich aub beperken tot de overige-pijler!
Tsssss.
maandag 21 juli 2008 om 14:24
Vorige week speelde er in Amerika ook het nodige af.
Een zekere Susan Atkins wilde vervroegd in vrijheid worden gesteld, omdat zij 37 jaar van haar levenslange gevangenisstraf had uitgezeten. Zij is terminaal en heeft minder dan een half jaar te leven. Die vervroegde invrijheidstelling kan ze op haar buik schrijven. Deze Susan Atkins was namelijk een van de beruchtste leden van Charles Manson's "Family". In de zomer van 1969 vermoordde deze "familie" 8 onschuldige mensen op meer dan gruwelijke wijze. Eén van de slachtoffers was Sharon Tate, de tweede echtgenote van filmregisseur Roman Polanski. Zij was op het moment van de moord 8,5 maand zwanger van een zoon. Deze Susan Atkins schepte er later over op hoe ze tegen een doodsbange Tate had gezegd dat het haar helemaal niks kon schelen dat ze een baby kreeg, want ze zou er toch wel aan gaan. Ze schreef in haar bloed het woord "Pig" op de deur en proefde zelfs van Sharon's bloed. Susan werd met samen met Charles Manson en nog drie anderen veroordeeld tot de doodstraf. Omdat het hooggerechtshof van Californië deze vervolgens afschafte, werd hun straf omgezet naar levenslang...........maar wel met kans op vervroegde vrijlating! Tot op heden zitten ze nog allemaal vast en ik vermoed dat men met het afwijzen van de vervroegde invrijheidstelling van Susan Atkins, een statement wilde maken dat voor deze mensen levenslang ook echt levenslang is.
Een zekere Susan Atkins wilde vervroegd in vrijheid worden gesteld, omdat zij 37 jaar van haar levenslange gevangenisstraf had uitgezeten. Zij is terminaal en heeft minder dan een half jaar te leven. Die vervroegde invrijheidstelling kan ze op haar buik schrijven. Deze Susan Atkins was namelijk een van de beruchtste leden van Charles Manson's "Family". In de zomer van 1969 vermoordde deze "familie" 8 onschuldige mensen op meer dan gruwelijke wijze. Eén van de slachtoffers was Sharon Tate, de tweede echtgenote van filmregisseur Roman Polanski. Zij was op het moment van de moord 8,5 maand zwanger van een zoon. Deze Susan Atkins schepte er later over op hoe ze tegen een doodsbange Tate had gezegd dat het haar helemaal niks kon schelen dat ze een baby kreeg, want ze zou er toch wel aan gaan. Ze schreef in haar bloed het woord "Pig" op de deur en proefde zelfs van Sharon's bloed. Susan werd met samen met Charles Manson en nog drie anderen veroordeeld tot de doodstraf. Omdat het hooggerechtshof van Californië deze vervolgens afschafte, werd hun straf omgezet naar levenslang...........maar wel met kans op vervroegde vrijlating! Tot op heden zitten ze nog allemaal vast en ik vermoed dat men met het afwijzen van de vervroegde invrijheidstelling van Susan Atkins, een statement wilde maken dat voor deze mensen levenslang ook echt levenslang is.
maandag 21 juli 2008 om 20:25
Ja, graag! Zou de kwaliteit van de discussie aanzienlijk verhogen en anderen zouden er zowaar wellicht nog wat van kunnen opsteken!
Maar los daarvan: wat voor zin heeft het om hier de voors en tegens van een specifieke zaak uit een Oostenrijks rechtssysteem te bespreken? Waarvan voor zover ik weet niemand hier enige kaas van gegeten heeft? (Zélfs ik niet, meld ik maar) En waarmee de meesten hier naar verwachting ook nooit iets te maken zullen krijgen? Praten over een rechtszaak waar niemand hier enige concrete ervaring mee heeft, over veroordeelden die niemand kent en slachtoffers die niemand kent, in een rechtssysteem dat niet het onze is. Wat is het nut daar eigenlijk van?
Of gaan we voortaan elke week een interessante strafzaak uit willekeurig welk land ter wereld even bespreken? Met de (waan)idee dat Wij Nederlandse Vivaforummers wel even het bewuste rechtssysteem gaan uitleggen hoe fout ze zijn?
anoniem_49620 wijzigde dit bericht op 22-07-2008 18:20
Reden: Sarcasme blijkt moeilijk herkenbaar...
Reden: Sarcasme blijkt moeilijk herkenbaar...
% gewijzigd
dinsdag 22 juli 2008 om 12:57
Als voortaan alleen juristen mogen reageren zal de rest hier waarschijnlijk niet eens meer lezen, vanwege het slaapverwekkende karakter. Zinnen van 30 regels enzo.
Waarom moet je steeds benadrukken dat je juriste bent, en dat de rest dit niet is en dus ook geen mening hoort te spuien op dit soort topics (en ze al helemaal niet behoort te openen!)
Als het je zo irriteert dan zap je toch verder?
En als het gaat over 'zin hebben'; wat heeft dit hele forum dan uberhaupt voor zin? Daar gaat het hier toch niet om?
dinsdag 22 juli 2008 om 13:34
Dhelia snapt het hele idee van een discussieforum gewoon niet zo goed. Laat maar.
Wat een onzin. Tegen aperte domheid of opmerkingen die helemaal nergens op slaan, mag je beste ageren. Ook op een discussieforum. Maar een zinnig gesprek over een actualiteit is ook mogelijk tussen mensen die er geen proefschrift over hebben geschreven.
Ik vind de reactie van Dhelia echt nergens op slaan. Zo veel doms is er niet gezegd in dit topic. En specifiek kritiek leveren op het juridische systeem in Oostenrijk deed eigenlijk niemand.
Wat een onzin. Tegen aperte domheid of opmerkingen die helemaal nergens op slaan, mag je beste ageren. Ook op een discussieforum. Maar een zinnig gesprek over een actualiteit is ook mogelijk tussen mensen die er geen proefschrift over hebben geschreven.
Ik vind de reactie van Dhelia echt nergens op slaan. Zo veel doms is er niet gezegd in dit topic. En specifiek kritiek leveren op het juridische systeem in Oostenrijk deed eigenlijk niemand.
dinsdag 22 juli 2008 om 18:16
Guttegut, op de teentjes getrapt?? Mén, ik zal er alsnog een smiley achter plakken als jullie sarcasme zonder dat niet herkennen.
Maar kan iemand me dan uitleggen waarom we zouden discussiëren over het vervroegd in vrijheid stellen van tot levenslang veroordeelden als dat in Nederland helemaal niet aan de orde is? Actualiteit is immers ver te zoeken als het irrelevant is.
Maar kan iemand me dan uitleggen waarom we zouden discussiëren over het vervroegd in vrijheid stellen van tot levenslang veroordeelden als dat in Nederland helemaal niet aan de orde is? Actualiteit is immers ver te zoeken als het irrelevant is.
woensdag 23 juli 2008 om 10:13
Jammer, de discussie gaat inmiddels vooral over de discussie, in plaats van over het onderwerp (rechtssysteem).
Ergens hierboven is er al iets over gezegd: het rechtssysteem staat soms wel erg ver af van wat er leeft in een maatschappij. Een maatschappij zou natuurlijk zelf de regels moeten maken. Tuurlijk zouden al te heftige emoties een beetje gedempt moeten worden en zou een rationele beslissing sterker moeten wegen dan een emotionele (waarom eigenlijk? maar dat terzijde). Maar de verontwaardiging die sommige rechtsbeslissingen oproepen zou een teken moeten zijn dat het recht niet meer aansluit bij de maatschappij die zij dient.
Straf kan verschillende doeleinden hebben: wil je een strafpleger "genezen" of wil je een strafpleger buiten de maatschappij houden of wil je toegeven aan wraakgevoelens van de slachtoffers. Andere landen gaan daar anders mee om dan NL. Wat vinden jullie het belangrijkste?
Ergens hierboven is er al iets over gezegd: het rechtssysteem staat soms wel erg ver af van wat er leeft in een maatschappij. Een maatschappij zou natuurlijk zelf de regels moeten maken. Tuurlijk zouden al te heftige emoties een beetje gedempt moeten worden en zou een rationele beslissing sterker moeten wegen dan een emotionele (waarom eigenlijk? maar dat terzijde). Maar de verontwaardiging die sommige rechtsbeslissingen oproepen zou een teken moeten zijn dat het recht niet meer aansluit bij de maatschappij die zij dient.
Straf kan verschillende doeleinden hebben: wil je een strafpleger "genezen" of wil je een strafpleger buiten de maatschappij houden of wil je toegeven aan wraakgevoelens van de slachtoffers. Andere landen gaan daar anders mee om dan NL. Wat vinden jullie het belangrijkste?
woensdag 23 juli 2008 om 12:22
Alle 3, al zou ik het zelf 'rechtvaardigheidsgevoel' ipv 'wraakgevoel' willen noemen.
Maar wat betreft het 'genezen'; hoe hoog is het recidive-percentage? 75%?
Veel criminelen zijn niet te genezen of willen niet genezen. In dat geval; buiten de maatschappij houden igv ernstige delicten.
En als iemand veelvuldig heeft gemoord, dan slaat dat 'goede gedrag' in de gevangenis toch ook nergens op? Wat houdt dat goede gedrag in? Dat hij/zij zn bedje steeds netjes opmaakt? Geen ruzie zoekt met medegevangenen?
Ik zou kunnen begrijpen als het goede gedrag hem/haar bepaalde gunsten/vrijheden in de gevangenis oplevert, maar vrijlating....?
woensdag 23 juli 2008 om 13:09
Dat 'goed gedrag' issue heb ik nooit zo begrepen. Hoe je bent in een gevangenis is van een hele andere orde dan hoe je bent als je vrij bent. En sowieso zat je juist 'binnen' omdat je in de maatschappij niet te handhaven was en misbruik maakte van de vrijheid die je buiten had. In de gevangenis is een strak stramien. Dan is het niet zo moeilijk om je goed te gedragen binnen die strikte regels. Als je het dan nog niet kunt..
Persoonlijk denk ik dat veel zich puur goed gedragen in de hoop dat ze eerder vrij komen. Dan is dat gedrag gecalculeerde berekening. In mijn opinie moet dat niet beloond worden buiten de muren. Hooguit binnen de muren.
Waarom zouden we het alleen over Nederlandse strafzaken hebben met hun daders en slachtoffers. We zijn een groter geheel. Ten eerste al door de EU. En ook daarbuiten is het van belang dat we weten hoe het in andere landen gaat. Daar kunnen we van leren. Hoe het niet moet of juist hoe het ook kan. Ik vind het een drogreden dat je juist wel gehinderd door kennis moet worden. Bovendien lezen veel mensen zich wel in. Gaan googlen hoe het allemaal zit en vormen zo hun mening. Als de burger niks meer in mag brengen, begint de maatschappij helemaal los te komen van het Juridische systeem.
Persoonlijk denk ik dat veel zich puur goed gedragen in de hoop dat ze eerder vrij komen. Dan is dat gedrag gecalculeerde berekening. In mijn opinie moet dat niet beloond worden buiten de muren. Hooguit binnen de muren.
Waarom zouden we het alleen over Nederlandse strafzaken hebben met hun daders en slachtoffers. We zijn een groter geheel. Ten eerste al door de EU. En ook daarbuiten is het van belang dat we weten hoe het in andere landen gaat. Daar kunnen we van leren. Hoe het niet moet of juist hoe het ook kan. Ik vind het een drogreden dat je juist wel gehinderd door kennis moet worden. Bovendien lezen veel mensen zich wel in. Gaan googlen hoe het allemaal zit en vormen zo hun mening. Als de burger niks meer in mag brengen, begint de maatschappij helemaal los te komen van het Juridische systeem.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
woensdag 23 juli 2008 om 13:15
Ik geloof allang niet meer in het 'genezen' gedeelte. Dat zou betekenen dat een crimineel 'ziek' is. Volgens mij staat criminaliteit niet als ziekte op zichzelf in het DSM model. Het is hooguit een consequentie of 'mogelijkheid' van een persoon met een bepaalde problematiek. In mijn ogen is crimineel zijn een keuze die je maakt. Als we het dan hebben over moorden of verkrachten sta je wat mij betreft ver af van hoe een mens is.
Dan ben je voorbij de menselijkheid want anders zou je zoiets een ander mens nooit aandoen. En ben je eenmaal die grens gepasseerd denk ik niet, wat in praktijkgevallen vaak heeft uitgewezen, dat zoiets terug te draaien is. Dat het eenmalig is geweest.
Dan ben je voorbij de menselijkheid want anders zou je zoiets een ander mens nooit aandoen. En ben je eenmaal die grens gepasseerd denk ik niet, wat in praktijkgevallen vaak heeft uitgewezen, dat zoiets terug te draaien is. Dat het eenmalig is geweest.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
woensdag 23 juli 2008 om 18:03
De maatschappij máákt al de regels. Rechters verzinnen niet zelf de wetten, regels omtrent vervroegde invrijheidsstelling etc.etc. Die maakt - in het Nederlandse rechtsstelsel; het Oostenrijkse is me niet in detail bekend
- de volksvertegenwoordiging.En om te voorkomen dat de regels al te zeer met de volkswoede meewaait, zijn die regels vastgelegd in wetten die tijd kosten om te wijzigen.
woensdag 23 juli 2008 om 18:08
Wie zegt dat ze in die 17 jaar niet heel goed na hebben gedacht over wat ze hebben gedaan en er serieus spijt van hebben?!
Wie zegt dat ze het wéér gaan doen? Mensen kunnen veranderen! En ze zullen best psychologische hulp hebben gehad.
Iedereen heeft na zijn/haar vrijlating, recht op een normaal leven, ongeacht wat diegene heeft gedaan (ze hebben immers hun straf gehad). Pas als ze weer de fout ingaan, dan kun je zoiets zeggen, eerder niet!
Wie zegt dat ze het wéér gaan doen? Mensen kunnen veranderen! En ze zullen best psychologische hulp hebben gehad.
Iedereen heeft na zijn/haar vrijlating, recht op een normaal leven, ongeacht wat diegene heeft gedaan (ze hebben immers hun straf gehad). Pas als ze weer de fout ingaan, dan kun je zoiets zeggen, eerder niet!
woensdag 23 juli 2008 om 18:11
Doelen van straf zijn
- vergelding
- algemene preventie ("afschrikken" van potentiële daders)
- specifieke preventie (zorgen dat deze dader het niet nog een keer doet)
Straffen komen tot stand na afweging van al deze belangen. Specifieke preventie is overigens niet zo denderend: de meeste delicten worden in een opwelling gepleegd dus dan gaan de potentiële daders niet eerst de afweging maken of het ze de straf wel 'waard' is.
Vergelding en specifieke preventie staan vaak haaks op elkaar. Vergelding zou leiden tot hoge straffen, maar hoe hoger de straf, hoe moeilijker het wordt voor de betreffende persoon om na zijn vrijlating op het rechte pad te blijven. Specifieke preventie (zorgen dat de crimineel ex-crimineel wordt) bereik je juist eerder door "softe" straffen : werkstraffen, therapie, voorwaardelijke straf.
Het is de vraag wat je als samenleving wilt: veel mensen lang in de bajes die ooit een keer vrijkomen en dan crimineler zijn dan toen ze erin gingen. Of mensen op het rechte pad zien te krijgen.
woensdag 23 juli 2008 om 18:15
Ondanks heftig googlen zal je nooit ofte nimmer de ins en outs van deze zaken weten. Dat maakt het al lastig om een weloverwogen mening te krijgen.
Daarnaast vraag ik me nog steeds af wat de zin is van discussiëren over andere rechtsstelsel als mensen keer op keer blijk geven het eigen stelsel niet eens te kennen.
Overigens is het juridisch systeem per definitie onderdeel van de maatschappij dus het zal nooit los kunnen komen.
donderdag 24 juli 2008 om 08:05
Nog een nabrander: het gaat om kennelijk bejaarde en chronisch zieke mensen die zijn omgebracht. Even uitgaande van de openingstekst.
In Nederland kunnen chronisch zieken als ze het leven echt niet meer zien zitten, vragen om euthanasie. Dan vindt er een hele afweging plaats of het lijden echt wel ondraaglijk genoeg is etc. en zo ja: dan mag de patiënt zelf kiezen om te sterven. Vinden we het moreel volstrekt verantwoord, zelfs bijna een morele plícht voor een zorgverlener om mee te werken aan het beëindigen van het leven van zo'n patiënt. Omdat die patiënt zelf mag bepalen wanneer 'het genoeg is'.
Bij mijn weten is euthanasie in Oostenrijk strafbaar. Eenzelfde patiënt mag daar dus níet zelf kiezen voor zijn dood. Moet maar wachten tot die zich aandient, ongeacht hoeveel pijn en ellende de patiënt nog te wachten staat. Als een dergelijke patiënt, met erkend ondraaglijk lijden, bij zijn volle verstand een zorgverlener vraagt om de dood, hoe kan het dan ineens volstrekt verwerpelijk, crimineel, seriemoordenaar-achtig zijn? Goed, het mág dan niet qua strafwet, maar qua ethiek zit de zorgverlener toch met precies hetzelfde dilemma als in de Nederlandse situatie?
Ik ken deze zaak verder helemaal niet, heb ook geen behoefte om me suf te googlen om het uit te vinden, maar in theorie zou dus sprake kunnen zijn van een meervoudige euthanasie. Zoals die in Nl vele malen wordt uitgevoerd, zonder dat er een haan naar kraait (behalve de CU en SGP). Als wij dat hier niet strafbaar vinden, waarom vinden we het dan schandalig dat iemand "maar" 17 jaar vast zit zodra het over de landsgrenzen gebeurt?
In Nederland kunnen chronisch zieken als ze het leven echt niet meer zien zitten, vragen om euthanasie. Dan vindt er een hele afweging plaats of het lijden echt wel ondraaglijk genoeg is etc. en zo ja: dan mag de patiënt zelf kiezen om te sterven. Vinden we het moreel volstrekt verantwoord, zelfs bijna een morele plícht voor een zorgverlener om mee te werken aan het beëindigen van het leven van zo'n patiënt. Omdat die patiënt zelf mag bepalen wanneer 'het genoeg is'.
Bij mijn weten is euthanasie in Oostenrijk strafbaar. Eenzelfde patiënt mag daar dus níet zelf kiezen voor zijn dood. Moet maar wachten tot die zich aandient, ongeacht hoeveel pijn en ellende de patiënt nog te wachten staat. Als een dergelijke patiënt, met erkend ondraaglijk lijden, bij zijn volle verstand een zorgverlener vraagt om de dood, hoe kan het dan ineens volstrekt verwerpelijk, crimineel, seriemoordenaar-achtig zijn? Goed, het mág dan niet qua strafwet, maar qua ethiek zit de zorgverlener toch met precies hetzelfde dilemma als in de Nederlandse situatie?
Ik ken deze zaak verder helemaal niet, heb ook geen behoefte om me suf te googlen om het uit te vinden, maar in theorie zou dus sprake kunnen zijn van een meervoudige euthanasie. Zoals die in Nl vele malen wordt uitgevoerd, zonder dat er een haan naar kraait (behalve de CU en SGP). Als wij dat hier niet strafbaar vinden, waarom vinden we het dan schandalig dat iemand "maar" 17 jaar vast zit zodra het over de landsgrenzen gebeurt?
donderdag 24 juli 2008 om 12:23
En wie zegt dat ze het níet weer doen. We hebben het hier niet over onschuldige mensen die onschuldige foutjes gemaakt hebben. We hebben het hier over zware criminelen. Als er enig risico is dat ze het weer kunnen doen, leg ik de consequentie liever bij de crimineel dan bij een onschuldig mens, die het slachtoffer van zo iemand kan worden.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
