Actueel
alle pijlers
Machteloos
dinsdag 17 november 2009 om 21:42
Ilse is een jonge vrouw van 21 jaar.
Het is een leuke meid om te zien en ook erg spontaan.
Ze is een studente en dat betekent voor haar dat ze financieel niet ruim zit. Ze woont op een kleine kamer in Amsterdam Zuid-Oost, vlakbij een kleine kroeg, het stamcafé van haar vriend Tim. Om toch nog een beetje fatsoenlijk te kunnen leven heeft ze een bijbaantje genomen in een club in Amsterdam. Het verdient goed, maar het nadeel is dat zij hiervoor 's avonds alleen over straat moet. Tim vindt dit eigenlijk heel vervelend en haalt haar het liefst op na haar werk. Om Tim niet tot last te zijn weigert zij dit meestal, ookal vindt ze dit diep in haar hart wel het fijnst.
Het is laat, het loopt al tegen twaalven, en Ilse is klaar met werken, ze is doodop want ze is direct uit school doorgegaan naar de club. Hierdoor loopt de te sjouwen met haar schoolspullen. Ze kletst nog wat na met collega's, Lisa en Rik, en ze wensen elkaar een fijne avond. Als ze naar de bushalte loopt hoort ze Lisa nog achter zich roepen: 'doe je wel voorzichtig?!'. Ilse gooit haar laptop-tas over haar schouder en glimlacht zuur, 'maak je maar geen zorgen!' roept ze terug met haar mobiel stevig in haar hand geklemd. Doe niet zo raar, zegt ze tegen zichzelf. Je hebt hier al minstens honderd keer gelopen.
Met haar schouders hoog opgetrokken en haar hoofd diep weggestoken in haar kraag loopt ze richting het donkere bushokje. Ze negeert de jongens die opmerkingen maken en haar nafluiten. Ze stopt de oordopjes van haar Ipod in haar oren. De eerste klanken van Pink klinken en ze sluit haar ogen. De bus komt pas over tien minuten.
Wanneer de bus arriveert laat Ilse haar OV aan de buschauffeur zien en wanneer de man knikt loopt ze door, hem een fijne avond wensend. Het is heel rustig in de bus, er zitten alleen een oudere dame, een jong stel en helemaal achterin de bus zit een man die wel wat wegheeft van een zwerver. Ze gaat vlak bij de buschauffeur in de buurt zitten, voorin de bus. Ze werpt een blik over haar schouder naar de zwerver, en ziet dat hij naar haar zit te kijken. Ze krijgt er een naar gevoel door en de rest van de rit voelt ze zijn ogen in haar rug branden.
Als de halte nadert waar Ilse eruit moet drukt ze op de knop. Ze blijft zo lang mogelijk zitten, er zijn bij de vorige halte een stel buitenlandse jongens ingestapt die nogal luidruchtig zijn en opmerkingen maken over iedereen die uitstapt. Wanneer de bus stopt en de deuren opengaan, haast Ilse zich de bus uit. In haar ooghoek ziet ze nog net dat de zwerver ook snel opstaat en uitstapt.
Ilse loopt door de donkere straat, een paar blokken voor haar huis, waar amper lantaarnpalen staan. Ze werpt een snelle blik over haar schouder en ziet dat de man achter haar loopt. Ze versnelt haar tempo en zet het geluid van haar Ipod nog wat harder. In de weerspiegeling van het ruit van een leegstaand pand ziet ze dat de man nog steeds achter haar loopt en dat de afstand tussen hen is verminderd. Het lijkt zelfs wel alsof hij zijn arm naar haar uitstrekt. Ze loopt stevig door, maar dan voelt ze ineens een klop op haar schouder. Haar hart begint steeds sneller kloppen en ze zet het op een lopen. Ze is zo bang, ze wilt niet eens nadenken over de intenties van de man. Ze probeer haar telefoon uit haar zak te wrikken, maar door het rennen lukt dit niet. Gelukkig kan ze de kroeg al zien en ze weet zeker dat er nog een paar vrienden van haar zullen zijn, die zitten er rond deze tijd altijd nog. Misschien is Tim er zelfs.
Buiten adem bereikt ze de kroeg. Tim staat met zijn beste vriend Martijn een sigaretje te roken. Zodra hij haar ziet krijgt hij een glimlach op zijn gezicht, 'Hee meisje! Heb je lekker gewerkt?'. Ilse begint van spanning te huilen en zegt snikkend dat ze achterna wordt gezeten door een viespeuk. Tim, die nogal agressief is aangelegd en al een paar biertje op heeft, kijkt met een ruk op in de richting waar Ilse vandaan is gekomen. En ja hoor, daar komt de man al aangelopen.
De man ziet Tim, en de uitdrukking op diens gezicht, en vermindert vaart. 'HEE!' schreeuwt Tim, terwijl hij op de man afrent, 'wat moet jij van mijn vriendin?!'. De man begint te stotteren, Tim verliest zijn zelfbeheersing en geeft hem een stomp. Martijn, die zijn vriend altijd bijstaat rent op de mannen af en begint ook op de man in te slaan. Door alle commotie komen er nog een paar vrienden de kroeg uitgerent en vragen Ilse wat er aan de hand is. Die staat nog na te snikken en zegt dat ze achternagezeten is door 'een of adere enge vent'. De jongens rennen naar Tim en Martijn toe, die nog steeds op de man inslaan, en trekken hem van de man af.
Ilse slaat het tafereel van een afstand gade en hoort een van de jongens zeggen: 'die ademt niet meer.'. Verschrikt rent ze op Tim af, die nog steeds over de man heen gebogen staat. Zodra ze dichterbij komt ziet ze het al, de schrik slaat haar om het hart. Ze voelt aan haar schouder, maar nee hoor, die is leeg. Haar laptop-tas hangt er niet meer. Ze loopt nog wat dichterbij en dan ziet ze het duidelijk, de man ligt inelkaar gedoken op de grond, maar ze herkent haar laptop-tas, vastgeklemd in de man zijn handen.
Na het horen, lezen en getuige te zijn geweest van verschillende situaties van zinloos geweld, moest ik dit op papier zetten. Het zijn geen gedachtes, maar wel een verhaal dat het algemene gevoel (hopelijk) wat ik krijg als ik aan (zinloos) geweld denk op anderen kan overbrengen.
Graag hoor ik meningen van jullie hoe je ertegenover staat en of jullie misschien zelf nog ervaringen willen delen.
Het is een leuke meid om te zien en ook erg spontaan.
Ze is een studente en dat betekent voor haar dat ze financieel niet ruim zit. Ze woont op een kleine kamer in Amsterdam Zuid-Oost, vlakbij een kleine kroeg, het stamcafé van haar vriend Tim. Om toch nog een beetje fatsoenlijk te kunnen leven heeft ze een bijbaantje genomen in een club in Amsterdam. Het verdient goed, maar het nadeel is dat zij hiervoor 's avonds alleen over straat moet. Tim vindt dit eigenlijk heel vervelend en haalt haar het liefst op na haar werk. Om Tim niet tot last te zijn weigert zij dit meestal, ookal vindt ze dit diep in haar hart wel het fijnst.
Het is laat, het loopt al tegen twaalven, en Ilse is klaar met werken, ze is doodop want ze is direct uit school doorgegaan naar de club. Hierdoor loopt de te sjouwen met haar schoolspullen. Ze kletst nog wat na met collega's, Lisa en Rik, en ze wensen elkaar een fijne avond. Als ze naar de bushalte loopt hoort ze Lisa nog achter zich roepen: 'doe je wel voorzichtig?!'. Ilse gooit haar laptop-tas over haar schouder en glimlacht zuur, 'maak je maar geen zorgen!' roept ze terug met haar mobiel stevig in haar hand geklemd. Doe niet zo raar, zegt ze tegen zichzelf. Je hebt hier al minstens honderd keer gelopen.
Met haar schouders hoog opgetrokken en haar hoofd diep weggestoken in haar kraag loopt ze richting het donkere bushokje. Ze negeert de jongens die opmerkingen maken en haar nafluiten. Ze stopt de oordopjes van haar Ipod in haar oren. De eerste klanken van Pink klinken en ze sluit haar ogen. De bus komt pas over tien minuten.
Wanneer de bus arriveert laat Ilse haar OV aan de buschauffeur zien en wanneer de man knikt loopt ze door, hem een fijne avond wensend. Het is heel rustig in de bus, er zitten alleen een oudere dame, een jong stel en helemaal achterin de bus zit een man die wel wat wegheeft van een zwerver. Ze gaat vlak bij de buschauffeur in de buurt zitten, voorin de bus. Ze werpt een blik over haar schouder naar de zwerver, en ziet dat hij naar haar zit te kijken. Ze krijgt er een naar gevoel door en de rest van de rit voelt ze zijn ogen in haar rug branden.
Als de halte nadert waar Ilse eruit moet drukt ze op de knop. Ze blijft zo lang mogelijk zitten, er zijn bij de vorige halte een stel buitenlandse jongens ingestapt die nogal luidruchtig zijn en opmerkingen maken over iedereen die uitstapt. Wanneer de bus stopt en de deuren opengaan, haast Ilse zich de bus uit. In haar ooghoek ziet ze nog net dat de zwerver ook snel opstaat en uitstapt.
Ilse loopt door de donkere straat, een paar blokken voor haar huis, waar amper lantaarnpalen staan. Ze werpt een snelle blik over haar schouder en ziet dat de man achter haar loopt. Ze versnelt haar tempo en zet het geluid van haar Ipod nog wat harder. In de weerspiegeling van het ruit van een leegstaand pand ziet ze dat de man nog steeds achter haar loopt en dat de afstand tussen hen is verminderd. Het lijkt zelfs wel alsof hij zijn arm naar haar uitstrekt. Ze loopt stevig door, maar dan voelt ze ineens een klop op haar schouder. Haar hart begint steeds sneller kloppen en ze zet het op een lopen. Ze is zo bang, ze wilt niet eens nadenken over de intenties van de man. Ze probeer haar telefoon uit haar zak te wrikken, maar door het rennen lukt dit niet. Gelukkig kan ze de kroeg al zien en ze weet zeker dat er nog een paar vrienden van haar zullen zijn, die zitten er rond deze tijd altijd nog. Misschien is Tim er zelfs.
Buiten adem bereikt ze de kroeg. Tim staat met zijn beste vriend Martijn een sigaretje te roken. Zodra hij haar ziet krijgt hij een glimlach op zijn gezicht, 'Hee meisje! Heb je lekker gewerkt?'. Ilse begint van spanning te huilen en zegt snikkend dat ze achterna wordt gezeten door een viespeuk. Tim, die nogal agressief is aangelegd en al een paar biertje op heeft, kijkt met een ruk op in de richting waar Ilse vandaan is gekomen. En ja hoor, daar komt de man al aangelopen.
De man ziet Tim, en de uitdrukking op diens gezicht, en vermindert vaart. 'HEE!' schreeuwt Tim, terwijl hij op de man afrent, 'wat moet jij van mijn vriendin?!'. De man begint te stotteren, Tim verliest zijn zelfbeheersing en geeft hem een stomp. Martijn, die zijn vriend altijd bijstaat rent op de mannen af en begint ook op de man in te slaan. Door alle commotie komen er nog een paar vrienden de kroeg uitgerent en vragen Ilse wat er aan de hand is. Die staat nog na te snikken en zegt dat ze achternagezeten is door 'een of adere enge vent'. De jongens rennen naar Tim en Martijn toe, die nog steeds op de man inslaan, en trekken hem van de man af.
Ilse slaat het tafereel van een afstand gade en hoort een van de jongens zeggen: 'die ademt niet meer.'. Verschrikt rent ze op Tim af, die nog steeds over de man heen gebogen staat. Zodra ze dichterbij komt ziet ze het al, de schrik slaat haar om het hart. Ze voelt aan haar schouder, maar nee hoor, die is leeg. Haar laptop-tas hangt er niet meer. Ze loopt nog wat dichterbij en dan ziet ze het duidelijk, de man ligt inelkaar gedoken op de grond, maar ze herkent haar laptop-tas, vastgeklemd in de man zijn handen.
Na het horen, lezen en getuige te zijn geweest van verschillende situaties van zinloos geweld, moest ik dit op papier zetten. Het zijn geen gedachtes, maar wel een verhaal dat het algemene gevoel (hopelijk) wat ik krijg als ik aan (zinloos) geweld denk op anderen kan overbrengen.
Graag hoor ik meningen van jullie hoe je ertegenover staat en of jullie misschien zelf nog ervaringen willen delen.
dinsdag 17 november 2009 om 21:52
Wat wil je hiermee?
Als het gaat om informeren en bereiken dat mensen gaan nadenken over (zinloos) geweld denk ik dat je alle ruis er uit moet laten, en er zit nogal wat ruis in je verhaal. Een leuke jonge meid, bijbaantje, stamcafe van vriend, wie er allemaal in de bus zit, Ipod, Pink etc etc. Ik denk dat je dit soort dingen noemt om de herkenning zo groot mogelijk te maken bij mensen, maar op het moment dat ze ook maar 1 ding lezen dat NIET bij hun wereld aansluit, is alle herkenning die je met eerdere punten opriep weer weg.
Als het gaat om informeren en bereiken dat mensen gaan nadenken over (zinloos) geweld denk ik dat je alle ruis er uit moet laten, en er zit nogal wat ruis in je verhaal. Een leuke jonge meid, bijbaantje, stamcafe van vriend, wie er allemaal in de bus zit, Ipod, Pink etc etc. Ik denk dat je dit soort dingen noemt om de herkenning zo groot mogelijk te maken bij mensen, maar op het moment dat ze ook maar 1 ding lezen dat NIET bij hun wereld aansluit, is alle herkenning die je met eerdere punten opriep weer weg.
Iets anders
dinsdag 17 november 2009 om 22:08
quote:Babsjuh schreef op 17 november 2009 @ 21:52:
Wat wil je hiermee?
Als het gaat om informeren en bereiken dat mensen gaan nadenken over (zinloos) geweld denk ik dat je alle ruis er uit moet laten, en er zit nogal wat ruis in je verhaal. Een leuke jonge meid, bijbaantje, stamcafe van vriend, wie er allemaal in de bus zit, Ipod, Pink etc etc. Ik denk dat je dit soort dingen noemt om de herkenning zo groot mogelijk te maken bij mensen, maar op het moment dat ze ook maar 1 ding lezen dat NIET bij hun wereld aansluit, is alle herkenning die je met eerdere punten opriep weer weg.Het gaat er niet zo zeer om dat mensen herkenning vinden in dit verhaal, juist niet. Ik heb dit op papier gezet om meningen van mensen op te roepen, vinden zij dit de realiteit of juist niet?
Wat wil je hiermee?
Als het gaat om informeren en bereiken dat mensen gaan nadenken over (zinloos) geweld denk ik dat je alle ruis er uit moet laten, en er zit nogal wat ruis in je verhaal. Een leuke jonge meid, bijbaantje, stamcafe van vriend, wie er allemaal in de bus zit, Ipod, Pink etc etc. Ik denk dat je dit soort dingen noemt om de herkenning zo groot mogelijk te maken bij mensen, maar op het moment dat ze ook maar 1 ding lezen dat NIET bij hun wereld aansluit, is alle herkenning die je met eerdere punten opriep weer weg.Het gaat er niet zo zeer om dat mensen herkenning vinden in dit verhaal, juist niet. Ik heb dit op papier gezet om meningen van mensen op te roepen, vinden zij dit de realiteit of juist niet?
dinsdag 17 november 2009 om 22:13
Neuh niet echt de realiteit. Ook geen geweldig verhaal. Iemand die jat of aanrandt kan verwachten dat diegene in elkaar wordt getimmerd. En daarbij kunnen weer ongelukken gebeuren.
Wat men doorgaans ziet als zinloos geweld is echt geweld om niets, om een opmerking of om iemand die een ander verdedigt. Er zit geen rechtvaardigheid in, en in het verhaal van jou zit dat wel, al is het officieel niet goed te keuren.
Wat men doorgaans ziet als zinloos geweld is echt geweld om niets, om een opmerking of om iemand die een ander verdedigt. Er zit geen rechtvaardigheid in, en in het verhaal van jou zit dat wel, al is het officieel niet goed te keuren.
dinsdag 17 november 2009 om 22:13
quote:Helianthus2106 schreef op 17 november 2009 @ 22:04:
Zelf geschreven? Verhaaltechnisch vind ik het een aardig verhaal: goede spanningsopbouw, maar een erg voorspelbaar einde. Het zou nog mooier zijn als je het schrijft vanuit één van de personages.
Gut, de boodschap zelf... ik heb dit al zoveel gehoord en gelezen dat ik er niet meer warm of koud van kan worden. Wel van zinloos geweld, maar niet van deze dramatische verhalen.
Ja het is zelf geschreven, ik heb niet erg veel verstand van verhalen schrijven, dus het kan inderdaad zo zijn dat het erg voorspelbaar is. Ik had ook niet echt de intentie om een verassend verhaal te maken toen ik dit schreef.
Het ging me er meer om mijn verhaal kwijt te kunnen en misschien verhalen uit te wisselen met mensen die ook slachtoffer zijn geworden. Maar misschien moet ik het verhaal dan wel weghalen omdat dit anders teveel discussies over het verhaal oplevert.
Zelf geschreven? Verhaaltechnisch vind ik het een aardig verhaal: goede spanningsopbouw, maar een erg voorspelbaar einde. Het zou nog mooier zijn als je het schrijft vanuit één van de personages.
Gut, de boodschap zelf... ik heb dit al zoveel gehoord en gelezen dat ik er niet meer warm of koud van kan worden. Wel van zinloos geweld, maar niet van deze dramatische verhalen.
Ja het is zelf geschreven, ik heb niet erg veel verstand van verhalen schrijven, dus het kan inderdaad zo zijn dat het erg voorspelbaar is. Ik had ook niet echt de intentie om een verassend verhaal te maken toen ik dit schreef.
Het ging me er meer om mijn verhaal kwijt te kunnen en misschien verhalen uit te wisselen met mensen die ook slachtoffer zijn geworden. Maar misschien moet ik het verhaal dan wel weghalen omdat dit anders teveel discussies over het verhaal oplevert.
dinsdag 17 november 2009 om 22:15
quote:Digitalis schreef op 17 november 2009 @ 22:13:
Neuh niet echt de realiteit. Ook geen geweldig verhaal. Iemand die jat of aanrandt kan verwachten dat diegene in elkaar wordt getimmerd. En daarbij kunnen weer ongelukken gebeuren.
Wat men doorgaans ziet als zinloos geweld is echt geweld om niets, om een opmerking of om iemand die een ander verdedigt. Er zit geen rechtvaardigheid in, en in het verhaal van jou zit dat wel, al is het officieel niet goed te keuren.Eigenlijk blijkt aan het einde dat de man alleen maar haar laptop terug wilde geven die zij was vergeten in de bus.
Neuh niet echt de realiteit. Ook geen geweldig verhaal. Iemand die jat of aanrandt kan verwachten dat diegene in elkaar wordt getimmerd. En daarbij kunnen weer ongelukken gebeuren.
Wat men doorgaans ziet als zinloos geweld is echt geweld om niets, om een opmerking of om iemand die een ander verdedigt. Er zit geen rechtvaardigheid in, en in het verhaal van jou zit dat wel, al is het officieel niet goed te keuren.Eigenlijk blijkt aan het einde dat de man alleen maar haar laptop terug wilde geven die zij was vergeten in de bus.
dinsdag 17 november 2009 om 22:15
Ik wilde toch wel weten hoe het afloopt. Ik vind het wel een beetje en nederland drie korte film verhaal. Het is wel spannend geschreven.
Ik vind het wel een beetje voorspelbaar die kerel haar laptoptas bij zich heeft. Althans, vanaf het moment dat ze haar laptoptas mist is het me wel duidelijk. Het zullen wel vooroordelen zijn, maar dat vent haar laptoptas achterna brengt vind ik niet zo geloofwaardig.
Ik vind het wel een beetje voorspelbaar die kerel haar laptoptas bij zich heeft. Althans, vanaf het moment dat ze haar laptoptas mist is het me wel duidelijk. Het zullen wel vooroordelen zijn, maar dat vent haar laptoptas achterna brengt vind ik niet zo geloofwaardig.
dinsdag 17 november 2009 om 22:17
quote:AnInnocentDevil schreef op 17 november 2009 @ 22:13:
Het ging me er meer om mijn verhaal kwijt te kunnen en misschien verhalen uit te wisselen met mensen die ook slachtoffer zijn geworden. Maar misschien moet ik het verhaal dan wel weghalen omdat dit anders teveel discussies over het verhaal oplevert.Waarom zou je je eigen verhaal niet schrijven? Dat is tenminste waar gebeurd en je kunt zelf het beste over je gevoelens schrijven omdat ze voor jou echt zijn. Ik weet niet of dat dat te dicht bij komt en of je dit wel wilt natuurlijk.
Het ging me er meer om mijn verhaal kwijt te kunnen en misschien verhalen uit te wisselen met mensen die ook slachtoffer zijn geworden. Maar misschien moet ik het verhaal dan wel weghalen omdat dit anders teveel discussies over het verhaal oplevert.Waarom zou je je eigen verhaal niet schrijven? Dat is tenminste waar gebeurd en je kunt zelf het beste over je gevoelens schrijven omdat ze voor jou echt zijn. Ik weet niet of dat dat te dicht bij komt en of je dit wel wilt natuurlijk.
dinsdag 17 november 2009 om 22:19
quote:duploo schreef op 17 november 2009 @ 22:17:
[...]
Waarom zou je je eigen verhaal niet schrijven? Dat is tenminste waar gebeurd en je kunt zelf het beste over je gevoelens schrijven omdat ze voor jou echt zijn. Ik weet niet of dat dat te dicht bij komt en of je dit wel wilt natuurlijk.
Een beetje wel en het voelt dan net alsof ik reacties op wil roepen over die ene gebeurtenis, want dat gebeurd nu ook over het fictieve verhaal, en dat wil ik eigenlijk niet. Ik wil best ervaringen uitwisselen, maar niet met mijn eigen verhaal in de hoofdrol.
Over het fictieve verhaal kunnen mensen hun mening uiten en erover zeggen wat ze willen zonder dat het me echt raakt, want dat is toch niet echt. Anders komt het inderdaad te dichtbij.
[...]
Waarom zou je je eigen verhaal niet schrijven? Dat is tenminste waar gebeurd en je kunt zelf het beste over je gevoelens schrijven omdat ze voor jou echt zijn. Ik weet niet of dat dat te dicht bij komt en of je dit wel wilt natuurlijk.
Een beetje wel en het voelt dan net alsof ik reacties op wil roepen over die ene gebeurtenis, want dat gebeurd nu ook over het fictieve verhaal, en dat wil ik eigenlijk niet. Ik wil best ervaringen uitwisselen, maar niet met mijn eigen verhaal in de hoofdrol.
Over het fictieve verhaal kunnen mensen hun mening uiten en erover zeggen wat ze willen zonder dat het me echt raakt, want dat is toch niet echt. Anders komt het inderdaad te dichtbij.
dinsdag 17 november 2009 om 22:25
quote:Digitalis schreef op 17 november 2009 @ 22:13:
Neuh niet echt de realiteit. Ook geen geweldig verhaal. Iemand die jat of aanrandt kan verwachten dat diegene in elkaar wordt getimmerd. En daarbij kunnen weer ongelukken gebeuren.
Wat men doorgaans ziet als zinloos geweld is echt geweld om niets, om een opmerking of om iemand die een ander verdedigt. Er zit geen rechtvaardigheid in, en in het verhaal van jou zit dat wel, al is het officieel niet goed te keuren.
Ik dacht in eerste instantie ook dat de zwerver een dief was (van de laptop) maar later realiseerde ik me dat er vast mee bedoeld werd dat het meisje haar laptop was vergeten en dat de zwerver hem aan haar wilde geven (en haar daarom volgde en op haar schouder tikte).
Realiteit...? Ik denk het niet, ik denk dat zinloos geweld vaker voorkomt als je na het uitgaan 's nachts over straat loopt en dan een verkeerd groepje tegenkomt, of dat je zelf een opmerking maakt die verkeerd valt.
En nog één ding wat me stoorde in het verhaal, wie werkt er in een club en werkt dan maar tot elf uur? Om die tijd zijn de meeste clubs nog niet eens open?
Neuh niet echt de realiteit. Ook geen geweldig verhaal. Iemand die jat of aanrandt kan verwachten dat diegene in elkaar wordt getimmerd. En daarbij kunnen weer ongelukken gebeuren.
Wat men doorgaans ziet als zinloos geweld is echt geweld om niets, om een opmerking of om iemand die een ander verdedigt. Er zit geen rechtvaardigheid in, en in het verhaal van jou zit dat wel, al is het officieel niet goed te keuren.
Ik dacht in eerste instantie ook dat de zwerver een dief was (van de laptop) maar later realiseerde ik me dat er vast mee bedoeld werd dat het meisje haar laptop was vergeten en dat de zwerver hem aan haar wilde geven (en haar daarom volgde en op haar schouder tikte).
Realiteit...? Ik denk het niet, ik denk dat zinloos geweld vaker voorkomt als je na het uitgaan 's nachts over straat loopt en dan een verkeerd groepje tegenkomt, of dat je zelf een opmerking maakt die verkeerd valt.
En nog één ding wat me stoorde in het verhaal, wie werkt er in een club en werkt dan maar tot elf uur? Om die tijd zijn de meeste clubs nog niet eens open?
dinsdag 17 november 2009 om 22:26
Dat snap ik wel. Zinloos geweld is gewoon klote.. Kan er niets anders van zeggen. Ik denk idd dat het wel vaker voorkomt door een kort lontje zoals ook Tim in dit verhaal.
Laatst idd nog... ik stak als fietser over (ben nogal een kamikafietser...)en houd me niet zo aan de regeltjes. In dit geval hinderde ik echter een automobilist en ik snap best dat hij daar gepikeerd over was. Ik stak mijn hand op ter verontschuldiging. Die kerel flipte. Keerde zijn auto en ging naast me rijden en tegen me schreeuwen, dat ik toch zeker degene was die fout zat. Hij begon te schelden en te tieren en was in de veronderstelling dat ik een middelvinger naar hem opgestoken had.
Kerel wilde niet luisteren. Niet voor rede vatbaar. Ik heb echt het idee dat ik er genadig vanaf gekomen ben omdat ik een vrouw ben. Als ik een kerel was geweest denk ik dat hij fysiek was geworden.
Laatst idd nog... ik stak als fietser over (ben nogal een kamikafietser...)en houd me niet zo aan de regeltjes. In dit geval hinderde ik echter een automobilist en ik snap best dat hij daar gepikeerd over was. Ik stak mijn hand op ter verontschuldiging. Die kerel flipte. Keerde zijn auto en ging naast me rijden en tegen me schreeuwen, dat ik toch zeker degene was die fout zat. Hij begon te schelden en te tieren en was in de veronderstelling dat ik een middelvinger naar hem opgestoken had.
Kerel wilde niet luisteren. Niet voor rede vatbaar. Ik heb echt het idee dat ik er genadig vanaf gekomen ben omdat ik een vrouw ben. Als ik een kerel was geweest denk ik dat hij fysiek was geworden.
dinsdag 17 november 2009 om 22:29
quote:Margaretha2 schreef op 17 november 2009 @ 22:25:
[...]
Ik dacht in eerste instantie ook dat de zwerver een dief was (van de laptop) maar later realiseerde ik me dat er vast mee bedoeld werd dat het meisje haar laptop was vergeten en dat de zwerver hem aan haar wilde geven (en haar daarom volgde en op haar schouder tikte).
Realiteit...? Ik denk het niet, ik denk dat zinloos geweld vaker voorkomt als je na het uitgaan 's nachts over straat loopt en dan een verkeerd groepje tegenkomt, of dat je zelf een opmerking maakt die verkeerd valt.
En nog één ding wat me stoorde in het verhaal, wie werkt er in een club en werkt dan maar tot elf uur? Om die tijd zijn de meeste clubs nog niet eens open?Haha, ja klopt! Ik dacht meer aan overdag restaurant, 'savonds een club? Heb er niet zo heel goed overnagedacht inderdaad, excuus!
[...]
Ik dacht in eerste instantie ook dat de zwerver een dief was (van de laptop) maar later realiseerde ik me dat er vast mee bedoeld werd dat het meisje haar laptop was vergeten en dat de zwerver hem aan haar wilde geven (en haar daarom volgde en op haar schouder tikte).
Realiteit...? Ik denk het niet, ik denk dat zinloos geweld vaker voorkomt als je na het uitgaan 's nachts over straat loopt en dan een verkeerd groepje tegenkomt, of dat je zelf een opmerking maakt die verkeerd valt.
En nog één ding wat me stoorde in het verhaal, wie werkt er in een club en werkt dan maar tot elf uur? Om die tijd zijn de meeste clubs nog niet eens open?Haha, ja klopt! Ik dacht meer aan overdag restaurant, 'savonds een club? Heb er niet zo heel goed overnagedacht inderdaad, excuus!
dinsdag 17 november 2009 om 22:30
Ik vind mannen sowieso vaak snel geïrriteerd in het verkeer, als iemand mij afsnijdt ofzo kan ik daar niet echt mee zitten, mijn vriend wel, die wordt dan meteen pissig (en zo ken ik er nog veel meer).
Wat ik enger vind aan zinloos geweld is niet persé het korte lontje maar het compleet doorslaan. Dat er echt een kabeltje doorbrandt in je kop ofzo want anders sla je iemand toch niet dood? Het is één ding om snel geïrriteerd te zijn en dan nog een tweede om ook snel fysiek te worden (allebei niet echt positieve eigenschappen natuurlijk), maar een hele grote stap verder om op iemand in te blijven slaan, meestal als hij al op de grond ligt en vaak ook als hij niet meer beweegt. Dat vind ik dus echt ziek!
Wat ik enger vind aan zinloos geweld is niet persé het korte lontje maar het compleet doorslaan. Dat er echt een kabeltje doorbrandt in je kop ofzo want anders sla je iemand toch niet dood? Het is één ding om snel geïrriteerd te zijn en dan nog een tweede om ook snel fysiek te worden (allebei niet echt positieve eigenschappen natuurlijk), maar een hele grote stap verder om op iemand in te blijven slaan, meestal als hij al op de grond ligt en vaak ook als hij niet meer beweegt. Dat vind ik dus echt ziek!
dinsdag 17 november 2009 om 22:31
quote:duploo schreef op 17 november 2009 @ 22:26:
Dat snap ik wel. Zinloos geweld is gewoon klote.. Kan er niets anders van zeggen. Ik denk idd dat het wel vaker voorkomt door een kort lontje zoals ook Tim in dit verhaal.
Laatst idd nog... ik stak als fietser over (ben nogal een kamikafietser...)en houd me niet zo aan de regeltjes. In dit geval hinderde ik echter een automobilist en ik snap best dat hij daar gepikeerd over was. Ik stak mijn hand op ter verontschuldiging. Die kerel flipte. Keerde zijn auto en ging naast me rijden en tegen me schreeuwen, dat ik toch zeker degene was die fout zat. Hij begon te schelden en te tieren en was in de veronderstelling dat ik een middelvinger naar hem opgestoken had.
Kerel wilde niet luisteren. Niet voor rede vatbaar. Ik heb echt het idee dat ik er genadig vanaf gekomen ben omdat ik een vrouw ben. Als ik een kerel was geweest denk ik dat hij fysiek was geworden.Dat bedoel ik dus! En je voelt je waarschijnlijk al wat minder sterk omdat je op je fiets zit en hij in z'n auto. Ik snap echt niet waarom mensen zo reageren. Als je boos wordt, oké. Maar nog al die moeite doen om te keren en naast je fietsen...
Dat snap ik wel. Zinloos geweld is gewoon klote.. Kan er niets anders van zeggen. Ik denk idd dat het wel vaker voorkomt door een kort lontje zoals ook Tim in dit verhaal.
Laatst idd nog... ik stak als fietser over (ben nogal een kamikafietser...)en houd me niet zo aan de regeltjes. In dit geval hinderde ik echter een automobilist en ik snap best dat hij daar gepikeerd over was. Ik stak mijn hand op ter verontschuldiging. Die kerel flipte. Keerde zijn auto en ging naast me rijden en tegen me schreeuwen, dat ik toch zeker degene was die fout zat. Hij begon te schelden en te tieren en was in de veronderstelling dat ik een middelvinger naar hem opgestoken had.
Kerel wilde niet luisteren. Niet voor rede vatbaar. Ik heb echt het idee dat ik er genadig vanaf gekomen ben omdat ik een vrouw ben. Als ik een kerel was geweest denk ik dat hij fysiek was geworden.Dat bedoel ik dus! En je voelt je waarschijnlijk al wat minder sterk omdat je op je fiets zit en hij in z'n auto. Ik snap echt niet waarom mensen zo reageren. Als je boos wordt, oké. Maar nog al die moeite doen om te keren en naast je fietsen...
dinsdag 17 november 2009 om 22:35
quote:AnInnocentDevil schreef op 17 november 2009 @ 22:31:
[...]
Dat bedoel ik dus! En je voelt je waarschijnlijk al wat minder sterk omdat je op je fiets zit en hij in z'n auto. Ik snap echt niet waarom mensen zo reageren. Als je boos wordt, oké. Maar nog al die moeite doen om te keren en naast je fietsen...
Noem het naief, maar ik ben van niets of niemand bang. Tenminste niet in zo'n geval.
Wel als idd er echt iets geknapt is en er echte haat ofzo in het spel is. Zoals waar Margaretha het over heeft. Dat men echt geen grenzen meer heeft ofzo. Ik denk dat er dan ook meer meespeelt dan de situatie an sich. Dan zit het bij de mensen al niet goed en dan is een ieder die ze treffen en ze een vonkje geeft al genoeg om helemaal los te gaan en totaal te ontploffen. Zoals bij kerel in mijn verhaal dus ook, maar ik denk ook dat het nog een flinke graad erger kan.
[...]
Dat bedoel ik dus! En je voelt je waarschijnlijk al wat minder sterk omdat je op je fiets zit en hij in z'n auto. Ik snap echt niet waarom mensen zo reageren. Als je boos wordt, oké. Maar nog al die moeite doen om te keren en naast je fietsen...
Noem het naief, maar ik ben van niets of niemand bang. Tenminste niet in zo'n geval.
Wel als idd er echt iets geknapt is en er echte haat ofzo in het spel is. Zoals waar Margaretha het over heeft. Dat men echt geen grenzen meer heeft ofzo. Ik denk dat er dan ook meer meespeelt dan de situatie an sich. Dan zit het bij de mensen al niet goed en dan is een ieder die ze treffen en ze een vonkje geeft al genoeg om helemaal los te gaan en totaal te ontploffen. Zoals bij kerel in mijn verhaal dus ook, maar ik denk ook dat het nog een flinke graad erger kan.
dinsdag 17 november 2009 om 22:37
Misschien had het bij de vent al erger gekunt, als ie bijvoorbeeld echt een kutdag heeft gehad.
Ik moet trouwens ook nog wel even zeggen dat ik dit verhaal al een tijd geleden heb geschreven, in andere tijden, toen alles nog niet zo heeel crimineel was. Misschien was het toen geloofwaardiger dat die vent de laptop terug zou geven
Ik moet trouwens ook nog wel even zeggen dat ik dit verhaal al een tijd geleden heb geschreven, in andere tijden, toen alles nog niet zo heeel crimineel was. Misschien was het toen geloofwaardiger dat die vent de laptop terug zou geven
dinsdag 17 november 2009 om 22:39
Ik moet eerlijk zeggen dat ik zelf ook een steeds korter lontje krijg. Of eigenlijk, me moeilijk in kan houden bij asociaal gedrag, vooral als dat tegen mij gericht is. Sommige mensen zijn zó aso (vooral met uitgaan), vraag je of je er langs mag, doen ze geen stap opzij, gaan met hun ellebogen tegen je aan dansen, enzo. Een keer ging een vriendin de jassen halen en stond daar in de rij (wat al dringen en geplet worden geblazen was) en ik stond buiten de rij o phaar te wachten. Toen werd ze misselijk en wisselden we van plek. Toen zei een meisje voor me dat ik niet voor moest kruipen waarop ik zei dat ik van plek wisselde omdat mijn vriendin ziek was, ging ze schreeuwen, gewoon in het rond dat ik voor ging kruipen etc.
Bij zulke mensen denk ik dus dat ze gewoon niet bang zijn dat iemand ze bij de paardenstaart pakt en tegen de balie smackt En eerlijk gezegd kom ik die mensen véél vaker tegen dan mensen die daadwerkelijk geweld gebruiken.
Ik woon nu trouwens in het buitenland en ik merk hier veel minder asociaal gedrag met uitgaan en ik heb nog nooit een vechtpartij gezien in de twee jaar dat ik hier nu ben.
Bij zulke mensen denk ik dus dat ze gewoon niet bang zijn dat iemand ze bij de paardenstaart pakt en tegen de balie smackt En eerlijk gezegd kom ik die mensen véél vaker tegen dan mensen die daadwerkelijk geweld gebruiken.
Ik woon nu trouwens in het buitenland en ik merk hier veel minder asociaal gedrag met uitgaan en ik heb nog nooit een vechtpartij gezien in de twee jaar dat ik hier nu ben.
dinsdag 17 november 2009 om 22:40
Digitalis werkt niet in clubs.
Ah, het is dus een lullig misverstand.
Ik kan me compleet doordraaien wel voorstellen want eens is het genoeg. Ik spreek dan over aanranding bijvoorbeeld, niet over afgesneden worden in het verkeer. Ik kan me voorstellen dat als iemand m'n laptop jat, ik diegene goed hard sla. En ik kan me voorstellen dat het te hard is.
Ah, het is dus een lullig misverstand.
Ik kan me compleet doordraaien wel voorstellen want eens is het genoeg. Ik spreek dan over aanranding bijvoorbeeld, niet over afgesneden worden in het verkeer. Ik kan me voorstellen dat als iemand m'n laptop jat, ik diegene goed hard sla. En ik kan me voorstellen dat het te hard is.
