Actueel
alle pijlers
Milly dood gevonden
woensdag 17 maart 2010 om 20:09
Had het er net met mijn vriend over die gelijk zei dat die Sander waarschijnlijk geen leven in de gevangenis zal hebben. Daar hebben ze natuurlijk een hekel aan agenten, en ook aan mensen die kinderen iets aan doen.
Ik ben trouwens verbaasd dat jullie, Tilalia en FashionVictim, dit met jullie kinderen hebben besproken. Ik heb de tv onopvallend op een andere zender gezet toen Schorrie per ongeluk op een journaaluitzending stuitte. Ik geloof niet dat ik wil dat hij dit soort dingen al weet. Hij is nog zo heerlijk onschuldig.
Ik ben trouwens verbaasd dat jullie, Tilalia en FashionVictim, dit met jullie kinderen hebben besproken. Ik heb de tv onopvallend op een andere zender gezet toen Schorrie per ongeluk op een journaaluitzending stuitte. Ik geloof niet dat ik wil dat hij dit soort dingen al weet. Hij is nog zo heerlijk onschuldig.
woensdag 17 maart 2010 om 20:15
Ik denk dat je het er met kinderen vanaf een jaar of 4/5 juist beter wel over kunt hebben. De kans dat ze ergens (tv/radio/school/pratende volwassenene/vriendje dat al wel jeugdjournaal kijkt /enz) iets opvangen is redelijk aanwezig en dan kunnen ze beter een eerlijk (maar aan henzelf aangepast) verhaal van mama/papa krijgen dan dat ze er in hun hoofd iets anders van maken, omdat ze het niet helemaal begrijpen.
Na de aanslagen op de twin towers gaf ik nog les. Toen had ik een jongetje in de klas dat er niets over had gezien. maar zijn ouders had horen praten en hij was overtuigd dat er in nederland ook oorlog was uitgebroken, dat mannetje was volledig overstuur, terwijl hij het misschien toch wel eng had gevonden, maar de echte versie was toch prettiger geweest denk ik.
Na de aanslagen op de twin towers gaf ik nog les. Toen had ik een jongetje in de klas dat er niets over had gezien. maar zijn ouders had horen praten en hij was overtuigd dat er in nederland ook oorlog was uitgebroken, dat mannetje was volledig overstuur, terwijl hij het misschien toch wel eng had gevonden, maar de echte versie was toch prettiger geweest denk ik.
woensdag 17 maart 2010 om 20:17
Ik heb het er ook liever niet over met mijn jongste kinderen, Morrie, maar toch bleek mijn Freule (10) er het een en ander van meegekregen te hebben vandaag op school. Dus hebben we er maar even een goed gesprek van gemaakt, de regels nog eens doorgenomen en ik heb ook zeer benadrukt dat dit soort dingen echt ongelooflijk weinig voorkomt, dat de meeste volwassenen gewoon goede bedoelingen hebben met kinderen maar dat er heeeel soms een volwassene is die kinderen kwaad doet, en dat je je daarom aan wat regels (niet met vreemden mee etc.) moet houden.
.
woensdag 17 maart 2010 om 20:20
quote:tilalia2 schreef op 17 maart 2010 @ 20:05:
Kijkt de Prins Boulevard? Ben ik zo beschermend dat mijn kroost alleen zappelin en nick jr ziet?
Tja, om 6 uur ben ik wel klaar met kindertelevisie, dus dan gaat hier RTL Nieuws, Editie NL en Boulevard aan. Tenzij ik nog sta te koken ofzo, dan mag (moet) hij even kindertv kijken zodat ik rustig kan koken. Als we nog aan het eten zijn hebben we of niks aan staan, of RTL zodat ik het nieuws kan horen.
En na het eten staat Boulevard dus aan omdat ik dat wil zien en dan kijkt hij of mee, of speelt wat om me heen ofzo.
Kijkt de Prins Boulevard? Ben ik zo beschermend dat mijn kroost alleen zappelin en nick jr ziet?
Tja, om 6 uur ben ik wel klaar met kindertelevisie, dus dan gaat hier RTL Nieuws, Editie NL en Boulevard aan. Tenzij ik nog sta te koken ofzo, dan mag (moet) hij even kindertv kijken zodat ik rustig kan koken. Als we nog aan het eten zijn hebben we of niks aan staan, of RTL zodat ik het nieuws kan horen.
En na het eten staat Boulevard dus aan omdat ik dat wil zien en dan kijkt hij of mee, of speelt wat om me heen ofzo.
Am Yisrael Chai!
woensdag 17 maart 2010 om 20:25
maar ik denk juist dat het belangrijk is dat kinderen dit soort dingen weten. want we vertellen ze wel de regels, maar het blijft voor hun niet meer dan dat. en ze mogen best weten dat dit soort dingen echt gebeuren. nu is het geval van milly misschien een klein beetje anders omdat dit een bekende was. maar mijn kinderen zouden dit best mogen weten, juist zodat ze ook weten wat er kan gebeuren als ze vreemden te veel vertrouwen.
woensdag 17 maart 2010 om 20:29
Ik heb het er gewoon over gehad met mijn kinderen, en die hebben ook het journaal gezien. Gisterenavond wilde oudste dat ik hem wakker zou maken als er wat bekend was, dat heb ik maar niet gedaan gezien het tijdstip maar hij vroeg er gelijk om vanochtend. Details laat ik ze niet weten. Dat het om een agent ging wel. en dat ze dood is ook maar het hoe en wat is niet voor onze oren bestemd vind ik .
woensdag 17 maart 2010 om 20:29
Tja, ik vertel Mopsey dus niets. Ze is vijf, en dan mag haar wereld van mij nog bestaan uit prinsessen, feetjes, en stoere Toby-politieagenten die met een vangnet alle boeven vangen.
En ja, ze weet dat ze het altijd tegen mij moet zeggen als ze met iemand meegaat, en als ze dat niet kan zeggen dat ze dan ook niet mee mag. Puur omdat "mamma anders ongerust word en bang is dat je kwijt bent" .
Emotionele chantage? Zal best. Maar de wereld zal al lang genoeg doornen hebben, nu mag ze nog even van de rozen genieten....
En ja, ze weet dat ze het altijd tegen mij moet zeggen als ze met iemand meegaat, en als ze dat niet kan zeggen dat ze dan ook niet mee mag. Puur omdat "mamma anders ongerust word en bang is dat je kwijt bent" .
Emotionele chantage? Zal best. Maar de wereld zal al lang genoeg doornen hebben, nu mag ze nog even van de rozen genieten....
Wat wilde ik nou toch typen?
woensdag 17 maart 2010 om 20:29
quote:Morrie schreef op 17 maart 2010 @ 20:09:
Had het er net met mijn vriend over die gelijk zei dat die Sander waarschijnlijk geen leven in de gevangenis zal hebben. Daar hebben ze natuurlijk een hekel aan agenten, en ook aan mensen die kinderen iets aan doen.
Ik ben trouwens verbaasd dat jullie, Tilalia en FashionVictim, dit met jullie kinderen hebben besproken. Ik heb de tv onopvallend op een andere zender gezet toen Schorrie per ongeluk op een journaaluitzending stuitte. Ik geloof niet dat ik wil dat hij dit soort dingen al weet. Hij is nog zo heerlijk onschuldig.
Grappig genoeg merk ik aan die van mij dat hij door iets als Jeugdjournaal echt niet wezenlijk anders tegen de wereld aankijkt. Hij kan wel heel erg met dingen bezig zijn, zoals Haiti bijvoorbeeld, toen had hij zelfs zonder dat ik het wist al zijn geld in zijn portemonneetje aan de juf gegeven voor de inzamelingsactie en daar praat hij dan ook wel veel over. En vanmiddag kwam hij ook vragen: "mam, zullen wij de tijgers helpen?" Ik: waarom en waarmee dan?
"Ja, want de jagers maken ze dood voor een drankje", maar hoe we ze dan konden helpen wist hij niet. Vonnik wel schattig, want dat was een of andere commercial van WNF oid (op Nickelodeon).
En die andere commercial van al die zielige dieren brengt hier ook altijd de vraag of wij ook kunnen helpen, want dat zegt de voice over (Help ons helpen, zegt ie volgens mij).
Ik moet zeggen dat mijn zoon heel matter of fact met dood omgaat. Dood is hier ook best vaak een gespreksonderwerp, oma is dood, Michael Jackson is dood, dus het komt ook wel gewoon in normale gesprekken aan de orde. Bij Haiti heb ik wel heel erg de beelden gescreend, toen stond de tv niet aan op volwassen zenders als hij nog wakker was, maar keek hij wel naar jeugdjournaal erover natuurlijk, maar die hebben niet zulke gruwelijke beelden. Ik vind het eigenlijk wel fijn dat hij heel normaal met "dood" omgaat. En hij verbaast me vaak met zijn mening over zulke grote zaken, hij kan heel wijs en tegelijk zo heerlijk onschuldig uit de hoek komen. Ik vind onze gesprekken over zulke onderwerpen altijd heel fijn, ze geven me wat meer inzicht in wat er in zo'n klein koppie omgaat. Vaak echt heel andere dingen dan waar ik me dan druk om maak.
Had het er net met mijn vriend over die gelijk zei dat die Sander waarschijnlijk geen leven in de gevangenis zal hebben. Daar hebben ze natuurlijk een hekel aan agenten, en ook aan mensen die kinderen iets aan doen.
Ik ben trouwens verbaasd dat jullie, Tilalia en FashionVictim, dit met jullie kinderen hebben besproken. Ik heb de tv onopvallend op een andere zender gezet toen Schorrie per ongeluk op een journaaluitzending stuitte. Ik geloof niet dat ik wil dat hij dit soort dingen al weet. Hij is nog zo heerlijk onschuldig.
Grappig genoeg merk ik aan die van mij dat hij door iets als Jeugdjournaal echt niet wezenlijk anders tegen de wereld aankijkt. Hij kan wel heel erg met dingen bezig zijn, zoals Haiti bijvoorbeeld, toen had hij zelfs zonder dat ik het wist al zijn geld in zijn portemonneetje aan de juf gegeven voor de inzamelingsactie en daar praat hij dan ook wel veel over. En vanmiddag kwam hij ook vragen: "mam, zullen wij de tijgers helpen?" Ik: waarom en waarmee dan?
"Ja, want de jagers maken ze dood voor een drankje", maar hoe we ze dan konden helpen wist hij niet. Vonnik wel schattig, want dat was een of andere commercial van WNF oid (op Nickelodeon).
En die andere commercial van al die zielige dieren brengt hier ook altijd de vraag of wij ook kunnen helpen, want dat zegt de voice over (Help ons helpen, zegt ie volgens mij).
Ik moet zeggen dat mijn zoon heel matter of fact met dood omgaat. Dood is hier ook best vaak een gespreksonderwerp, oma is dood, Michael Jackson is dood, dus het komt ook wel gewoon in normale gesprekken aan de orde. Bij Haiti heb ik wel heel erg de beelden gescreend, toen stond de tv niet aan op volwassen zenders als hij nog wakker was, maar keek hij wel naar jeugdjournaal erover natuurlijk, maar die hebben niet zulke gruwelijke beelden. Ik vind het eigenlijk wel fijn dat hij heel normaal met "dood" omgaat. En hij verbaast me vaak met zijn mening over zulke grote zaken, hij kan heel wijs en tegelijk zo heerlijk onschuldig uit de hoek komen. Ik vind onze gesprekken over zulke onderwerpen altijd heel fijn, ze geven me wat meer inzicht in wat er in zo'n klein koppie omgaat. Vaak echt heel andere dingen dan waar ik me dan druk om maak.
Am Yisrael Chai!
woensdag 17 maart 2010 om 20:30
Maar nazife het moet juist doordringen dat het meestal (ik geloof meer dan 90% heb de cijfers niet bij de hand) juist geen vreemden zijn die een kind kwaad doen. De meeste kinderen die mishandeld, misbruikt en/of omgebracht worden hebben met bekenden te maken. Daarom is het zo belangrijk dat kinderen altijd aan iemand (liefst direct aan de ouders) vertellen waar ze zijn.
woensdag 17 maart 2010 om 20:30
Vandaag was ik in het zh met kleintje.
Daar was ook een vrouw met haar dochter,die was heel nieuwsgierig naar de kleine en kwam naast mij zitten.
Merkte dat haar moeder er enigzins moeite mee had, toen ze weg moest voor afspraak zegt ze tegen haar dochter: niet met iemand meegaan hoor.
Je merkt dat heel veel ouders op die manier reageren na deze tragedie.
Het meisje was 7 jaar, ze vertelde me hele verhalen, maar leek ouder en wijzer.
Was heel ontvankelijk en voelde zich blijkbaar vertrouwd en veilig, lief om te merken.
Maar begreep de reactie van moeder ook heel goed.
Daar was ook een vrouw met haar dochter,die was heel nieuwsgierig naar de kleine en kwam naast mij zitten.
Merkte dat haar moeder er enigzins moeite mee had, toen ze weg moest voor afspraak zegt ze tegen haar dochter: niet met iemand meegaan hoor.
Je merkt dat heel veel ouders op die manier reageren na deze tragedie.
Het meisje was 7 jaar, ze vertelde me hele verhalen, maar leek ouder en wijzer.
Was heel ontvankelijk en voelde zich blijkbaar vertrouwd en veilig, lief om te merken.
Maar begreep de reactie van moeder ook heel goed.
woensdag 17 maart 2010 om 20:31
quote:Mariannanas schreef op 17 maart 2010 @ 20:17:
Ik heb het er ook liever niet over met mijn jongste kinderen, Morrie, maar toch bleek mijn Freule (10) er het een en ander van meegekregen te hebben vandaag op school. Dus hebben we er maar even een goed gesprek van gemaakt, de regels nog eens doorgenomen en ik heb ook zeer benadrukt dat dit soort dingen echt ongelooflijk weinig voorkomt, dat de meeste volwassenen gewoon goede bedoelingen hebben met kinderen maar dat er heeeel soms een volwassene is die kinderen kwaad doet, en dat je je daarom aan wat regels (niet met vreemden mee etc.) moet houden.
Mijn zoon is 5,5 en ik weet vrij zeker dat hij van Milly niets meegekregen heeft. We hebben zelf niets op tv gekeken hierover waar hij bij was, en op school praten 5,5 jarigen hier nog niet over neem ik aan.
Hij speelt ook pas sinds kort alleen op straat en heeft dus sinds kort de regels van geen snoepjes aannemen en met niemand meegaan zonder dat ik het weet regels gehoord. Om dat nu al aan een vermoord meisje te koppelen vind ik nog iets te vroeg.
Ik heb het er ook liever niet over met mijn jongste kinderen, Morrie, maar toch bleek mijn Freule (10) er het een en ander van meegekregen te hebben vandaag op school. Dus hebben we er maar even een goed gesprek van gemaakt, de regels nog eens doorgenomen en ik heb ook zeer benadrukt dat dit soort dingen echt ongelooflijk weinig voorkomt, dat de meeste volwassenen gewoon goede bedoelingen hebben met kinderen maar dat er heeeel soms een volwassene is die kinderen kwaad doet, en dat je je daarom aan wat regels (niet met vreemden mee etc.) moet houden.
Mijn zoon is 5,5 en ik weet vrij zeker dat hij van Milly niets meegekregen heeft. We hebben zelf niets op tv gekeken hierover waar hij bij was, en op school praten 5,5 jarigen hier nog niet over neem ik aan.
Hij speelt ook pas sinds kort alleen op straat en heeft dus sinds kort de regels van geen snoepjes aannemen en met niemand meegaan zonder dat ik het weet regels gehoord. Om dat nu al aan een vermoord meisje te koppelen vind ik nog iets te vroeg.
woensdag 17 maart 2010 om 20:33
quote:fashionvictim schreef op 17 maart 2010 @ 20:29:
[...]
Grappig genoeg merk ik aan die van mij dat hij door iets als Jeugdjournaal echt niet wezenlijk anders tegen de wereld aankijkt. Hij kan wel heel erg met dingen bezig zijn, zoals Haiti bijvoorbeeld, toen had hij zelfs zonder dat ik het wist al zijn geld in zijn portemonneetje aan de juf gegeven voor de inzamelingsactie en daar praat hij dan ook wel veel over. En vanmiddag kwam hij ook vragen: "mam, zullen wij de tijgers helpen?" Ik: waarom en waarmee dan?
"Ja, want de jagers maken ze dood voor een drankje", maar hoe we ze dan konden helpen wist hij niet. Vonnik wel schattig, want dat was een of andere commercial van WNF oid (op Nickelodeon).
En die andere commercial van al die zielige dieren brengt hier ook altijd de vraag of wij ook kunnen helpen, want dat zegt de voice over (Help ons helpen, zegt ie volgens mij).
Ik moet zeggen dat mijn zoon heel matter of fact met dood omgaat. Dood is hier ook best vaak een gespreksonderwerp, oma is dood, Michael Jackson is dood, dus het komt ook wel gewoon in normale gesprekken aan de orde. Bij Haiti heb ik wel heel erg de beelden gescreend, toen stond de tv niet aan op volwassen zenders als hij nog wakker was, maar keek hij wel naar jeugdjournaal erover natuurlijk, maar die hebben niet zulke gruwelijke beelden. Ik vind het eigenlijk wel fijn dat hij heel normaal met "dood" omgaat. En hij verbaast me vaak met zijn mening over zulke grote zaken, hij kan heel wijs en tegelijk zo heerlijk onschuldig uit de hoek komen. Ik vind onze gesprekken over zulke onderwerpen altijd heel fijn, ze geven me wat meer inzicht in wat er in zo'n klein koppie omgaat. Vaak echt heel andere dingen dan waar ik me dan druk om maak.Maar dood is voor mij toch echt iets anders dan moord. Dat er meisjes van 12 vermoord worden door de buurman, nee, dat zie ik mezelf nog niet aan hem uitleggen.
[...]
Grappig genoeg merk ik aan die van mij dat hij door iets als Jeugdjournaal echt niet wezenlijk anders tegen de wereld aankijkt. Hij kan wel heel erg met dingen bezig zijn, zoals Haiti bijvoorbeeld, toen had hij zelfs zonder dat ik het wist al zijn geld in zijn portemonneetje aan de juf gegeven voor de inzamelingsactie en daar praat hij dan ook wel veel over. En vanmiddag kwam hij ook vragen: "mam, zullen wij de tijgers helpen?" Ik: waarom en waarmee dan?
"Ja, want de jagers maken ze dood voor een drankje", maar hoe we ze dan konden helpen wist hij niet. Vonnik wel schattig, want dat was een of andere commercial van WNF oid (op Nickelodeon).
En die andere commercial van al die zielige dieren brengt hier ook altijd de vraag of wij ook kunnen helpen, want dat zegt de voice over (Help ons helpen, zegt ie volgens mij).
Ik moet zeggen dat mijn zoon heel matter of fact met dood omgaat. Dood is hier ook best vaak een gespreksonderwerp, oma is dood, Michael Jackson is dood, dus het komt ook wel gewoon in normale gesprekken aan de orde. Bij Haiti heb ik wel heel erg de beelden gescreend, toen stond de tv niet aan op volwassen zenders als hij nog wakker was, maar keek hij wel naar jeugdjournaal erover natuurlijk, maar die hebben niet zulke gruwelijke beelden. Ik vind het eigenlijk wel fijn dat hij heel normaal met "dood" omgaat. En hij verbaast me vaak met zijn mening over zulke grote zaken, hij kan heel wijs en tegelijk zo heerlijk onschuldig uit de hoek komen. Ik vind onze gesprekken over zulke onderwerpen altijd heel fijn, ze geven me wat meer inzicht in wat er in zo'n klein koppie omgaat. Vaak echt heel andere dingen dan waar ik me dan druk om maak.Maar dood is voor mij toch echt iets anders dan moord. Dat er meisjes van 12 vermoord worden door de buurman, nee, dat zie ik mezelf nog niet aan hem uitleggen.
woensdag 17 maart 2010 om 20:36
quote:fashionvictim schreef op 17 maart 2010 @ 20:29:
[...]
Ik moet zeggen dat mijn zoon heel matter of fact met dood omgaat. Dood is hier ook best vaak een gespreksonderwerp, oma is dood, Michael Jackson is dood, dus het komt ook wel gewoon in normale gesprekken aan de orde. Bij Haiti heb ik wel heel erg de beelden gescreend, toen stond de tv niet aan op volwassen zenders als hij nog wakker was, maar keek hij wel naar jeugdjournaal erover natuurlijk, maar die hebben niet zulke gruwelijke beelden. Ik vind het eigenlijk wel fijn dat hij heel normaal met "dood" omgaat. En hij verbaast me vaak met zijn mening over zulke grote zaken, hij kan heel wijs en tegelijk zo heerlijk onschuldig uit de hoek komen. Ik vind onze gesprekken over zulke onderwerpen altijd heel fijn, ze geven me wat meer inzicht in wat er in zo'n klein koppie omgaat. Vaak echt heel andere dingen dan waar ik me dan druk om maak.Hier hetzelfde, dood is een onderdeel van het leven. En kinderen kijken op hun eigen manier naar het leven. Ik vind het praten met (jonge) kinderen over dit soort dingen er ook gewoon bijhoren.
[...]
Ik moet zeggen dat mijn zoon heel matter of fact met dood omgaat. Dood is hier ook best vaak een gespreksonderwerp, oma is dood, Michael Jackson is dood, dus het komt ook wel gewoon in normale gesprekken aan de orde. Bij Haiti heb ik wel heel erg de beelden gescreend, toen stond de tv niet aan op volwassen zenders als hij nog wakker was, maar keek hij wel naar jeugdjournaal erover natuurlijk, maar die hebben niet zulke gruwelijke beelden. Ik vind het eigenlijk wel fijn dat hij heel normaal met "dood" omgaat. En hij verbaast me vaak met zijn mening over zulke grote zaken, hij kan heel wijs en tegelijk zo heerlijk onschuldig uit de hoek komen. Ik vind onze gesprekken over zulke onderwerpen altijd heel fijn, ze geven me wat meer inzicht in wat er in zo'n klein koppie omgaat. Vaak echt heel andere dingen dan waar ik me dan druk om maak.Hier hetzelfde, dood is een onderdeel van het leven. En kinderen kijken op hun eigen manier naar het leven. Ik vind het praten met (jonge) kinderen over dit soort dingen er ook gewoon bijhoren.
woensdag 17 maart 2010 om 20:36
Oh, mijn zoon blijft sinds afgelopen zomer wel eens eventjes alleen thuis, dat wilde hij graag en dat heb ik toen uitgeprobeerd en dat gaat goed. Een van de regels is dat hij niet de deur open mag doen.
Toen het jeugdjournaal het eerder deze week over Millie had, kwam hij dus uit zichzelf tot het inzicht dat dat de reden was dat hij niet zomaar de deur open mag doen (mag ook niet als ik wel thuis ben overigens).
Maar ik merk dan wel dat hij dat niet koppelt aan "als er aangebeld wordt staan er altijd boeven voor de deur", hij zegt dan eerder iets als "ja, want je weet nooit wie er aan de deur staat en niet iedereen is lief, maar de meeste mensen wel".
Ik vond het wel moeilijk om tegen hem te zeggen dat Millie dood was, heb daar wel even over getwijfeld vanmiddag, maar heb het toch maar gezegd.
Toen het jeugdjournaal het eerder deze week over Millie had, kwam hij dus uit zichzelf tot het inzicht dat dat de reden was dat hij niet zomaar de deur open mag doen (mag ook niet als ik wel thuis ben overigens).
Maar ik merk dan wel dat hij dat niet koppelt aan "als er aangebeld wordt staan er altijd boeven voor de deur", hij zegt dan eerder iets als "ja, want je weet nooit wie er aan de deur staat en niet iedereen is lief, maar de meeste mensen wel".
Ik vond het wel moeilijk om tegen hem te zeggen dat Millie dood was, heb daar wel even over getwijfeld vanmiddag, maar heb het toch maar gezegd.
Am Yisrael Chai!
woensdag 17 maart 2010 om 20:36
tuurlijk sunemom. daar heb je ook helemaal gelijk in. maar dat staat hier even los van. ik zou mijn kinderen best de fantasie gunnen van elfjes, prinsesjes enzo...maar ik vind het ook belangrijk dat ze vrij snel leren hoe het eraan toe gaat in het "echte" leven, en in het echte leven worden mensen helaas ontvoerd/vermoord/misbruikt en gaan mensen dood.
woensdag 17 maart 2010 om 20:39
Dood hoort bij leven, dat ontken ik niet.
Maar dat gevaar, moord, criminaliteit, ontvoeringen, mishandeling en verkrachting bij het leven hoort, daar wil ik het niet mee eens zijn. Dat vind ik van een heel andere orde.
Bovendien vind ik dat een kind niet met problemen opgezadeld hoeft te worden waar het zelf geen invloed op uit kan oefenen, waar het geen grip op heeft. Geld geven voor een goed doel, prima. Dta doe je iets. Maar voor Millie kunnen ze niets meer doen, en zo ervaart een kind in mijn optiek een machteloosheid die het nog niet hoeft te ervaren.
Maar dat gevaar, moord, criminaliteit, ontvoeringen, mishandeling en verkrachting bij het leven hoort, daar wil ik het niet mee eens zijn. Dat vind ik van een heel andere orde.
Bovendien vind ik dat een kind niet met problemen opgezadeld hoeft te worden waar het zelf geen invloed op uit kan oefenen, waar het geen grip op heeft. Geld geven voor een goed doel, prima. Dta doe je iets. Maar voor Millie kunnen ze niets meer doen, en zo ervaart een kind in mijn optiek een machteloosheid die het nog niet hoeft te ervaren.
Wat wilde ik nou toch typen?
woensdag 17 maart 2010 om 20:39
Ik heb het woord "moord" overigens niet gebruikt en hij vroeg niet door, de mededeling dat ze gevonden was en dood was, was voldoende. Hij vroeg wel gelijk of die "boef" die haar had meegenomen al gepakt was, maar of hij besefte dat die haar ook echt dood gemaakt had, dat weet ik eigenlijk niet en dat vond ik ook wel een lastige.
Am Yisrael Chai!
woensdag 17 maart 2010 om 20:39
woensdag 17 maart 2010 om 20:43
Schorrie kijkt ook nog geen jeugdjournaal. Ik heb altijd begrepen dat dat pas vanaf 7 jaar is dat ze daar naar kunnen kijken? Vandaar. Heb er alleen met hem naar gekeken met Haiti, omdat hij dat dus wel opgevangen had en daar ook aandacht voor op school was, en toen vond ik het een goede manier om hem er wat over te laten zien en horen.
