Minderjarigen sturen regelmatig dreigmails....

Uit de Volkskrant

GeenStijlgeneratie bedreigt erop los

Van onze verslaggeefster Sheila Sitalsing

gepubliceerd op 18 juli 2008 22:29, bijgewerkt op 22:31



den haag - In de eerste helft van 2008 turfde de politie Haaglanden al bijna evenveel bedreigingen als in heel 2007. ‘Bedreigen is kennelijk normaal geworden.’



‘Ik heb wel geschreven dat ik zijn kop eraf zou snijden, maar ik bedoelde het niet zo.’ Meer dan eens hoort Mariette Frencken, teamleider van het Team Bedreigde Politici, politiekorps Haaglanden, zo’n verklaring van een ‘bedreiger’.



Haar team is dan uitgerukt om de terrorist te grijpen die per e-mail een politicus een enkele reis naar de hel heeft toegewenst. En wat treft haar team dan geregeld aan? Een schoolkind dat ‘gewoon even een mailtje’ wilde sturen aan een volksvertegenwoordiger die hem wat minder aanstaat.



‘Mensen vinden het tegenwoordig kennelijk normaal om iemand te bedreigen’, verzucht Frencken in de Korpskrant van de Politie Haaglanden.



Een grote leverancier van het sterk gegroeide aantal dreigementen dat ministers en Kamerleden ontvangen, is het schoolkinderencircuit van de ongeremde GeenStijlgeneratie, gewend als dat is primair te reageren op alles wat onwelgevallig is. In de eerste helft van 2008 waren er 225 aangiften – bijna evenveel als in heel 2007. In alle vormen komen ze binnen: kogel-, poeder- en scheldbrieven, dreigtelefoontjes, hate-raps en e-mails met doodsbedreigingen.



Na jaren van angst voor politieke moordenaars en Hofstadgroepers, extra beveiligingspoortjes en ministers die niet alleen mochten fietsen, is de terreurdreiging in Nederland nog steeds ‘substantieel’, stelde de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding onlangs. Maar de omineuze boodschappen die het team bereiken zijn geregeld loos, in een moment van onbesuisdheid verstuurd. En opvallend vaak door minderjarigen.



Bekende bedreigde politici zijn Geert Wilders (PVV) – verreweg het vaakst dood gewenst – en Rita Verdonk. Daarnaast lopen over het Binnenhof veel ontvangers van onaangename post, die daarover onder geen beding willen praten.



Het team behandelt alle bedreigingen van landelijke politici, hoogwaardigheidsbekleders en leden van het Koninklijk Huis. Van de 267 aangiften uit 2007 (waaronder 60 dreigementen van dezelfde persoon), wist de politie tot dusver bijna 40 procent op te helderen. In de 225 zaken uit 2008 is in meer dan de helft van de gevallen een verdachte aangewezen.



Loos of niet, Frencken bepleit een harde aanpak. ‘Dreigementen hebben een enorme impact. Geert Wilders heeft geen leven.’





Het 1e wat in me opkomt is 'stelletje onopgevoede k**kinderen', het 2e 'waar zijn de ouders?'

Weten ouders wel wat hun kind allemaal uitspookt achter de pc? En wat voor kinderen doen zoiets? Ik heb geen idee natuurlijk, maar iets zegt me dat het gros van die kinderen uit doodnormale gezinnen komt en dat het geen asociale crimineeltjes zijn.

Iemand een idee?

En wat eraan te doen?

Wat mij betreft mogen ze weleens gaan nadenken over hoe minderjarigen worden gestraft, want ik vind dit veel en veel te ver gaan. Ik bepleit geen volwassenenrechtspraak hoor, absoluut niet, maar er moet wel iets gebeuren.

En ik vind ook dat je ouders veel meer verantwoordelijk moet stellen voor dergelijk gedrag.

Poez, heb jij weer gelijk in.

Maar er is een groot verschil tussen ongezouten je mening geven en dreigen iemand te doden. Ook al ben je 12 dat verschil moet je toch weten?

Iemand een lul noemen, prima. Iemand dood wensen, niet prima.

Schuld niet Eowynn, wél verantwoordelijkheid.

Als diezelfde 17 jarige jongen een bal door mijn ruit trapt zijn de ouders ook verantwoordelijk voor de correcte afhandeling.



Dus waarom bij dergelijke mails niet? En als het iemand van 17 betreft, dan is er wat mij betreft echt iets mis met zo'n kind hoor.

Heel simpel voorbeeld, ik heb een tijd bij het call center van een politie regio gewerkt.

Daar kwamen ook de 1e opvang van de 112 calls binnen. Eigenlijk horen die meteen naar de meldkamer te gaan, want er kunnen kostbare seconden verloren gaan bij het doorverbinden. Waarom dan toch die 1e opvang? Omdat 80% van die calls misbruik van het nummer is. En een heel groot deel van die 80% zijn kids / jongeren die 'voor de lol' 112 bellen.

Wij konden zien waarvandaan er gebeld werd en als het een huisadres was dan werd er door de leidinggevenden teruggebeld en kreeg je vaak een ouder aan de lijn. Dan vroeg ik iets als ' er is van dit nummer naar 112 gebeld, is er iets aan de hand?' Nee dus. Zei jij weer dat er een kind had gebeld, dan was het antwoord ' o, kattekwaad...'

Wees jij op de mogelijke consequenties voor anderen die wel acuut hulp nodig hebben, dan reageerde men onverschillig.

Pas bij het noemen van de boete (toen 2500 euro) en het besef dat de ouders dat moeten betalen snapte men dat het niet zo onschuldig was.

Boodschap naar het kind; dat het zomaar kan gebeuren dat er door jouw telefoontje iemand te lang op hulp moet wachten en misschien doodgaat is niet zo erg, dat papa 2500 euro moet ophoesten wel...'

Dat bedoel ik met verantwoordelijkheid van de ouders.

Loomi, jij wil dat helemaal niet dat niet-ouders zich gaan bemoeien met jouw kids. Je post is er al een voorbeeld van. Wee mijn gebeente dat ik ook maar een vraag durf te stellen over opvoeden, ik krijg meteen een sneer.

Aanvulling: net als die ouders die ik belde bij de 112, daar waren er heel veel die echt pissig waren dat ik iets van het gedrag van hun bloedjes durfde te zeggen.

Of wat dacht je van ouders die op hoge poten naar school gaan als hun kind straf heeft gekregen? Die uit hun dak gaan omdat hun kind is opgepakt na een winkeldiefstal?

Of de moeder die me vorig jaar stijfschold omdat ik tegen haar zoontje zei dat ie mijn oppaskindje niet had te slaan?

De meeste ouders staan op hun achterste benen als iemand ook maar een vinger durft uit te steken naar hun kids.

Loomi, een logisch gevolg van jouw pleidooi lijkt mij dat ik als niet-ouder dan ook verantwoordelijk ben voor het gedrag van jouw kids. Natuurlijk door een voorbeeld te geven (wat is trouwens een goed voorbeeld? Is dat jouw idee van een goed voorbeeld, het mijne, dat van Geert Wilders of van Rouvoet?) maar dan zal ik me in voorkomende gevallen dus ook tegen jouw kids aan bemoeien. Want voor mij valt aanspreken op ongewenst gedrag ook onder het goede voorbeeld geven.

Eowynn, wij kregen op de 112 een paar 100 calls p/d. Laten we het ff op 100 houden, voor het gemak.

80% daarvan was misbruik, van die 80% was ongeveer de helft kind.

Ik of mijn collega's belde minimaal 2 tot 3 keer per dag naar een huisadres. Jammer genoeg gebeurde het dagelijks dat ons gevraagd werd waar we ons mee bemoeiden etc. Het gebeurde echt niet vaak dat ouders ons gelijk gaven, dat gebeurde misschien niet eens wekelijks.

En dat waren niet constant dezelfde ouders (want bij herhaaldelijk misbruik volgden we een ander protocol) en het waren echt niet allemaal gezinnen uit de achterstandswijken, verre van juist.



En verder lees ik hier op het forum ook vaak dat ouders het niet goed kunnen hebben als een ander iets van hun kind zegt en irl zie ik dat ook.

loomii schreef op 19 juli 2008 @ 12:46:

[...]





Nogmaals, heb ik ergens beweerd dat ik daar tegen ben?

Uh ja, hier:

HoiPippiLangkous schreef op 19 juli 2008 @ 12:15:



Loomi, jij wil dat helemaal niet dat niet-ouders zich gaan bemoeien met jouw kids.

Heb ik dat ergens beweerd dan? Ik dacht het niet. Ik pleit ervoor dat alle volwassenen van deze samenleving, of ze nu kinderen hebben of niet, zich eens gaan bezinnen op de wenselijkheid van bepaalde fenomenen van onze zeitgeist, als ze zoveel moeite hebben met hoe de jeugd zich gedraagt.

Dus wat is het nou? Mag ik me nu wel of niet tegen jouw kids aan bemoeien?