Actueel
alle pijlers
Mirco is gevonden...
donderdag 27 januari 2011 om 15:34
http://www.nu.nl/buitenland/2432717/lic ... onden.html
AMSTERDAM – De Duitse politie heeft het lichaam gevonden van Mirco, de jongen die vijf maanden geleden op 10-jarige leeftijd verdween.
Ik vind het zo treurig. Arme jongen, arme ouders.
AMSTERDAM – De Duitse politie heeft het lichaam gevonden van Mirco, de jongen die vijf maanden geleden op 10-jarige leeftijd verdween.
Ik vind het zo treurig. Arme jongen, arme ouders.
donderdag 27 januari 2011 om 19:39
quote:toffifee schreef op 27 januari 2011 @ 16:11:
Hoe kun je als vader zijnde andermans kind vermoorden?! Wie zegt dan dat hij vermoord is? Voor 't zelfde geld was het een verkeersongeluk, en heeft 'ie in paniek gedacht er zo mee weg te komen. Ook niet fraai (*en dat is zacht uitgedrukt*) maar om nu op basis van niks al iemand tot moordenaar te bestempelen, is wellicht wat kort door de bocht...
Hoe kun je als vader zijnde andermans kind vermoorden?! Wie zegt dan dat hij vermoord is? Voor 't zelfde geld was het een verkeersongeluk, en heeft 'ie in paniek gedacht er zo mee weg te komen. Ook niet fraai (*en dat is zacht uitgedrukt*) maar om nu op basis van niks al iemand tot moordenaar te bestempelen, is wellicht wat kort door de bocht...
donderdag 27 januari 2011 om 22:29
quote:johannavandam123 schreef op 27 januari 2011 @ 16:14:
"Het is erg genoeg dat er van die griezels rondlopen waardoor kinderen (natuurlijk geldt hetzelfde voor volwassen personen) bijna niet meer normaal over straat kunnen"
Nou, 'bijna niet meer over straat kunnen'. Op miljoenen kinderen gebeurt dit zeer, zeer zelden. De kans is extreem klein, veel kleiner dan een auto-ongeluk, om maar eens iets te noemen...
Kinderen kunnen dus nog prima over straat.
Wat niet wegneemt dat, als die hele kleine kans je treft, het het ergste is wat er bestaat.
Vreselijk dat hij dood is, maar godzijdank een einde aan martelende angst en onwetendheid.
Och die arme ouders, wat een verdriet, je jongetje zo te moeten missen.Het zal allemaal wel maar als je kijkt over de laatste 20 jaar zijn er toch een hele hoop kinderen alleen al in NLD op deze manier aan hun einde gekomen. Ik vind wel dat het vaak voorkomt. Dan heb ik het nog niet over het misbruik van kinderen zonder moord daarna.
"Het is erg genoeg dat er van die griezels rondlopen waardoor kinderen (natuurlijk geldt hetzelfde voor volwassen personen) bijna niet meer normaal over straat kunnen"
Nou, 'bijna niet meer over straat kunnen'. Op miljoenen kinderen gebeurt dit zeer, zeer zelden. De kans is extreem klein, veel kleiner dan een auto-ongeluk, om maar eens iets te noemen...
Kinderen kunnen dus nog prima over straat.
Wat niet wegneemt dat, als die hele kleine kans je treft, het het ergste is wat er bestaat.
Vreselijk dat hij dood is, maar godzijdank een einde aan martelende angst en onwetendheid.
Och die arme ouders, wat een verdriet, je jongetje zo te moeten missen.Het zal allemaal wel maar als je kijkt over de laatste 20 jaar zijn er toch een hele hoop kinderen alleen al in NLD op deze manier aan hun einde gekomen. Ik vind wel dat het vaak voorkomt. Dan heb ik het nog niet over het misbruik van kinderen zonder moord daarna.
donderdag 27 januari 2011 om 22:30
quote:Dhelia schreef op 27 januari 2011 @ 19:39:
[...]
Wie zegt dan dat hij vermoord is? Voor 't zelfde geld was het een verkeersongeluk, en heeft 'ie in paniek gedacht er zo mee weg te komen. Ook niet fraai (*en dat is zacht uitgedrukt*) maar om nu op basis van niks al iemand tot moordenaar te bestempelen, is wellicht wat kort door de bocht...
Vreemd verkeersongeluk waarbij alle kleding van de jongen en zijn mobiel buiten gevonden wordt.
Nee hoor, dit is wat het lijkt.
[...]
Wie zegt dan dat hij vermoord is? Voor 't zelfde geld was het een verkeersongeluk, en heeft 'ie in paniek gedacht er zo mee weg te komen. Ook niet fraai (*en dat is zacht uitgedrukt*) maar om nu op basis van niks al iemand tot moordenaar te bestempelen, is wellicht wat kort door de bocht...
Vreemd verkeersongeluk waarbij alle kleding van de jongen en zijn mobiel buiten gevonden wordt.
Nee hoor, dit is wat het lijkt.
donderdag 27 januari 2011 om 22:33
quote:Dhelia schreef op 27 januari 2011 @ 19:39:
[...]
Wie zegt dan dat hij vermoord is? Voor 't zelfde geld was het een verkeersongeluk, en heeft 'ie in paniek gedacht er zo mee weg te komen. Ook niet fraai (*en dat is zacht uitgedrukt*) maar om nu op basis van niks al iemand tot moordenaar te bestempelen, is wellicht wat kort door de bocht...Dit was serieus nog niet bij mij opgekomen...
[...]
Wie zegt dan dat hij vermoord is? Voor 't zelfde geld was het een verkeersongeluk, en heeft 'ie in paniek gedacht er zo mee weg te komen. Ook niet fraai (*en dat is zacht uitgedrukt*) maar om nu op basis van niks al iemand tot moordenaar te bestempelen, is wellicht wat kort door de bocht...Dit was serieus nog niet bij mij opgekomen...
vrijdag 28 januari 2011 om 07:00
quote:Dhelia schreef op 27 januari 2011 @ 19:39:
[...]
Wie zegt dan dat hij vermoord is? Voor 't zelfde geld was het een verkeersongeluk, en heeft 'ie in paniek gedacht er zo mee weg te komen. Ook niet fraai (*en dat is zacht uitgedrukt*) maar om nu op basis van niks al iemand tot moordenaar te bestempelen, is wellicht wat kort door de bocht...
Man werkt in Dld en daar hebben ze het over een verkrachting en moord op het nieuws. Volgens het Duitse nieuws is er ook geen sprake van een lichaam maar een skelet.
Ik denk dat het gewoon is zoals het is. Verkrachting en moord.
Arm kind.
[...]
Wie zegt dan dat hij vermoord is? Voor 't zelfde geld was het een verkeersongeluk, en heeft 'ie in paniek gedacht er zo mee weg te komen. Ook niet fraai (*en dat is zacht uitgedrukt*) maar om nu op basis van niks al iemand tot moordenaar te bestempelen, is wellicht wat kort door de bocht...
Man werkt in Dld en daar hebben ze het over een verkrachting en moord op het nieuws. Volgens het Duitse nieuws is er ook geen sprake van een lichaam maar een skelet.
Ik denk dat het gewoon is zoals het is. Verkrachting en moord.
Arm kind.
vrijdag 28 januari 2011 om 07:18
Vreselijk! De nachtmerrie van iedere ouder, zus, broer, tante, oom, opa, oma!
Ik vraag me werkelijk af of het wel zo 'fijn' is voor de ouders dat er nu een eind aan de onzekerheid is gekomen. Natuurlijk kunnen ze nu wat af gaan sluiten. Maar dit is toch niet af te sluiten? Niet te verkroppen? En zolang er hoop was wisten ze waarvoor ze door moesten gaan...
Ik vraag me werkelijk af of het wel zo 'fijn' is voor de ouders dat er nu een eind aan de onzekerheid is gekomen. Natuurlijk kunnen ze nu wat af gaan sluiten. Maar dit is toch niet af te sluiten? Niet te verkroppen? En zolang er hoop was wisten ze waarvoor ze door moesten gaan...
vrijdag 28 januari 2011 om 07:42
quote:Bianca40 schreef op 28 januari 2011 @ 07:18:
Vreselijk! De nachtmerrie van iedere ouder, zus, broer, tante, oom, opa, oma!
Ik vraag me werkelijk af of het wel zo 'fijn' is voor de ouders dat er nu een eind aan de onzekerheid is gekomen. Natuurlijk kunnen ze nu wat af gaan sluiten. Maar dit is toch niet af te sluiten? Niet te verkroppen? En zolang er hoop was wisten ze waarvoor ze door moesten gaan...
Het is natuurlijk voor een ieder anders, maar ik heb ooit een interview gelezen met de moeder en oma van Marion en Romy (aantal jaar vermist, vermoord door vriend, vriend overleden, uiteindelijk heeft broer van vriend zn mond opengedaan en zijn ze gevonden). Zij zei toen opgelucht te zijn, dat ze nu pas kon gaan rouwen en dat ze er aan onderdoorging dat ze niet wist waar haar dochter en kleindochter waren. Elke minuut van de dag was ze daar mee bezig. Nu had ze een plek om naar toe te gaan, een graf om liefde/aandacht aan te geven en kon het echte verwerken pas gaan beginnen.
Hoe vreselijk de bevestiging ook is, ik denk dat altijd in het ongewisse zijn nog erger is voor je mentaal. Maar goed doet er allemaal niet toe natuurlijk, het is gewoon super triest dat dit is gebeurt.
Vreselijk! De nachtmerrie van iedere ouder, zus, broer, tante, oom, opa, oma!
Ik vraag me werkelijk af of het wel zo 'fijn' is voor de ouders dat er nu een eind aan de onzekerheid is gekomen. Natuurlijk kunnen ze nu wat af gaan sluiten. Maar dit is toch niet af te sluiten? Niet te verkroppen? En zolang er hoop was wisten ze waarvoor ze door moesten gaan...
Het is natuurlijk voor een ieder anders, maar ik heb ooit een interview gelezen met de moeder en oma van Marion en Romy (aantal jaar vermist, vermoord door vriend, vriend overleden, uiteindelijk heeft broer van vriend zn mond opengedaan en zijn ze gevonden). Zij zei toen opgelucht te zijn, dat ze nu pas kon gaan rouwen en dat ze er aan onderdoorging dat ze niet wist waar haar dochter en kleindochter waren. Elke minuut van de dag was ze daar mee bezig. Nu had ze een plek om naar toe te gaan, een graf om liefde/aandacht aan te geven en kon het echte verwerken pas gaan beginnen.
Hoe vreselijk de bevestiging ook is, ik denk dat altijd in het ongewisse zijn nog erger is voor je mentaal. Maar goed doet er allemaal niet toe natuurlijk, het is gewoon super triest dat dit is gebeurt.
vrijdag 28 januari 2011 om 13:54
vrijdag 28 januari 2011 om 16:10
quote:Bianca40 schreef op 28 januari 2011 @ 07:18:
Vreselijk! De nachtmerrie van iedere ouder, zus, broer, tante, oom, opa, oma!
Ik vraag me werkelijk af of het wel zo 'fijn' is voor de ouders dat er nu een eind aan de onzekerheid is gekomen. Natuurlijk kunnen ze nu wat af gaan sluiten. Maar dit is toch niet af te sluiten? Niet te verkroppen? En zolang er hoop was wisten ze waarvoor ze door moesten gaan...Mee eens, wat een hel voor de familie. En dat arme jongetje, wat zal die bang geweest zijn. RIP kleine Mirco.
Vreselijk! De nachtmerrie van iedere ouder, zus, broer, tante, oom, opa, oma!
Ik vraag me werkelijk af of het wel zo 'fijn' is voor de ouders dat er nu een eind aan de onzekerheid is gekomen. Natuurlijk kunnen ze nu wat af gaan sluiten. Maar dit is toch niet af te sluiten? Niet te verkroppen? En zolang er hoop was wisten ze waarvoor ze door moesten gaan...Mee eens, wat een hel voor de familie. En dat arme jongetje, wat zal die bang geweest zijn. RIP kleine Mirco.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
vrijdag 28 januari 2011 om 16:22
quote:Bianca40 schreef op 28 januari 2011 @ 07:18:
Vreselijk! De nachtmerrie van iedere ouder, zus, broer, tante, oom, opa, oma!
Ik vraag me werkelijk af of het wel zo 'fijn' is voor de ouders dat er nu een eind aan de onzekerheid is gekomen. Natuurlijk kunnen ze nu wat af gaan sluiten. Maar dit is toch niet af te sluiten? Niet te verkroppen? En zolang er hoop was wisten ze waarvoor ze door moesten gaan...Iets af kunnen sluiten is wel heel belangrijk. Zolang er onzekerheid/onduidelijkheid is over het lot van je kind sta je als een soort bevroren in de tijd, als je zekerheid hebt kun je verder. En echtafsluiten nee dat denk ik niet. Dat willen ouders ook niet denk ik, je kind blijft voor altijd een deel van je, maar 'rust' en los kunnen laten wat nooit meer terug kan komen is wel heel erg belangrijk.
Vreselijk! De nachtmerrie van iedere ouder, zus, broer, tante, oom, opa, oma!
Ik vraag me werkelijk af of het wel zo 'fijn' is voor de ouders dat er nu een eind aan de onzekerheid is gekomen. Natuurlijk kunnen ze nu wat af gaan sluiten. Maar dit is toch niet af te sluiten? Niet te verkroppen? En zolang er hoop was wisten ze waarvoor ze door moesten gaan...Iets af kunnen sluiten is wel heel belangrijk. Zolang er onzekerheid/onduidelijkheid is over het lot van je kind sta je als een soort bevroren in de tijd, als je zekerheid hebt kun je verder. En echtafsluiten nee dat denk ik niet. Dat willen ouders ook niet denk ik, je kind blijft voor altijd een deel van je, maar 'rust' en los kunnen laten wat nooit meer terug kan komen is wel heel erg belangrijk.
vrijdag 28 januari 2011 om 19:31
Een eind aan de onzekerheid, ook al is de duidelijkheid nog zo gruwelijk, is beter dan niets weten.
Dat je elke avond als het donker wordt vreest dat je kind misschien doodsbang weer vreselijke dingen gaat meemaken, en jou nodig heeft.
Met de dood van je kind valt nauwelijks te leven, maar met 'het nooit meer zien en niet weten welk lot het getroffen heeft'valt helemaal niet te leven.
Dat je elke avond als het donker wordt vreest dat je kind misschien doodsbang weer vreselijke dingen gaat meemaken, en jou nodig heeft.
Met de dood van je kind valt nauwelijks te leven, maar met 'het nooit meer zien en niet weten welk lot het getroffen heeft'valt helemaal niet te leven.
