Actueel
alle pijlers
Modelkinderen tussen de criminelen
zaterdag 7 maart 2009 om 12:15
In het NRC van vrijdag 6 maart, op de Buitenland pagina (5), een schokkend verhaal over tieners in de VS die onschuldig naar de gevangenis werden gestuurd. Twee rechters in het district Wilkes-Barre hadden het op een akkoordje gegooid met de lokale geprivatiseerde gevangenis. Ze kregen miljoenen aan steekpenningen voor het aanleveren van jeugdige gevangenen.
Hoewel de situatie in Nederland anders is, zijn er duidelijk partijen die gebaat zijn bij méér veroordelingen en 'onder toezicht plaatsing', omdat hun baan ervan afhangt. In hoeverre kunnen we er zeker van zijn dat de huidige trend van sneller en dieper ingrijpen in de privé sfeer bij vermoedens van kindermishandeling niet (mede) gemotiveerd wordt door eigenbelang? Hoe zijn onderzoeksinstellingen en adviesorganen van de overheid op dit gebied tevens betrokken bij, en belanghebbende partij in de uitvoering?
Op geen enkele manier wil ik de ernst van kindermishandeling bagatelliseren, of de integriteit van mensen die oprecht en vanuit betrokkenheid strijden voor het het terugdringen van de gruwelijke wijze waarop jongeren soms worden mishandeld en misbruikt. Integendeel! Daar kan niet genoeg aandacht aan worden geschonken.
Mijn zorg is dat de gedoodverfde oplossingen steeds vaker in het nieuws komen als 'van de drup in de regen'-verhalen. Hoe denken jullie hierover?
Hoewel de situatie in Nederland anders is, zijn er duidelijk partijen die gebaat zijn bij méér veroordelingen en 'onder toezicht plaatsing', omdat hun baan ervan afhangt. In hoeverre kunnen we er zeker van zijn dat de huidige trend van sneller en dieper ingrijpen in de privé sfeer bij vermoedens van kindermishandeling niet (mede) gemotiveerd wordt door eigenbelang? Hoe zijn onderzoeksinstellingen en adviesorganen van de overheid op dit gebied tevens betrokken bij, en belanghebbende partij in de uitvoering?
Op geen enkele manier wil ik de ernst van kindermishandeling bagatelliseren, of de integriteit van mensen die oprecht en vanuit betrokkenheid strijden voor het het terugdringen van de gruwelijke wijze waarop jongeren soms worden mishandeld en misbruikt. Integendeel! Daar kan niet genoeg aandacht aan worden geschonken.
Mijn zorg is dat de gedoodverfde oplossingen steeds vaker in het nieuws komen als 'van de drup in de regen'-verhalen. Hoe denken jullie hierover?
zaterdag 7 maart 2009 om 13:04
HIER een link naar een Amerikaans artikel.
De eigenaar van deze gevangenis is 'PA Child Care LLC'. In de VS zijn veel gevangenissen geprivatiseerd in de tijd dat algemeen werd aangenomen dat de private sector alles beter kon dan de overheid. De overheid schrijft een bieding uit voor een contract waarin een kostprijs wordt afgesproken voor het in verzekerde bewaring houden van gevangenen, waarbij bepaalde randvoorwaarden worden opgelegd. En degene die voor het laagste bedrag inschrijft, krijgt het contract. In ons land zijn TBS- en jeugdinrichtingen ook al vaak geen overheidsinstellingen meer.
De eigenaar van deze gevangenis is 'PA Child Care LLC'. In de VS zijn veel gevangenissen geprivatiseerd in de tijd dat algemeen werd aangenomen dat de private sector alles beter kon dan de overheid. De overheid schrijft een bieding uit voor een contract waarin een kostprijs wordt afgesproken voor het in verzekerde bewaring houden van gevangenen, waarbij bepaalde randvoorwaarden worden opgelegd. En degene die voor het laagste bedrag inschrijft, krijgt het contract. In ons land zijn TBS- en jeugdinrichtingen ook al vaak geen overheidsinstellingen meer.
zaterdag 7 maart 2009 om 13:20
quote:Liv schreef op 07 maart 2009 @ 12:43:
Jaap, welke partijen zijn er precies gebaat bij meer veroordelingen dan? En waar baseer jij je wantrouwen eigenlijk op?
Zomaar wat vraagjes....
Met de onderneming die het contract binensleept wordt een prijsafspraak gemaakt. Daarna betekent een 'grotere omzet' dat de winst groter wordt. Mijn wantrouwen wordt gevoed door dit schandaal dat in de VS aan het licht is gekomen, maar feitelijk is het een 'abc-tje'.
Stel dat er vanaf morgen geen enkele jongere meer een strafbaar feit pleegt, of uit huis geplaatst moet worden. Dan zijn er ook in ons land op slag vele tienduizenden in die sector werkloos.
Het gegeven dat twee universiteiten die eerder de opdracht kregen van de minister om te becijferen hoeveel kinderen er in ons land jaarlijks worden mishandeld, elk met twee héél verschillende getallen komen, maar beiden significant boven eerder ramingen, zette mij eerder ook al aan het denken. Ook die faculteiten hebben baat bij hoge getallen. Beetje dat 'bonussen-verhaal' bij die bankiers, eigenlijk. Of, zoals dat heet 'asymmetrie die leidt tot marktfalen' (Heleen Mees ook in NRC van 6 maart).
Jaap, welke partijen zijn er precies gebaat bij meer veroordelingen dan? En waar baseer jij je wantrouwen eigenlijk op?
Zomaar wat vraagjes....
Met de onderneming die het contract binensleept wordt een prijsafspraak gemaakt. Daarna betekent een 'grotere omzet' dat de winst groter wordt. Mijn wantrouwen wordt gevoed door dit schandaal dat in de VS aan het licht is gekomen, maar feitelijk is het een 'abc-tje'.
Stel dat er vanaf morgen geen enkele jongere meer een strafbaar feit pleegt, of uit huis geplaatst moet worden. Dan zijn er ook in ons land op slag vele tienduizenden in die sector werkloos.
Het gegeven dat twee universiteiten die eerder de opdracht kregen van de minister om te becijferen hoeveel kinderen er in ons land jaarlijks worden mishandeld, elk met twee héél verschillende getallen komen, maar beiden significant boven eerder ramingen, zette mij eerder ook al aan het denken. Ook die faculteiten hebben baat bij hoge getallen. Beetje dat 'bonussen-verhaal' bij die bankiers, eigenlijk. Of, zoals dat heet 'asymmetrie die leidt tot marktfalen' (Heleen Mees ook in NRC van 6 maart).
zaterdag 7 maart 2009 om 13:23
Ik ben me ook kapot geschrokken van dat NRC-artikel.
Een jongen was getuige van een misdrijf. Hij werd gedagvaard om te getuigen. Toen hij niet kwam opdagen, werd hij opgepakt en in zo'n jeugdgevangenis gestopt. Hij was getuíge! Geen misdadiger, maar getuige!
Ik had er geen idee van dat er geprivatiseerde gevangenissen waren in de V.S.. Te idioot voor woorden om daar 'de markt' op los te laten.
Wat jouw vraag betreft, Jaap: 'Mijn zorg is dat de gedoodverfde oplossingen steeds vaker in het nieuws komen als 'van de drup in de regen'-verhalen. Hoe denken jullie hierover?'
Op welke oplossingen doel je?
Een jongen was getuige van een misdrijf. Hij werd gedagvaard om te getuigen. Toen hij niet kwam opdagen, werd hij opgepakt en in zo'n jeugdgevangenis gestopt. Hij was getuíge! Geen misdadiger, maar getuige!
Ik had er geen idee van dat er geprivatiseerde gevangenissen waren in de V.S.. Te idioot voor woorden om daar 'de markt' op los te laten.
Wat jouw vraag betreft, Jaap: 'Mijn zorg is dat de gedoodverfde oplossingen steeds vaker in het nieuws komen als 'van de drup in de regen'-verhalen. Hoe denken jullie hierover?'
Op welke oplossingen doel je?
zaterdag 7 maart 2009 om 14:43
Omen, in ons eigen land zijn er verhalen van kinderen die niets strafbaars hebben gedaan, maar bij gebrek aan capaciteit elders in een gevangenis belanden bij wijze van 'opvang' nadat ze thuis niet meer te handhaven waren, of uit huis werden geplaatst.
Daarnaast blijkt uit de statistieken steeds weer dat de overheid als opvoeder het nou niet direct beter doet dan de niet-al-te-beste ouder. Dat is dan met inbegrip van aanklachten wegens mishandeling. Recidive van jeugdige criminelen is astronomisch te noemen. En als we kijken naar het aantal gevallen van kindermishandeling, dan nemen die aantallen eerder toe dan af sinds de overheid zich daar intensief mee is gaan bemoeien. Dit is een relevant citaat van het 'vertrouwenscentrum':
Het aantal meldingen bij de Vertrouwenscentra Kindermishandeling is gedurende de voorbije elf jaar continu gestegen, met uitzondering van 1998.
Daarnaast blijkt uit de statistieken steeds weer dat de overheid als opvoeder het nou niet direct beter doet dan de niet-al-te-beste ouder. Dat is dan met inbegrip van aanklachten wegens mishandeling. Recidive van jeugdige criminelen is astronomisch te noemen. En als we kijken naar het aantal gevallen van kindermishandeling, dan nemen die aantallen eerder toe dan af sinds de overheid zich daar intensief mee is gaan bemoeien. Dit is een relevant citaat van het 'vertrouwenscentrum':
Het aantal meldingen bij de Vertrouwenscentra Kindermishandeling is gedurende de voorbije elf jaar continu gestegen, met uitzondering van 1998.
zaterdag 7 maart 2009 om 14:53
De jongeren die in NL in de gevangenis komen die geen delict hebben gepleegd, worden daar over het algemeen geplaatst om zich tegen zich zelf of de buiten wereld te beschermen.
Meisjes die in het loverboy circuit zitten bijvoorbeeld. Het is goed dat je ze tegen zich zelf beschermd, alleen is de gevangenis niet de juiste plek voor deze jongeren. Maar dat hoor je de gevangenis directeuren of wie dan ook niet zeggen, het is puur uit wannood omdat deze jongeren nergens terrecht kunnen, zij willen ook liever een goede plek voor deze jongeren.
Meisjes die in het loverboy circuit zitten bijvoorbeeld. Het is goed dat je ze tegen zich zelf beschermd, alleen is de gevangenis niet de juiste plek voor deze jongeren. Maar dat hoor je de gevangenis directeuren of wie dan ook niet zeggen, het is puur uit wannood omdat deze jongeren nergens terrecht kunnen, zij willen ook liever een goede plek voor deze jongeren.
zaterdag 7 maart 2009 om 14:53
quote:Omen schreef op 07 maart 2009 @ 13:23:
Ik had er geen idee van dat er geprivatiseerde gevangenissen waren in de V.S.. Te idioot voor woorden om daar 'de markt' op los te laten.
Er was een jaar of twee geleden een serie documentaire's over het amerikaanse gevangeniswezen en, als ik het me goed herinner, was in de staat Arizona het inmiddels de bedrijfssector die het meeste geld in het laatje bracht (correct me if I'm wrong, ik heb gegoogled, maar het niet terug kunnen vinden).
Al googlend stuitte ik wel op een ander interessant artikel: klik!
Ik had er geen idee van dat er geprivatiseerde gevangenissen waren in de V.S.. Te idioot voor woorden om daar 'de markt' op los te laten.
Er was een jaar of twee geleden een serie documentaire's over het amerikaanse gevangeniswezen en, als ik het me goed herinner, was in de staat Arizona het inmiddels de bedrijfssector die het meeste geld in het laatje bracht (correct me if I'm wrong, ik heb gegoogled, maar het niet terug kunnen vinden).
Al googlend stuitte ik wel op een ander interessant artikel: klik!
zaterdag 7 maart 2009 om 14:55
zaterdag 7 maart 2009 om 17:16
quote:shining schreef op 07 maart 2009 @ 14:46:
Dat bedoel ik dus Jaap.
Je hoeft niet bang te zijn voor 'Wat als dat hier ook gaat gebeuren?'''.....Het gebeurt al lang hier. In het 'beschaafde' Nederland......Ja, dat weet ik. En het is tenenkrommend genant dat politici die de verantwoordelijkheid hiervoor in hun portefeuille hebben zitten, onverdroten voortgaan op de ingeslagen weg.
Dat bedoel ik dus Jaap.
Je hoeft niet bang te zijn voor 'Wat als dat hier ook gaat gebeuren?'''.....Het gebeurt al lang hier. In het 'beschaafde' Nederland......Ja, dat weet ik. En het is tenenkrommend genant dat politici die de verantwoordelijkheid hiervoor in hun portefeuille hebben zitten, onverdroten voortgaan op de ingeslagen weg.
zaterdag 7 maart 2009 om 17:29
quote:maya_bee schreef op 07 maart 2009 @ 14:55: (..)
Maar Jaap wat zou jij voorstellen dan als oplossing voor dit probleem?Het blijkt gewoon dat we als samenleving verkeerde keuzes maken. Dat hele idee van die 'maakbare samenleving' is gewoon boerenbedrog! En al die deskundige opvoedingsstrategieën blijken domweg niet te werken. Maar daar wilde ik het hier nu niet over hebben. Daarover heb ik eerder al mijn gram gespuid.
Waar het mij hier om gaat, is dat er geen scheiding is tussen degenen die het beleid maken (cq de minister 'adviseren'), en degenen die baat hebben bij de vorm die dat beleid krijgt. Dan is het extreem verleidelijk om dat beleid in te richten op een wijze die jou (als belanghebbende) het meeste voordeel biedt.
George Akerlof won er een Nobelprijs mee door het 'marktfalen' in de handel in tweedehands auto's aan te tonen. Dat is hier ook aan de hand. En dat schreeuwt om maatregelen. Niet alleen omdat dit op den duur een veel te groot gat slaat in de begroting, maar vooral omdat de kinderen en de ouders er niet bij gebaat zijn.
Maar Jaap wat zou jij voorstellen dan als oplossing voor dit probleem?Het blijkt gewoon dat we als samenleving verkeerde keuzes maken. Dat hele idee van die 'maakbare samenleving' is gewoon boerenbedrog! En al die deskundige opvoedingsstrategieën blijken domweg niet te werken. Maar daar wilde ik het hier nu niet over hebben. Daarover heb ik eerder al mijn gram gespuid.
Waar het mij hier om gaat, is dat er geen scheiding is tussen degenen die het beleid maken (cq de minister 'adviseren'), en degenen die baat hebben bij de vorm die dat beleid krijgt. Dan is het extreem verleidelijk om dat beleid in te richten op een wijze die jou (als belanghebbende) het meeste voordeel biedt.
George Akerlof won er een Nobelprijs mee door het 'marktfalen' in de handel in tweedehands auto's aan te tonen. Dat is hier ook aan de hand. En dat schreeuwt om maatregelen. Niet alleen omdat dit op den duur een veel te groot gat slaat in de begroting, maar vooral omdat de kinderen en de ouders er niet bij gebaat zijn.
zaterdag 7 maart 2009 om 17:52
Kort na mijn opleiding kwam ik te werken in een gesloten instelling voor zeer moeilijk opvoedbare jeugd.Hoewel het van buiten leek op een jeugdgevangenis was dit het niet.De jongeren hadden geen misdrijf begaan maar waren thuis/op school/buurt niet te handhaven,sommigen gebruikten drugs.
Daarnaast kwam er af en toe een jongere de instelling binnen die er totaal niet thuis hoorde,maar helaas was er geen instelling die op dat moment plaats had voor de problematiek van die jongere.En zet zo'n jongere maar eens tussen zeer moeilijke opvoedbare jongeren,ze worden getreiterd door deze groep,zijn de pispaal want hij is niet zoals zij,hij behoort niet tot hun groep.En deze jongere komt de gesloten instelling slechter uit dan toen hij binnen kwam,een kwadelijke zaak.
Er moet veel meer opvang komen,meer tehuizen moeten geopend worden om sneller aan de vraag te kunnen voldoen.Maar hier word steeds meer op bezuinigt terwijl er uitgebreid moet worden.Met alle problemen van dien.
Daarnaast kwam er af en toe een jongere de instelling binnen die er totaal niet thuis hoorde,maar helaas was er geen instelling die op dat moment plaats had voor de problematiek van die jongere.En zet zo'n jongere maar eens tussen zeer moeilijke opvoedbare jongeren,ze worden getreiterd door deze groep,zijn de pispaal want hij is niet zoals zij,hij behoort niet tot hun groep.En deze jongere komt de gesloten instelling slechter uit dan toen hij binnen kwam,een kwadelijke zaak.
Er moet veel meer opvang komen,meer tehuizen moeten geopend worden om sneller aan de vraag te kunnen voldoen.Maar hier word steeds meer op bezuinigt terwijl er uitgebreid moet worden.Met alle problemen van dien.
zaterdag 7 maart 2009 om 20:57
quote:jaap schreef op 07 maart 2009 @ 17:29:
Waar het mij hier om gaat, is dat er geen scheiding is tussen degenen die het beleid maken (cq de minister 'adviseren'), en degenen die baat hebben bij de vorm die dat beleid krijgt. Dan is het extreem verleidelijk om dat beleid in te richten op een wijze die jou (als belanghebbende) het meeste voordeel biedt.
.O? Even voor de helderheid: over wie hebben we het dan?
Waar het mij hier om gaat, is dat er geen scheiding is tussen degenen die het beleid maken (cq de minister 'adviseren'), en degenen die baat hebben bij de vorm die dat beleid krijgt. Dan is het extreem verleidelijk om dat beleid in te richten op een wijze die jou (als belanghebbende) het meeste voordeel biedt.
.O? Even voor de helderheid: over wie hebben we het dan?
zaterdag 7 maart 2009 om 21:53
quote:Dhelia schreef op 07 maart 2009 @ 20:57:
O? Even voor de helderheid: over wie hebben we het dan?
De verwevenheid is dermate groot op dit beleidsterrein, dat je met een stofkam door de gelederen moet om nog ergens iemand te vinden die géén baat (of nadeel) heeft bij een bepaalde beleidskeuze. Dat de keuzes daardoor 'batig' uitvallen, kan nauwelijks verwondering wekken.
De universiteiten die onderzoek deden naar het verschijnsel 'kindermishandeling' in ons land, waarbij de enorme verschillen tussen de bevindingen op zich al reden genoeg zou moeten zijn de rapporten in de vuilnisbak te kieperen, en dan maar op je intuïtie afgaan, hadden baat bij meer aandacht (en meer geld) voor zorg en preventieve interventie. Afijn, je kunt geen betrokken instantie opnoemen die géén baat had bij meer Staatsbemoeienis met de opvoeding van kinderen in de breedste zin. Schoolartsen, die nu vragenlijsten laten invullen. Archieven en automatiseerders die al die gegevens moeten verwerken en opslaan. 'Zorginstellingen' en 'Opsporingsautoriteiten' die er baat bij hebben vanuit het werkgelegenheids-perspectief en de carriere-mogelijkheden, met nieuwe bestuurlijke schillen. Justitie. Het ambtelijk apparaat, dat coördinerende taken als paddestoelen uit de grond ziet schieten. Wetten die geschreven of aangepast dienen te worden om de ouders buitenspel te kunnen zetten. Eén groot werkgelegenheids-project.
Maar het probleem is, dat er geen 'targets' zijn vastgesteld. Geen kwantificeerbare normen die gehaald dienen te worden om die 'bonus' op te kunnen strijken, om het maar in de taal van het moment te verwoorden. En deze trend is onder Rouvoet stevig doorgezet, maar dateert van ver vóór dit kabinet. Héél ver!
En de resultaten zijn bedroevend, als jaarlijks het aantal gevallen van kindermishandeling stijgt, recidive bijna vanzelfsprekend is na een verblijf in een jeugdgevangenis, en zelfs het aantal gevallen van afgrijselijke excessen eerder toe dan afneemt.
No Kidding fungeert als lobbygroep, en krijgt bergen zendtijd. En daarin herhalen ze steeds dezelfde boodschap: 'Weet wat je moet doen bij kindermishandeling'.
Dus ik denk, nou, dat is in elk geval een goed initiatief waar ik als burger iets aan heb. Dus ik ga naar die site, op zoek naar wat ik dan kan doen. Drie regels die ik ook zelf had kunnen bedenken, waarbij ik de eerste op voorhand vreselijk bedenkelijk vindt, omdat die zo treffend illustreert dat ze zelf niet weten wat dat nou eigenlijk is, 'kindermishandeling':
1. Luister naar je gevoel.
2. Praat met de ouders, het kind of de omgeving.
3. Meldt het bij de juiste instanties.
Die laatste regel stelt niet: 'Als de gesprekken niets hebben uitgehaald', maar hoe dan ook klikken dus.
Verder staat de hele website VOL met oproepen donateur te worden, welke vacatures er zijn, van welke subsidiegevers ze nu al centen krijgen, horrorstories, die statistieken van die universiteiten, en hoe ze scoren in de media. Dat soort dingen.
O? Even voor de helderheid: over wie hebben we het dan?
De verwevenheid is dermate groot op dit beleidsterrein, dat je met een stofkam door de gelederen moet om nog ergens iemand te vinden die géén baat (of nadeel) heeft bij een bepaalde beleidskeuze. Dat de keuzes daardoor 'batig' uitvallen, kan nauwelijks verwondering wekken.
De universiteiten die onderzoek deden naar het verschijnsel 'kindermishandeling' in ons land, waarbij de enorme verschillen tussen de bevindingen op zich al reden genoeg zou moeten zijn de rapporten in de vuilnisbak te kieperen, en dan maar op je intuïtie afgaan, hadden baat bij meer aandacht (en meer geld) voor zorg en preventieve interventie. Afijn, je kunt geen betrokken instantie opnoemen die géén baat had bij meer Staatsbemoeienis met de opvoeding van kinderen in de breedste zin. Schoolartsen, die nu vragenlijsten laten invullen. Archieven en automatiseerders die al die gegevens moeten verwerken en opslaan. 'Zorginstellingen' en 'Opsporingsautoriteiten' die er baat bij hebben vanuit het werkgelegenheids-perspectief en de carriere-mogelijkheden, met nieuwe bestuurlijke schillen. Justitie. Het ambtelijk apparaat, dat coördinerende taken als paddestoelen uit de grond ziet schieten. Wetten die geschreven of aangepast dienen te worden om de ouders buitenspel te kunnen zetten. Eén groot werkgelegenheids-project.
Maar het probleem is, dat er geen 'targets' zijn vastgesteld. Geen kwantificeerbare normen die gehaald dienen te worden om die 'bonus' op te kunnen strijken, om het maar in de taal van het moment te verwoorden. En deze trend is onder Rouvoet stevig doorgezet, maar dateert van ver vóór dit kabinet. Héél ver!
En de resultaten zijn bedroevend, als jaarlijks het aantal gevallen van kindermishandeling stijgt, recidive bijna vanzelfsprekend is na een verblijf in een jeugdgevangenis, en zelfs het aantal gevallen van afgrijselijke excessen eerder toe dan afneemt.
No Kidding fungeert als lobbygroep, en krijgt bergen zendtijd. En daarin herhalen ze steeds dezelfde boodschap: 'Weet wat je moet doen bij kindermishandeling'.
Dus ik denk, nou, dat is in elk geval een goed initiatief waar ik als burger iets aan heb. Dus ik ga naar die site, op zoek naar wat ik dan kan doen. Drie regels die ik ook zelf had kunnen bedenken, waarbij ik de eerste op voorhand vreselijk bedenkelijk vindt, omdat die zo treffend illustreert dat ze zelf niet weten wat dat nou eigenlijk is, 'kindermishandeling':
1. Luister naar je gevoel.
2. Praat met de ouders, het kind of de omgeving.
3. Meldt het bij de juiste instanties.
Die laatste regel stelt niet: 'Als de gesprekken niets hebben uitgehaald', maar hoe dan ook klikken dus.
Verder staat de hele website VOL met oproepen donateur te worden, welke vacatures er zijn, van welke subsidiegevers ze nu al centen krijgen, horrorstories, die statistieken van die universiteiten, en hoe ze scoren in de media. Dat soort dingen.
zaterdag 7 maart 2009 om 21:59
Je begint over onterechte plaatsingen in gevangenissen in de VS. Ik zie nog geen begin van onderbouwing welke instanties welke rechters in welke gevallen daar onterecht toe zouden laten besluiten.
Sterker nog: in je laatste post ga je in op kindermishandeling. Per definitie niet iets dat kinderen naar de gevangenis stuurt. Hooguit een ouder.
Sterker nog: in je laatste post ga je in op kindermishandeling. Per definitie niet iets dat kinderen naar de gevangenis stuurt. Hooguit een ouder.
zondag 8 maart 2009 om 13:20
quote:Dhelia schreef op 07 maart 2009 @ 21:59:
Je begint over onterechte plaatsingen in gevangenissen in de VS. Ik zie nog geen begin van onderbouwing welke instanties welke rechters in welke gevallen daar onterecht toe zouden laten besluiten.
Sterker nog: in je laatste post ga je in op kindermishandeling. Per definitie niet iets dat kinderen naar de gevangenis stuurt. Hooguit een ouder.
In de VS is dit schandaal dat ik noemde aan het licht gekomen. Allerlei autoriteiten in de VS haasten zich nu te verklaren dat dit een uniek geval was, terwijl het naar alle waarschijnlijkheid het topje van de ijsberg is. Het onderzoek is nog maar net gestart.
Het probleem is de belangenverstrengeling, waarbij bepaalde groepen met een duidelijk economisch belang in de 'zorg' die zorg-vraag kunnen afdwingen.
Hier betreft het 'zorg' voor criminelen, maar dat is irrelevant. In ons land bestaat dezelfde koppeling en verwevenheid op een ander niveau, maar met identieke consequenties: Een oneigenlijke toestroom van 'zorg-consumenten' die deze 'zorg' door de strot geduwd krijgen.
De minimale eis die ik zou willen stellen aan die opgedrongen, en schreeuwend dure 'zorg', is dat die kwalitatief, aantoonbaar, resultaat heeft. Uit de statistieken blijkt er wel een resultaat, maar dat is dat de situatie eerder snel verslechterd. Dat is ook de perceptie van de meeste mensen die oud genoeg zijn om de ontwikkeling in de maatschappij te beoordelen.
Er wordt regelmatig in negatieve zin gesproken over de invloed van het 'lobby-circuit'. Maar er is geen beleidsterrein waar de invloed van lobbyisten groter is dan op het gebied van de sociale wetgeving, en daaruit voortvloeiende 'zorg-vraag'.
Populistische partijen richten hun pijlen daarbij vooral op uitkeringen, maar daar is de relatie hoofdzakelijk een functie van economische factoren, sinds de WAO is uitgekleed. De sector waar ik hier aandacht voor vraag is anders, en niet alleen uit budgetaire overwegingen de moeite van kritische aandacht meer dan waard, maar bovendien kwetsbaar voor personen of groepen die misbruik willen maken van hun macht, om welke (politieke of persoonlijke) reden dan ook.
Je begint over onterechte plaatsingen in gevangenissen in de VS. Ik zie nog geen begin van onderbouwing welke instanties welke rechters in welke gevallen daar onterecht toe zouden laten besluiten.
Sterker nog: in je laatste post ga je in op kindermishandeling. Per definitie niet iets dat kinderen naar de gevangenis stuurt. Hooguit een ouder.
In de VS is dit schandaal dat ik noemde aan het licht gekomen. Allerlei autoriteiten in de VS haasten zich nu te verklaren dat dit een uniek geval was, terwijl het naar alle waarschijnlijkheid het topje van de ijsberg is. Het onderzoek is nog maar net gestart.
Het probleem is de belangenverstrengeling, waarbij bepaalde groepen met een duidelijk economisch belang in de 'zorg' die zorg-vraag kunnen afdwingen.
Hier betreft het 'zorg' voor criminelen, maar dat is irrelevant. In ons land bestaat dezelfde koppeling en verwevenheid op een ander niveau, maar met identieke consequenties: Een oneigenlijke toestroom van 'zorg-consumenten' die deze 'zorg' door de strot geduwd krijgen.
De minimale eis die ik zou willen stellen aan die opgedrongen, en schreeuwend dure 'zorg', is dat die kwalitatief, aantoonbaar, resultaat heeft. Uit de statistieken blijkt er wel een resultaat, maar dat is dat de situatie eerder snel verslechterd. Dat is ook de perceptie van de meeste mensen die oud genoeg zijn om de ontwikkeling in de maatschappij te beoordelen.
Er wordt regelmatig in negatieve zin gesproken over de invloed van het 'lobby-circuit'. Maar er is geen beleidsterrein waar de invloed van lobbyisten groter is dan op het gebied van de sociale wetgeving, en daaruit voortvloeiende 'zorg-vraag'.
Populistische partijen richten hun pijlen daarbij vooral op uitkeringen, maar daar is de relatie hoofdzakelijk een functie van economische factoren, sinds de WAO is uitgekleed. De sector waar ik hier aandacht voor vraag is anders, en niet alleen uit budgetaire overwegingen de moeite van kritische aandacht meer dan waard, maar bovendien kwetsbaar voor personen of groepen die misbruik willen maken van hun macht, om welke (politieke of persoonlijke) reden dan ook.
zondag 8 maart 2009 om 13:23
quote:Donkeyshot schreef op 07 maart 2009 @ 22:46:
Is onze Jaap alweer een nieuw komplot op het spoor ? Teveel eer, DS. Het was de Amerikaanse justitie die dit complot op het spoor kwam. Niet iets waar jij wakker van ligt, uiteraard. Want het waren bijna uitsluitend zwarte kinderen uit achterstandswijken die onschuldig de gevangenis in verdwenen..........
Is onze Jaap alweer een nieuw komplot op het spoor ? Teveel eer, DS. Het was de Amerikaanse justitie die dit complot op het spoor kwam. Niet iets waar jij wakker van ligt, uiteraard. Want het waren bijna uitsluitend zwarte kinderen uit achterstandswijken die onschuldig de gevangenis in verdwenen..........
