Actueel
alle pijlers
Moeder vergeet baby in auto.
vrijdag 25 mei 2007 om 14:16
Moeder vergeet baby in auto .AMSTERDAM - In het Belgische Halle is donderdagmiddag een baby overleden die een hele dag in een afgesloten auto had gezeten. De moeder van het kind was de baby naar eigen zeggen vergeten. De vrouw had 's ochtends haar twee oudste kinderen naar school gebracht en was daarna naar haar werk gereden. Ze vergat dat haar 5 maanden oude baby nog in de auto zat. De politie onderzoekt of er opzet in het spel is. De vrouw zit niet vast. De baby is vermoedelijk door oververhitting om het leven gekomen. Hoe is dat nou mogelijk?? Dat je je baby vergeet??
vrijdag 1 juni 2007 om 16:21
vrijdag 1 juni 2007 om 16:30
Prima dat je dat vindt, maar ik durf echt te beweren dat ik nooit zal vergeten mijn kind op te halen of weg te brengen. Zoals ik hiervoor al eerder zei "vergeet" ik mijn kind ook wel eens wanneer ik thuis met mijn huishoudelijke beslommeringen bezig ben, maar dan is het een kwestie van even kijken wat zoon uitspookt.
vrijdag 1 juni 2007 om 16:32
vrijdag 1 juni 2007 om 16:47
traincha, in deze posting koppel je het vergeten van je kind aan hoe belangrijk je je werk vindt. M.i. houdt dat wel zeker een oordeel in over deze moeder. Jou zou het nooit gebeuren, want jij hebt je prioriteiten straight.
BTW, er overlijden jaarlijks meer dan 40 kinderen na ongelukken in en rond het huis. Ik snap daarom niet zo goed waarom je het zo anders vindt dat je je kind thuis wel eens "vergeet".
vrijdag 1 juni 2007 om 16:57
Verschrikkelijk triest nieuws dit, kreeg er kippenvel van toen ik het hoorde. De tendens in mijn omgeving is trouwens dat men de moeders wel in zekere zin veroordeelt. Uiteraard vinden ze het allemaal heel erg voor de moeder, maar toch haar schuld en onvergeeflijk. Ik persoonlijk vind dat te hard. Ik zie hier meerdere mensen stellig beweren dat ze nooit maar dan ook nooit hun kind op fatale wijze zouden vergeten, maar ik denk dat je dat nooit zo kunt stellen. De moeders in kwestie riepen dat voorheen waarschijnlijk ook allemaal. Je moet wel een erg waardeloze moeder zijn wil je zeggen 'ach ik laat mn kinderen zo vaak ergens rond slingeren, ik weet de helft van de tijd niet waar ze zijn'. Tuurlijk niet, op een enkele moeder na dan.. Het is in ieder geval niet de indruk die ik krijg bij deze moeders, al kennen we alle feiten natuurlijk nog niet.
Deze vrouwen worden al voor hun leven gestraft, dit vergeten en vergeven ze zichzelf nooit meer. En mensen om hun heen ook niet. En inderdaad; misschien vertrekt hun man ook nog wel, omdat die hier niet mee kan leven. Het hele leven van zo'n vrouw wordt in 1 keer onder haar voeten weggemaaid. En dat door een stomme fout, een fout die ze waarschijnlijk iedere dag van hun leven nog weer nagaan in hun hoofd. Ik wil er niet eens over nadenken hoe ik me zou voelen.
Deze vrouwen worden al voor hun leven gestraft, dit vergeten en vergeven ze zichzelf nooit meer. En mensen om hun heen ook niet. En inderdaad; misschien vertrekt hun man ook nog wel, omdat die hier niet mee kan leven. Het hele leven van zo'n vrouw wordt in 1 keer onder haar voeten weggemaaid. En dat door een stomme fout, een fout die ze waarschijnlijk iedere dag van hun leven nog weer nagaan in hun hoofd. Ik wil er niet eens over nadenken hoe ik me zou voelen.
zaterdag 2 juni 2007 om 11:46
Nogmaals: dat vind jij; ik heb nergens een woord gerept over de omstandigheden waaronder die vrouwen hun kind hebben achtergelaten. En voor wat betreft het verschil tussen het "vergeten" van je kind als je thuis bent: daarmee bedoel ik te zeggen dat, als ik bezig ben met huishoudelijke beslommeringen en ik me afvraag wat zoon aan het doen is, ik meteen en ieder moment van de dag kan kijken wat ie doet zonder hem meteen aan zijn lot over te laten. Dat vind ik iets anders dan 's morgens je kind in de auto zetten, aan het werk gaan en je kind vervolgens finaal vergeten omdat je op dat moment met je gedachten totaal ergens anders bent.
zaterdag 2 juni 2007 om 11:57
Ja maar, Traincha, zo is het waarschijnlijk niet gebeurd! Die moeder heeft haar kind niet in haar auto gezet en is naar haar werk gegaan en vervolgens door de drukte op haar werk vergeten dat haar kind in de auto zat. Het zou heel goed kunnen dat ze in de volste overtuiging was dat ze het kind wel degelijk naar het kdv had gebracht en dat ze zelfs nog een aantal keer aan haar kind heeft gedacht die dag. In de zekerheid dat hij op het kdv was.
Je geheugen kan je zo bedriegen wat dat betreft. O en voordat men vindt dat ik het normaal vind je kind te vergeten, dat vind ik niet, het zou me echt nooit kunnen overkomen, maar ik probeer me wel zo veel mogelijk in te leven in iemand die dit gebeurt (waarmee ik niet wil insinueren dat anderen dat niet doen).
Je geheugen kan je zo bedriegen wat dat betreft. O en voordat men vindt dat ik het normaal vind je kind te vergeten, dat vind ik niet, het zou me echt nooit kunnen overkomen, maar ik probeer me wel zo veel mogelijk in te leven in iemand die dit gebeurt (waarmee ik niet wil insinueren dat anderen dat niet doen).
zaterdag 2 juni 2007 om 12:00
Ook voor het blauwe gedeelte geldt, dat vindt jij. Ik zie het verschil niet tussen de dode dreumes die van het balkon is gevallen terwijl moeder/vader stond te stofzuigen of de dode dreumes die in de auto vergeten is. Beide zijn ze m.i. het gevolg van het niet onfeilbaar zijn van de mens.
Jouw vergeetachtigheid in huis is maatschappelijk geaccepteerder dan de vergeetachtigheid van een gehaaste ouder buiten de deur. Maar vele malen gevaarlijker voor kleine kinderen. Maar goed, daar zullen we het wel niet eens over worden.
Ik heb me ondertussen wel verbaasd over de steun en empathie die de ouders van het engelse meisje dat in Portugal verdwenen is hebben gekregen. Die mensen hebben in mijn ogen bewust een risico genomen, met het bekende dramatische gevolg. Daar kan ik dan weer niet met mijn hoofd bij. En zo hebben we allemaal waarschijnlijk zo onze grenzen, wat betreft invoelingsvermogen.
zaterdag 2 juni 2007 om 14:44
Ik lees net dat Antoinette Sterrenburg (die ooit De Bus won en iets met Job had), samen met haar vriend Albèrt een dochter heeft gekregen op 9 mei.
Ze heet Yuna-Sky Jewel.
Ook een grappig feitje wat ik tegenkwam:
FC Den Bosch-voetballer Anthony Lurling kreeg op 13 mei een dochter, Anne.
Zijn teamgenoot Frank Demouge kreeg op dezelfde dag een dochter, Anna.
Ze heet Yuna-Sky Jewel.
Ook een grappig feitje wat ik tegenkwam:
FC Den Bosch-voetballer Anthony Lurling kreeg op 13 mei een dochter, Anne.
Zijn teamgenoot Frank Demouge kreeg op dezelfde dag een dochter, Anna.
zondag 3 juni 2007 om 14:18
Het is misschien iets anders maar ik heb soms ineens een hevig paniekgevoel en dan kijk ik snel achterin de auto.....en dan....ooh.... gelukkig... ze zitten er alledrie..
In een fractie van een seconde denk ik dan ineens dat ik er 1 vergeten ben, of wat dan ook. Dat gevoel overvalt me best regelmatig.
Ik kan me dus voorstellen dat je gewoon even niet meer weet of je iets wel of niet gedaan hebt.
Zeker bij routine zoals het wegbrengen vd kinderen, dat je denkt dat je ze al weggebracht hebt maar dat dat gísteren was en je brein dat door elkaar haalt.
In een fractie van een seconde denk ik dan ineens dat ik er 1 vergeten ben, of wat dan ook. Dat gevoel overvalt me best regelmatig.
Ik kan me dus voorstellen dat je gewoon even niet meer weet of je iets wel of niet gedaan hebt.
Zeker bij routine zoals het wegbrengen vd kinderen, dat je denkt dat je ze al weggebracht hebt maar dat dat gísteren was en je brein dat door elkaar haalt.
