Actueel
alle pijlers
Niet werkende moeders, zoek toch een baan!
dinsdag 3 juli 2007 om 10:07
Hi daar, het kan zijn dat deze discussie al ergens staat, of iets wat er op lijkt, maar ik kon t niet vinden.
Ik wil graag jullie mening;
Zelf werk ik vanaf mijn 18e dus al zo'n dikke 22 jaar eerst full, bij komst kinderen part-time. Ik ben alleen gestopt tijdends zwangerschapsverlof en ouderschapsverlof. Ik vind ook dat élke vrouw die dat kan (!) moet werken, gewoon omdat je zelfstandig moet kunnen verder gaan. Je weet niet of je man bv arbeidsongeschikt raakt, of je ooit gaat scheiden enz.
Ik hoor zó veel om me heen van vriendinnen, hád ik maar een baan. Kerel gaat ervan door oid. Dan denk ik, tja, gewoon te lui of zo??.:@ Ik vind het alleen dom en heel beperkt om te denken dat er niets kan gebeuren...
Ben ik nu aanvallend? Tja...
Oké, mijn huishouden is soms een puinhoop, ik heb t niet zo fraai als mijn niet werkende vriendinnnen die dagen bezig zijn met herinrichting van hun schone huis. Ik doe mijn eigen huishouden, man is 1 dag in de week vrij, en in plaats van poetsen ga ik gezellie op mijn vrije dagen met kids iets doen. :D
Ook ik heb giga veel gezeur gehad met het vinden van goede oppas. Ook ik ben soms best heel moe van alles. Ook mijn man was in begin niet zo happig om een dag minder te werken, zou niet kunnen van zijn baas. Mehoela, kan best...En kijk nu, hij vindt het heerlijk!
Maar ondanks dat, ben ik soms overblijfmoeder, elke week één ochtend leesmoeder en werk 3 dagen in de week. Overigens soms ook weekenden, avond-en nachtdiensten. (zorg)
Ik heb t niet over moeders met een ziek kind of met zelf een handicap, maar die moeders die een man hebben en zelf thuis zitten.
Oké, kom maar op! Waarom denk je dat je de hele dag moet poetsen, ik kan het ook tussendoor!!
Ik wil graag jullie mening;
Zelf werk ik vanaf mijn 18e dus al zo'n dikke 22 jaar eerst full, bij komst kinderen part-time. Ik ben alleen gestopt tijdends zwangerschapsverlof en ouderschapsverlof. Ik vind ook dat élke vrouw die dat kan (!) moet werken, gewoon omdat je zelfstandig moet kunnen verder gaan. Je weet niet of je man bv arbeidsongeschikt raakt, of je ooit gaat scheiden enz.
Ik hoor zó veel om me heen van vriendinnen, hád ik maar een baan. Kerel gaat ervan door oid. Dan denk ik, tja, gewoon te lui of zo??.:@ Ik vind het alleen dom en heel beperkt om te denken dat er niets kan gebeuren...
Ben ik nu aanvallend? Tja...
Oké, mijn huishouden is soms een puinhoop, ik heb t niet zo fraai als mijn niet werkende vriendinnnen die dagen bezig zijn met herinrichting van hun schone huis. Ik doe mijn eigen huishouden, man is 1 dag in de week vrij, en in plaats van poetsen ga ik gezellie op mijn vrije dagen met kids iets doen. :D
Ook ik heb giga veel gezeur gehad met het vinden van goede oppas. Ook ik ben soms best heel moe van alles. Ook mijn man was in begin niet zo happig om een dag minder te werken, zou niet kunnen van zijn baas. Mehoela, kan best...En kijk nu, hij vindt het heerlijk!
Maar ondanks dat, ben ik soms overblijfmoeder, elke week één ochtend leesmoeder en werk 3 dagen in de week. Overigens soms ook weekenden, avond-en nachtdiensten. (zorg)
Ik heb t niet over moeders met een ziek kind of met zelf een handicap, maar die moeders die een man hebben en zelf thuis zitten.
Oké, kom maar op! Waarom denk je dat je de hele dag moet poetsen, ik kan het ook tussendoor!!
dinsdag 3 juli 2007 om 20:34
Het gaat erom hoe je het zegt, niet wat je zegt.
Doe je dat ook zo met je kinderen? Zitten normale gesprekken er wel in bij jou thuis? Ik persoonlijk vind het een groot gemis als je niet normaal kunt praten. Hoor en wederhoor, zonder kwetsend te worden. Had jij het net nog over praten met die kinderen? Moeilijk te geloven.
dinsdag 3 juli 2007 om 20:35
Ik heb het ook niet over situaties van mensen persoonlijk, maar meer in het algemeen. Tuurlijk is elke keuze voor te stellen. Maar er is een maatschappelijk probleem (vergrijzing onder andere) en vrouwen zijn hard nodig als arbeidskracht en dat probleem wordt voor het gemak maar over het hoofd gezien.
dinsdag 3 juli 2007 om 20:35
Granny, jij heb het over "wacht maar...wacht maar'
maar in Nederland zijn kinderen die op de opvang zitten geen uitzonderingen hoor. ze zitten daar niet alleen. Dus gaat een kind ook niet vergelijken. Want er zitten er nog 20.
vind het zo respectloos om constant anderen aan te vallen op een keuze.
Waar heb jij voor gekozen dan?
maar in Nederland zijn kinderen die op de opvang zitten geen uitzonderingen hoor. ze zitten daar niet alleen. Dus gaat een kind ook niet vergelijken. Want er zitten er nog 20.
vind het zo respectloos om constant anderen aan te vallen op een keuze.
Waar heb jij voor gekozen dan?
dinsdag 3 juli 2007 om 20:36
De bedoeling van dit topic is, om het in zijn algemeenheid te bespreken.
Maar sommigen betrekken alles op zichzelf hier en gaan dan uitspreken doen die niet echt als fatsoenlijk overkomen. Bedoel ik jou niet mee, trouwens.
Het is jammer dat sommigen zich aangevallen voelen en dan gigantisch gaan steken, dat is zonde van de discussie.
dinsdag 3 juli 2007 om 20:38
Omdat het dat vaak ook is.
Zeer recent voorbeeld: een van mijn mannelijke collegas heeft net een tweede kind. Zijn vrouw werkt als freelancer thuis en hij werkt dus bij mij. Vandaag vertelde hij dat zijn vrouw een beetje overspannen dreigt te raken met een kleuter, een baby, en een goedlopende freelance carriere. Gisteren hadden ze er een goed gesprek over gehad.
Ik, als moeder, zeg ( niet voor het eerst) tegen hem: tja, als je mijn man was zou ik ook niet blij met je zijn, met die achterlijk lange dagen die je maakt en dat 5 dagen in de week. Geen wonder dat je vrouw overloopt. Waarom ga je niet een dag minder werken?
Nou, dat leek hem niks, zou de baas nooit accepteren, hij wilde toch echt wel carriere maken, bladiebla, bladiebla. Dus ik zeg: ehm.. het is je misschien ontgaan, maar ik werk ook 4 dagen. En onze andere ( vrouwelijke) collega ook. En we hebben ook twee mannelijke collegas die zelfs maar 2 dagen werken.
Nee, maar dat was anders. Met minder dan 5 dagen werd je toch niet voor vol aangezien, meende hij. (Let wel: we hebben dezelfde functie en ik heb zelfs een hoger salaris, onze andere vrouwelijke collega heeft zelfs een betere functie met dito nog beter salaris, en de twee mannelijke parttimers zijn de divas van ons bedrijf die helemaal volledig gepamperd worden).
Vervolgens wees ik hem op het feit dat hij bovendien wettelijk recht heeft op ouderschapsverlof én ook wettelijk gezien recht heeft op aanpassing van zijn arbeidstijden, dus dat hij juist heel makkelijk een dag minder kon gaan werken.
Wat denk je dat ie zegt?
Mwoah, moet er toch maar eens over denken. Zo erg is het allemaal nog niet, en misschien moeten we eerst maar eens even wat gaan schrappen in ons sociaal leven.
Volgens mij gaat het in de meeste gezinnen zo. De man is gewoon te schijterig om het aan te kaarten, bang voor gezichtsverlies ofzo, en moeders schikt zich er maar naar.
Nou, dan zeg ik: dan kan je inderdaad beter alleenstaande moeder zijn, want aan zo'n vader heb je als vrouw al helemaal niks.
dinsdag 3 juli 2007 om 20:38
kleurspoeling? tegen het grijs worden..oplossing!!
even serieus dan, het is jammer dat de overheid weinig doet om vrouwen te stimuleren tot ondernemerschap. het word je als ondernemer flink langs alle kanten moeilijk gemaakt. vrouwen bouwen websites en gaan illegale handel aan. webshopje hier, webshopje daar. De eerlijke leiden daaronder. Helaas word hier niets aangedaan en is het in Nederland als zogenaamd een vooruitstrevend land nog steeds zo dat je als vrouw niet 100% serieus genomen word. vaak willen meneer spreken. Ja hoor dat kan, laat ik hem terugbellen "nee, sorry dan moet u mijn vrouw hebben die is de directeur"
dinsdag 3 juli 2007 om 20:40
dinsdag 3 juli 2007 om 20:41
Granny, jij komt hier binnenvallen uit het niets, met ongenuanceerde uitspraken zonder onderbouwing. En je hebt geen namen genoemd, maar je eerste reactie was op een post van mij, die je had gequote en waarin je commentaar gaf op mijn persoonlijke situatie. Daarin deed je ook nog eens buitengewoon denigrerend door te zeggen dat 'moeders zonnodig carriere moet maken' en dat ik maar moest afwachten totdat mijn dochter naar school ging en dat ze er dan wel achter kwam dat een thuisblijf moeder veel leuker was.
Dat noem ik nou niet bepaald een algemene discussie, maar dat grenst aan een persoonlijke aanval.
Als je was binnengekomen met een algemeen verhaal over dat je het sneu vindt voor kinderen op een NSO dat ze nooit ergens kunnen spelen en niet naar huis kunnen was het al heel anders geweest.
Dat noem ik nou niet bepaald een algemene discussie, maar dat grenst aan een persoonlijke aanval.
Als je was binnengekomen met een algemeen verhaal over dat je het sneu vindt voor kinderen op een NSO dat ze nooit ergens kunnen spelen en niet naar huis kunnen was het al heel anders geweest.
dinsdag 3 juli 2007 om 20:43
Ik kende op het kdv van mijn zoon, waar toch echt alleen maar kinderen van werkende ouders op zitten, letterlijk maar 1 kindje dat 5 dagen per week van 7 tot half 7 kwam. En haar vader en moeder waren beide specialisten in een groot academisch ziekenhuis, en het lijkt me nou niet erg bevorderlijk voor de maatschappij als elke longchirurg zijn baan aan de wilgen hangt omdat Sto vindt dat je als moeder niet mag werken. Me dunkt dat je verdomd blij bent dat ze je staat te opereren als het nodig is en dat ze andere artsen opleidt.
dinsdag 3 juli 2007 om 20:43
als er gestoken word, is het voorspelbaar dat er teruggestoken word.
Vrouwen die thuis blijven worden veelal afgeschilderd als maatschappelijke ondergewaardeerd, laag opgeleid, zal wel stadtend en zappend de dag doorkomen en dat soort denigrerende uitspraken, misschien is het een gevoelsmatig overwogen besluit om gewoon bij je kinderen te willen zijn??!!
Ik bedoel maar.
Misschien zou iemand het eens kunnen waarderen dat ik het voor het moederschap over had mijn bloeiende carierre op te geven??
Het is gewoon mijn emotionele keuze geweest voor 5 jaar, maatschappelijk en financiel, lap het aan mijn laars, het was de mooiste tijd van mijn leven.
Vrouwen die thuis blijven worden veelal afgeschilderd als maatschappelijke ondergewaardeerd, laag opgeleid, zal wel stadtend en zappend de dag doorkomen en dat soort denigrerende uitspraken, misschien is het een gevoelsmatig overwogen besluit om gewoon bij je kinderen te willen zijn??!!
Ik bedoel maar.
Misschien zou iemand het eens kunnen waarderen dat ik het voor het moederschap over had mijn bloeiende carierre op te geven??
Het is gewoon mijn emotionele keuze geweest voor 5 jaar, maatschappelijk en financiel, lap het aan mijn laars, het was de mooiste tijd van mijn leven.
dinsdag 3 juli 2007 om 20:44
dinsdag 3 juli 2007 om 20:46
Ik kende op het kdv van mijn zoon, waar toch echt alleen maar kinderen van werkende ouders op zitten, letterlijk maar 1 kindje dat 5 dagen per week van 7 tot half 7 kwam.
das dan 1 kind teveel, die moeder kan ook wel 3 dagen opereren in een duo baan
En haar vader en moeder waren beide specialisten in een groot academisch ziekenhuis, en het lijkt me nou niet erg bevorderlijk voor de maatschappij als elke longchirurg zijn baan aan de wilgen hangt omdat Sto vindt dat je als moeder niet mag werken. Me dunkt dat je verdomd blij bent dat ze je staat te opereren als het nodig is en dat ze andere artsen opleidt.
das dan 1 kind teveel, die moeder kan ook wel 3 dagen opereren in een duo baan
En haar vader en moeder waren beide specialisten in een groot academisch ziekenhuis, en het lijkt me nou niet erg bevorderlijk voor de maatschappij als elke longchirurg zijn baan aan de wilgen hangt omdat Sto vindt dat je als moeder niet mag werken. Me dunkt dat je verdomd blij bent dat ze je staat te opereren als het nodig is en dat ze andere artsen opleidt.
dinsdag 3 juli 2007 om 20:48
Nou als jullie dan zo graag wacht maar willen horen....
Wacht maar tot de kinderen in de pubertijd zitten en je naar je hoofd slingeren dat je er nooit was/dat ze nooit bij vriendjes konden spelen omdat jullie het zo geweldig vonden dat ze naar de NSO gingen omdat ze dan nog eens ergens kwamen (waar jullie als thuisblijvende moeder toch geen zin in zouden hebben iedere dag)
Ieder zijn eigen keuze maar geef de kinderen ook een keus en luister eens naar wat ze te zeggen hebben ipv perse je eigen zin door willen drukken ten behoeve van een baan die er over 10 jaar (als ze op de middelbare school zitten ook nog wel is)
Heb hier dingen gelezen als " ik moet er niet aan denken om er alleen maar voor mijn kinderen te zijn" Zonder mijn werk ben ik een minder mens" Ik wil niet afhankelijk zijn van mijn man( nu ben je afhankelijk van een werkgever en een oppas/NSO)
Ik hoop van harte dat de kinderen van moeder die alleen aan zichzelf denken wat minder egoistisch op zullen groeien.
Wacht maar tot de kinderen in de pubertijd zitten en je naar je hoofd slingeren dat je er nooit was/dat ze nooit bij vriendjes konden spelen omdat jullie het zo geweldig vonden dat ze naar de NSO gingen omdat ze dan nog eens ergens kwamen (waar jullie als thuisblijvende moeder toch geen zin in zouden hebben iedere dag)
Ieder zijn eigen keuze maar geef de kinderen ook een keus en luister eens naar wat ze te zeggen hebben ipv perse je eigen zin door willen drukken ten behoeve van een baan die er over 10 jaar (als ze op de middelbare school zitten ook nog wel is)
Heb hier dingen gelezen als " ik moet er niet aan denken om er alleen maar voor mijn kinderen te zijn" Zonder mijn werk ben ik een minder mens" Ik wil niet afhankelijk zijn van mijn man( nu ben je afhankelijk van een werkgever en een oppas/NSO)
Ik hoop van harte dat de kinderen van moeder die alleen aan zichzelf denken wat minder egoistisch op zullen groeien.
dinsdag 3 juli 2007 om 20:48
Jaja Sto, dus wij mogen niet oordelen over thuisblijfmoeders, maar jij mag wel zeggen dat dat 1 kind teveel is dat 5 dagen naar het KDV gaat? En dat die moeder (als de moeder het kan, waarom de vader dan niet?) ook wel in 3 dagen kan opereren? Wie ben jij dan om over de persoonlijke situatie van die mensen te oordelen?
dinsdag 3 juli 2007 om 20:49
ik denk dat als je heel roep dat "moeders die thuisblijven alleen maar op hun kont zitten" (NIET dat jij dat heb gezegd hé voor de duidelijkheid, algemeen bedoelt) dat die vrouwen die daar zoveel commentaar op hebben zelf eens vaker op hun kont zouden willen / kunnen zitten en degene die heel hard roepen dat "werkende moeders hun kinderen verwaarlozen" misschien wel heel graag zelf eens iets anders zouden doen dan bij hun kroost zitten.....gaat niet over je mening geven gaat over AANVALLEN van een ander zijn levenskeuze. 2 verschillende dingen.
dinsdag 3 juli 2007 om 20:50
Als je een goede levensverzekering hebt, dan kan een van de ouders het zich makkelijk permiteren om parttime te werken of een tijd helemaal niet en zich lekker veel met de kinderen bezig te houden en het huishouden helemaal op rolletjes te laten lopen. Althans in mijn geval.
Ik vond werken met hele kleine kinderen waaronder een tweeling te zwaar en ik heb ervoor gekozen een hele tijd thuis te zijn om me met hen bezig te houden. Mijn man werkte full time en kwam in een ontspannen situatie thuis, hoefde weinig te doen aan huishoudelijk werk waardoor alles gewoon lekker liep. Iedereen moet het voor zichzelf bepalen hoe hij zijn leven inricht. Sommige mensen moeten wel full time werken omdat er ander niet genoeg geld in het laatje komt. Andere mensen kiezen voor thuis blijven en 1 werkende partner en stellen misschien minder hoge eisen aan hun levensstijl waardoor dit mogelijk is. En ikzelf koos voor een tijd niet werken en daarna parttime, als je je daar goed bij voelt moet je dat gewoon doen. Dat heeft niet met luiheid te maken, maar met prioriteiten stellen en overleg met partners.
Ik vond werken met hele kleine kinderen waaronder een tweeling te zwaar en ik heb ervoor gekozen een hele tijd thuis te zijn om me met hen bezig te houden. Mijn man werkte full time en kwam in een ontspannen situatie thuis, hoefde weinig te doen aan huishoudelijk werk waardoor alles gewoon lekker liep. Iedereen moet het voor zichzelf bepalen hoe hij zijn leven inricht. Sommige mensen moeten wel full time werken omdat er ander niet genoeg geld in het laatje komt. Andere mensen kiezen voor thuis blijven en 1 werkende partner en stellen misschien minder hoge eisen aan hun levensstijl waardoor dit mogelijk is. En ikzelf koos voor een tijd niet werken en daarna parttime, als je je daar goed bij voelt moet je dat gewoon doen. Dat heeft niet met luiheid te maken, maar met prioriteiten stellen en overleg met partners.
