Actueel
alle pijlers
Niet werkende moeders, zoek toch een baan!
dinsdag 3 juli 2007 om 10:07
Hi daar, het kan zijn dat deze discussie al ergens staat, of iets wat er op lijkt, maar ik kon t niet vinden.
Ik wil graag jullie mening;
Zelf werk ik vanaf mijn 18e dus al zo'n dikke 22 jaar eerst full, bij komst kinderen part-time. Ik ben alleen gestopt tijdends zwangerschapsverlof en ouderschapsverlof. Ik vind ook dat élke vrouw die dat kan (!) moet werken, gewoon omdat je zelfstandig moet kunnen verder gaan. Je weet niet of je man bv arbeidsongeschikt raakt, of je ooit gaat scheiden enz.
Ik hoor zó veel om me heen van vriendinnen, hád ik maar een baan. Kerel gaat ervan door oid. Dan denk ik, tja, gewoon te lui of zo??.:@ Ik vind het alleen dom en heel beperkt om te denken dat er niets kan gebeuren...
Ben ik nu aanvallend? Tja...
Oké, mijn huishouden is soms een puinhoop, ik heb t niet zo fraai als mijn niet werkende vriendinnnen die dagen bezig zijn met herinrichting van hun schone huis. Ik doe mijn eigen huishouden, man is 1 dag in de week vrij, en in plaats van poetsen ga ik gezellie op mijn vrije dagen met kids iets doen. :D
Ook ik heb giga veel gezeur gehad met het vinden van goede oppas. Ook ik ben soms best heel moe van alles. Ook mijn man was in begin niet zo happig om een dag minder te werken, zou niet kunnen van zijn baas. Mehoela, kan best...En kijk nu, hij vindt het heerlijk!
Maar ondanks dat, ben ik soms overblijfmoeder, elke week één ochtend leesmoeder en werk 3 dagen in de week. Overigens soms ook weekenden, avond-en nachtdiensten. (zorg)
Ik heb t niet over moeders met een ziek kind of met zelf een handicap, maar die moeders die een man hebben en zelf thuis zitten.
Oké, kom maar op! Waarom denk je dat je de hele dag moet poetsen, ik kan het ook tussendoor!!
Ik wil graag jullie mening;
Zelf werk ik vanaf mijn 18e dus al zo'n dikke 22 jaar eerst full, bij komst kinderen part-time. Ik ben alleen gestopt tijdends zwangerschapsverlof en ouderschapsverlof. Ik vind ook dat élke vrouw die dat kan (!) moet werken, gewoon omdat je zelfstandig moet kunnen verder gaan. Je weet niet of je man bv arbeidsongeschikt raakt, of je ooit gaat scheiden enz.
Ik hoor zó veel om me heen van vriendinnen, hád ik maar een baan. Kerel gaat ervan door oid. Dan denk ik, tja, gewoon te lui of zo??.:@ Ik vind het alleen dom en heel beperkt om te denken dat er niets kan gebeuren...
Ben ik nu aanvallend? Tja...
Oké, mijn huishouden is soms een puinhoop, ik heb t niet zo fraai als mijn niet werkende vriendinnnen die dagen bezig zijn met herinrichting van hun schone huis. Ik doe mijn eigen huishouden, man is 1 dag in de week vrij, en in plaats van poetsen ga ik gezellie op mijn vrije dagen met kids iets doen. :D
Ook ik heb giga veel gezeur gehad met het vinden van goede oppas. Ook ik ben soms best heel moe van alles. Ook mijn man was in begin niet zo happig om een dag minder te werken, zou niet kunnen van zijn baas. Mehoela, kan best...En kijk nu, hij vindt het heerlijk!
Maar ondanks dat, ben ik soms overblijfmoeder, elke week één ochtend leesmoeder en werk 3 dagen in de week. Overigens soms ook weekenden, avond-en nachtdiensten. (zorg)
Ik heb t niet over moeders met een ziek kind of met zelf een handicap, maar die moeders die een man hebben en zelf thuis zitten.
Oké, kom maar op! Waarom denk je dat je de hele dag moet poetsen, ik kan het ook tussendoor!!
dinsdag 3 juli 2007 om 19:01
Dat klopt dus niet Miffy, want zoals ik al eerder schreef was het mijn eigen voorstel om minder te werken.
Dat had ik gezien, maar ik stel ook wel eens dingen voor die ik niet geweldig vind, omdat het dan maar moet. Mijn idee kwam denk ik doordat je aangaf dat wat jullie nu doen, niet het oorspronkelijke plan was, en dat jij je had aangepast omdat het originele plan van je man niet haalbaar bleek. Omdat ik vanuit mijn eigen perspectief lees, was de conclusie: opoffering.
dinsdag 3 juli 2007 om 19:11
Overigens vind ik het feit de dat man meer verdient dan de vrouw de állerslechtste reden waarom hij meer zou moeten blijven werken. Want zo loop je als vrouw een achterstand op die je nóóit meer inhaalt. Je man blijft maar doorgroeien qua werk en inkomen en jij zat toch al slechter en gaat jezelf dan ook nog eens in de vingers snijden door je kansen te verkleinen en ervoor te zorgen dat je nooit op hetzelfde niveau kunt komen.
Hier is het nooit een punt van afweging geweest wie er meer verdiende. Man verdiende een stuk meer dan ik, maar toen ik ging werken is hij 1 dag minder gaan werken zodat hij nog maar op 3 dagen zat. Ik werkte er toen 4. Na verloop van tijd is hij ook weer naar 4 gegaan.
Hier is het nooit een punt van afweging geweest wie er meer verdiende. Man verdiende een stuk meer dan ik, maar toen ik ging werken is hij 1 dag minder gaan werken zodat hij nog maar op 3 dagen zat. Ik werkte er toen 4. Na verloop van tijd is hij ook weer naar 4 gegaan.
dinsdag 3 juli 2007 om 19:13
gelijke beloning, emancipatie ,opoffering, wat kan het die kinders nou schelen
, die willen gewoon zoveel mogelijk hun moeder zien.
dat je ervoor kiest uit gevoelsoverweging, nogmaals zie mijn vorige bericht, daar hoor ik niemand over, iedereen praat vanuit zijn eigen egoistische welzijn en maatschappelijk aanzien, dat vind ik echt een afvlakking en verruwing van het gezinsleven.
, die willen gewoon zoveel mogelijk hun moeder zien.
dat je ervoor kiest uit gevoelsoverweging, nogmaals zie mijn vorige bericht, daar hoor ik niemand over, iedereen praat vanuit zijn eigen egoistische welzijn en maatschappelijk aanzien, dat vind ik echt een afvlakking en verruwing van het gezinsleven.
dinsdag 3 juli 2007 om 19:30
Ten eerste zijn mijn man en ik in totaal verschillende branches werkzaam;
man is P&O adviseur bij de overheid; ik ben werkzaam in het notariaat (notarisklerk). Ten tweede: hoe kom je erbij dat ik een achterstand in mijn werk/niveau zou oplopen? Ik zit namelijk al op het niveau waar ik wil zijn en ik doe het werk wat ik wil doen en ten derde: ik vind het niet realistisch om van degene die het meest verdient te verlangen dat ie minder gaat werken omwille van de zorg voor de kinderen, maar goed: zo denk ik erover. Nogmaals: voor ons was het een logische keuze. Het levert geen stresstoestanden meer op en heeft rust in ons gezin gebracht.
dinsdag 3 juli 2007 om 19:34
Oh, dan was ik kennelijk een marsmannetje, en geen kind (ik vond het wel best als mijn moeder er eens niet was).
Verder wil ik mijn (nog ongeboren) kind meegeven dat het belangrijk is je talenten te ontwikkelen, voor jezelf te kunnen zorgen en zorg te delen tussen vader en moeder. Dan kan mijn kind wel zoveel mogelijk moeder willen zien, helaas. Elke dag pannenkoeken eten zal er evenmin in zitten.
Eowynn, wat jij zegt over een groeiende salarisachterstand had ik in eerste instantie ook opgeschreven, maar later weer weggehaald, omdat ik me afvraag of dat echt in alle branches zo is.
dinsdag 3 juli 2007 om 19:40
Het zal misschien inderdaad niet in alle branches zo zijn en zeker op laag niveau, waarin je toch niet echt doorgroeit zul je er niet zoveel last van hebben denk ik.
Overigens, Sto, wie zegt dat alle kinderen dat willen? Is dat niet omdat moeders denken dat ze zo vreselijk onmisbaar zijn, dat ze denken dat hun kind het beste af is bij hen en het liefste hen om zich heen heeft? Ik denk dat een kind dat gewend is aan 2 werkende en zorgende ouders die de taken verdelen minstens zo gelukkig is als een kind met een ouder die altijd thuis is.
Een kind weet niet beter, dus hoezo zou hij iets anders willen? Als je ziet dat je kind het goed doet, zich goed ontwikkeld, blij en tevreden is dan is dat toch het beste bewijs dat het geen kwaad kan om te werken?
Zolang mijn dochter 's ochtends breed lachend naar het KDV toegaat en ik uit zicht ben zodra ze daar binnen is omdat ze het druk heeft met andere dingen en ze verder gewoon vrolijk is ben ik absoluut niet bang dat ze ook maar iets tekort krijgt.
Ze doet alles wat ze moet doen, is blij, gezond, vrolijk en ze ontwikkeld zich prima, zowel thuis als op het KDV. Ik denk oprecht niet dat ze beter af is of gelukkiger zou zijn met een ouder die altijd bij haar is.
Overigens, Sto, wie zegt dat alle kinderen dat willen? Is dat niet omdat moeders denken dat ze zo vreselijk onmisbaar zijn, dat ze denken dat hun kind het beste af is bij hen en het liefste hen om zich heen heeft? Ik denk dat een kind dat gewend is aan 2 werkende en zorgende ouders die de taken verdelen minstens zo gelukkig is als een kind met een ouder die altijd thuis is.
Een kind weet niet beter, dus hoezo zou hij iets anders willen? Als je ziet dat je kind het goed doet, zich goed ontwikkeld, blij en tevreden is dan is dat toch het beste bewijs dat het geen kwaad kan om te werken?
Zolang mijn dochter 's ochtends breed lachend naar het KDV toegaat en ik uit zicht ben zodra ze daar binnen is omdat ze het druk heeft met andere dingen en ze verder gewoon vrolijk is ben ik absoluut niet bang dat ze ook maar iets tekort krijgt.
Ze doet alles wat ze moet doen, is blij, gezond, vrolijk en ze ontwikkeld zich prima, zowel thuis als op het KDV. Ik denk oprecht niet dat ze beter af is of gelukkiger zou zijn met een ouder die altijd bij haar is.
dinsdag 3 juli 2007 om 20:13
Wat een kolder, het duurt nog jaren voordat mijn dochter op school zit. Wie weet hoe we ons werk dan hebben ingericht. In mijn werk is het heel goed mogelijk om alleen schooltijden te werken en dan toch aan 32 uur bijvoorbeeld te komen. Daarbij heb jij het hier alleen over moeders, waar zijn de vaders in dit verhaal? Ben verdorie toch geen alleenstaande ouder dat ik alleen verantwoordelijk ben voor de uitstapjes van mijn kind? En dat draagt meteen bij aan dat ik niet alleen mijn werk ander hoef in te delen naar de schooltijden van mijn kind, dat kan mijn partner ook.
dinsdag 3 juli 2007 om 20:13
ik heb meer het idee bij jou dat je heel hard brullend je eigen situatie wil goed praten.
Kun je je niet voorstellen dat ik achter mijn eigen keuze sta, hoe achterlijk het voor jou ook lijkt, je komt heel arrogant over, betweterig en onzeker, je wilt kost wat kost overtuigen dat het goed is zoals jij het doet.
Ik vind zoals ik het gedaan heb heel erg goed, heb een bloeiende zeer goed betaalde carierre achter de rug , wilde kinderen om de kinderen en om de intimiteit eromheen en heb 5 jaar full time gemoederd en , tijdens die periode omgeschoold, toen mijn kids naar school gingen heb ik alsnog een goeie baan voor 2.5 dag, en dat vind ik meer dan genoeg met kinderen.
en ik weet dat mijn kinderen het iig wel erg waarderen dat ik meer thuis ben dan een full time werkende moeder, omdat het gewoon erg gezellig is en veel meer tijd zo voor elkaar hebben in het weekend,want alles is al spic en span in huis, dus die 2 dagen gaan we altijd gezellige dingen doen.
En als jij mij dan een maatschappelijk achterstandje vind , lap ik aan mijn laars , want ik vind het alleen maar belangrijk wat mijn man en kinderen ervan vinden en die zie ik alleen maar gelukkig, duss, wie ben jij omdat te proberen te bagatelliseren.
