Actueel
alle pijlers
Olifantenverdriet
maandag 24 augustus 2009 om 16:07
Bron; De Telegraaf 24-08-09
Nyiregyhaza - Hartverscheurende taferelen in een dierentuin in Hongarije. Olifantenbaby Jumaane kan maar geen afscheid nemen van moeder Yoki, die is overleden aan een tumor in haar milt.
De twee-jarige Afrikaanse olifant Jumaane klom na de dood van moeder Yoki (19) in Nyiregyhaza Dierenpark op haar rug. Daar lag ze veertien uren lang. Ook wreef de wees zijn kop tegen die van zijn moeder, in een poging haar weer tot leven te wekken.
Sinds het lichaam van Yoki is weggehaald uit het verblijf is het dier nog in diepe rouw. Oppassers zeggen dat Jumaane op zoek is naar zijn moeder en huilende geluiden maakt.
================================================
Hier krijg ik dus echt een brok van in mijn keel, hartverscheurend
Het idee van een jong dier dat zo'n verdriet heeft om zijn dode moeder.
Nyiregyhaza - Hartverscheurende taferelen in een dierentuin in Hongarije. Olifantenbaby Jumaane kan maar geen afscheid nemen van moeder Yoki, die is overleden aan een tumor in haar milt.
De twee-jarige Afrikaanse olifant Jumaane klom na de dood van moeder Yoki (19) in Nyiregyhaza Dierenpark op haar rug. Daar lag ze veertien uren lang. Ook wreef de wees zijn kop tegen die van zijn moeder, in een poging haar weer tot leven te wekken.
Sinds het lichaam van Yoki is weggehaald uit het verblijf is het dier nog in diepe rouw. Oppassers zeggen dat Jumaane op zoek is naar zijn moeder en huilende geluiden maakt.
================================================
Hier krijg ik dus echt een brok van in mijn keel, hartverscheurend
Het idee van een jong dier dat zo'n verdriet heeft om zijn dode moeder.
maandag 24 augustus 2009 om 16:51
maandag 24 augustus 2009 om 17:15
quote:Liv schreef op 24 augustus 2009 @ 16:54:
[...]
Tumor in haar milt, staat in OP Ja sorry, stom, bedoelde het eigenlijk ook anders. Vreselijk bij zo'n jong dier (19), ja ik weet dat je moet denken dat het gewoon de natuur is. Maar frappant dat zo'n dier er zoveel verdriet van heeft. Niet frappant voor mij want ik heb mij er al vaker in verdiept. Maar het is zo mooi dat sommige dieren "eeuwige" liefde kennen. En echt verdriet. Er zijn nog veel mensen die denken dat wij onze gevoelens zeg maar spiegelen aan die van dieren, maar bij sommige dieren soorten zie je echte rouw. Bijv. bij docu's van Discovery, waar o.a. apen met hun dode kind niet willen afstaan. Ja olifanten staan erom bekend dat ze zelfs aan de botten ruiken wie het geweest is. En hartverscheurend te zien een moeder-olifant die een dode kind niet wil achterlaten.
[...]
Tumor in haar milt, staat in OP Ja sorry, stom, bedoelde het eigenlijk ook anders. Vreselijk bij zo'n jong dier (19), ja ik weet dat je moet denken dat het gewoon de natuur is. Maar frappant dat zo'n dier er zoveel verdriet van heeft. Niet frappant voor mij want ik heb mij er al vaker in verdiept. Maar het is zo mooi dat sommige dieren "eeuwige" liefde kennen. En echt verdriet. Er zijn nog veel mensen die denken dat wij onze gevoelens zeg maar spiegelen aan die van dieren, maar bij sommige dieren soorten zie je echte rouw. Bijv. bij docu's van Discovery, waar o.a. apen met hun dode kind niet willen afstaan. Ja olifanten staan erom bekend dat ze zelfs aan de botten ruiken wie het geweest is. En hartverscheurend te zien een moeder-olifant die een dode kind niet wil achterlaten.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
maandag 24 augustus 2009 om 17:40
quote:Liv schreef op 24 augustus 2009 @ 16:50:
Ach gossie, arm olifantje......
Maar eeeh, volgens mij is het helemaal niet zo goed om giraffen te aaien hoor. Het zijn toch geen huisdieren??
Er hangen nooit bordjes met 'Verboden te aaien' in de dierentuin. Dus ik denk dat het best mag, tenzij het bijtende dieren zijn natuurlijk.
Of zit ik nu mijn eigen gedrag goed te praten? Want ik probeer altijd wel een dier te aaien als je erbij kunt. En als het dier het maar niks vindt, loopt het wel weg. Vindt het het wel fijn, dan hou ik er vieze handen aan over.
Ach gossie, arm olifantje......
Maar eeeh, volgens mij is het helemaal niet zo goed om giraffen te aaien hoor. Het zijn toch geen huisdieren??
Er hangen nooit bordjes met 'Verboden te aaien' in de dierentuin. Dus ik denk dat het best mag, tenzij het bijtende dieren zijn natuurlijk.
Of zit ik nu mijn eigen gedrag goed te praten? Want ik probeer altijd wel een dier te aaien als je erbij kunt. En als het dier het maar niks vindt, loopt het wel weg. Vindt het het wel fijn, dan hou ik er vieze handen aan over.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
maandag 24 augustus 2009 om 17:44
Heb ook weleens een documantaire gezien (op Animal Planet ofzo) over een olifantenjong dat zijn moeder verloor in het wild. Dat jong is ook dagen/weken van slag geweest. De roedel olifanten wilde doortrekken maar kregen kleine spuit niet mee. Hele roedel in de war en toch maar gewacht op kleintje die uiteindelijk wel mee ging.
Verdriet is toch echt een instinct blijkbaar
