Actueel
alle pijlers
Ook in Frankrijk minister met dubbele nationaliteit
vrijdag 18 mei 2007 om 14:40
"PARIJS (ANP) - Met Rachida Dati op Justitie krijgt Frankrijk voor
het eerst een allochtone minister. De bewindsvrouw van
Marokkaans-Algerijnse komaf is een schoolvoorbeeld van de door
president Nicolas Sarkozy nagestreefde integratie van buitenlanders."
(BNR Nieuwsradio)
Wellicht heeft ze zelfs een driedubbele nationaliteit. Van de Marokkaanse nationaliteit kom je namelijk nooit af. Zou dat bij de Algarijnse nationaliteit ook het geval zijn? Verder is de helft van de ministers vrouw en is Sarkozy zelf natuurlijk ook allochtoon.
In elk geval geen gezeur over "dubbele loyaliteiten" en "dikke plussen"
het eerst een allochtone minister. De bewindsvrouw van
Marokkaans-Algerijnse komaf is een schoolvoorbeeld van de door
president Nicolas Sarkozy nagestreefde integratie van buitenlanders."
(BNR Nieuwsradio)
Wellicht heeft ze zelfs een driedubbele nationaliteit. Van de Marokkaanse nationaliteit kom je namelijk nooit af. Zou dat bij de Algarijnse nationaliteit ook het geval zijn? Verder is de helft van de ministers vrouw en is Sarkozy zelf natuurlijk ook allochtoon.
In elk geval geen gezeur over "dubbele loyaliteiten" en "dikke plussen"
vrijdag 18 mei 2007 om 15:04
Ik heb sowieso het idee dat in Nederland de discussie zich vooral in de marge waagt. Dus gezeik over dubbele nationaliteit (wat mocht 't alleen juridisch zijn in mijn ogen geen onzin is maar soit), loyaliteit, heb je turkse ouders, heb je toevallig allochtone vrienden en kan jij dan wel loyaal zijn, heb je je jeud doorgebracht in een ander land, en is dat dan een vriendschappelijk land (Loesewies vd Laan) of een vijandig land (Ahmed Aboutaleb), loop jij met een hoofddoekje, geef jij mij wel een handje, en meer van die bullshit.
Terwijl de échte thema's, werkeloosheid, geweld (tegen vrouwen), ontspoorde jongeren, tweedeling in de maatschappij, polarisatie, etc. zorgvuldig ontweken worden. Daar waagt geen één politici zich aan.
Want in plaats van je af te vragen waarom het moeilijk is voor migrantenkinderen om door te stoten naar de maatschappelijke bovenlaag, kan je natuurlijk veel beter een beetje mopperen op die ene die dat dan lukt en zeggen dat hij vast niet loyaal is aan Nederland.
Terwijl de échte thema's, werkeloosheid, geweld (tegen vrouwen), ontspoorde jongeren, tweedeling in de maatschappij, polarisatie, etc. zorgvuldig ontweken worden. Daar waagt geen één politici zich aan.
Want in plaats van je af te vragen waarom het moeilijk is voor migrantenkinderen om door te stoten naar de maatschappelijke bovenlaag, kan je natuurlijk veel beter een beetje mopperen op die ene die dat dan lukt en zeggen dat hij vast niet loyaal is aan Nederland.
vrijdag 18 mei 2007 om 15:59
:D. Tja, weet je wat 't probleem is lolotte, er zullen steeds minder mensen komen met loyaliteit aan één land / gebied.
Als het enkel een juridisch issue is, waarbij men zich afvraagt of het dubbele paspoort juridische consequenties kan hebben die onwenselijk zijn voor een bewindsvoerder, okee prima, uitzoeken en oplossen.
Maar loyaliteit, joh, laat me niet lachen.
Lousewies van der Laan is loyaal in Nederland ondanks dat ze in andere landen is opgegroeid? Ben ik loyaal (buitenlandse partner) en zou ik loyaler zijn als ik de partner dump of ben ik pas loyaal genoeg als ik er überhaupt nooit een gehad heb? En dan heb ik natuurlijk nog mijn Turkse buuv die me de ins en outs van de Turkse politiek vertelt, waardoor ik er een andere kijk op heb dan menig Hollander, misschien wel een (God verhoede) Turkse kijk. Jakkes! Daar gaat mijn loyaliteit.
Ik ken trouwens ook van die oer-Hollanders, de Wims en Ellens onder ons, die het volkslied niet meezingen omdat dat stom is nationalistisch te zijn, die niet hopen dat Nederland wint bij 't voetbal, die geen fluit geven om Nederland, maar voor wie de politiek toch een aardige carriere lijkt. Zijn die dan wel loyaal?
En als nou blijkt dat een minister in Frankrijk die twee paspoorten heeft een besluit neemt dat controversieel is, of waarvan je je af kan vragen in hoeverre Algerije baat heeft bij 't besluit, is dat dan een gebrek aan loyaliteit, of is dat dan (gewoon) een controversieel besluit? Wat als een Franse politicus met maar één nationaliteit hetzelfde besluit neemt (want tja, ook in Frankrijk is er een kabinet en kan een minister niet eenzijdig wat besluiten), is die dan niet loyaal? En wat als die Franse minister een tijdje in Algerije woonde in zijn jeugd? Of als zijn vrouw uit Algerije komt? Wat als Algerije zijn favo vakantieland is?
Oftewel, de discussie is nogal bullshit. We kunnen wel verdergaan naar de échte redenen waarom mensen discussieren (angst voor buitenlanders of allochtonen of islam, een gevoel van onveiligheid, veroorzaakt door misschien negatief gedrag van bepaalde personen, gevoed door de media, bepaalde politici, wat zijn oplossingen voor dat gedrag van die personen, hoe is dat te voorkomen, etc. etc. etc.). Maar daar komen we bijna nooit, als 't weer eens over loyaliteit, hoofddoekjes en handenschudden gaat.
Als het enkel een juridisch issue is, waarbij men zich afvraagt of het dubbele paspoort juridische consequenties kan hebben die onwenselijk zijn voor een bewindsvoerder, okee prima, uitzoeken en oplossen.
Maar loyaliteit, joh, laat me niet lachen.
Lousewies van der Laan is loyaal in Nederland ondanks dat ze in andere landen is opgegroeid? Ben ik loyaal (buitenlandse partner) en zou ik loyaler zijn als ik de partner dump of ben ik pas loyaal genoeg als ik er überhaupt nooit een gehad heb? En dan heb ik natuurlijk nog mijn Turkse buuv die me de ins en outs van de Turkse politiek vertelt, waardoor ik er een andere kijk op heb dan menig Hollander, misschien wel een (God verhoede) Turkse kijk. Jakkes! Daar gaat mijn loyaliteit.
Ik ken trouwens ook van die oer-Hollanders, de Wims en Ellens onder ons, die het volkslied niet meezingen omdat dat stom is nationalistisch te zijn, die niet hopen dat Nederland wint bij 't voetbal, die geen fluit geven om Nederland, maar voor wie de politiek toch een aardige carriere lijkt. Zijn die dan wel loyaal?
En als nou blijkt dat een minister in Frankrijk die twee paspoorten heeft een besluit neemt dat controversieel is, of waarvan je je af kan vragen in hoeverre Algerije baat heeft bij 't besluit, is dat dan een gebrek aan loyaliteit, of is dat dan (gewoon) een controversieel besluit? Wat als een Franse politicus met maar één nationaliteit hetzelfde besluit neemt (want tja, ook in Frankrijk is er een kabinet en kan een minister niet eenzijdig wat besluiten), is die dan niet loyaal? En wat als die Franse minister een tijdje in Algerije woonde in zijn jeugd? Of als zijn vrouw uit Algerije komt? Wat als Algerije zijn favo vakantieland is?
Oftewel, de discussie is nogal bullshit. We kunnen wel verdergaan naar de échte redenen waarom mensen discussieren (angst voor buitenlanders of allochtonen of islam, een gevoel van onveiligheid, veroorzaakt door misschien negatief gedrag van bepaalde personen, gevoed door de media, bepaalde politici, wat zijn oplossingen voor dat gedrag van die personen, hoe is dat te voorkomen, etc. etc. etc.). Maar daar komen we bijna nooit, als 't weer eens over loyaliteit, hoofddoekjes en handenschudden gaat.
vrijdag 18 mei 2007 om 16:06
Mar, je hebt helemaal gelijk.
Eigenlijk moeten de mensen die hier zo tegen zijn toch heel blij zijn dat dergelijke mensen die functies nu vervullen? Kunnen ze als er iets, in hun ogen, niet klopt lekker van zich afschreeuwen dat ze ONS toch gewaarschuwd hadden.
Loyaliteit, iets waar je binnen de maatschappij toch al niet klakkeloos van op aan kunt. En dat heeft geen drol met welke "toon" te maken, gewoon mensen onder elkaar.
Eigenlijk moeten de mensen die hier zo tegen zijn toch heel blij zijn dat dergelijke mensen die functies nu vervullen? Kunnen ze als er iets, in hun ogen, niet klopt lekker van zich afschreeuwen dat ze ONS toch gewaarschuwd hadden.
Loyaliteit, iets waar je binnen de maatschappij toch al niet klakkeloos van op aan kunt. En dat heeft geen drol met welke "toon" te maken, gewoon mensen onder elkaar.
