Actueel
alle pijlers
Pleegzorg
zondag 22 april 2007 om 11:03
We hebben er goed over nagedacht,veel informatie opgezocht op internet,bij het forum van pleegzorg en de officiele instantie,en vanochtend hebben we besloten:
We schrijven ons in als pleeggezin:)
We hebben zelf 2 zoons en we hebben plek om nog 4 kinderen/jongeren een liefdevol (tijdelijk) thuis te geven.
Wie van jullie heeft reeds pleegkinderen of denkt er over na?
Heb je voorkeuren voor leeftijden?
Crisesopvang of alleen voor langere tijd?
Ik lees en schrijf er hier dan graag over:)
We schrijven ons in als pleeggezin:)
We hebben zelf 2 zoons en we hebben plek om nog 4 kinderen/jongeren een liefdevol (tijdelijk) thuis te geven.
Wie van jullie heeft reeds pleegkinderen of denkt er over na?
Heb je voorkeuren voor leeftijden?
Crisesopvang of alleen voor langere tijd?
Ik lees en schrijf er hier dan graag over:)
zondag 22 april 2007 om 18:11
quote:
Ik ken zelf 2 gezinnen die al jaren aan pleegzorg doen. Een gezin heeft eigen kinderen al het huis uit en vangt voornamelijk tieners op. Tweede gezin heeft geen kinderen en heeft 5! zeer jonge pleegkinderen die langdurig (voor altijd) blijven.
Heb wel een paar tips:
- Het belang van je eigen kinderen moet altijd voor gaan. Bespreek jullie plannen met hen. En kijk naar hun reacties en gedrag. Als ze het niet aankunnen dien je naar hen te luisteren. Ook kinderen hebben grenzen. Het ene gezin is tijdelijk gestopt omdat het niet goed klikte met hun oudste zoon. Toen die het huis uit was zijn ze weer begonnen. Bedenk dat het voor eigen kinderen moeilijk kan zijn (minder aandacht, een vreemde die er altijd is, afscheid nemen, spullen delen etc).
Mij oudste zoon heeft een vriendje die al 5 jaar als pleegkind bij zijn oom woont omdat zijn moeder 5 jaar geleden overleden is en zijn vader niet voor hem kan zorgen.
Dus mijn zoons zijn wel bekend met hoe en wat omtrent een pleegkind,ik heb het ze uitgelegd toen hij thuis kwam en vertelde dat zijn ene vrienje een pleegkind bleek te zijnook zijn vriendje heeft hem van alles daarover verteld.
- Overleg met het hele gezin over wensen en behoeften. Soms is het lekker om even een time-out in te lassen tussen de pleegkinderen. Geef bij pleegzorg ook jullie wensen aan en blijf duidelijk. Ik ken situaties waarin ouders tegen ieder kind JA zeiden. Gevolg was dat er ook moeilijke gevallen bij zaten. Als het echt niet gaat maak er dan een eind aan (einde plaatsing). Sommige kinderen zijn helaas al te veel beschadigd voor een gezin. Denk niet dat je alle kinderen kunt redden maar blijf realistisch!
Ik heb zelf oa gewerkt met moeilijk opvoedbare jongens,dus ik weet wel wat ik kan verwachten;)
-Bedenk dat pleegkinderen niet moeilijk hoeven te zijn. Maar dat ze wel zeer moeilijke ouders hebben (crimineel, verslavingen, dakloos, agressief, aso etc) ! Helaas heb je daar als pleeggezin mee te maken en dat kan zeer moeilijk zijn. Ouders zijn het er in 90% van de gevallen niet mee eens en kunnen je gaan tegenwerken. De gezinnen die ik ken hebben de eerste ontmoeting altijd op neutraal terein van de kinderbescherming of kantoor van pleegzorg. Geef zo weinig mogelijk gegevens en hou het contact altijd zakelijk (laat je niet meeslepen door de verhalen). Ik ken gevallen waarbij de vader midden in de nacht voor de deur stond. En een moeder die geen toestemming gaf voor een paspoort waardoor het pleeggezin naar de rechter moest (wilden op zomervakantie).
in eerste instantie wil ik ook dat het kennismakingsgesprek ed met de ouders op neutraal terrein afspelen,daarna kan ik welinschatten of ik dat zo wil houden of dat ik ze ook bij ons thuis laat komen.Het liefst wil ik ook dat er in het begin altijd een begeleider bij het kind/ouder is,als ik merk dat het goed gaat zou het zonder kunnen.
- Bedenk dat er ook tijd moet zijn voor je eigen gezin. Je mag best de ruimte nemen. Een kennis heeft een pleegzoon die ieder jaar een week naar de opvang gaat. Die kennis gaat dan met haar gezin op vakantie.
Er is een instantie,weet zo snel niet meer welke,die een vakantieweek organiseert voor pleegkinderen.ook bij het YMCA organiseren ze leuke vakantiekampen voor kinderen/jongeren,leukt me leuk als zowel mij eventuele pleegkinderen als mijn eigen kinderen daaraan meedoen.
Dan hebben mijn man en ik 2 weken per jaar vakantie in onze luie stoel achter ons huis om weer ff op te laden,ik zou wel thuisblijven voor het geval dat er iets gebeurt op kamp dan moeten ze ons wel kunnen bereiken.En daarnaast gezellig met iedereen bv 3 dagen naar Slagharen in een wigwam
- Begin met 1 kind en doe het rustig aan. Jullie moeten wennen en je plek vinden als pleeggezin. Kijk per keer wat jullie aankunnen. Het ene pleegkind heeft immers meer aandacht nodig dan het andere. Ook als je 4 plekken hebt hoeven ze echt niet alle 4 vol! En bedenk dat tieners veel moeilijker zijn dan kinderen. Vaak hebben ze al te veel meegemaakt en zijn moeilijk handelbaar. Ja,ik denk ook niet dat ze gelijk met 4 kinderen komen,1 tegelijk.Maar als ze 2 broers/2 zussen hebben doe ze maar bij mij,dan kunnen bij elkaar blijven en hoeven niet over 4 gezinnen verdeeld te worden...
Ik weet dat de meesten het liefst jonge kinderen willen opnemen in hun gezin.Ik heb 2 zoons van 10/15,ik heb het liefst dus kinderen/jongeren rondom die leeftijden,lijkt me leuker dat ze leeftijdsgenootjes hebben aan elkaar.En bovendien heb ik al het nodige speelgoed,fietsen ed in die categorie:)
Ik ken zelf 2 gezinnen die al jaren aan pleegzorg doen. Een gezin heeft eigen kinderen al het huis uit en vangt voornamelijk tieners op. Tweede gezin heeft geen kinderen en heeft 5! zeer jonge pleegkinderen die langdurig (voor altijd) blijven.
Heb wel een paar tips:
- Het belang van je eigen kinderen moet altijd voor gaan. Bespreek jullie plannen met hen. En kijk naar hun reacties en gedrag. Als ze het niet aankunnen dien je naar hen te luisteren. Ook kinderen hebben grenzen. Het ene gezin is tijdelijk gestopt omdat het niet goed klikte met hun oudste zoon. Toen die het huis uit was zijn ze weer begonnen. Bedenk dat het voor eigen kinderen moeilijk kan zijn (minder aandacht, een vreemde die er altijd is, afscheid nemen, spullen delen etc).
Mij oudste zoon heeft een vriendje die al 5 jaar als pleegkind bij zijn oom woont omdat zijn moeder 5 jaar geleden overleden is en zijn vader niet voor hem kan zorgen.
Dus mijn zoons zijn wel bekend met hoe en wat omtrent een pleegkind,ik heb het ze uitgelegd toen hij thuis kwam en vertelde dat zijn ene vrienje een pleegkind bleek te zijnook zijn vriendje heeft hem van alles daarover verteld.
- Overleg met het hele gezin over wensen en behoeften. Soms is het lekker om even een time-out in te lassen tussen de pleegkinderen. Geef bij pleegzorg ook jullie wensen aan en blijf duidelijk. Ik ken situaties waarin ouders tegen ieder kind JA zeiden. Gevolg was dat er ook moeilijke gevallen bij zaten. Als het echt niet gaat maak er dan een eind aan (einde plaatsing). Sommige kinderen zijn helaas al te veel beschadigd voor een gezin. Denk niet dat je alle kinderen kunt redden maar blijf realistisch!
Ik heb zelf oa gewerkt met moeilijk opvoedbare jongens,dus ik weet wel wat ik kan verwachten;)
-Bedenk dat pleegkinderen niet moeilijk hoeven te zijn. Maar dat ze wel zeer moeilijke ouders hebben (crimineel, verslavingen, dakloos, agressief, aso etc) ! Helaas heb je daar als pleeggezin mee te maken en dat kan zeer moeilijk zijn. Ouders zijn het er in 90% van de gevallen niet mee eens en kunnen je gaan tegenwerken. De gezinnen die ik ken hebben de eerste ontmoeting altijd op neutraal terein van de kinderbescherming of kantoor van pleegzorg. Geef zo weinig mogelijk gegevens en hou het contact altijd zakelijk (laat je niet meeslepen door de verhalen). Ik ken gevallen waarbij de vader midden in de nacht voor de deur stond. En een moeder die geen toestemming gaf voor een paspoort waardoor het pleeggezin naar de rechter moest (wilden op zomervakantie).
in eerste instantie wil ik ook dat het kennismakingsgesprek ed met de ouders op neutraal terrein afspelen,daarna kan ik welinschatten of ik dat zo wil houden of dat ik ze ook bij ons thuis laat komen.Het liefst wil ik ook dat er in het begin altijd een begeleider bij het kind/ouder is,als ik merk dat het goed gaat zou het zonder kunnen.
- Bedenk dat er ook tijd moet zijn voor je eigen gezin. Je mag best de ruimte nemen. Een kennis heeft een pleegzoon die ieder jaar een week naar de opvang gaat. Die kennis gaat dan met haar gezin op vakantie.
Er is een instantie,weet zo snel niet meer welke,die een vakantieweek organiseert voor pleegkinderen.ook bij het YMCA organiseren ze leuke vakantiekampen voor kinderen/jongeren,leukt me leuk als zowel mij eventuele pleegkinderen als mijn eigen kinderen daaraan meedoen.
Dan hebben mijn man en ik 2 weken per jaar vakantie in onze luie stoel achter ons huis om weer ff op te laden,ik zou wel thuisblijven voor het geval dat er iets gebeurt op kamp dan moeten ze ons wel kunnen bereiken.En daarnaast gezellig met iedereen bv 3 dagen naar Slagharen in een wigwam
- Begin met 1 kind en doe het rustig aan. Jullie moeten wennen en je plek vinden als pleeggezin. Kijk per keer wat jullie aankunnen. Het ene pleegkind heeft immers meer aandacht nodig dan het andere. Ook als je 4 plekken hebt hoeven ze echt niet alle 4 vol! En bedenk dat tieners veel moeilijker zijn dan kinderen. Vaak hebben ze al te veel meegemaakt en zijn moeilijk handelbaar. Ja,ik denk ook niet dat ze gelijk met 4 kinderen komen,1 tegelijk.Maar als ze 2 broers/2 zussen hebben doe ze maar bij mij,dan kunnen bij elkaar blijven en hoeven niet over 4 gezinnen verdeeld te worden...
Ik weet dat de meesten het liefst jonge kinderen willen opnemen in hun gezin.Ik heb 2 zoons van 10/15,ik heb het liefst dus kinderen/jongeren rondom die leeftijden,lijkt me leuker dat ze leeftijdsgenootjes hebben aan elkaar.En bovendien heb ik al het nodige speelgoed,fietsen ed in die categorie:)
zondag 22 april 2007 om 23:45
Vrienden van ons (midden 30) wilden ook pleeggezin worden, omdat hij vroeger ook in pleeggezinnen gezeten heeft. Zelf hebben ze twee kinderen. Die beslissing namen ze zo'n 6 jaar geleden. Vervolgens hebben ze een verplichte, uitgebreide cursus gevolgd, zijn ze gescreend en uiteindelijk waren ze 'goedgekeurd' en zouden ze het horen wanneer ze hun eerste pleegkind zouden krijgen. Inmiddels wachten ze er nog steeds op... Volgens pleegzorg waren er namelijk te veel gezinnen en te weinig kinderen die geplaatst moeten worden :o
Ik heb de brieven van de pleegzorg toentertijd gelezen en weet nog dat ik me er vreselijk over verbaasde. Ik dacht altijd dat er juist te weinig pleeggezinnen waren. Inmiddels is dit ook al weer zo'n 2,5 jaar geleden en hebben ze zich erbij neergelegd dus ik weet niet hoe de situatie nu is.
Ik heb de brieven van de pleegzorg toentertijd gelezen en weet nog dat ik me er vreselijk over verbaasde. Ik dacht altijd dat er juist te weinig pleeggezinnen waren. Inmiddels is dit ook al weer zo'n 2,5 jaar geleden en hebben ze zich erbij neergelegd dus ik weet niet hoe de situatie nu is.
maandag 23 april 2007 om 07:26
quote:Vrienden van ons (midden 30) wilden ook pleeggezin worden, omdat hij vroeger ook in pleeggezinnen gezeten heeft. Zelf hebben ze twee kinderen. Die beslissing namen ze zo'n 6 jaar geleden. Vervolgens hebben ze een verplichte, uitgebreide cursus gevolgd, zijn ze gescreend en uiteindelijk waren ze 'goedgekeurd' en zouden ze het horen wanneer ze hun eerste pleegkind zouden krijgen. Inmiddels wachten ze er nog steeds op... Volgens pleegzorg waren er namelijk te veel gezinnen en te weinig kinderen die geplaatst moeten worden :o
Raar ,tegen mij zeiden ze dat men zaten te springen om pleeggezinnen:oen dat was nog vorige week......
Het is wel zo dat men een kind het liefst plaatst bij een pleeggezin dat zo dicht mogelijk in de buurt van het kind woont ivm school,vriendjes,ouders....
Ik heb de brieven van de pleegzorg toentertijd gelezen en weet nog dat ik me er vreselijk over verbaasde. Ik dacht altijd dat er juist te weinig pleeggezinnen waren. Inmiddels is dit ook al weer zo'n 2,5 jaar geleden en hebben ze zich erbij neergelegd dus ik weet niet hoe de situatie nu is.
Raar ,tegen mij zeiden ze dat men zaten te springen om pleeggezinnen:oen dat was nog vorige week......
Het is wel zo dat men een kind het liefst plaatst bij een pleeggezin dat zo dicht mogelijk in de buurt van het kind woont ivm school,vriendjes,ouders....
Ik heb de brieven van de pleegzorg toentertijd gelezen en weet nog dat ik me er vreselijk over verbaasde. Ik dacht altijd dat er juist te weinig pleeggezinnen waren. Inmiddels is dit ook al weer zo'n 2,5 jaar geleden en hebben ze zich erbij neergelegd dus ik weet niet hoe de situatie nu is.
maandag 23 april 2007 om 08:31
Ik denk dat het inderdaad per regio verschilt of er voldoende pleeggezinnen zijn. Zelf máák ik gebruik van een pleeggezin maar dat is helaas niet in de plaats waar ik woon. Destijds was er ook maar één gezin voorhanden op het moment dat ik het nodig had voor mijn kind. Dus ik denk dat er wel degelijk tekorten zijn.
Bovendien wordt er ook gekeken of het pleegkind wel in een pleeggezin past. Een kind wordt niet om het even ergens geplaatst als het ook anders kan. Er wordt gekeken naar wat het pleeggezin heeft aangegeven te willen en te bieden heeft. Als je te 'specifiek' bent in je wensen omtrent een kind kan het wellicht gebeuren dat er dan nooit een kind komt wat daarin past. Maar goed, ik ben de andere kant dus helemaal de ins en outs weet ik niet.
Gelukkig las ik dat er ook nog 10% vrij werd gelaten wat niet geschaard wordt onder de criminelen, verslaafden en ander asotuig want daar pas ik niet bij
Bovendien heb ik zelf, weliswaar noodgedwongen, de keuze gemaakt. Het voordeel daarvan is dat je zelf de voogdij en zeggenschap houdt én dat je zelf kunt overleggen met de pleegouders en bij ze thuis kunt komen. Ik kan ook zelf bepalen wanneer mijn kind bij mij komt logeren.
Ik ben dus blij dat er mensen zijn die zich hiervoor opgeven en kinderen die niet thuis kunnen wonen een thuis willen bieden. Het is echt hard nodig. Want ik had destijds graag gezien dat er een gezin bij mij in de stad was maar dat was er niet. En voor de kinderen die het nodig hebben, is het fijn dat er mensen zijn die zo liefdevol zijn hen op te vangen en hen te geven wat de ouders niet of niet voldoende kunnen.
Bovendien wordt er ook gekeken of het pleegkind wel in een pleeggezin past. Een kind wordt niet om het even ergens geplaatst als het ook anders kan. Er wordt gekeken naar wat het pleeggezin heeft aangegeven te willen en te bieden heeft. Als je te 'specifiek' bent in je wensen omtrent een kind kan het wellicht gebeuren dat er dan nooit een kind komt wat daarin past. Maar goed, ik ben de andere kant dus helemaal de ins en outs weet ik niet.
Gelukkig las ik dat er ook nog 10% vrij werd gelaten wat niet geschaard wordt onder de criminelen, verslaafden en ander asotuig want daar pas ik niet bij
Bovendien heb ik zelf, weliswaar noodgedwongen, de keuze gemaakt. Het voordeel daarvan is dat je zelf de voogdij en zeggenschap houdt én dat je zelf kunt overleggen met de pleegouders en bij ze thuis kunt komen. Ik kan ook zelf bepalen wanneer mijn kind bij mij komt logeren. Ik ben dus blij dat er mensen zijn die zich hiervoor opgeven en kinderen die niet thuis kunnen wonen een thuis willen bieden. Het is echt hard nodig. Want ik had destijds graag gezien dat er een gezin bij mij in de stad was maar dat was er niet. En voor de kinderen die het nodig hebben, is het fijn dat er mensen zijn die zo liefdevol zijn hen op te vangen en hen te geven wat de ouders niet of niet voldoende kunnen.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
maandag 23 april 2007 om 10:24
Voor diegenen die eventueel ook interesse hebben in pleegzorg:
Per PostPleegzorg Nederland
Antwoordnummer 9880
3500 ZJ UtrechtPer e-mail[fgcolor=#800080]info@pleegzorg.nl[/fgcolor]Voor informatie over aanmelden als pleegouder:
Per PostPleegzorg Nederland
Antwoordnummer 9880
3500 ZJ UtrechtPer e-mail[fgcolor=#800080]info@pleegzorg.nl[/fgcolor]Voor informatie over aanmelden als pleegouder:
maandag 23 april 2007 om 12:59
Ja,wij zijn ook een pleeggezin,vangen crisispubers op,dat is echt mijn doelgroep,en ik heb ook begrepen dat dat de groep is waar niet gek veel pleeggezinnen voor te vinden zijn.
Vang al jaren pubers op,maar ben pas sinds een half jaar officieel pleegouder geworden,mijn ervaring is dat de begeleiding erg goed is.
Vang al jaren pubers op,maar ben pas sinds een half jaar officieel pleegouder geworden,mijn ervaring is dat de begeleiding erg goed is.
maandag 23 april 2007 om 13:35
Iris,hoelang blijven die pubers gemiddeld bij crisesopvang?
Kan het ook dat de crisesopvang omgezet wordt in langere tijd als dat nodig mocht wezen?Ik had al vernomen dat de meesten kinderen tussen 0-8 jaar willen opnemen in hun gezin,ik wil juist van 8-18 jaar ivm de leeftijd van mijn eigen kinderen.
Hoe gaat dat trouwens met school als je crisesopvang pleeggezin bent.Als je weet dat de jongere maar een maandje blijft....en zijn eigen school ligt bv.50 km verderop...
Kan het ook dat de crisesopvang omgezet wordt in langere tijd als dat nodig mocht wezen?Ik had al vernomen dat de meesten kinderen tussen 0-8 jaar willen opnemen in hun gezin,ik wil juist van 8-18 jaar ivm de leeftijd van mijn eigen kinderen.
Hoe gaat dat trouwens met school als je crisesopvang pleeggezin bent.Als je weet dat de jongere maar een maandje blijft....en zijn eigen school ligt bv.50 km verderop...
maandag 23 april 2007 om 14:57
quote:
Iris,hoelang blijven die pubers gemiddeld bij crisesopvang?
Kan het ook dat de crisesopvang omgezet wordt in langere tijd als dat nodig mocht wezen?Ik had al vernomen dat de meesten kinderen tussen 0-8 jaar willen opnemen in hun gezin,ik wil juist van 8-18 jaar ivm de leeftijd van mijn eigen kinderen.
Hoe gaat dat trouwens met school als je crisesopvang pleeggezin bent.Als je weet dat de jongere maar een maandje blijft....en zijn eigen school ligt bv.50 km verderop... De crisis kan volgens mij heel makkelijk worden omgezet,het leenkind dat wij nu hebben,zou ook voor crisis zijn,maar dat is nu inmiddels al 8 a 9 maanden zo.
Met scholen is het eigenlijk zo dat als het voor korte tijd is,er wel vaak een byzondere bijstand is,die de reiskosten betaald,zeker als het de bedoeling is dat het kind doorgeplaatst gaat worden terug in de oude woonplaats,ik had een leen-kind,dat later doorgeplaatst is,naar hier ongeveer 50 km vandaan,en die reist nu uit een speciaal potje hier heen voor school,verder zijn wij ook netwerkpleeggezin,dus voor kids die in een opvanghuis zitten,en geen plek hebben waar ze de weekeinden terecht kunnen,en ook voor de vakantie's.
Ik vind het geweldig om juist die pubers op te vangen,en heb, zeg ik je eerlijk nog nooit geen nare ervaring gehad met een van hun,het heeft ook veel te maken met welke insteek je er aan begint denk ik,ze komen hier niet voor mij,maar juist voor zichzelf,om wat tot rust te komen,en zich weer onderdeel van een gezin te voelen,ga nooit te veel bovenop een kind zitten,laat hem of haar maar komen,maar geef wel aan dat je er graag wil zijn.
Van deze kant dus alleen maar goeie ervaringen
Iris,hoelang blijven die pubers gemiddeld bij crisesopvang?
Kan het ook dat de crisesopvang omgezet wordt in langere tijd als dat nodig mocht wezen?Ik had al vernomen dat de meesten kinderen tussen 0-8 jaar willen opnemen in hun gezin,ik wil juist van 8-18 jaar ivm de leeftijd van mijn eigen kinderen.
Hoe gaat dat trouwens met school als je crisesopvang pleeggezin bent.Als je weet dat de jongere maar een maandje blijft....en zijn eigen school ligt bv.50 km verderop... De crisis kan volgens mij heel makkelijk worden omgezet,het leenkind dat wij nu hebben,zou ook voor crisis zijn,maar dat is nu inmiddels al 8 a 9 maanden zo.
Met scholen is het eigenlijk zo dat als het voor korte tijd is,er wel vaak een byzondere bijstand is,die de reiskosten betaald,zeker als het de bedoeling is dat het kind doorgeplaatst gaat worden terug in de oude woonplaats,ik had een leen-kind,dat later doorgeplaatst is,naar hier ongeveer 50 km vandaan,en die reist nu uit een speciaal potje hier heen voor school,verder zijn wij ook netwerkpleeggezin,dus voor kids die in een opvanghuis zitten,en geen plek hebben waar ze de weekeinden terecht kunnen,en ook voor de vakantie's.
Ik vind het geweldig om juist die pubers op te vangen,en heb, zeg ik je eerlijk nog nooit geen nare ervaring gehad met een van hun,het heeft ook veel te maken met welke insteek je er aan begint denk ik,ze komen hier niet voor mij,maar juist voor zichzelf,om wat tot rust te komen,en zich weer onderdeel van een gezin te voelen,ga nooit te veel bovenop een kind zitten,laat hem of haar maar komen,maar geef wel aan dat je er graag wil zijn.
Van deze kant dus alleen maar goeie ervaringen
maandag 23 april 2007 om 16:01
Ik heb er ook wel eens over nagedacht om pleegouder te worden, maar bij nader inzien toch maar niet. Ik ken een pleeggezin waar de eigen kinderen volwassen en de deur uit zijn,en nu jonge kinderen opgevangen worden voor max. twee jaar. Vaak worden de kinderen aan het eind van gerechtelijke procedures ed overgeplaatst naar een "Long-Stay-Gezin".
Als ik soms hoor wat deze mensen meemaken met de ouders van hun pleegkinderen: Nachtelijke dronken taferelen voor de deur, bedreigingen, zelfs een keer een ingeslagen ruit.
Nee, dat hoeft voor mij niet. We hebben zelf namelijk ook nog een dochter en die wil ik dit soort taferelen besparen.
Als ik soms hoor wat deze mensen meemaken met de ouders van hun pleegkinderen: Nachtelijke dronken taferelen voor de deur, bedreigingen, zelfs een keer een ingeslagen ruit.
Nee, dat hoeft voor mij niet. We hebben zelf namelijk ook nog een dochter en die wil ik dit soort taferelen besparen.
dinsdag 24 april 2007 om 09:53
quote:
Ik heb er ook wel eens over nagedacht om pleegouder te worden, maar bij nader inzien toch maar niet. Ik ken een pleeggezin waar de eigen kinderen volwassen en de deur uit zijn,en nu jonge kinderen opgevangen worden voor max. twee jaar. Vaak worden de kinderen aan het eind van gerechtelijke procedures ed overgeplaatst naar een "Long-Stay-Gezin".
Als ik soms hoor wat deze mensen meemaken met de ouders van hun pleegkinderen: Nachtelijke dronken taferelen voor de deur, bedreigingen, zelfs een keer een ingeslagen ruit.
Nee, dat hoeft voor mij niet. We hebben zelf namelijk ook nog een dochter en die wil ik dit soort taferelen besparen. Het kind moet dan daar weggehaald worden en naar een geheim,pleeggezin,adres overgeplaatst worden.
Zouden deze ouders geen straatverbod kunnen krijgen?
Dit is dan ook de reden dat ik de eerste keer contact wil op neutraal terrein en daarna pas kijk of ik dat bij mijn eigen thuis wil,het ouder/kind bezoekregeling of dat het op neutraal terrein blijft.Het kind moet zich bij mij thuis veiig kunnen voelen e dat kan niet als zijn vader/moeder dronken voor de voordeur staat te schreeuwen en de ruit ingooit.Zodra dat zou gebeuren zou ik ook gelijk maatregelen gaan nemen met een straatverbod of dergelijke en in het ergste geval zorgen dat pleegzorg het kind plaats op een geheim adres.
Ik heb er ook wel eens over nagedacht om pleegouder te worden, maar bij nader inzien toch maar niet. Ik ken een pleeggezin waar de eigen kinderen volwassen en de deur uit zijn,en nu jonge kinderen opgevangen worden voor max. twee jaar. Vaak worden de kinderen aan het eind van gerechtelijke procedures ed overgeplaatst naar een "Long-Stay-Gezin".
Als ik soms hoor wat deze mensen meemaken met de ouders van hun pleegkinderen: Nachtelijke dronken taferelen voor de deur, bedreigingen, zelfs een keer een ingeslagen ruit.
Nee, dat hoeft voor mij niet. We hebben zelf namelijk ook nog een dochter en die wil ik dit soort taferelen besparen. Het kind moet dan daar weggehaald worden en naar een geheim,pleeggezin,adres overgeplaatst worden.
Zouden deze ouders geen straatverbod kunnen krijgen?
Dit is dan ook de reden dat ik de eerste keer contact wil op neutraal terrein en daarna pas kijk of ik dat bij mijn eigen thuis wil,het ouder/kind bezoekregeling of dat het op neutraal terrein blijft.Het kind moet zich bij mij thuis veiig kunnen voelen e dat kan niet als zijn vader/moeder dronken voor de voordeur staat te schreeuwen en de ruit ingooit.Zodra dat zou gebeuren zou ik ook gelijk maatregelen gaan nemen met een straatverbod of dergelijke en in het ergste geval zorgen dat pleegzorg het kind plaats op een geheim adres.
dinsdag 24 april 2007 om 12:16
ElleMichelle en alle anderen,
Vind het super dat jullie pleegouder zijn/ willen worden. Een kind heeft een stabiel liefdevol huis waarin rust, regelmaat, veiligheid en vooral een plek nodig waar ze zichzelf kunnen zijn zonder zorgen, zonder angst! En dat bieden jullie. Daar neem ik mijn petje voor af. En ik dank jullie dat jullie dit willen doen want het is soms best pittig. En zal niet altijd even gemakkelijk zijn.
Vind het super dat jullie pleegouder zijn/ willen worden. Een kind heeft een stabiel liefdevol huis waarin rust, regelmaat, veiligheid en vooral een plek nodig waar ze zichzelf kunnen zijn zonder zorgen, zonder angst! En dat bieden jullie. Daar neem ik mijn petje voor af. En ik dank jullie dat jullie dit willen doen want het is soms best pittig. En zal niet altijd even gemakkelijk zijn.
woensdag 25 april 2007 om 18:39
ZONDER JOU
Wat jij doet
dat doe ik na
waar jij gaat
is waar ik sta
wat jij zegt
is wat ik vind
jij bent mijn moeder
ik jouw kind
ik zit vervlochten
met een touw
met huid en haar
gehecht aan jou
wat jij zegt
dat doe ik niet
ik wil gaan
waar jij niet ziet
als jij ja zegt
zeg ik nee
want ik ben groot
en tel voor twee
jij laat me los
als ik wil gaan
maar ik ben bang
kan niet los staan
ik ben gebonden
aan jouw touw
ik wil
maar kan niet
zonder jou
Wat jij doet
dat doe ik na
waar jij gaat
is waar ik sta
wat jij zegt
is wat ik vind
jij bent mijn moeder
ik jouw kind
ik zit vervlochten
met een touw
met huid en haar
gehecht aan jou
wat jij zegt
dat doe ik niet
ik wil gaan
waar jij niet ziet
als jij ja zegt
zeg ik nee
want ik ben groot
en tel voor twee
jij laat me los
als ik wil gaan
maar ik ben bang
kan niet los staan
ik ben gebonden
aan jouw touw
ik wil
maar kan niet
zonder jou
woensdag 25 april 2007 om 18:47
Vandaag hebben we het inschrijfformulier ontvangen,we hebben ons ingeschreven voor de voorlichtingsavond,woensdag 9 mei,daarna volgt het voorbereidingsprogramma....
Ik hou jullie via dit topic op de hoogte van het reilen en zeilen,voor diegenen die eventueel overwegen ook pleegouder te worden:)
Ik vraag gelijk waarom er reeds goedgekeurde gezinnen zijn die al jaren wachten op een pleegkind...is er nu een tekort aan pleeggezinnen of niet?
Ik hou jullie via dit topic op de hoogte van het reilen en zeilen,voor diegenen die eventueel overwegen ook pleegouder te worden:)
Ik vraag gelijk waarom er reeds goedgekeurde gezinnen zijn die al jaren wachten op een pleegkind...is er nu een tekort aan pleeggezinnen of niet?
woensdag 25 april 2007 om 19:47
quote:
ZONDER JOU
Wat jij doet
dat doe ik na
waar jij gaat
is waar ik sta
wat jij zegt
is wat ik vind
jij bent mijn moeder
ik jouw kind
ik zit vervlochten
met een touw
met huid en haar
gehecht aan jou
wat jij zegt
dat doe ik niet
ik wil gaan
waar jij niet ziet
als jij ja zegt
zeg ik nee
want ik ben groot
en tel voor twee
jij laat me los
als ik wil gaan
maar ik ben bang
kan niet los staan
ik ben gebonden
aan jouw touw
ik wil
maar kan niet
zonder jou
:D die staat op de acherkant van het informatie-blaadje van pleegzorg!
Mamarleen
ZONDER JOU
Wat jij doet
dat doe ik na
waar jij gaat
is waar ik sta
wat jij zegt
is wat ik vind
jij bent mijn moeder
ik jouw kind
ik zit vervlochten
met een touw
met huid en haar
gehecht aan jou
wat jij zegt
dat doe ik niet
ik wil gaan
waar jij niet ziet
als jij ja zegt
zeg ik nee
want ik ben groot
en tel voor twee
jij laat me los
als ik wil gaan
maar ik ben bang
kan niet los staan
ik ben gebonden
aan jouw touw
ik wil
maar kan niet
zonder jou
:D die staat op de acherkant van het informatie-blaadje van pleegzorg!
Mamarleen
woensdag 25 april 2007 om 19:50
quote:
Vandaag hebben we het inschrijfformulier ontvangen,we hebben ons ingeschreven voor de voorlichtingsavond,woensdag 9 mei,daarna volgt het voorbereidingsprogramma....
Ik hou jullie via dit topic op de hoogte van het reilen en zeilen,voor diegenen die eventueel overwegen ook pleegouder te worden:)
Ik vraag gelijk waarom er reeds goedgekeurde gezinnen zijn die al jaren wachten op een pleegkind...is er nu een tekort aan pleeggezinnen of niet?
Dat tekort is er wel degelijk! Het zou zo moeten zijn dat er voor een pleegkind gekozen zou kunnen worden tussen een aantal gezinnen en dat het kind geplaatst wordt in een gezin wat aansluit op zijn/haar behoeften en hulpvragen.
Nu is er veel te weinig keus. Soms zelfs zo erg dat kinderen van het ene crisis-gezin naar het andere moeten of naar een kindertehuis of internaat gaan, terwijl ze het best af zouden zijn in een gezin.
Alleen omdat sommige mensen lang moeten wachten betekend niet dat er geen tekorten zijn. Pleegzorg levert geen kind op bestelling!
En als je aanbod heel beperkt is (bv baby's tot 3 maanden oud, langdurig, en voorkeur jongen/meisje en regio ed) dan kan het heel lang duren.
Mamarleen
Vandaag hebben we het inschrijfformulier ontvangen,we hebben ons ingeschreven voor de voorlichtingsavond,woensdag 9 mei,daarna volgt het voorbereidingsprogramma....
Ik hou jullie via dit topic op de hoogte van het reilen en zeilen,voor diegenen die eventueel overwegen ook pleegouder te worden:)
Ik vraag gelijk waarom er reeds goedgekeurde gezinnen zijn die al jaren wachten op een pleegkind...is er nu een tekort aan pleeggezinnen of niet?
Dat tekort is er wel degelijk! Het zou zo moeten zijn dat er voor een pleegkind gekozen zou kunnen worden tussen een aantal gezinnen en dat het kind geplaatst wordt in een gezin wat aansluit op zijn/haar behoeften en hulpvragen.
Nu is er veel te weinig keus. Soms zelfs zo erg dat kinderen van het ene crisis-gezin naar het andere moeten of naar een kindertehuis of internaat gaan, terwijl ze het best af zouden zijn in een gezin.
Alleen omdat sommige mensen lang moeten wachten betekend niet dat er geen tekorten zijn. Pleegzorg levert geen kind op bestelling!
En als je aanbod heel beperkt is (bv baby's tot 3 maanden oud, langdurig, en voorkeur jongen/meisje en regio ed) dan kan het heel lang duren.
Mamarleen
woensdag 25 april 2007 om 21:49
Nou als ik dan zo vandaag lees hoe schrikbarend veel kinderen in Nederland mishandeld worden in welke vorm dan ook,dan wordt ik toch weer kotsmisselijk,en denk ik dat je nooit genoeg pleeggezinnen kan hebben.
Ik kreeg vandaag de nieuwsbrief van de pleegzorg uit deze regio,daarin stond een stukje over een initiatief dat een aantal pleegouders hebben genomen om een uitleen winkeltje op te zetten,vooral als je kinderen in crisis krijgt,die hebben vaak weinig tot niets aan kleding enzo bij zich.
Daar is dus aan gedacht,je kunt daar oa terecht voor het lenen van bedjes badjes,auto stoeltjes.
Geweldig toch...
Ik kreeg vandaag de nieuwsbrief van de pleegzorg uit deze regio,daarin stond een stukje over een initiatief dat een aantal pleegouders hebben genomen om een uitleen winkeltje op te zetten,vooral als je kinderen in crisis krijgt,die hebben vaak weinig tot niets aan kleding enzo bij zich.
Daar is dus aan gedacht,je kunt daar oa terecht voor het lenen van bedjes badjes,auto stoeltjes.
Geweldig toch...
woensdag 25 april 2007 om 23:51
Hartstikke goed dat er nog steeds mensen zijn die pleegkinderen in huis willen nemen. Ik ben (was) een pleegkind, ben bij het derde gezin blijven hangen, nu alweer 20 jaar. Ben ex-pleegkind, want noem pleegouders gewoon ouders en ik ben gewoon hun vierde kind.
Ik ben enorm blij met de kansen die ik heb gekregen, al was het een lange en zware weg. Voor iedereen, dat erken ik ook.
Het lijkt me handig dat je als pleeggezin je verdiept in de geschiedenis van je pleegkind. Vaak zijn er veel traumatische dingen gebeurd, waarvoor je als pleegouders begrip moet kunnen tonen. Ik heb gemerkt dat het soms lastig was om echt te begrijpen met welke issues ik worstelde. Mijn ouders hebben nooit echt tegenslag gekend, het is een welvarend en gelukkig gezin. De dingen die ik heb meegemaakt hebben veel impact gehad mbt mijn gedrag, zeker in de puberteit. Als je als ouders je inleest in welk gedrag kan behoren bij een bepaalde traumatische ervaring, dan sta je sterker. En ook heel belangrijk; zorg ervoor dat het contact met de echte ouder(s) goed verloopt. Mijn pleegmoeder ging jarenlang mee met mij naar de kliniek waar mijn moeder opgenomen zat. Ze heeft er alles aan gedaan om die band goed te houden, maar ik wilde zelf niet meer.
Als pleegkind is het lastig om de loyaliteit tov je echte familie en je pleegfamilie in stand te houden. Als je op je plek zit bij je pleegfamilie, dan wordt je echte familie minde belangrijk waardoor zij het idee krijgen dat je je "beter" voelt dan zij. Als pleegkind wel die behoefte heeft om de familie op te zoeken, dan moet je dat accepteren.
Ik ben enorm blij met de kansen die ik heb gekregen, al was het een lange en zware weg. Voor iedereen, dat erken ik ook.
Het lijkt me handig dat je als pleeggezin je verdiept in de geschiedenis van je pleegkind. Vaak zijn er veel traumatische dingen gebeurd, waarvoor je als pleegouders begrip moet kunnen tonen. Ik heb gemerkt dat het soms lastig was om echt te begrijpen met welke issues ik worstelde. Mijn ouders hebben nooit echt tegenslag gekend, het is een welvarend en gelukkig gezin. De dingen die ik heb meegemaakt hebben veel impact gehad mbt mijn gedrag, zeker in de puberteit. Als je als ouders je inleest in welk gedrag kan behoren bij een bepaalde traumatische ervaring, dan sta je sterker. En ook heel belangrijk; zorg ervoor dat het contact met de echte ouder(s) goed verloopt. Mijn pleegmoeder ging jarenlang mee met mij naar de kliniek waar mijn moeder opgenomen zat. Ze heeft er alles aan gedaan om die band goed te houden, maar ik wilde zelf niet meer.
Als pleegkind is het lastig om de loyaliteit tov je echte familie en je pleegfamilie in stand te houden. Als je op je plek zit bij je pleegfamilie, dan wordt je echte familie minde belangrijk waardoor zij het idee krijgen dat je je "beter" voelt dan zij. Als pleegkind wel die behoefte heeft om de familie op te zoeken, dan moet je dat accepteren.
woensdag 25 april 2007 om 23:56
quote:Nou als ik dan zo vandaag lees hoe schrikbarend veel kinderen in Nederland mishandeld worden in welke vorm dan ook,dan wordt ik toch weer kotsmisselijk,en denk ik dat je nooit genoeg pleeggezinnen kan hebben.
Ik kreeg vandaag de nieuwsbrief van de pleegzorg uit deze regio,daarin stond een stukje over een initiatief dat een aantal pleegouders hebben genomen om een uitleen winkeltje op te zetten,vooral als je kinderen in crisis krijgt,die hebben vaak weinig tot niets aan kleding enzo bij zich.
Daar is dus aan gedacht,je kunt daar oa terecht voor het lenen van bedjes badjes,auto stoeltjes.
Geweldig toch...Goed initiatief. Het klopt idd, als je verwaarloost bent heb je vaak geen kleding, of kapotte kleding. Het is niet leuk om gepest te worden vanwege je kleding, zeker op een bepaalde leeftijd.
Ik weet dat je vaak veel geld moet toeleggen als je een pleegkind in huis neemt. Zeker als ze heel lang blijven. Denk aan studie etc.
Dat moet je gewoon zelf betalen.
Ik weet dat ik meteen nieuwe kleding kreeg, het was van de Zeeman oid.
Maar ook daarmee werd ik gepest. En hoe goedbedoeld het ook was, het heeft mij niet geholpen. Klinkt ondankbaar, maar als je als pleegkind zo'n verleden hebt, hakt het er keihard in.
Zou zelf best een pleegkind willen hebben, maar zou het gwoon niet aankunnen. Daarvoor moet je geestelijk sterk in je schoenen staan, samen met een solide basis qua inkomen, relatie en woning. Dat kan ik niet bieden. Zouden er veel voormalig pleegkinderen zijn die nu zelf een pleeggezin zijn geworden?
Ik kreeg vandaag de nieuwsbrief van de pleegzorg uit deze regio,daarin stond een stukje over een initiatief dat een aantal pleegouders hebben genomen om een uitleen winkeltje op te zetten,vooral als je kinderen in crisis krijgt,die hebben vaak weinig tot niets aan kleding enzo bij zich.
Daar is dus aan gedacht,je kunt daar oa terecht voor het lenen van bedjes badjes,auto stoeltjes.
Geweldig toch...Goed initiatief. Het klopt idd, als je verwaarloost bent heb je vaak geen kleding, of kapotte kleding. Het is niet leuk om gepest te worden vanwege je kleding, zeker op een bepaalde leeftijd.
Ik weet dat je vaak veel geld moet toeleggen als je een pleegkind in huis neemt. Zeker als ze heel lang blijven. Denk aan studie etc.
Dat moet je gewoon zelf betalen.
Ik weet dat ik meteen nieuwe kleding kreeg, het was van de Zeeman oid.
Maar ook daarmee werd ik gepest. En hoe goedbedoeld het ook was, het heeft mij niet geholpen. Klinkt ondankbaar, maar als je als pleegkind zo'n verleden hebt, hakt het er keihard in.
Zou zelf best een pleegkind willen hebben, maar zou het gwoon niet aankunnen. Daarvoor moet je geestelijk sterk in je schoenen staan, samen met een solide basis qua inkomen, relatie en woning. Dat kan ik niet bieden. Zouden er veel voormalig pleegkinderen zijn die nu zelf een pleeggezin zijn geworden?
donderdag 26 april 2007 om 08:16
quote:
Als pleegkind is het lastig om de loyaliteit tov je echte familie en je pleegfamilie in stand te houden. Als je op je plek zit bij je pleegfamilie, dan wordt je echte familie minde belangrijk waardoor zij het idee krijgen dat je je "beter" voelt dan zij.
Ja, dat kan ik beamen. Mijn zus heeft namelijk vanaf dat ze drie maanden was in een pleeggezin gezeten. Dat is voor haar ook haar familie. En wij kregen toen er nog wel contact was idd het gevoel dat ze zich beter voelde dan ons.
Als pleegkind is het lastig om de loyaliteit tov je echte familie en je pleegfamilie in stand te houden. Als je op je plek zit bij je pleegfamilie, dan wordt je echte familie minde belangrijk waardoor zij het idee krijgen dat je je "beter" voelt dan zij.
Ja, dat kan ik beamen. Mijn zus heeft namelijk vanaf dat ze drie maanden was in een pleeggezin gezeten. Dat is voor haar ook haar familie. En wij kregen toen er nog wel contact was idd het gevoel dat ze zich beter voelde dan ons.
donderdag 26 april 2007 om 08:19
quote:
Zouden er veel voormalig pleegkinderen zijn die nu zelf een pleeggezin zijn geworden?
Dat is afhankelijk van je achtergrond denk ik. Ik zou het bijvoorbeeld niet kunnen, om redenen die jij ook al noemt. Ik kan het me niet eens voorstellen moeder te worden van een 'eigen' kind.
Maar mijn zus die ik net noemde, die zou dat wel weer kunnenn. En van wat ik mij kan herinneren (we hebben al vijf jaar geen contact) wilde zij dat ook graag. Of adopteren, of pleegkinderen, of combinatie...
Zouden er veel voormalig pleegkinderen zijn die nu zelf een pleeggezin zijn geworden?
Dat is afhankelijk van je achtergrond denk ik. Ik zou het bijvoorbeeld niet kunnen, om redenen die jij ook al noemt. Ik kan het me niet eens voorstellen moeder te worden van een 'eigen' kind.
Maar mijn zus die ik net noemde, die zou dat wel weer kunnenn. En van wat ik mij kan herinneren (we hebben al vijf jaar geen contact) wilde zij dat ook graag. Of adopteren, of pleegkinderen, of combinatie...
donderdag 26 april 2007 om 08:53
quote:
quote: ElleMichelle reageerde
ZONDER JOU
Wat jij doet
dat doe ik na
waar jij gaat
is waar ik sta
wat jij zegt
is wat ik vind
jij bent mijn moeder
ik jouw kind
ik zit vervlochten
met een touw
met huid en haar
gehecht aan jou
wat jij zegt
dat doe ik niet
ik wil gaan
waar jij niet ziet
als jij ja zegt
zeg ik nee
want ik ben groot
en tel voor twee
jij laat me los
als ik wil gaan
maar ik ben bang
kan niet los staan
ik ben gebonden
aan jouw touw
ik wil
maar kan niet
zonder jou
die staat op de acherkant van het informatie-blaadje van pleegzorg!
Mamarleen
Ja,ik vond het zo mooi,heb het 3x achter elkaar gelezen:)
quote: ElleMichelle reageerde
ZONDER JOU
Wat jij doet
dat doe ik na
waar jij gaat
is waar ik sta
wat jij zegt
is wat ik vind
jij bent mijn moeder
ik jouw kind
ik zit vervlochten
met een touw
met huid en haar
gehecht aan jou
wat jij zegt
dat doe ik niet
ik wil gaan
waar jij niet ziet
als jij ja zegt
zeg ik nee
want ik ben groot
en tel voor twee
jij laat me los
als ik wil gaan
maar ik ben bang
kan niet los staan
ik ben gebonden
aan jouw touw
ik wil
maar kan niet
zonder jou
die staat op de acherkant van het informatie-blaadje van pleegzorg! Mamarleen
Ja,ik vond het zo mooi,heb het 3x achter elkaar gelezen:)
