Actueel
alle pijlers
Pro - Ana's?
donderdag 24 mei 2007 om 15:19
Sinds een tijdje heb ik een eigen weblog, tja wie niet?
Ik kwam vaak Pro ana logs tegen. Wist niet wat dat was dus heb er gister een aangeklikt. Kreeg eerst een waarschuwingssite en daarna doorgeklikt.
Pro ana's zijn dus mensen (meisjes) die voor anorexia zijn, zo snel mogelijk willen afvallen, tips en trucs uitwisselen om zo snel mogelijk af te vallen, en moedigen andere meisjes aan (zij noemen het steunen).
Op een overlijden van een van zo'n meisje halen ze gewoon de schouders op. Risico van het vak.
Streefgewichten onder de 40 kilo is mooi. Zo veel mogelijk kotsen na iedere maaltijd is beter.
Ik was in shock!! Meisjes van 13 die aan deze meiden van 17/18 vragen wat de beste manier is om zo snel mogelijk rond de 40 kilo te wegen bij een lengte van 1.70.
Ondanks dat er een waarschuwingspagina van vooraf gaat, ben ik geschokt door de beheerders van die logpagina's dat je überhaupt zulke logs toelaat.
Ik weet dat er ergere fora en logs bestaan, maar ik kan me er met de pet niet naar dat men dit goed vindt.
Hoe denk jij over pro ana's?
Ziek wil ik het niet noemen, omdat die meisjes inderdaad ziek zijn, maar ik ben vooral geschokt.
(p.s. wist niet of ik dit hier of bij media moest plaatsen:$)
Ik kwam vaak Pro ana logs tegen. Wist niet wat dat was dus heb er gister een aangeklikt. Kreeg eerst een waarschuwingssite en daarna doorgeklikt.
Pro ana's zijn dus mensen (meisjes) die voor anorexia zijn, zo snel mogelijk willen afvallen, tips en trucs uitwisselen om zo snel mogelijk af te vallen, en moedigen andere meisjes aan (zij noemen het steunen).
Op een overlijden van een van zo'n meisje halen ze gewoon de schouders op. Risico van het vak.
Streefgewichten onder de 40 kilo is mooi. Zo veel mogelijk kotsen na iedere maaltijd is beter.
Ik was in shock!! Meisjes van 13 die aan deze meiden van 17/18 vragen wat de beste manier is om zo snel mogelijk rond de 40 kilo te wegen bij een lengte van 1.70.
Ondanks dat er een waarschuwingspagina van vooraf gaat, ben ik geschokt door de beheerders van die logpagina's dat je überhaupt zulke logs toelaat.
Ik weet dat er ergere fora en logs bestaan, maar ik kan me er met de pet niet naar dat men dit goed vindt.
Hoe denk jij over pro ana's?
Ziek wil ik het niet noemen, omdat die meisjes inderdaad ziek zijn, maar ik ben vooral geschokt.
(p.s. wist niet of ik dit hier of bij media moest plaatsen:$)
zaterdag 26 mei 2007 om 08:16
Het kán een manier zijn om je problemen te ontwijken, omdat je lichaam het enige is wat je wel onder "controle" kan houden. Echter, ik merk om me heen dat meisjes uit probleemgezinnen wel wat anders aan hun hoofd hebben, en dat het vaak verwende in "rozengeur en manenschijn" opgegroeide pubers zijn die zich hier mee bezig houden.
zaterdag 26 mei 2007 om 10:58
quote: minny reageerde
Het kán een manier zijn om je problemen te ontwijken, omdat je lichaam het enige is wat je wel onder "controle" kan houden. Echter, ik merk om me heen dat meisjes uit probleemgezinnen wel wat anders aan hun hoofd hebben, en dat het vaak verwende in "rozengeur en manenschijn" opgegroeide pubers zijn die zich hier mee bezig houden. Dat idee heb ik dus ook!
Het kán een manier zijn om je problemen te ontwijken, omdat je lichaam het enige is wat je wel onder "controle" kan houden. Echter, ik merk om me heen dat meisjes uit probleemgezinnen wel wat anders aan hun hoofd hebben, en dat het vaak verwende in "rozengeur en manenschijn" opgegroeide pubers zijn die zich hier mee bezig houden. Dat idee heb ik dus ook!
zaterdag 26 mei 2007 om 17:55
Nee hoor Willem, dat heb je dus gewoon FOUT! De grootste sterfte is bij mensen met ondergewicht (zij vern*ken ook hun afweersysteem) dan daarna komen pas mensen met obesitas, BMI van boven de 40, dan de group BMI tussen 30 en 40, en dan.....de groep met het NORMALE BMI van 20 -25 en de groep die het het beste doet i.e. het langst overleeft is de groep van BMI 26-30.
(* en ik steek nog even een kroketje in mijn mond om mijn BMI in ieder geval op 26 te houden)!
Overigens zag ik laatste een elf uur reportage over anorexia, en ik was wel verbaasd dat ze dus hun lichaan zo verbergen met dikke truien etc.
Ze weten dus HEEL goed dat ze niet mooi zijn!
zaterdag 26 mei 2007 om 20:07
O nee, dat is àbsoluut niet de reden van die verhullende kleding!
Ze dragen vaak verhullende kleding om twee redenen: 1) Om commentaar van mensen uit hun omgeving te vermijden; 2) omdat ze hun lelijke te dikke(!) lichaam voor de buitenwereld verborgen willen houden.
Vergeet niet dat deze meiden stuk voor stuk het idee hebben dat ze te dik zijn... zèlfs al weten ze dat ze een zeer ernstig overgewicht hebben!!!
Mijn dochter is nu ongeveer één jaar bezig om volledig te genezen van anorexia. Het is een hel geweest, je hebt als moeder echt het gevoel dat je (langdurig) in een verkeerde film terecht bent gekomen.
Het is onwerkelijk wanneer je het meemaakt, dit gun je NIEMAND!
zondag 27 mei 2007 om 16:30
quote: minny reageerde
Het kán een manier zijn om je problemen te ontwijken, omdat je lichaam het enige is wat je wel onder "controle" kan houden. Echter, ik merk om me heen dat meisjes uit probleemgezinnen wel wat anders aan hun hoofd hebben, en dat het vaak verwende in "rozengeur en manenschijn" opgegroeide pubers zijn die zich hier mee bezig houden. Minny, ik vraag me even af wat je hiermee bedoelt. Dat pubers uit probleemgezinnen wel wat anders aan hun hoofd hebben, vond ik vreemd klinken. In die zin klinkt het net alsof pubers uit probleemgezinnen dat er écht niet bij kunnen hebben, maar de verwende in rozengeur en maneschijn opgegroeide blijkbaar wel? Het komt op mij over alsof je denkt dat het krijgen van een eetstoornis een bewuste keuze is en gemaakt wordt door mensen waar eigenlijk niks mis mee is.
Misschien vat ik het verkeerd op (!), maar toen je sprak over verwend en in rozengeur en maneschijn opgegroeid, kwam het op mij over alsof je vindt dat zij zich een soort aanstellen. Misschien was het het woord verwend waar ik een beetje een nare smaak aan overhield, ik weet het niet. Bedoel het niet rot naar jou, maar ben benieuwd hoe jij het precies ziet.
Het kán een manier zijn om je problemen te ontwijken, omdat je lichaam het enige is wat je wel onder "controle" kan houden. Echter, ik merk om me heen dat meisjes uit probleemgezinnen wel wat anders aan hun hoofd hebben, en dat het vaak verwende in "rozengeur en manenschijn" opgegroeide pubers zijn die zich hier mee bezig houden. Minny, ik vraag me even af wat je hiermee bedoelt. Dat pubers uit probleemgezinnen wel wat anders aan hun hoofd hebben, vond ik vreemd klinken. In die zin klinkt het net alsof pubers uit probleemgezinnen dat er écht niet bij kunnen hebben, maar de verwende in rozengeur en maneschijn opgegroeide blijkbaar wel? Het komt op mij over alsof je denkt dat het krijgen van een eetstoornis een bewuste keuze is en gemaakt wordt door mensen waar eigenlijk niks mis mee is.
Misschien vat ik het verkeerd op (!), maar toen je sprak over verwend en in rozengeur en maneschijn opgegroeid, kwam het op mij over alsof je vindt dat zij zich een soort aanstellen. Misschien was het het woord verwend waar ik een beetje een nare smaak aan overhield, ik weet het niet. Bedoel het niet rot naar jou, maar ben benieuwd hoe jij het precies ziet.
zondag 27 mei 2007 om 16:45
Dropje, zo kwam de posting van Minny ook op mij over. Alsof de verveelde rijkeluiskindjes uit pure verveling maar een eetstoornis beginnen. Een mens moet toch wat.
Volgens mij werkt het toch echt anders. Het heeft met zowel lichaams als geestesgesteldheid te maken. En die factoren houden zich vrijwel nooit aan geld.
Volgens mij werkt het toch echt anders. Het heeft met zowel lichaams als geestesgesteldheid te maken. En die factoren houden zich vrijwel nooit aan geld.
zondag 27 mei 2007 om 17:12
Toen mijn dochter anorexia kreeg was ze 21 jaar. Ze was dus bepaald geen puber meer.
Bij haar was het een gevolg van een "opstapeling" van zeer stressvolle gebeurtenissen na elkaar en gedeeltelijk ook tegelijk. Ze had in die tijd het gevoel dat alles wat ze meemaakte hopeloos verkeerd liep en had als het ware geen 'greep' meer op haar leven.
Toen het weer een beetje rustiger werd veranderde het lijnen ineens snel in anorexia. Ze verloor is korte tijd zo'n 24 kilo en schoot naar beneden tot onder de 40 kg (bij een lengte van 1.68 mtr.).
Ook zij heeft wel eens op een paar pro-anorexia sites gekeken, maar werd daar (gelukkig) niet door 'aangestoken'. In tegendeel ze werd er kwaad over. Al die jonge meiden die elkaar oppeppen om nóg erger te gaan hongeren en elkaar voor rotte vis uitmaken als ze weer wat gegeten hadden, dat vond ze deprimerend.
Bij haar was het een gevolg van een "opstapeling" van zeer stressvolle gebeurtenissen na elkaar en gedeeltelijk ook tegelijk. Ze had in die tijd het gevoel dat alles wat ze meemaakte hopeloos verkeerd liep en had als het ware geen 'greep' meer op haar leven.
Toen het weer een beetje rustiger werd veranderde het lijnen ineens snel in anorexia. Ze verloor is korte tijd zo'n 24 kilo en schoot naar beneden tot onder de 40 kg (bij een lengte van 1.68 mtr.).
Ook zij heeft wel eens op een paar pro-anorexia sites gekeken, maar werd daar (gelukkig) niet door 'aangestoken'. In tegendeel ze werd er kwaad over. Al die jonge meiden die elkaar oppeppen om nóg erger te gaan hongeren en elkaar voor rotte vis uitmaken als ze weer wat gegeten hadden, dat vond ze deprimerend.
donderdag 31 mei 2007 om 14:15
Volgens mij ontstaat anorexia uit een soort sociaal probleem, in westerse maatschappijen.Meisjes van 13, 14 zijn bezig met hun identiteit en die ontlenen ze vaak door zich bij een groepje aan te sluiten (geldt trouwens ook voor jongens en oudere pubers natuurlijk). Een van die subculturen zijn de pro-ana's. Je hoort erbij als je dun bent, en je hebt het streven naar gewichtsverlies als gemeenschappelijk onderwerp. Daarnaast is niet-eten natuurlijk een fantastisch middel om je af te zetten tegen ouders, opvoeders, de maatschappij. Andere dingen (extreme muziek, piercings ik noem maar wat, zijn veel meer geaccepteerd/getolereerd dus wat blijft er nog over). En misschien wordt het niet-eten wel bevorderd door de (materiele) overvloed waarin we leven: beheersing roept bewondering op. (al schieten de pro-ana's een beetje door)Beetje off-topic: Ik zag laatst een aflevering van Tyra over dunne modellen en er was ook een dun meisje uitgenodigd (geen pro-ana): ze vond dun mooi en ze deed er haar best voor, en dat niet ten koste van haar gezondheid. Er was ook een dikker meisje maar die beledigde ze niet, ze zei alleen dat ze het niet mooi vond. Resultaat: boohoo uit het publiek, Tyra die haar constant aanvalt (hoezo objectieve gespreksleider -not), applaus voor het dikkere meisje dat de hele tijd roept "I'm proud of what I am". Maar goed het niveau van de Tyra-talkshow roept wel vaker vraagtekens op bij mij 
donderdag 31 mei 2007 om 16:36
Bah Scarabee, die Tyra is echt een hypocriete trut. Alsof zij niet tijdens haar modellenbestaan gelijnd heeft. Volgens mij heeft zij redelijk aanleg om dik te worden als ze slecht eet, dus moet ze haar pruillipjes maar op elkaar houden.
Het mag gezegd worden dat iemand te dun is (in wiens opinie?) maar als je dat zegt over iemand 'met een maatje meer', is dat not done. Doe het gewoon beide niet, respect heet dat.
Als ze dat dikke meisje vragen: vind je dat dunne meisje mooi, zou ze dan ook 'nee' hebben geantwoord en boooooee hebben ontvangen? Schijnheiligheid ten top.
Het mag gezegd worden dat iemand te dun is (in wiens opinie?) maar als je dat zegt over iemand 'met een maatje meer', is dat not done. Doe het gewoon beide niet, respect heet dat.
Als ze dat dikke meisje vragen: vind je dat dunne meisje mooi, zou ze dan ook 'nee' hebben geantwoord en boooooee hebben ontvangen? Schijnheiligheid ten top.
zondag 3 juni 2007 om 01:46
Hmm ..heel naar inderdaad voor de omgeving.Maar geloof mij ,de persoon met een eetstoornis lijdt het meest.
Nee,we willen ons niet graag uithongeren.
Nee,we vinden dun niet mooi.
Het is een hele complexe ziekte,en het is zwaar klote als je het hebt
Van sommige berichten hier word ik boos,of verdrietig (soms allebei)
Maar ik weet dat er ook gereageerd wordt uit onwetendheid.
Pro ana sites zijn verschikkelijk.Er heeft hier een tijdje geleden een link ernaar toe op dit forum gestaan.Ik ben een flinke discussie aangegaan met mod om deze te verwijderen.Zei zagen de noodzaak er niet van in:@. Nou ik wel!!!
Ik heb al 19 jaar een eetsoornis.Veel hulp gehad , helaas zonder resultaat. En geloof mij,ik wil echt wel geholpen worden.
Maar van pro-ana sites,Jonge meiden die gaan lijnen(terwijl ze al slank zijn)
Van sommige (onwetende) opmerkingen over eetstoornissen.krijg ik ook angerexia!!!! ( ik vind hem wel leuk:D)
En ja anorexia patienten zijn hèèl irritant!! Maar waarschijnlijk vooral voor zichzelf.
En de opmerking "vreet toch gewoon een boterham" is net zo dom als dat ik zou zeggen "ga toch gewoon kotsen" tegen mensen met overgewicht.
maandag 25 juni 2007 om 15:34
Lieve Ana's, Hier zijn brieven van onze vriendin Ana. Hopelijk hebben jullie er iets aan. Ze staan in mijn thinsposchriftje en ik lees ze bijna elke avond. Lieve Meid, Ik zal me eerst even voorstellen. Ik ben Ana, een vriendin voor het leven. Je zult me haten, maar nog meer van mij houden en me bedanken voor alles wat ik voor je doe. Denk nu eens terug aan je leven. Wat vind je ervan? Ben je tevreden? Of zou je graag willen dat het anders was gegaan? Denk eens aan je vrienden, hoe gaat het daarmee? Bedenk je of het wel echte vrienden zijn. Waarschijnlijk niet... Als jij hen vroeg of je dik was, wat zeiden ze dan? Ontkenden ze het soms? Zie je wel, ze liegen tegen je. Ze zijn niet eerlijk, ze liegen je voor. Zijn dat nou vrienden? Wat heb je aan hen? Leugenaars zijn het, meer niet! Nu je ouders. Hoe gaat het daarmee? Zijn ze tevreden over je, vinden ze dat je het goed doet op school? Misschien dat ze zeggen dat ze blij met je zijn, dat je de ideale dochter bent. Maar denk toch eens na. Is dat zo, ben jij de ideale dochter? Ik zal je een geheim verklappen, dat ben je niet. Als jij de ideale dochter geweest zou zijn, was je nu slank, mooi en succesvol. Diep in hun hart walgen je ouders van jou, en van je vette lichaam. En school, hoe zit dat? Haal je alleen maar tienen en zit je op het gymnasium? Gaat het goed op school, en krijg je complimentjes? Nee he.. Het gaat slecht op school, je bent dom. Nee, slim zul je nooit worden, maar je kunt dit met andere dingen compenseren. Lees maar eens verder... Denk je eens in: Wat zal er gebeuren als je zou afvallen? Als je slanker dan slank zou worden, dun, mager, perfect? Denk je niet dat je je dan beter gaat voelen, gelukkiger? Ik denk het wel... Ik denk dat het heel goed voor je zal zijn. Iedereen zal je nakijken en je bewonderen om je wilskracht en discipline. Kies je hiervoor, lees dan verder. Kies je hier niet voor, ga dan uit mijn ogen, jij zwak wicht! Oh, schrik je van mijn hardheid? Tja, daar zul je mee moeten leren leven, ik ben behoorlijk hard. Maar jij hebt ook wel een harde hand nodig, zonder mij ben je niets, maar dan ook echt helemaal niets waard. Nul. Niks. Je mag wel blij met me zijn, dat ik ondanks dat jij zo kansloos bent toch nog probeer je te helpen. We zullen rustig aan beginnen. Gewoon het schrappen van tussendoortjes, niets ernstigs. Af en toe wat oefeningen, maar je zult het nog rustig houden. Maar we gaan steeds verder. We slaan het ontbijt en de lunch over, eten alleen nog 's avonds. Misschien krijgen mensen iets door, daarvoor zul je moeten liegen. In het ergste geval weten mensen het al, in dat geval zul je keihard moeten zijn. De oefeningen worden zwaarder, je krijgt het steeds moeilijker. Na een tijdje, als ontkennen niet meer lukt, wees je eerlijk. Je gaat ronduit voedsel weigeren, hoeveel pijn dat ook doet. Het zal moeilijk zijn, je ouders zullen schreeuwen, huilen, janken, maar je moet doorgaan. Het moet! Alles zal je moeten geven, echt alles! Je zult het ontzettend zwaar krijgen. Janken zul je, als je voor de miljoenste keer boven de wc hangt en gal en bloed spuwt. Als je door die vreselijke kou heen rent, met slechts een shirtje en broek aan. Nee, denk niet dat het makkelijk wordt, alles behalve. Je moet er voor zorgen dat je je doelen haalt, dat is het allerbelangrijkste ter wereld! Ik wil je heel graag helpen, maar dan moet jij mij ook helpen. Samen gaan we er tegenaan! Liefs, Ana Honger?! Oh, jij hebt dus honger? Jij wilt gaan eten? Jij wilt gaan zondigen? Dat dacht ik niet! Jij blijft met je vieze rothanden van dat eten af! Jij geeft je NIET over aan dat voedsel, als je het maar laat! Laat dat even duidelijk zijn.. Dus jij wilde gaan eten he? Je wilde zeker dik worden, vet, walgelijk! Ja, geef het maar toe, dat was jouw doel! Nou, ik hoop dat het nu duidelijk is dat dit dus niet doorgaat. Of je moet bij de walgelijke meerderheid willen horen en je overgeven aan al dat voedsel. In dat geval, ga je gang. Maar vergeet niet dat je mij dan kwijt bent. Voor goed. Denk je eens in, een leven zonder mij, lijkt je dat fijn? Weg controle, weg mooie figuurtje, weg kwaliteiten! Nee, dat is helemaal niks, helemaal niet voor waardeloze wezens als jij! Blijf dus maar gezellig bij mij. En vergeet niet dat als je je overgeeft aan dat voedsel, dat er een flinke straf op je wacht. Jankend zul jij over de wc-pot buigen, om met je vingers al dat eten eruit te halen. Tot je enkel gal en bloed spuwt, dat is jouw straf. Daarna zul je pijn hebben, bloed tevoorschijn toveren. Het bloed zal als speldenknopjes tevoorschijn komen, dat is het enige wat jij verdient. Je zult lijden, huilen, schreeuwen, maar dit is het enige wat je waard bent. Als je eet... Je kunt er ook voor kiezen niet te eten. Je niet over te geven aan je honger, maar sterk zijn. Je maag te voelen rommelen, en de rest van de dag met een overwinningsgevoel rondlopen. Het is maar net wat je wilt... Ana. |
Echt heel erg hoor... ik denk zeker dat dit soort weblogs meiden aansporen om niet meer te eten. Het zou ^%&&^$$%#^&*%^$# je kind maar zijn..;(
maandag 25 juni 2007 om 17:09
Dit is heel ernstig! De meiden die ze met deze teksten aanspreken zijn over het algemeen in de pubertijd. Wat al de nodige onzekerheid met zich meebrengt. Deze brieven voeden de negatieve gedachten.
Zinnen als: Je ouders walgen van je. Of je vrienden liegen tegen je. Je leven wordt beter als je slank bent. Wat zijn dat voor walgelijke, laag bij de grondse mensen die dit schrijven.
Ik ben geschokt. Ik had niet verwacht dat ze op zo'n achterbakse manier meiden (en jongens) bewust de vernieling in helpen. Heel triest
dinsdag 26 juni 2007 om 08:07
De vernieling in helpen?
Nog even en overgewicht is volksziekte nummer één.
Denk eens aan alles kwalen die uit overgewicht voortvloeien, suiker, hoge bloeddruk, hart ziekten. Maar ja, dik is gezellig. Zelfs de Dove reclames laten vrolijke dikkertjes zien.
Geloof mij nou maar, dikke kinderen zijn in een overweldigende meerderheid. En slecht eten (snoep, patat, chips, limonade en andere vette en ongezonde zooi) ligt openlijk in de supermarkt en lok kenderen op een veel gluiperige en overtuigende manier dan de enkele pro-ana site.
Nog even en overgewicht is volksziekte nummer één.
Denk eens aan alles kwalen die uit overgewicht voortvloeien, suiker, hoge bloeddruk, hart ziekten. Maar ja, dik is gezellig. Zelfs de Dove reclames laten vrolijke dikkertjes zien.
Geloof mij nou maar, dikke kinderen zijn in een overweldigende meerderheid. En slecht eten (snoep, patat, chips, limonade en andere vette en ongezonde zooi) ligt openlijk in de supermarkt en lok kenderen op een veel gluiperige en overtuigende manier dan de enkele pro-ana site.
dinsdag 26 juni 2007 om 10:40
Vind jij die vrouwen in de Dove reklame echt dik?:o
Ben het wel met je eens dat overgewicht ook zeker een probleem is, snap alleen niet wat dat met dit onderwerp te maken heeft...maakt dat de anorexia minder ernstig , zo van liever anorexia als overgewicht...of liever blind dan doof, of liever kanker dan aids?
dinsdag 26 juni 2007 om 10:45
Beste Willem,
1. Deze opmerking heb je een pagina eerder ook al geplaatst en daar ben je ook al gecorrigeerd. Je opmerking klopt niet, ondergewicht is dodelijker dan overgewicht.
2. Dit onderwerp gaat over Pro-Ana sites. Als je het over overgewicht wil hebben, kan je een nieuw onderwerp aanmaken of je opmerkingen plaatsen bij het bestaande onderwerp.
woensdag 27 juni 2007 om 09:20
Ja Willem ik bedoelde echt "de vernieling inhelpen".
Als je denkt dat Anorexia alleen een lichamelijke aandoening is, heb je het mis.
Heb je die brief waar ik op reageerde wel goed gelezen? Er wordt ingespeeld op de onzekerheden. De negativiteit straalt er van af.
Alsof je ouders alleen van je houden als je dun bent. Dat noem ik de vernieling inhelpen.
Het is juist het psychologische aspect wat de moeilijkheden brengt. Lichamelijk is de oplossing: voedsel (al dan niet gedwongen). Maar daarmee heb je niet het echte probleem. Het verkeerde zelfbeeld en de verkeerde gedachten daarover zijn veel moeilijker te behandelen.
En dan heb ik toch liever dat mijn zoon of dochter misschien iets dikker is, maar zich wel goed voelt over zijn /haar leven, dan dat ze zich uithongeren en ook nog eens doodongelukkig zijn.
Als je denkt dat Anorexia alleen een lichamelijke aandoening is, heb je het mis.
Heb je die brief waar ik op reageerde wel goed gelezen? Er wordt ingespeeld op de onzekerheden. De negativiteit straalt er van af.
Alsof je ouders alleen van je houden als je dun bent. Dat noem ik de vernieling inhelpen.
Het is juist het psychologische aspect wat de moeilijkheden brengt. Lichamelijk is de oplossing: voedsel (al dan niet gedwongen). Maar daarmee heb je niet het echte probleem. Het verkeerde zelfbeeld en de verkeerde gedachten daarover zijn veel moeilijker te behandelen.
En dan heb ik toch liever dat mijn zoon of dochter misschien iets dikker is, maar zich wel goed voelt over zijn /haar leven, dan dat ze zich uithongeren en ook nog eens doodongelukkig zijn.
woensdag 27 juni 2007 om 14:17
Ik word 5 dagen per week geconfronteerd met iemand die anorectisch is.
Ze heeft haar hele lichaam kapotgemaakt door 14 jaar lang laxeermiddelen te gebruiken, dat weet ze, ze baalt er van, en nog zegt ze: 'ik ben een kilo aangekomen, ik voel me zo kut! Terwijl ze graatmager is.
Het is onbegrijpelijk!!
Anorexia is een geestesziekte, vergelijkbaar met dwangstoornissen, borderline, etc. en de prognose is erg slecht. Je zit er vaak je leven aan vast.
Je moet niet proberen het te begrijpen, maar gewoon zorgen dat die persoon het naar z'n zin heeft (zo weinig mogelijk stress), er niet teveel tegenin gaan maar er wel realistisch over zijn (zijn ze zelf vaak ook - hoe gek dat ook klinkt), en niet net doen alsof het er niet is.
Als ouder kan je je afvragen wat je verkeerd gedaan hebt, maar het beste is denk ik om te praten met je kind en zo snel mogelijk hulp te zoeken om de schade te beperken en in gezinsthearpie te gaan ofzo.
Die ana's zijn gewoon heel erg zielig. Als ze 14 of 15 zijn doet dat lichaam het nog wel, maar als het uit elkaar begint te vallen en ze geen kinderen meer kunnen krijgen op hun 30e.. triest hoor.
Ik hoop dat scholen en bijvoorbeeld sportverenigingen wat meer aan bewustwording gaan doen.
Ze heeft haar hele lichaam kapotgemaakt door 14 jaar lang laxeermiddelen te gebruiken, dat weet ze, ze baalt er van, en nog zegt ze: 'ik ben een kilo aangekomen, ik voel me zo kut! Terwijl ze graatmager is.
Het is onbegrijpelijk!!
Anorexia is een geestesziekte, vergelijkbaar met dwangstoornissen, borderline, etc. en de prognose is erg slecht. Je zit er vaak je leven aan vast.
Je moet niet proberen het te begrijpen, maar gewoon zorgen dat die persoon het naar z'n zin heeft (zo weinig mogelijk stress), er niet teveel tegenin gaan maar er wel realistisch over zijn (zijn ze zelf vaak ook - hoe gek dat ook klinkt), en niet net doen alsof het er niet is.
Als ouder kan je je afvragen wat je verkeerd gedaan hebt, maar het beste is denk ik om te praten met je kind en zo snel mogelijk hulp te zoeken om de schade te beperken en in gezinsthearpie te gaan ofzo.
Die ana's zijn gewoon heel erg zielig. Als ze 14 of 15 zijn doet dat lichaam het nog wel, maar als het uit elkaar begint te vallen en ze geen kinderen meer kunnen krijgen op hun 30e.. triest hoor.
Ik hoop dat scholen en bijvoorbeeld sportverenigingen wat meer aan bewustwording gaan doen.
woensdag 27 juni 2007 om 14:24
Er is wel een verschil tussen lijnen en anorexia vind ik. Als je als model te dik bent, moet je afvallen om nog opdrachten (dus geld) te krijgen. Helaas is het schoonheidsideaal voor een model onder de gezonde norm tegenwoordig. Een model is letterlijk een klerenhangertje geworden.
Goed, ik zou al geen model (kunnen en) willen zijn, maar het is toch voor sommige mensen leuk om te doen lijkt me.
Maar anorexia is niet exclusief voor modellen weggelegd.
Ik denk alleen dat door dat beroep uit te oefenen je sneller de trigger tegenkomt als je gevoelig er voor bent.
zaterdag 30 juni 2007 om 01:29
Ik heb een eetstoornis. Ik wilde dat ik kon zeggen dat ik een eetstoornis heb gehad, maar helaas.
In mijn therapiejaren heb ik heel veel meisjes ontmoet die hun eetstoornis als leefstijl zagen. Dat is gewoon zieke gedachte. Alleen die gedachte is niet door te prikken, in iedergeval heel moeilijk en met zulke pro ana sites wordt het alleen maar moeilijker.
Natuurlijk kent iedereen de weblog van superkuiken of suikerkuiken, ben haar naam vergeten. Volgens mij heeft zij zowat nationale bekend door haar weblog. Deze weblog is inmiddels verwijderd of je moet een password hebben..ik ben al een hele tijd niet geweest. Niet dat ik zelf pro ana ben. Absoluut niet. Ik ben tegen eetstoornissen en ik hoop zelf ook een stabielere tijd tegenmoet te gaan.
Het maakt me zo boos, zo verschrikkelijk boos. Die web-logs met al hun zieke teksten. Die enge foto's en die meiden die niets liever willen dan een bmi van 13.
In de wereld van de eetstoornissen is het algemeen bekend dat deze meisjes een apart slag volk is, die te herkennen zijn aan hun dunne rode armbandjes. Heel veel meiden met anorexia die ik ken spreken ook met afschuw over deze sites. Want eigenlijk is het wat we allemaal willen...
Beter worden, alleen is het soms zo verrekte moeilijk!
In mijn therapiejaren heb ik heel veel meisjes ontmoet die hun eetstoornis als leefstijl zagen. Dat is gewoon zieke gedachte. Alleen die gedachte is niet door te prikken, in iedergeval heel moeilijk en met zulke pro ana sites wordt het alleen maar moeilijker.
Natuurlijk kent iedereen de weblog van superkuiken of suikerkuiken, ben haar naam vergeten. Volgens mij heeft zij zowat nationale bekend door haar weblog. Deze weblog is inmiddels verwijderd of je moet een password hebben..ik ben al een hele tijd niet geweest. Niet dat ik zelf pro ana ben. Absoluut niet. Ik ben tegen eetstoornissen en ik hoop zelf ook een stabielere tijd tegenmoet te gaan.
Het maakt me zo boos, zo verschrikkelijk boos. Die web-logs met al hun zieke teksten. Die enge foto's en die meiden die niets liever willen dan een bmi van 13.
In de wereld van de eetstoornissen is het algemeen bekend dat deze meisjes een apart slag volk is, die te herkennen zijn aan hun dunne rode armbandjes. Heel veel meiden met anorexia die ik ken spreken ook met afschuw over deze sites. Want eigenlijk is het wat we allemaal willen...
Beter worden, alleen is het soms zo verrekte moeilijk!
zondag 5 augustus 2007 om 18:57
Ik denk ook dat een eetstoornis je hele leven blijft achtervolgen. Mijn nicht had een eetstoornis toen ze 16 was, nu is ze 45 en het probleem is teruggekomen. (is iets wat me opvalt dat steeds "oudere" mensen met eetproblemen kampen). Bij oudere dames valt het nog meer op, per kilo ondergewicht komt er 5 jaar gezichtsveroudering bij. Op dit ogenblik eet ze terug en is haar gewicht gestabiliseerd naar 48 kg, maar ze voelt zich terug te dik, ik vrees dat ze nog een lange weg af te leggen heeft.
