Actueel
alle pijlers
Stakingen Spanje
woensdag 29 september 2010 om 15:05
Op dit moment zijn er stakingen in heel Spanje. Ik en de rest van mijn kantoor zijn gewoon aan het werk en het enige wat ik hoor zijn sirene´s. Brandweer, politie, ambulance en helicopters. We zitten vlakbij het centrum van Barcelona en het is een grote chaos.
Ik snap gewoon niet waarom een staking moet worden aangegrepen om de boel eens even flink te vernielen. Er zijn winkelruiten ingegooid, winkels geplunderd, winkeliers worden gedwongen te sluiten etc. Er is een politieauto in brandgestoken en alles is ondergekliederd. Er zijn heuse achtervolgingen midden op straat en de weinige taxi´s en bussen die rijden worden bekogeld of ingesloten.
Ik ben echt verbaasd dat mensen zich zo kunnen laten gaan. Wat wil ik hiermee? Gewoon even mijn verbazing van me afschrijven
Ik snap gewoon niet waarom een staking moet worden aangegrepen om de boel eens even flink te vernielen. Er zijn winkelruiten ingegooid, winkels geplunderd, winkeliers worden gedwongen te sluiten etc. Er is een politieauto in brandgestoken en alles is ondergekliederd. Er zijn heuse achtervolgingen midden op straat en de weinige taxi´s en bussen die rijden worden bekogeld of ingesloten.
Ik ben echt verbaasd dat mensen zich zo kunnen laten gaan. Wat wil ik hiermee? Gewoon even mijn verbazing van me afschrijven
woensdag 29 september 2010 om 18:57
quote:Margaretha2 schreef op 29 september 2010 @ 17:16:
[...]
Ja, want wie verdient dat behalve de spelers van Barça en Real? Zapatero verdient volgens mij 80.000....
Volgens de cijfers zijn het er ongeveer 100.000.
Echter, de mensen die écht veel geld verdienen worden hier niet door geraakt, die hebben nl geen loonstrookje.
[...]
Ja, want wie verdient dat behalve de spelers van Barça en Real? Zapatero verdient volgens mij 80.000....
Volgens de cijfers zijn het er ongeveer 100.000.
Echter, de mensen die écht veel geld verdienen worden hier niet door geraakt, die hebben nl geen loonstrookje.
woensdag 29 september 2010 om 19:09
quote:Margaretha2 schreef op 29 september 2010 @ 17:15:
[...]
Ja, maar als ik dat lees, denk ik dat het wel meevalt. Als je je appartement immers niet hoeft te verkopen, ben je ook niet enorm geraakt door de crisis, je kan de kosten van een tweede huis dan zelf dragen, dat is een behoorlijke luxepositie (niet vergeleken met de rest van de Spanjaarden, maar gewoon in het algemeen, als je als stel twee huizen hebt kan het nog wel lijden).
Voor mezelf vind ik het wel jammer, want ik ben een starter en een huis kopen voor 60.000 en dat zelf opknappen is natuurlijk een instant investering. Ik weet niet hoelang ik hier nog blijf wonen (ik denk nu niet dat dat nog 30 jaar zal zijn) en zal als mileurista zonder eigen vermogen überhaupt wel niet kunnen kopen, dus nu zit dat er niet in voor me. Verder vind ik het lastig dat je maar rond de 1000 euro betaald krijgt, sparen is dan lastig en iets opbouwen daarom ook. Vanaf volgend jaar moet ik mijn studieschuld af gaan betalen, daar zie ik ook niet echt naar uit.
Een huis kopen is niet handig als je over een paar jaar alweer gaat verhuizen, maar mocht je het toch overwegen is het nu wel de beste tijd. Misschien kunnen je ouders borg staan, dan is een hypotheek zo geregeld.
Ik vind 30% wel heel veel, het gaat dan om 1 op de 3 mensen die geen baan heeft (of voor mijn part 1 op de 4, dat vind ik nog steeds extreem veel). Zolang je een baan hebt "zit je goed" in die zin dat je niet arm zal zijn, maar hoeveel mensen vinden een baan op niveau? Van de 20 mensen met wie ik de Master heb gedaan zijn er nu een stuk of vijf aan het werk in een "echte baan", de rest is aan het freelancen, is nog steeds becario (afstudeerjaar 2008). Als ik op infojobs kijk zijn alle banen voor comercial of auxiliar administrativa. Ik vind niet dat je "goed zit" als je werk hebt, daarom.
Je hebt ook echt dikke pech met deze crisis... In 'onze tijd' lagen de banen voor het opscheppen en waren de arbeidsvoorwaarden prima.
Ik zou als Nederlandse nu niet in Spanje blijven ploeteren.
Het grote probleem in Spanje is trouwens volgens mij ook dat je alleen maar goed zit zolang je aan het werk bent, veel mensen hebben geen appeltje voor de dorst en wel schulden, of hebben een deel zwart uitbetaald gekregen altijd dus bouwen weinig pensioen ed. op (ikzelf ook in mijn eerste baan, de baas stond er op), je bent al snel one paycheck away van problemen.
Maar zoals ik al zei, tegelijkertijd ken ik ook mensen die verschillende woningen hebben, dure auto's rijden, kindermeisjes en schoonmaaksters in dienst hebben, elke dag uiteten, etc. Ik denk soms wel dat het verschil tussen een empleado en een manager héél groot is, veel groter dan in Nederland. Hoe ik ooit mileurista af kan raken in Spanje is mij ook een raadsel, daarom denk ik dat ik over een paar jaar weg zal gaan.Waarom nog zo lang wachten? Ik weet dat je vriend gebonden is aan Spanje maar in de streek waar jullie wonen is het wel héél erg momenteel. Misschien binnen Spanje verhuizen?
[...]
Ja, maar als ik dat lees, denk ik dat het wel meevalt. Als je je appartement immers niet hoeft te verkopen, ben je ook niet enorm geraakt door de crisis, je kan de kosten van een tweede huis dan zelf dragen, dat is een behoorlijke luxepositie (niet vergeleken met de rest van de Spanjaarden, maar gewoon in het algemeen, als je als stel twee huizen hebt kan het nog wel lijden).
Voor mezelf vind ik het wel jammer, want ik ben een starter en een huis kopen voor 60.000 en dat zelf opknappen is natuurlijk een instant investering. Ik weet niet hoelang ik hier nog blijf wonen (ik denk nu niet dat dat nog 30 jaar zal zijn) en zal als mileurista zonder eigen vermogen überhaupt wel niet kunnen kopen, dus nu zit dat er niet in voor me. Verder vind ik het lastig dat je maar rond de 1000 euro betaald krijgt, sparen is dan lastig en iets opbouwen daarom ook. Vanaf volgend jaar moet ik mijn studieschuld af gaan betalen, daar zie ik ook niet echt naar uit.
Een huis kopen is niet handig als je over een paar jaar alweer gaat verhuizen, maar mocht je het toch overwegen is het nu wel de beste tijd. Misschien kunnen je ouders borg staan, dan is een hypotheek zo geregeld.
Ik vind 30% wel heel veel, het gaat dan om 1 op de 3 mensen die geen baan heeft (of voor mijn part 1 op de 4, dat vind ik nog steeds extreem veel). Zolang je een baan hebt "zit je goed" in die zin dat je niet arm zal zijn, maar hoeveel mensen vinden een baan op niveau? Van de 20 mensen met wie ik de Master heb gedaan zijn er nu een stuk of vijf aan het werk in een "echte baan", de rest is aan het freelancen, is nog steeds becario (afstudeerjaar 2008). Als ik op infojobs kijk zijn alle banen voor comercial of auxiliar administrativa. Ik vind niet dat je "goed zit" als je werk hebt, daarom.
Je hebt ook echt dikke pech met deze crisis... In 'onze tijd' lagen de banen voor het opscheppen en waren de arbeidsvoorwaarden prima.
Ik zou als Nederlandse nu niet in Spanje blijven ploeteren.
Het grote probleem in Spanje is trouwens volgens mij ook dat je alleen maar goed zit zolang je aan het werk bent, veel mensen hebben geen appeltje voor de dorst en wel schulden, of hebben een deel zwart uitbetaald gekregen altijd dus bouwen weinig pensioen ed. op (ikzelf ook in mijn eerste baan, de baas stond er op), je bent al snel one paycheck away van problemen.
Maar zoals ik al zei, tegelijkertijd ken ik ook mensen die verschillende woningen hebben, dure auto's rijden, kindermeisjes en schoonmaaksters in dienst hebben, elke dag uiteten, etc. Ik denk soms wel dat het verschil tussen een empleado en een manager héél groot is, veel groter dan in Nederland. Hoe ik ooit mileurista af kan raken in Spanje is mij ook een raadsel, daarom denk ik dat ik over een paar jaar weg zal gaan.Waarom nog zo lang wachten? Ik weet dat je vriend gebonden is aan Spanje maar in de streek waar jullie wonen is het wel héél erg momenteel. Misschien binnen Spanje verhuizen?
donderdag 30 september 2010 om 17:35
Hey Chicha, op dit moment heb ik een interessante baan op niveau bij een bedrijf met een prettige sfeer (fijne collega's, heerlijke werktijden, erg open en eigenlijk wel "noordelijke" manier van doen) en het salaris is voor hier niet slecht. Ik heb hiervoor in Madrid gewoond en verwacht daar niet het dubbele te kunnen verdienen ofzo, wellicht wel 100 of 200 euro meer als ik geluk heb, maar de kosten zijn ook weer hoger. Ik werk nu bijna een jaar bij dit bedrijf, en ben bezig met een project waar ik ook veel van leer, dat wil ik graag afronden. Ik denk daarom dat als ik een nieuwe baan ga zoeken dat buiten Spanje zal zijn zodra dat voor ons beiden mogelijk is (vriend is nog bezig met studie).
Ikzelf heb het dus niet zo slecht vergeleken met mijn omgeving hier, het is meer dat ik weinig toekomstperspectief zie. Als ik mijn vriend niet had zou ik ook niet door blijven ploeteren hier, maarja, ik vind het ook geen optie om in Nederland door te blijven ploeteren zodat hij dan misschien over 25 jaar ook in Nederland mag wonen
Ik klaag wel veel (niet in het dagelijks leven hoor) dat weet ik wel, en ik zie naast minpunten van Spanje heus ook goeie dingen, en het is uiteraard mijn eigen keus die op dit moment de beste lijkt. Maar ik baal er wel van dat "de beste keus" dan nog eigenlijk vrij slecht is, als je begrijpt wat ik bedoel. Toen ik begon met studeren werden ouderejaars ook nog uit de collegebanken getrokken en gelokt met bonussen, lease-auto's, enzovoort.
Een huis kopen lijkt me alleen interessant als het voor een dumpprijs kan, of als ik zeker zou weten dat we hier bv. nog 5 jaar zouden blijven. Dat is nu erg onzeker, dus dat is geen optie. Gelukkig spaar ik wel als een gek, dus bouw ik toch iets op, min of meer.
Even terug naar de staking: gister zag ik foto's van vriendinnen uit Madrid, dat was wel even andere koek!!!! En vanochtend las ik in de krant dat er gezegd was: Ok, leuk, we waarderen je standpunten, maar we blijven gewoon bij wat er al afgesproken was. Dus voor niets geweest (ze komen ook wel heeeeeeeel laat).
Wat ik me nog afvroeg: krijgen mensen wiens bedrijf vernield is door stakers ook geld van de verzekering ofzo?
Ikzelf heb het dus niet zo slecht vergeleken met mijn omgeving hier, het is meer dat ik weinig toekomstperspectief zie. Als ik mijn vriend niet had zou ik ook niet door blijven ploeteren hier, maarja, ik vind het ook geen optie om in Nederland door te blijven ploeteren zodat hij dan misschien over 25 jaar ook in Nederland mag wonen
Ik klaag wel veel (niet in het dagelijks leven hoor) dat weet ik wel, en ik zie naast minpunten van Spanje heus ook goeie dingen, en het is uiteraard mijn eigen keus die op dit moment de beste lijkt. Maar ik baal er wel van dat "de beste keus" dan nog eigenlijk vrij slecht is, als je begrijpt wat ik bedoel. Toen ik begon met studeren werden ouderejaars ook nog uit de collegebanken getrokken en gelokt met bonussen, lease-auto's, enzovoort.
Een huis kopen lijkt me alleen interessant als het voor een dumpprijs kan, of als ik zeker zou weten dat we hier bv. nog 5 jaar zouden blijven. Dat is nu erg onzeker, dus dat is geen optie. Gelukkig spaar ik wel als een gek, dus bouw ik toch iets op, min of meer.
Even terug naar de staking: gister zag ik foto's van vriendinnen uit Madrid, dat was wel even andere koek!!!! En vanochtend las ik in de krant dat er gezegd was: Ok, leuk, we waarderen je standpunten, maar we blijven gewoon bij wat er al afgesproken was. Dus voor niets geweest (ze komen ook wel heeeeeeeel laat).
Wat ik me nog afvroeg: krijgen mensen wiens bedrijf vernield is door stakers ook geld van de verzekering ofzo?
donderdag 30 september 2010 om 17:38
quote:Margaretha2 schreef op 29 september 2010 @ 15:56:
De gewone man heeft twee jaar geleden al een groot deel van zijn salaris in moeten leveren.
Ik hoorde vandaag van de postbode dat hun salarissen ook verlaagd zijn vanaf 1 juni jl. Waarom komen die protesten / stakingen zo verrekte laat? Was dat met abortus niet hetzelfde? Het is toch slimmer om te staken vóór een regel er door gaat dan erna????
Ik hoorde ook dat in grote bedrijven een soort vertegenwoordiger zit van de vakbonden (de liberado) en dat die door het bedrijf betaald wordt maar geen werk voor hen uitvoert. Ik vind het wel een raar systeem hoor, vakbonden zijn ook zwaar gesubsidieerd (in NL misschien ook dat weet ik niet).
De gewone man heeft twee jaar geleden al een groot deel van zijn salaris in moeten leveren.
Ik hoorde vandaag van de postbode dat hun salarissen ook verlaagd zijn vanaf 1 juni jl. Waarom komen die protesten / stakingen zo verrekte laat? Was dat met abortus niet hetzelfde? Het is toch slimmer om te staken vóór een regel er door gaat dan erna????
Ik hoorde ook dat in grote bedrijven een soort vertegenwoordiger zit van de vakbonden (de liberado) en dat die door het bedrijf betaald wordt maar geen werk voor hen uitvoert. Ik vind het wel een raar systeem hoor, vakbonden zijn ook zwaar gesubsidieerd (in NL misschien ook dat weet ik niet).
donderdag 30 september 2010 om 18:03
quote:chicha schreef op 29 september 2010 @ 18:57:
Echter, de mensen die écht veel geld verdienen worden hier niet door geraakt, die hebben nl geen loonstrookje.
Wat bedoel je hier eigenlijk mee? Die verdienen het illegaal?
Ik neem aan dat de belasting namelijk geldt voor alle inkomsten...? (dus ook winst, aandelen, enzovoort)
Echter, de mensen die écht veel geld verdienen worden hier niet door geraakt, die hebben nl geen loonstrookje.
Wat bedoel je hier eigenlijk mee? Die verdienen het illegaal?
Ik neem aan dat de belasting namelijk geldt voor alle inkomsten...? (dus ook winst, aandelen, enzovoort)
zaterdag 2 oktober 2010 om 07:23
He gets, heel mijn bericht opeens foetsie... nog een keertje:
Margaretha, voor een regering is het heel eenvoudig om werknemers te korten, die komen daar niet onderuit. Ondernemers hebben veel manieren om geld weg te sluizen en zo min mogelijk belasting te betalen.
Alicia Koplovich zorgt er bijvoorbeeld wel voor dat haar geld niet in Spanje op de bank staat.
Ook nog even over het mileurista zijn: dat was eigenlijk 25 jaar geleden ook al zo. Mijn man heeft 2 universitaire studies en spreekt 5 talen vloeiend maar heeft jaren minder verdiend dan een camarero.
Sparen was in die tijd ook geen optie, alles ging op aan huur en levensonderhoud.
Toch kom je er wel op den duur, kwestie van veel werk aannemen, flexibel zijn en risicos willen nemen. Wat dat betreft denk ik dat er in Spanje ook minder waarde wordt gehecht aan studie. Werkervaring en netwerken is veel effectiever om carriere te maken. Studie is een goede basis maar is geen garantie op een goede baan. Je CV wordt pas interessant als je kunt aantonen wat je al gedaan hebt.
We zijn ook wel 10 keer verhuisd, belangrijk omdat werk niet naar je toekomt.
Affijn, ik bedoel eigenlijk dat het een kwestie van tijd is en jij over een paar jaar echt wel die goed betaalde baan gaat krijgen als je doorgaat zoals tot nu toe.
Margaretha, voor een regering is het heel eenvoudig om werknemers te korten, die komen daar niet onderuit. Ondernemers hebben veel manieren om geld weg te sluizen en zo min mogelijk belasting te betalen.
Alicia Koplovich zorgt er bijvoorbeeld wel voor dat haar geld niet in Spanje op de bank staat.
Ook nog even over het mileurista zijn: dat was eigenlijk 25 jaar geleden ook al zo. Mijn man heeft 2 universitaire studies en spreekt 5 talen vloeiend maar heeft jaren minder verdiend dan een camarero.
Sparen was in die tijd ook geen optie, alles ging op aan huur en levensonderhoud.
Toch kom je er wel op den duur, kwestie van veel werk aannemen, flexibel zijn en risicos willen nemen. Wat dat betreft denk ik dat er in Spanje ook minder waarde wordt gehecht aan studie. Werkervaring en netwerken is veel effectiever om carriere te maken. Studie is een goede basis maar is geen garantie op een goede baan. Je CV wordt pas interessant als je kunt aantonen wat je al gedaan hebt.
We zijn ook wel 10 keer verhuisd, belangrijk omdat werk niet naar je toekomt.
Affijn, ik bedoel eigenlijk dat het een kwestie van tijd is en jij over een paar jaar echt wel die goed betaalde baan gaat krijgen als je doorgaat zoals tot nu toe.
