Actueel
alle pijlers
Van welke nieuwberichten raak je geëmotioneerd?
woensdag 23 september 2009 om 13:35
Ik moest vandaag denken aan een schietpartij op een school in Amerika (ik weet niet meer welke).
Toen werd o.a. verteld dat de schutter een lokaal wou binnendringen, maar de docent hield de deur van binnen tegen, zodat zijn studenten door het raam konden ontsnappen.
De studenten van die klas hebben het overleefd, de docent is overleden.
Die man die zomaar zijn leven opoffert voor zijn studenten! Daar kan ik dus echt om janken (nou vooruit, als ik een labiele bui heb, anders krijg ik gewoon een brok in mn keel )
Van welke nieuwsberichten raken jullie geëmotioneerd?
Toen werd o.a. verteld dat de schutter een lokaal wou binnendringen, maar de docent hield de deur van binnen tegen, zodat zijn studenten door het raam konden ontsnappen.
De studenten van die klas hebben het overleefd, de docent is overleden.
Die man die zomaar zijn leven opoffert voor zijn studenten! Daar kan ik dus echt om janken (nou vooruit, als ik een labiele bui heb, anders krijg ik gewoon een brok in mn keel )
Van welke nieuwsberichten raken jullie geëmotioneerd?
woensdag 23 september 2009 om 13:42
woensdag 23 september 2009 om 13:43
woensdag 23 september 2009 om 13:44
quote:elninjoo schreef op 23 september 2009 @ 13:43:
[...]
Ja, dat is wel heel heftig. Stel dat het jouw vader of man was. Dan denk ik dat je liever had gehad dat de klas was uitgemoord maar hij nog had geleefd. Althans, zo zou ik zeker wel denken.Ik niet, ik zou - ondanks dat je hem niet meer bij je hebt door zijn 'schuld' - uitermate trots op hem zijn.
[...]
Ja, dat is wel heel heftig. Stel dat het jouw vader of man was. Dan denk ik dat je liever had gehad dat de klas was uitgemoord maar hij nog had geleefd. Althans, zo zou ik zeker wel denken.Ik niet, ik zou - ondanks dat je hem niet meer bij je hebt door zijn 'schuld' - uitermate trots op hem zijn.
woensdag 23 september 2009 om 13:46
quote:elninjoo schreef op 23 september 2009 @ 13:43:
[...]
Ja, dat is wel heel heftig. Stel dat het jouw vader of man was. Dan denk ik dat je liever had gehad dat de klas was uitgemoord maar hij nog had geleefd. Althans, zo zou ik zeker wel denken.Ik zou het volledig begrijpen en ontzettend trots zijn! Maar hem natuurlijk erg missen..... bah wil er eigenlijk niet aan denken..
[...]
Ja, dat is wel heel heftig. Stel dat het jouw vader of man was. Dan denk ik dat je liever had gehad dat de klas was uitgemoord maar hij nog had geleefd. Althans, zo zou ik zeker wel denken.Ik zou het volledig begrijpen en ontzettend trots zijn! Maar hem natuurlijk erg missen..... bah wil er eigenlijk niet aan denken..
woensdag 23 september 2009 om 13:49
quote:mika65 schreef op 23 september 2009 @ 13:44:
Dat er weer ergens een dier is mishandeld
Gisteren bij editie nl, verwaarloosde honden bij een broodfokker. Teven die alleen maar leven om te werpen, pups leven de eerste 8 weken zonder moeder op een betonnen vloer en een baksteen waarop ze hun kopje kunnen leggen en zelf op zaagsel wordt nog bezuinigd. Zulke mensen moeten nooit meer dieren mogen bezitten. Als het om kinderen en dieren gaat dan wordt ik helemaal naar.
Ik kan ook geen filmpjes van dit soort praktijken bekijken.
Dat er weer ergens een dier is mishandeld
Gisteren bij editie nl, verwaarloosde honden bij een broodfokker. Teven die alleen maar leven om te werpen, pups leven de eerste 8 weken zonder moeder op een betonnen vloer en een baksteen waarop ze hun kopje kunnen leggen en zelf op zaagsel wordt nog bezuinigd. Zulke mensen moeten nooit meer dieren mogen bezitten. Als het om kinderen en dieren gaat dan wordt ik helemaal naar.
Ik kan ook geen filmpjes van dit soort praktijken bekijken.
Als je het nuchter bekijkt, lost alcohol niets op.
woensdag 23 september 2009 om 13:52
quote:Gebakkie schreef op 23 september 2009 @ 13:49:
[...]
Gisteren bij editie nl, verwaarloosde honden bij een broodfokker. Teven die alleen maar leven om te werpen, pups leven de eerste 8 weken zonder moeder op een betonnen vloer en een baksteen waarop ze hun kopje kunnen leggen en zelf op zaagsel wordt nog bezuinigd. Zulke mensen moeten nooit meer dieren mogen bezitten. Als het om kinderen en dieren gaat dan wordt ik helemaal naar.
Ik kan ook geen filmpjes van dit soort praktijken bekijken.
En een paar jaar in de cel.
Hier in Nederland zijn ze veel te mild als het gaat om mishandeling van dieren
[...]
Gisteren bij editie nl, verwaarloosde honden bij een broodfokker. Teven die alleen maar leven om te werpen, pups leven de eerste 8 weken zonder moeder op een betonnen vloer en een baksteen waarop ze hun kopje kunnen leggen en zelf op zaagsel wordt nog bezuinigd. Zulke mensen moeten nooit meer dieren mogen bezitten. Als het om kinderen en dieren gaat dan wordt ik helemaal naar.
Ik kan ook geen filmpjes van dit soort praktijken bekijken.
En een paar jaar in de cel.
Hier in Nederland zijn ze veel te mild als het gaat om mishandeling van dieren
woensdag 23 september 2009 om 13:53
Ik word verdrietig van mishandelde dieren.
Ook als je weer eens hoort dat een klojo een bejaard iemand mishandeld heeft voor het handtasje. Hulpverleners die gehandicapten misbruiken. Kinderen die mishandeld worden, vaders die gezinnen ombrengen.
Eigenlijk is het gros van het nieuws gewoon rot. Daarom kijk ik nog wel eens naar het Jeugdjournaal, die hebben ook wel eens leuke dingen.
Ook als je weer eens hoort dat een klojo een bejaard iemand mishandeld heeft voor het handtasje. Hulpverleners die gehandicapten misbruiken. Kinderen die mishandeld worden, vaders die gezinnen ombrengen.
Eigenlijk is het gros van het nieuws gewoon rot. Daarom kijk ik nog wel eens naar het Jeugdjournaal, die hebben ook wel eens leuke dingen.
woensdag 23 september 2009 om 13:54
quote:Gebakkie schreef op 23 september 2009 @ 13:49:
[...]
Gisteren bij editie nl, verwaarloosde honden bij een broodfokker. Teven die alleen maar leven om te werpen, pups leven de eerste 8 weken zonder moeder op een betonnen vloer en een baksteen waarop ze hun kopje kunnen leggen en zelf op zaagsel wordt nog bezuinigd. Zulke mensen moeten nooit meer dieren mogen bezitten. Als het om kinderen en dieren gaat dan wordt ik helemaal naar.
Ik kan ook geen filmpjes van dit soort praktijken bekijken.
Nee Gebakkie, ik ook niet.
Mensen weten nog dat er slechteriken op aarde rondlopen, dieren hebben geen idee waarom ze pijn gedaan wordt. Wij hebben een boerderij met vleesvee maar mijn maag draait al om als ik er te lang over nadenk dat wij bepalen hoe lang een koe leven mag.
[...]
Gisteren bij editie nl, verwaarloosde honden bij een broodfokker. Teven die alleen maar leven om te werpen, pups leven de eerste 8 weken zonder moeder op een betonnen vloer en een baksteen waarop ze hun kopje kunnen leggen en zelf op zaagsel wordt nog bezuinigd. Zulke mensen moeten nooit meer dieren mogen bezitten. Als het om kinderen en dieren gaat dan wordt ik helemaal naar.
Ik kan ook geen filmpjes van dit soort praktijken bekijken.
Nee Gebakkie, ik ook niet.
Mensen weten nog dat er slechteriken op aarde rondlopen, dieren hebben geen idee waarom ze pijn gedaan wordt. Wij hebben een boerderij met vleesvee maar mijn maag draait al om als ik er te lang over nadenk dat wij bepalen hoe lang een koe leven mag.
woensdag 23 september 2009 om 13:54
Als ik de baas zou zijn van het journaal:
Als ik de baas zou zijn van het journaal
Dan werd metéén het nieuws een heel stuk positiever
De hele wereld werd meteen een beetje liever,
want ik negeerde alle narigheid totaal.
De grote mensen op 't journaal staan vaak te zeuren.
Nou ja, dat zal soms ook wel best eens nodig zijn
Maar wat ik graag op TV zou zien gebeuren,
dat is nieuws waarvan je denkt: "ha fijn".
Er is een tandarts in Den Haag die niemand pijn doet bij het boren
Iemand vond de gouden ketting terug die ze was verloren.
Hoera, hoera.
Na een zware operatie kan een dove man weer horen
Hoera, hoera.
Joep de Bruin van dertien jaar heeft zich vandaag voor 't eerst geschoren.
Als ik de baas zou zijn van het journaal
Dan werd metéén het nieuws een heel stuk positiever
De hele wereld werd meteen een beetje liever,
want ik negeerde alle narigheid totaal.
Dat grote mensen graag met bommen willen spelen
Da's ouwe koek die krijg je altijd op je bord.
Maar wat ik aan de mensen mee zou willen delen,
dat is nieuws waarvan je vrolijk wordt.
De eerste lammetjes in maart. Een mooi rapport voor Kees Verstegen.
De hond van tante Jo heeft negen kinderen gekregen
Hoera, hoera
Een gratis taxi die de kinderen naar school brengt in de regen
Hoera, hoera
Kinderbedtijd wordt verschoven van half acht naar kwart voor negen
Hoeraaaa!
De grote mensen doen aan vrolijkheid maar weinig
Dus kijk ik af en toe eens naar het jeugd-journaal
Maar dat is meestal bijna net zo chagerijnig
Ik word niet goed, is er een dokter in de zaal?
Als ik de baas zou zijn van het journaal
Dan werd metéén het nieuws een heel stuk positiever
De hele wereld werd meteen een beetje liever,
want ik negeerde alle narigheid totaal.
Als ik de baas zou zijn van het journaal
Dan werd metéén het nieuws een heel stuk positiever
De hele wereld werd meteen een beetje liever,
want ik negeerde alle narigheid totaal.
De grote mensen op 't journaal staan vaak te zeuren.
Nou ja, dat zal soms ook wel best eens nodig zijn
Maar wat ik graag op TV zou zien gebeuren,
dat is nieuws waarvan je denkt: "ha fijn".
Er is een tandarts in Den Haag die niemand pijn doet bij het boren
Iemand vond de gouden ketting terug die ze was verloren.
Hoera, hoera.
Na een zware operatie kan een dove man weer horen
Hoera, hoera.
Joep de Bruin van dertien jaar heeft zich vandaag voor 't eerst geschoren.
Als ik de baas zou zijn van het journaal
Dan werd metéén het nieuws een heel stuk positiever
De hele wereld werd meteen een beetje liever,
want ik negeerde alle narigheid totaal.
Dat grote mensen graag met bommen willen spelen
Da's ouwe koek die krijg je altijd op je bord.
Maar wat ik aan de mensen mee zou willen delen,
dat is nieuws waarvan je vrolijk wordt.
De eerste lammetjes in maart. Een mooi rapport voor Kees Verstegen.
De hond van tante Jo heeft negen kinderen gekregen
Hoera, hoera
Een gratis taxi die de kinderen naar school brengt in de regen
Hoera, hoera
Kinderbedtijd wordt verschoven van half acht naar kwart voor negen
Hoeraaaa!
De grote mensen doen aan vrolijkheid maar weinig
Dus kijk ik af en toe eens naar het jeugd-journaal
Maar dat is meestal bijna net zo chagerijnig
Ik word niet goed, is er een dokter in de zaal?
Als ik de baas zou zijn van het journaal
Dan werd metéén het nieuws een heel stuk positiever
De hele wereld werd meteen een beetje liever,
want ik negeerde alle narigheid totaal.
woensdag 23 september 2009 om 13:54
quote:juniper8 schreef op 23 september 2009 @ 13:53:
Ik word verdrietig van mishandelde dieren.
Ook als je weer eens hoort dat een klojo een bejaard iemand mishandeld heeft voor het handtasje. Hulpverleners die gehandicapten misbruiken. Kinderen die mishandeld worden, vaders die gezinnen ombrengen.
Eigenlijk is het gros van het nieuws gewoon rot. Daarom kijk ik nog wel eens naar het Jeugdjournaal, die hebben ook wel eens leuke dingen.Of juist hulpverleners die het slachtoffer zijn of lastig worden gevallen als ze hun werk doen. Dat irriteert me.
Ik word verdrietig van mishandelde dieren.
Ook als je weer eens hoort dat een klojo een bejaard iemand mishandeld heeft voor het handtasje. Hulpverleners die gehandicapten misbruiken. Kinderen die mishandeld worden, vaders die gezinnen ombrengen.
Eigenlijk is het gros van het nieuws gewoon rot. Daarom kijk ik nog wel eens naar het Jeugdjournaal, die hebben ook wel eens leuke dingen.Of juist hulpverleners die het slachtoffer zijn of lastig worden gevallen als ze hun werk doen. Dat irriteert me.
woensdag 23 september 2009 om 14:07
Ik huil niet snel, maar vind de berichten over mensen die tijdens/vanwege hun werk worden vermoord (vnl. hulpverleners) niet fijn om te lezen. Of berichten over kinderen die worden gepest en daardoor zelfmoord plegen, of kinderen die jaren worden opgesloten/misbruikt/mishandeld..
Daarnaast kan ik me ontzettend druk maken over onrecht, corruptiezaken, etc
Daarnaast kan ik me ontzettend druk maken over onrecht, corruptiezaken, etc
woensdag 23 september 2009 om 14:09
Lezen en tegen halverwege traantjes:
Broodfokkers.
Het is hier vochtig, kou en vooral donker, zo donker... . Mijn naam is “teef” uit het 3de hok van links". Zo noemen ze me toch altijd als ze het over me hebben. Ik ben 3 jaar. Ik ben bijna 60 dagen zwanger en ik heb zo'n honger. Hopelijk krijg ik straks nog iets te eten. Op veel hoop ik al lang niet meer maar gewoon een snede brood, daar zou ik al blij mee zijn.
We zijn hier met ongeveer 25 teven. Allemaal op de een of andere manier familie van elkaar, mijn mams zit 2 hokken verder. We zien elkaar echter nooit. We mogen enkel uit ons hok omgedekt te worden en dan nog vaak brengen ze de reu gewoon naar hier. Hij zit immers maar 6 hokken verder. Ik vraag me vaak af hoe het hier buiten uit ziet. Zou het overal zo donker zijn?
Ik heb zo'n honger...en ik voel dat mijn buik stilaan onrustig wordt, volgens mij gaan mijn pups stilaan komen. Tja na 5 nesten op een goede 2 jaar tijd weet je wel hoe het gaat hoor.
Ik voel me zo alleen...was er maar iemand die me effe gezelschap kwam houden, niet lang, heel even zou al fijn zijn....
Enkele dagen later. Wel, mijn pups zijn geboren. Ik weet niet goed wanneer, dag of nacht, het is hier altijd donker, je verliest zo snel de tel. Er zijn 3 reutjes en 5 teefjes geboren. 1 teefje heeft de eerste 24 uur niet gehaald. Ze zag er zo ziek uit. Ik heb gebruld, gegild, maar niemand kwam me helpen. Een beetje later was ze dood. Een paar uur later kwam 'die man' binnen, hij mopperde wat over dode pups en hij nam haar mee. Ik vraag me af waar ze nu is.
Ik heb nog altijd zo'n honger. Mijn pups ook! Het is zo zwaar zo zwaar, maar toch ben ik weer een beetje vrolijk, eindelijk weer wat leven rondom mij. Hoewel ze wel heel stil zijn hoor. Hopelijk zijn ze niet allemaal ziek! Zou ik wat fout doen? Mijn buik doet zo’n pijn.
Vijf en een halve week later. Ik ben weer helemaal alleen. Gisteren is "die man" mijn pups komen halen. Ik had me zo voorgenomen: deze keer blijven ze bij mij. Hij neemt ze me niet meer af. Maar het enige dat mijn protest heeft opgeleverd was een klop op mijn kop en een stamp tegen mijn buik. Mijn puppies wilden helemaal nog niet weg van me. Ze zijn nog zo klein oh zo klein. Ik ben zo bang, waar zouden ze naar toe gaan? Ze kennen niets van de wereld enkel dit hok. Ik wou dat ik ze meer had kunnen leren maar ook ik ken enkel dit hok. Ik ben hier geboren en hier nooit weg geweest.
Mijn buik doet zo verschrikkelijk pijn. De eenzaamheid is ondraaglijk. Nooit iemand om mee te spelen of om lekker tegenaan te kruipen. En toch probeer ik vriendelijk te zijn tegen "die man" in de hoop dat ik een aai of een lief woord krijg, maar ik doe telkens wat fout.
Mijn buik doet zo'n pijn. Ik hoop dat mijn pups wel weten hoe ze het goed moeten doen, ik heb ze zo weinig kunnen leren, ik hoop dat ze zich redden. 3 van de 7 pups waren zo ziek. Hopelijk knappen ze snel weer op.
De pijn in mijn buik wordt erger en erger. Zou er iets mis zijn? Ik gil van de pijn maar niemand komt. Ik ben zo verschrikkelijk eenzaam. Wat doe ik toch fout? Met ieder uur dat voorbij gaat wordt de pijn erger en ik heb het zo warm, zo vreselijk warm. Ik heb het opgegeven om te gillen, er komt toch niemand. Zoals altijd sta ik er alleen voor.
Ik heb het zo koud, zo warm, zo koud. Ik ril er van... en dan die pijn, ik weet niet hoe lang ik dit nog volhoudt...Had ik maar mee kunnen gaan met mijn pups. Gewoon 1 keer de buitenwereld zien. Zou het daar ook zo donker zijn? De pijn is niet meer te verdragen. Ik denk dat ik maar stilaan ga slapen, waarschijnlijk wordt ik nooit meer wakker. Maar weet je, mijn mams heeft me ooit een verhaal verteld van een wereldwaar bomen zijn en gras en licht en andere honden om mee te spelen, wie weet ga ik daar nu wel naartoe...
Een paar uur erna komt "die man" aan, hij zucht wat over rotteef en hij roept, hey er is erhier eentje dood ...Pups Amper 5 en een halve week en "die man" kwam ons bij onze lieve mams halen. Hij grabbelde ons vast aan nek, poten, staart, waar hij ons maar kon pakken. We werden met zijn allen in een doos gestoken. Het was zo eng. 3 van ons zijn zo ziek.
Alles is zo donker. Waar gaan we naartoe, wat gebeurt er, waarom kan mams niet mee? Honger ... zo'n honger ...Wat een raar geluid, net een beer die naast ons brult en de wereld beweegt plots. Konden we nu maar zien naar waar we gaan.
Wat gebeurt er toch. Zo bang ... "Die man" brult dat we onze kop moeten houden ...Een half uurtje later is alles plots stil. Oh hey, daar gaan we weer, hobbel, hobbel ...De doos gaat open ... Jeetje, wat is het hier licht!!! Mijn ogen ... Wat doet dat pijn, we zien niks ...
"Die man" en een andere mopperen wat over 2 dode pups ... Oh nee, 2 van onze zusjes zijn dood. De rest wordt uit de doos gehaald. Ze gooien ons in een hok ... Het is hier zo licht. Zoveel mensen, zoveel lawaai. Zo bang ...iedereen lacht en tikt tegen het hok. Erg belangrijk voor mensen die een hond willen kopen:
Koop nooit een pup bij een dierenwinkel of broodfokker. Dit hebben alle pups die je daarziet meegemaakt. Als je zo'n lief koppie naar je ziet kijken, denk dan aan zijn mams die ergens in een donkerhok zit. (Kijk bovendien eens naar dat magere lijfje met bolle buikje ongetwijfeld vol van de wormen, omdat ontwormen teveel kost).
Door de pups te kopen, die te koop zijn in deze winkels en fokkerijen, hou je deze handel in stand en zullen honden onder deze omstandigheden hun leven moeten doorbrengen! Pups horen NIET op te groeien in een donker hok of in de etalage van een winkel. Pups horen lekker in de huiskamer op te groeien. Overladen door liefde en steun van mams en de baasjes van mams. Als dan zo'n verkoper je begint wijs te maken dat je voor 30 euro meer zelfs een stamboom mee krijgt, waarschuw deze persoon dan, dat dat illegale praktijken zijn. Stambomen voor pups worden aangevraagd voor de geboorte al, niet 8 weken erna en al zeker niet in een dierenwinkel. Dit verhaal mag elders geplaatst of herdrukt worden in de hoop dat het broodfokkers zal stoppen om geld gewin na te streven in plaats van aan het welzijn van de dieren te denken...;
Dank jullie wel voor het lezen!
Broodfokkers.
Het is hier vochtig, kou en vooral donker, zo donker... . Mijn naam is “teef” uit het 3de hok van links". Zo noemen ze me toch altijd als ze het over me hebben. Ik ben 3 jaar. Ik ben bijna 60 dagen zwanger en ik heb zo'n honger. Hopelijk krijg ik straks nog iets te eten. Op veel hoop ik al lang niet meer maar gewoon een snede brood, daar zou ik al blij mee zijn.
We zijn hier met ongeveer 25 teven. Allemaal op de een of andere manier familie van elkaar, mijn mams zit 2 hokken verder. We zien elkaar echter nooit. We mogen enkel uit ons hok omgedekt te worden en dan nog vaak brengen ze de reu gewoon naar hier. Hij zit immers maar 6 hokken verder. Ik vraag me vaak af hoe het hier buiten uit ziet. Zou het overal zo donker zijn?
Ik heb zo'n honger...en ik voel dat mijn buik stilaan onrustig wordt, volgens mij gaan mijn pups stilaan komen. Tja na 5 nesten op een goede 2 jaar tijd weet je wel hoe het gaat hoor.
Ik voel me zo alleen...was er maar iemand die me effe gezelschap kwam houden, niet lang, heel even zou al fijn zijn....
Enkele dagen later. Wel, mijn pups zijn geboren. Ik weet niet goed wanneer, dag of nacht, het is hier altijd donker, je verliest zo snel de tel. Er zijn 3 reutjes en 5 teefjes geboren. 1 teefje heeft de eerste 24 uur niet gehaald. Ze zag er zo ziek uit. Ik heb gebruld, gegild, maar niemand kwam me helpen. Een beetje later was ze dood. Een paar uur later kwam 'die man' binnen, hij mopperde wat over dode pups en hij nam haar mee. Ik vraag me af waar ze nu is.
Ik heb nog altijd zo'n honger. Mijn pups ook! Het is zo zwaar zo zwaar, maar toch ben ik weer een beetje vrolijk, eindelijk weer wat leven rondom mij. Hoewel ze wel heel stil zijn hoor. Hopelijk zijn ze niet allemaal ziek! Zou ik wat fout doen? Mijn buik doet zo’n pijn.
Vijf en een halve week later. Ik ben weer helemaal alleen. Gisteren is "die man" mijn pups komen halen. Ik had me zo voorgenomen: deze keer blijven ze bij mij. Hij neemt ze me niet meer af. Maar het enige dat mijn protest heeft opgeleverd was een klop op mijn kop en een stamp tegen mijn buik. Mijn puppies wilden helemaal nog niet weg van me. Ze zijn nog zo klein oh zo klein. Ik ben zo bang, waar zouden ze naar toe gaan? Ze kennen niets van de wereld enkel dit hok. Ik wou dat ik ze meer had kunnen leren maar ook ik ken enkel dit hok. Ik ben hier geboren en hier nooit weg geweest.
Mijn buik doet zo verschrikkelijk pijn. De eenzaamheid is ondraaglijk. Nooit iemand om mee te spelen of om lekker tegenaan te kruipen. En toch probeer ik vriendelijk te zijn tegen "die man" in de hoop dat ik een aai of een lief woord krijg, maar ik doe telkens wat fout.
Mijn buik doet zo'n pijn. Ik hoop dat mijn pups wel weten hoe ze het goed moeten doen, ik heb ze zo weinig kunnen leren, ik hoop dat ze zich redden. 3 van de 7 pups waren zo ziek. Hopelijk knappen ze snel weer op.
De pijn in mijn buik wordt erger en erger. Zou er iets mis zijn? Ik gil van de pijn maar niemand komt. Ik ben zo verschrikkelijk eenzaam. Wat doe ik toch fout? Met ieder uur dat voorbij gaat wordt de pijn erger en ik heb het zo warm, zo vreselijk warm. Ik heb het opgegeven om te gillen, er komt toch niemand. Zoals altijd sta ik er alleen voor.
Ik heb het zo koud, zo warm, zo koud. Ik ril er van... en dan die pijn, ik weet niet hoe lang ik dit nog volhoudt...Had ik maar mee kunnen gaan met mijn pups. Gewoon 1 keer de buitenwereld zien. Zou het daar ook zo donker zijn? De pijn is niet meer te verdragen. Ik denk dat ik maar stilaan ga slapen, waarschijnlijk wordt ik nooit meer wakker. Maar weet je, mijn mams heeft me ooit een verhaal verteld van een wereldwaar bomen zijn en gras en licht en andere honden om mee te spelen, wie weet ga ik daar nu wel naartoe...
Een paar uur erna komt "die man" aan, hij zucht wat over rotteef en hij roept, hey er is erhier eentje dood ...Pups Amper 5 en een halve week en "die man" kwam ons bij onze lieve mams halen. Hij grabbelde ons vast aan nek, poten, staart, waar hij ons maar kon pakken. We werden met zijn allen in een doos gestoken. Het was zo eng. 3 van ons zijn zo ziek.
Alles is zo donker. Waar gaan we naartoe, wat gebeurt er, waarom kan mams niet mee? Honger ... zo'n honger ...Wat een raar geluid, net een beer die naast ons brult en de wereld beweegt plots. Konden we nu maar zien naar waar we gaan.
Wat gebeurt er toch. Zo bang ... "Die man" brult dat we onze kop moeten houden ...Een half uurtje later is alles plots stil. Oh hey, daar gaan we weer, hobbel, hobbel ...De doos gaat open ... Jeetje, wat is het hier licht!!! Mijn ogen ... Wat doet dat pijn, we zien niks ...
"Die man" en een andere mopperen wat over 2 dode pups ... Oh nee, 2 van onze zusjes zijn dood. De rest wordt uit de doos gehaald. Ze gooien ons in een hok ... Het is hier zo licht. Zoveel mensen, zoveel lawaai. Zo bang ...iedereen lacht en tikt tegen het hok. Erg belangrijk voor mensen die een hond willen kopen:
Koop nooit een pup bij een dierenwinkel of broodfokker. Dit hebben alle pups die je daarziet meegemaakt. Als je zo'n lief koppie naar je ziet kijken, denk dan aan zijn mams die ergens in een donkerhok zit. (Kijk bovendien eens naar dat magere lijfje met bolle buikje ongetwijfeld vol van de wormen, omdat ontwormen teveel kost).
Door de pups te kopen, die te koop zijn in deze winkels en fokkerijen, hou je deze handel in stand en zullen honden onder deze omstandigheden hun leven moeten doorbrengen! Pups horen NIET op te groeien in een donker hok of in de etalage van een winkel. Pups horen lekker in de huiskamer op te groeien. Overladen door liefde en steun van mams en de baasjes van mams. Als dan zo'n verkoper je begint wijs te maken dat je voor 30 euro meer zelfs een stamboom mee krijgt, waarschuw deze persoon dan, dat dat illegale praktijken zijn. Stambomen voor pups worden aangevraagd voor de geboorte al, niet 8 weken erna en al zeker niet in een dierenwinkel. Dit verhaal mag elders geplaatst of herdrukt worden in de hoop dat het broodfokkers zal stoppen om geld gewin na te streven in plaats van aan het welzijn van de dieren te denken...;
Dank jullie wel voor het lezen!
Als je het nuchter bekijkt, lost alcohol niets op.
woensdag 23 september 2009 om 14:09
Kinderleed/mishandeling...en van dieren net zo. Ik kan er niet tegen om het te horen/lezen..me er in te verdiepen. Ben erg invoelend ingesteld, en voel dan in weze het verdriet, de angst, hopeloosheid, eenzaamheid wat zij (waarschijnlijk) voelen of gevoeld hebben.
Als je weet hoe belangrijk affectie en warmte voor een kind is, en je weer wat het met ze kan doen als ze dat moeten missen, hoeveel ze ernaar hunkeren zegmaar...en je hoort dan weer zo'n drama (waar van je weet er ondertussen nog zoveel meer gebeurt waar op dat moment niemand iets van af weet...)
Utopie..ik weet het: maar ik zou dan zo graag tegen al die kindjes willen zeggen.."kom maar hier"..en eoa groot liefdevol en veilig huis beginnen, waar een plekkie is voor ze... :-I
Als je weet hoe belangrijk affectie en warmte voor een kind is, en je weer wat het met ze kan doen als ze dat moeten missen, hoeveel ze ernaar hunkeren zegmaar...en je hoort dan weer zo'n drama (waar van je weet er ondertussen nog zoveel meer gebeurt waar op dat moment niemand iets van af weet...)
Utopie..ik weet het: maar ik zou dan zo graag tegen al die kindjes willen zeggen.."kom maar hier"..en eoa groot liefdevol en veilig huis beginnen, waar een plekkie is voor ze... :-I
woensdag 23 september 2009 om 14:10
Dierenmishandeling, daar word ik ook helemaal naar van.
Maar dat is wel een ander soort geemotioneerd zijn dan wat ik in de OP beschreef.
Nog een bericht wat me te binnen schoot:
Twee kinderen waren met hun hondje buiten aan het spelen. Zo'n lief klein hondje. Toen kwam er een losgeslagen pitbull (pitbull dacht ik maar weet ik niet zeker) de tuin in stormen.
Dat kleine hondje,geen schijn van kans, maar die stort zich op de pitbull. De kinderen konden naar binnen vluchten, het hondje heeft het niet gehaald.
En dat filmpje, van die hond die zijn gewonde soortgenoot van de snelweg sleept!
Eigenlijk raak ik dus gewoon geemotioneerd wanneer iemand, mens of dier, zichzelf opoffert of het eigen leven in gevaar brengt om iemand anders te redden.
Maar dat is wel een ander soort geemotioneerd zijn dan wat ik in de OP beschreef.
Nog een bericht wat me te binnen schoot:
Twee kinderen waren met hun hondje buiten aan het spelen. Zo'n lief klein hondje. Toen kwam er een losgeslagen pitbull (pitbull dacht ik maar weet ik niet zeker) de tuin in stormen.
Dat kleine hondje,geen schijn van kans, maar die stort zich op de pitbull. De kinderen konden naar binnen vluchten, het hondje heeft het niet gehaald.
En dat filmpje, van die hond die zijn gewonde soortgenoot van de snelweg sleept!
Eigenlijk raak ik dus gewoon geemotioneerd wanneer iemand, mens of dier, zichzelf opoffert of het eigen leven in gevaar brengt om iemand anders te redden.
woensdag 23 september 2009 om 14:10
woensdag 23 september 2009 om 14:12
