Actueel
alle pijlers
Vrouwen in deeltijdbaan het gelukkigst?
maandag 24 september 2007 om 13:30
Hallo! Vandaag in het nieuws: vrouwen zijn het gelukkigst wanneer ze een deeltijdbaan hebben, waarbij ze hun beroep kunnen combineren met hun gezinsleven. Deze vrouwen zijn gelukkiger dan vrouwen die een volle werkweek hebben en ze voelen zich ook beter dan huisvrouwen.
Ik ben zo benieuwd hoe dit nou zit?? Ik kan me voorstellen dat de meningen nogal verdeeld zullen zijn, vooral onder vrouwen die fulltime werken of fulltime huisvrouw zijn??
Ik ben zo benieuwd hoe dit nou zit?? Ik kan me voorstellen dat de meningen nogal verdeeld zullen zijn, vooral onder vrouwen die fulltime werken of fulltime huisvrouw zijn??
woensdag 17 oktober 2007 om 17:09
Wauw shining!!
Vandaag ook alweer een paginagroot stuk over dit onderwerp in de Telegraaf, een intervieuw met hoogleraar v het vu Saskia Keuzenkamp
zij verkondigt dat 'een goede moeder verdient geld.'
zij verkondigt dat 5% vd kinderen ongelukkig zijn , dat zijn niet kinderen v wel of niet werkende ouders, dat zijn kinderen die met armoede te maken hebben.
Dus concludeert zij dat het goed is dat moeders ook meeverdient en haar steentje financiel meedraagt en zich dan dus niet schuldig hoeft te voelen , want ze helpt immers mee het kind uit de armoede te houden.
Als afsluiting van het artikel namelijk zegt ze, dat mocht de combinatie werk, zorg en huishouden een bron v stress leveren dat de oplossing dan duidelijk is, de teugels laten vieren.
Precies, parttime werken dus, want v gestresste ouders worden kinderen ook weer ongelukkig.
En daar moet je dan professor voor worden
en mag je een oratie houden ter gelegenheid vd aanvaarding vd bijzondere leerstoel Emancipatie aan de Vrije Universiteit te Amsterdam.
Jezus he, Nederland op zijn smalst.
Vandaag ook alweer een paginagroot stuk over dit onderwerp in de Telegraaf, een intervieuw met hoogleraar v het vu Saskia Keuzenkamp
zij verkondigt dat 'een goede moeder verdient geld.'
zij verkondigt dat 5% vd kinderen ongelukkig zijn , dat zijn niet kinderen v wel of niet werkende ouders, dat zijn kinderen die met armoede te maken hebben.
Dus concludeert zij dat het goed is dat moeders ook meeverdient en haar steentje financiel meedraagt en zich dan dus niet schuldig hoeft te voelen , want ze helpt immers mee het kind uit de armoede te houden.
Als afsluiting van het artikel namelijk zegt ze, dat mocht de combinatie werk, zorg en huishouden een bron v stress leveren dat de oplossing dan duidelijk is, de teugels laten vieren.
Precies, parttime werken dus, want v gestresste ouders worden kinderen ook weer ongelukkig.
En daar moet je dan professor voor worden
en mag je een oratie houden ter gelegenheid vd aanvaarding vd bijzondere leerstoel Emancipatie aan de Vrije Universiteit te Amsterdam.
Jezus he, Nederland op zijn smalst.
donderdag 18 oktober 2007 om 08:12
http://wingedavenger.thea...uals_graphics/new77_1.gif
joanna lumley heet ze geloof ik.
Dat kapsel heb ik ook gehad, ik was een jaar of 14 en ik werkte op de zaterdag in de kapsalon, dus ik was de eerste die dat kapsel had, dat snap je.
mooi mens.
joanna lumley heet ze geloof ik.
Dat kapsel heb ik ook gehad, ik was een jaar of 14 en ik werkte op de zaterdag in de kapsalon, dus ik was de eerste die dat kapsel had, dat snap je.
mooi mens.
donderdag 18 oktober 2007 om 21:54
Afijn, blijkt dat ik de Margriet een weekje te vroeg heb gelezen voor het Grote Vrouwen Interview tussen Opzij en dit oude vrouwenblad. Tja, dat krijg je ervan als je werkgever dagelijks alle bladen in huis heeft :-)
De reactie van Opzij is nog schokkender voor jullie dan die van De Telegraaf, Ciska vindt dat de Nederlandse vrouw lui is en daar de zweep over moet. Met haar eerste stelling ben ik het eens, met de tweede niet. Met onwillige honden is het slecht hazen vangen, de stok of de zweep zal ze (de teefjes in dit geval) niet tot inkeer brengen.
De reactie van Opzij is nog schokkender voor jullie dan die van De Telegraaf, Ciska vindt dat de Nederlandse vrouw lui is en daar de zweep over moet. Met haar eerste stelling ben ik het eens, met de tweede niet. Met onwillige honden is het slecht hazen vangen, de stok of de zweep zal ze (de teefjes in dit geval) niet tot inkeer brengen.
donderdag 18 oktober 2007 om 22:06
Ik vind je laatste post werkelijk weer beestachtig apart.
Die vrouwen die dat verkondigen willen 1 ding , opvallen en zakken vullen.
En er vooral zelf beter van worden.
Ik denk dat de Nederlandse vrouw zich helemaal niks laat voor schrijven , al helemaal niet door Ciska.(pitbull??)
Doe je dat wel, ben je wellicht een weekdier.
Die vrouwen die dat verkondigen willen 1 ding , opvallen en zakken vullen.
En er vooral zelf beter van worden.
Ik denk dat de Nederlandse vrouw zich helemaal niks laat voor schrijven , al helemaal niet door Ciska.(pitbull??)
Doe je dat wel, ben je wellicht een weekdier.
donderdag 18 oktober 2007 om 22:07
vrijdag 19 oktober 2007 om 00:56
Een slimme meid is op de dood van haar man voorbereid! Klinkt hard he, maar buiten dat je misschien jezelf niet kan onderhouden als je man buiten beeld is, kan je voor de tijd heel wat dingetjes regelen, financieel. Ik kan heel goed voor mezelf zorgen mocht mijn man niet meer in beeld zijn, ik verdien namelijk genoeg, partime nog wel. Maar daarnaast hebben wij toch wel het een en ander geregeld, gewoon.....you never know. Eileen brengt deining, vind ze leuk. Laat het kind het leuk hebben.
vrijdag 19 oktober 2007 om 10:14
Eileen is tevens te stom om te doen beseffen dat dit soort vrouwen, die professor in de emancipatie zijn, vast gesubsidieerd worden door onze droplullen in den =haag, is allemaal een politiek steekspelletje, niemand heeft dat door,
immers, 10 jaar geleden kon je als vrouw met veel gemak fulltime thuis blijven en de kosten waren piece of cake, je hield er nog van over, na de euro zijn steeds meer vrouwen gaan werken omdat de draagkracht v 1 salaris niet genoeg is.
De regering is bezig vrouwen te stimuleren om fulltime te gaan werken want das goed voor de economie, meer inkomsten bied meer uitgave, en hoppa de kas v de droplullen is weer gevuld
Als 1 vrouw zich wel laat misleiden en gebruiken dan zijn het de emanciperende vrouwelijke professoren wel, die laten zich misbruiken en hun missie laten ze verkrommen in dienst vd droplullen, zo zie ik het en denk daar maar s over na.
immers, 10 jaar geleden kon je als vrouw met veel gemak fulltime thuis blijven en de kosten waren piece of cake, je hield er nog van over, na de euro zijn steeds meer vrouwen gaan werken omdat de draagkracht v 1 salaris niet genoeg is.
De regering is bezig vrouwen te stimuleren om fulltime te gaan werken want das goed voor de economie, meer inkomsten bied meer uitgave, en hoppa de kas v de droplullen is weer gevuld
Als 1 vrouw zich wel laat misleiden en gebruiken dan zijn het de emanciperende vrouwelijke professoren wel, die laten zich misbruiken en hun missie laten ze verkrommen in dienst vd droplullen, zo zie ik het en denk daar maar s over na.
vrijdag 19 oktober 2007 om 11:35
Gelukkig dan maar dat we jou hebben
Ik ben het met je eens als je zegt dat de overheid vrouwenemantipatie te veel gebruikt voor economische doelen. Zo draait het weer niet om de vrouwen zelf, maar om wat zij voor anderen kunnen betekenen. Da's geen emancipatie, dat is meer van hetzelfde; dienstbaarheid aan een ander/anderen.
Ik ben het niet met je eens op het punt dat de feministische kopstukken zich voor het karretje van "de droplullen" laten spannen. Zij hebben hun eigen agenda, maar die is wat ondergesneeuwd, enerzijds door die economische twist die (weer) aan emancipatie is gegeven, anderzijds doordat meiden van nu door de successen van de eerste twee feministische golven -ten onrechte- lijken te denken dat de emancipatie voltooid is. Zolang vrouwen op de posities waar de grote beslissingen worden genomen nog een uitzondering zijn is er nog sprake van machtsongelijkheid tussen de seksen. Voor die posities heb je full-timers nodig, vrouwen met veel ambitie. Dus in dat opzicht snap ik wel dat deze feministen het met lede ogen aanzien dat niet meer vrouwen kiezen voor een fulltime baan en een carriere.
vrijdag 19 oktober 2007 om 12:05
Dat vind ik nou een leuke ludieke actie!:
[...]
Ik las laatst iets over ik meen IJsland. Daar hebben vrouwen een paar jaar geleden op een dag het werk neergelegd nadat 86% van hun werkdag was verstreken. Omdat ze ook maar 86% betaald kregen van wat hun mannelijke collegae opstreken. Misschien moeten wij ook eens stoppen na 83%
vrijdag 19 oktober 2007 om 12:26
Ik vraag me af of onderzocht is waarom vrouwen in een fulltime baan minder gelukkig zijn dan vrouwen met een deeltijd baan. Het zou zomaar kunnen dat vrouwen in een fulltime baan een man hebben die niet een evenredig deel van het huishouden op zich neemt, en dat de kinderopvang ook niet afgestemd is op een fulltime baan. Dan is het vrij logisch dat je in die situatie ongelukkig bent, omdat je continu achter de feiten aanholt.
Hoe zou het zijn in een maatschappij waarin de man vanzelfsprekend evenveel doet in huis, de vrouw evenveel verdient als de man, en het kind op alle mogelijke werktijden naar de opvang kan? Het zou dan zomaar kunnen gebeuren dat fulltime werkende vrouwen even gelukkig zijn als deeltijd werkende vrouwen. Dan heeft de vrouw pas echt een vrije keus, die afhankelijk is van hoe belangrijk zij werk en carriere vind in haar leven.
Op dit moment is deeltijd werken voor sommige vrouwen een vlucht omdat fulltime werken terwijl je kinderen hebt te gecompliceerd is.
Overigens denk ik dat het verstandig om altijd minimaal zoveel uur te werken, dat je in een minimum bestaan kunt voorzien, mocht het inkomen van de ander wegvallen. Dus huur, verzekering, eten. Of dat dan met drie dagen werken is, of een spaarpotje wat je achter de hand hebt, maakt niet uit. Je weet namelijk nooit hoe het leven loopt.
Hoe zou het zijn in een maatschappij waarin de man vanzelfsprekend evenveel doet in huis, de vrouw evenveel verdient als de man, en het kind op alle mogelijke werktijden naar de opvang kan? Het zou dan zomaar kunnen gebeuren dat fulltime werkende vrouwen even gelukkig zijn als deeltijd werkende vrouwen. Dan heeft de vrouw pas echt een vrije keus, die afhankelijk is van hoe belangrijk zij werk en carriere vind in haar leven.
Op dit moment is deeltijd werken voor sommige vrouwen een vlucht omdat fulltime werken terwijl je kinderen hebt te gecompliceerd is.
Overigens denk ik dat het verstandig om altijd minimaal zoveel uur te werken, dat je in een minimum bestaan kunt voorzien, mocht het inkomen van de ander wegvallen. Dus huur, verzekering, eten. Of dat dan met drie dagen werken is, of een spaarpotje wat je achter de hand hebt, maakt niet uit. Je weet namelijk nooit hoe het leven loopt.
vrijdag 19 oktober 2007 om 14:21
:
[...]
Gelukkig dan maar dat we jou hebben
Ik ben het met je eens als je zegt dat de overheid vrouwenemantipatie te veel gebruikt voor economische doelen. Zo draait het weer niet om de vrouwen zelf, maar om wat zij voor anderen kunnen betekenen. Da's geen emancipatie, dat is meer van hetzelfde; dienstbaarheid aan een ander/anderen.
Ik ben het niet met je eens op het punt dat de feministische kopstukken zich voor het karretje van "de droplullen" laten spannen. Zij hebben hun eigen agenda, maar die is wat ondergesneeuwd, enerzijds door die economische twist die (weer) aan emancipatie is gegeven, anderzijds doordat meiden van nu door de successen van de eerste twee feministische golven -ten onrechte- lijken te denken dat de emancipatie voltooid is. Zolang vrouwen op de posities waar de grote beslissingen worden genomen nog een uitzondering zijn is er nog sprake van machtsongelijkheid tussen de seksen. Voor die posities heb je full-timers nodig, vrouwen met veel ambitie. Dus in dat opzicht snap ik wel dat deze feministen het met lede ogen aanzien dat niet meer vrouwen kiezen voor een fulltime baan en een carriere.
Daar ben ik het dan ook wel ontzettend mee eens.
De emancipatie is wat dat aangaat ook nog helemaal niet voltooid, ook niet in het opzicht vd beloning van die hoge posities fulltime door vrouwen, ik wed dat een man in een bepaalde hoge positie meer verdient dat een vrouw in diezelfde positie, en dat vind ik veel meer iets om je druk over te maken, want dat werkt enorm ontmoedigend en vind ik uitermate discriminerend.
