Waar was jij op 11 september 2001?

12-09-2021 01:59 159 berichten
Misschien een beetje laat om dit topic te starten, maar toch. Ik kan me nog goed herinneren waar en met wie ik was toen de towers vielen. Jullie ook?
Alle reacties Link kopieren
Ik zat achterin in de auto, verdrietig want mijn opa was net overleden. Geparkeerd voor de apotheek. Mijn oom kwam aanlopen en hij vertelde mijn vader dat er een vliegtuig in een gebouw was gevlogen en ik herinner me dat mijn vader zei dat hij het vast mis had. Thuis de tv gelijk aan en zag ik de beelden.

Ik was toen zo naïef en jong, een kind ook. Ik dacht dat iedereen wel gered zou kunnen worden met helikopters en toen zei mijn moeder dat dat niet kon. Ik vergeet nooit meer dat er mensen sprongen en iemand met een doek zwaaide voor hulp bij het raam. Die arme mensen. :-(
Alle reacties Link kopieren
Ik was 15 en net thuis van school. Zat wat tv te kijken, moeders op de achtergrond mopperend dat die tv heus niet meteen aan hoeft als je 5 sec thuis bent van school. En toen ging ze buiten de was ophangen of binnen halen.
Ik ben enkele minuten later nog nooit zo hard naar buiten gerend en gezegd dat ze NU moest komen kijken wat er op tv was, want er was iets heeel erg gebeurd.

Vind het bijzonder dat je van zulke gebeurtenissen nog de kleinste details kunt blijven herinneren. Heb het ook met de vuurwerkramp, mh17, schietpartij Alphen aan de Rijn, en zelfs van de Bijlmerramp (toen was ik echt nog heel jong).
Alle reacties Link kopieren
Ik was toen 4 maanden zwanger van mijn eerste kind en op vakantie in Engeland. Op het moment van de aanslagen liep ik in Bath in het centrum en zag ik de aanslagen op tv’s die in een winkel stonden in de etalage. Dat was heel raar want ik had geen idee wat er aan de hand was. Even later hoorde ik het. Ik weet nog dat ik in een B&B zat en het liefst naar huis wilde omdat er constant verteld werd dat ze ook bang waren dat er iets in Engeland zou gebeuren. Ik kan mijn gevoel nog zo voor me halen. Zat ik daar zwanger in een vreemde stad bang te zijn.
Alles komt goed..........
Alle reacties Link kopieren
Ik was op mijn werk. Een collega was gebeld door een vriend met het nieuws, en we hebben uren naar een piepklein tv’tje zitten kijken.

Ik was niet lang daarvoor mijn eerste man verloren, en dit was de eerste wereldgebeurtenis die me weer echt raakte. Daarvóór leek alles in een soort nevel gehuld.
Ik was aan het werk bij de plaatselijke Rabobank. In de ontvangstruimte stond een tv waar meestal promotiefilmpjes op draaiden maar daar zat ook gewoon een kabelaansluiting op.

Mijn collega van de afdeling beleggingen kwam vragen of hij even tv mocht kijken want ineens gingen overal ter wereld de beurzen dicht. En daar stonden wij toen met zijn drieën met open mond te kijken.

Mijn moeder paste op de kinderen en die zou blijven eten en in de avond nog even oppassen want man en ik wilden naar de kennismakingsavond op school voor de kinderen die dat jaar zouden instromen. Daarna hebben we nog de hele avond tv zitten kijken.
Alle reacties Link kopieren
Ik was op mijn werk, aan het mopperen dat een fax naar New York er maar niet door kwam. Teruggelopen naar mijn bureau om de begunstigde even te willen bellen, zie ik mijn collega beelden van het eerste vliegtuig kijken. In eerste instantie verbaasd, lichtelijk geïrriteerd. Wie gaat er nu een film kijken op het werk? Tot hij zei dat het geen film was. Iedereen stopte met werken. De treinreis naar huis was surrealistisch stil en beklemmend. Die fax is trouwens nooit meer verstuurd, de begunstigde zat in het WTC en heb ik helaas ook nooit meer gesproken. Gisteren heb ik een kaarsje voor haar gebrand.
Alle reacties Link kopieren
Ik kwam net thuis van school. Denk dat we het op de radio hoorde en toen de tv aanzetten, maar dat weet ik niet meer zeker. We zagen iig het tweede vliegtuig er in vliegen, zo onwerkelijk.

Ik weet nog goed dat m’n moeder zei dat dit wel eens het begin van een derde wereld oorlog kon zijn.
Lach hard, duik diep, kom terug..
Alle reacties Link kopieren
.
bumbly wijzigde dit bericht op 12-09-2021 08:49
99.51% gewijzigd
Lach hard, duik diep, kom terug..
Alle reacties Link kopieren
MrsDuck schreef:
12-09-2021 08:40
Ik was op mijn werk, aan het mopperen dat een fax naar New York er maar niet door kwam. Teruggelopen naar mijn bureau om de begunstigde even te willen bellen, zie ik mijn collega beelden van het eerste vliegtuig kijken. In eerste instantie verbaasd, lichtelijk geïrriteerd. Wie gaat er nu een film kijken op het werk? Tot hij zei dat het geen film was. Iedereen stopte met werken. De treinreis naar huis was surrealistisch stil en beklemmend. Die fax is trouwens nooit meer verstuurd, de begunstigde zat in het WTC en heb ik helaas ook nooit meer gesproken. Gisteren heb ik een kaarsje voor haar gebrand.
Wow, kippenvel :purple:
Lach hard, duik diep, kom terug..
Alle reacties Link kopieren
Toen de torens vielen thuis. Onderweg, vlakbij het WTC in A'dam, toen het nieuws van het eerste vliegtuig op de radio kwam. We dachten toen dat het om het WTC in A'dam ging. Bij een winkel op de Parnassusweg (BCC geloof ik) het tweede vliegtuig zien crashen. Je kon het ongeloof haast horen.
Op mijn werk

Ik had die avond ook nog spreekuur waar vanzelfsprekend geen mens kwam. Met collega’s aan de buis gekluisterd gezeten

Krijg bij de beelden nog altijd een onpasselijk gevoel.
Alle reacties Link kopieren
Ik had die dag in de vroege ploeg gewerkt en was thuis op de bank in slaap gevallen. Intussen was mijn man eerder van het werk thuis gekomen en had de tv aangezet. Ik werd er half wakker van en het heeft even geduurd voor ik doorhad dat man geen rampenfilm aan het kijken was, maar het nieuws.
Alle reacties Link kopieren
Op mijn werk.
Iemand riep dat er een vliegtuig op het WTC was gestort. Ik ben meteen naar de kamer gegaan waar de enige tv stond in de organisatie. Daar zagen we het tweede vliegtuig in een toren vliegen.
De rest van de dag en de dagen erna zat ik aan de buis gekluisterd. Ik zag dat de torens instortten en al die mensen op de vlucht, onder het stof. Zo bizar.
Olijk, guitig, jofel, koddig, schrander, schalks en hip.
Alle reacties Link kopieren
Griebus67 schreef:
12-09-2021 08:31
Ik was op mijn werk. Een collega was gebeld door een vriend met het nieuws, en we hebben uren naar een piepklein tv’tje zitten kijken.

Ik was niet lang daarvoor mijn eerste man verloren, en dit was de eerste wereldgebeurtenis die me weer echt raakte. Daarvóór leek alles in een soort nevel gehuld.
:hug:
Alle reacties Link kopieren
Ik zat in de auto en was onderweg naar huis na mijn werk. Thuis de tv aangezet. De beelden van mensen die op de 80e verdieping uit het raam sprongen vergeet ik nooit meer. Mijn gevoel bij het zien van het instorten van de torens ook niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik was net thuis van de middelbare school, mijn moeder had de tv aan staan en we zagen het tweede vliegtuig zich in de tweede toren boren. Ik dacht eerst dat het een of andere film was, maar toen ik mijn moeders gezicht zag was dat idee heel snel voorbij.

Mijn moeder heeft de hele middag geprobeerd contact te leggen met mijn vader, die in New York zou zijn, maar in Boston bleek te zitten. Vlucht vertraagd ed.
Heel naar was dat, pas na uren contact gekregen via zijn secretaresse en het heeft even geduurd voordat hij naar Nederland kwam.
Aan het werk....ik werkte destijds voor een Amerikaanse organisatie als assistent.

We zaten allemaal voor de enige tv in het pand... het was een inbound call center. Er is weinig gebeld die avond.
Alle reacties Link kopieren
Ik ging op verjaardagsvisite bij zwager en schoonzus en stapte daar de woonkamer in met twee maxi cosi's met m'n tweeling van toen 5 maanden oud.

Ik zei meteen bij binnenkomst "wat voor rampenfilm kijk jij?"
Toen hij me zei dat het géén rampenfilm was hebben we in verbijstering naar de tv zitten kijken.

Iedereen was stil en aangeslagen en ik heb met een heel naar gevoel naar m'n kindjes zitten kijken met het gevoel "in wat voor waanzinnige wereld heb ik jullie gezet"

De verjaardag ging wél door, maar de sfeer kwam er niet meer in...
Alle reacties Link kopieren
Ik woonde thuis, zou bijna naar mijn bijbaan. Moeder had de tv aan en ik dacht naar een trailer van een film te kijken. Tot het echt bleek. Ik was aan de buis gekluisterd en weet nog de afschuw van vliegtuig 2. Ik zag het vliegtuig en dacht, he, nee! En toen vloog hij erin en toen dacht ik echt dat het voorbij was voor iedereen daar.

Ik vond werken toen heel spannend, gewoon omdat niets zeker was. Hoeveel vliegtuigen zijn er nog meer gekaapt? In Europa misschien ook? Ik woonde vlak naast een militair vliegveld en vond dat opeens heel spannend.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren
MrsDuck schreef:
12-09-2021 08:40
Ik was op mijn werk, aan het mopperen dat een fax naar New York er maar niet door kwam. Teruggelopen naar mijn bureau om de begunstigde even te willen bellen, zie ik mijn collega beelden van het eerste vliegtuig kijken. In eerste instantie verbaasd, lichtelijk geïrriteerd. Wie gaat er nu een film kijken op het werk? Tot hij zei dat het geen film was. Iedereen stopte met werken. De treinreis naar huis was surrealistisch stil en beklemmend. Die fax is trouwens nooit meer verstuurd, de begunstigde zat in het WTC en heb ik helaas ook nooit meer gesproken. Gisteren heb ik een kaarsje voor haar gebrand.
Dat is wel heel heftig 😞
Alle reacties Link kopieren
Ik heb geen flauw idee meer. Ik was toen bijna 17.
Ik weet alleen nog dat de impact me pas veel later duidelijk werd.
Alle reacties Link kopieren
Ik zat in de kantine, op het hbo, op dat moment. Toen kwam de conciërge de televisie op een kar binnenrijden en hebben we vol ongeloof zitten kijken met z'n allen. De lessen werden geannuleerd, na een uur ben ik naar huis gefietst en heb ik daar verder naar het nieuws gekeken.
Alle reacties Link kopieren
MrsDuck schreef:
12-09-2021 08:40
Ik was op mijn werk, aan het mopperen dat een fax naar New York er maar niet door kwam. Teruggelopen naar mijn bureau om de begunstigde even te willen bellen, zie ik mijn collega beelden van het eerste vliegtuig kijken. In eerste instantie verbaasd, lichtelijk geïrriteerd. Wie gaat er nu een film kijken op het werk? Tot hij zei dat het geen film was. Iedereen stopte met werken. De treinreis naar huis was surrealistisch stil en beklemmend. Die fax is trouwens nooit meer verstuurd, de begunstigde zat in het WTC en heb ik helaas ook nooit meer gesproken. Gisteren heb ik een kaarsje voor haar gebrand.
Kippenvel.
Alle reacties Link kopieren
Bijzonder om alle verhalen te lezen hier.
Alle reacties Link kopieren
Ik werkte in een ziekenhuis, elke kamer had hetzelfde beeld op de tv. In de ochtend dachten ze nog even dat het een ongeluk was.
Patiënten hadden het eerder door dan personeel.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven