Actueel
alle pijlers
Waar was jij op 11 september 2001?
maandag 13 september 2021 om 22:37
Ik was thuis en werd gebeld dat ik de tv aan moest zetten. Met ongeloof, verbijstering, angst en verdriet heb ik zitten kijken. Ik dacht echt dat ik naar een film zat te kijken, maar het bleek werkelijkheid. Ik weet nog heel goed het unheimische gevoel: het was erg rustig op de doorgaans drukke straat langs ons huis. De tv's in de winkels in de stad zonden allemaal dezelfde beelden uit en je voelde de bedrukte sfeer letterlijk bij iedereen die je tegenkwam. We aten het avondeten voor de tv maar de beelden van de brandende gebouwen en springende mensen zorgden er voor dat er weinig gegeten werd. Tot op de dag van vandaag word ik nog emotioneel van het nummer "Overcome" van Live, een nummer dat voor mij altijd verbonden is met die dag.
Jaren later ben ik in New York geweest. One World Trade Center was nog in aanbouw. In de omgeving waren diverse herinneringsplekken. Hoewel ik niet persoonlijk geraakt ben door de aanslagen vond ik het erg emotioneel om te zien. Ik hoop ooit nog eens het gedenkmuseum te bezoeken.
Jaren later ben ik in New York geweest. One World Trade Center was nog in aanbouw. In de omgeving waren diverse herinneringsplekken. Hoewel ik niet persoonlijk geraakt ben door de aanslagen vond ik het erg emotioneel om te zien. Ik hoop ooit nog eens het gedenkmuseum te bezoeken.
maandag 13 september 2021 om 22:49
Wij zijn die dag naar Kreta gevlogen. Eenmaal op de hotelkamer aangekomen waren we zo moe dat we even zijn gaan slapen. Even laten liepen we over de boulevard en zagen overal op de tv's dezelfde beelden, alsof ze overal dezelfde film aan het afspelen waren. Langzaam kwam het besef dat het CNN nieuws was en dus echt gebeurd was. Wij waren helemaal trillerig, helemaal vanwege het besef dat we ten tijde van deze aanslag zelf hadden gevlogen.
maandag 13 september 2021 om 22:53
dinsdag 14 september 2021 om 10:19
Die docu is nog te zien op Ziggo On Demand!
dinsdag 14 september 2021 om 10:43
Ik was even langs gefietst bij m'n oma en zat daar op de bank met haar te kletsen toen mijn man (toen nog vriend) me sms'te dat we cnn aan moesten zetten.
Volgens mij was dat vrij vroeg al, want het tweede vliegtuig was er toen nog niet ingevlogen. Denk ik.
Oma en ik hebben met open mond zitten kijken en ze had helemaal rode wangetjes van de schrik.
Ik ben toen wel vrij snel naar huis geraced
om met m'n ouders samen verder te kijken (Ik heb een angststoornis en ik werd er heel angstig van en wilde bij m'n ouders zijn, ik was 24
) maar ik heb me daar altijd nog lullig over gevoeld. Want ik heb oma toen dus wel alleen gelaten.
Gelukkig nam ze me dat niet kwalijk, en ze heeft ook niet lang alleen gezeten, opa kwam vrij snel daarna thuis.
Verder met mijn ouders de hele dag/avond verder tv gekeken. Wat een verschrikking.
Volgens mij was dat vrij vroeg al, want het tweede vliegtuig was er toen nog niet ingevlogen. Denk ik.
Oma en ik hebben met open mond zitten kijken en ze had helemaal rode wangetjes van de schrik.
Ik ben toen wel vrij snel naar huis geraced
om met m'n ouders samen verder te kijken (Ik heb een angststoornis en ik werd er heel angstig van en wilde bij m'n ouders zijn, ik was 24
) maar ik heb me daar altijd nog lullig over gevoeld. Want ik heb oma toen dus wel alleen gelaten.Gelukkig nam ze me dat niet kwalijk, en ze heeft ook niet lang alleen gezeten, opa kwam vrij snel daarna thuis.
Verder met mijn ouders de hele dag/avond verder tv gekeken. Wat een verschrikking.
dinsdag 14 september 2021 om 23:30
Op mijn werk. Ik zie nog voor me dat mijn baas binnen kwam en het vertelde, maar het drong pas door toen ik thuis de tv aanzette.
Laatst met mijn man naar een docu gekeken en het greep me meer aan dan ik had verwacht. De doodsangst in de stemmen van de mensen die daar vast zaten gingen door merg en been.
Laatst met mijn man naar een docu gekeken en het greep me meer aan dan ik had verwacht. De doodsangst in de stemmen van de mensen die daar vast zaten gingen door merg en been.
woensdag 15 september 2021 om 12:36
Ik was aan het werk.
En ik werkte in een zorginstelling.
Alleen al in ons gebouw werkten toen per dienst zo'n 25 collega's. Buiten ons gebouw waren dat er nog veel meer.
Toen ik om 16.30 naar huis reed hoorde ik het op de radio.
Normaal staat op het werk overal wel de radio aan. Wijzelf hadden besloten om die middag een videoband te kijken (die was er toen nog) en dus geen radio aan.
Ik ben snel naar huis gereden, mijn ouders zaten klaar om te eten en wisten ook van niks. Uiteindelijk vol verbijstering zitten kijken. Dagenlang.
Achteraf vind ik het nog steeds zo raar dat niemand op het werk het wist. Niemand had de radio of t.v. aan. Echt gek.
En ik werkte in een zorginstelling.
Alleen al in ons gebouw werkten toen per dienst zo'n 25 collega's. Buiten ons gebouw waren dat er nog veel meer.
Toen ik om 16.30 naar huis reed hoorde ik het op de radio.
Normaal staat op het werk overal wel de radio aan. Wijzelf hadden besloten om die middag een videoband te kijken (die was er toen nog) en dus geen radio aan.
Ik ben snel naar huis gereden, mijn ouders zaten klaar om te eten en wisten ook van niks. Uiteindelijk vol verbijstering zitten kijken. Dagenlang.
Achteraf vind ik het nog steeds zo raar dat niemand op het werk het wist. Niemand had de radio of t.v. aan. Echt gek.
de wereld wacht om ontdekt te worden
donderdag 16 september 2021 om 21:51
Ik was aan het werk, rond 16:00 uur reed ik met 2 collega's naar huis.
Daarvoor hadden we wel vaag iets opgevangen maar echt duidelijk was het voor ons nog niet.
We zaten echt met verbazing, ongeloof en noem het allemaal maar op in de auto te luisteren wat er aan nieuws op de radio voorbij kwam.
Daarvoor hadden we wel vaag iets opgevangen maar echt duidelijk was het voor ons nog niet.
We zaten echt met verbazing, ongeloof en noem het allemaal maar op in de auto te luisteren wat er aan nieuws op de radio voorbij kwam.
There's nothing fair in this world, there's nothing sure in this world, there is nothing pure, so you better look for something left in this world.
donderdag 16 september 2021 om 22:03
Ik was toentertijd secretaresse in een groot bedrijf. Rond tien voor drie 's middags keek ik in een opwelling op de klok. Ik weet nog precies wat ik toen dacht: een heel gewone tijd op een heel gewone dinsdag..het zijn uiteindelijk natuurlijk een dag en tijdstip gebleken die veruit niet normaal zijn geweest.
