Actueel
alle pijlers
Zou je de vermoordknop indrukken voor 1 miljoen?
woensdag 23 september 2009 om 10:31
Stel:
Iemand bied je aan om je 1 miljoen te geven.
Hiervoor hoef je maar 1 ding te doen, namelijk op een knop te drukken waardoor iemand sterft.
Degene die sterft is iemand die je niet kent en niemand zal ooit te weten komen dat jij diegene was die op die knop drukte.
Zou je op die knop drukken?
Op een ander forum werd deze vraag/poll gesteld en daar kwam uit dat tweederde 'ja' gekozen had.
Moet ik wel zeggen dat de demografie compleet anders is dan hier.
Persoonlijk zou ik het niet doen, ik zou niet met de wetenschap rond kunnen lopen dat ik iemand vermoord zou hebben, ook al is het iemand die ik niet ken.
Ondanks dat ik een miljoen euro heel fijn zou vinden.
Iemand bied je aan om je 1 miljoen te geven.
Hiervoor hoef je maar 1 ding te doen, namelijk op een knop te drukken waardoor iemand sterft.
Degene die sterft is iemand die je niet kent en niemand zal ooit te weten komen dat jij diegene was die op die knop drukte.
Zou je op die knop drukken?
Op een ander forum werd deze vraag/poll gesteld en daar kwam uit dat tweederde 'ja' gekozen had.
Moet ik wel zeggen dat de demografie compleet anders is dan hier.
Persoonlijk zou ik het niet doen, ik zou niet met de wetenschap rond kunnen lopen dat ik iemand vermoord zou hebben, ook al is het iemand die ik niet ken.
Ondanks dat ik een miljoen euro heel fijn zou vinden.
woensdag 23 september 2009 om 13:31
quote:traincha2 schreef op 23 september 2009 @ 13:26:
[...]
Mijn standpunt was van meet af aan al duidelijk hoor.Ja, maar waarom geef je dan antwoord op een andere stelling om vervolgens te zeggen dat je het alleen maar over de OP wil hebben. Het is niet verplicht hoor, dan had je het toch bij je standpunt over de OP kunnen houden en de rest van de stellingen/vragen kunnen laten liggen.
[...]
Mijn standpunt was van meet af aan al duidelijk hoor.Ja, maar waarom geef je dan antwoord op een andere stelling om vervolgens te zeggen dat je het alleen maar over de OP wil hebben. Het is niet verplicht hoor, dan had je het toch bij je standpunt over de OP kunnen houden en de rest van de stellingen/vragen kunnen laten liggen.
woensdag 23 september 2009 om 13:32
quote:singalala schreef op 23 september 2009 @ 13:29:
Ik werk op een Intensive Care, dus ja, dan heb je er wel bijna dagelijks mee te maken. Gelukkig maak je zo'n beslissing met het hele team, de familie ed, maar je beslist wel. En stoppen met de behandeling als familie erop tegen is, gebeurt ook. Klinkt heel cru, maar als iemand echt volledig hersendood is en de familie bv gelooft dat de ziel er nog is als het hart het doet... dan ga je niet jaren die patient beademen....Ah ok, nu is het wat duidelijker hoe je je vorige post bedoelde.
Ik werk op een Intensive Care, dus ja, dan heb je er wel bijna dagelijks mee te maken. Gelukkig maak je zo'n beslissing met het hele team, de familie ed, maar je beslist wel. En stoppen met de behandeling als familie erop tegen is, gebeurt ook. Klinkt heel cru, maar als iemand echt volledig hersendood is en de familie bv gelooft dat de ziel er nog is als het hart het doet... dan ga je niet jaren die patient beademen....Ah ok, nu is het wat duidelijker hoe je je vorige post bedoelde.
woensdag 23 september 2009 om 13:40
quote:robo schreef op 23 september 2009 @ 13:32:
[...]
Ah ok, nu is het wat duidelijker hoe je je vorige post bedoelde.Het voelde wel apart om dat even zo neer te zetten, open te laten en te kijken wat jullie erbij fantaseerden
[...]
Ah ok, nu is het wat duidelijker hoe je je vorige post bedoelde.Het voelde wel apart om dat even zo neer te zetten, open te laten en te kijken wat jullie erbij fantaseerden
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
woensdag 23 september 2009 om 13:42
quote:singalala schreef op 23 september 2009 @ 13:29:
Ik werk op een Intensive Care, dus ja, dan heb je er wel bijna dagelijks mee te maken. Gelukkig maak je zo'n beslissing met het hele team, de familie ed, maar je beslist wel. En stoppen met de behandeling als familie erop tegen is, gebeurt ook. Klinkt heel cru, maar als iemand echt volledig hersendood is en de familie bv gelooft dat de ziel er nog is als het hart het doet... dan ga je niet jaren die patient beademen....
Dit is natuurlijk van een heel andere orde dan de stelling hier.
Ik zou het absoluut niet doen. Ik vind het ook heel erg dat er mensen zijn die het wel zouden doen, of als het om een moordenaar oid gaat. Het blijft nog steeds zo dat je dan iemand vermoord hebt om er zelf beter van te worden.
Ik vind vergelijkingen met de 2e wereldoorlog ook behoorlijk not-done. Er zijn mensen die verraden hebben, terwijl ze wisten dat die mensen dan vermoord zouden worden, maar weet wel: Dat was overlevingsdrang. Zij of jij. Dan bescherm je jezelf en je gezin wel. Een mens gaat nu eenmaal tot het uiterste om zichzelf te beschermen. Dat hefet ook niks te maken met de stelling.
Ik werk op een Intensive Care, dus ja, dan heb je er wel bijna dagelijks mee te maken. Gelukkig maak je zo'n beslissing met het hele team, de familie ed, maar je beslist wel. En stoppen met de behandeling als familie erop tegen is, gebeurt ook. Klinkt heel cru, maar als iemand echt volledig hersendood is en de familie bv gelooft dat de ziel er nog is als het hart het doet... dan ga je niet jaren die patient beademen....
Dit is natuurlijk van een heel andere orde dan de stelling hier.
Ik zou het absoluut niet doen. Ik vind het ook heel erg dat er mensen zijn die het wel zouden doen, of als het om een moordenaar oid gaat. Het blijft nog steeds zo dat je dan iemand vermoord hebt om er zelf beter van te worden.
Ik vind vergelijkingen met de 2e wereldoorlog ook behoorlijk not-done. Er zijn mensen die verraden hebben, terwijl ze wisten dat die mensen dan vermoord zouden worden, maar weet wel: Dat was overlevingsdrang. Zij of jij. Dan bescherm je jezelf en je gezin wel. Een mens gaat nu eenmaal tot het uiterste om zichzelf te beschermen. Dat hefet ook niks te maken met de stelling.
woensdag 23 september 2009 om 13:44
Als ik uitga op hoe ik de openingspost interpreteer (geen mes op de keel, geen geliefde die ik kan redden, geen dwangsituatie, maar puur om het geld) zou ik nee zeggen. Daar heb ik ook op gestemd.
Hoe graag ik ook (wel eens) miljonair zou willen zijn, ik zou puur om het geld niet zo'n knop indrukken. Ik ga er dan dus vanuit dat je niet in een ruimte zit waarbij iemand je in de gaten zit te houden, maar dat je bijvoorbeeld in een winkelcentrum loopt of waar dan ook, waar ze toevallig die knop aanbieden.
In die situatie zou ik never nooit die knop indrukken, maar met een heeeeel grote boog erom heen lopen. Wat heb ik eraan dat iemand dood neervalt omdat ik zo nodig een miljoen moest hebben? Ik ben niet rijk, maar ik vermaak me zonder miljoen prima.....
In een anderssoortige situatie (dwang, je eigen leven staat op het spel, je moet kiezen tussen het leven van een dierbare of een onbekende) wordt het al wat anders. Dan kan ik niet zeggen wat ik doe. Ik ga niet beweren dat ik dan niet op die knop druk. Ik denk dat ik het dan wel doe.
Verder denk ik dat iedereen, hoe lief en vriendelijk ze ook zijn, in staat is om een moord te plegen. Dus ik ook. Stel je voor dat iemand een dierbare van je gruwelijk verkracht en op een beestachtige, vreselijke manier, vermoordt.
Ik denk dat er dan weinig mensen zijn die zelfs het idee van "Die vent/vrouw moet ik niet in mijn handen krijgen, want ik vermoord hem/haar!" niet even door hun hoofd hebben spoken....
Hoe graag ik ook (wel eens) miljonair zou willen zijn, ik zou puur om het geld niet zo'n knop indrukken. Ik ga er dan dus vanuit dat je niet in een ruimte zit waarbij iemand je in de gaten zit te houden, maar dat je bijvoorbeeld in een winkelcentrum loopt of waar dan ook, waar ze toevallig die knop aanbieden.
In die situatie zou ik never nooit die knop indrukken, maar met een heeeeel grote boog erom heen lopen. Wat heb ik eraan dat iemand dood neervalt omdat ik zo nodig een miljoen moest hebben? Ik ben niet rijk, maar ik vermaak me zonder miljoen prima.....
In een anderssoortige situatie (dwang, je eigen leven staat op het spel, je moet kiezen tussen het leven van een dierbare of een onbekende) wordt het al wat anders. Dan kan ik niet zeggen wat ik doe. Ik ga niet beweren dat ik dan niet op die knop druk. Ik denk dat ik het dan wel doe.
Verder denk ik dat iedereen, hoe lief en vriendelijk ze ook zijn, in staat is om een moord te plegen. Dus ik ook. Stel je voor dat iemand een dierbare van je gruwelijk verkracht en op een beestachtige, vreselijke manier, vermoordt.
Ik denk dat er dan weinig mensen zijn die zelfs het idee van "Die vent/vrouw moet ik niet in mijn handen krijgen, want ik vermoord hem/haar!" niet even door hun hoofd hebben spoken....
woensdag 23 september 2009 om 14:15
Yraatje, je haalt nu de discussie omtrent eigen rechter spelen aan, dat is toch iets heel anders? Iemand vermoorden omdat hij/zij een dierbare van jou iets heeft aangedaan lijkt me iets anders dan een onbekende vermoorden zonder dat je dit verder precies weet (of anderen t weten) om geld te krijgen.quote:Yraatje schreef op 23 september 2009 @ 13:44:
Verder denk ik dat iedereen, hoe lief en vriendelijk ze ook zijn, in staat is om een moord te plegen. Dus ik ook. Stel je voor dat iemand een dierbare van je gruwelijk verkracht en op een beestachtige, vreselijke manier, vermoordt. En wat nu als er "alleen maar" sprake is van verkrachting? Of "alleen maar" vermoorden? Waar ligt bij jou de grens? Want het klinkt wel leuk, maar ook hier is sprake van een glijdende schaal lijkt me. Waar leg jij je grens, welke "gruweldaden" accepteer jij voor je geliefden en welke niet?
Verder denk ik dat iedereen, hoe lief en vriendelijk ze ook zijn, in staat is om een moord te plegen. Dus ik ook. Stel je voor dat iemand een dierbare van je gruwelijk verkracht en op een beestachtige, vreselijke manier, vermoordt. En wat nu als er "alleen maar" sprake is van verkrachting? Of "alleen maar" vermoorden? Waar ligt bij jou de grens? Want het klinkt wel leuk, maar ook hier is sprake van een glijdende schaal lijkt me. Waar leg jij je grens, welke "gruweldaden" accepteer jij voor je geliefden en welke niet?
woensdag 23 september 2009 om 14:24
Klopka
Servië / Duitsland / Hongarije
Misdaad / Drama
106 minuten
geregisseerd door Srđan Golubović
met Nebojsa Glogovac, Natasa Ninkovic en Miki Manojlovic
Mladen en Marija, zijn een gelukkig, heel gewoon paar uit Belgrado. Hun grootse geluk ervaren ze door hun tien-jarige zoon Nemanja. Marija is lerares, en Mladen bouwkundig ingenieur in een Staats-Bouwbedrijf. Ze gaan er vanuit dat betere tijden er aan zitten te komen. Hun wereld stort in elkaar, als na een onverwachte hartaanval, blijkt dat Nemanja aan een zeldzame ziekte lijdt. De operatie in een buitenlands ziekenhuis en verdere doktersbehandelingen zullen 30.000 euro bedragen. Ze zullen dit bedrag snel moeten vergaren, want elke volgende aanval zal de gezondheid van Nemanja in gevaar brengen. Ze krijgen het geld niet bij elkaar. De banken weigeren ze een een lening te verstrekken en hun vrienden hebben niet voldoende. Ze zetten een advertentie in de kranten, waarin ze een financiële bijdrage vragen voor de operatie. Een mysterieuze man reageert op de advertentie. Hij doet Mladen een markant voorstel; hij krijgt het benodigde bedrag van hem, maar als tegenprestatie moet Mladen een zakenman van een crimineel kaliber, uit het veld ruimen. De mysterieuze aanbieder probeert het Mladen simpel uit te leggen: Het gaat om het leven van een barbaarse, egoïstische man in ruil voor het leven van een onschuldig kind.
Ik ga hem toch maar eens kijken...
Servië / Duitsland / Hongarije
Misdaad / Drama
106 minuten
geregisseerd door Srđan Golubović
met Nebojsa Glogovac, Natasa Ninkovic en Miki Manojlovic
Mladen en Marija, zijn een gelukkig, heel gewoon paar uit Belgrado. Hun grootse geluk ervaren ze door hun tien-jarige zoon Nemanja. Marija is lerares, en Mladen bouwkundig ingenieur in een Staats-Bouwbedrijf. Ze gaan er vanuit dat betere tijden er aan zitten te komen. Hun wereld stort in elkaar, als na een onverwachte hartaanval, blijkt dat Nemanja aan een zeldzame ziekte lijdt. De operatie in een buitenlands ziekenhuis en verdere doktersbehandelingen zullen 30.000 euro bedragen. Ze zullen dit bedrag snel moeten vergaren, want elke volgende aanval zal de gezondheid van Nemanja in gevaar brengen. Ze krijgen het geld niet bij elkaar. De banken weigeren ze een een lening te verstrekken en hun vrienden hebben niet voldoende. Ze zetten een advertentie in de kranten, waarin ze een financiële bijdrage vragen voor de operatie. Een mysterieuze man reageert op de advertentie. Hij doet Mladen een markant voorstel; hij krijgt het benodigde bedrag van hem, maar als tegenprestatie moet Mladen een zakenman van een crimineel kaliber, uit het veld ruimen. De mysterieuze aanbieder probeert het Mladen simpel uit te leggen: Het gaat om het leven van een barbaarse, egoïstische man in ruil voor het leven van een onschuldig kind.
Ik ga hem toch maar eens kijken...
woensdag 23 september 2009 om 14:28
Ik zou onder bepaalde voorwaarden drukken.
A) dat het niet zoals in de Twilight Zone is
dat ik zeker weet wie het niet wordt
C) als ik zeker weet wie het wel wordt
Voor sommige lieden zou ik gratis op die knop drukken trouwens. En voor sommige lieden zou ik niet op die knop drukken maar het liefst erheen rijden met een arsenaal aan wapens, omdat ik het op de knop drukken te afstandelijk vind.
Hoogopgeleid, vrouw, wel een overschot aan testosteron.
A) dat het niet zoals in de Twilight Zone is
dat ik zeker weet wie het niet wordtC) als ik zeker weet wie het wel wordt
Voor sommige lieden zou ik gratis op die knop drukken trouwens. En voor sommige lieden zou ik niet op die knop drukken maar het liefst erheen rijden met een arsenaal aan wapens, omdat ik het op de knop drukken te afstandelijk vind.
Hoogopgeleid, vrouw, wel een overschot aan testosteron.
woensdag 23 september 2009 om 17:22
quote:loomii schreef op 23 september 2009 @ 13:24:
[...]
Mijn ouders zijn ook dood. Ik weet zeker dat als ik op die knop druk om ze daarmee weer terug te krijgen ik een héél, héél boze vader en moeder zou terugkrijgen.Tja daar heb je een heel goed punt.
[...]
Mijn ouders zijn ook dood. Ik weet zeker dat als ik op die knop druk om ze daarmee weer terug te krijgen ik een héél, héél boze vader en moeder zou terugkrijgen.Tja daar heb je een heel goed punt.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
woensdag 23 september 2009 om 18:20
Bij een willekeurig/onschuldig mens? Nee, dat zou ik niet op mijn geweten willen hebben.
Is trouwens een aflevering van The Twilight Zone (jaren tachtig) over geweest.
http://www.youtube.com/watch?v=y6mUElrv ... re=related
Deze ja! (mosterd dus!)
Is trouwens een aflevering van The Twilight Zone (jaren tachtig) over geweest.
http://www.youtube.com/watch?v=y6mUElrv ... re=related
Deze ja! (mosterd dus!)
woensdag 23 september 2009 om 18:42
quote:elninjoo schreef op 23 september 2009 @ 12:36:
[...]
Maar denk je niet dat je kind veel liever z'n moeder behoudt?
Ik zou best mijn leven geven voor mijn ouders, maar ik weet ook dat zij dan de rest van hun leven verdriet zullen hebben, waardoor het dat gewoon niet waard is.
Valt me trouwens op dat iedereen maar vanalles voor z'n kind over heeft, maar ouders zie ik niet genoemd worden. Hebben jullie daar niet minstens hetzelfde voor over als voor je kind?Nee, hoeveel ik ook van mijn moeder houd (en echt, ik houd verschrikkelijk veel van haar) , van mijn kinderen houd ik oneindig veel meer.
[...]
Maar denk je niet dat je kind veel liever z'n moeder behoudt?
Ik zou best mijn leven geven voor mijn ouders, maar ik weet ook dat zij dan de rest van hun leven verdriet zullen hebben, waardoor het dat gewoon niet waard is.
Valt me trouwens op dat iedereen maar vanalles voor z'n kind over heeft, maar ouders zie ik niet genoemd worden. Hebben jullie daar niet minstens hetzelfde voor over als voor je kind?Nee, hoeveel ik ook van mijn moeder houd (en echt, ik houd verschrikkelijk veel van haar) , van mijn kinderen houd ik oneindig veel meer.
Ja, dat vind ik echt.
donderdag 24 september 2009 om 09:46
Valt me trouwens op dat iedereen maar vanalles voor z'n kind over heeft, maar ouders zie ik niet genoemd worden. Hebben jullie daar niet minstens hetzelfde voor over als voor je kind?
Nee, ik heb een superband met ouders (vader is helaas pas overleden) maar die liefde is van een totaal andere orde dan die voor je kinderen. Die is onbeschrijflijk veel omvattender. Het lijkt een flauwe dooddoener, maar hij is waar, dat kun jij je niet indenken. Kon ik me ook niet toen ik nog geen kinderen had, toen waren mijn ouders echt het belangrijkste voor me.
Dat je ouders eerder dan jij sterven, is normaal en natuurlijk. Daarom maak je je als volwassene ook lanzaam 'los' van ze en kun je daar prima mee omgaan.
Je hoopt als ouder maar van harte dat je vóór je kinderen mag gaan.
Nee, ik heb een superband met ouders (vader is helaas pas overleden) maar die liefde is van een totaal andere orde dan die voor je kinderen. Die is onbeschrijflijk veel omvattender. Het lijkt een flauwe dooddoener, maar hij is waar, dat kun jij je niet indenken. Kon ik me ook niet toen ik nog geen kinderen had, toen waren mijn ouders echt het belangrijkste voor me.
Dat je ouders eerder dan jij sterven, is normaal en natuurlijk. Daarom maak je je als volwassene ook lanzaam 'los' van ze en kun je daar prima mee omgaan.
Je hoopt als ouder maar van harte dat je vóór je kinderen mag gaan.
donderdag 24 september 2009 om 09:50
donderdag 24 september 2009 om 09:55
quote:jemamem schreef op 24 september 2009 @ 09:46:
Valt me trouwens op dat iedereen maar vanalles voor z'n kind over heeft, maar ouders zie ik niet genoemd worden. Hebben jullie daar niet minstens hetzelfde voor over als voor je kind?
Nee, ik heb een superband met ouders (vader is helaas pas overleden) maar die liefde is van een totaal andere orde dan die voor je kinderen. Die is onbeschrijflijk veel omvattender. Het lijkt een flauwe dooddoener, maar hij is waar, dat kun jij je niet indenken. Kon ik me ook niet toen ik nog geen kinderen had, toen waren mijn ouders echt het belangrijkste voor me.
Als ik meer liefde zou moeten kunnen hebben dan voor mijn ouders, dan zou dat destructief worden. Dus nóg een extra reden om geen kind te willen.
Ik krijg de indruk dat mensen (de aandacht en liefde voor) hun ouders inwisselen zodra er sprake is van kinderen. Ik besteed mijn aandacht liever aan mensen die er altijd voor me zijn geweest en nog zijn. Dan weet ik tenminste dat het gewaardeerd wordt, die garantie heb je met kinderen nooit.
Valt me trouwens op dat iedereen maar vanalles voor z'n kind over heeft, maar ouders zie ik niet genoemd worden. Hebben jullie daar niet minstens hetzelfde voor over als voor je kind?
Nee, ik heb een superband met ouders (vader is helaas pas overleden) maar die liefde is van een totaal andere orde dan die voor je kinderen. Die is onbeschrijflijk veel omvattender. Het lijkt een flauwe dooddoener, maar hij is waar, dat kun jij je niet indenken. Kon ik me ook niet toen ik nog geen kinderen had, toen waren mijn ouders echt het belangrijkste voor me.
Als ik meer liefde zou moeten kunnen hebben dan voor mijn ouders, dan zou dat destructief worden. Dus nóg een extra reden om geen kind te willen.
Ik krijg de indruk dat mensen (de aandacht en liefde voor) hun ouders inwisselen zodra er sprake is van kinderen. Ik besteed mijn aandacht liever aan mensen die er altijd voor me zijn geweest en nog zijn. Dan weet ik tenminste dat het gewaardeerd wordt, die garantie heb je met kinderen nooit.
donderdag 24 september 2009 om 09:59
Wat mij opvalt is dat veel mensen nogal makkelijk die vermoordknop indrukken door zelf vrijwillig (!) bij het leger te gaan.
Zij vinden het blijkbaar legitiem om een ander mens te doden. Ze doen niet voor niets schietoefeningen etc.
Of die ander dan schuldig is of niet, is niet zo makkelijk te bepalen, en bij elke oorlog vallen onschuldige burgerslachtoffers.
Het verbaast mij dat mensen zich vrijwillig aanmelden voor zoiets.
Zij vinden het blijkbaar legitiem om een ander mens te doden. Ze doen niet voor niets schietoefeningen etc.
Of die ander dan schuldig is of niet, is niet zo makkelijk te bepalen, en bij elke oorlog vallen onschuldige burgerslachtoffers.
Het verbaast mij dat mensen zich vrijwillig aanmelden voor zoiets.
donderdag 24 september 2009 om 10:32
#
Ik krijg de indruk dat mensen (de aandacht en liefde voor) hun ouders inwisselen zodra er sprake is van kinderen. Ik besteed mijn aandacht liever aan mensen die er altijd voor me zijn geweest en nog zijn. Dan weet ik tenminste dat het gewaardeerd wordt, die garantie heb je met kinderen nooit.
Van inwisselen is beslist geen sprake.
Liefde kan groeien.
Er bestaan meerder vormen van liefde, die tegelijkertijd kunnen bestaan. De één kalft niet van de ander af.
Als je je dat niet kunt indenken, vraag het je ouders eens. Zij hebben ouders (gehad?) én jou.
Wat denk je dat ze zullen zeggen?
Ik heb mijn kinderen ook niet omdat ik waardering wil voor mijn liefde. Vind dat maar een vreemde redenering. Termen als waardering en zelfs 'garantie' in deze context...
Liefde is onvoorwaardelijk, liefhebben zelf geeft me genoeg, daar hoef ik helemaal niets voor.
Ik krijg de indruk dat mensen (de aandacht en liefde voor) hun ouders inwisselen zodra er sprake is van kinderen. Ik besteed mijn aandacht liever aan mensen die er altijd voor me zijn geweest en nog zijn. Dan weet ik tenminste dat het gewaardeerd wordt, die garantie heb je met kinderen nooit.
Van inwisselen is beslist geen sprake.
Liefde kan groeien.
Er bestaan meerder vormen van liefde, die tegelijkertijd kunnen bestaan. De één kalft niet van de ander af.
Als je je dat niet kunt indenken, vraag het je ouders eens. Zij hebben ouders (gehad?) én jou.
Wat denk je dat ze zullen zeggen?
Ik heb mijn kinderen ook niet omdat ik waardering wil voor mijn liefde. Vind dat maar een vreemde redenering. Termen als waardering en zelfs 'garantie' in deze context...
Liefde is onvoorwaardelijk, liefhebben zelf geeft me genoeg, daar hoef ik helemaal niets voor.
donderdag 24 september 2009 om 10:35
Ik denk dat mensen tot heel veel dingen in staat zijn en het verbaasd me eerlijk gezegd ook niet dat zoveel mannen op die knop zouden drukken. Als je redeneert dat overal ter wereld zomaar mensen om het leven komen door oorlog of ziekte.. en jij kunt er een miljoen mee krijgen, tja
Persoonlijk zou ik het niet doen. Bah! Ik zou er niet mee kunnen leven.
Eerlijk gezegd denk ik ook dat zoiets verslavend werkt. Eenmaal op die knop gedrukt, zal je het ook een volgende keer gaan doen.
Persoonlijk zou ik het niet doen. Bah! Ik zou er niet mee kunnen leven.
Eerlijk gezegd denk ik ook dat zoiets verslavend werkt. Eenmaal op die knop gedrukt, zal je het ook een volgende keer gaan doen.
maandag 28 september 2009 om 14:24
Zoals SweetCandy zegt: mensen zijn tot veel dingen in staat, én er komen dagelijks ontzettend veel mensen om het leven door een stom ongeluk, een oorlog etc.
Maar toch.
De wetenschap dat je niet weet wíe je gedood hebt, welke ingreep je hebt gepleegd op het leven van de nabestaanden... ik zou daar niet mee kunnen leven. Het houdt niet op bij het éne leven dat je beëindigd hebt; je weet niet wat je veranderd hebt in de geschiedenis. Stel dat je iemand hebt gedood die op het punt stond dé doorbraak te vinden in de kankerbestrijding? Hoeveel levens heb je dán verwoest voor je miljoentje?
(Aan de andere kant: stel dat je Hitler had gedood. Hoe had de wereld er dán uitgezien?)
Maar toch.
De wetenschap dat je niet weet wíe je gedood hebt, welke ingreep je hebt gepleegd op het leven van de nabestaanden... ik zou daar niet mee kunnen leven. Het houdt niet op bij het éne leven dat je beëindigd hebt; je weet niet wat je veranderd hebt in de geschiedenis. Stel dat je iemand hebt gedood die op het punt stond dé doorbraak te vinden in de kankerbestrijding? Hoeveel levens heb je dán verwoest voor je miljoentje?
(Aan de andere kant: stel dat je Hitler had gedood. Hoe had de wereld er dán uitgezien?)
maandag 28 september 2009 om 15:18
quote:jemamem schreef op 23 september 2009 @ 17:40:
Wat een belachelijke vraag. Wat voor mensen zijn dat in godsnaam, die 'ja' zeggen??!!
Ik heb ja geantwoord, en ik ben een heel normaal meisje hoor. Ik ben niet ineens Hitler in 2e persoon.
Ik heb wel ‘ja’ geantwoord met een reden. 750.000 euro zou ik aan goede doelen geven, waar ik veeeeeel meer mensen en dieren mee help dan die ene die door mij doodgaat.
Voor 250.000 koop ik mijn eigen huis, zodat ik na een jaar eindelijk van mijn ex af ben, ik richt het opnieuw in en daarna leef ik lekker verder zoals ik nu doe.
Met als verschil dat ik elk jaar een kaarsje ga branden voor degene die door mijn toedoen dood is gegaan, maar die tegelijkertijd samen met mij vele mensen heeft geholpen.
En stiekem denk ik dat veel meer mensen ja zouden antwoorden, maar het hier niet neerzetten
Wat een belachelijke vraag. Wat voor mensen zijn dat in godsnaam, die 'ja' zeggen??!!
Ik heb ja geantwoord, en ik ben een heel normaal meisje hoor. Ik ben niet ineens Hitler in 2e persoon.
Ik heb wel ‘ja’ geantwoord met een reden. 750.000 euro zou ik aan goede doelen geven, waar ik veeeeeel meer mensen en dieren mee help dan die ene die door mij doodgaat.
Voor 250.000 koop ik mijn eigen huis, zodat ik na een jaar eindelijk van mijn ex af ben, ik richt het opnieuw in en daarna leef ik lekker verder zoals ik nu doe.
Met als verschil dat ik elk jaar een kaarsje ga branden voor degene die door mijn toedoen dood is gegaan, maar die tegelijkertijd samen met mij vele mensen heeft geholpen.
En stiekem denk ik dat veel meer mensen ja zouden antwoorden, maar het hier niet neerzetten
