angstig door corona

Ik bemerk dat ik een soort van mensenschuw aan het worden ben door deze coronatijd. Ik woon alleen, geen kinderen, werk thuis en ik spreek het liefst niet binnen af met mensen, zeker sinds de maatregelen weer strenger zijn geworden merk ik om me heen dat ik vrijwel de enige ben die er zo in staat. Andere mensen om me heen spreken wel af binnen met 1 of 2 mensen (en dat mag dus ook gewoon) en doen dat dan meerdere keren per week met steeds andere mensen. Ik voel me daar niet prettig bij en vraag me af of ik niet te streng ben naar mezelf. De vader van een goede kennis is overleden vorige week, normaal gesproken zou ik daar direct heen zijn gegaan (de crematie is in besloten kring geweest)maar ik heb nu alleen een kaart gestuurd en even gebeld en dat voelt ook raar. Op zich zou ik wel even langs kunnen gaan maar er komen daar al sinds maart veel mensen over de vloer omdat zij ook 4 pubers heeft en die hebben weer vriendjes/vriendinnetjes en zelf werkt ze met veel mensen en spreekt ook vaak af. Zij kan niet afspreken voor een wandeling wegens klachten aan haar voet. Ik zit in dubio of ik daar wel heen wil gaan. Ik wil het wel maar vind het niet verstandig nu. Heel lastig. Maar ja hoe lang blijf je dit zo doen. Straks durf ik helemaal geen mensen meer te zien.
Afgelopen weekend heeft een andere vriendin me gevraagd om te komen borrelen bij haar thuis (zij woont ook alleen) dat heb ik gedaan, na veel twijfel ben ik toch met de bus gegaan (andere kant van de stad en rot weer want heb geen auto). Was erg gezellig alleen heb ik er nu geen prettig gevoel bij omdat zij veel vaker af spreekt met mensen en gezegd heeft dat ze zich niet meer op gaat sluiten en gewoon alles weer op pakt en ook dat die 1,5 m thuis onzin is. En dit hoor ik de laatste tijd vaak, dat mensen gewoon weer van alles gaan afspreken met mensen maar dan thuis en dan die 1,5 m onzin vinden. Ik voel me daar niet prettig bij. Ik kom wel bij mijn moeder en zus thuis omdat daar genoeg afstand gehouden kan worden en dat is dan zeg maar mijn "bubbel". Ook spreek ik met sommige mensen buiten af om te wandelen, gewoon een uurtje met afstand. Het lijkt nu of ik de enige ben die er zo in staat. Hoe doen jullie dat? Straks hou ik geen vriendschappen meer over omdat ik te voorzichtig ben, aan de andere kant zie ik nu ook hoe mensen zijn. Ik vind dit lastig.