Coronavirus COVID-19 alle pijlers

angstig door corona

16-11-2020 08:15 33 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik bemerk dat ik een soort van mensenschuw aan het worden ben door deze coronatijd. Ik woon alleen, geen kinderen, werk thuis en ik spreek het liefst niet binnen af met mensen, zeker sinds de maatregelen weer strenger zijn geworden merk ik om me heen dat ik vrijwel de enige ben die er zo in staat. Andere mensen om me heen spreken wel af binnen met 1 of 2 mensen (en dat mag dus ook gewoon) en doen dat dan meerdere keren per week met steeds andere mensen. Ik voel me daar niet prettig bij en vraag me af of ik niet te streng ben naar mezelf. De vader van een goede kennis is overleden vorige week, normaal gesproken zou ik daar direct heen zijn gegaan (de crematie is in besloten kring geweest)maar ik heb nu alleen een kaart gestuurd en even gebeld en dat voelt ook raar. Op zich zou ik wel even langs kunnen gaan maar er komen daar al sinds maart veel mensen over de vloer omdat zij ook 4 pubers heeft en die hebben weer vriendjes/vriendinnetjes en zelf werkt ze met veel mensen en spreekt ook vaak af. Zij kan niet afspreken voor een wandeling wegens klachten aan haar voet. Ik zit in dubio of ik daar wel heen wil gaan. Ik wil het wel maar vind het niet verstandig nu. Heel lastig. Maar ja hoe lang blijf je dit zo doen. Straks durf ik helemaal geen mensen meer te zien.
Afgelopen weekend heeft een andere vriendin me gevraagd om te komen borrelen bij haar thuis (zij woont ook alleen) dat heb ik gedaan, na veel twijfel ben ik toch met de bus gegaan (andere kant van de stad en rot weer want heb geen auto). Was erg gezellig alleen heb ik er nu geen prettig gevoel bij omdat zij veel vaker af spreekt met mensen en gezegd heeft dat ze zich niet meer op gaat sluiten en gewoon alles weer op pakt en ook dat die 1,5 m thuis onzin is. En dit hoor ik de laatste tijd vaak, dat mensen gewoon weer van alles gaan afspreken met mensen maar dan thuis en dan die 1,5 m onzin vinden. Ik voel me daar niet prettig bij. Ik kom wel bij mijn moeder en zus thuis omdat daar genoeg afstand gehouden kan worden en dat is dan zeg maar mijn "bubbel". Ook spreek ik met sommige mensen buiten af om te wandelen, gewoon een uurtje met afstand. Het lijkt nu of ik de enige ben die er zo in staat. Hoe doen jullie dat? Straks hou ik geen vriendschappen meer over omdat ik te voorzichtig ben, aan de andere kant zie ik nu ook hoe mensen zijn. Ik vind dit lastig.
Gezond verstand. Je niet gek laten maken, bewust zijn van de risico's, maar er ook niet paranoia van worden. Dat is mijn houvast in deze tijd.
Alle reacties Link kopieren
Ik sta er aardig hetzelfde in hoor maar voel niet (meer) die sterke angst. Ik heb een kleine bubble waarin mijn moeder, mijn zus en haar gezin en haar vriend zit. Verder zie ik nog 1 vriendin af en toe maar we houden altijd goed afstand (zij zit in een risicogroep).

Een aantal vriendinnen daar weet ik van dat zij best nog wel een druk sociaal leven hebben en niet altijd afstand houden. Die Facetime ik en spreek ik niet mee af. Als het weer beter wordt en we kunnen buiten zitten vind ik het prima maar zeker niet thuis.
Ik kan me voorstellen dat je het jezelf makkelijker maakt door jouw eigen gedrag te accepteren, maar niet te verheerlijken. En nog belangrijker: andermans gedrag te accepteren. Je komt nogal kritisch over in je post, door zinnen zoals "aan de andere kant zie ik nu ook hoe mensen zijn".
Jij bent niet beter dan anderen omdat je van jezelf een kluizenaar maakt. Leven en laten leven.
JackyBee schreef:
16-11-2020 08:39
Ik kan me voorstellen dat je het jezelf makkelijker maakt door jouw eigen gedrag te accepteren, maar niet te verheerlijken. En nog belangrijker: andermans gedrag te accepteren. Je komt nogal kritisch over in je post, door zinnen zoals "aan de andere kant zie ik nu ook hoe mensen zijn".
Jij bent niet beter dan anderen omdat je van jezelf een kluizenaar maakt. Leven en laten leven.
En dit.

Prima als je je wil isoleren, dat is je zelfbeschikkingsrecht. Maar wie weet gaat deze ellende nog wel twee jaar of langer duren. Niet iedereen wil zijn (sociale) leven twee jaar of langer on hold zetten. En neem dat mensen eens kwalijk.
Alle reacties Link kopieren
JackyBee schreef:
16-11-2020 08:39
Ik kan me voorstellen dat je het jezelf makkelijker maakt door jouw eigen gedrag te accepteren, maar niet te verheerlijken. En nog belangrijker: andermans gedrag te accepteren. Je komt nogal kritisch over in je post, door zinnen zoals "aan de andere kant zie ik nu ook hoe mensen zijn".
Jij bent niet beter dan anderen omdat je van jezelf een kluizenaar maakt. Leven en laten leven.
Ze zegt toch ook niet dat ze beter is? Ik lees de OP als dat TO wél graag meer mensen zou willen zien maar dat ze zenuwachtig wordt omdat een aantal van die mensen basismaatregelen, zoals afstand houden, onzin vindt.
Ik heb helaas meegemaakt dat goed afstand houden geen vrijbrief is om geen corona te krijgen. Ik zie dus niemand meer binnen. En ja ik ben ook angstig. En mensenschuw en heb smetvrees ontwikkeld. Ik weet hoe je je voelt TO. Ik heb al mijn hoop op het vaccin gevestigd. Misschien niet geheel realistisch ik weet het niet maar ik heb iets nodig om me aan vast te klampen.
Alle reacties Link kopieren
De gevolgen van Covid-19 kunnen heel heftig zijn, maar de gevolgen van de maatregelen ook! Jezelf thuis opsluiten kost ook (gezonde) levensjaren.

Zoek dus een verstandige middenweg.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Ik spreek sinds augustus alleen maar buiten af met mensen. Eerder zat ik nog wel eens in twijfel of maakte ik onder sociale druk een uitzondering maar daar had ik altijd achteraf spijt van. Werd die persoon vlak daarna verkouden enzo. Nee, ik heb besloten dat ik die stress niet meer wil.

Ik heb een knop in mijn hoofd omgezet dat ik vanaf dat moment zonder uitzondering alleen buiten afspreek.

Ik heb een paar mooie wandel-locaties gevonden in de buurt met koffie afhaal en daar spreek ik af. Iedereen weet dit nu ook, sommige mensen haken daardoor af en die zie ik dus niet. Ik stel wel voor dan bijvoorbeeld in de tuin te zitten bij hen of bij mij. Die optie is er ook nog.
Mijn beste vriendinnen vinden het gelukkig heerlijk om samen te wandelen.

Edit: ik vergeet erbij te zetten dat ik niet alleen woon. Als ik alleen zou wonen dan zou ik waarschijnlijk een andere risico afweging maken.
anoniem_637d84854bd0f wijzigde dit bericht op 16-11-2020 10:06
16.40% gewijzigd
Lady_Day schreef:
16-11-2020 08:47
Ze zegt toch ook niet dat ze beter is? Ik lees de OP als dat TO wél graag meer mensen zou willen zien maar dat ze zenuwachtig wordt omdat een aantal van die mensen basismaatregelen, zoals afstand houden, onzin vindt.
Ik struikelde een beetje over die zin, dat ze nu zag 'hoe andere mensen zijn'. Denk dat je jezelf en anderen tekortdoet als je mensen op die manier afschrijft.
Lady_Day schreef:
16-11-2020 08:47
Ze zegt toch ook niet dat ze beter is? Ik lees de OP als dat TO wél graag meer mensen zou willen zien maar dat ze zenuwachtig wordt omdat een aantal van die mensen basismaatregelen, zoals afstand houden, onzin vindt.
Ik dacht ook een groot deel van de OP : hee, iemand die zichzelf isoleert, zonder meteen te vingerwijzen naar mensen die er misschien iets anders instaan. Dat zie je niet vaak op het forum. Meestal zijn mensen die dan ook maar enig sociaal leven er nog op nahouden ''asocialen'' in hun ogen. Helaas valt TO aan het eind van het betoog voor mij toch een beetje door de mand, inderdaad door zie zin ''ik weet nu hoe mensen zijn''. Dat is toch m.i. een vrij suggestieve uitspraak.
Alle reacties Link kopieren
JackyBee schreef:
16-11-2020 08:57
Ik struikelde een beetje over die zin, dat ze nu zag 'hoe andere mensen zijn'. Denk dat je jezelf en anderen tekortdoet als je mensen op die manier afschrijft.
Ja, snap ik en daar ben ik het wel mee eens hoor. Ik moet toegeven dat ik er in het begin ook wel heel veel moeite mee had met hoe bepaalde vriendinnen er mee omgingen (geen afstand houden etc.) maar ik sta er nu iets losser in (hoop ik). Dat betekent echter niet dat ik met vriendinnen ga borrelen waarvan ik weet dat zij het niet zo nauw nemen. Van eentje weet ik dat zij mij overdreven vindt. Zij kent niemand die besmet is (geweest) en dus valt het wel allemaal mee. Ik heb echter meerdere gevallen in mijn omgeving gezien, waarvan eentje al maanden bezig is om ervan te herstellen en daar schrik ik best van. Maar ik respecteer haar keuze en zij de mijne. In het voorjaar zullen we elkaar wel weer zien, buiten.
JackyBee schreef:
16-11-2020 08:57
Ik struikelde een beetje over die zin, dat ze nu zag 'hoe andere mensen zijn'. Denk dat je jezelf en anderen tekortdoet als je mensen op die manier afschrijft.

Ik ben ook verrast over de 'don't ask, don't tell' mentaliteit die blijkbaar heerst. Daarmee schrijf ik geen mensen af, dat vind ik een overtrokken en onredelijke conclusie. Ik vind het wel onwenselijk dat er mensen zijn die doen alsof de maatregelen in een soort parallel universum thuishoren en dat op het moment dat je erover spreekt, je weggezet wordt als coronapolitie en dat 'corona niet overal bij gesleept moet worden'. De situatie is momenteel nu eenmaal stomvervelend en abnormaal en dat heeft impact op alles. Doen alsof dat niet zo is, vind ik een gevaarlijke ontkenning van de realiteit en een modus scheppen waarin het min of meer okee wordt om toch allerlei bijeenkomsten te organiseren.

Ik vind helemaal niet dat je strenger moet zijn dan wat gevraagd wordt, zelfs niet dat dat beter is. Ik denk dat mensen veel baat hebben bij niet-virtueel sociaal contact en dat het heel belangrijk is dat mensen andere mensen blijven ontmoeten, om mee te praten, te kletsen, te eten, te lachen. Maar het andere uiterste, dat mensen toch allerlei sociale bijeenkomsten organiseren en dan vervolgens boos worden wanneer iemand zich afvraagt of dat wel wenselijk is, en daar een holier than thou-verwijt aanhangen, dat vind ik niet okee.
Ik woon ook alleen. Ik zie ongeveer 2x per week iemand, soms buiten, soms binnen. Ook heel voorzichtige mensen die zichzelf veel contact ontzeggen kunnen ziek worden, en voor mezelf heb ik bepaald dat ik het (kleine?) risico wel wil lopen omdat ik in mijn eentje gewoon depressief word. Dus voor mij is het de afweging tussen depressief worden vanwege isolatie of het hopelijk kleine risico om corona te krijgen. Deze situatie kan nog wel een jaar aanhouden. Kijk wat voor jou oké is en wat je kunt volhouden.
Ik sta er hetzelfde in. Niet dat ik bang ben om het te krijgen maar het voelt gewoon niet prettig. En in huis met iemand afspreken kan maar dan is die 1,5 meter gewoon lastig. Ik merk dat je dan toch wel eens dichter bij elkaar bent voordat je het echt bewust door hebt. Bijvoorbeeld even mee kijken op een scherm of even iets uitleggen etc.

Heb voor mezelf besloten dat ik alleen doe waar ik me prettig bij voel. Als iemand dat niet respecteert jammer dan.
Ik snap je wel. Ik ben ook meer mensenschuw geworden. In combinatie met mentale klachten. Ik beweer niet dat mijn mentale klachten niet zouden zijn ontstaan als er geen corona zou zijn geweest, maar het doet me geen goed. Ik heb helaas een paniek stoornis ontwikkeld met straatvrees.

Ik durf dus niet goed bepaalde locaties op te zoeken (winkels, supermarkt, openbare gebouwen) of ver van huis te gaan.

Om dit op te lossen, mijn angsten aan te gaan, zou ik juist dat soort gelegenheden moeten opzoeken, maar dat voelt heel dubbel, want: niet onnodig winkelen etc is het advies.

Dus ik zit in mijn comfortabele bubbel, welke niets oplost.

De enige live contacten die ik heb zijn met mijn beste vriendin en mijn ouders. De rest gewoon niet.
Lastig he! Gezond verstand lijkt me het meest logisch en doen waar jij je goed bij voelt. Als een ander dat onzin vind is dat jammer, maar jij moet doen waar jij achter staat.

Ik ben niet angstig, maar houd wel van controle. Ik werk volledig thuis, zie mn ouders soms binnen op afstand, en kom 1x per week bij de bakker. Ben dus zo voorzichtig mogelijk en ik snap dat je niet 100% alle risico's kan uitsluiten.
Ik ben wel boos op mijn man, hij heeft vorige week een fysieke afspraak gehad met een klant die corona blijkt te hebben. Op afstand zegt hij, raam open. In diezelfde week gaat hij met een collega 3 uur in de auto zitten zonder mondkapje. Dan word ik dus heel boos, want vandaag gaat hij een corona test doen (hoest af en toe) en als hij positief is dan mogen ik en onze 2 kinderen ook 10 dagen in quarantaine. Omdat hij onnodig risico neemt. Want hij kan ook met klanten overleggen via Zoom, of telefonisch. Hij gaat af en toe ook naar kantoor, terwijl dat niet noodzakelijk is. Onze jongste zou het echt vreselijk vinden om 10 dagen verplicht thuis te zijn. Kortom, hierom word ik dus boos omdat iemand anders een bewust onnodig risico neemt en daarmee de mensen om zich heen ook daarmee belast
Alle reacties Link kopieren
Ik ben chronisch ziek dus wel voorzichtig. Ik woon in de stad en ga elke dag met mijn vriend (die ergens anders woont) koffie halen en ergens op een bankje zitten.
Dan zien we nog wat mensen. We houden genoeg afstand. Vaak komen we iemand tegen die we kennen en kletsen even. Bij mij thuis komt alleen mijn vriend en af en toe mijn beste vriendin. Mijn vriend vindt dit te weinig en voelt zich eenzaam. Ik niet. Maar ik moet erbij zeggen dat ik 3 keer per week voor een behandeling naar het ziekenhuis ga en daar goed kan praten met de verpleegsters. Ik kan mijn ei kwijt en mijn angsten bespreken. Ik kom ook soms in winkels maar altijd maar heel kort en alleen als daar bijna niemand is. En altijd bij thuiskomst mijn handen goed wassen. (Dat doe ik eigenlijk de hele dag.)
Alle reacties Link kopieren
Waar ben je precies bang voor en is dat een reële angst? Val je onder de risico groep?

De kans dat je Corona krijgt is al redelijk klein. Die kans wordt vermoedelijk nog kleiner als je je aan de richtlijnen houdt (dus drukte vermijden, afstand houden, handen wassen). De kans dat je, als je toch Corona krijgt, eraan overlijdt is nog veel kleiner. In Trouw stond laatst dat van de mensen onder de 70 jaar die Corona heeft 1 van de 2000 sterft. Ter vergelijk: van de mensen die griep krijgen, sterft 1 op de 1000. Was je voorheen ook zo bang voor de griep?

Ik geloof echt dat Corona een hele nare ziekte is. En ook dat het verstandig is om drukte te vermijden, vaak je handen te wassen en afstand te houden. Ook denk ik dat het slim is om je weerstand te verhogen door voldoende te slapen, gezond te eten en voldoende te bewegen.
En verder denk ik dat het goed is om niet teveel op het nieuws en de dagelijkse cijfers te focussen. Daardoor word je vermoedelijk alleen maar angstiger en de kans dat je Corona krijgt verklein je er niet mee.
Ik ga nog wel naar de winkel als ik daar iets nodig heb. Ik kies dan wel altijd een rustig moment en winkels waar afstand houden geen probleem is. Ik kijk ook altijd eerst even naar binnen, oogt het mij te druk dan ga ik niet naar binnen.

Zo hebben veel winkels het echt wel goed op orde, sommige winkels roepen ook in de winkel nog om om afstand te houden als ze merken dat het toch iets drukker wordt. En gelukkig heeft niet iedere winkel winkelmandjes plicht maar houden op een andere manier de aantallen in de gaten.
Alle reacties Link kopieren
Wij (man en ik) staan er hetzelfde in als jij. Zien ook vanaf maart al heel weinig mensen. Het is momenteel niet anders.
Man zal waarschijnlijk overlijden mocht hij corona krijgen en ik word er waarschijnlijk ic-opname waardig ziek van.
Ga dus nu ook geen risico's lopen. Dan zitten we maar in een hele kleine bubbel. Wordt over een paar maanden met goede vaccins vanzelf beter!
Ik herken het volledig. Heb het nu zelfs veel erger dan in maart/april. En het is totaal niet netjes maar ik heb dus ook veel last van ergernis naar andere mensen toe. Ik las hierboven dat het kluizenaarsleven niet beter is en dat niemand zijn sociale leven twee jaar on hold kan of wil zetten, maar ik denk dat dat qua besmettingen dus wel beter is... Maar ik heb er een probleem bij, ik vind dit nu dus ook voor gewone griep en verkoudheid... Hoewel dat voor veel mensen misschien best onschuldig is, het is vooral het idee.
Ik heb inmiddels wel besloten om bij te houden op welke dagen ik naar buiten ben geweest want ik schoot vorige week echt zo in de stress toen ik een melding kreeg van de app die niet kon kloppen maar waardoor je wel aan jezelf gaat twijfelen van ben ik niet iets vergeten?!
Alle reacties Link kopieren
Dank voor de reacties! Goed te lezen dat sommige van jullie er net zo in staan als ik. Nou het is niet zo dat ik anderen er op veroordeel dat ze veel meer mensen zien binnen en zonder 1,5 m afstand maar ik had van hen niet verwacht dat ze er nu zo in staan. Een vriendin was in maart/april heel voorzichtig en nu vindt ze het ineens onzin, dat vond ik apart maar ook snap ik het omdat het waarschijnlijk nog we even duurt en mensen gaan sociale contacten missen dat maakt het juist zo lastig. En natuurlijk moet ieder voor zich weten wat hij/zij doet maar dan vind ik het het lastig om wel met hen af te spreken. Iemand vroeg waar ik dan bang voor ben? Ja ik denk om corona te krijgen en er klachten aan over te houden. Ik ken ook iemand die het in maart gehad heeft en nu nog aan het revalideren is, voorheen gezonde 50 jarige vrouw. Daar ben ik bang voor denk ik, ook omdat ik van dichtbij gezien heb wat een longziekte kan doen met je. Mijn vader is aan een longziekte overleden paar jaar geleden. Dat is mijn angst denk ik. Maar inderdaad velen krijgen het in lichte vorm en houden er niks aan over. Maar juist omdat het zo ongrijpbaar is en je niet weet of iemand besmet is en je het wel over kan dragen maakt het zo onzeker en ja ik ben ook een controle freak dus dat kan ook meespelen. Ik wil echt proberen wel goed op te letten met gezond verstand maar wat minder angstig te zijn. Daarom heb ik ook de bus genomen en naar die vriendin geweest om niet helemaal paranoia te worden, want ik was/ben bang dat ik straks helemaal niks meer durf. Ik wil zeker geen corona-politie spelen.
Ik heb in de eerste golf zeker angst gehad maar nu heb ik dat bijna niet meer. Ik hou mij aan de regels zo goed en kwaad als dat kan maar heb er geen moeite mee om naar de stad te gaan of met een vriendin binnen af te spreken. Ook ga ik graag naar de bioscoop als dat weer kan.
Ik moet er niet aan denken om alleen maar thuis te zitten op een wandeling na.
Er is ook geen enkele reden om je helemaal op te sluiten. Als je voorzichtig bent is er heel veel mogelijk. En ja je kunt alsnog besmet raken ondanks voorzichtigheid, maar dat risico neem ik voor lief.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven