Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Down door de maatregelen
vrijdag 2 april 2021 om 20:06
Ik voel me down, verdrietig, leeg, maar met tijden kan me ook alles enorm aanvliegen en voel ik me angstig.
Terwijl de kinderen gezond en gelukkig zijn, partner goed in zijn vel zit, geen ernstig zieke (Corona) gevallen in de familie heb. Ik heb leuk werk en heb onlangs een heel gaaf aanbod gekregen wat betreft mijn hobby. Ik zou van mezelf verwachten dat ik op roze wolken loop.
Maar dat doe ik niet. Het voelt meer als lopen door een constant bewolkte dag waar heel af en toe een zonnetje doorheen schijnt (de kleine geluksmomentjes). Ik neem het mezelf vaak kwalijk dat ik niet het vermogen heb me er nog even doorheen te slepen, dat ik mezelf niet onder die kont kan schoppen en gelukkig kan zijn. Ik voel me vaak een oppervlakkig mens dat zich niet weet te vermaken met minder en ik toch de uitjes, de terrasjes en de reuring nodig heb om gelukkig te zijn.
Beetje ondankbaar, zo voelt het.
Nou ja, de vraag of het voor iemand herkenbaar is? De tijd om mezelf te moeten vermaken is wel zo’n beetje voorbij, de ideeën ook. Maar wat dan? Misschien weten jullie het. Al is een luisterend oor ook al fijn.
Terwijl de kinderen gezond en gelukkig zijn, partner goed in zijn vel zit, geen ernstig zieke (Corona) gevallen in de familie heb. Ik heb leuk werk en heb onlangs een heel gaaf aanbod gekregen wat betreft mijn hobby. Ik zou van mezelf verwachten dat ik op roze wolken loop.
Maar dat doe ik niet. Het voelt meer als lopen door een constant bewolkte dag waar heel af en toe een zonnetje doorheen schijnt (de kleine geluksmomentjes). Ik neem het mezelf vaak kwalijk dat ik niet het vermogen heb me er nog even doorheen te slepen, dat ik mezelf niet onder die kont kan schoppen en gelukkig kan zijn. Ik voel me vaak een oppervlakkig mens dat zich niet weet te vermaken met minder en ik toch de uitjes, de terrasjes en de reuring nodig heb om gelukkig te zijn.
Beetje ondankbaar, zo voelt het.
Nou ja, de vraag of het voor iemand herkenbaar is? De tijd om mezelf te moeten vermaken is wel zo’n beetje voorbij, de ideeën ook. Maar wat dan? Misschien weten jullie het. Al is een luisterend oor ook al fijn.
vrijdag 2 april 2021 om 20:12
Ik herken dat prima. Was gisteren toevallig even (voor het eerst in 10 maanden) hier in de binnenstad, omdat ik iets voor de zaak moest ophalen. Mijn hemel, wat een trieste bedoening, vrijwel alle winkels dicht (behalve dan Kruidvat e.d.), niks te doen, de terrassen op de markt leeg en verlaten, met gesloten horecazaken, en van vele zaken weet je gewoon dat ze niet terugkomen. Ik word er ook niet vrolijk van.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 2 april 2021 om 20:19
Ja, triest hè. Dat gevoel heb ik ook als ik door de stad loop.pejeka schreef: ↑02-04-2021 20:12Ik herken dat prima. Was gisteren toevallig even (voor het eerst in 10 maanden) hier in de binnenstad, omdat ik iets voor de zaak moest ophalen. Mijn hemel, wat een trieste bedoening, vrijwel alle winkels dicht (behalve dan Kruidvat e.d.), niks te doen, de terrassen op de markt leeg en verlaten, met gesloten horecazaken, en van vele zaken weet je gewoon dat ze niet terugkomen. Ik word er ook niet vrolijk van.
vrijdag 2 april 2021 om 20:19
Niet veel anders dan in 2009-2012 hoor. Hele stad stond leeg. En daarna werd het weer booming.pejeka schreef: ↑02-04-2021 20:12Ik herken dat prima. Was gisteren toevallig even (voor het eerst in 10 maanden) hier in de binnenstad, omdat ik iets voor de zaak moest ophalen. Mijn hemel, wat een trieste bedoening, vrijwel alle winkels dicht (behalve dan Kruidvat e.d.), niks te doen, de terrassen op de markt leeg en verlaten, met gesloten horecazaken, en van vele zaken weet je gewoon dat ze niet terugkomen. Ik word er ook niet vrolijk van.
vrijdag 2 april 2021 om 20:21
Doe ik ook, en dat lukt me grotendeels wel. De blik op oneindig, oppakken en weer door. Maar soms overvalt me dit gevoel en dan heb ik ineens een beperkte korte termijn visie. Vraag ik me af of het nog goedkomt.Gatekeeper* schreef: ↑02-04-2021 20:14Aanpassen aan de situatie en in gedachten houden dat niets oneindig is.
Zo doe ik het. Het is even niet anders. Kan me er druk om maken maar daar heb ik alleen mezelf mee.
vrijdag 2 april 2021 om 20:23
Ik herken het ook. Triest en vooral gevoel geen uitlaatklep te hebben. Normaal wissel ik werk en zorg af met activiteiten met vrienden, etentjes, gewoon zorgeloos struinen. Nu is het al zolang allemaal zo kaal, en ondanks dat alles goed gaat maak ik me wél zorgen over grote en kleine coviddingen. Ik probeer niet te hopen maar tegelijkertijd houdt idee van een zorgelozere zomer me toch op de been.
vrijdag 2 april 2021 om 20:25
Ik begrijp het niet, geloof ik. Je wil jezelf straffen omdat je niet gelukkig bent? Waarom in hemelsnaam?
Je doet het toch hartstikke goed? Op je werk, met je kinderen en je gezin, en met je hobby? Waarom heb je dan, volgens jou, een schop onder je kont nodig? Omdat je je niet gelukkig voelt? Dat is geen kwestie van gewoon even doorpakken. Dat is een gevoel waar je vrij weinig controle over hebt. En dat komt dus heel waarschijnlijk wel weer terug als alles weer open gaat over een paar maanden. Laat dat negatieve gevoel er gewoon even zijn; je maakt het waarschijnlijk alleen maar erger voor jezelf omdat het niet "mag".
Je doet het toch hartstikke goed? Op je werk, met je kinderen en je gezin, en met je hobby? Waarom heb je dan, volgens jou, een schop onder je kont nodig? Omdat je je niet gelukkig voelt? Dat is geen kwestie van gewoon even doorpakken. Dat is een gevoel waar je vrij weinig controle over hebt. En dat komt dus heel waarschijnlijk wel weer terug als alles weer open gaat over een paar maanden. Laat dat negatieve gevoel er gewoon even zijn; je maakt het waarschijnlijk alleen maar erger voor jezelf omdat het niet "mag".
vrijdag 2 april 2021 om 20:25
vrijdag 2 april 2021 om 20:27
Ik heb dat gevoel ook met vlagen. Vooral als ik foto's en filmpjes zie van feestjes en de dingen die zo normaal waren. Daarna voel ik me juist super rot en de rest van de tijd voel ik me een beetje leeg inderdaad.
Rot dat je je zo voelt, ik denk dat er echt veel mensen dit gevoel wel hebben en kennen! Misschien komen er nog wat tips voorbij om er wat beter mee om te gaan ofzo, ik lees mee
Rot dat je je zo voelt, ik denk dat er echt veel mensen dit gevoel wel hebben en kennen! Misschien komen er nog wat tips voorbij om er wat beter mee om te gaan ofzo, ik lees mee
vrijdag 2 april 2021 om 20:28
Dat gevoel van uitzichtloosheid wordt dan ook wel weer versterkt door negatieve berichten. Het voelt zo nutteloos, maar je hoeft toch niet altijd dankbaar te zijn. Je mag er soms ook gewoon de pest in hebben. Alleen blijf er miet in hangen want dat verpest je humeur en de sfeer.Amy_Santiago schreef: ↑02-04-2021 20:21Doe ik ook, en dat lukt me grotendeels wel. De blik op oneindig, oppakken en weer door. Maar soms overvalt me dit gevoel en dan heb ik ineens een beperkte korte termijn visie. Vraag ik me af of het nog goedkomt.
vrijdag 2 april 2021 om 20:34
Je hebt helemaal gelijk. Ik maak het er me inderdaad moeilijker mee. Bedankt, vind je post heel helder en helpend.Adelaide schreef: ↑02-04-2021 20:25Ik begrijp het niet, geloof ik. Je wil jezelf straffen omdat je niet gelukkig bent? Waarom in hemelsnaam?
Je doet het toch hartstikke goed? Op je werk, met je kinderen en je gezin, en met je hobby? Waarom heb je dan, volgens jou, een schop onder je kont nodig? Omdat je je niet gelukkig voelt? Dat is geen kwestie van gewoon even doorpakken. Dat is een gevoel waar je vrij weinig controle over hebt. En dat komt dus heel waarschijnlijk wel weer terug als alles weer open gaat over een paar maanden. Laat dat negatieve gevoel er gewoon even zijn; je maakt het waarschijnlijk alleen maar erger voor jezelf omdat het niet "mag".
vrijdag 2 april 2021 om 20:38
Die uitlaatklep inderdaad, even dat gevoel uit de band te kunnen springen, de speelsheid. Dat mis ik ook. Nu moet je in je eentje op visite, voelt al zo 'oud' voor mijn gevoel, iets wat mijn moeder deed omdat ze huisvrouw was. Voelt wat suf, haha!MadameJean schreef: ↑02-04-2021 20:23Ik herken het ook. Triest en vooral gevoel geen uitlaatklep te hebben. Normaal wissel ik werk en zorg af met activiteiten met vrienden, etentjes, gewoon zorgeloos struinen. Nu is het al zolang allemaal zo kaal, en ondanks dat alles goed gaat maak ik me wél zorgen over grote en kleine coviddingen. Ik probeer niet te hopen maar tegelijkertijd houdt idee van een zorgelozere zomer me toch op de been.
Ik richt me ook op die zomer, hoop dat er dan toch al weer iets mag. We hebben ons maar beraamd op een zomer met uitjes binnen NL en België, als het daar ook wat versoepelt. Vakantie vind ik financieel nog een te grote gok.
anoniem_402747 wijzigde dit bericht op 02-04-2021 20:45
0.11% gewijzigd
vrijdag 2 april 2021 om 20:41
Blegh, niks aan hè. De uitjes mis ik ook, vooral met de kinderen. Shoppen op afspraak went nu langzaam en is mijn nieuwe lichtpuntje geworden, merk dat ik het leuk vind. Maar dat kan niet iedere dag helaas! Shop je ook op afspraak of waag je je er nog niet aan?
vrijdag 2 april 2021 om 20:43
Ja hoor, ik herken het zeker. Ik mis enorm veel. Ik mis mijn collega's, de reuring op het werk, de gezelligheid in de stad, het theater, restaurants. cafés, boekenwinkels...
Ik mis vakanties, familie in het buitenland...
heel veel dingen eigenlijk. Veel gewoontes die ik heb, hoogtepunten die we niet hebben kunnen vieren, mensen die we niet kunnen zien....
Objectief gezien is alles goed, we zijn gezond, werk gaat gewoon door, geen grote rampen in mijn omgeving maar ik vind er op deze manier ook niet veel aan.
Ik mis vakanties, familie in het buitenland...
heel veel dingen eigenlijk. Veel gewoontes die ik heb, hoogtepunten die we niet hebben kunnen vieren, mensen die we niet kunnen zien....
Objectief gezien is alles goed, we zijn gezond, werk gaat gewoon door, geen grote rampen in mijn omgeving maar ik vind er op deze manier ook niet veel aan.
vrijdag 2 april 2021 om 20:44
Er in blijven hangen lukt me niet, gelukkig. Mijn twee kinderen zorgen voor genoeg afleiding. Ze lachen wat af met z'n tweetjes (echt twee dames, giebelen en krijsen van het lachenGatekeeper* schreef: ↑02-04-2021 20:28Dat gevoel van uitzichtloosheid wordt dan ook wel weer versterkt door negatieve berichten. Het voelt zo nutteloos, maar je hoeft toch niet altijd dankbaar te zijn. Je mag er soms ook gewoon de pest in hebben. Alleen blijf er miet in hangen want dat verpest je humeur en de sfeer.
) en dan lukt het me niet om humeurig te blijven. Dat scheelt enorm!
vrijdag 2 april 2021 om 20:45
Ja, dat is ook weer zo. De afgelopen dagen waren heerlijk, bij jou ook? Beetje aan op kunnen laden?sneeuwvrouw schreef: ↑02-04-2021 20:34Herkenbaar, maar dat komt bij mij ook wel een beetje door het weer. Mocht het ooit 20 graden worden met een lekker zonnetje, dan zou ik me een stuk gelukkiger voelen (en dan niet alleen op dagen dat ik werk)
vrijdag 2 april 2021 om 20:57
Ik snap je gevoel erg goed hoor TO.
Met vlagen grijpt alles mij ook gevoelsmatig naar de keel.
Vroeg net nog letterlijk aan een vriendin per videobellen “ Denk je dat het allemaal nog lang gaat duren?”
Rationeel gezien, is er met mijzelf, vriend, familie en kind nu niet veel aan de hand.
Het is alleen dat gevoel dat ik af en toe heb, en ik weet dat het heel verwend klinkt, maar dat je slaapt, werkt, eet en dat weer herhaalt. Iedere dag weer.
Ik mis ook om lekker te kunnen zwemmen, terrasje te kunnen doen, salsa les te volgen,spontaan een winkel te bezoeken, met mijn kind naar zo’n indoor speeltuin te gaan wanneer het regent. De verjaardag van mijn kind gewoon te kunnen vieren.
Een verjaardagsfeestje drive-trough daar snapt een 5-jarige niet veel van.
Etc etc.
Ook heb ik ontzettend te doen met alle (horeca) ondernemers.
Heb ze zowel in mijn familie als vriendengroep en dat is echt schrijnend.
Om al deze redenen voel ik mij ook down.
En ergens voel ik mij dan ook schuldig, maar want ik heb nog werk en inkomen en ben nog gezond.
Gelukkig komt het gevoel met vlagen en soms helpt het ook om via videobellen lekker te huilen met een vriendin en nadien weer grapjes te maken met elkaar.
Het zijn gewoon vreemde tijden.
Knuffel voor iedereen die zich soms even down voelt.
Met vlagen grijpt alles mij ook gevoelsmatig naar de keel.
Vroeg net nog letterlijk aan een vriendin per videobellen “ Denk je dat het allemaal nog lang gaat duren?”
Rationeel gezien, is er met mijzelf, vriend, familie en kind nu niet veel aan de hand.
Het is alleen dat gevoel dat ik af en toe heb, en ik weet dat het heel verwend klinkt, maar dat je slaapt, werkt, eet en dat weer herhaalt. Iedere dag weer.
Ik mis ook om lekker te kunnen zwemmen, terrasje te kunnen doen, salsa les te volgen,spontaan een winkel te bezoeken, met mijn kind naar zo’n indoor speeltuin te gaan wanneer het regent. De verjaardag van mijn kind gewoon te kunnen vieren.
Een verjaardagsfeestje drive-trough daar snapt een 5-jarige niet veel van.
Etc etc.
Ook heb ik ontzettend te doen met alle (horeca) ondernemers.
Heb ze zowel in mijn familie als vriendengroep en dat is echt schrijnend.
Om al deze redenen voel ik mij ook down.
En ergens voel ik mij dan ook schuldig, maar want ik heb nog werk en inkomen en ben nog gezond.
Gelukkig komt het gevoel met vlagen en soms helpt het ook om via videobellen lekker te huilen met een vriendin en nadien weer grapjes te maken met elkaar.
Het zijn gewoon vreemde tijden.
Knuffel voor iedereen die zich soms even down voelt.
vrijdag 2 april 2021 om 21:00
Herkenbaar. Ik heb een baan, inkomen, vriendinnen, goede thuissituatie maar alsnog voelt alles zinloos. Geen uitlaatklep, niet eens even een avondje ordinair doorzakken of naar een goed concert. Niet uiteten, ik zie mijn vriendinnen maar weinig. Het voelt alsof er 0 perspectief is. Ik ben het zo zat. En voel me met de maand ongelukkiger worden.
vrijdag 2 april 2021 om 21:01
Jaa...Voor mijzelf een lichtpuntje dat ik volgend weekend mijn eerste vaccin krijg. Het stress gevoel van het afgelopen jaar verdwijnt dan hopelijk iets. Voor mij (hoogrisicogroep) niet handig om Corona te krijgen.
Verder ben ik het thuiswerken “zat” en nog veel meer dingen. Probeer wel positieve dingen te blijven zien, maar zit er af en toe ook flink doorheen.
Per september besloten met een master te beginnen, dus daar kijk ik wel erg naar uit en veel afleiding door jong kind thuis.
Verder ben ik het thuiswerken “zat” en nog veel meer dingen. Probeer wel positieve dingen te blijven zien, maar zit er af en toe ook flink doorheen.
Per september besloten met een master te beginnen, dus daar kijk ik wel erg naar uit en veel afleiding door jong kind thuis.
anoniem_403779 wijzigde dit bericht op 02-04-2021 21:03
0.91% gewijzigd
