Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Ik wil iemand schoppen
vrijdag 3 april 2020 om 14:49
Het vliegt me vandaag even aan, allemaal. De cijfers, de maatregelen, de zieken, de doden, de langdurigheid, het gebrek aan perspectief, het verlies aan banen, de domheid, de vooroordelen, de oeverloze discussies over steeds weer hetzelfde en zelfs het voorspelde mooie weer waardoor je paradoxaal genoeg vanaf zondag waarschijnlijk niet eens meer naar buiten komt omdat iedereen daar al is, kortom alles wat ook maar in de verste verte met dat kutvirus te maken heeft.
Morgen ga ik weer vrolijke stemmende poezenfilmpjes bekijken, opbouwende activiteiten met mijn kind bedenken, de bange mensen in mijn omgeving aanhoren en me helemaal zen yoga'en, maar nu wil ik echt iemand schoppen. En dat lukt dus niet, want ik ben wel lang maar zelfs mijn gestrekte been haalt de 1,5 meter niet. Herkenbaar voor iemand? Sla hier dan van je af.
Morgen ga ik weer vrolijke stemmende poezenfilmpjes bekijken, opbouwende activiteiten met mijn kind bedenken, de bange mensen in mijn omgeving aanhoren en me helemaal zen yoga'en, maar nu wil ik echt iemand schoppen. En dat lukt dus niet, want ik ben wel lang maar zelfs mijn gestrekte been haalt de 1,5 meter niet. Herkenbaar voor iemand? Sla hier dan van je af.
vrijdag 3 april 2020 om 21:10
Ik heb ook al van die moodswings. Dan ga ik als een malle al het nieuws proberen bij te houden, dan ben ik weer boos, dan ben ik weer angstig. Mijn idee is om dit weekend/ volgende week toch even te wandelen of fietsen maar ik denk dat ik niet verder ga komen dan de tuin. Ben vast niet de enige met hetzelfde idee namelijk...
vrijdag 3 april 2020 om 21:15
Inderdaad TsumTsum
De al jaren werkloze onderburen met groot alcoholprobleem gaan met dat warme weer lekker weer flink alcohol in hun tuin zuipen en ik in de woning erboven mag toekijken hoe ze steeds luidruchtiger worden.
Wilde dan maar naar een vriendin met tuin, maar die is bang voor besmetting.
In het park met wat andere vriendinnen (zonder tuin) mag ook niet.
En dit gaat nog maanden zo door ..
De al jaren werkloze onderburen met groot alcoholprobleem gaan met dat warme weer lekker weer flink alcohol in hun tuin zuipen en ik in de woning erboven mag toekijken hoe ze steeds luidruchtiger worden.
Wilde dan maar naar een vriendin met tuin, maar die is bang voor besmetting.
In het park met wat andere vriendinnen (zonder tuin) mag ook niet.
En dit gaat nog maanden zo door ..
kerst wijzigde dit bericht op 03-04-2020 21:17
3.97% gewijzigd
vrijdag 3 april 2020 om 21:16
Ik begrijp je heur. Had vandaag meerdere keren het gevoel in de supermarkt om iemand zn strot langzaam dicht te knijpen net zolang tot er geen zuchtje lucht meer uit zou komen.
vrijdag 3 april 2020 om 21:18
Maar daar moet je dan weer hele lange armen voor hebben. Dat heeft die persoon gered, denk ik
Later is nu
vrijdag 3 april 2020 om 21:24
Ik sta er dubbel in.
Bewoon samen met mijn man een huis, kunnen als het mooi weer is, de tuindeuren open zetten en in de tuin zitten. Wat zondag gaat gebeuren.
Volle koelkast, voorraad en niet geheel onbelangrijk, een grote drankvoorraad
.
Ik werk verplicht thuis, maar voor een organisatie met ongeveer 60.000 mensen. En als je dan wilt inloggen is dat soms knap lastig en dan wil ik die laptop tegen de muur gooien. Vandaag heb ik geen slag werk kunnen doen, kwam er niet in. Gelukkig is dat geen probleem, vindt niemand erg maar je voelt je toch lullig tegenover je collega’s.
Dus bovenstaande is het ergste niet. Wel dat je teveel snaait en meer wijn drinkt dan anders, doen al mijn vriendinnen en collega’s.
Dus dat red ik allemaal wel.
Maar ik mis mijn kinderen, familie en vrienden. Mijn kroeg, terras en favo restaurantjes.
Ik vind het idee dat ik mijn pa en zijn vrouw en schoonouders zo lang niet zie heel vervelend. Allemaal wel gezond maar toch.
Ik ben een outgoing sociaal mens, ik loop veel feestjes enzo af en etentjes en borrels met vrienden.
Dat begin ik nu erg te missen. Mijn mensen.
Ik wil om de tafel vol eten z
Bewoon samen met mijn man een huis, kunnen als het mooi weer is, de tuindeuren open zetten en in de tuin zitten. Wat zondag gaat gebeuren.
Volle koelkast, voorraad en niet geheel onbelangrijk, een grote drankvoorraad
.Ik werk verplicht thuis, maar voor een organisatie met ongeveer 60.000 mensen. En als je dan wilt inloggen is dat soms knap lastig en dan wil ik die laptop tegen de muur gooien. Vandaag heb ik geen slag werk kunnen doen, kwam er niet in. Gelukkig is dat geen probleem, vindt niemand erg maar je voelt je toch lullig tegenover je collega’s.
Dus bovenstaande is het ergste niet. Wel dat je teveel snaait en meer wijn drinkt dan anders, doen al mijn vriendinnen en collega’s.
Dus dat red ik allemaal wel.
Maar ik mis mijn kinderen, familie en vrienden. Mijn kroeg, terras en favo restaurantjes.
Ik vind het idee dat ik mijn pa en zijn vrouw en schoonouders zo lang niet zie heel vervelend. Allemaal wel gezond maar toch.
Ik ben een outgoing sociaal mens, ik loop veel feestjes enzo af en etentjes en borrels met vrienden.
Dat begin ik nu erg te missen. Mijn mensen.
Ik wil om de tafel vol eten z
yasmijn wijzigde dit bericht op 03-04-2020 21:27
0.43% gewijzigd
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
vrijdag 3 april 2020 om 21:28
vrijdag 3 april 2020 om 21:40
We moeten niet 'zeuren' uiteraard. Blij zijn dat je gezond bent en hopelijk blijft.
Afg weken ben ik erg druk geweest met verbouwen en verhuizen.
Had zo uitgekeken naar de tijd na de verhuizing; leuke nieuwe dingen kopen, verjaardag jongste vieren , een open huis met hapjes en drankje met nieuwe buren, uitkijken naar het zomerseizoen. Met familie en vrienden samen zijn, lekker eten en borrelen, keertje naar de kroeg, terras en noem maar op.
Het zijn van die simpele dingen die normaliter zo vanzelfsprekend zijn die je mist nu.
Normaliter wandel ik veel in de natuur. Met de honden naar een speciaal voor honden losloopgebied in het bos.
In de ochtend doordeweeks is het daar lekker rustig. Je ziet vaak dezelfde mensen.
Nu stikt het van de mensen die je daar nooit ziet op deze tijden.
En ik begrijp het wel, maar het irriteert me soms mateloos.
vrijdag 3 april 2020 om 21:46
Dank jemindervanmij schreef: ↑03-04-2020 20:54@Zijdehoentje: ik snap de neiging om sterk te willen zijn voor je partner en daarom maar altijd vrolijk te willen zijn, maar ik denk dat het ook wel goed is om af en toe jezelf ook toe te staan om eens even een off day te hebben. Jij bent zelf ook niet van gewapend beton toch?
Gelukkig kan ik m'n gal spuwen bij een goede vriendin. En als ik m'n dag niet heb, dan merkt m'n man dat ook. Ik mis de momenten alleen thuis, 'gewoon' even geen depressie / negativiteit, geen gehang om me heen, al zeker geen Corona-zaken. Maar goed, wil dit topic niet kapen, dus wellicht dat ik mijn topic van een tijdje terug weer eens afstof.
In this mad house we must all survive
vrijdag 3 april 2020 om 21:48
Nou ik zou ook best even heel hard willen gillen hoor. Ik ben heel blij met ons huis en tuin en geniet heus van mijn gezin, maar werken met een peuter en kleuter in huis, lukt me hier amper. Ik krijg het op mijn zenuwen van de vele mailtjes en opdrachten vanuit school, waar kleuter pas net 2 weken was geweest voor deze ellende. Heb toch het gevoel dat we er iets mee 'moeten' als ze het over inleveropdrachten hebben en man vindt t onzin want kleuter is nog niet leerplichtig. Verder mis ik mijn uitstapjes met de kinderen waar ik altijd juist van oplaad en vind ik t ook extra lastig om me time voor mezelf af te bakenen in deze situatie. Nu ga ik morgen dus maar werken als man thuis is bij de kinderen, want ik heb nog bijna niks kunnen doen afgelopen week, maar dan baal ik daar ergens ook weer van dat dat nodig is in het weekend...
vrijdag 3 april 2020 om 21:49
Tijd voor een cadeautje voor jezelf. Een elektrisch drumstel! Tegenwoordig heel betaalbaar . Neemt weinig ruimte in en je kan er prima hard op slaan.*ik* schreef: ↑03-04-2020 19:23Ik baal ook als een stekker, schoppen doe ik niet, maar janken wil ik wel.
Ik ging iedere week naar m'n band, nu kan ik m'n passie niet meer uitvoeren, anders worden de buren gek (drummer) en ik kan m'n gevoel er niet meer uitmeppen.
ik kan nog wel zingen als man naar z'n werk is, en ik de auto van de buurman niet zie staan, maar dat is niet hetzelfde, en ik mis m'n bandje.
En ik mis het shoppen voor lekkere dingen voor als ik naar de band ga.
Ik mis ook m'n logeeradres, voor als t laat wordt, en dus m'n broer, waar ik altijd terecht kan, en waar ik altijd zoveel lol mee heb, maar ik niet wil aansteken voor t geval dat,
En ik mis m'n beste vriendin die ik af en toe zag, en waar ik zo vaak stomme series in maraton mee kan kijken, en uren kan kletsen, maar die een risico loopt als zij besmet raakt, dus dan kan ook niet.
Prachtig geluid met de koptelefoon.
vrijdag 3 april 2020 om 21:52
Oh oké, dus als een TO vraagt of je iets herkent en het antwoord is nee, dan is het niet de bedoeling dat je reageert?
Die topic-regel kende ik nog niet. Ik dacht dat beide meningen in een topic aan bod konden komen.
En als niet-schopper moet je dus wel begrip hebben voor de wel-schoppers, maar andersom hoeft dat niet. Dan mag je ze gewoon rare namen geven en roepen dat ze moeten opdonderen.
Ik leer een hoop in dit topic.
vrijdag 3 april 2020 om 21:52
*verwijderd*Theamuts schreef: ↑03-04-2020 18:52
Nou ja zeg, ik had dezelfde gedachte als Froezel.
Werkelijk te gek voor woorden dat je "zin hebt om iemand verrot te schoppen". Bizar dat je de behoefte voelt om een onschuldig iemand zoiets aan te willen doen!
Zinloos geweld noem je dat. Daar zijn tal van stille tochten voor georganiseerd.
Griebus, dank voor je opmerking
Niet quoten graag.
zazamaenade wijzigde dit bericht op 10-04-2020 17:52
40.78% gewijzigd
nounou
vrijdag 3 april 2020 om 21:53
Ja Misschien moet ik mezelf dat maar eens gunnenstrings-attached schreef: ↑03-04-2020 21:49Tijd voor een cadeautje voor jezelf. Een elektrisch drumstel! Tegenwoordig heel betaalbaar . Neemt weinig ruimte in en je kan er prima hard op slaan.
Prachtig geluid met de koptelefoon.
Dat haalt nog niet m'n band terug, maar t helpt wel een beeetje, goed plan!
vrijdag 3 april 2020 om 21:54
Mijn leven is nu rustiger ivm thuiswerken. De hektiek van het gebouw is er niet! De klote kantoortuin en dat is nu weg. Ik kan veel beter werken zo. Wat dat betreft....
Maar dat mijn sociale leven op nul staat, afschuwelijk. Maar het is for The Cause. We ondergaan het maar. Ben alleen bang voor nog meer verlengingen.
Maar dat mijn sociale leven op nul staat, afschuwelijk. Maar het is for The Cause. We ondergaan het maar. Ben alleen bang voor nog meer verlengingen.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
vrijdag 3 april 2020 om 22:02
Waarom moet je positief blijven? Ik heb met mijn zoon flink staan vloeken en tieren omdat een van de weinige dingen waar hij plezier aan heeft niet door gaat. Dat mag hoor. Ik heb ook weinig uitjes en verheugde me er ook al op, had al gepland wat ik aan wildemindervanmij schreef: ↑03-04-2020 20:43Ik vind het soms zo'n benauwend idee, vraag me ook telkens af of het hierbij blijft of dat het nog strenger gaat worden qua maatregelen.
Ik vind het soms zwaar om positief te blijven voor mijn zoon. Ik vraag me ook gewoon af wat voor impact dit gaat hebben op hem, het is altijd zo'n blij ei, maar hoe lang blijft dat nog als het zo blijft? Waar ga ik hem nog blij mee kunnen maken?
Samen even teleurgesteld zijn en even je hart luchten mag ook best.
