Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Je leven veranderen, positieve inzichten door corona
donderdag 28 mei 2020 om 09:19
Hoi iedereen,
Deze tijd thuis heeft me flink aan het denken gezet. Door het wegvallen van de stress van werk heb ik ingezien dat ik niet terug wil naar "het oude", mijn baan in combinatie met mijn gezin is te stressvol. Daarnaast twijfelde ik al jaren of een kantoorbaan wel iets voor me is, het stond me al erg tegen. Nu ik "bevrijd" ben uit het kantoor (ik werk al zo'n 10 weken thuis) valt er een last van mijn schouders.
Ik had een tijdelijk contract, die loopt binnenkort af en ik heb aangegeven dat ik liever geen verlenging wil. Mijn werkgever is gelukkig begripvol, mijn partner ook. Hij zag me helemaal opbloeien en ziet hoeveel rust het geeft.
Deze tijd heeft me veel positiefs gebracht, waardoor ik graag zou willen weten of er meer mensen zijn zoals ik. Die niet teruggaan naar het oude, maar juist deze kans aangrijpen om iets te veranderen in positieve zin.
Mijn plan is om mijn nieuwsgierigheid te volgen, ik wil verschillende soorten vrijwilligerswerk gaan doen om uit te vinden wat ik echt leuk vind om te doen. Hopelijk kan ik met nieuw opgedane kennis dan ook een leuke baan vinden die beter te combineren is met mijn gezin (2 jonge kinderen, man die veel van huis is voor werk).
Wie schrijft er mee? Wie ziet ook kansen voor verbetering door dit alles?
Disclaimer: natuurlijk is het een vreselijke tijd voor mensen die in aanraking zijn gekomen met corona, er is zoveel leed en ellende, onzekerheid en verdriet. Het is niet mijn bedoeling om mensen te kwetsen met mijn vrolijkheid over de situatie. Het is ook niet bedoeling om mensen te kwetsen die ongewild geen werk meer hebben door corona.
Deze tijd thuis heeft me flink aan het denken gezet. Door het wegvallen van de stress van werk heb ik ingezien dat ik niet terug wil naar "het oude", mijn baan in combinatie met mijn gezin is te stressvol. Daarnaast twijfelde ik al jaren of een kantoorbaan wel iets voor me is, het stond me al erg tegen. Nu ik "bevrijd" ben uit het kantoor (ik werk al zo'n 10 weken thuis) valt er een last van mijn schouders.
Ik had een tijdelijk contract, die loopt binnenkort af en ik heb aangegeven dat ik liever geen verlenging wil. Mijn werkgever is gelukkig begripvol, mijn partner ook. Hij zag me helemaal opbloeien en ziet hoeveel rust het geeft.
Deze tijd heeft me veel positiefs gebracht, waardoor ik graag zou willen weten of er meer mensen zijn zoals ik. Die niet teruggaan naar het oude, maar juist deze kans aangrijpen om iets te veranderen in positieve zin.
Mijn plan is om mijn nieuwsgierigheid te volgen, ik wil verschillende soorten vrijwilligerswerk gaan doen om uit te vinden wat ik echt leuk vind om te doen. Hopelijk kan ik met nieuw opgedane kennis dan ook een leuke baan vinden die beter te combineren is met mijn gezin (2 jonge kinderen, man die veel van huis is voor werk).
Wie schrijft er mee? Wie ziet ook kansen voor verbetering door dit alles?
Disclaimer: natuurlijk is het een vreselijke tijd voor mensen die in aanraking zijn gekomen met corona, er is zoveel leed en ellende, onzekerheid en verdriet. Het is niet mijn bedoeling om mensen te kwetsen met mijn vrolijkheid over de situatie. Het is ook niet bedoeling om mensen te kwetsen die ongewild geen werk meer hebben door corona.
anoniem_76525 wijzigde dit bericht op 28-05-2020 14:15
5.75% gewijzigd
donderdag 28 mei 2020 om 11:53
Het zou er voor mij van afhangen hoe groot de kans is om op middellange termijn een betaalde baan te vinden via het vrijwilligerswerk dat je wilt doen. Bij veel van dit soort instanties is er namelijk helemaal niet zo veel ruimte om mensen te betalen en die mensen die betaald krijgen blijven vaak lang plakken (want leuke betaalde baan). Op den duur wordt het gat met de arbeidmarkt natuurlijk steeds groter en wordt het steeds moeilijker om een betaalde baan te vinden die binnen je straatje past (en de banen die je dan wel kunt krijgen zijn misschien nog wel minder leuk dan wat je nu hebt)
Ik zie in mijn omgeving wat het met een man doet om altijd maar financieel de kar te trekken. Niet eerder met pensioen te kunnen, want financieel niet haalbaar. Niet minder kunnen werken en op een gegeven moment ook vastzitten in een baan die niet leuk meer is (want ingehaald door de jongere generatie, minder leuk contact met collega's, etc) maar geen kant meer op kunnen. Ik vind het zo sneu voor die man dat hij niet meer tijd voor zijn hobby's kan creeëren en helemaal op is na een werkweek. Terwijl de vrouw al jaren allerlei vrijwilligerswerk doet want ze wil wat doen wat leuk is. Maar daar is in al die jaren dus nog nooit een leuke betaalde baan uitgekomen.
Ik snap best dat als het allemaal even k*t is, je voor je partner tijdelijk harder wilt werken zodat hij/zij kan uitzoeken wat ze willen en eventueel kan gaan ontwikkelen in een andere richting. Dat zie ik meer als een gezamelijke investering. Maar lekker de hele week vrijwilligerswerk doen terwijl je daarmee de ander dus wel vastzet in zijn situatie, die nu misschien wel goed is maar dat kan ook veranderen, vind ik een heel ander verhaal.
Ik zie in mijn omgeving wat het met een man doet om altijd maar financieel de kar te trekken. Niet eerder met pensioen te kunnen, want financieel niet haalbaar. Niet minder kunnen werken en op een gegeven moment ook vastzitten in een baan die niet leuk meer is (want ingehaald door de jongere generatie, minder leuk contact met collega's, etc) maar geen kant meer op kunnen. Ik vind het zo sneu voor die man dat hij niet meer tijd voor zijn hobby's kan creeëren en helemaal op is na een werkweek. Terwijl de vrouw al jaren allerlei vrijwilligerswerk doet want ze wil wat doen wat leuk is. Maar daar is in al die jaren dus nog nooit een leuke betaalde baan uitgekomen.
Ik snap best dat als het allemaal even k*t is, je voor je partner tijdelijk harder wilt werken zodat hij/zij kan uitzoeken wat ze willen en eventueel kan gaan ontwikkelen in een andere richting. Dat zie ik meer als een gezamelijke investering. Maar lekker de hele week vrijwilligerswerk doen terwijl je daarmee de ander dus wel vastzet in zijn situatie, die nu misschien wel goed is maar dat kan ook veranderen, vind ik een heel ander verhaal.
donderdag 28 mei 2020 om 11:54
Ja zeker, ik zit op kantoor en heb weinig persoonlijk contact met mensen. De "klant" komt alleen bij mij als er problemen zijn, als ik die oplos is de reactie neutraal, als ik het niet kan oplossen is de reactie negatief. Ik kan het nooit uitstekend doen, het hoogst haalbare is neutraal. Dus ik mis voldoening, ik mis uitblinken, ik mis persoonlijk contact, buitenlucht en beweging. Die laatste drie zijn zo'n beetje primaire levensbehoeften.Inktlijn schreef: ↑28-05-2020 11:50@sandwalker wat je benoemt bij vrijwilligerswerk heeft vrijwel allemaal gemeen dat je er andere mensen mee helpt, is dat wat je nu mist in je huidige beroep? Is het zeg maar niet ‘cruciaal’ genoeg? < dit is trouwens niet vervelend bedoeld, maar meer om inzicht te krijgen
Ik heb vroeger een tijd parttime gewerkt bij een baan die ik niet mijn hele leven wilde doen, zodat ik daarnaast tijd had om zzp-er te worden (+dat vak zelf te leren).
donderdag 28 mei 2020 om 11:57
Ik snap dat zoeken naar voldoening hoor. Dat heb ik zelf ook wel. Maar het primaire doel van werken is voor mij dat er geld in laatje komt. Het zou mooi zijn als ik mijn voldoening uit mijn werk kon halen en er zijn ongetwijfeld mensen die dat doen maar er zijn velen met mij die gewoon werken voor het geld. Werken is niet altijd leuk en ik ben van mening dat het ook niet altijd leuk hoeft te zijn. Het moet gewoon gebeuren. Voldoening haal ik uit andere dingen (en 1x per maand als ik zie dat mijn loon gestort is).
donderdag 28 mei 2020 om 12:02
Excuses als het al eerder gevraagd is: zou het een optie zijn om een loopbaanswitch te maken en een studie te beginnen?Sandwalker schreef: ↑28-05-2020 11:54Ja zeker, ik zit op kantoor en heb weinig persoonlijk contact met mensen. De "klant" komt alleen bij mij als er problemen zijn, als ik die oplos is de reactie neutraal, als ik het niet kan oplossen is de reactie negatief. Ik kan het nooit uitstekend doen, het hoogst haalbare is neutraal. Dus ik mis voldoening, ik mis uitblinken, ik mis persoonlijk contact, buitenlucht en beweging. Die laatste drie zijn zo'n beetje primaire levensbehoeften.
donderdag 28 mei 2020 om 12:10
Lady_Day schreef: ↑28-05-2020 11:30Vóór Corona wist ik al dat ik een kutbaan had en nu het onzeker is of de kutbaan blijft bestaan is mijn positieve inzicht wel dat ik die kutbaan meer waardeer.
Leuk hoor, al die idealen. Maar hier moet er brood op de plank komen en afhankelijk zijn van mijn partner is gewoon geen optie. Het idee alleen al.
We komen in een megarecessie terecht. Ik zou als ik jou was mijn financiële onafhankelijkheid echt nooit opgeven. Je zou de eerste niet zijn wiens partner er met een ander model vandoor gaat en met niets achterblijft.
en daarbij: ik heb 2 kinderen. Man & ik kunnen NU nog geld verdienen, maar de kinderen (pubers) krijgen straks de klappen van de recessie. Hoe meer wij nu verdienen en aan hen kunnen uitgeven, hoe beter we ze schulden-vrij hun toekomst in kunnen schoppen.
Leuk hoor, als mama vakantie wil houden, maar ik geef mijn kinderen liever de beste financiële start in een onzekere toekomst
donderdag 28 mei 2020 om 12:16
Dat laatste herken ik. Op een periode van een paar jaar na werk ik al 30 jaar met deze voordelen. Veel buiten, veel afwisseling, veel mensen.Sandwalker schreef: ↑28-05-2020 11:54Ja zeker, ik zit op kantoor en heb weinig persoonlijk contact met mensen. De "klant" komt alleen bij mij als er problemen zijn, als ik die oplos is de reactie neutraal, als ik het niet kan oplossen is de reactie negatief. Ik kan het nooit uitstekend doen, het hoogst haalbare is neutraal. Dus ik mis voldoening, ik mis uitblinken, ik mis persoonlijk contact, buitenlucht en beweging. Die laatste drie zijn zo'n beetje primaire levensbehoeften.
Dus je stap van je huidige baan baar vrijwilligerswerk kan ik niet volgen
Wat lilalinda zegt voel ik ook: onze kinderen kunnen nog weleens last gaan krijgen van deze crisis dus ik voel wel een noodzaak om te blijven verdienen.
Ook vanwege pensioen etc.
Door een medisch verhaal werk ik niet full time, wel heb ik een kans gekregen tot omscholing.
Ik zie aan mijn ouders hoe penibel het is als je ouder bent en je financieen niet goed geregeld zijn.
Mijn idee is juist om meer te gaan werken als het enigszins lukt om zo evt studiekosten voor de kinderen op te vangen en mijn pensioen aan te vullen.
en we wonen in een land waarin het voor velen mogelijk is ook nog leuk werk te doen, ik hoef niet meer in de mijnen te werken zeg maar.
donderdag 28 mei 2020 om 12:33
Ja, dat is een optie. Maar welke studie, als ik niet weet welke baan ik ambieer? Dat ga ik dus eerst onderzoeken.Timetraveler schreef: ↑28-05-2020 12:02Excuses als het al eerder gevraagd is: zou het een optie zijn om een loopbaanswitch te maken en een studie te beginnen?
donderdag 28 mei 2020 om 12:34
Ben benieuwd wat voor werk je dan doet, met veel buiten afwisseling en menselijk contact.Het-groepje schreef: ↑28-05-2020 12:16Dat laatste herken ik. Op een periode van een paar jaar na werk ik al 30 jaar met deze voordelen. Veel buiten, veel afwisseling, veel mensen.
Dus je stap van je huidige baan baar vrijwilligerswerk kan ik niet volgen
Wat lilalinda zegt voel ik ook: onze kinderen kunnen nog weleens last gaan krijgen van deze crisis dus ik voel wel een noodzaak om te blijven verdienen.
Ook vanwege pensioen etc.
Door een medisch verhaal werk ik niet full time, wel heb ik een kans gekregen tot omscholing.
Ik zie aan mijn ouders hoe penibel het is als je ouder bent en je financieen niet goed geregeld zijn.
Mijn idee is juist om meer te gaan werken als het enigszins lukt om zo evt studiekosten voor de kinderen op te vangen en mijn pensioen aan te vullen.
en we wonen in een land waarin het voor velen mogelijk is ook nog leuk werk te doen, ik hoef niet meer in de mijnen te werken zeg maar.
Ik denk aan vrijwilligerswerk omdat ik waarschijnlijk niet meteen betaald werk kan vinden in een werkgebied waar ik nul ervaring in heb.
donderdag 28 mei 2020 om 12:38
Postbezorger tijdens schoolurenSandwalker schreef: ↑28-05-2020 11:54Ja zeker, ik zit op kantoor en heb weinig persoonlijk contact met mensen. De "klant" komt alleen bij mij als er problemen zijn, als ik die oplos is de reactie neutraal, als ik het niet kan oplossen is de reactie negatief. Ik kan het nooit uitstekend doen, het hoogst haalbare is neutraal. Dus ik mis voldoening, ik mis uitblinken,ik mis persoonlijk contact, buitenlucht en beweging. Die laatste drie zijn zo'n beetje primaire levensbehoeften.
donderdag 28 mei 2020 om 12:41
Helemaal mee eens. En dat was ook de instelling van mijn ouders, die allebei altijd gewerkt hebben en daar ben ik ze nog altijd dankbaar voor.lilalinda schreef: ↑28-05-2020 12:10en daarbij: ik heb 2 kinderen. Man & ik kunnen NU nog geld verdienen, maar de kinderen (pubers) krijgen straks de klappen van de recessie. Hoe meer wij nu verdienen en aan hen kunnen uitgeven, hoe beter we ze schulden-vrij hun toekomst in kunnen schoppen.
Leuk hoor, als mama vakantie wil houden, maar ik geef mijn kinderen liever de beste financiële start in een onzekere toekomst
donderdag 28 mei 2020 om 12:43
Ik ben helemaal voor het vinden van werk dat bij je past en waar je met enige regelmaat plezier aan beleeft. Ik denk echter dat geen enkele baan alles te bieden heeft om het altijd leuk te houden; het is immers ook werk. Ik vind mijn werk als docent regelmatig heel leuk en kan dan genieten van mijn werk. Ik sta echter ook vaak zat met kloppende hoofdpijn voor de klas te balen dat ik weer op vrijdagmiddag 15u zo goed mogelijk een kunstje probeer op te voeren voor 32 pubers die (terecht) wel wat beters te doen hebben.Sandwalker schreef: ↑28-05-2020 11:54Ja zeker, ik zit op kantoor en heb weinig persoonlijk contact met mensen. De "klant" komt alleen bij mij als er problemen zijn, als ik die oplos is de reactie neutraal, als ik het niet kan oplossen is de reactie negatief. Ik kan het nooit uitstekend doen, het hoogst haalbare is neutraal. Dus ik mis voldoening, ik mis uitblinken, ik mis persoonlijk contact, buitenlucht en beweging. Die laatste drie zijn zo'n beetje primaire levensbehoeften.
Voor sommige dingen kan je ook zelf een simpele oplossing zoeken; ik mis de buitenlucht ook en wandel daarom tijdens mijn lunchpauze vaak een rondje.
donderdag 28 mei 2020 om 12:47
eensTimetraveler schreef: ↑28-05-2020 12:43Ik ben helemaal voor het vinden van werk dat bij je past en waar je met enige regelmaat plezier aan beleeft. Ik denk echter dat geen enkele baan alles te bieden heeft om het altijd leuk te houden; het is immers ook werk.
werk is bovenal een manier om geld te verdienen, en met dat geld koop je ruimte, financiele stabiliteit en toekomstperspectief. Voor jezelf en je kinderen
het is ook erg luxe om te denken, dat werk veel meer moet bieden dan dat. De mannen die het Amsterdam bos aanlegden of de Afsluitdijk (of nu uitzendkrachten bij Vion), zijn echt niet bezig met zelfontplooiing, maar wel met hun gezin en dat het beste bieden
donderdag 28 mei 2020 om 12:47
Ik zou eerder eens een afspraak maken met een loopbaanbegeleider of zo om uit te zoeken wat je wilt en je dan laten omscholen. Dat klinkt doelgerichter dan vrijwilligerswerk. Mijn ervaring met vrijwilligerswerk is namelijk dat het helemaal geen opstap is naar een betaalde baan maar dat het werk is waarvoor ze geen geld hebben om mensen te betalen.Sandwalker schreef: ↑28-05-2020 12:34Ben benieuwd wat voor werk je dan doet, met veel buiten afwisseling en menselijk contact.
Ik denk aan vrijwilligerswerk omdat ik waarschijnlijk niet meteen betaald werk kan vinden in een werkgebied waar ik nul ervaring in heb.
En zoals iemand hierboven ook al zegt: geen enkele baan is voor 100% leuk of brengt altijd alleen maar voldoening.
donderdag 28 mei 2020 om 12:49
Sandwalker schreef: ↑28-05-2020 11:54Ja zeker, ik zit op kantoor en heb weinig persoonlijk contact met mensen. De "klant" komt alleen bij mij als er problemen zijn, als ik die oplos is de reactie neutraal, als ik het niet kan oplossen is de reactie negatief. Ik kan het nooit uitstekend doen, het hoogst haalbare is neutraal. Dus ik mis voldoening, ik mis uitblinken, ik mis persoonlijk contact, buitenlucht en beweging. Die laatste drie zijn zo'n beetje primaire levensbehoeften.
Dat begrijp ik wel; je wilt toch graag waardering voor je werk (naast geld
) Ik vind dat een van de leukste kanten aan mijn werk, als klanten er blij mee zijn.Eigenlijk denk ik dat je al vrij goed weet wat je wel en wat je niet wilt, dat is al een groot pluspunt. De vraag is alleen hoe je dat invulling gaat geven. Ik schiet even in de wilde weg:
- Misschien is loopbaanbegeleiding (zoals Timetraveler aangaf) een optie?
- Je zou ook een volgende baan wel weer binnen kunnen doen en daarnaast buiten sporten o.i.d.
- Is werken in de kantine van een ziekenhuis wellicht een idee (als daar vraag naar is hoor, geen idee).
- Zou je ook een minder leuke baan kunnen doen, waarnaast ruimte is voor vrijwilligerswerk of een studie?
Succes in ieder geval met je zoektocht!
donderdag 28 mei 2020 om 13:08
Wat flauw. Volgens mij is TO helemaal niet van plan om tot in de lengte van dagen vakantie te houden, maar om er achter te komen welk werk ze leuk vindt. Nu interen op je spaargeld, of tijdelijk samen wat minder sparen is dan een prima investering, die je in mijn ervaring en die van veel mensen om mij heen vervolgens ruimschoots terugverdient.
Je bent over het algemeen namelijk beter in werk wat je leuk vindt, wat weer eerder kansen op promotie oplevert. Daarnaast ben je een leukere partner/ouder als je met energie thuiskomt in plaats van als een dwijl. Ik vind het ook zonde om zo veel tijd van mijn leven te besteden aan iets wat ik niet leuk vindt. En dat vind ik net zo goed een belangrijke boodschap om mee te geven aan mijn kinderen.
donderdag 28 mei 2020 om 13:08
Loopbaanbegeleiding heb ik al meerdere keren gedaan via eerdere werkgevers, maar zonder resultaat. Zonde van het geld vind ik, mijn ervaring is dat die mensen het te eenzijdig benaderen. Een algemene coach is misschien wel iets, iemand met veel levenservaring en een open blik. Maar zulke mensen kun je overal vinden, als je investeert in persoonlijk contact.Inktlijn schreef: ↑28-05-2020 12:49Dat begrijp ik wel; je wilt toch graag waardering voor je werk (naast geld
Eigenlijk denk ik dat je al vrij goed weet wat je wel en wat je niet wilt, dat is al een groot pluspunt. De vraag is alleen hoe je dat invulling gaat geven. Ik schiet even in de wilde weg:
- Misschien is loopbaanbegeleiding (zoals Timetraveler aangaf) een optie?
- Je zou ook een volgende baan wel weer binnen kunnen doen en daarnaast buiten sporten o.i.d.
- Is werken in de kantine van een ziekenhuis wellicht een idee (als daar vraag naar is hoor, geen idee).
- Zou je ook een minder leuke baan kunnen doen, waarnaast ruimte is voor vrijwilligerswerk of een studie?
Succes in ieder geval met je zoektocht!
Een minder leuke baan doen, waarnaast ik tijd over heb voor vrijwilligerswerk lijkt me ook fijn. Maar een leuke baan is wel mijn doel.
En natuurlijk snap ik dat geen enkele baan alleen maar 100% perfect is. Maar een beetje werkplezier, dat moet toch kunnen?
donderdag 28 mei 2020 om 13:10
Dankje! Vond hem ook al wat flauw..elein schreef: ↑28-05-2020 13:08Wat flauw. Volgens mij is TO helemaal niet van plan om tot in de lengte van dagen vakantie te houden, maar om er achter te komen welk werk ze leuk vindt. Nu interen op je spaargeld, of tijdelijk samen wat minder sparen is dan een prima investering, die je in mijn ervaring en die van veel mensen om mij heen vervolgens ruimschoots terugverdient.
Je bent over het algemeen namelijk beter in werk wat je leuk vindt, wat weer eerder kansen op promotie oplevert. Daarnaast ben je een leukere partner/ouder als je met energie thuiskomt in plaats van als een dwijl. Ik vind het ook zonde om zo veel tijd van mijn leven te besteden aan iets wat ik niet leuk vindt. En dat vind ik net zo goed een belangrijke boodschap om mee te geven aan mijn kinderen.
donderdag 28 mei 2020 om 13:11
Mijn positieve inzicht door corona is dat ik eigenlijk heel erg blij ben met hoe ik mijn leven heb ingericht. Juist nu een deel ervan on hold staat.
Boeiend werk, waarmee ik in 32 uur voldoende verdien voor een comfortabel leven. Fijne partner, die op dezelfde manier in het leven staat als ik. In mijn vrijetijd voldoende balans tussen actief en passief, sociaal contact en tijd voor mezelf. En regelmatig genieten van cultuur, horeca en andere vormen van ontspanning.
Zelfs mijn dagelijkse kantoortuin-ergernis zie ik na 11 weken thuiswerken in perspectief...
Ik mis mijn leven zoals het was...maar ach, dat komt wel weer.
Ik verbaas me eerlijk gezegd over de vele mensen die nu aangeven hun leven van pre-corona niet terug te willen. Had je dan niet eerder al andere keuzes moeten maken? Of heb je je in een leven laten manoeuvreren dat je eigenlijk niet wilt?
Boeiend werk, waarmee ik in 32 uur voldoende verdien voor een comfortabel leven. Fijne partner, die op dezelfde manier in het leven staat als ik. In mijn vrijetijd voldoende balans tussen actief en passief, sociaal contact en tijd voor mezelf. En regelmatig genieten van cultuur, horeca en andere vormen van ontspanning.
Zelfs mijn dagelijkse kantoortuin-ergernis zie ik na 11 weken thuiswerken in perspectief...
Ik mis mijn leven zoals het was...maar ach, dat komt wel weer.
Ik verbaas me eerlijk gezegd over de vele mensen die nu aangeven hun leven van pre-corona niet terug te willen. Had je dan niet eerder al andere keuzes moeten maken? Of heb je je in een leven laten manoeuvreren dat je eigenlijk niet wilt?
Ik geloof niet meer in sprookjes.
donderdag 28 mei 2020 om 13:20
Ja, ik had natuurlijk al veel eerder een andere afslag moeten nemen. Maar tot nu toe heb ik altijd gedaan wat iedereen hier ook zegt. Natuurlijk blijf je bij je veilige baan, ook al ben je niet blij. Werk is werk en blij zoek je maar in je vrije tijd. Dat werkt ook wel een beetje, maar als ik stokoud ben (wat ik hopelijk ga worden), dan heb ik spijt als ik zo doorga. Mijn keuzes heb ik niet bewust genoeg gemaakt, ik ben opgegroeid in een "arbeidersfamilie" en het is mij met de paplepel ingegoten dat een kantoorbaan het allerbeste is wat je maar kunt bedenken. Daar heb je veiligheid en goede werkomstandigheden, dat moet je doen! Ik wist niet wat ik eigenlijk wilde, maar ik moest wel iets kiezen. Dus maar een zo breed mogelijke opleiding gekozen op het gebied van het bedrijfsleven en de keuze nooit gemaakt. Overal ingerold en kleine beetjes bijgeschoold. Het waren mijn eigen keuzes en niemand hield een mes op mijn keel, maar nu kies ik liever iets anders.Doornroosje75 schreef: ↑28-05-2020 13:11Ik verbaas me eerlijk gezegd over de vele mensen die nu aangeven hun leven van pre-corona niet terug te willen. Had je dan niet eerder al andere keuzes moeten maken? Of heb je je in een leven laten manoeuvreren dat je eigenlijk niet wilt?
donderdag 28 mei 2020 om 13:31
Lekker bezig ts! Fijn voor je dat de crisis je een positieve draai in je leven heeft kunnen geven. Ik gun dat veel meer mensen.
Veel mensen zijn helaas te bang om dit soort keuzes te maken en het roer om te gooien en meer naar je Hart te gaan leven. Veel mensen blijven liever in het oude vertrouwde. Wat ik me ook wel kan voorstellen hoor, ik heb lang hetzelfde gedaan.
Wat ik ook veel lees is dat jij een onafhankelijke vrouw zou moeten zijn en dat jij andere keuzes zou moeten maken of dit soort keuzes eerder had moeten maken. Vreemd. Dat andere mensen dat voor jou kunnen bepalen. En sneu, want waarschijnlijk zitten ze zelf ook in der en werken ze voor het geld. Dat is toch waar het in het leven om draait; werken om je vaste lasten te kunnen betalen?
Een verkeerde instelling vind ik.
Waar een wil is is een weg. Spring in het diepe, sta open en je zult mogelijkheden tegen komen.
Dus ts, ga lekker onderzoeken waar jij gelukkig van wordt op jouw manier. Fijn toch dat het zo kan
. Geniet ervan!
Veel mensen zijn helaas te bang om dit soort keuzes te maken en het roer om te gooien en meer naar je Hart te gaan leven. Veel mensen blijven liever in het oude vertrouwde. Wat ik me ook wel kan voorstellen hoor, ik heb lang hetzelfde gedaan.
Wat ik ook veel lees is dat jij een onafhankelijke vrouw zou moeten zijn en dat jij andere keuzes zou moeten maken of dit soort keuzes eerder had moeten maken. Vreemd. Dat andere mensen dat voor jou kunnen bepalen. En sneu, want waarschijnlijk zitten ze zelf ook in der en werken ze voor het geld. Dat is toch waar het in het leven om draait; werken om je vaste lasten te kunnen betalen?
Een verkeerde instelling vind ik.
Waar een wil is is een weg. Spring in het diepe, sta open en je zult mogelijkheden tegen komen.
Dus ts, ga lekker onderzoeken waar jij gelukkig van wordt op jouw manier. Fijn toch dat het zo kan
. Geniet ervan!
donderdag 28 mei 2020 om 13:31
TO; misschien zit het hem er dan meer in om een pauze in te lassen om uit te zoeken wat je wel wil, ipv expliciet vrijwilligerswerk te doen. Idd wat hierboven ook al is gezegd: vrijwilligerswerk is geen traineeship of een stage oid. Vrijwilligerswerk is veelal werk waar geen betaald personeel voor georganiseerd kan worden, dus zo zou ik het ook benaderen.
Is het een idee om met je man af te spreken om een periode werk-vrij te zijn en voor die periode een plan te maken om aan het werk te komen dat je wèl echt wil? Zo kun je de adviezen over ook aan je toekomst en die van de kids denken combineren met niet al je jaren opofferen voor een tijd die pas over 20 jaar aanbreekt, bij wijze van. Ik ben helemaal voor denken aan de toekomst, maar je leeft nú. En als je nú niet óók zorgt dat je mentaal goed de tijd doorkomt, kan láter ook nog eens vies tegenvallen. Dan heb je wel de centen, maar voor hetzelfde geld ben je om een andere reden niet meer in staat om te doen wat je wil. Je werkt niet alleen om te zorgen dat je straks als je 67 oid bent pas ervan mag gaan genieten, vind ik.
Is het een idee om met je man af te spreken om een periode werk-vrij te zijn en voor die periode een plan te maken om aan het werk te komen dat je wèl echt wil? Zo kun je de adviezen over ook aan je toekomst en die van de kids denken combineren met niet al je jaren opofferen voor een tijd die pas over 20 jaar aanbreekt, bij wijze van. Ik ben helemaal voor denken aan de toekomst, maar je leeft nú. En als je nú niet óók zorgt dat je mentaal goed de tijd doorkomt, kan láter ook nog eens vies tegenvallen. Dan heb je wel de centen, maar voor hetzelfde geld ben je om een andere reden niet meer in staat om te doen wat je wil. Je werkt niet alleen om te zorgen dat je straks als je 67 oid bent pas ervan mag gaan genieten, vind ik.
donderdag 28 mei 2020 om 13:47
Dankjewel voor je reactie, we hebben dezelfde instelling, leuk die herkenning.leya1987 schreef: ↑28-05-2020 13:31Lekker bezig ts! Fijn voor je dat de crisis je een positieve draai in je leven heeft kunnen geven. Ik gun dat veel meer mensen.
Veel mensen zijn helaas te bang om dit soort keuzes te maken en het roer om te gooien en meer naar je Hart te gaan leven. Veel mensen blijven liever in het oude vertrouwde. Wat ik me ook wel kan voorstellen hoor, ik heb lang hetzelfde gedaan.
Wat ik ook veel lees is dat jij een onafhankelijke vrouw zou moeten zijn en dat jij andere keuzes zou moeten maken of dit soort keuzes eerder had moeten maken. Vreemd. Dat andere mensen dat voor jou kunnen bepalen. En sneu, want waarschijnlijk zitten ze zelf ook in der en werken ze voor het geld. Dat is toch waar het in het leven om draait; werken om je vaste lasten te kunnen betalen?
Een verkeerde instelling vind ik.
Waar een wil is is een weg. Spring in het diepe, sta open en je zult mogelijkheden tegen komen.
Dus ts, ga lekker onderzoeken waar jij gelukkig van wordt op jouw manier. Fijn toch dat het zo kan
Je schrijft dat je lang hetzelfde hebt gedaan, hoe heb je dit veranderd? En wat doe je nu voor werk?
donderdag 28 mei 2020 om 13:52
