Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Je steeds moeten verantwoorden
donderdag 10 december 2020 om 12:12
Moeder belde me net, of ik morgen kom eten met vriend. Prima. Vroeg ze gelijk: zal ik morgen ook (naam siblings) uitnodigen ? (Wat dus teveel mensen zijn)
Het werd me even allemaal teveel en moest janken. (Stom, i know) want ik probeer me netjes aan de regels te houden al weken, nee wat zeg ik: maanden! Maar ondertussen moet ik me steeds vaker verantwoorden voor wat ik doe: hoezo kom jij met Sinterklaas niet? Hou jij je echt aan de regels ja? Ga jij nou serieus 2 meter verder op zitten ? We kunnen toch gewoon naast elkaar zitten ? Ga je echt niet mee naar familie 2e kerstdag? Ach eentje extra kan toch best? We kunnen toch best afspreken ? Neem jij echt dat vaccin ? Zo erg is corona toch niet? Etc etc. Ook vriend en sommige collega's (zorg) staan er makkelijker in dan ik.
En ik merk dat ik het even niet meer trek en echt coronamoe ben. En ik word bijna boos dat ik me dus moet verantwoorden dat ik me gewoon netjes aan de regels hou.
En nu moest ik gewoon janken. Moeder vindt dat ik het allemaal veel te serieus neem het hele corona. Vriend vindt dat ik buitensporig veel verantwoordelijkheidsgevoel heb t.o.v. werk en me teveel zorgen maak etc. En dat vreet gewoon aan me.
Ben er echt even klaar mee.
Hoe hiermee om te gaan ?
Het werd me even allemaal teveel en moest janken. (Stom, i know) want ik probeer me netjes aan de regels te houden al weken, nee wat zeg ik: maanden! Maar ondertussen moet ik me steeds vaker verantwoorden voor wat ik doe: hoezo kom jij met Sinterklaas niet? Hou jij je echt aan de regels ja? Ga jij nou serieus 2 meter verder op zitten ? We kunnen toch gewoon naast elkaar zitten ? Ga je echt niet mee naar familie 2e kerstdag? Ach eentje extra kan toch best? We kunnen toch best afspreken ? Neem jij echt dat vaccin ? Zo erg is corona toch niet? Etc etc. Ook vriend en sommige collega's (zorg) staan er makkelijker in dan ik.
En ik merk dat ik het even niet meer trek en echt coronamoe ben. En ik word bijna boos dat ik me dus moet verantwoorden dat ik me gewoon netjes aan de regels hou.
En nu moest ik gewoon janken. Moeder vindt dat ik het allemaal veel te serieus neem het hele corona. Vriend vindt dat ik buitensporig veel verantwoordelijkheidsgevoel heb t.o.v. werk en me teveel zorgen maak etc. En dat vreet gewoon aan me.
Ben er echt even klaar mee.
Hoe hiermee om te gaan ?
donderdag 10 december 2020 om 12:16
Als mensen commentaar hebben antwoorden: jij voelt je goed bij jouw manier, ik voel mij goed bij mijn manier. Geen discussie aangaan.
En te serieus nemen... houd je je gewoon aan de regels of ga je 4 stappen verder?
En te serieus nemen... houd je je gewoon aan de regels of ga je 4 stappen verder?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 10 december 2020 om 12:18
Ik had in het andere topic al gereageerd, maar ik zou stoppen met me verantwoorden. In dit geval zou ik dan dus zelf niet gaan. Heel spijtig als jij in eerste instantie degene was die zou komen eten, maar het levert wel de minste discussie op, anders ben jij in hun ogen degene die vertelt wie ze wel en niet mogen uitnodigen. Op deze manier hou je het bij jezelf.
Verder zou ik iedere discussie afkappen. 'Ja, ik hou me aan de regels en ik ga daar verder niet over met je in discussie.'
Verder zou ik iedere discussie afkappen. 'Ja, ik hou me aan de regels en ik ga daar verder niet over met je in discussie.'
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 10 december 2020 om 12:18
Als je gaat huilen omdat je moeder in haar enthousiasme vraagt of ze dan ook je broer uit zal nodigen, dan neem je het echt allemaal veel te serieus. Dan moet je gewoon zeggen: mama, ik kom graag, maar ik vind het eng en maak me zorgen, dus kunnen we het gewoon klein houden? Anders kom ik niet, en je nodigt mij net uit.mick87 schreef: ↑10-12-2020 12:12
En nu moest ik gewoon janken. Moeder vindt dat ik het allemaal veel te serieus neem het hele corona. Vriend vindt dat ik buitensporig veel verantwoordelijkheidsgevoel heb t.o.v. werk en me teveel zorgen maak etc. En dat vreet gewoon aan me.
Ben er echt even klaar mee.
Hoe hiermee om te gaan ?
Kijk, ik zou er geen probleem mee hebben als er 4 mensen uitgenodigd worden in plaats van de toegestane 3. Maar dat ben ik. Ik vertrouw er op dat wanneer dat gebeurt de anderen ook voorzichtig zijn en thuis blijven als ze klachten hebben. Bij 6 mensen uitnodigen zou ik me ook niet prettig voelen. Maar tjee, een beetje relativeren mag.
Sterkte en niet huilen omdat je moeder het zo fijn vind om jullie allemaal om de tafel te hebben.
donderdag 10 december 2020 om 12:19
Ik hou het altijd bij: "Ik volg gewoon de lijn waar ik me goed bij voel" als de andere kant dan gaat ja-maren zeg ik dat ik geen behoefte heb aan een discussie erover
maar in je bovenstaande voorbeeld al huilen ? dan gaat er iets niet goed hoor ... misschien moet je kijken of je aan je stresslevels kan werken op een of andere manier
maar in je bovenstaande voorbeeld al huilen ? dan gaat er iets niet goed hoor ... misschien moet je kijken of je aan je stresslevels kan werken op een of andere manier
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
donderdag 10 december 2020 om 12:20
Dit zou ik ook doen. Maak er een mantra van.Susan schreef: ↑10-12-2020 12:18Ik had in het andere topic al gereageerd, maar ik zou stoppen met me verantwoorden. In dit geval zou ik dan dus zelf niet gaan. Heel spijtig als jij in eerste instantie degene was die zou komen eten, maar het levert wel de minste discussie op, anders ben jij in hun ogen degene die vertelt wie ze wel en niet mogen uitnodigen. Op deze manier hou je het bij jezelf.
Verder zou ik iedere discussie afkappen. 'Ja, ik hou me aan de regels en ik ga daar verder niet over met je in discussie.'
donderdag 10 december 2020 om 12:21
Het is gewoon rot dat ze die druk op je leggen. Eens met wat hiervoor is gezegd: je hoeft je niet te verantwoorden. En je hoeft er ook niet over in discussie te gaan.
In mijn omgeving zijn trouwens de mensen die zo makkelijk doen, óók de mensen die lopen te janken dat de horeca dichtzit. Die sla ik ze nog wel eens om de oren: als zij nou eens wat beter de regels volgden hoeven die ondernemers een stuk minder te lijden.
In mijn omgeving zijn trouwens de mensen die zo makkelijk doen, óók de mensen die lopen te janken dat de horeca dichtzit. Die sla ik ze nog wel eens om de oren: als zij nou eens wat beter de regels volgden hoeven die ondernemers een stuk minder te lijden.
donderdag 10 december 2020 om 12:22
Je klinkt een beetje overwerkt. Je zegt dat je in de zorg werkt? Ik kan mij voorstellen dat je dan een hele grote corona lading elke dag voor je kiezen krijgt en dat een opmerking (die idd best wel onschuldig is) de druppel kan zijn. Corona overprikkeld dus eigenlijk. Ik ben (nog heel erg kort gelukkig) werkeloos en daarom zit ik veel binnen en wordt ik veel minder met de corona werkelijkheid geconfronteerd dan de gemiddelde nederlander. Ik kan mij voorstellen als je telkens met de maatregelen maar ook met de gevolgen geconfronteerd wordt dat het teveel wordt.
donderdag 10 december 2020 om 12:22
Normaal gesproken zou ik dat ook doen: eerst aangeven dat je het klein wil houden, dus alleen met vriend wil komen eten (of een andere keer eventueel alleen met siblings zonder aanhang) maar ik was er gezien de rest van het verhaal van uitgegaan dat ze al zoveel discussies hierover heefr gehad dat ik kan voorstellen dat je jezelf terugtrekt en liever een andere keer gaat dan weer die discussie moeten voeren. En dan kan ik me ook voorstellen dat je het wel eens gruwelijk zat bent dat dat iedere keer terugkomt.ninanoname schreef: ↑10-12-2020 12:18Als je gaat huilen omdat je moeder in haar enthousiasme vraagt of ze dan ook je broer uit zal nodigen, dan neem je het echt allemaal veel te serieus. Dan moet je gewoon zeggen: mama, ik kom graag, maar ik vind het eng en maak me zorgen, dus kunnen we het gewoon klein houden? Anders kom ik niet, en je nodigt mij net uit.
Kijk, ik zou er geen probleem mee hebben als er 4 mensen uitgenodigd worden in plaats van de toegestane 3. Maar dat ben ik. Ik vertrouw er op dat wanneer dat gebeurt de anderen ook voorzichtig zijn en thuis blijven als ze klachten hebben. Bij 6 mensen uitnodigen zou ik me ook niet prettig voelen. Maar tjee, een beetje relativeren mag.
Sterkte en niet huilen omdat je moeder het zo fijn vind om jullie allemaal om de tafel te hebben.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 10 december 2020 om 12:23
Dit.ninanoname schreef: ↑10-12-2020 12:18Als je gaat huilen omdat je moeder in haar enthousiasme vraagt of ze dan ook je broer uit zal nodigen, dan neem je het echt allemaal veel te serieus.
Je hebt recht op je eigen gedrag en zienswijze hierin, maar ik vind zowel je gedrag t.o.v. corona als je reactie op anderen, een tikje veel van het goede. Ik ken persoonlijk ook geen mensen die er zo in staan.
donderdag 10 december 2020 om 12:24
Nou dit gevoel heb ik nou totaal niet. TO komt echt een beetje overwerkt/gestresst over. Als je een heel erg sterk verantwoordelijkheidsgevoel hebt en heel erg goed de gevolgen van het niet naleven van de regels kan invoelen en je werkt ook nog in de zorg dan snap ik TO's tranen goed.
TO zou een paar dagen vrij (mits mogelijk) mogelijk zijn, dat je even tot rust kan komen? Even wat tijd om terug te trekken? Ik zeg dit vanuit mijn eigen prikkelgevoeligheid maar ieder mens kan op een bepaald moment natuurlijk overlopen.
donderdag 10 december 2020 om 12:29
Nou feit is dat ik vorige week niet naar Sinterklaas met thuis (gezin) ben gegaan, want: te veel mensen als vriend en ik zouden gaan, want ik heb cruciaal beroep en als ik het virus mee zou nemen naar de afdeling heeft dat best grote gevolgen etc. Ik volg de regels dus nauw. En heb dat een aantal weken terug duidelijk aan mijn moeder uitgelegd. Toen hadden we dus afgesproken dat ik deze week met vriend kom. Dus nu gebeld en voor morgen afgesproken en dan komt ze dus ineens met ook anderen uitnodigen. Wellicht leuk bedoeld, maar dan denk ik: ik heb toch niet voor niets pas nog uitgelegd hoe ik erin sta etc.
Ik voel me dan dus niet serieus genomen.
Ik voel me dan dus niet serieus genomen.
donderdag 10 december 2020 om 12:31
Als je in de hoek zit waar de klappen vallen (zorg, horeca, cultuur) dan vind ik het logisch dat je er heel anders naar kijkt dan iemand die in een sector zit waar alles wel ongeveer doordraait. Ik had vorige week ook een huilende vriendin op de stoep: zij hebben een horecazaak en gaan keihard failliet, terwijl de goegemeente al hossend door de koopgoot liep op black friday. Toch was zij niet boos op de overheid, wel op die mensen.
donderdag 10 december 2020 om 12:31
Nee hoor, want er zijn ook families waar geen ruzie over de regels is. Er is ruzie omdat mensen de regels op verschillende wijze toepassen en daarover in discussie gaan met elkaar, en niet kunnen denken: ik doe het zoals ik het wil, en ik hoef een ander niet te overtuigen van mijn zienswijze.
