Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Pff, hoe moeten we dit nu weer gaan doen?
zaterdag 18 december 2021 om 08:00
Pfff ik weet het even niet meer hoor.
Al bijna twee jaar van onzekerheid, eenzaamheid, met tijden paniek, thuiswerken, spanning. En dan dat het bericht dat er hoogstwaarschijnlijk weer een lockdown komt.
Ik kan het niet meer in mijn hoofd. Ik ben de afgelopen jaren afwisselen boos geweest en gefrustreerd geweest. Heb mentaal mijn vinger naar iedereen en alles gewezen en deze zelf ook met tijden teruggekregen. Geprobeerd om minder nieuws te lezen/kijken en vooral leuke dingen te kijken. Maar alles, alles, alles op tv en in films is ingericht alsof Corona niet bestaat. Er word geknuffeld en aangeraakt. Op de lege voetbalstadions misschien na dan. Waardoor je steeds weer teruggeworpen wordt in de realiteit: zo was het, komt het weer terug?
We blijven het voorhouden als een tijdelijk iets. Het maakt me moedeloos. Ik zie zoveel mensen, ondernemers, die zo hun best doen er nog wat van te maken binnen de geldende maatregelen. Maar ik zie ook 1 voor 1 collega’s, vrienden, buren, kennissen, familie mentaal omvallen. Waaronder ikzelf.
Geen idee wat ik met dit topic wil. In ieder geval niet elkaar aanwijzen als schuldige. Maar echt, ik weet het even niet meer.
Al bijna twee jaar van onzekerheid, eenzaamheid, met tijden paniek, thuiswerken, spanning. En dan dat het bericht dat er hoogstwaarschijnlijk weer een lockdown komt.
Ik kan het niet meer in mijn hoofd. Ik ben de afgelopen jaren afwisselen boos geweest en gefrustreerd geweest. Heb mentaal mijn vinger naar iedereen en alles gewezen en deze zelf ook met tijden teruggekregen. Geprobeerd om minder nieuws te lezen/kijken en vooral leuke dingen te kijken. Maar alles, alles, alles op tv en in films is ingericht alsof Corona niet bestaat. Er word geknuffeld en aangeraakt. Op de lege voetbalstadions misschien na dan. Waardoor je steeds weer teruggeworpen wordt in de realiteit: zo was het, komt het weer terug?
We blijven het voorhouden als een tijdelijk iets. Het maakt me moedeloos. Ik zie zoveel mensen, ondernemers, die zo hun best doen er nog wat van te maken binnen de geldende maatregelen. Maar ik zie ook 1 voor 1 collega’s, vrienden, buren, kennissen, familie mentaal omvallen. Waaronder ikzelf.
Geen idee wat ik met dit topic wil. In ieder geval niet elkaar aanwijzen als schuldige. Maar echt, ik weet het even niet meer.
zaterdag 18 december 2021 om 08:08
Ik vind het juist een verademing dat op TV en in boeken het leven doorgaat zoals het ooit was. Wanneer je daar ook voortdurend geconfronteerd zou worden met het virus lijkt mij dat nog veel aangrijpender voor mensen die moeite hebben met de situatie.
Ik denk dat het goed is dat je voor jezelf hebt besloten niet meer alle nieuws op dit vlak te volgen.
Laat eventueel ook de Coronapijler op dit forum blokkeren.
Overeenstemming met iedereen zul je nooit krijgen vwb je visie en ideeën. Dat is zo met alle zaken in het leven…..zal ook altijd zo zijn.
Ik heb hier een partner die momenteel ontzettend boos is. Ik kwam vanochtend beneden en hij las de aankondiging op NU.nl over de strengere lockdown. Hij uit zijn gevoel van onmacht door boosheid. Boosheid op de mensen die nog steeds weigeren te vaccineren, te testen, zich te houden aan afspraken. Hij voelt zich zwaar gedupeerd. Ik begrijp hem, echter probeer hem te kalmeren.
Daar waar ik hier ook soms fel kan reageren op bepaalde mensen, hou ik dat thuis wat meer voor mijzelf. Ik weet dat ik de bom daar alleen nog meer mee op scherp zet.
Daarnaast vind ik dat ik een voorbeeldrol heb tav mijn kind. Als ik als een kip zonder kop bepaalde ongefilterde uitspraken doe is dat voor kind ook heel bepalend.
Ik denk dat het goed is dat je voor jezelf hebt besloten niet meer alle nieuws op dit vlak te volgen.
Laat eventueel ook de Coronapijler op dit forum blokkeren.
Overeenstemming met iedereen zul je nooit krijgen vwb je visie en ideeën. Dat is zo met alle zaken in het leven…..zal ook altijd zo zijn.
Ik heb hier een partner die momenteel ontzettend boos is. Ik kwam vanochtend beneden en hij las de aankondiging op NU.nl over de strengere lockdown. Hij uit zijn gevoel van onmacht door boosheid. Boosheid op de mensen die nog steeds weigeren te vaccineren, te testen, zich te houden aan afspraken. Hij voelt zich zwaar gedupeerd. Ik begrijp hem, echter probeer hem te kalmeren.
Daar waar ik hier ook soms fel kan reageren op bepaalde mensen, hou ik dat thuis wat meer voor mijzelf. Ik weet dat ik de bom daar alleen nog meer mee op scherp zet.
Daarnaast vind ik dat ik een voorbeeldrol heb tav mijn kind. Als ik als een kip zonder kop bepaalde ongefilterde uitspraken doe is dat voor kind ook heel bepalend.
anoniem_63b6a03408332 wijzigde dit bericht op 18-12-2021 08:10
6.94% gewijzigd
zaterdag 18 december 2021 om 08:11
ik weet het ook niet meer..
Twee keer in de week kom ik in de supermarkt en dat is het zo'n beetje. Voor de afwisseling moet ik af en toe naar het ziekenhuis EN vorige week heb ik een lekker fles parfum gekocht en een stapel boeken... een highlight.
Twee keer in de week kom ik in de supermarkt en dat is het zo'n beetje. Voor de afwisseling moet ik af en toe naar het ziekenhuis EN vorige week heb ik een lekker fles parfum gekocht en een stapel boeken... een highlight.
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
zaterdag 18 december 2021 om 08:13
Bedankt voor de reacties Ik heb hulp gezocht en dat ga ik gelukkig ook krijgen.
Het zit hem in de uitzichtloosheid. Ik verwacht echt geen vooruitzichten en beloftes van iets of iemand. Niemand kan voorspellen hoe het virus zich gedraagt. Maar het keer op keer je moeten afvragen of iets door kan gaan of niet. Op een gegeven moment maar niks meer boeken/plannen omdat je geen zin meer hebt in vouchers. De eenzaamheid van het dagenlang zo weinig mensen zien. Het hakt er in.
Wat rot dat je man zo boos is Ttroeteltje. Ik herken zijn emoties maar wat schiet je er mee op hè? Iedereen wijst maar naar elkaar (ik ook hoor!) maar wat helpt het? Knap dat jij je tegenover hem daarin wat op de vlakte kunt houden. Het lijkt me voor jou ook heel moeilijk om hem zo te zien.
Het zit hem in de uitzichtloosheid. Ik verwacht echt geen vooruitzichten en beloftes van iets of iemand. Niemand kan voorspellen hoe het virus zich gedraagt. Maar het keer op keer je moeten afvragen of iets door kan gaan of niet. Op een gegeven moment maar niks meer boeken/plannen omdat je geen zin meer hebt in vouchers. De eenzaamheid van het dagenlang zo weinig mensen zien. Het hakt er in.
Wat rot dat je man zo boos is Ttroeteltje. Ik herken zijn emoties maar wat schiet je er mee op hè? Iedereen wijst maar naar elkaar (ik ook hoor!) maar wat helpt het? Knap dat jij je tegenover hem daarin wat op de vlakte kunt houden. Het lijkt me voor jou ook heel moeilijk om hem zo te zien.
zaterdag 18 december 2021 om 08:14
Hier een beetje hetzelfde. Pas geleden zat ik op de fiets en sloeg de paniek ineens toe. Geen idee waarom, maar ik heb zitten janken, hyperventileren en voelde gewoon zoveel paniek en angst ineens. Alsof dit nooit meer goed komt. Alsof het nooit meer zo wordt als vroeger. Het is gewoon het onbekende. Niet weten wanneer het over gaat zijn. Of het ooit over gaat zijn zelfs. Continu die spanning van besmet kunnen raken (en voor mezelf en mijn gezin is dat niet zo erg, maar wat als ik mijn ouders of schoonouders besmet??), niet weten of je het misschien hebt zonder klachten, dochter die niet gevaccineerd is ivm leeftijd, niet weten wanneer ik mijn ouders weer kan zien ivm regels in het land waar ze wonen en de afstand. Af en toe grijpt het me naar de keel en zie ik het echt even niet meer zitten. Ik ben normaal echt heel positief ingesteld en zie overal het leuke van in. En het begin ging nog goed, toen was het nog nieuw en trok ik het nog wel. Maar eigenlijk sinds de zomervakantie van dit jaar gaat het gewoon slechter met me. Die continue spanning van welke maatregelen komen er nu weer aan? Welke nieuwe variant komt er en wat doet die? Hoe moet het met dochter op school die al achter loopt en nu weer een week extra mist? Gaat school open na de vakantie? En vooral ook de vraag, hoe hou ik het draaglijk voor mezelf? Ik ben van de uitjes, vakanties en familie bezoeken. Dat staat allemaal stil. In de zomer nog een pretpark bezocht, maar dat is allemaal zo minimaal geweest voor ons. Vakantie al 2 jaar in Nederland en niks durven boeken tot kort van tevoren. De vakantie met mijn ouders en broer + aanhang staat al 1,5 jaar in de wacht want niks is zeker. We hebben nu mei vrij gevraagd ervoor, maar durven niet te boeken nog…
Ik blijf bij mijn ouders en andere familie weg, want ik wil ze niet per ongeluk besmetten. Wat als ik het bij me draag zonder klachten? Ik voel continu die spanning in mijn lijf en dat neemt nooit af.
Ik heb helaas geen oplossing voor je. We moeten door en dat doe ik ook maar gewoon. Maar af en toe heb ik een gigantische huilbui om alles wat nu gebeurt om me heen en om alles wat we nu missen telkens. Omdat we ons zo goed mogelijk aan de regels houden, maar het haalt niks uit…soms weet ik het ook gewoon niet meer
Ik blijf bij mijn ouders en andere familie weg, want ik wil ze niet per ongeluk besmetten. Wat als ik het bij me draag zonder klachten? Ik voel continu die spanning in mijn lijf en dat neemt nooit af.
Ik heb helaas geen oplossing voor je. We moeten door en dat doe ik ook maar gewoon. Maar af en toe heb ik een gigantische huilbui om alles wat nu gebeurt om me heen en om alles wat we nu missen telkens. Omdat we ons zo goed mogelijk aan de regels houden, maar het haalt niks uit…soms weet ik het ook gewoon niet meer
zaterdag 18 december 2021 om 08:16
Lieve TO,
Ik snap je helemaal, ik had van de week ook even zo'n momentje, maar goed dat is weer overgegaan.
Mijn tip hoe dit door te komen: adem in, adem uit . Probeer lol te halen en te genieten van de kleine dingen. (En echt er zijn ook leuke dingen ondanks de Corona, always look at the bright sight of live )
Ik snap je helemaal, ik had van de week ook even zo'n momentje, maar goed dat is weer overgegaan.
Mijn tip hoe dit door te komen: adem in, adem uit . Probeer lol te halen en te genieten van de kleine dingen. (En echt er zijn ook leuke dingen ondanks de Corona, always look at the bright sight of live )
zaterdag 18 december 2021 om 08:20
Oh Irregular Choice, wat een verhaal ook van jou in ieder geval ook een hele dikke jouw kant op.
Ik herken heel erg wat je schrijft over de angstgevoelens en de wanhoop. En de offers die je maakt ten behoeve van geliefde kwetsbaren. Maar al 2 jaar contact met elkaar op die manier, dat is echt afschuwelijk. Mijn arme opaatje die zo graag fysiek contact wil, waar al 2 jaar alle activiteiten van zijn afgezegd.. Hoe dan?
Ik herken heel erg wat je schrijft over de angstgevoelens en de wanhoop. En de offers die je maakt ten behoeve van geliefde kwetsbaren. Maar al 2 jaar contact met elkaar op die manier, dat is echt afschuwelijk. Mijn arme opaatje die zo graag fysiek contact wil, waar al 2 jaar alle activiteiten van zijn afgezegd.. Hoe dan?
zaterdag 18 december 2021 om 08:25
En ik probeer echt mijn zegeningen te blijven tellen. Dat heb ik al die tijd geprobeerd te blijven doen. Want een dak boven je hoofd, voldoende vaccins op voorraad in dit land en de luxe om thuis te werken voor een werkgever, dat is echt niet zomaar iets in deze tijd.
Dat is ook de tweestrijd waar ik in zit en waarom ik over de negatievere gevoelens heen ben blijven stappen en pas (te) laat aan de bel heb getrokken voor hulp.
Maar iedereen heeft een max. En helaas hoor ik nu wekelijks meerdere personen in mijn omgeving die uitvallen. Dat zegt echt wel wat.
Dat is ook de tweestrijd waar ik in zit en waarom ik over de negatievere gevoelens heen ben blijven stappen en pas (te) laat aan de bel heb getrokken voor hulp.
Maar iedereen heeft een max. En helaas hoor ik nu wekelijks meerdere personen in mijn omgeving die uitvallen. Dat zegt echt wel wat.
zaterdag 18 december 2021 om 08:26
Dank je. Wat vreselijk ook voor je opa het rotte is gewoon dat je zo graag contact wil, maar aan de andere kant ook gewoon die angst om iemand te besmetten. Ik vind dat echt zo rot! Ik wil mijn ouders graag zien, maar wat als? En hier is het dan ook nog extra lastig, omdat ze op 3 uur rijden wonen. Schoonouders zagen we nog wel in de tuin bijvoorbeeld. Maar ik kan geen 6 uur rijden voor een kopje koffie bij hen in de tuin. Ja, alles kan natuurlijk maar dat is geen doen. Als het goed is komen mijn ouders met kerst. Ze hebben hun booster al gehad en hebben zelf ook wel zoiets van “we kunnen niet alles maar steeds uitstellen. Op een gegeven moment is het ook gewoon klaar”. Ik hoop dus dat het door kan gaan. Ze moeten hier logeren dan ook, is toch altijd spannend vind ik. Maar ergens hebben ze ook gelijk, alles uit blijven stellen is ook geen doen. Tot wanneer hou je dat vol?Kees— schreef: ↑18-12-2021 08:20Oh Irregular Choice, wat een verhaal ook van jou in ieder geval ook een hele dikke jouw kant op.
Ik herken heel erg wat je schrijft over de angstgevoelens en de wanhoop. En de offers die je maakt ten behoeve van geliefde kwetsbaren. Maar al 2 jaar contact met elkaar op die manier, dat is echt afschuwelijk. Mijn arme opaatje die zo graag fysiek contact wil, waar al 2 jaar alle activiteiten van zijn afgezegd.. Hoe dan?
zaterdag 18 december 2021 om 08:28
Ik ben er nog steeds van overtuigd dat dit de allerlaatste loodjes zijn.
Een harde lockdown voor eenieder ben ik tegen. Wellicht voor 60+ zonder booster (of heel 60+, aangezien ik lees dat de boosters maar zeer kortstondig tegen omicron werken) en waarschijnlijk ook verstandig dat mensen met overgewicht en onderliggend lijden even zoveel mogelijk pas op de plaats maken. Maar deze golf gaat niet alleen snel tot veel besmettingen leiden, ook zal deze dus snel pieken en met de berichten over veel minder klachten zou de uiteindelijke ellende best eens flink mee kunnen vallen.
Ga je in een volle lockdown rek je alleen maar de golf.
Een harde lockdown voor eenieder ben ik tegen. Wellicht voor 60+ zonder booster (of heel 60+, aangezien ik lees dat de boosters maar zeer kortstondig tegen omicron werken) en waarschijnlijk ook verstandig dat mensen met overgewicht en onderliggend lijden even zoveel mogelijk pas op de plaats maken. Maar deze golf gaat niet alleen snel tot veel besmettingen leiden, ook zal deze dus snel pieken en met de berichten over veel minder klachten zou de uiteindelijke ellende best eens flink mee kunnen vallen.
Ga je in een volle lockdown rek je alleen maar de golf.
zaterdag 18 december 2021 om 08:31
Zo ontzettend herkenbaar! Goed dat je hulp hebt gezocht ik zie ook echt wel de luxe die we hier nog hebben. En een volledige lockdown is nog altijd beter dan hoe het bijvoorbeeld in China is, waar je echt opgesloten wordt. Er zijn echt wel plekken waar het slechter is allemaal. Maar het wordt steeds lastiger om dat te zien…Kees— schreef: ↑18-12-2021 08:25En ik probeer echt mijn zegeningen te blijven tellen. Dat heb ik al die tijd geprobeerd te blijven doen. Want een dak boven je hoofd, voldoende vaccins op voorraad in dit land en de luxe om thuis te werken voor een werkgever, dat is echt niet zomaar iets in deze tijd.
Dat is ook de tweestrijd waar ik in zit en waarom ik over de negatievere gevoelens heen ben blijven stappen en pas (te) laat aan de bel heb getrokken voor hulp.
Maar iedereen heeft een max. En helaas hoor ik nu wekelijks meerdere personen in mijn omgeving die uitvallen. Dat zegt echt wel wat.
Ik ga zo maar naar mijn werk, apotheek en kan maar deels thuiswerken (doe nog werk voor het hoofdkantoor). Dat helpt gelukkig nog iets. Moet er niet aan denken dat ik helemaal thuis zat. Nu zie ik nog wat mensen gelukkig. Al loop ik ook daar weer risico, want zieke mensen komen gewoon langs. Ook weer tweestrijd dus. Voor mezelf is het goed om in de apotheek te staan, maar het neemt ook weer spanning met zich mee helaas.
zaterdag 18 december 2021 om 08:31
Je hebt helemaal gelijk hoor. Ik hoop dat jullie een prachtige en relatief zorgeloze kerst samen kunnen vieren. De tijd krijg je nooit meer terug.Irregular_Choice schreef: ↑18-12-2021 08:26Dank je. Wat vreselijk ook voor je opa het rotte is gewoon dat je zo graag contact wil, maar aan de andere kant ook gewoon die angst om iemand te besmetten. Ik vind dat echt zo rot! Ik wil mijn ouders graag zien, maar wat als? En hier is het dan ook nog extra lastig, omdat ze op 3 uur rijden wonen. Schoonouders zagen we nog wel in de tuin bijvoorbeeld. Maar ik kan geen 6 uur rijden voor een kopje koffie bij hen in de tuin. Ja, alles kan natuurlijk maar dat is geen doen. Als het goed is komen mijn ouders met kerst. Ze hebben hun booster al gehad en hebben zelf ook wel zoiets van “we kunnen niet alles maar steeds uitstellen. Op een gegeven moment is het ook gewoon klaar”. Ik hoop dus dat het door kan gaan. Ze moeten hier logeren dan ook, is toch altijd spannend vind ik. Maar ergens hebben ze ook gelijk, alles uit blijven stellen is ook geen doen. Tot wanneer hou je dat vol?
De bijzondere of juist moeilijke momenten niet samen kunnen zijn zoals je wil is wat me ook heel erg steekt. Ik ben iemand van het grootste en de feestjes en dat mis ik. Met 2 is het gewoon niet hetzelfde als met 20. Andere dynamiek ook: veel intenser in gesprekken.
Maar bovenal het steeds moeten nadenken of je ergens wel goed aan doet, of het wel door kan gaan, wie daar wel of niet iets van vindt, wat je daar zelf eigenlijk van vindt. Of partner er anders in staat dan ik, daar woorden over krijgen.. het zou niet zo moeten hoeven zijn.
zaterdag 18 december 2021 om 08:33
Ik hoop zo dat je gelijk hebt! En ik wil niet negatief zijn maar nu het glas al half leeg is: met die gedachte pepte ik mezelf vorig jaar op, toen de vaccins er net waren. Nog even doorzetten, we komen hier uit. Nu een jaar dit niet maar volgend jaar dan…DS1971 schreef: ↑18-12-2021 08:28Ik ben er nog steeds van overtuigd dat dit de allerlaatste loodjes zijn.
Een harde lockdown voor eenieder ben ik tegen. Wellicht voor 60+ zonder booster (of heel 60+, aangezien ik lees dat de boosters maar zeer kortstondig tegen omicron werken) en waarschijnlijk ook verstandig dat mensen met overgewicht en onderliggend lijden even zoveel mogelijk pas op de plaats maken. Maar deze golf gaat niet alleen snel tot veel besmettingen leiden, ook zal deze dus snel pieken en met de berichten over veel minder klachten zou de uiteindelijke ellende best eens flink mee kunnen vallen.
Ga je in een volle lockdown rek je alleen maar de golf.
En ik wil het nog steeds zo zien. Maar het lukt nu even niet.
zaterdag 18 december 2021 om 08:37
Hartgrondig mee eens.DS1971 schreef: ↑18-12-2021 08:28Ik ben er nog steeds van overtuigd dat dit de allerlaatste loodjes zijn.
Een harde lockdown voor eenieder ben ik tegen. Wellicht voor 60+ zonder booster (of heel 60+, aangezien ik lees dat de boosters maar zeer kortstondig tegen omicron werken) en waarschijnlijk ook verstandig dat mensen met overgewicht en onderliggend lijden even zoveel mogelijk pas op de plaats maken. Maar deze golf gaat niet alleen snel tot veel besmettingen leiden, ook zal deze dus snel pieken en met de berichten over veel minder klachten zou de uiteindelijke ellende best eens flink mee kunnen vallen.
Ga je in een volle lockdown rek je alleen maar de golf.
zaterdag 18 december 2021 om 08:42
Ik hoop ook dat het gewoon door kan gaan en dat we veilig de kerst door komen allemaal. Dat continu nadenken is inderdaad killing. Alles van tevoren moeten plannen als je iets wil. Of juist niet plannen, want wat als het weer niet door gaat. De stapel tickets die hier liggen voor evenementen groeit alleen maar en er gaat niks af. Ik moet als ik naar mijn ouders wil telkens van alles checken. Juiste papieren, aanmelden bij de ggd in het land, moeten we in quarantaine daar of niet? Mag ik er überhaupt wel heen? Er is telkens een uitzondering voor eerstegraads familie, maar dochter is tweedegraads. Ik wordt daar zo moe en verdrietig van. Ik wil gewoon in de auto kunnen stappen en gaan! Zonder risico op boetes, omdat ik me niet heb aangemeld of omdat ik papier x niet bij heb. En ook discussie met partner die er soms anders over denkt. Dat vind ik ook lastig. Ik ben gewoon moe van alles.Kees— schreef: ↑18-12-2021 08:31Je hebt helemaal gelijk hoor. Ik hoop dat jullie een prachtige en relatief zorgeloze kerst samen kunnen vieren. De tijd krijg je nooit meer terug.
De bijzondere of juist moeilijke momenten niet samen kunnen zijn zoals je wil is wat me ook heel erg steekt. Ik ben iemand van het grootste en de feestjes en dat mis ik. Met 2 is het gewoon niet hetzelfde als met 20. Andere dynamiek ook: veel intenser in gesprekken.
Maar bovenal het steeds moeten nadenken of je ergens wel goed aan doet, of het wel door kan gaan, wie daar wel of niet iets van vindt, wat je daar zelf eigenlijk van vindt. Of partner er anders in staat dan ik, daar woorden over krijgen.. het zou niet zo moeten hoeven zijn.
Wat wel prettig was, we hadden dit jaar een voorseizoensplek op een camping vlak bij huis. Nog nooit gedaan en in 2020 ging het niet door, omdat het toilethok niet open mocht. Maar dit voorjaar was het echt heerlijk, elk weekend even weg uit onze omgeving en lekker op de camping. Daar leek het alsof Corona niet bestond. Er werd wel afstand gehouden, maar ging zo gemoedelijk en gezellig. Ik hoop vooral dat dat komend voorjaar weer door gaat, want dat pept echt op elk weekend
zaterdag 18 december 2021 om 08:45
Ik snap je onzekerheidsgevoelens wel maar kan ze niet rijmen met 'feiten' die je noemt dat niks kan , want dat is gewoon niet zo. Ook kon je de hele periode op vakantie met uitzondering van die korte echte lockdownperiodes. Tenzij je heel dringend naar een specifiek land wil/moet dat gesloten is.
Van april tot ver in oktober is alles open geweest met geen enkele dreiging van een sluiting! Musea en dierentuinen, landalparken, binnensteden zijn zelfs nu nog allemaal open. Een lekkere lunch in de horeca kan ook nog gewoon. Ik ben juist verbaasd hoeveel er nog kan tijdens lockdowns. Wij zijn elke zomer op vakantie geweest, meerdere weekendjes weg per jaar, veel uitjes gedaan, de horeca bezocht. Ik maakte wel andere keuzes omdat ik zelf niet besmet wilde worden, geen binnenspeeltuin wel dierentuin bijvoorbeeld, geen vliegvakantie maar wel met de auto 3 weken door Frankrijk.
De onzekerheidsgevoelens bij mij komen voort uit dat ik het niet verwacht had, dat we weer een winter met dit virus zouden zitten. En dat ik niet weet wanneer dit virus weggaat, of het erger wordt, dat mijn kinderen steeds onverwacht thuis moeten blijven. Maar dat je in 2 jaar tijd enkel een keer een boekwinkel bezoekt en nooit op vakantie bent gegaan, heeft niks met de realiteit te maken. Check even welke voorwaarden er gelden, boek een air bnb met gratis annuleren en pak in het voorjaar de trein of de auto naar Frankrijk, Berlijn, vlieg naar Spanje. Kan allemaal.
Negen maanden vantevoren een pakketreis boeken naar Portugal midden in de winter..dt is een risico. Maar alles wat je zelf organiseert en niet afhankelijk is van vliegtuigen heeft altijd doorgang kunnen vinden. Je kan morgen de trein pakken naar Parijs.
Wat ik maar wil zeggen: je hebt feiten en je hebt gevoelens. Kijk goed waar je gevoelens vandaan komen, die zijn valide natuurlijk, je zal je ontmoedigd en machteloos voelen door het virus. Maar laat je niet beperken, buiten die paar korte lockdowns om, kijk naar wat wel kan, onderneem dingen dan is het allemaal veel draagkijker.
Van april tot ver in oktober is alles open geweest met geen enkele dreiging van een sluiting! Musea en dierentuinen, landalparken, binnensteden zijn zelfs nu nog allemaal open. Een lekkere lunch in de horeca kan ook nog gewoon. Ik ben juist verbaasd hoeveel er nog kan tijdens lockdowns. Wij zijn elke zomer op vakantie geweest, meerdere weekendjes weg per jaar, veel uitjes gedaan, de horeca bezocht. Ik maakte wel andere keuzes omdat ik zelf niet besmet wilde worden, geen binnenspeeltuin wel dierentuin bijvoorbeeld, geen vliegvakantie maar wel met de auto 3 weken door Frankrijk.
De onzekerheidsgevoelens bij mij komen voort uit dat ik het niet verwacht had, dat we weer een winter met dit virus zouden zitten. En dat ik niet weet wanneer dit virus weggaat, of het erger wordt, dat mijn kinderen steeds onverwacht thuis moeten blijven. Maar dat je in 2 jaar tijd enkel een keer een boekwinkel bezoekt en nooit op vakantie bent gegaan, heeft niks met de realiteit te maken. Check even welke voorwaarden er gelden, boek een air bnb met gratis annuleren en pak in het voorjaar de trein of de auto naar Frankrijk, Berlijn, vlieg naar Spanje. Kan allemaal.
Negen maanden vantevoren een pakketreis boeken naar Portugal midden in de winter..dt is een risico. Maar alles wat je zelf organiseert en niet afhankelijk is van vliegtuigen heeft altijd doorgang kunnen vinden. Je kan morgen de trein pakken naar Parijs.
Wat ik maar wil zeggen: je hebt feiten en je hebt gevoelens. Kijk goed waar je gevoelens vandaan komen, die zijn valide natuurlijk, je zal je ontmoedigd en machteloos voelen door het virus. Maar laat je niet beperken, buiten die paar korte lockdowns om, kijk naar wat wel kan, onderneem dingen dan is het allemaal veel draagkijker.
anoniem_639dcde78f69d wijzigde dit bericht op 18-12-2021 08:49
1.19% gewijzigd
zaterdag 18 december 2021 om 08:46
Ik hoop heel erg met je mee!DS1971 schreef: ↑18-12-2021 08:28Ik ben er nog steeds van overtuigd dat dit de allerlaatste loodjes zijn.
Een harde lockdown voor eenieder ben ik tegen. Wellicht voor 60+ zonder booster (of heel 60+, aangezien ik lees dat de boosters maar zeer kortstondig tegen omicron werken) en waarschijnlijk ook verstandig dat mensen met overgewicht en onderliggend lijden even zoveel mogelijk pas op de plaats maken. Maar deze golf gaat niet alleen snel tot veel besmettingen leiden, ook zal deze dus snel pieken en met de berichten over veel minder klachten zou de uiteindelijke ellende best eens flink mee kunnen vallen.
Ga je in een volle lockdown rek je alleen maar de golf.
En nu tijd voor wat leukers! Geen idee wat precies, maar ga zo aan het werk en als ik thuis kom even lekker zooi ruimen, het huis ontdoen van rommel en hopelijk klaart mijn hoofd dan ook iets meer op. Vanavond lekker Scrooge live kijken, zin in! En we gooien deze er maar in voor de vrolijkheid
zaterdag 18 december 2021 om 08:53
Vooropgesteld: ik waardeer je post ontzettend, maar waar lees jij dat ik enkel boekwinkels bezoek?Parella schreef: ↑18-12-2021 08:45Ik snap je onzekerheidsgevoelens wel maar kan ze niet rijmen met 'feiten' die je noemt dat niks kan , want dat is gewoon niet zo. Ook kon je de hele periode op vakantie met uitzondering van die korte echte lockdownperiodes. Tenzij je heel dringend naar een specifiek land wil/moet dat gesloten is.
Van april tot ver in oktober is alles open geweest met geen enkele dreiging van een sluiting! Musea en dierentuinen, landalparken, binnensteden zijn zelfs nu nog allemaal open. Een lekkere lunch in de horeca kan ook nog gewoon. Ik ben juist verbaasd hoeveel er nog kan tijdens lockdowns. Wij zijn elke zomer op vakantie geweest, meerdere weekendjes weg per jaar, veel uitjes gedaan, de horeca bezocht. Ik maakte wel andere keuzes omdat ik zelf niet besmet wilde worden, geen binnenspeeltuin wel dierentuin bijvoorbeeld, geen vliegvakantie maar wel met de auto 3 weken door Frankrijk.
De onzekerheidsgevoelens bij mij komen voort uit dat ik het niet verwacht had, dat we weer een winter met dit virus zouden zitten. En dat ik niet weet wanneer dit virus weggaat, of het erger wordt, dat mijn kinderen steeds onverwacht thuis moeten blijven. Maar dat je in 2 jaar tijd enkel een keer een boekwinkel bezoekt en nooit op vakantie bent gegaan, heeft niks met de realiteit te maken. Check even welke voorwaarden er gelden, boek een air bnb met gratis annuleren en pak in het voorjaar de trein of de auto naar Frankrijk, Berlijn, vlieg naar Spanje. Kan allemaal.
Negen maanden vantevoren een pakketreis boeken naar Portugal midden in de winter... Maar alles wat je zelf organiseert en niet afhankelijk is van vliegtuigen heeft altijd doorgang kunnen vinden. Je kan morgen de trein pakken naar Parijs.
Wat ik maar wil zeggen: je hebt feiten en je hebt gevoelens. Kijk goed waar je gevoelens vandaan komen, die zijn valide natuurlijk, je zal je ontmoedigd en machteloos voelen. Maar laat je niet beperken, buiten die paar korte lockdowns om, kijk naar wat wel kan, dan is het allemaal veel draagkijker.
Ik ben ook op vakantie geweest naar het buitenland. Maar ik vind vakantie met mondkapjes en 1,5 meter afstand en moeten testen voor je een land in kan met de stress die daarbij komt (is het er wel binnen de 24-48 uur?) nou niet per sé ontspannend werken. Kaartjes voor festivals kopen die vervolgens weer verzet worden, etc.
Ik ben het met je eens dat je altijd naar je zegeningen moet kijken. En natuurlijk was niet alles dicht. Maar ik ben dus in 2 jaar tijd misschien 10 keer op kantoor aan het werk geweest. Als iemand die blij wordt van een dynamische werkomgeving is dat echt killing.
En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Juist door mijn gevoelens te proberen nuanceren ben ik heel lang over mijn psychische grenzen heengegaan. Het helpt , met alle respect, niet als iemand zegt dat je maar meer je best moet doen om er wat van te maken.
zaterdag 18 december 2021 om 08:59
Hetzelfde hier. Ik kan niet meer. Weer een kerst verpest, weer het kerstshoppen in duigen gevallen, ik kan weer niet uiteten met mijn verjaardag. Tweede jaar op rij dat de feestdagen en mijn verjaardag in het water vallen. Dit klinkt ontzettend verwend, egoïstisch, first world problems of hoe je het ook wil noemen, maar ik zou de hele zooi wel bij elkaar willen en kunnen schelden. Sterker nog, dat heb ik net ook gedaan. We prikken ons uit de crisis, gevaccineerd = meer vrijheden, er is licht aan het einde van de tunnel, nog even volhouden, oh nee toch niet. Het is keer op keer de teleurstelling die mij parten begint te spelen. Van alles beloven maar puntje bij paaltje zitten we weer op slot. En voor wat? Nederland binnen een paar dagen tijd in paniek, in Zuid-Afrika geen paniek evenals in andere landen. Ondernemers gaan kapot, mensen worden tegen elkaar opgezet, er gaan ongetwijfeld weer rellen uitbreken of erger.. ik ben er klaar mee en van mijn mentale staat is weinig meer over.
zaterdag 18 december 2021 om 09:05
Allereerst alvast gefeliciteerd RosebloomRosebloom schreef: ↑18-12-2021 08:59Hetzelfde hier. Ik kan niet meer. Weer een kerst verpest, weer het kerstshoppen in duigen gevallen, ik kan weer niet uiteten met mijn verjaardag. Tweede jaar op rij dat de feestdagen en mijn verjaardag in het water vallen. Dit klinkt ontzettend verwend, egoïstisch, first world problems of hoe je het ook wil noemen, maar ik zou de hele zooi wel bij elkaar willen en kunnen schelden. Sterker nog, dat heb ik net ook gedaan. We prikken ons uit de crisis, gevaccineerd = meer vrijheden, er is licht aan het einde van de tunnel, nog even volhouden, oh nee toch niet. Het is keer op keer de teleurstelling die mij parten begint te spelen. Van alles beloven maar puntje bij paaltje zitten we weer op slot. En voor wat? Nederland binnen een paar dagen tijd in paniek, in Zuid-Afrika geen paniek evenals in andere landen. Ondernemers gaan kapot, mensen worden tegen elkaar opgezet, er gaan ongetwijfeld weer rellen uitbreken of erger.. ik ben er klaar mee en van mijn mentale staat is weinig meer over.
En ik vind je niet verwend klinken, hoor. Het is gewoon ontzettend zuur dat je nergens meer vanuit kunt gaan en steeds plannen moet overdenken en bijstellen. Tel daar de verschillen van mening die mensen over maatregelen hebben bij op en je hebt een recept voor frustratie.
En die kans op rellen, daar had ik nog niet eens bij stilgestaan. Vorig jaar heb ik met open mond naar de beelden van Eindhoven zitten kijken en onlangs naar Rotterdam natuurlijk. De onmacht die daarbij komt kijken vind ik echt afschuwelijk.