Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Somber door corona
zaterdag 21 november 2020 om 08:19
Hallo allemaal,
Ik ben een vrouw van 40 met 2 kinderen en ben getrouwd.
2.5 jaar geleden door een burn out thuis komen te zitten.
Een jaar geleden begonnen met schematherapie en sinds 3 maanden voel ik me steeds minder happy.
Ik ben door het lange ziek zijn mijn toenmalige baan verloren.
Sinds 2 maanden werk ik weer een uur of 10 - 15 per week.
Maar het is geen werk waar ik echt veel plezier aan beleef. Ik doe het om weer bezig te zijn en om weer werk conditie op te bouwen.
Ik heb het idee dat ik door alle therapie nu wel inzie dat ik dat lat altijd heel hoog legde en druk was om daar aan te voldoen.
Maar dat ik nu, mede door corona, achteruit ga, omdat ik niet meer weet hoe ik dan mijn leven invulling moet geven.
Ik ben een mensen mens en ga er graag op uit.
Dat lukt dus niet nu.
Thuis was ik vroeger altijd bezig met opruimen en schoonmaken. Maar dat doe ik nu veel minder.
Mijn man werkt om het weekend en dan zit ik met 2 kids van 7 en 10 hele dagen thuis.
Die hebben het wandelen en bos inmiddels ook wel gezien.
Ik merk dat ik me veel ongelukkig voel.
En zak een beetje weg in sombere gedachten en zie het soms niet meer zitten.
Natuurlijk heb ik het er met mijn behandelaar over.
Maar die lijkt ook niet de vinger op de juiste plek te kunnen krijgen.
Ik vraag me af, zijn er hier meer mensen die zich zo voelen door corona.
Door het vele thuis hangen, niets om naar uit te kijken en weinig kunnen ondernemen.
Ik ben een vrouw van 40 met 2 kinderen en ben getrouwd.
2.5 jaar geleden door een burn out thuis komen te zitten.
Een jaar geleden begonnen met schematherapie en sinds 3 maanden voel ik me steeds minder happy.
Ik ben door het lange ziek zijn mijn toenmalige baan verloren.
Sinds 2 maanden werk ik weer een uur of 10 - 15 per week.
Maar het is geen werk waar ik echt veel plezier aan beleef. Ik doe het om weer bezig te zijn en om weer werk conditie op te bouwen.
Ik heb het idee dat ik door alle therapie nu wel inzie dat ik dat lat altijd heel hoog legde en druk was om daar aan te voldoen.
Maar dat ik nu, mede door corona, achteruit ga, omdat ik niet meer weet hoe ik dan mijn leven invulling moet geven.
Ik ben een mensen mens en ga er graag op uit.
Dat lukt dus niet nu.
Thuis was ik vroeger altijd bezig met opruimen en schoonmaken. Maar dat doe ik nu veel minder.
Mijn man werkt om het weekend en dan zit ik met 2 kids van 7 en 10 hele dagen thuis.
Die hebben het wandelen en bos inmiddels ook wel gezien.
Ik merk dat ik me veel ongelukkig voel.
En zak een beetje weg in sombere gedachten en zie het soms niet meer zitten.
Natuurlijk heb ik het er met mijn behandelaar over.
Maar die lijkt ook niet de vinger op de juiste plek te kunnen krijgen.
Ik vraag me af, zijn er hier meer mensen die zich zo voelen door corona.
Door het vele thuis hangen, niets om naar uit te kijken en weinig kunnen ondernemen.
zaterdag 21 november 2020 om 08:33
zaterdag 21 november 2020 om 08:34
Ik denk dat er aardig wat mensen zijn die hier last van hebben. Zijn er dingen waar je nu wel plezier en/of energie uit haalt? Kunnen de kinderen eventueel een keer een dag/weekend weg zodat jij even geen rekening hoeft te houden met hen? Zijn er mensen met wie je kunt videobellen of wandelen? Misschien een leuke online cursus? Een creatieve hobby oppakken?
Het is ook allemaal niet niks natuurlijk als je net uit een burnout komt, de boel weer wat wilt oppakken en dan in coronatijd terechtkomt. Vervelend hieraan is natuurlijk dat je ook niet weet hoe lang het duurt, maar houd je eraan vast dat het echt ooit beter wordt en probeer in de tussentijd dingen te zoeken waar je blij van wordt. En blijf erover praten, heel belangrijk. Sterkte!
Het is ook allemaal niet niks natuurlijk als je net uit een burnout komt, de boel weer wat wilt oppakken en dan in coronatijd terechtkomt. Vervelend hieraan is natuurlijk dat je ook niet weet hoe lang het duurt, maar houd je eraan vast dat het echt ooit beter wordt en probeer in de tussentijd dingen te zoeken waar je blij van wordt. En blijf erover praten, heel belangrijk. Sterkte!
zaterdag 21 november 2020 om 08:57
Herkenbaar, ik ben in februari met een burn out thuis komen te zitten. "Ga vooral veel leuke dingen doen, denk niet aan moeten, geef jezelf rust en ga weer leren genieten ". Aldus de bedrijfsarts.
En toen kwam bijna direct nadat advies corona en zat ik thuis, op wat wandelingen in het dorp/bos/heide na.
Ik las altijd graag, maar kon geen letter lezen, een serie kijken? hooguit een halve aflevering.
Ik ben nu langzaamaan weer wat werk op aan het pakken, thuis, en ik weet zeker dat mijn herstel stagneert omdat ik thuiszit, thuiswerk,en dat nu al vanaf februari.
Ik herken het zo, amper iets om naar uit te kijken om te ondernemen. Ik word daar ook niet vrolijk van. Ik denk dat corona zeker meespeelt, het duurt nu al 10 maanden bijna en wanneer alles weer kan en mag en je weer iets kan ondernemen is onzeker.
Ik kan gelukkig weer lezen, en lees dan ook heel veel. Het plannen van een museumbezoek, haalt bij mij de spontaniteit weg, kan bij jou anders zijn, dan zou ik het zeker doen.
Er zijn veel leuke musea voor kinderen.
Mijn kinderen zijn een stuk ouder dan die van jou dat scheelt wel.
En toen kwam bijna direct nadat advies corona en zat ik thuis, op wat wandelingen in het dorp/bos/heide na.
Ik las altijd graag, maar kon geen letter lezen, een serie kijken? hooguit een halve aflevering.
Ik ben nu langzaamaan weer wat werk op aan het pakken, thuis, en ik weet zeker dat mijn herstel stagneert omdat ik thuiszit, thuiswerk,en dat nu al vanaf februari.
Ik herken het zo, amper iets om naar uit te kijken om te ondernemen. Ik word daar ook niet vrolijk van. Ik denk dat corona zeker meespeelt, het duurt nu al 10 maanden bijna en wanneer alles weer kan en mag en je weer iets kan ondernemen is onzeker.
Ik kan gelukkig weer lezen, en lees dan ook heel veel. Het plannen van een museumbezoek, haalt bij mij de spontaniteit weg, kan bij jou anders zijn, dan zou ik het zeker doen.
Er zijn veel leuke musea voor kinderen.
Mijn kinderen zijn een stuk ouder dan die van jou dat scheelt wel.
zaterdag 21 november 2020 om 09:04
Zitten ze niet op sportclubs die ook in het weekend zijn? En musea, bioscopen, speeltuinen, pretparken e.d. Zijn nu weer open. Daar kun je een hoop tijd mee vullen toch? Desnoods spreek je met familie/vrienden af in het bos, neem allemaal wat te eten mee en eet het dan op na een wandeling. Ga naar een buitenspeeltuin met bankjes en tafels en spreek daar af met vrienden en hun kids. Dan zie je toch wat mensen.
zaterdag 21 november 2020 om 09:11
Ik herken het wel, heb alleen geen kids en gelukkig geen burn out gehad.
De dagen zijn allemaal hetzelfde en heb niks om naar uit te kijken. Nou is de winter sowieso niet mijn favoriete seizoen maar normaal gesproken ga je nog eens uit eten, naar de film, dagje winkelen / meubelboulevard maar dat gaat nu allemaal niet. (oké, sommige dingen gaan wel maar vind ik nu gewoon niet verstandig)
Ik werk full time thuis wat ik lekker vind maar je raakt wel steeds meer geïsoleerd.
Ik ben wel erg introvert dus feestjes en sociale verplichtingen mis ik niet. Maar dat betekend niet dat ik niet graag weg ga, integendeel.
Ik zie het gewoon allemaal erg somber in. Ik verlang zo terug naar het normale leven. Mijn leven nu bestaat uit werken, huishouden en buiten wandelen (wat ik ook beu word) Ik vind het moeilijk om positief te blijven nu.
Sterkte!
De dagen zijn allemaal hetzelfde en heb niks om naar uit te kijken. Nou is de winter sowieso niet mijn favoriete seizoen maar normaal gesproken ga je nog eens uit eten, naar de film, dagje winkelen / meubelboulevard maar dat gaat nu allemaal niet. (oké, sommige dingen gaan wel maar vind ik nu gewoon niet verstandig)
Ik werk full time thuis wat ik lekker vind maar je raakt wel steeds meer geïsoleerd.
Ik ben wel erg introvert dus feestjes en sociale verplichtingen mis ik niet. Maar dat betekend niet dat ik niet graag weg ga, integendeel.
Ik zie het gewoon allemaal erg somber in. Ik verlang zo terug naar het normale leven. Mijn leven nu bestaat uit werken, huishouden en buiten wandelen (wat ik ook beu word) Ik vind het moeilijk om positief te blijven nu.
Sterkte!
zaterdag 21 november 2020 om 09:28
Geen burn out gelukkig, maar ook -naast Corona- wat redenen om somber te zijn. En daarbij helpt november mij ook niet (regenachtig weer, vroeg donker).
Misschien kun je een leuk project bedenken? Een kamer aanpakken en opknappen? Iets nieuws leren, zoals haken, breien of een taal? Erop uit met de kinderen (bios en zwembaden zijn weer open, bowlen?).
Wat ik ook fijn vind is mezelf even verliezen in een boek of film. Ben ik er (in gedachten) even uit.
Of online shoppen voor Sinterklaas en Kerst? Ik ga vandaag cadeautjes inpakken en gedichten schrijven.
Sterkte!
Misschien kun je een leuk project bedenken? Een kamer aanpakken en opknappen? Iets nieuws leren, zoals haken, breien of een taal? Erop uit met de kinderen (bios en zwembaden zijn weer open, bowlen?).
Wat ik ook fijn vind is mezelf even verliezen in een boek of film. Ben ik er (in gedachten) even uit.
Of online shoppen voor Sinterklaas en Kerst? Ik ga vandaag cadeautjes inpakken en gedichten schrijven.
Sterkte!
zaterdag 21 november 2020 om 10:56
Corona heeft onze kwetsbaarheden blootgelegd. Hoezeer we varen op vanzelfsprekendheid, dat de toekomst open ligt en we vrij zijn om van alles te ondernemen. Dat we genoeg afleidingen hebben om niet met onszelf geconfronteerd te worden.
Ineens blijkt dat we zo afhankelijk zijn van alsmaar bezig zijn dat niks doen of kunnen doen ons naar de keel grijpt. Wat kun je met jezelf aan?
Ik zag dit bij mezelf en heb deze periode gebruikt om na te denken over wat voor mij belangrijk is. En dat is om met mezelf door één deur te kunnen. Doen wat nu voor me ligt. Dieper af te zakken in mezelf en de gevoelens van uitzichtloosheid, verveling en angst voor de toekomst te confronteren. Deze gevoelens waren er altijd al maar afleidingen hebben als een scherm gediend.
Dit is een sombere tijd voor veel mensen en erover praten is een stap in de goede richting. We hoeven niet altijd maar wat te doen te hebben en weg te rennen voor gevoelens. Het leven is in de kern altijd al onzeker geweest maar door mentale piket paaltjes lijkt het stabiel en maakbaar.
Ik denk dat veel mensen op een dieper niveau geconfronteerd worden met hun onzekerheden die verborgen werden door uiterlijke "zekerheden". En hoe hard ook, zelfs hulpverleners weten hier geen oplossing voor.
Waar ik achter ben gekomen, is dat ik heel weinig nodig heb om me vervuld te voelen zolang ik bereid ben om door die moeilijke gevoelens te gaan. En de wetenschap dat ik niet de enige ben.
Ineens blijkt dat we zo afhankelijk zijn van alsmaar bezig zijn dat niks doen of kunnen doen ons naar de keel grijpt. Wat kun je met jezelf aan?
Ik zag dit bij mezelf en heb deze periode gebruikt om na te denken over wat voor mij belangrijk is. En dat is om met mezelf door één deur te kunnen. Doen wat nu voor me ligt. Dieper af te zakken in mezelf en de gevoelens van uitzichtloosheid, verveling en angst voor de toekomst te confronteren. Deze gevoelens waren er altijd al maar afleidingen hebben als een scherm gediend.
Dit is een sombere tijd voor veel mensen en erover praten is een stap in de goede richting. We hoeven niet altijd maar wat te doen te hebben en weg te rennen voor gevoelens. Het leven is in de kern altijd al onzeker geweest maar door mentale piket paaltjes lijkt het stabiel en maakbaar.
Ik denk dat veel mensen op een dieper niveau geconfronteerd worden met hun onzekerheden die verborgen werden door uiterlijke "zekerheden". En hoe hard ook, zelfs hulpverleners weten hier geen oplossing voor.
Waar ik achter ben gekomen, is dat ik heel weinig nodig heb om me vervuld te voelen zolang ik bereid ben om door die moeilijke gevoelens te gaan. En de wetenschap dat ik niet de enige ben.
zaterdag 21 november 2020 om 17:49
Wat vervelend dat je je zo voelt. Wel goed dat je bewust bent van je gevoelens. Ik weet toen ik zelf een tijdje wat somber was dat een structuur aanhouden in mijn dag mij heel erg hielp. Daarbij ook weten dat het sombere gevoel ook weer over gaat. Een mooie uitspraak die mij altijd bij is gebleven: sombere gevoelens komen en gaan als donkere wolken, daar achter blijft altijd een helderblauwe lucht.
Mogelijk is een tip ook activiteiten/leuke dingen noteren, zodat wanneer je even niet meer weet wat je kan doen (met je kinderen) je altijd dat lijstje nog hebt om uit te putten.
Je hebt zelf helaas niet zoveel invloed op Corona en de beperkingen die het met zich meebrengt. Probeer te kijken waar je wel invloed op hebt. Wat vond je vroeger bijvoorbeeld leuk om te doen? Waar krijg je energie van?
Mogelijk is een tip ook activiteiten/leuke dingen noteren, zodat wanneer je even niet meer weet wat je kan doen (met je kinderen) je altijd dat lijstje nog hebt om uit te putten.
Je hebt zelf helaas niet zoveel invloed op Corona en de beperkingen die het met zich meebrengt. Probeer te kijken waar je wel invloed op hebt. Wat vond je vroeger bijvoorbeeld leuk om te doen? Waar krijg je energie van?
dinsdag 24 november 2020 om 13:13
Wat een fijne en lieve reacties!
Ik was een beetje terughoudend. Want soms lees ik best wel harde reacties.
Maar dit is een warm bad.
Ik vind het al heel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben.
Het klopt dat we soms zo bezig zijn, en we dan niet voelen.
Maar dat leren voelen heb ik nu gedaan. Het is tijd om op te bouwen. Maar corona houd dat tegen.
Doordat ik me somber voel, heb ik ook minder zin en energie.
Maar zoals ik zei. Erg fijn te weten dat ik niet alleen ben.
Ik was een beetje terughoudend. Want soms lees ik best wel harde reacties.
Maar dit is een warm bad.
Ik vind het al heel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben.
Het klopt dat we soms zo bezig zijn, en we dan niet voelen.
Maar dat leren voelen heb ik nu gedaan. Het is tijd om op te bouwen. Maar corona houd dat tegen.
Doordat ik me somber voel, heb ik ook minder zin en energie.
Maar zoals ik zei. Erg fijn te weten dat ik niet alleen ben.
