Kinderen
alle pijlers
Zou je weer aan kinderen beginnen met wat je weet?
maandag 6 januari 2025 om 17:07
Eerlijke vraag, zou je weer aan kinderen beginnen met wat je nu weet? Dit vraag ik mezelf regelmatig af en heb er ook weleens gesprekken met partner over. Mijn eerlijke antwoord denk ik, nee. Ik hou uiteraard veel van mijn kinderen maar ik vind het vaak zwaar.
Uit een eerdere relatie heb ik 2 pubers. Uiteindelijk heb ik nog met een nieuwe partner 2 kinderen gekregen. Er is dus sprake van een leeftijdsverschil en ik beleef alles voor de 2e ronde. 4 kinderen is veel en het brengt veel drukte en chaos met zich mee. Hoewel ik zelf enig kind was dacht ik altijd als ik dan kinderen zou krijgen dan wou ik er wel 4. Maar ja je hebt dan geen idee wat het inhoudt als je ze niet hebt.
Ik vind de wereld en maatschappij niet heel leuk. Mijn eigen leven is niet zoals ik had gedacht of gehoopt. Ik maak me vaak zorgen over hoe hun leven straks wordt. Ik voel me vaak gebonden, niet de rust kunnen nemen die ik nodig heb, overprikkelt door lawaai, alles draait om gezin en niet meer als stel.
Ik denk weleens als veel mensen van te voren zouden weten hoe het is dat ze er dan mss niet eens voor zouden kiezen. Hoe ervaren jullie dit?
Uit een eerdere relatie heb ik 2 pubers. Uiteindelijk heb ik nog met een nieuwe partner 2 kinderen gekregen. Er is dus sprake van een leeftijdsverschil en ik beleef alles voor de 2e ronde. 4 kinderen is veel en het brengt veel drukte en chaos met zich mee. Hoewel ik zelf enig kind was dacht ik altijd als ik dan kinderen zou krijgen dan wou ik er wel 4. Maar ja je hebt dan geen idee wat het inhoudt als je ze niet hebt.
Ik vind de wereld en maatschappij niet heel leuk. Mijn eigen leven is niet zoals ik had gedacht of gehoopt. Ik maak me vaak zorgen over hoe hun leven straks wordt. Ik voel me vaak gebonden, niet de rust kunnen nemen die ik nodig heb, overprikkelt door lawaai, alles draait om gezin en niet meer als stel.
Ik denk weleens als veel mensen van te voren zouden weten hoe het is dat ze er dan mss niet eens voor zouden kiezen. Hoe ervaren jullie dit?
maandag 6 januari 2025 om 17:12
Wat me dan oprecht verbaasd is dat je dan 4 kinderen krijgt. Klinkt flauw, is het ook.
Als je dan met 1 kind nog niet weet wat het is, dan toch zeker wel na kind 2 of 3? Daar heb je niks aan, maar het klinkt imo wel als steeds diezelfde steen en steeds er weer tegenaan lopen. We leven niet meer in een tijdperk of leven waarin je kinderen móet krijgen.
Als je dan met 1 kind nog niet weet wat het is, dan toch zeker wel na kind 2 of 3? Daar heb je niks aan, maar het klinkt imo wel als steeds diezelfde steen en steeds er weer tegenaan lopen. We leven niet meer in een tijdperk of leven waarin je kinderen móet krijgen.
maandag 6 januari 2025 om 17:14
BTw, ik had snel genoeg in de gaten dat kinderen op z'n tijd leuk en lief zijn, maar zeker niet zaligmakend. Voor mij dan althans en dat ik zeker niet mijn levensgeluk moest tarten door er meer te krijgen. Want dat zou absoluut gebeurd zijn.
Ik ben daarom ook blij dat mijn kinderen goed en zelfstandig groot zijn geworden, zonder noemenswaardige problemen en dat we een goede relatie hebben. Maar ik zou zeker niet voor een 2e ronde zijn gegaan, want zó leuk vond ik het niet. Geen man die me daartoe had kunnen overhalen.
Ik ben daarom ook blij dat mijn kinderen goed en zelfstandig groot zijn geworden, zonder noemenswaardige problemen en dat we een goede relatie hebben. Maar ik zou zeker niet voor een 2e ronde zijn gegaan, want zó leuk vond ik het niet. Geen man die me daartoe had kunnen overhalen.
maandag 6 januari 2025 om 17:19
Ja! Ik heb 3 lieve en gezellige kinderen die mijn leven echt verrijken. Ik vind het een voorrecht om een kind te mogen zien opgroeien. Ik heb geen moeite met dingen die niet meer kunnen met kinderen, ik pas mijn leven aan (in het redelijke dan, ik ben niet alleen een moederkloek, maar ook nog mezelf).
Ik vind inmiddels het leeftijdsverschil met de jongste te groot en mezelf te oud, maar liever had ik er nog eentje bij gekregen.
Wat wellicht ook helpt: ik ben nog samen met de vader van de kinderen en wij zorgen echt samen voor ze.
Ik vind inmiddels het leeftijdsverschil met de jongste te groot en mezelf te oud, maar liever had ik er nog eentje bij gekregen.
Wat wellicht ook helpt: ik ben nog samen met de vader van de kinderen en wij zorgen echt samen voor ze.
maandag 6 januari 2025 om 17:25
Kinderen worden groter en gaan andere dingen van je vragen. Als je nog niet weet wat dat is dan acteer je alleen op wat je wel weet, en dat is wat op dat moment wel goed gaat. Maar dat betekend niet dat je niet later onderuit gehaald kan worden.
maandag 6 januari 2025 om 17:46
Dit zou ik een paar jaar gelden ook getypt kunnen hebben. Daarna hebben we grote zorgen gehad om een van de kinderen. Die hebben er echt ingehakt. Nu ze puber zijn maak ik me ook meer zorgen. Dat had ik echt onderschat. Toch zou ik nog steeds opnieuw voor ze kiezen. Het geeft ook zoveel moois.Truusje schreef: ↑06-01-2025 17:19Ja! Ik heb 3 lieve en gezellige kinderen die mijn leven echt verrijken. Ik vind het een voorrecht om een kind te mogen zien opgroeien. Ik heb geen moeite met dingen die niet meer kunnen met kinderen, ik pas mijn leven aan (in het redelijke dan, ik ben niet alleen een moederkloek, maar ook nog mezelf).
Ik vind inmiddels het leeftijdsverschil met de jongste te groot en mezelf te oud, maar liever had ik er nog eentje bij gekregen.
Wat wellicht ook helpt: ik ben nog samen met de vader van de kinderen en wij zorgen echt samen voor ze.
maandag 6 januari 2025 om 18:02
Absoluut. Ik heb drie pubers en ik vind ze echt geweldig. Elk tijdperk heeft wel wat leuks, maar ik zag vooraf nogal op tegen de puberteit. Het valt me zo mee.
Maar goed, ik ben ook nog samen met hun vader en wij zijn gelukkig met elkaar. Ik denk dat een samengesteld gezin sowieso ontzettend zwaar en ingewikkeld is. En kan me ook voorstellen dat zo’n tweede ronde lastig is.
Maar goed, ik ben ook nog samen met hun vader en wij zijn gelukkig met elkaar. Ik denk dat een samengesteld gezin sowieso ontzettend zwaar en ingewikkeld is. En kan me ook voorstellen dat zo’n tweede ronde lastig is.
maandag 6 januari 2025 om 18:03
Ik vind de wereld wel veranderd, daar maak mij tegenwoordig wel veel meer zorgen om dan toen ik eind 20 begin 30 was. En ik heb de zorgen die je om (volwassen) kinderen kunt hebben absoluut onderschat, daar ben ik heel eerlijk in (het werd mij wel gezegd uiteraard, maar ik kon mij daar niets bij voorstellen, misschien gelukkig ook maar, anders begint niemand aan kinderen ).
Ik ben ontzettend blij en met mijn kinderen en ze verrijken mijn leven, maar ik begrijp een aantal vrienden die bewust voor geen kinderen hebben gekozen steeds beter en denk dat we ook zonder kinderen heel gelukkig hadden kunnen worden.
Ik ben ontzettend blij en met mijn kinderen en ze verrijken mijn leven, maar ik begrijp een aantal vrienden die bewust voor geen kinderen hebben gekozen steeds beter en denk dat we ook zonder kinderen heel gelukkig hadden kunnen worden.
presto wijzigde dit bericht op 06-01-2025 18:05
17.00% gewijzigd
maandag 6 januari 2025 om 18:05
maandag 6 januari 2025 om 18:07
maandag 6 januari 2025 om 18:07
Ik sluit mij aan bij Lady, en ben blij dat mijn beide kinderen zelf geen kinderen willen we zijn gewoon met TE VEEL.Lady*Voldemort schreef: ↑06-01-2025 17:45Nee.
Maar dat heeft meer te maken met hoe vervelend de wereld is geworden in die 23 jaar tijd.
maandag 6 januari 2025 om 18:08
Hmmm ja en nee denk ik. Ik vind het moederschap zowel prachtig als loodzwaar. Gelukkig neemt het mooie deel wel de overhand. Maar soms kan ik ook mijmeren over hoe makkelijk mijn leven was pre-kind. Kind is echter geweldig leuk en lief en relatief makkelijk, dus ik tel mijn zegeningen. Maar een tweede komt er hier niet. Daar kies ik heel bewust voor om mijn mentale gezondheid op peil te houden
maandag 6 januari 2025 om 18:11
Dit speelt ook wel continu door mijn achterhoofd.
maandag 6 januari 2025 om 18:11
Ik ben zelf oprecht gelukkiger geworden doordat ik twee kinderen heb gekregen, ik vind ze geweldig en geniet ervan samen met mijn partner hun ouders te zijn.
Dat gezecht hebbende, voel ik me ook heel egoïstisch omdat ik toen niet genoeg heb beseft hoe slecht het ervoor staat voor ze, alleen al de klimaatverandering, maar ook andere dreigingen.
Voor mij is het dus dubbel, nu zou ik het denk niet opnieuw doen. Maar daar heel veel verdriet van hebben.
Dat gezecht hebbende, voel ik me ook heel egoïstisch omdat ik toen niet genoeg heb beseft hoe slecht het ervoor staat voor ze, alleen al de klimaatverandering, maar ook andere dreigingen.
Voor mij is het dus dubbel, nu zou ik het denk niet opnieuw doen. Maar daar heel veel verdriet van hebben.
maandag 6 januari 2025 om 18:13
Best een lastige vraag dit.
Ik ben dankbaar voor mijn kind en het is ook op bepaalde uitdagingen na het leukste kind van de wereld!
Maar ik was 25 weken zwanger in de tijd dat de wereld door corona op slot ging en er veel veranderde.
Ik weet niet of ik mijn zwangerschapswens door had gezet in coronatijd (en dat terwijl ik er jaren over heb gedaan om blijvend zwanger te raken) maar de wereld voelt sindsdien zo kwetsbaar.
Ook het feit dat er waarschijnlijk niet dat gewenste broertje of zusje komt speelt mee: straks staat kind er echt alleen voor en ik had het zoveel meer gegund.
Nu snap ik echt dat het krijgen van een kind een egoïstische keuze is, dat begreep ik ook wel voor deze omstandigheden. Maar het komt nu veel meer op me af. Ondanks dat kind het mooiste is dat me is overkomen.
Ik ben dankbaar voor mijn kind en het is ook op bepaalde uitdagingen na het leukste kind van de wereld!
Maar ik was 25 weken zwanger in de tijd dat de wereld door corona op slot ging en er veel veranderde.
Ik weet niet of ik mijn zwangerschapswens door had gezet in coronatijd (en dat terwijl ik er jaren over heb gedaan om blijvend zwanger te raken) maar de wereld voelt sindsdien zo kwetsbaar.
Ook het feit dat er waarschijnlijk niet dat gewenste broertje of zusje komt speelt mee: straks staat kind er echt alleen voor en ik had het zoveel meer gegund.
Nu snap ik echt dat het krijgen van een kind een egoïstische keuze is, dat begreep ik ook wel voor deze omstandigheden. Maar het komt nu veel meer op me af. Ondanks dat kind het mooiste is dat me is overkomen.
maandag 6 januari 2025 om 18:13
EsterInside schreef: ↑06-01-2025 17:17Sterker nog, ik had eerder begonnen en gehoopt nog een 3e te mogen verwachten.
Dus, ja.
Dit, ongeveer dan. Ik had nog graag een vierde gekregen. Maar doordat de eerste vier jaar op zich liet wachten werd dat een onhaalbare missie.
Maar ook wel twijfel of twee niet genoeg was geweest. Niet voor mezelf, ons gezin of de kinderen zelf. Meer voor de problematiek waar we als samenleving nu voor staan. De huizencrisis als voorbeeld.
Ik had ze graag iets verder in hun volwassen gehad toen corona uitbrak. Voor twee van de drie heeft dat veel invloed gehad op de (duur van) hun studie. Op het sociale leven tijdens de studie.
Dus ja, ik zou het weer doen, want niets is te voorspellen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in